Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Ιστολόγιο Τάλαντο: Ο Άγιος Νικόλαος στην Α΄ Οικουμενικη Σύνοδο

Ιστολόγιο Τάλαντο: Ο Άγιος Νικόλαος στην Α΄ Οικουμενικη Σύνοδο: Στην Α΄αυτή Οικουμενική Σύνοδο, πήραν μέρος 318 Πατέρες και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Άγιος Σπυρίδωνα...

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ



Οι εκδόσεις ΠΟΡΦΥΡΑ με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούν στην παρουσίαση του φακέλου με έργα του π. Σταμάτη Σκλήρη, κείμενα του ιδίου και των Μητρ. Περγάμου Ι. Ζηζιούλα, Α. Φασιανού, Δ. Κυριαζή, Κ. Β. Σκουτέρη.
Για το έργο του ιερέα και αγιογράφου θα μιλήσουν:
η τεχνοκριτικός Ίρις Κρητικού, ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός,
ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής δρ. Δημήτρης Κυριαζής και ο π. Σταμάτης.
Τη συζήτηση συντονίζει η εκδότρια Μαρία Δ. Κοκκίνου.
Η παρουσία σας θα είναι για μας τιμή.
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου, στις 19.00.
Polis Art Café
Πεσμαζόγλου 5, Αίθριο Στοάς Βιβλίου
porphyra books

