Το ευαγγέλιο της Κυριακής

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Το ευαγγέλιο της Κυριακής

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ

Κεφ. ιστ΄ (16)

Στιχ. :  19-31

Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου

19 Εἶπεν ὁ Κύριος• ῎Ανθρωπος τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς

20  Πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος

21 καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου• ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ.

22 ᾿Εγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ• ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη.

23 Καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ.

24 Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε• Πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ.

25 Εἶπε δὲ ᾿Αβραάμ• Τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά• νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι•

26 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν.

27 Εἶπε δέ• ᾿Ερωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου•

28 ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς• ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου.

29 Λέγει αὐτῷ ᾿Αβραάμ• ῎Εχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας• ἀκουσάτωσαν αὐτῶν.

30   ῾Ο δὲ εἶπεν• Οὐχί, πάτερ ᾿Αβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν.

31 Εἶπε δὲ αὐτῷ• Εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.

Σύντομη ερμηνεία

19 Συνεχίζοντας ο Κύριος τη διδασκαλία του για την καλή χρησιμοποίηση του πλούτου, είπε και την ακόλουθη παραβολή: Υπήρχε κάποιος πλούσιος άνθρωπος , ο οποίος φορούσε βασιλικά ενδύματα . Απ’ έξω φορούσε ένα μάλλινο κόκκινο και πανάκριβο ρούχο , κι από μέσα φορούσε λευκό χιτώνα πολυτελή από λεπτό αιγυπτιακό λινάρι. Και διασκέδαζε σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια.

20 Ήταν όμως και κάποιος φτωχός που λεγόταν Λάζαρος, ο οποίος ήταν γεμάτος πληγές και παραπεταμένος κοντά στην εξώπορτα του πλουσίου.

21 Και προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. Αλλά σα να μην του έφτανε η στέρηση αυτή, καθώς ήταν και σχεδόν γυμνός, έρχονταν και οι σκύλοι και έγλειφαν τις πληγές του. Παρόλα αυτά όμως ο Λάζαρος δεν έβγαζε από το στόμα του ούτε την παραμικρή λέξη παραπόνου εναντίον του πλουσίου ή κάποιο γογγυσμό εναντίον του Θεού.

22 Κάποτε λοιπόν πέθανε ο φτωχός , και οι άγγελοι του θεού τον μετέφεραν στην αγκαλιά του Αβραάμ , για να βρει ανάπαυση εκεί μέσα στον παράδεισο. Πέθανε κάποτε και ο πλούσιος , και οι άνθρωποι τον έθαψαν με μεγαλοπρέπεια. Πουθενά όμως δεν φάνηκαν γι’ αυτόν οι άγγελοι του Θεού.

23 Και στον τόπο του Άδη , καθώς βασανιζόταν , σήκωσε τα μάτια του και είδε από μακριά τον Αβραάμ και τον Λάζαρο να είναι στην αγκαλιά του.

24 Αυτός λοιπόν που στη γη τα είχε όλα και δεν παρακαλούσε κανένα να τον βοηθήσει, φώναξε τώρα και είπε: Πατέρα μου Αβραάμ , σπλαχνίσου με . Λυπήσου με και στείλε τον Λάζαρο να βρέξει με νερό την άκρη του δακτύλου του και να δροσίσει τη γλώσσα μου, διότι βασανίζομαι και υποφέρω μέσα σ’ αυτή τη φωτιά.

25 Ο Αβραάμ όμως του απάντησε: Παιδί μου, θυμήσου ότι εσύ απόλαυσες με το παραπάνω τα αγαθά σου όταν ζούσες στη γη. Ενώ ο Λάζαρος αντίστοιχα απόλαυσε τα κακά της δυστυχίας και της ασθένειας. Τώρα όμως εδώ ο Λάζαρος παρηγορείται γι’ αυτό που υπέφερε τότε συνεχώς, ενώ εσύ υποφέρεις και βασανίζεσαι χωρίς διακοπή, όπως αδιάκοπη και συνεχής ήταν η ευτυχία σου πάνω στη γη.

