Κ’ ΠΑΥΛΕΙΑ

ΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ 
ΒΕΡΟΙΑΣ , ΝΑΟΥΣΗΣ & ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ
Κ’ ΠΑΥΛΕΙΑ
>>>>«Βυζαντινός Πολιτισμός σήμερα»
Έκθεση των έργων των μαθητών της Σχολής Βυζαντινών Τεχνών της Ιεράς Μητροπόλεως
στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο
(όπισθεν Βήματος Απ. Παύλου)
΄
• Πέμπτη 5 Ιουνίου, 18:30, Εγκαίνια έκθεσης
Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά ώρες 18:00 – 21:00 και τις Κυριακές 11:00 – 13:00, μέχρι το Σάββατο 21 Ιουνίου.

>>>>Α’ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
με θέμα
«Βυζαντινή Τέχνη και Τεχική»
Σάββατο 21 Ιουνίου 2014
Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο
(όπισθεν Βήματος Απ. Παύλου)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
• 18:00 Έναρξη – Χαιρετισμοί
• 18:30 «Η μετάβαση από την ελληνιστική στη χριστιανική ζωγραφική», Γεώργιος Φουστέρης, επίκουρος Καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας Α.Ε.Α.Θ.
• 19:00 Συζήτηση
• 19:15 Διάλειμα
• 19:30 «Η συμβολή των θετικών επιστημών στη μελέτη και συντήρηση του βυζαντινού πολιτισμού. Η παλέτα των ζωγράφων της Κρητικής Σχολής», Ιωάννης Καραπαναγιώτης, Δρ. Χημικός Μηχανικός, επίκουρος Καθηγητής Α.Ε.Α.Θ.
• 20:00 Συζήτηση
• 20:15 Πορίσματα – απονομή Βεβαιώσεων

Εκοιμήθη ο Αγιορείτης μοναχός Μωυσής

Την εκδημία του γνωστού αγιορείτη μοναχού Μωυσή, ανακοίνωσε σήμερα η Μητρόπολη Καστορίας.

Ο 62χρονος μοναχός που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, ήταν φιλοξενούμενος του μητροπολίτη Καστορίας το τελευταίο εξάμηνο.

Όπως ανακοίνωσε η Μητρόπολη Καστοριάς, η σωρός του μακαριστού μοναχού θα μεταφερθεί αύριο Δευτέρα στο Άγιον Όρος, προκειμένου να ψαλλεί στις 13:00 η Εξόδιος Ακολουθία στο Κυριακό της Ιεράς Σκήτης του Αγίου Παντελεήμονος και ο ενταφιασμός του στο Κοιμητήριο της Σκήτης

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο μοναχός Μωυσής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Έζησε στο Άγιον Όρος περίπου 35 χρόνια. Ασχολήθηκε με την αγιογραφία, την ποίηση, την κριτική και τη συγγραφή.Έχει εκδώσει 52 βιβλία κι έχει γράψει περισσότερα από χίλια άρθρα.

Έργα του έχουν μεταφρασθεί σε άλλες γλώσσες κι έχουν βραβευθεί. Έχει σειρά ομιλιών, κατόπιν προσκλήσεων μητροπόλεων, Πανεπιστημιών και συλλόγων, στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος ως εισηγητής σε 80 συνέδρια.

Έχει διατελέσει αρχιγραμματεύς της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους. Υπήρξε από εικοσαετίας αρχισυντάκτης του αγιορειτικού περιοδικού «Πρωτάτον» και μέλος επιφανών συλλόγων. Ήταν Γέροντας από 25ετίας της Καλύβης Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου της Ιεράς Σκήτης Αγίου Παντελεήμονος - Κουτλουμουσίου,της οποίας διετέλεσε Δικαίος. Θεωρήθηκε ο πολυγραφότερος σύγχρονος Αγιορείτης.

http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=6122&catid=6

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

(Ἰω. 17, 1-13)

Ἑορτάζοντας σήμερα τήν ἱερή μνήμη τῶν ἅγιων καί θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ Ἐκκλησία ὅρισε νά διαβάζεται κατά τή θεία Λειτουργία ἡ εὐαγγελική περικοπή, πού εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἀρχιερατικῆς, ὅπως ὀνομάζεται, προσευχῆς τοῦ Κυρίου.

Γιά τέσσερα πράγματα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Ἰησοῦς Χριστός προσεύχεται πρός τόν οὐράνιο Πατέρα· γιά τήν ὥρα τοῦ Πάθους, γιά τή δόξα τοῦ Πάθους, γιά τήν παγκοσμιότητα τοῦ ἔργου του καί γιά τήν αἰώνια ζωή.

