Εκφράσεις μέσα απο την Αγία Γραφή που χρησιμοιούμε στην καθημερινότητά μας.

Ήγγικεν η ώρα-έφτασε η ώρα να παραδοθεί ο υιός του ανθρώπου...

 ας όψονται (είς ον εξεκέντησαν):προφητεία Ζαχαρίου και Ευαγγέλιο Ιωάννη, όταν μας αδικούν και εμείς δεν τους δίνουμε σημασία, τους χαρίζουμε 

Χαίρετε!- Χαιρετισμός στις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου

Γενηθήτω φως -Γένεσις

(η φωνή αυτού)Φωνή υδάτων πολλών-Η περιγραφή του Ιωάννη του Θεολόγου για τον Χριστό στην Αποκάλυψη

Μνήσθητί μου κύριε εν τη Βασιλεία σου-( απο το ληστή πάνω στο σταυρό)

Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ- (όταν κάποιοι ταιριάζουν )

Κρανίου τόπος-( ο Γολγοθάς )

Έρχου και ίδε- ( τον Κύριο, για αυτούς που δεν πιστεύουν)

Άρον άρον-( στα γρήγορα)

Μη μου άπτου-( λόγια του Χριστού μετά την ανάσταση )

Απο τον Άννα στον Καϊάφα- ( όταν δεν βρίσκουμε άκρη)

Δευρόν έξω-( απο την ανάσταση του Λαζάρου, όταν ζητουμε κάποιος να φανερωθεί)

Σοι είπας ή σοι λέγεις ( απάντηση του Χριστού τον Πιλάτο )

Όστις θέλει-( απο το Χριστό, χωρίς βία)

Τα τω Καίσαρι τω Καίσαρι και τα Θεώ τω Θεώ-( αποδίδουμε τα πράγματα όπου ανήκουν)

Αγαπάτε αλλήλους-( ο Χριστός στους μαθητές του, το λέμε όταν θέλουμε να ειρησεύσουμε τους άλλους)

Μετά φανών και λάμπάδων- (στην προδοσία του Ιησού, όταν λέμε ότι κάποιος δίνει έμφαση σε κάτι)

Οίνος ευραίνει καρδίαν ανθρώπου-( 103 ψαλμός του Δαβίδ)

Και οι λίθοι κακράξονταί- ( του Ιησού Χριστού, όταν κάτι είναι ολοφάνερο και αμφισβητείται)

Πίσω μου σ’ έχω σατανα-( απο τους πειρασμούς του Ιησού)


Αγρόν-(απο παραβολη του Ιησού, όταν κάποιος αδιαφορεί)

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω-( για τον Ιωάννη τον Πρόδορομο)

Την κεφαλη του επι πίνακι-( την τιμωρία κάποιου)

Μη γνωτω η δεξιά τι ποιεί η αριστερα-( διδασκαλία του Ιησού, κατί που πρέπει να μείνει κρυφό)

Σόδομα και Γόμορα-( πόλεις στην Παλαιά Διαθήκη γνωστές για την ακολασία τους)

Έσπειρε ζιζάνια ή σπέρνει ζιζάνια-( απο παραβολη του Ιησού, όταν κάποιος δαβάλει ή κανει τους άλλους να μαλώσουν)

Ούκ έστι προφήτης εν τη πατρίδα αυτούς-( αμφισβήτηση αυθεντίας)

Μετά βαΐων και κλάδων-( είδοσος στα Ιεροσόλυμα, πανηγυρική υποδοχή)

Ο άσωτος υιός-( παραβολή του Ιησού)

Ιούδα Ισκαριώτη-( ο προδότης)

Το πνεύμα πρόθυμο η δε σάρκα ασθενής-( ο Ιησούς στους μαθητές του το βράδυ πριν τη προδοσία)

Νείπτω τας χείρας μου-( ο Πιλάτος, αποποιείτα της ευθύνης)

Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω-( του Ιησού Χριστού)

Τυφλοί οδηγοί τυφλών-( ο Ιησούς για τους Φαρισαίους)

Ουαί υμίν

Ιδέ ο άνθρωπος-( για τον Ιησού)

Τετέλεσται-(πάνω στο σταυρό)

Για τον φόβο των Ιουδαίων

Ειρήνη ημίν-( ο Ιησούς στους μαθητές του μετά την Ανάστασή του)

