Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Διέξοδοι στην σύγχρονη πνευματική κρίση (συνέχεια)

…Δίχως τον Χριστό  η ζωή θα είναι άχαρη , άφωτη και φοβισμένη. Δεν μπορώ να πω ότι η χριστιανική ζωή δεν έχει αγώνα και αγωνία. Δεν είμαστε χριστιανοί για να περνάμε καλά. Το να είσαι αληθινός χριστιανός σήμερα είναι μια συνεχής διακινδύνευση, μια ωραία περιπέτεια . Αν πηγαίνουμε στην εκκλησία μόνο και μόνο για να ευχαριστούμε τον Θεό που περνάμε καλά, τότε θρησκειοποιούμε την Ορθοδοξία. Ο σκοπός της ζωής μας δεν είναι μια υλική πρόοδος και μια κοσμική ευτυχία. Η αγιότητα συχνότατα ανθεί στη φτώχεια, τη στέρηση, την ασθένεια, την κατηγορία, τη συκοφαντία, την εξορία. Οι άγιοι δεν ήταν ιδιαίτερα προοδευμένοι κι ευτυχισμένοι. Ας μην το λησμονάμε κι αυτό. Μιλάμε συνεχώς για εισοδηματική πολιτική. Πότε θα μιλήσουμε για πνευματική πολιτική; Ή για κοινωνική πνευματική συνεισφορά; Ο άνθρωπος ζει τόσο, όσο αγαπά.
Γεννιέται κι ένα άλλο ερώτημα: Αξίζει να μιλάς άλλο ή να σιωπάς; Τι να λες, όταν δεν ακούγεσαι; Τι να λες, όταν νομίζεις ότι μόνο μιλώντας υπάρχεις; Μιλάς για ν’ αναγνωρίζεσαι, να τιμάσαι, να θαυμάζεσαι, να επιβάλλεσαι. Τότε καλύτερα να σιωπάς. Γιατί όμως σιωπάς; Γιατί δεν έχεις κάτι σπουδαίο να πεις ή γιατί φοβάσαι; Και ο λόγος και η σιωπή έχουν τον καιρό τους, θέλουν σοφία, γνώση, προσοχή, προετοιμασία. Οι παραπάνω λόγοι είναι καρποί μακράς σιωπής . Μιας σιωπής που διέκοψα για να συνομιλήσω με καλούς επισκέπτες της ταπεινής καλύβης μας, του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, αυτού που πραγματικά ήξερε να μιλά. ΟΙ προσκυνητές του Αγίου Όρους ψάχνουν συχνά για τον λόγο των Γερόντων. Δεν τους αρκεί ο αρχαίος και σημαντικός λόγος της θείας λατρείας. Φοβάμαι πως μερικές φορές ψάχνουν να βρουν κάποιον να επιβεβαιώσει τις ιδέες, τις προτιμήσεις τους και τις επιλογές τους. Δεν είναι ανοιχτοί σε διάλογο, ν’ ακούσουν κάτι άλλο από αυτό που θέλουν. Παρ’ όλα αυτά έχουμε συγκινητικές ιστορίες νέων ανθρώπων που έγινε σταθμός της ζωής τους ένα προσκύνημα στο Άγιον Όρος.
Πρέπει ακόμα να μάθουμε ν’ ακούμε τη σιωπή του Θεού. Όταν καθυστερεί να μας απαντήσει, κάτι σημαντικό συμβαίνει, κάτι περιμένει από εμάς, κάποιος λόγος υπάρχει. Γράφει ο άγιος Νικόλαος Αχρίδος : «Ξεκίνα τον δρόμο σου , με φόβο Θεού και εξ ολοκλήρου με εμπιστοσύνη στον Θεό. Αφού, να ξέρεις, και αυτός ο ευκολότερος δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…».