26 Κι εκτός απ’ όλα αυτά υπάρχει ανάμεσά μας μεγάλο χάσμα , ώστε αυτοί που θέλουν να διαβούν από εδώ σε σας να μην μπορούν, αλλά ούτε κι όσοι είναι από εκεί να μπορούν να περάσουν απέναντι σε μας.

27 Είπε πάλι ο πλούσιος: Αφού κάθε άνθρωπος που έμεινε αμετανόητος στην  επίγεια ζωή του, μετά το θάνατό του δεν έχει πλέον καμία ελπίδα , σε παρακαλώ , λοιπόν, πάτερ, στείλε τον Λάζαρο στο σπίτι του πατέρα μου.

28 Διότι έχω πέντε αδελφούς. Στείλε τον να τους βεβαιώσει ως αυτόπτης μάρτυρας για όσα συμβαίνουν εδώ, για να μην έλθουν κι αυτοί στον τόπο αυτό της τιμωρίας και των βασάνων που βρίσκομαι εγώ.

29 Του λέει ο Αβραάμ: Έχουν τον Μωυσή και τους προφήτες που τους βεβαιώνουν γι’ αυτά. Ας ακούσουν εκείνους.

30 Εκείνος τότε του είπε: Όχι, πάτερ Αβραάμ, δεν θα υπακούσουν στο Μωυσή και στους προφήτες. Εάν όμως πάει σ’ αυτούς κάποιος από τους νεκρούς, θα μετανοήσουν.

31 Του είπε τότε ο Αβραάμ: Εάν δεν έχουν την καλή διάθεση να υπακούσουν στο Μωυσή και στους προφήτες, δεν θα πεισθούν, ακόμη κι αν αναστηθεί κάποιος από τους νεκρούς. Διότι, όταν ατονήσει η πρώτη τους εντύπωση από την ανάσταση, θα επανέλθουν πάλι στην προηγούμενή τους σκληρότητα.

Πηγή: «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»

+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

Ὅταν συγχωρεῖς, ἄφησε ὄλη τήν ὀργή, ἐξαφάνισε τήν πληγή

Ὅταν συγχωρεῖς, ἄφησε ὅλη τήν ὀργή, ἐξαφάνισε τήν πληγή!

( Ἅγιος  Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος )

«Ὅταν συγχωρεῖς,

 κερδίζεις περισσότερα ἀπό ἐκεῖνα πού δίδεις»,

λέει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Μιλάει ἁπλά, ἐποικοδομητικά, θέλοντας νά μᾶς παιδαγωγήσει σέ μία ἐποχή πού τό "ὀφθαλμόν ἀντί ὀφθαλμοῦ" μοιάζει να ἰσχύει περισσότερο παρά ποτέ. Ἄς παρακολουθήσουμε ὅσα ἐκεῖνος διδάσκει. Μοιάζουν γνωστά κι ἁπλά. Παραμένουν ὅμως στή πράξη δύσκολα καί μακρινά... 

Θέλεις να μάθεις τή σημασία τῆς ἀρετῆς; Τά ἑξῆς παραγγέλλει ὁ Θεός στούς ἀνθρώπους: «Κανείς ἀπό σᾶς ἄς μή διατηρεῖ στήν καρδιά του κακία γιά τόν ἀδελφό του» καί «κανείς ἄς μή συλλογίζεται τήν κακίαν τοῦ ἄλλου». Βλέπεις; Δέν λέει μόνο, συγχώρεσε τό κακό τοῦ ἄλλου, ἀλλά μήν το ἔχεις οὔτε στή σκέψη σου, μή τό συλλογίζεσαι, ἄφησε ὅλη τήν ὀργή, ἐξαφάνισε τήν πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ὅτι μέ τήν ἐκδικητικότητα τιμωρεῖς ἐκεῖνον πού σέ  ἔβλαψε. Γιατί ἐσύ ὁ ἴδιος σάν ἄλλο δήμιο ἐγκατέστησες μέσα σου τό θυμό καί καταξεσκίζεις τά ἴδια σου τά σπλάχνα.