Επί των τύπων των ύλων-( την Κυριακή του Θωμά)

Των θυρών κεκλεισμένων

Μακάριοι η μη ιδότες και πιστεύσαντες-( του Ιησού Χριστού)

Άρον το κραβατόν σου- ( του Ιησού στον παράλυτο)

Δέρηξε τα ιμάτιά του

Πρόβατο επι σφαγή

Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω

Ταύτα δε έδει ποιήσαι,κακείνα μη αφιέναι.-( πρέπει να ολοκληρώνουμε σωστα τις υποχρεώσεις )

οι διυλιζοντες τον κώνωπα και καταπινετε την κάμηλον-( όταν εθελοτυφλούμε , υποκρινόμαστε ή φτάνουμε στην υπερβολή )

Μανα εξ ουρανού- Το μάνα που έστελνε ο Θεός στους Ισραηλήτες μετά την έξοδο


Ενώνιος ενωπίω- Όπως μιλούσε ο Μωησής με το Θεό στη Σκηνή του Μαρτυρίου

Και ούτε φωνή, ούτε ακρόαση- Μπροστά στον προφήτη Ηλία οι ιερείς του Βάαλ παρακαλούσαν για ολοκαυτωμα της θυσίας τους.

Σληρόν σοι πρός κέντρα λακτίζειν- Κάνεις κακό στον εαυτό σου με το να προσπαθείς να κάνεις κακό στος άλλους, ( κλωτσιές σε μυτερά αντικείμενα). Το είπε ο Ιησούς Χριστός στην παρουσία του σε όραμα στον διώκτη Σαούλ τον μετέπειτα Απόστολο Παύλο.

Στήλη άλατος- Ότι έγινε η γυναίκα του Λωτ όταν γύρισε να κοιτάξει πίσω για να δεί τι έγιναν τα Σόδομα και τα Γόμορα παραβαίνοτας την εντολή του Θεού.

Μνήσθητί μου Κύριε- Ο ληστής στον σταυρό.

Οφθαλμόν αντί οφθαλμού- Παλαιά Διαθήκη, η ισότητα στην απονομή της δικαιοσύνης, η ανταπόδοση στο ίδιο μέτρο.

Μωρές Παρθένες-Απο την παραβολή του Ιησού, για αμελείς-αφελείς ανθρώπους ή υποκριτές.

φύλαξε το ως κόρη οφθαλμού- Απο ψαλμό του Δαβίδ

Δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα.-Ο Χριστός όταν προφήτευσε για την Ιερουσαλήμ.

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης-ο Εκκλησιαστής Π.Διαθήκη.

Προφάσεις εν αμαρτίαις- Ψαλμός του Δαβίδ, έκφραση για αυτούς που προσπαθούν να δικαιολογήσουν κακές πράξεις που πρόκειται να κάνουν.

Άφες αυτοίς, ού γάρ οίδασι τι ποιούσι- Ο Ιησούς Χριστός επάνω στο σταυρό. Το λέμε σε αυτούς που μας έκαναν κακό και τους συγχωρούμε.

Απολωλός πρόβατο- Από την παραβολή του Ιησού Χριστού.

Περίοδος ισχνών αγελάδων - από το όνειρο του φαραώ που του το εξήγησε ο Ιωσήφ

αποδιοπομπαίος τράγος- Στην Π. Διαθήκη ανάμεσα στις πολλους καθαρισμούς και εξιλεώσεις ο ιερέας έβαζε τα χέρια του πάνω σε έναν τράγο και εξομολογούνταν όλες τις αμαρτίες του λαού οι οποίες πήγαιναν και καθονταν στο κεφάλι του τράγου. Στη συνέχεια ο τράγος οδηγούνταν και αφήνονταν σε ένα έρημο τόπο.- Έτσι λεμε στην καθημερινότητα αυτόν που φορτώνεται χωρίς να φταίει τις αμαρτίες των άλλων και διώχνεται για να καθαριστούν οι πολλοί απο αυτές. Συμβολίζει και είναι τύπος μέσα στην Π. Διαθήκη του μυστηρίου της εξομολογήσεως.

Γης Μαδιάμ- απο την Π. Διαθήκη, αναφέρουμε για ένα τόπο που έπαθε μεγάλη καταστροφή

Χους εί και εις χουν απελεύση.ή
Γη εί και εις γήν απλελεύση.- Ο Θεός στον Αδάμ μετά την παρακοή.