… Θα ήθελα έστω και ελάχιστα να συνδράμω οδηγώντας σε μια διέξοδο. Μη μας πτοούν οι ειρωνείες. Μη φοβόμαστε που δεν είμαστε πολλοί. Μην αισθανόμαστε μειονεκτικά και ντροπιασμένοι. Ο πόλεμος ας μας κάνει πιο γενναίους. Τον πόνο μας και την πικρία μας απ’ όσα ακούμε, βλέπουμε και βιώνουμε, ας τον κάνουμε θερμή, καρδιοστάλακτη προσευχή. Οι χλευαστές της ιερότητας αυτοτιμωρούνται ζώντας μια ανέραστη ζωή. Ας μην απαντάμε πάντοτες στις προκλήσεις. Ας μην ερχόμαστε σε  οξεία αντιπαράθεση με τον πειρασμό. Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε πως και ο πειρασμός του κάνει καλό, γιατί τον κάνει ν’ αγωνίζεται πιο πολύ. Μη φοβόμαστε τις θύελλες των καιρών. Μη παρασυρόμαστε σε λογισμούς απιστίας. Να ευχαριστούμε τον Θεό που έχουμε τη συντροφιά Του, την ενίσχυσή Του, την  παραμυθία και την ευλογία Του, Είμαστε τυχεροί που έχουμε έναν τέτοιο Πανάγαθο Θεό. Ας αγαπήσουμε και τους εχθρούς μας ως ευεργέτες μας και θα βρούμε μια υπέροχη ανάπαυση στις καρδιές μας. Να θυμόμαστε συχνά τον σταυρό του Χριστού, το πρόσκαιρο της ζωής, την αιώνια ζωή και θα ισορροπούμε και θα ειρηνεύσουμε αφάνταστα. Μακριά από εμάς κάθε απελπισία. Υπήρξαν και χειρότερες εποχές από τη σημερινή. Ο Χριστός δεν κοιμάται. Η Εκκλησία ποτέ δεν καταποντίζεται. Η κρίση να μας ωριμάσει και να μας φρονηματίσει. Υπάρχει άφθονη αρετή κρυμμένη και σήμερα και στα μοναστήρια και στον κόσμο.
Λυπούμαστε ειλικρινά για την απιστία των πολλών. Πονάμε από αγάπη και συμπόνια και προσευχόμαστε για τον φωτισμό και τον επανευαγγελισμό τους. Μήπως σταθήκαμε κι εμείς αιτία της άρνησής τους; Μη φλυαρούμε κι επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια. Οι τύχες μας είναι στα χέρια του Θεού. Ας Τον εμπιστευθούμε. Ας συνεργαστούμε αφοσιωμένα μαζί Του.
 Η κρίση είναι προς συνετισμό. Να θυμηθούμε όσα σοβαρά έχουμε λησμονήσει. Ν’ αναχθούμε από την ύλη στο πνεύμα . Να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος «ουκ επ' άρτω μόνο ζήσεται ο άνθρωπος». Η κρίση είναι προς αφύπνιση. Η κρίση είναι προς αυτοκριτική. Η κρίση είναι για να μετανοήσουμε , να κλάψουμε , να προσευχηθούμε. Η κρίση είναι προς υγιή και ειλικρινή ταπείνωση.   Η κρίση είναι για ν’ αφήσουμε το επίμονο αντιασκητικό πνεύμα και να προσλάβουμε το γνήσιο ασκητικό φρόνημα της αγίας μητέρας μας Ορθόδοξης Εκκλησίας δια πρεσβειών πάντων των αγίων και της Υπεραγίας Θεοτόκου, της προστάτιδος του αγιωνύμου Όρους και όλης της Ελλάδας.
 Η κρίση είναι για να ταπεινωθούμε πιο πολύ κι εμείς οι Αγιορείτες αλλά και όλοι. Η κρίση μας κρίνει. Η κρίση μας κατακρίνει. Η κρίση προκρίνει τη γνησιότητα ,την πρόσληψη του απαραίτητου και την απόρριψη του περιττού. Η κρίση είναι για να προσκυνήσουμε τον μόνο, αληθινό, Τριαδικό Θεό, στον οποίο αξίζει η τιμή και η προσκύνηση όλων μας και τώρα και πάντοτε και εις τους ατελεύτητους αιώνες αμήν.