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ 
ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ 
Στα πλαίσια της παροχής ανθρωπιστικής παιδείας και της μεταλαμπάδευσης αρχών, αξιών και ιδεωδών στους νέους σε χαλεπούς καιρούς, η δημοσιογραφική ομάδα των Εκπαιδευτηρίων Μπακογιάννη, με συντονιστή και υπεύθυνο το φιλόλογο κύριο Δασταυρίδη Αναστάσιο και μέλη της τους μαθητές Αντωνίου Θεοδώρα, Ευθυμιάδη Κωνσταντίνο, Παπουτσόγλου Βασίλειο, Τσούτσα Ελένη, Χαλίτσιου Ελένη και Χαρμάνη Γεωργία συνεχίζει το έργο της. 
Στην προσπάθεια εύρεσης απαντήσεων στις θρησκευτικές τους αναζητήσεις ήρθαν σε επαφή με τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος τιμώντας το έργο τους παραχώρησε την ακόλουθη συνέντευξη. 
- Σε ποια ηλικία πήρατε την απόφαση να αφιερώσετε τη ζωή σας στην εκκλησία και κάτω από ποιες επιρροές; 
Γεννήθηκα και µεγάλωσα, όπως ξέρετε, στην Ίµβρο, ένα νησί που το χαρακτήριζε πάντα η γνωστή νησιώτικη θεοσέβεια. Οι Ίµβριοι είναι ευσεβείς και παραδοσιακά πολύ φιλακόλουθοι άνθρωποι. Αγαπούν την Εκκλησία, τους ιερείς τους, το Μητροπολίτη τους, τα εξωκκλήσια τους, τις ιερές εικόνες, τη νηστεία, την προσευχή, τη λειτουργία, τον εσπερινό, όλες τις ιερές ακολουθίες. Αν έχετε διαβάσει Παπαδιαµάντη θα καταλάβετε. Η πνευµατική ατµόσφαιρα της Ίµβρου ήταν καθαρά Παπαδιαµαντική. Μεγαλώνοντας σε µια τέτοια ατµόσφαιρα, τόσο µέσα στο σπίτι µας, όσο και στο χωριό µας και σ” όλο το νησί, και έχοντας µπροστά στα µάτια µου διαρκώς έναν καλό ιερέα εφηµέριό µας, φυσικό ήταν να γεµίσει από νωρίς η παιδική ψυχή µου µε βιώµατα ιερά. Πήγαινα στο ιερό, βοηθούσα τον π. Αστέριο (έτσι τον έλεγαν τον παπά µας) σαν παπαδάκι, τον συνόδευα ακόµη και στα εξωκκλήσια που πήγαινε για Λειτουργία. Χαιρόµουν! Ένιωθα έντονη την παρουσία της χάριτος του Θεού! Έτσι, από µικρός είχα την επιθυµία να ιερωθώ και να διακονήσω τον Χριστό και την Εκκλησία. Δεν πέρασε από το µυαλό µου ότι θα µου ταίριαζε καλύτερα κάτι άλλο. Έτσι έλαβα πολύ νωρίς τις αποφάσεις µου, µε την ευλογία και πατρική συµπαράσταση του µακαριστού Μητροπολίτου µας Μελίτωνος, του Γέροντός µου. 
- Πόσο δύσκολη είναι η πνευµατική και θρησκευτική καθοδήγηση 300.000.000 χριστιανών έχοντας ως έδρα µία περιοχή που κυριαρχεί η µουσουλµανική θρησκεία και ποια η σχέση της ορθόδοξης εκκλησίας µε το κοσµικό κράτος της Τουρκίας; 
Ο Οικουµενικός Πατριάρχης είναι βεβαίως ο Πρώτος της Ορθοδοξίας, αλλά η ευθύνη για την πνευµατική καθοδήγηση του συνόλου των πιστών είναι κατανεµηµένη στους κατά τόπους Πατριάρχες, Αρχιεπισκόπους, Μητροπολίτες και Επισκόπους. Ο δικός του ο ρόλος είναι ρυθµιστικός και συντονιστικός, πέραν της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, της οποίας είναι ο ίδιος Ποιµενάρχης. Από το Φανάρι πάντοτε επαγρυπνεί και επισκοπεί, παρακολουθώντας αν όλα προχωρούν κατά το θέληµα του Θεού και την εκκλησιαστική ευταξία, τόσο στο κλίµα του Πατριαρχείου, όσο και στις άλλες Αυτοκέφαλες και Αυτόνοµες Εκκλησίες. Όµως η ευθύνη του είναι θεσµική και γενικότερη. Και βεβαίως το βάρος της είναι τεράστιο. 