Δράξασθε παιδείας -Ψαλμός

έναντι πινακίου φακής- Παλαια Διαθήκη. Ο Ησαύ αντάλλαξε τα πρωτοπόκια του(τα κληρονομικά δικαιώματα) με τον Ιακώβ για ένα ευτελές πιάτο φακή. 

Η σκωληκοειδής απόφυση «τελικά δεν είναι άχρηστη»

Τελικά τα επιχειρήματα των Δαρβινιστών καταρίπτονται ένα ένα απο την ίδια την επιστημονική έρευνα που επικαλούνται.

Αντιγράφουμε απο το www.in.gr

Ουάσινγκτον
Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν σήμερα οι περισσότεροι γιατροί, η σκωληκοειδής απόφυση δεν είναι ένα άχρηστο υπολειμματικό όργανο, αλλά παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του εντέρου και του ανοσοποιητικού συστήματος, εκτιμούν ερευνητές στις ΗΠΑ.

Η ομάδα του Δρ Ουίλιαμ Πάρκερ στο Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Ντέραμ, στη Βόρεια Καρολίνα, θεωρεί ότι η σκωληκοειδής απόφυση λειτουργεί ως παρακαταθήκη χρήσιμων μικροβίων και επιπλέον παράγει και «εκπαιδεύει» λευκά αιμοσφαίρια.

O Πάρκερ και οι συνεργάτες του δημοσιεύουν εξελικτικά δεδομένα που ενισχύουν αυτή τη θεωρία στο νέο τεύχος του Journal of Evolutionary Biology.

Η απόφυση και ο Δαρβίνος

Η σκωληκοειδής απόφυση είναι ένας μικρός, τυφλός (μη διαμπερής) σάκος που κρέμεται ανάμεσα στο λεπτό και το παχύ έντερο. Ένας στους 20 ανθρώπους εμφανίζει κάποια στιγμή μόλυνση, τη γνωστή σκωληκοειδίτιδα, και υποβάλεται σε επέμβαση αφαίρεσης της απόφυσης.

Μέχρι σήμερα, γιατροί και βιολόγοι πίστευαν την άποψη του Δαρβίνου ότι η σκωληκοειδής απόφυση είναι εξελικτικό κατάλοιπο ενός μεγαλύτερου οργάνου, του τυφλού εντέρου, που υπήρχε σε μακρινούς, φυτοφάγους προγόνους μας.

Πριν από εκατομμύρια χρόνια, τα μικρόβια που ζούσαν στο τυφλό έντερο βοηθούσαν στη χώνευση των δύσπεπτων φυτικών τροφών. Σήμερα, όμως, που η δίαιτά μας έχει αλλάξει, η απόφυση μόνο προβλήματα δημιουργεί.

«Ίσως ήρθε η ώρα να αλλάξουν τα εγχειρίδια της Βιολογίας» εκτιμά τώρα ο Δρ Πάρκερ με δηλώσεις του στο LiveScience.

Ο Πάρκερ και οι συνεργάτες του υποστήριξαν πρόσφατα ότι σκωληκοειδής απόφυση περιέχει χρήσιμα μικρόβια τα οποία μπορούν αναδημιουργούν τη χλωρίδα του εντέρου αν διαταραχτεί, για παράδειγμα έπειτα από μια σοβαρή διάρροια. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει επίσης ότι η απόφυση παράγει λευκά αιμοσφαίρια για την άμυνα του οργανισμού.

Η τελευταία μελέτη του Πάρκερ δεν αφορά άμεσα τη λειτουργία της σκωληκοειδούς απόφυσης, αλλά την εξέλιξή της σε μια ποικιλία ζώων. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η απόφυση υπάρχει σε περισσότερα είδη από ό,τι πίστευε ο Δαρβίνος, ακόμα και σε ζώα που διαθέτουν ξεχωριστό τυφλό έντερο.

«Η σκωληκοειδής απόφυση υπάρχει εδώ και 80 εκατομμύρια χρόνια, πολύ περισσότερο από ό,τι θα εκτιμούσαμε αν ήταν σωστές οι ιδέες του Δαρβίνου» αναφέρει ο ερευνητής.