 

Ἔχεις ἀδικηθεῖ πολύ καί στερήθηκες πολλά ἐξαιτίας κάποιου, κακολογήθηκες καί ζημιώθηκες σέ πολλά σοβαρά θέματά σου καί γι’ αὐτό θέλεις νά δεῖς νά τιμωρεῖται ὁ ἀδελφός σου; Καί ἐδῶ πάλι σου εἶναι χρήσιμο νά τόν συγχωρήσεις.  

Γιατί, ἐάν θελήσεις, ἐσύ ὁ ἴδιος νά ἐκδικηθεῖς καί νά ἐπιτεθεῖς ἐναντίον του, εἴτε μέ τά λόγια σου, εἴτε μέ κάποια ἐνέργειά σου, ἤ μέ τήν κατάρα σου, ὁ Θεός ὄχι μόνο δέν θά ἐπέμβει κατ' αὐτοῦ -ἐφόσον ἐσύ ἀνέλαβες τήν τιμωρία του- ἀλλά ἐπιπλέον θά σέ τιμωρήσει ὡς θεομάχο. 

Ἄφησε τα πράγματα στό Θεό. Αύτός θά τά τακτοποιήσει πολύ καλύτερα ἀπ’ ὅ,τι ἐσύ θέλεις. Σέ σένα ἔδωσε μόνο τήν ἐντολή νά προσεύχεσαι γιά τόν ἄνθρωπο πού σέ λύπησε..

 

ΚΑΙ ΑΦΕΣ ΗΜΙΝ ΤΑ ΟΦΕΙΛΗΜΑΤΑ ΗΜΩΝ

ΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΑΦΙΕΜΕΝ ΤΟΙΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙΣ ΗΜΩΝ!

 

Ευτυχία Ευδαιμονία Ελευθερία

Ομιλία στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος του κ Κ.Δεληκωνσταντή.
2-11-2013

Εκδήλωση για τους κρυπτοχριστιανούς του Πόντου στη Βέροια (6/11)...

Εκδήλωση για τους κρυπτοχριστιανούς του Πόντου στη Βέροια (6/11)...

Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας και η Κ.Ε.Π.Α. Δήμου Βέροιας οργανώνουν εκδήλωση για τους κρυπτοχριστιανούς του Πόντου (αιτίες εμφάνισης, που και πώς επιβίωσαν, πώς καταγράφηκαν, το ζήτημα στις σύγχρονες διαστάσεις).

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013, ώρα 7.30 μ.μ. στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. 

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

-διάλεξη του καθηγητού κ. Κων/νου Φωτιάδη με θέμα: «Οι κρυπτοχριστιανοί του Πόντου».

-προβολή της τουρκικής ταινίας «Ρώτα την καρδιά σου» με ελληνικούς υπότιτλους.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό και όλοι οι πολίτες είναι ευπρόσδεκτοι. 

Ο Ημαθιώτης Κων/νος Φωτιάδης είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.  Στο Πανεπιστήμιο του Tubingen Γερμανίας πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές του και τη διατριβή του.

Το 1989 εκλέχτηκε λέκτορας στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και το 1997 καθηγητής της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας.

Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα αναφέρονται στον ελληνισμό του Πόντου, της Μικράς Ασίας, της Ρωσίας, τους κρυπτοχριστιανούς του Πόντου, τους εξισλαμισμούς της Μικράς Ασίας. Έχει συγγράψει περισσότερα από τριάντα βιβλία, ενώ το έργο του «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» εκδόθηκε το 2004 από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων.