Όσον αφορά στις σχέσεις µας µε το κοσµικό κράτος της Τουρκίας, όπως συµβαίνει µε όλες τις Εκκλησίες που ευρίσκονται σε κοσµικά κράτη, οι ρόλοι µας είναι απολύτως διακριτοί. Δεν υπεισερχόµεθα σε ζητήµατα πολιτικά. Είµεθα καθαρά πνευµατικός οργανισµός και προσπαθούµε να κάνουµε το ιερό έργο µας εντός των ορίων µας, χωρίς να σκανδαλίζουµε κανέναν ή να δίνουμε αφορµές για προβλήματα. Ως πολίτες της Χώρας εκτελούμε επιμελώς τα καθήκοντά μας. Καταβάλλουμε φόρους, υπηρετούμε στον στρατό, διότι η θητεία είναι υποχρεωτική, ψηφίζουμε στις εκλογές, τιμούμε τις αρχές του Κράτους, πειθόμεθα στους νόμους. Όσες φορές πάλι αισθανόμεθα ότι αδικούμεθα και μάλιστα ως Ομογένεια, διεκδικούμε νομίμως τα δίκαιά μας και επιθυμούμε να μην θεωρούμεθα πολίτες υποδεέστεροι άλλων. Εν ανάγκη προσφεύγουμε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαιωμάτων του ανθρώπου. 
- Πώς βλέπετε το μέλλον της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη και ευρύτερα στην περιοχή της Τουρκίας; 
Είναι αλήθεια ότι ζήσαμε στο παρελθόν πολύ δύσκολες καταστάσεις, εξ αιτίας των οποίων οι αριθμοί μας συρρικνώθηκαν δραματικά. Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει η ατμόσφαιρα να αλλάζει σημαντικά, με αποτέλεσμα να υπάρχει πλέον η δυνατότητα όχι μόνο να μην φύγουν και άλλοι ομογενείς για το εξωτερικό, αλλά και πολλοί να επιστρέψουν πίσω και να ζήσουν ξανά εδώ που ευρίσκονται οι ρίζες τους. Είναι κάτι που και ως Εκκλησία το επιθυμούμε και το ενθαρρύνουμε. Εξ άλλου, πολλοί έχουν έλθει από την Ελλάδα, χωρίς να κατάγονται από την Πόλη η άλλη περιοχή της Χώρας, και δραστηριοποιούνται εδώ είτε σε επιχειρήσεις είτε, κυρίως, στην εκπαίδευση. Έχουμε λ.χ. πολλούς Έλληνες Καθηγητές σε Τουρκικά Πανεπιστήμια και στην Πόλη, και στη Σμύρνη, και στην Άγκυρα, και αλλού. Ακόμη, αρκετοί ομογενείς επιστρέφουν στην Ίμβρο, τουλάχιστον τα καλοκαίρια, ανακαινίζουν τα σπίτια τους, νιώθουν ξανά τη χαρά της παλιννοστήσεως. 
- Σας φοβίζει η εξάπλωση του τζιχάντ και δη με τη χρήση απάνθρωπων και βίαιων μεθόδων και πρακτικών; 
Ο θρησκευτικός φανατισμός είναι επικίνδυνος για όλες τις Θρησκείες, ιδιαιτέρως όταν κυκλοφορεί ένοπλος. Ναι, είναι επικίνδυνοι οι τζιχαντισταί. Θυμηθείτε όμως και τον Τριακονταετή Πόλεμο, τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου τα αίματα στη Βόρειο Ιρλανδία. Η ρίζα του κακού δε διαφέρει. Ο φανατισμός είναι τύφλωσις ψυχής, σωστός δαιμονισμός, σε όποια Θρησκεία κι αν αναφύεται. Προσευχόμεθα λοιπόν να επικρατήσει η λογική, η ψυχραιμία, η ανεκτικότητα και ο σεβασμός του συνανθρώπου, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. 
- Πως θεωρείτε ότι θα εξελιχθεί το ζήτημα της επαναλειτουργίας της ιερατικής σχολής της Χάλκης; 
Σαραντατρία χρόνια η Θεολογική μας Σχολή είναι πλέον κλειστή, παρά τη θέλησή μας και παρά τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις μας. Και παρά τη συμπαράσταση πολλών ανά την οικουμένη ανθρώπων καλής θελήσεως, που έχουν ενώσει τη φωνή τους με τη δική μας, τίποτε μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει. Μας έχουν βεβαίως κατ' επανάληψη δώσει διαβεβαιώσεις και ελπίδες ότι συντόμως, σήμερα-αύριο, θα ανοίξει. Όμως μετά από λίγο αυτές διαψεύδονται. Πρόκειται ασφαλώς περί καταφώρου παραβιάσεως βασικού ανθρωπίνου δικαιώματός μας, του να μορφώσουμε τους λειτουργούς και τους Θεολόγους της Εκκλησίας μας στον χώρο μας. Παρά ταύτα δεν απελπιζόμεθα. Έχει ο Θεός! Όπως είδαμε και ζήσαμε πολλά θαύματα μέχρι σήμερα, ευελπιστούμε ότι θα το ζήσουμε και αυτό! 