Από το βιβλίο: «παθοκτονία»
πρόσκληση μετανοίας
σε καιρούς κρίσεως
ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Εκδόσεις «εν πλω»



Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Το ευαγγέλιο της Κυριακής

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014
Το ευαγγέλιο της Κυριακής
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
Κεφ. κε΄ ( 25 )
Στιχ: 31-46. Η Δευτέρα παρουσία του Κυρίου και η τελική κρίση και ανταπόδοση.

31 ῞Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ,
32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,
33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων.
 34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.
35 ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με,
36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με.
37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν;
38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν;
39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε;
40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.
41 τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ.
 42 ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με,
43 ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με.
44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;
45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε.
 46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Σύντομη ερμηνεία

31 Όταν λοιπόν έλθει ο υιός του ανθρώπου με τη δόξα του και μαζί του όλοι οι άγιοι άγγελοι, τότε θα καθίσει σε θρόνο ένδοξο και λαμπρό.
32 Και θα συναχθούν μπροστά του όλα τα έθνη, όλοι δηλαδή οι άνθρωποι που έζησαν απ’ την αρχή της δημιουργίας μέχρι το τέλος του κόσμου. Και θα τους χωρίσει τον ένα από τον άλλο, όπως ο βοσκός χωρίζει τα πρόβατα από τα γίδια.
33 Και θα τοποθετήσει τους δικαίους , που είναι ήμεροι σαν τα πρόβατα , στα δεξιά Του∙ ενώ τους αμαρτωλούς, που είναι ατίθασοι και άτακτοι σαν τα γίδια, θα τους βάλει στα αριστερά του.
34 Τότε θα πει ο βασιλιάς σ’ εκείνους που θα είναι στα δεξιά Του: Ελάτε εσείς που είστε ευλογημένοι από τον Πατέρα μου , κληρονομήστε τη βασιλεία που έχει ετοιμαστεί για σας από τότε που θεμελιωνόταν ο κόσμος.
34 Σας ανήκει λοιπόν η κληρονομιά αυτή∙ διότι πείνασα και μου δώσατε να φάω, ήμουν διψασμένος και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και δεν είχα πού να μείνω και με περιμαζέψατε στο σπίτι σας,
36 ήμουν γυμνός και με ντύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, ήμουν μέσα στη φυλακή και ήλθατε να με δείτε και να με παρηγορήσετε.
37 Τότε θα του αποκριθούν οι δίκαιοι: Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο και σε θρέψαμε, ή διψασμένο και σου δώσαμε να πιεις;
38 Και πότε σε είδαμε ξένο και σε περιμαζέψαμε, ή γυμνό και σε ντύσαμε;
39 Και πότε σε είδαμε άρρωστο ή φυλακισμένο και ήλθαμε να σε επισκεφθούμε;
40 Τότε θα τους αποκριθεί ο βασιλιάς: Αληθινά σας λέω ότι κάθε τι που κάνατε σ’ έναν από τους φτωχούς αυτούς αδελφούς μου που φαίνονταν άσημοι και πολύ μικροί, το κάνατε σε μένα.
41 Τότε θα πει και σε κείνους που θα είναι στα αριστερά του: Εσείς που από τα έργα σας γίνατε καταραμένοι, φύγετε μακριά από μένα στο πυρ το αιώνιο, που έχει ετοιμασθεί για το διάβολο και τους αγγέλους του.
42 Διότι πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω,
43 ήμουν ξένος και δεν με περιμαζέψατε να με φιλοξενήσετε, ήμουν γυμνός και δεν με ντύσατε, ήμουν άρρωστος και μέσα στη φυλακή και δεν με επισκεφθήκατε.
44 Τότε θα του αποκριθούν κι αυτοί: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή να είσαι ξένος ή γυμνός ή άρρωστος ή φυλακισμένος , και δεν σε υπηρετήσαμε;
45 Τότε θα τους αποκριθεί : Αληθινά σας λέω, κάθε τι που δεν κάνατε σ’ έναν απ’ αυτούς που ο κόσμος θεωρούσε πολύ μικρούς, ούτε σε μένα το κάνατε.
46 Και θα οδηγηθούν αυτοί στην κόλαση που δεν θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια ∙ ενώ οι δίκαιοι θα πάνε για να απολαύσουν ζωή αιώνια.  