Η τουρκική ταινία «Ρώτα την καρδιά σου» είναι παραγωγής 2010. Ο σκηνοθέτης της Y. Kurcenli γεννήθηκε το 1974 στη Μαύταρη της Ριζούντας του Πόντου. Η ταινία αποκαλύπτει για πρώτη φορά στην τουρκική γλώσσα το δράμα και την πίστη των κρυπτοχριστιανών του Πόντου, σπάζοντας τη σιωπή αιώνων.

 

 http://www.inveria.gr/2013/11/ekdilosi-gia-tous-kriptoxristianous-tou-pontou.html

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ! ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ!

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ!

«ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον».[1]

              Ρωτήσανε τόν Γέροντα Παΐσιο, γιατί κάποιοι πού συναντοῦν δυσκολίες αὐτοκτονοῦν. Καί ὁ Γέροντας ἀπάντησε, ὅτι αἰτία εἶναι ὁ ἐγωισμός, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ στήν ἀπελπισία.[2] Ὁ διάβολος ψιθυρίζει στό αὐτί τοῦ ἀνθρώπου «ἐν καιρῷ θλίψεως» ὅτι ὅλα τελείωσαν κι ὅτι δέν μπορεῖ νά κάνει τίποτε πιά γιά τό πρόβλημά του. Αὐτό ὅμως εἶναι ἕνα μεγάλο ψέμμα τοῦ διαβόλου, πού μᾶς πολεμᾶ μέ τό ἰσχυρότερο ὅπλο του, τήν ἀπελπισία! Κι ἄν ὁ ἄνθρωπος δέ μπορεῖ νά κάνει τίποτε, μπορεῖ ὅμως ὁ Παντοδύναμος Θεός, πού μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι «ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν»[3]. 

 

Ἀρκεῖ, νά στραφοῦμε  σ’ Αὐτόν καί θά μᾶς δώσει ὅ,τι ἀκριβῶς μᾶς χρειάζεται. Μᾶς καλεῖ: «δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς»![4] 

 

Αὐτή εἶναι μία ἁπλή, εὔκολη καί συγχρόνως σωτήρια κίνηση πού μᾶς σώζει καί σ’ αὐτήν καί στήν ἄλλη ζωή. Μ’ Αὐτόν μποροῦμε τά πάντα ὅπως διακήρυσσε ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος: «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμούντι με Χριστῷ»![5]

 

            

              Ἡ ἐπίγεια κοσμική κοινωνία τῆς λατρείας τοῦ Μαμωνᾶ στήν ὁποία ζοῦμε, ἐπιχειρεῖ συνεχῶς νά ἀπομακρύνει μέ κάθε τρόπο καί μέσο τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Ἐπουράνιο Θεό καί νά τόν στρέφει πρός τόν ἐπίγειο ἄρχοντά της τόν διάβολο. Τόν χειραγωγεῖ ὥστε νά γίνει αὐτάρκης-αὐτείδωλο, ὅπως ἔγινε ὁ Ἑωσφόρος ἀπό ἔπαρση, ἀποστατώντας ἀπό τόν Δημιουργό του, θεωρώντας τόν ἑαυτό του Θεό καί χάνοντας τόν Παράδεισο. Τόν στρέφει σέ πρόσκαιρα καί ὑλικά-φθαρτά πράγματα ἀπό τά ὁποῖα νομίζει ὅτι θά ἀντλήσει δύναμη καί δόξα-ἀπόλαυση-χαρά. Κατά τόν ἴδιο τρόπο ὁ διάβολος παρέσυρε τούς Πρωτόπλαστους γιά τήν ἐπιθυμία μιᾶς θέωσης χωρίς Θεό, νά χάσουν τήν Ἐδέμ, τήν ἀθανασία καί τήν μακαρία κοινωνία τους μέ τόν Θεό. Ὁ διάβολος καί ἡ δαιμονοκρατούμενη σύγχρονη κοινωνία θέλει τόν ἄνθρωπο ἀνεξάρτητο (ἀπό ὅ,τι σωτήριο καί πνευματικό), ἀλλά οὐσιαστικά ἐξαρτώμενο ἀπό μύρια δεσμά (ἀνάγκες, ἐπιθυμίες, μέριμνες, φοβίες, πάθη κλπ).