- Ποια η γνώμη Σας για τη σημερινή κατάσταση του ιερού ναού­ συμβόλου της ορθοδοξίας, της Αγίας Σοφίας; 
Εάν δεν είναι δυνατόν να ξαναγίνει αυτό που εξ αρχής ήταν, δηλ. ναός Χριστιανικός, το οποίο και ασφαλώς θα θέλαμε, προτιμούμε να μείνει όπως είναι, δηλ. Μουσείο, ώστε να είναι προσιτό σε όλους. 
- Τι πράττει η εκκλησία σήμερα για να προσελκύσει τους νέους στους κόλπους της; 
Πολλά! Εδώ οι σχέσεις μας με τους νέους και τα παιδιά είναι πολύ θερμές. Νιώθουν ότι είναι ζωντανά μέλη του εκκλησιαστικού σώματος κι εμείς τους δείχνουμε με πολλούς τρόπους το ενδιαφέρον μας, τη στήριξή μας και την αγάπη μας. Ξέρουν όλοι ότι αν χρειασθεί μπορούν να δουν τον ίδιο τον Πατριάρχη, που είναι έτοιμος να τους ακούσει με στοργή και κατανόηση. Έχουμε κατασκηνώσεις για τα παιδιά στα Πριγκηπόννησα, πηγαίνουμε μαζί εκδρομές προσκυνηματικές, διοργανώνουμε ωραίες ευκαιριακές εκδηλώσεις, παρακολουθούμε την πρόοδό τους στο σχολείο, μεριμνούμε θυσιαστικά για τη μόρφωση και τις σπουδές τους. Δίδουμε στους νέους όλη μας την καρδιά! Το Πατριαρχείο μας εξάλλου έχει συγκαλέσει εδώ στην έδρα του κατ' επανάληψη παγκόσμια Συνέδρια Ορθοδόξου Νεολαίας με πολλή επιτυχία. Ανάλογα κάνουν και οι ανά τον κόσμο Μητροπόλεις και οι Ιεράρχες τού Θρόνου. 
- O χριστιανισμός είναι μια πανανθρώπινη θρησκεία που πρεσβεύει την αρχή της ισότητας των δύο φύλων. Συμβαδίζει η αρχή με την παράδοση του άβατου στο Άγιο Όρος; 
Συμβαδίζει! Στο Άγιον Όρος βασιλεύει η Γυναίκα! Η Παναγία! Αυτή είναι η Γερόντισσα, η Έφορος, η Ηγουμένη του Αγίου Όρους! Η παρουσία Της καλύπτει και εκπροσωπεί όλο το γυναικείο Φύλο. Άλλα πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχουν αντιστοίχως και γυναικεία Μοναστήρια, όχι πολλά βεβαίως, που είναι άβατα για τους άνδρες! 
- Ποια η γνώμη Σας σχετικά με το ζήτημα του πολιτικού όρκου του εκάστοτε αιρετού άρχοντα; Λαμβανομένου υπ' όψη ότι ο όρκος απαγορεύεται από τον Κύριο στο Ευαγγέλιο, κατ' αρχήν δε μπορούμε να υποστηρίξουμε την ανάγκη χρήσεως θρησκευτικού όρκου από τους κρατικούς λειτουργούς, ούτε καν του δικονομικού από τους πιστούς στα Δικαστήρια. Όπου υφίσταται σήμερα θρησκευτικός «όρκος» η Εκκλησία απλώς τον ανέχεται κατ' άκραν οικονομίαν. Δεν είναι κατ' ευδοκίαν της, άλλα κατά άκρα συγκατάβαση. Για τον πιστό ισχύει πάντα το «Ἐγώ δέ λέγω ὑμῖν μή ὁμόσαι ὅλως» (Ματθ. 5, 34). 
- Ένα μήνυμά Σας προς τους μαθητές και προς τους εκπαιδευτικούς; 
Να αγαπάτε την Παιδεία. Όχι απλώς την εκπαίδευση. Την παιδεία και τη μόρφωση, που συνδυάζουν γνώσεις και εσωτερική καλλιέργεια! Μάθηση και ήθος! Επάρκεια προσόντων άλλα και χαρακτήρα! Ψυχή! Ξηρές γνώσεις ελάχιστα ωφελούν. Κάποτε και βλάπτουν. Καλοί κἀγαθοί, όπως έλεγαν οι αρχαίοι σοφοί μας. Θα προσθέσω: Και προ παντός Χριστιανοί! Ο Χριστός θα ευλογήσει την παιδεία σας και θα αγιάσει την πορεία της ζωής σας! Αυτός είναι το Φώς που θα σας φωτίσει μέσα στις σκοτεινές διαδρομές της δύσκολης εποχής μας και θα σας χαρίσει εσωτερική πληρότητα και ειρήνη. Θα γεμίσει τη ζωή σας με νόημα. Και μην ξεχνάτε, ο Χριστός και η Εκκλησία Του είναι ένα και αξεχώριστο! Ας είναι, λοιπόν, φιλοδοξία σας να είσθε με τον Χριστό και να ζείτε με χαρά τη ζωή της Εκκλησίας!
 