«Δεν υποστηρίζουμε ότι η ιδέες του Δαρβίνου για την εξέλιξη είναι λανθασμένες. Αυτό θα ήταν εξωφρενικό, δεδομένου ότι βασιστήκαμε στις ιδέες του για την εξέλιξη για να πραγματοποιήσουμε αυτή την έρευνα» διευκρινίζει.

Εκτιμά επιπλέον ότι η σκωληκοειδίτιδα είναι σήμερα πολύ συχνότερη από ό,τι παλαιότερα, επειδή ζούμε σε ένα σχεδόν αποστειρωμένο περιβάλλον και το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν έχει μάθει να αντιμετωπίζει τα μικρόβια που μπορούν να μολύνουν την απόφυση.

Newsroom ΔΟΛ

Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία.

Στην Μονή Φιλοθέου τον Αύγουστο του 1975

…Οι Μοναχοί με την τάξη, με την ταπείνωση, την διάκριση και την αγάπη που έχουν, διοχετεύουν και στους Λαϊκούς τα βιώματα αυτά, κι έτσι ωφελούνται πνευματικά. Το βράδυ έψαλλαν τα επιμνημόσυνα εγκώμια του Κυρίου και στην αυλή έγινε η Περιφορά του Επιταφίου. Συμφωνήσαμε με τον Παύλο , το βράδυ του Μ. Σαββάτου, στην Πασχαλινή Αναστάσιμη Λειτουργία να κοινωνήσουμε. Το πρωί του Μ. Σαββάτου είχαμε στο Καθολικό την πρώτη Ανάσταση του Κυρίου, όπου ετελέσθηκε Θεία Λειτουργία του Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου. Όταν ο Διάκος προσεφώνησε το «μετά φόβου Θεού , Πίστεως και Αγάπης προσέλθετε», τότε πολλοί Μοναχοί και Λαϊκοί μπήκαν στην σειρά να κοινωνήσουν. Βλέπω τον Παύλο που ήταν στο διπλανό στασίδι να μου λέγει: θα πηγαίνω κι εγώ να κοινωνήσω. Τον εμπόδισα λέγοντας τι συμφωνήσαμε. Αυτοί όλοι έχουν νηστέψει την Αγία Τεσσαρακοστή κι έχουν εξομολογηθεί. Αυτός επέμενε να κοινωνήσει. Πλησιάζει στον Ηγούμενο που κοινωνούσε τους πιστούς κι ενώ σε κανένα δεν είπε τίποτε, σ’ αυτόν τον ρώτησε αν έχει εξομολογηθεί. Κι αυτός του απήντησε όχι. Τότε του λέγει το βράδυ να κοινωνήσετε. Το βράδυ μετά το Χριστός Ανέστη ο Μόσχος ο σιτευτός είναι απλωμένος δι’ όλους μας λέγει η ευχή του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου. Γύρισε ο Παύλος στη θέση του πολύ ταραγμένος. Δεν τον χωρούσε ο τόπος κι όλο έλεγε: τι ήταν αυτό το ρεζιλίκι που έπαθα. Τόσα χρόνια κοινωνώ και δεν βρέθηκε κανένας να μου στερήσει την Θεία Κοινωνία. Έχω κοινωνήσει σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ήμουν πέντε χρόνια βοηθός του περίφημου Ιεροψάλτου των Αθηνών κ.Πρίγκου . Συνέχιζε να είναι ταραγμένος και μετά την Θεία Λειτουργία. Συνεχώς μου έλεγε στις πλάκες έξω από το Καθολικό που καθόμασταν: Δεν ξέρεις Ιατρέ τι καλός άνθρωπος είμαι. Τώρα τι κακό μεγάλο έπαθα που δεν μ’αφήνει ο Ηγούμενος να κοινωνήσω. Του είπα αυτό μπορεί να είναι διά το καλό σου αυτός όμως που να ησυχάσει. Του είπα πως όλοι οι άνθρωποι είμεθα αμαρτωλοί κι ένοχοι επώνιον του Θεού. Αυτός συνέχιζε να διαμαρτύρεται και να λέγει: δεν ξέρεις τι άνθρωπος είμαι. Εγώ πρίν κάμω Προσκύνημα είμαι έτοιμος και με εξομολόγηση στον Πνευματικό μου να πάρω και να δεχθώ ό,τι μου έδιδε η Χάρη του