Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Όταν ό άνθρωπος λέει τήν "ευχή"


Η Γερόντισσα Μακρίνα, σέ αδελφές τής Μονής...

Όταν ό άνθρωπος λέει τήν "ευχή" (Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με), δέν μπορεί νά εκδηλώνεται, νά φωνάζει καί νά μιλάει. Η Χάρις του Θεού τόν κάνει πράο, ταπεινό. Είναι αδύνατον ό Θεός νά μήν μαλακώσει τήν καρδιά του. Όταν λέει τήν "ευχή", πόση γλυκύτητα αισθάνεται! Η αργολογία, η μεμψιμοιρία, οι συζητήσεις διακόπτουν τήν επικοινωνία μέ τόν Θεό καί φέρνουν ταραχή. Δέν συγκρατείται η μιά καί λέει τόν λογισμό της στήν άλλη καί η άλλη φορτωμένη σπέρνει τό κακό καί μετά δέν μπορεί ούτε προσευχή ούτε τά καθήκοντά της νά κάνει ούτε τό κελλί (σπίτι) της
τής αρέσει ούτε μπορεί ν' αναπαυθεί πουθενά. Χρειάζεται ταπείνωση στήν ψυχή μας. Διά τής ταπεινώσεως θά σωθούμε. Ο Θεός θά δώσει πολλή Χάρι. Ο άνθρωπος διά τής "ευχής" αισθάνεται θεία παρηγοριά, ουράνια μεγαλεία.

από τό βιβλίο: Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου, Λόγια Καρδιάς, Ιερά Μονή Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριά Βόλου.

Πόσα από αυτά πού λέει στίς Μοναχές, δέν ισχύουν καί γιά εμάς πού ζούμε στόν κόσμο; Γιατί όπως λέει καί ό Άγιος Ιωάννης τής Κλίμακος: " Φώς μέν Μοναχοίς, Άγγελοι. Φώς δέ κοσμικοίς Μοναχοί".

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...