 Πηγή: «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Ομιλία του γέροντα Εφραίμ Βατοπεδινού

Το Σάββατο(αύριο 22 Φεβρούαρίου)11 το πρωί θα πραγματοποιηθεί ομιλία του γέροντα Εφραίμ Βατοπεδινού στο ξενοδοχείο intercontinental στην ετήσια εκδήλωση της Ένωσης Πολυτέκνων Αθηνών

Η Ιερή Εικόνα της Παναγίας Ζιδανίου περιοδεύει σε διάφορες Ενορίες

Από την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης ανακοινώνεται ότι η Ιερή Εικόνα της Παναγίας της Ζιδανιώτισσας θα ευλογήσει περιοδεύοντας τις Ενορίες Πετρανών, Πτελέας, Οινόης καθώς και εκείνες της Αρχιερατικής Περιφέρειας Δρεπάνου από την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου ως και την Κυριακή 2 Μαρτίου 2014. Κατά την παραμονή της Εικόνας στις Ενορίες θα τελούνται ιερές ακολουθίες ως εξής:
Κυριακή 23-2-14:    3.00 μ.μ., Αναχώρηση Ι. Εικόνας από την Ιερά Μονή.
4.30 μ.μ., Άφιξη στα Πετρανά, Παράκληση.
                                 
Δευτέρα 24-2-14:      9.00 π.μ., Ιερό Ευχέλαιο στα Πετρανά.
11.30 π.μ., Άφιξη στην Πτελέα, Παράκληση.
   2.30 μ.μ., Άφιξη στην Οινόη, Παράκληση.
   5.30 μ.μ., Άφιξη στην Κοιλάδα, Παράκληση.               
Τρίτη 25-2-14:    9.00 π.μ., Ιερό Ευχέλαιο στην Κοιλάδα.
                                         11.30 π.μ., Άφιξη στην Θυμαριά, Παράκληση.
                                            3.00 μ.μ., Άφιξη στο Καπνοχώρι, Παράκληση.              
                                6.30 μ.μ., Άφιξη στον Πολύμυλο, Παράκληση.
Τετάρτη 26-2-14:       9.00 π.μ., Ιερό Ευχέλαιο στον Πολύμυλο.
                                    11.30 π.μ., Άφιξη στον Άγιο Χαράλαμπο, Παράκληση.
   5.30 μ.μ., Άφιξη στον Τετράλοφο, Παράκληση.
Πέμπτη 27-2-14:        9.00 π.μ., Ιερό Ευχέλαιο στον Τετράλοφο.
                                    11.30 π.μ., Άφιξη στο Ρυάκιο, Παράκληση.
  5.30 μ.μ., Άφιξη στον Άγιο Δημήτριο, Παράκληση.
Παρασκευή 28-2-14:      9.00 π.μ., Ιερό Ευχέλαιο στον Άγιο Δημήτριο.
      11.30 π.μ., Άφιξη στην Ακρινή, Παράκληση.
Σάββατο 1-3-14:         9.00 π.μ., Ιερό Ευχέλαιο στην Ακρινή.
                                    11.30 π.μ., Άφιξη στο Δρέπανο.
Κυριακή 2-3-14:         7.00 π.μ., Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον
Ι. Ναό Αγίας Τριάδος Δρεπάνου.
11.30 π.μ., Επιστροφή Ι. Εικόνας στην Ιερά Μονή.

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Ομιλία του Ιερομόναχου Κοσμά Καυσοκαλυβίτη 10-2-2014