Θεού. Μου λέγει ότι δεν έχει κακία με κανέναν άνθρωπο. Του λέγω τι δουλειά κάμεις; Μου απαντά ταξιτζής. Του λέγω δεν έχεις μαλώσει με κανένα δύστροπο πελάτη σου ή με κανένα συνάδελφό σου; Μου λέγει όχι, δεν ξέρεις τι ήσυχος τι ειρηνικός άνθρωπος είμαι. Του λέγω με τους συγγενείς σου έχετε καλές σχέσεις; Μου λέγει τα έχω καλά μ’ όλους. Του λέγω διά κληρονομικά, που εκεί εισχωρεί ο σατανάς και κάμει να μαλλώνουν τα παιδιά και τ’ αδέλφια μεταξύ των; Μου λέγει ότι προσέχει πολύ στη ζωή του , να μην προκύψουν τέτοια προβλήματα. Του λέγω πόσο χρονών είσαι; Μου λέγει 40 ετών. Τον ερωτώ αν είναι παντρεμένος ή ελεύθερος και μου λέγει ελεύθερος. Τότε τον ρώτησα με γυναίκες πως τα πας; Τότε σηκώθηκε όρθιος και σαν ένα κουρέλι άρχισε να τρέμει και να κλαίει. Κατέρρεε συνέχει κι ήταν ένας ράκος. Του λέγω σταμάτησε αυτά κι ό,τι έχεις να πεις, να πας το βράδυ στις 7 που κάνει εξομολόγηση ο Ηγούμενος να του τα πείς. Έχω ακούσει καλά λόγια δια τον Ηγούμενο Εφραίμ και δι’ αυτό πήγα κι εγώ να μου διαβάσει συγχωρητική ευχή. Τότε ο Ηγούμενος μου λέγει: Ιατρέ αυτός που είναι μαζί σου είναι συγγενής σου; Του είπα όχι. Εδώ στο Άγιο Όρος τον γνώρισα, και τον πήρα μαζί μου, διότι δια πρώτη φορά ερχόταν στο Όρος. Μου λέγει όταν πλησίασε στο Άγιο Δισκοπότηρο διά να Κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων , το Άγιο Δισκοπότηρο άρχισε να τρέμει δυνατά στο χέρι μου, κι αυτό το έχω σημάδι , ότι ο προσερχόμενος δεν είναι καθαρός, δεν είναι προετοιμασμένος, και δεν του επέτρεψα να κοινωνήσει. Μου διάβασε την συγχωρετική ευχή και βγήκα από τον Ναό. Εκεί περίμενε ο συμπροσκυνητής μου Παύλος και μόλις βγήκα, μπήκε αυτός στον Ναό, δια να εξομολογηθεί. Σε 20 λεπτά βγήκε από τον Ναό κι ήλθε κοντά μου που τον περίμενα. Πολύ χαρούμενος μου λέγει : Τώρα αποκατέστησα την επαφή μου με τον Θεό. Του λέγω τι θα γίνει με την Θεία Κοινωνία; Μου λέγει δεν μ’ αφήνει να κοινωνήσω. Του λέγω διατί; μου λέγει διότι ζω παράνομα 20 χρόνια με μια χήρα γυναίκα. Του λέγω πότε σου είπε να κοινωνήσεις και μου απήντησε όταν παντευθώ ή την χήρα ή οποιαδήποτε άλλη γυναίκα ελεύθερη και σταματήσω την αμαρτία. Η παράνομος σχέση είναι αμαρτία. Του είπα φρόντισε να είσαι καθαρός μέχρι που να αποφασίσεις τι θα κάμεις.
Το θαύμα Κύριε συνετελέσθηκε. Εσύ Κύριε ενήργησες να αισθανθεί την αμαρτωλότητά του και να συμμορφωθεί με τες εντολές Σου. Πάντα να έχει Δόξα το Άγιο Όνομά σου.
Τον Παύλο τον συνάντησα μετά 10 χρόνια σε Προσκύνημα στην Ιερά Μονή Γρηγορίου του Αγίου Όρους. Με είδε από μακριά , έτρεξε κοντά μου και με καταφίλησε. Μου είπεν ότι έρχεται κάθε χρόνο στον Όρος και φέρνει μαζί του και πολλούς άλλους συμπροσκυνητές. Χάρηκα πολύ από το γεγονός αυτό. Ο Παύλος άλλαξε· είναι ειρηνικός και χαρούμενος μετά την Ιερά Εξομολόγηση του, δεν διαμαρτύρεται διατί δεν του επέτρεψε ο Ηγούμενος να κοινωνήσει. …