 

         

       Ἡ ζωή εἶναι δῶρο θεόσδοτο καί πολύτιμο. Ὅσες δυσκολίες καί ἄν συνεπάγεται, ἐμπεριέχει ἀνεκτίμητο χρόνο μετανοίας ὁ ὁποῖος ὅταν ἀξιοποιηθεῖ σωστά ὁδηγεῖ στήν αἰώνια σωτηρία καί μακαριότητα! ! «Τί γάρ ὠφελεῖται ὁ ἄνθρωπος, ἐάν τόν κόσμο ὅλον κερδήση, τήν δέ ψυχήν αὐτοῦ ζημιωθῆ»;[6]

Κι ἄν ὅλα σοῦ πηγαίνουν ἀντίθετα, τί πτοεῖσαι; Τήν ψυχή σου προφύλαξε! Αὐτήν δέν τήν χάνεις ποτέ κι ἀπό κανέναν, παρά μόνο ἄν τήν παραδώσεις μόνος σου στήν ἀπώλεια!

Ὅλα ἔχουν ἡμερομηνία λήξης καί τά δυσάρεστα καί τά εὐχάριστα. Ἡ ψυχή μονάχα εἶναι αἰώνια!

 

     

           Ζοῦμε στήν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή.  Διά πολλῶν θλίψεων θά περάσουμε στήν αἰώνιο ζωή. Ὁ Κύριος μᾶς δίδαξε ὅτι: «στενή ἡ πύλη καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ζωήν»[7]. Κι αὐτό, ὄχι γιατί ὁ Θεός εἶναι  τιμωρός,  ἀλλά ἀντίθετα, γιατί εἶναι Μέγας Εὐεργέτης. «Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε»[8] μᾶς ἀποκάλυψε. Ἡ δική μας ἁμαρτωλότητα καί χοϊκότητα εἶναι οἱ αἰτίες τῶν δυσκολιῶν μας. Τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουμε ἀποτελοῦν ὑψίστης ἀγάπης παραχώρηση Θεοῦ, ὥστε α) νά καθαρισθεῖ κάθε ρύπος τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας καί β) νά ἀποκατασταθεῖ ὁ χιτών μας καί πάλι στήν ἀρχική ἁγνή λευκότητά του, νά γίνει κατάλληλο ἔνδυμα τοῦ γάμου μας μέ τόν Χριστό, ὥστε νά ἔχουμε πρόσωπο νά εἰσέλθουμε εἰς τόν Νυμφῶνα Του καί νά εἴμαστε γιά πάντα μαζί Του!

 

 

          Ὁ χρυσός περνᾶ ἀπό καυτερό καμίνι γιά νά ἀποδειχθεῖ ἡ γνησιότητά του καί ἡ ἀξία του. Κι ὅταν βγεῖ ἀπό αὐτό, ἔχει καθαρισθεῖ κι ἀστράφτει περισσότερο ἀπό πρίν.

Τό ἴδιο καί ὁ κάθε ἄνθρωπος. Ἡ πίστη μας καί ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Πλάστη μας, θά δοκιμασθοῦν στό καμίνι τῶν θλίψεων γιά νά ἀποδείξουν τήν γνησιότητά τους.

          Μέ προσευχή, μετάνοια, ἐξομολόγηση καί τακτικό ἐκκλησιασμό, τό ἀρχικῶς δύσκολο πέρασμα ἀπό τό καμίνι τῶν θλίψεων, μετατρέπεται ἀπό «ἀδύνατον παρ’ ἀνθρώποις», σέ εὐάρεστη θυσία αἰνέσεως πρός τόν Θεό, ἀφοῦ «τά ἀδύνατα παρ' ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστί»[9].