Πνευματικές συμβουλές.
ΔΑΦΝΗ
     

Τα εμπόδια της μετανοίας-Ομιλία

Ομιλία του πατρός Σεβαστιανού Τοπάλη 9-2-2014

ΔΑΦΝΗ

Χρειάζεται μετάνοια σταθερή και επίμονη



Αυτά τα λέω όχι για να σας κάνω πιο αδιάφορους αλλά για να σας κάνω αγωνιστικότερους. Πολλές φορές σας συμβούλευσα να μην πηγαίνετε στο θέατρο∙ με άκουσες, αλλά δεν πείστηκες∙ πήγες στο θέατρο, παράκουσες την συμβουλή μου∙ μη ντραπής να ξανάρθης και να με ακούσης. Θα μου πης “άκουσα τον λόγο σου, αλλά δεν τον τήρησα∙ πώς μπορώ να ξανάρθω;’. Σημασία έχει ότι συνειδητοποίησες την ανυπακοή σου στον λόγο μου∙ τώρα ντρέπεσαι για ό,τι έκανες , τώρα κοκκινίζεις, τώρα από μόνος σου χαλιναγωγείσαι χωρίς τον έλεγχο κανενός, τώρα κρατάς τον λόγο μου μέσα σου ριζωμένο, τώρα η διδασκαλία μου αφανώς σε καθαρίζει. Δεν τήρησες τον λόγο μου, αλλ΄ όμως κατηγόρησες τον εαυτό σου; Αυτό σημαίνει ότι τον τήρησες σο μισό και ας μην τον τήρησες , κι ας λες πως “δεν τον τήρησα”∙ γιατί όποιος κατηγορεί τον εαυτό του που δεν τον τήρησε, σημαίνει ότι βαδίζει προς την τήρησί του. Αμάρτησες με το βλέμμα; Παρανόμησες ; Αιχμαλωτίσθηκες από την πόρνη; Έφυγες από το θέατρο; θυμήθηκες τα λόγια μου; ντράπηκες ; Έλα εδώ! Λυπήθηκες; Παρακάλεσε τον Θεό∙ πέτυχες την ανόρθωσί σου μέχρις εδώ. “Αλλοίμονό μου, άκουσα και δεν τήρησα! Πώς θα μπω στην εκκλησία; Πώς θα ακούσω ξανά τον λόγο του Θεού;”. Ακριβώς γι’ αυτό έλα, επειδή δεν τον τήρησες, για να τον ξανακούσης και να τον τηρήσης. Όταν σου βάλη ο γιατρός κάποιο φάρμακο και δεν σε θεραπεύση, δεν σου το ξαναβάζει την άλλη μέρα; Έστω ότι κάποιος είναι ξυλοκόπος κι θέλει να κόψη μια βελανιδιά∙ εάν δώση ένα κτύπημα και δεν πέση το άκαρπο δένδρο, δεν δίνει κι άλλο κτύπημα και τέταρτο και πέμπτο και δέκατο; Έτσι κάνε και συ∙ βελανιδιά είναι η πόρνη, άκαρπο δένδρο , που βγάζει βελανίδια, για να τα τρώνε τα άμυαλα γουρούνια∙ για πολύν χρόνο ριζώθηκε μέσα στον νου σου∙ με το ντύσιμό της σου κυρίευσε την συνείδησι∙ ο λόγος μου είναι τσεκούρι. ( Πάρτο και χτύπα ) . Με άκουσες μια φορά∙ πώς είναι δυνατόν να ξεριζωθή σε μια ημέρα, αυτό που είναι ριζωμένο μέσα μου τόσον καιρό  ; Και δυο φορές και τρεις και εκατό και χιλιάδες να με ακούσης, δεν ωφελείσαι, αν δεν το πάρης απόφασι. Ξερρίζωσε αμέσως αυτό το κακό και δυνατό πράγμα που έχεις μέσα σου, την κακή συνήθεια. Οι Ιουδαίοι έτρωγαν μάννα στην έρημο και όμως αναζήτησαν τα κρεμμύδια, που έτρωγαν στην Αίγυπτο. Είπαν στον Μωυσή: «Καλά περνούσαμε στην Αίγυπτο» ( Αριθ. 11, 18 ) ∙ τόσο αισχρό πράγμα είναι η συνήθεια και τόσο κακό. Γιατί κι αν για δέκα μέρες καταφέρης να ζήσης ενάρετα, κι αν για είκοσι κι αν για τριάντα, δεν σε αγαπώ , δεν σε χαίρομαι, δεν σε αγκαλιάζω, αν δεν κόψης την συνήθεια για πάντα∙ προσπάθησε, μόνο πρόσεχε μην αποκάμης αλλά να ντρέπεσαι και να κατηγορής τον εαυτό σου.


Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ , ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων
ΣΤ΄»
2η Έκδοσις
( Επηυξημένη και βελτιωμένη)
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

2009

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Πάτρα – Κεφαλονιά : Μας ζώσανε οί σεισμοί κι΄ εμείς χορεύουμε…

http://patrablog.blogspot.gr/2014/02/blog-post_18.html#more



Χειμωνιάτικα, μέσα στήν βροχή, στό κρύο, στήν υγρασία.Νά έχεις καί μικρά παιδιά, χωρίς μιά τουαλέτα, χωρίς θέρμανση, χωρίς μιά βρύση γιά πλύσιμο...Καί όλα αυτά έτσι ξαφνικά, μέσα σε μισή ώρα ήλθαν τα πάνω κάτω καί βρέθηκαν όλοι αυτοί στούς πέντε δρόμους καί στά έξω χωράφια ! Τί μικρός λοιπόν πού είναι ο άνθρωπος...
Συνήθως, τέτοιες εικόνες με αντίσκηνα στήν καρδιά τού χειμώνα, τά ΜΜΕ αποφεύγουν να τίς δείχνουν, κρύβοντας έτσι τήν ζοφερή αλήθεια !
Πιθανόν, γιά να μή στενοχωρήσουν κάποιους πολιτικούς φίλους τους, γλιτώνοντάς τους έτσι από την πίεση τού κόσμου καί τής πραγματικότητας...
-------------------
Όμως...