Από το Βιβλίο του Θωμά Κοΐδη «Η επιστροφή μου εις τον Θεό»
Εκδόσεις Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης

Μια βραδιά στα Κατουνάκια με τον Γέροντα Δανιήλ

Τέλη του 19ου αιώνα
«Εξημέρωνε η εορτή της Αγίας Μαγδαληνής…Σπογγίζων τον ιδρώτα μου εισήλθον…παρακολουθούμενος από τι δέος. Δεν ήτο ναός το μέρος όπου εισήλθον, αλλ’ ήτο στολισμένος ωσάν ναός. Ήτο ευκτήριον , εν ω ο γέρων Δανιήλ μη έχων ίδιον ναός, εδιάβαζε τας Ακολουθίας με τους δύο υποτακτικούς του. Ήσαν εκεί και οι τρείς, ο καθένας ακουμβών εις την ασκητικήν πατερίτσαν του, κατεσκευασμένην προχείρως από κλώνον καστανέας. Είχαν εκεί τας αγίας Εικόνας των, τα βιβλία των, το θυμιατόν των. Και έψαλλον…
»Εκεί πρωτοείδα τον γέρων-Δανιήλ…Μόλις ήκουσε το όνομά μου έδειξεν ειλικρινή χαράν ωσάν να έβλεπεν αρχαίον τινα μαθητήν του, και δεν ήξερε , καθώς λέγει ο λόγος, πώς να με περιποιηθή..Μετά τον Εσπερινόν, αναπαυθέντες εις την ωραίαν απλωταριάν επί μακρόν, ελάβομεν τα συνήθη της ερήμου αναψυκτικά. Μίαν καραμέλλαν και ποτήριον ψυχρού ύδατος, έχοντες ενώπιον μας το εξαίσιον μεγαλείον του πόντου, όστις ηπλούτο απέραντος μέχρι των Βορείων Σποράδων.
»Κατόπιν εδειπνήσαμεν προς χάριν μου. Διότι οι ερημίται άπαξ της ημέρας εσθίουσιν- την ενάτην ώραν πάντοτε- εισελθόντες εις την μικάραν τράπεζαν λάμπουσαν από της καθαριότητος…Ο μοναχός Ιωάννης ο οποίος είχε και το διακόνημα του μαγείρου, παρέθηκεν ημίν ασκητικά βρώματα, φιδέν νερόβραστον και φρούτα και παξιμάδιον γευστικότατον και γλυκύτατον.
»Εκείνο όμως που μoυ άφησε ανεξαλείπτους εντυπώσεις ήτο η νύξ των Κατουνακίων.
»Αφού εδειπνήσαμεν εν τη πενιχρά της Καλύβης τραπέζη απολαυστικώτατα, διότι η Κυρία Θεοτοκος ευλόγησε τα παρατεθέντα λιτά βρώματα και έγιναν γλυκύτατα, εξήλθομεν και εκαθήσαμεν εις το ύπαιθριον έξω επί πετρίνων αναπαυτικών καθισμάτων , έμπροσθεν της μικράς αιθούσης της φιλοξενίας, να λάβωμεν τα επιδόρπια, άτινα ήσαν λόγοι αποστάζοντες γλυκασμός, του γέροντος Δανιήλ λόγοι. Εκεί διήλθομεν μακράς ώρας συνομιλούντες, έχοντες κατενώπιον ημών τον λαμπυρίζοντα πόντο υπο τας αργυροχρύσους της σελήνης ακτίνας…
»Κατόπιν προχωρούσης της νυκτός εδιαβάσαμεν το Απόδειπνον έξω εις την απλωταριάν μεθ’ ο ο γέρων απεσύρθη εις εξομολόγησιν των δύο πνευματικών του τέκνων, όπερ γίνεται καθ’ εκάστην νύκτα, ενω εγώ παρέμενον ως εν εκστάσει ενώπιον του μεγαλοπρεπούς εκείνου πανοράματος και μόλις το μεσονύκτιον απεσύρθην εις την ετοιμασθείαν μοι τόσον ευγενώς κλίνην , αναλογιζόμενος τα καλά της ερήμου, άτινα πρώτην φοράν έβλεπον».

Αλέξανδρος Μωραϊτίδης