Ο άγιος Νεομάρτυς Αγγελής



Μαρτύρησε στη Χίο στις 3 Δεκεμβρίου 1813
Ο άγιος καταγόταν από το Άργος της Πελοποννήσου και ζούσε στο Κουσάντασι ( Έφεσο) της Μικράς Ασίας . Εργαζόταν ως πρακτικός γιατρός. Ήταν άνθρωπος ήσυχος, ευλαβής , φιλακόλουθος και ελεήμων.
Κάποια μέρα σε μια συναναστροφή έτυχε να βρίσκεται ένας Γάλλος άθεος ο οποίος χλεύαζε τη χριστιανική πίστη. Ο άγιος ούτε ντράπηκε ούτε φοβήθηκε αλλά αντέκρουσε τα επιχειρήματα του Φράγκου. Του πρότεινε μάλιστα να μονομαχήσουν, εκείνος πάνοπλος και ο άγιος μόνο με ένα ξύλο, πιστεύοντας πως θα τον νικήσει με τη δύναμη της πίστης. Ο Φράγκος δέχτηκε, έκαναν μάλιστα και έγγραφη συμφωνία στην πρεσβεία. Ο άγιος έτρεξε στον πνευματικό του, εξομολογήθηκε και του ζήτησε την ευχή του. Ο πνευματικός πάσχισε να τον αποτρέψει αλλά ο άγιος επέμενε και ο ιερέας τελικά τον ευχήθηκε.
Ο Αγγελής πέρασε άγρυπνος όλη τη νύχτα με θερμή προσευχή ζητώντας από τον Κύριο να τον ενδυναμώσει εναντίον του βλάσφημου Φραντσέζου. Έτσι προετοιμάστηκε πνευματικά για τη μονομαχία όμως ο Θεός δεν επέτρεψε να γίνει τελικά ανθρωποκτονία.
Αφού κοινώνησε ο Αγγελής των αχράντων Μυστηρίων εμφανίστηκε μπροστά στον αλλόφυλο .Τότε τρόμος απερίγραπτος και δειλία θανάτου κυρίευσε τον Φράγκο ,με αποτέλεσμα , μπροστά σε όλους, να εγκαταλείψει καταντροπιασμένος τη μονομαχία . Έτσι νικητής ανακηρύχθηκε ο άγιος.
Μετά το γεγονός αυτό ο μάρτυς κλείστηκε στον εαυτό του . Έμενε συνεχώς στο σπίτι του. Μόνο δύο φίλοι του τον επισκέπτονταν, του έφερναν τροφή και προσπαθούσαν με διάφορους τρόπους να του διώξουν τη μελαγχολία και την υποχονδρία, όπως νόμιζαν. Αυτός όμως τους έλεγε :
Μην κοπιάζετε μάταια, αποφάσισα να μαρτυρήσω για τον Χριστό. Νυχθημερόν φανταζόταν τα στίγματα του Χριστού στο σώμα του ,πέφτοντας στην πλάνη της υπερηφάνειας, ότι τάχα νίκησε τον αντίπαλο λόγω της μεγάλης πίστης του. Βρίσκοντας τότε ευκαιρία ο ανθρωποκτόνος διάβολος του υπέβαλε την ιδέα να τουρκέψει για να μαρτυρήσει στη συνέχεια.
Έτσι το Σάββατο του Αγίου Λαζάρου πήγε και ζητούσε να γίνει μουσουλμάνος. Οι Τούρκοι αρχικά τον έδιωχναν με βρισιές, ύστερα όμως, μπροστά στην επιμονή του, τον δέχθηκαν. Αμέσως μετά την εξώμοσή του άρχισε να κάνει διάφορες παράλογες πράξεις ,ώστε να τον οδηγήσουν στο δικαστήριο να ομολογήσει τον Χριστό και να μαρτυρήσει αλλά αυτό δεν έγινε και τελικά τον έδιωξαν ως τρελό και τον έστειλαν στη Χίο.
Στη Χίο συνέχισε την παράξενη συμπεριφορά. Όπου έβρισκε εκκλησία έμπαινε μέσα και με δάκρυα κατέβρεχε το δάπεδο, έκανε μετάνοιες, χτυπούσε αλύπητα το κεφάλι του στις πλάκες, τόσο που ο χτύπος ακουγόταν μακριά και ύστερα ασπαζόταν με πολλή ευλάβεια τις εικόνες. Συμμετείχε στις ακολουθίες , μάλιστα έλεγε τόσο κατανυκτικές προσευχές στον Χριστό, την Παναγία και τους αγίους ,που όλοι θαύμαζαν πώς είχε προσαρμόσει τόσο ωραία και είχε αποστηθίσει όλες εκείνες τις ευχές , οι οποίες προκαλούσαν σε όλους δάκρυα και συμπάθεια προς τον μάρτυρα. Άλλοτε πάλι μοίραζε λειτουργιές στους ιερείς, ελεημοσύνες στους φτωχούς, για να παρακαλούν τον Θεό γι’ αυτόν. Στους Χριστιανούς δε έλεγε να προσεύχονται στον Θεό για να τελειώσει τον αγώνα του. Αν τον επαινούσαν για την επιθυμία του αυτή, αγρίευε , τους έβριζε και τους φοβέριζε. Έκανε κι άλλες προκλητικές πράξεις προς τους Τούρκους, για να τους ερεθίσει ,ώστε να επιτύχει τον σκοπό του.