Αυτοί οί επαναλαμβανόμενοι «σεισμοί της Κεφαλονιάς», πού όλο λέμε «να, τώρα σταμάτησαν…», και πού εν τούτοις «αύριο ξαναρχίζουν…» μας έχουν πολύ προβληματίσει…

Γιατί δεν είναι απλοί μετασεισμοί όλο και παρακάτω ρίχτερ, αλλά είναι κάτι δυνατές σκουντιές πού κανείς δεν ξέρει σε πόσο ύψος θα φθάσουν, και από ποίο βάθος έρχονται…

Μ΄αυτές λοιπόν τις σκέψεις δεν το κρύβουμε πολύ ανησυχούμε. Είναι άραγε μόνο αυτό; Θα έλθει τίποτα άλλο; Ποιός ξέρει ;

Ένα κείμενο πού έπεσε τελευταία στα χέρια μας από έναν δόκιμο χρονογράφο, δημοσιογράφο, λογοτέχνη, κλπ τον κ. Σταύρο Ιντζεγιάννη γνωστό πρόσωπο και πρώην καταστηματάρχη στην πάλαι ποτέ ευγενή  Πολιτεία μας ( «καφέδες Σταύρος» ), με έβαλε και σε κάποιες άλλες «υποψίες» και περί Θεού σκέψεις ότι το «σεισμικό νόμισμα» έχει σχεδόν πάντα δύο όψεις…

Άς δούμε λοιπόν το ενδιαφέρον κείμενό του:
«…Σεισμοί, λοιμοί, λιμοί, και καταποντισμοί. Ο κόσμος 
γύρω μας δοκιμάζεται. Αμερική. Γαλλία. Αγγλία, Ιταλί­α.  

Σλοβενία παντού πλημμύρες, καταιγίδες, χιονοθύ­ελλες.  
Ο κόσμος στο έλεος του καιρού. Χαμός και δίπλα μας η  

Κεφαλονιά να μετράει πληγές από τους σεισμούς οι  

οποίοι μετά από 60 χρόνια ξαναγκρεμίζουν το νησί.


-Ήρθε η συντέλεια του κόσμου, σταυροκοπιέται ή κυρα  

Σταματίνα. Και την Ιδια ώρα η Πάτρα «μη μου χαλάς τα 

γούστα μου και πάρε μου τα ούλα» καρναβάλι. Εκτός πια  
και αν όλη  αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνει ότι είμαστε  

για τα  πανηγύρια.

Μασκαρά­δες όνομα και πράμα !...

Η κοντινή μας Κεφαλονιά για μια ακόμη φορά μετά τους φοβερούς σεισμούς του '53 - ξαναμαζεύει ερείπια.


Οι άνθρω­ποι τρέχουν αλαφιασμέ­νοι να βρουν  

καταφύγιο σε αντίσκηνα ή σε πρόχειρα παραπήγματα  

θρηνώντας το βιός τους που σωριάστηκε θυμίζοντας το  

γνωστό - ξύλα, πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμένοι- κι  

εμείς .. .εμείς οι τρεις στον καφενέ.. .βρε δε βαριέσαι  

αδερ­φέ!



Θυμήθηκα τη συγχωρεμένη τη μάνα που δε μας ά­φησε 

το 1953 να ανοίξουμε το ραδιόφωνο διότι στο απέναντι 

σπίτι είχαν κηδεία. Και δεν ήταν η μόνη. Το πένθος ήταν  
σεβαστό από τους γύρω. Και η δυστυχία του ενός  

γινόντανε χρέος και ανάγκη συμπαράστασης και των  

άλλων. Ο ένας να ξεσπιτώνεται τόσο ξαφνικά και συ να  

ξεφωνίζεις και να χοροπηδάς με ευθυμία είναι το  

λιγότερο έλλει­ψη ευαισθησίας - κατανό­ησης  

στοιχειώδους αν­θρωπιάς. Ευπρέπειας!