Ἡ ὥρα τοῦ Πάθους, γιά τό ὁποῖο ἦλθε στόν κόσμο, πλησιάζει. Καί τό Πάθος αὐτό δέν εἶναι μία δυσάρεστη καί μοιραία περιπέτεια, ἀλλά εἶναι ἡ δόξα τοῦ Πατέρα καί μαζί ἡ δόξα τοῦ Υἱοῦ. Ὁ Υἱός ἦλθε μέ ἐξουσία ἐπάνω σ’ ὅλους τους ἀνθρώπους. Κι ἡ ἐξουσία αὐτή δέν εἶναι ἐξουσία ὑποταγῆς, ἀλλά ἐξουσία λύτρωσης καί δωρεᾶς. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν ἦλθε γιά νά πάρει, ἀλλά γιά νά δώσει. Κι ἦλθε γιά νά δώσει ὄχι ὅσα εἶναι ὁ βίος, τά μέσα δηλαδή τῆς διαβίωσης τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ὅσα εἶναι ἡ ζωή· ἡ αἰώνια ζωή. 

 

Στή συνέχεια ὁ Ἰησοῦς Χριστός προσεύχεται γιά τήν Ἐκκλησία· γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί γιά τήν ἀσφάλεια καί τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων μέσα στήν Ἐκκλησία. Αὐτή ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἐκκλησίας ἐδῶ στή γῆ, εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς ἑνότητας τῆς ἁγίας Τριάδας. Ὅπως ὁ Πατέρας, ὁ Υἱός καί τό ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὁ ἕνας Θεός, ἔτσι καί τά διάφορα πρόσωπα στήν Ἐκκλησία, εἴτε κληρικοί εἴτε λαϊκοί, εἴμαστε ἕνας λαός, ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὄχι ὅπως τά νομικά πρόσωπα καί σώματα, ἀλλά μία κοινωνία φυσικῶν προσώπων, πού εἶναι ὑποστατικά ἑνωμένα μέ τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μία ἁγία κοινωνία, ἡ Ἐκκλησία.

 

Στό τέλος τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἡ προσευχή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρός τόν Πατέρα γίνεται ἰδιαίτερα θερμή καί συγκινητική. Ἦλθε ἡ ὥρα νά φύγει ἀπό τόν κόσμο κι εἶναι σά νά μή θέλει νά χωρισθεῖ ἀπό τούς δικούς του. Καί πραγματικά δέ χωρίζεται. 

 

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι πάντοτε μαζί μας. Τό ψάλλουμε αὐτές τίς μέρες στό κοντάκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως: «…ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, οὐδαμόθεν χωριζόμενος…καί βοῶν τοῖς ἀγαπῶσι σέ· ἐγώ εἰμί μεθ’ ἡμῶν καί οὐδείς καθ’ ἡμῶν». Κάθεται στά δεξιά τοῦ Πατέρα καί «ἐντυγχάνει ὑπέρ ἠμῶν» (Ρωμ. 8, 34), μεσολαβεῖ γιά μᾶς. Καί δέ μᾶς ἀφήνει ὀρφανούς. Θά στείλει τό ἅγιο Πνεῦμα, παράκλητο, συνήγορο καί παρηγοριά μας, νά μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἀλήθεια καί «ὅλον» νά «συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας». Γιά νά μή χαθεῖ κανένας μας, ἐκτός ἀπό ἐκείνους πού ἀπό μόνοι τους πάνε στό χαμό, «οἱ υἱοί τῆς ἀπωλείας» (Ἰω. 17, 12). Γιά νά ἔχουμε χαρά, τή χαρά καί τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.

 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης

O σπουδαιότερος Άνθρωπος στην ιστορία

O σπουδαιότερος Άνθρωπος στην ιστορία 
δεν είχε υπηρέτες αλλά Τον αποκαλούσαν Κύριο, 
δεν είχε πτυχία αλλά Τον αποκαλούσαν δάσκαλο, 
δεν ήταν γιατρός αλλά Τον θεωρούσαν θεραπευτή, 
δεν είχε στρατό αλλά ακόμα και οι βασιλείς Τον φοβόντουσαν, 
δεν κέρδισε καμμία στρατιωτική μάχη αλλά κατέκτησε τον κόσμο...
δεν διέπραξε κανένα έγκλημα αλλά παρ΄όλα αυτά τον σταύρωσαν.