Μια φορά, ενώ ήταν ραμαζάνι, κάθισε κάτω από ένα τούρκικο σπίτι , έπινε νερό και κάπνιζε, με αποτέλεσμα να κατέβει κάτω ο νοικοκύρης και να τον δείρει. Άλλοτε πάλι στο ραμαζάνι πήγε και κάθισε μπροστά στην πόρτα του δικαστηρίου, άπλωσε το μαντήλι του και έτρωγε και έπινε κρασί. Κανένας όμως δεν ασχολήθηκε μαζί του.
Συχνά πήγαινε στον τάφο του Αγίου Μακαρίου Νοταρά, αλείπτη πολλών νεομαρτύρων και προσευχόταν με δάκρυα αγκαλιάζοντας το μνημείο ώστε δια πρεσβειών του αγίου να αξιωθεί του μαρτυρίου.
Άλλοτε πήγαινε σ’ ένα εξωκλήσι , όπου συναντιόταν με ένα πνευματικό. Προσευχόταν με πολλή κατάνυξη και συντριβή μένοντας για πολλή ώρα εκστατικός σαν να αρπαζόταν ο νους του σε θεία θεωρία. Όμως δεν αποκάλυπτε τις πνευματικές του εμπειρίες αλλά προσποιόταν τον σαλό.
Και αφού πλέον συνειδητοποίησε ότι ξεγελάστηκε από τον δόλιο δαίμονα και αναγνώρισε την ανθρώπινη αδυναμία και μετανόησε πικρά , κρεμώντας όλη του την ελπίδα από τον Θεό, μόνο τότε ο Θεός τον αξίωσε γι’ αυτό που ποθούσε.
Μετά από παραμονή έξι μηνών στη Χίο , έντονη πνευματική προετοιμασία και συντριβή καρδιάς εισήλθε στο στάδιο του μαρτυρίου.
Μια μέρα ξύρισε τα γένια του και πήγε στο τελωνείο. Μόλις τον είδαν οι Τούρκοι απορημένοι τον ρώτησαν : γιατί ξύρισες τα γένια σου ;
Και εκείνος χαμογελώντας τους απάντησε :
Όσο ήμουνα Τούρκος τα είχα, επειδή οι Τούρκοι τα έχουν περί πολλού, τώρα όμως που είμαι Χριστιανός, όπως ήμουνα πριν, τα έκοψα ως περιττά και άχρηστα, επειδή εδώ οι Χριστιανοί συνηθίζουν να ξυρίζονται.
Όταν τ’ άκουσαν αυτά προσπάθησαν να τον συνετίσουν , βλέποντας όμως ότι δεν γίνεται τίποτα τον έκλεισαν σιδηροδέσμιο στο κάστρο. Όλη τη νύχτα τον βασάνιζαν. Την άλλη μέρα τον οδήγησαν στον διοικητή του νησιού, όπου είχαν συγκεντρωθεί και οι αγάδες. Προσπάθησαν με θέλγητρα και φόβητρα να τον μεταπείσουν. Θέλησαν να τον ανεβάσουν βιαίως στο τζαμί σέρνοντάς τον και χτυπώντας τον άσπλαχνα όμως ο μάρτυρας τους φώναζε :
Θανατώστε με αυτήν την ώρα, δεν ανεβαίνω στο τζαμί γιατί είμαι Χριστιανός.
Επειδή ο άγιος μάρτυρας έμενε σταθερός στον Χριστό, τον έκλεισαν και πάλι στη σκοτεινή φυλακή με τα πόδια στο τουμπρούκι. Την άλλη μέρα, μη μπορώντας τελικά να του αλλάξουν τη γνώμη, τον οδήγησαν στη θέση Βουνάκι όπου και τον αποκεφάλισαν .
Το μαρτυρικό λείψανο έμεινε τρία μερόνυχτα στον τόπο της εκτέλεσης. Όλοι οι Χριστιανοί προσπαθούσαν να πάρουν κάτι από τα ενδύματα του μάρτυρα ή από το αίμα του, δίνοντας χρήματα στους φρουρούς. Ένας Χριστιανός πρότεινε χιλιάδες γρόσια να πάρει το άγιο λείψανο για ταφή αλλά δεν δέχτηκαν οι Τούρκοι. Επειδή κάποιος ιερέας άρπαξε την τιμία κάρα του αγίου και την καταφιλούσε μπροστά στους Τούρκους, σκλήρυναν τη στάση τους και σήκωσαν το άγιο λείψανο μαζί με την κεφαλή και το χώμα που είχε βραχεί από το αίμα και τα πόντισαν στο πέλαγος σε 25 οργυιές βάθος.
Τη νύχτα προσπάθησαν οι Χριστιανοί να το βγάλουν αλλά δεν τα κατάφεραν.