Το Κράτος, η Εκκλησία, ο Ερυθρός Σταυρός, οι ε­

θελοντές να τρέχουν να προ­σφέρουν βοήθεια, να  

στήνονται αντί­σκηνα, να οργανώνονται συσσίτια, να  

προσφέρονται πρώτες βοήθειες και την ίδια ώρα εδώ, η  
ανεμελιά μας η χαζοχαρούμενη α­διαφορία μας, να  

ετοιμάζεται να ξεφαντώσει.


Διότι εί­ναι λέει η γιορτή της Πάτρας, απο την οποία  

γιορτή όμως αν υπολογίσεις τα συν και πλην, πάντα  

χρεωμέ­νος βγαίνεις. Και οικονομικά και ψυχικά και ηθικά  
και κοινωνικά.


--------------------
 

Μόνο τό ΣΔΟΕ 

εφαρμόζοντας 

ελέγχους θα 

μπορέσει να βάλει 

τάξη σ΄ αυτή τήν 

ηθική καί 

οικονομική 

αναρχία... 
 

---------------------




Μηδαμινά
τα κέρδη, τεράστιες οι ζημίες.


« Καρνάβαλε κι αποκριά» λέει ο Μηνάς, «τρελαίνεις γέ­

ρους
και παιδιά».


Λάθος.


Δεν τρελαίνειαποβλακώνει γέρους και παιδιά !.


----------------------------

Μή ξεχνάμε ότι τόν διάσημο Άλ 

Καπόνε δέν κατόρθωσε νά τόν 

πιάσει τό FBI παρά μόνο με το 

αδίκημα τής φοροδιαφυγής καί όχι 

με τα εγκλήματα πού διέπρατε...



Ο πιστός έλεγχος από το ΣΔΟΕ  θά

φέρει καί την μεγάλη αλλαγή στούς 


αεριτζήδες τών γκρούπ πού κάνανε 

περιουσίες μέσα σε 15 μέρες !



Τεράστια ποσά διακινούνται κάτω 


από το τραπέζι αφορολόγητα ! 

Ομαδάρχες γκρούπ βγάζανε παλαιότερα πολυτελή 

αυτοκίνητα έχοντας στήν επίβλεψή τους εκατοντάδες 

παιδιά, πιστούς ακολούθους...


--------------------------------------
 

Τον
φόρο της βλακείας μας πληρώνουμε ( συνεχίζει ο 


αρθρογράφος ) όταν τυφλοί αντί να σοβαρευτού­με και να  
ανάψουμε ένα κερί να προσευχηθούμε, ετοιμά­ζουμε  

παρελάσεις αρμάτων!Δεν λέω βέβαια πως η Πάτρα μένει

αδιάφορη
και δε συμπαραστέκεται στη δυστυχία που

ξαφνικά
έπληξε την  κοντινή μας Κεφαλονιά.  Όχι βέβαια.

Ευαίσθητη
η  Πατραϊκή κοινωνία το έχει δείξει

πάμπολλες φορές
...
- Ομως είναι άστοχο κάποιοι να δοκιμάζονται τόσο  

σκληρά κι εμείς εδώ «μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη  

γλεντήσουμε…»  
Καρναβάλι!  έλεγε η γιαγιά «εμείς φαί, εμείς ττισπ' δεν  

είχαμε, θέλουμε τώρα και ραπανάκια για την όρεξη..»


Δίπλα μας, σε μιας δρασκελιάς απόσταση, και από τη  

μια στιγμή στην άλλη κόποι δεκάδων ετών, περιουσίες,  

σπίτια - ευτυχώς που δε θρη­νήσαμε ζωές -γίνανε βορά  

της μανίας του Εγκέλαδου.


-- Και τί είναι ο Εγκέλαδος που ακούω από το πρωί ως το  
βράδυ ; · με ρωτάει η καλή μου γειτόνισσα στην πρωινή  

μου καλη­μέρα.


Στην πανέμορφη Ελληνική μυθολογία, μια ζωή 

παραμυθάδες οι Έλληνες, ήταν δυνατόν να μη στήσουνε  
 κι εδώ το παραμύθι τους;


--Ο Εγκέλαδος, της εξηγώ, ήταν ο αρχηγός των γιγάντων,  
γιος του Τάρταρου και της Γης. Κατά τη γιγαντομαχία η  

Αθηνά έριξε επάνω του τη Σικελία και την Αίτνα και τον  

καταπλάκωσε.