 

Ὁ Κύριος θά στεφανώσει αὐτόν πού δέν γογγύζει ὄντας μέσα στά προβλήματά του ἀλλά ἀντίθετα Τόν εὐχαριστεῖ καί Τόν δοξολογεῖ. Αὐτόν θά τόν θεωρήσει ὡς μάρτυρα τῷ πνεύματι. Ἡ πρόσκαιρη δυσκολία πού ζοῦμε τώρα, δέν εἶναι παρά μία ἀμελητέα σταγόνα σέ ἕναν ἄπειρο ὠκεανό μακαριότητος πού μᾶς ἑτοίμασε ὁ Πανάγαθος Θεός μας γιά πάντα! «Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως ἡμῶν καθ' ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ἡμῖν»[10].

         

              Ἄς θυμόμαστε τόν δίκαιο Ἰώβ καί τήν ἁγία ὑπομονή του πού μακαρίζεται καί θά μακαρίζεται ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν, σέ ὅλες τις ἐποχές. Ἄς θυμόμαστε κάθε δεινό πού ὑπέμεινε καί πῶς τελικά ἀνταμείφθηκε ἀπό τόν Θεό ἀκόμη κι ἀπό αὐτήν τή ζωή, μέ πλήρη ἀποκατάσταση ὅλων ὅσων ὑπέστη καί εἶχε χάσει!

 

 KΙ ΑΝ ΕΧΑΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΝ ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ

ΔΕΝ ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ

ΔΕΝ ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ

ΔΕΝ ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΟΥ!

       

       Ὁ Ἰούδας πρόδωσε τόν Κύριο, μετεμελήθη ἀλλά δέ μετενόησε. Ἔκρινε μόνος του ἐγωιστικά τόν ἑαυτό του ὡς Θεός κι αὐτοκτόνησε χάνοντας τά πάντα! Ἕνα ταπεινό, ἐκ καρδίας «συγνώμη»  πρός τόν Κύριο, θά ἀρκοῦσε νά σβήσει τήν ἀπελπισία του καί τήν ὑπερηφάνεια του, θά ἀρκοῦσε νά τοῦ δώσει κουράγιο καί νά τοῦ χαρίσει πλούσιο τό Θεῖο Ἔλεος Του καί τελικῶς νά σωθεῖ κι αὐτός παραμένοντας μαζί μέ τούς ἄλλους μαθητές τοῦ Χριστοῦ.

 

        Ἄς μή γίνουμε Ἰοῦδες κι ἐμεῖς! Πορευόμενοι ἀνάμεσα στά δίκαια καί ἄδικα πού μᾶς συμβαίνουν, στά εὔκολα καί δύσκολα, στά εὐχάριστα καί δυσάρεστα πού ὅλα ὅμως εἶναι μέσα στό σωτήριο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά ἐμᾶς καί φροντισμένα ἀπό τά ἴδια Του τά χέρια, ἄς κράζουμε πρός Αὐτόν:

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἰλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ κι ἐλέησόν με!

Σέ εὐχαριστῶ Θεέ μου!

Δόξα Σοι ὁ Θεός πάντων ἕνεκεν! 

Ἀμήν!

 

          

Μ.Σ.

---

[1] Ιωάν. 16, 33

[2]http://www.agioritikovima.gr/%CE%94%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%87%CE%AD%CF%82/%CE%93%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%A0%CE%B1%CF%8A%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%85/4895-o-geronta-paio-gia-tin-autoktonia

[3] Ἰωάννης ιε΄ 5

[4] Ματθ. ιθ' 14

[5] Φιλιπ. δ´, 12

[6] Ματθαίος 16:26

[7] Ματθ. 7, 14

[8] Λουκ. 6, 21

[9] Λουκ. 18,27

[10] Κορινθ. β, 17