 http://www.diakonima.gr/2012/12/03/%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CF%82/

Κυριακή-Αποστόλου Ανδρέου 30-11-2014


κήρυγμα π.Σεβαστιανού Τοπάλη

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

" Μία άλλη Βηθλεέμ -Ευλαβική προσέγγιση στην Ακολουθία της Προσκομιδής ".


Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής στις 10.15π.μ. μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα ακολουθήσει παρουσίαση και ομιλία με θέμα:
 " Μία άλλη Βηθλεέμ -Ευλαβική προσέγγιση στην Ακολουθία της Προσκομιδής ".

Εκδήλωση για παιδιά και εφήβους από το πολιτιστικό κέντρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών

Πορεία στα Χριστούγεννα μ’ εφήβους και παιδιά

Το Πολιτιστικό Κέντρο της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών ανοίγει τον δρόµο προς τα Χριστούγεννα και καλεί όλα τα παιδιά και τους εφήβους στίς 5, 6, καί 7 Δεκεµβρίου σε ένα τριήµερο εορταστικών εκδηλώσεων, γεµάτο πολιτισµό, µουσική, δηµιουργική απασχόληση, παρουσιάσεις βιβλίων, εικαστικά δρώµενα, προβολές ταινιών και συζητήσεις.

Θα έχουµε την ευκαιρία να γνωριστούµε µε τους αγαπηµένους µας συγγραφείς, να συµµετάσχουµε σε καλλιτεχνικά δρώµενα, να ψυχαγωγηθούµε και κυρίως να συναντηθούµε µικροί και µεγάλοι µε κέντρο την φάτνη του Χριστού µας.
Όλες οι εκδηλώσεις είναι δωρεάν και θα πραγµατοποιηθούν στο κτίριο του Πολιτιστικού Κέντρου της Ι.Αρχιεπισκοπής Αθηνών, οδός: Μεγάλου Βασιλείου 15, στο Ρουφ (Στάση Μετρό: Κεραµεικός).

για να δείτε το πρόγραμμα της εκδήλωσης πατήστε εδώ.
Ο Διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου
πρωτ. Βασίλειος Χριστοδούλου
Πληροφορίες: 210- 33 52 311 και 210- 34 73 887








Φιλικά,

Πέτρος Ρέππας
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ Α.Ε.
Αβέρωφ 2, 104 33, Αθήνα
Τ.  +302105238305, εσωτ.514

Eπισκεφτείτε το νέο μας web-site: www.stamoulis.gr
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...