Από τότε λοιπόν ο Εγκέλαδος,  λέει το παραμύθι, η  

μυθολογία μαςπροσπαθεί να ξεπλακωθεί  και να  

κυνηγήσει την Αθηνά.


 Καθώς αναστενάζει,  η καυτή του ανάσα βγαίνει από το  

γνω­στό ηφαίστειο της Αίτνας και καθώς προσπαθεί να  

 αποτινάξει α­πό πάνω του το φοβερό βάρος κουνιέται  

όλος το τόπος και μαζί κουνιόμα­στε κι εμείς.


- Μπά ! γιε μ' πράματα και θάματα πω 'χει αυτός ο τόπος,  
κάνει η αγαθή μου γειτόνισσα και σταυροκοπιέται. Το  

γράφει κι η Αποκάλυψη πως θα ρί­ξει φωτιά ο Θεός και θα  
μας κά­ψει.


- Σώπα καλή μου. Ο Θεός αγαπάει την « άμπε­λο που  

εφύτευσε η δεξιά του» και τη φροντίζει.



Εμείς όμως
δε ξέρω πόσο είμαστε σωστοί απέναντι Του.

--Κοίταξε, λέει ο Μηνάς, όπως και να το κάνεις το καρναβάλι δε το σταματάνε σήμερα γιατί έχει συνδεθεί με το εμπόριο. Τουλάχιστον ας ευχηθούμε να κρατηθεί σε κάποιο μέτρο, σεβόμενο τη δυστυχία του διπλανού μας.
Να σεβαστούμε δηλαδή τούς άνεργους που στήνονται στην ουρά για ένα πιάτο φαγητό, τούς άστεγους που τουρτουρίζουν στον βαρύ χειμώνα.  
Το δράμα της Κεφαλονιάς. Κι ας προσευχηθούμε:
-Κύριε Κύριε επίβλεψον εξ ουρα­νού και ...λυπήσου μας.
-------------------------- 
Αυτό ήταν το άρθρο του χαρισματικού Σταύρου Ιντζεγιάννη πού διαβάσαμε πρό ημερών για την Κεφαλονιά, την Πάτρα, και τα καρναβάλια της, αλλά και τους χορούς εν μέσω της διπλανής μας δυστυχίας και των εκατοντάδων απλωμένων αντίσκηνων μέσα στην βροχή και στην υγρασία…
Κάποιοι γείτονές μας υποφέρουν κι΄ εμείς εδώ στην Πάτρα, «τι΄ είχες Γιάννη, τι΄ είχα πάντα» κάθε χρόνο βγάζουμε τα καρναβάλια μας, με όλα τα εξ΄ αυτών επακόλουθα !
Με τα μεθύσια μας,  με τά μπουρμπούλια μας, με τα αισχρά μας, με τις πονηρές καταστάσεις μας, με τις δεκάδες εκτρώσεις μας μόλις συμπληρωθεί το τρίμηνο «εκείνης της βραδιάς…» ( όπου «αδελφός δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αδελφή του, κι΄ ό άνδρας την γυναίκα του…» γιατί συμβαίνουν κι΄ αυτά και μη παραξενευόμαστε…).

Άσε τι βλέπουν οί γιατροί στα Επείγοντα στο Ρίο και στον Άγιο Άνδρέα… 

Κι΄ άς είμαστε λοιπόν κι΄ εμείς οί Πατρινοί λίγο συγκρατημένοι, γιατί πού ξέρεις…

Μη ξεσπάσει καμιά οργή του Θεού επάνω μας, και διώξει από μπροστά Του τον Άγιο Ανδρέα με τις Παρακλήσεις του ( «φεύγα από μπροστά μου Ανδρέα, αρκετά πιά μ΄ αυτούς…» ), και έλθουνε τίποτα «σεισμοί και καταποντισμοί» ( πού λέει ο λαός ) και στην Πάτρα μας, και βγεί σωστή μια παλιά λαϊκή προφητεία πού ακούγανε οί παλαιότεροι και δεν πιστεύουν οί νεώτεροι:
Ότι : «θα έλθει η εποχή πού θα περνάει ο καρνάβαλος, και εμείς οι Πατρινοί θα κλαίμε από την δυστυχία μας…»!  
Λέτε ;
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...