Ιστολόγιο Τάλαντο : Ο προορισμός του ανθρώπου.

Ιστολόγιο Τάλαντο : Ο προορισμός του ανθρώπου.: Όσοι απιστούν στη θεότητα του Χριστού δεν απιστούν διότι δεν υπάρχουν αποδείξεις. Οι λόγοι και οι αποδείξεις για τη θεότητα του Ιησού Χ...

Το θαύμα της Θείας Λειτουργίας: Η γέννηση του Χριστού συντελείται σε κάθε Θεία Λειτουργία

Και το θαύμα συνεχίζεται. Η γέννηση του Χριστού συντελείται σε κάθε Θεία Λειτουργία. Το θαύμα τελείται στην πιο κατανυκτική ώρα της, την ώρα του Καθαγιασμού, τότε που γονατίζουν οι καρδιές και τα γόνατα και κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα και μεταποιεί τον άρτο σε Σώμα Χριστού και το οίνο σε Αίμα Χριστού. Και κατόπιν με την Θεία Μετάληψη ο Κύριος γεννιέται στην καρδιά του κάθε πιστού. Γεννιέται στην φάτνη της καρδίας του. Ζει το θαύμα προσωπικά και οντολογικά μέσα του. Έτσι  λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος  «Άνοιξε τις πύλες του ουρανού και κοίτα εκεί μέσα στην Αγία Τράπεζα και θα ατενίσεις το Σώμα του βασιλέως  Χριστού. Αυτό , το τιμιότερο από καθετί άλλο, το βλέπεις και στην γη. Και δεν το βλέπεις μόνον, αλλά και το ψηλαφείς. Και δεν το ψηλαφείς απλώς.  Αλλά και το εσθίεις και το παίρνεις μαζί σου. Λοιπόν , καθάριζε την ψυχή σου, ετοίμαζε την σκέψη σου προκειμένου να υποδεχθείς το μυστήριο αυτό».

Η γέννηση του Χριστού πρόκειται να τελεστεί στις 25 Δεκεμβρίου , κατά την τέλεση της Θείας  Λειτουργίας στον Ιερό Ναό. Εκεί συνεχίζεται το μεγάλο Θαύμα της Γέννησης του Χριστού, που ξεκίνησε προ αιώνων με την προφητεία για τον ερχομό του και έγινε ιστορικά στην πόλη της Βηθλεέμ. Ο Ιερός Ναός τώρα είναι το σπήλαιο και η Αγία Τράπεζα η φάτνη. Εκεί με την πίστη μας θα δούμε το Βρέφος Χριστό να ανακλίνεται. Εκεί και μείς με καθαρή συνείδηση  θα δεχτούμε στην καρδιά μας το βρέφος Χριστό και θα γεννηθεί μέσα μας. Θα κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων. Και αν και φέτος ο Χριστός γεννηθεί μέσα μας, σίγουρα θα φέρει την χαρά και την ειρήνη και την αγάπη.

-«Χριστός ετέχθη»!

-«Αληθώς ετέχθη εν ταις καρδίαις ημών»!

  

Αρχ. Σεβαστιανού Τοπάλη

Είς Επίγνωσιν Αληθείας 

Κείμενα πνευματικής επίγνωσης

Ευχές για τα Χριστούγεννα από τον Άγιο Γέροντα Παΐσιο.

Για τις Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων και του Αγίου Δωδεκαημέρου, θα σας ευχηθούμε με τις ευχές που έδινε ο γ. Παΐσιος γι’ αυτές τις μέρες…

“Εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του.”

-Γέροντα,δώστε μου μια ευχή για τα Χριστούγεννα.

-Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη. Νομίζω, περνάει καλά, όπως και το  βοϊδάκι και το γαϊδουράκι που ζεσταίνουν τον Χριστό στην φάτνη…

“΄Εγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού”, λέει ο Προφήτης Ησαΐας (Ης. 1,3). Γνώρισε δηλαδή το βοϊδάκι το αφεντικό του και το γαϊδουράκι την φάτνη του Κυρίου του. Γνώρισαν τι ήταν μέσα στη φάτνη και με τα χνώτα τους το ζέσταιναν! Κατάλαβαν τον Δημιουργό τους! Αλλά και το γαϊδουράκι, τι τιμή να πάει τον Χριστό  μετά  στην Αίγυπτο! Οι άρχοντες είχαν άρματα χρυσοκέντητα ,και ο Χριστός τι χρησιμοποίησε! Τι καλά να ήμουν αυτό το γαϊδουράκι!

(Γέροντος Παϊσίου Λόγοι, τόμος Ε, σ. 231)

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!

http://gerontesmas.com/

Πνευματικές νουθεσίες και συμβουλές για την πνευματική ζωή και την έμπρακτη έκφραση της αγάπης από τον άγιο Νεκτάριο.

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

Γράμματα από έναν άγιο

 

Απόδοση: Ευανθία Χατζή

Επιμέλεια: Γιώργος Μπάρλας.

Χρον. έκδοσης: Δεκέμβριος 2014

Σχήμα: 14x21

ISBN:   978-960-495-175-8

Σελίδες:  164

ιμή:  7,50

Κωδ. Βιβλίου: 2566

                                                                                       

 Πνευματικές νουθεσίες και συμβουλές για την πνευματική ζωή και την έμπρακτη έκφραση της αγάπης από τον άγιο Νεκτάριο.

Συνεχίζοντας την απόδοση στη νέα ελληνική κειμένων του μεγάλου μας Αγίου, οι εκδόσεις ΑΘΩΣ θέτουν σε κυκλοφορία μία συλλογή από επιστολές που απηύθυνε  ο Άγιος Νεκτάριος στις αρχές του 20^ου αιώνα, προς  στις μοναχές της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδας, την οποία είχε ιδρύσει στην Αίγινα. Ο επιμελητής της εκδόσεως Γιώργος Μπάρλας σημειώνει: «Σε σχέση με τα άλλα συγγράμματα του Αγίου Νεκταρίου οι επιστολές διατηρούν, όπως είναι φυσικό, μια αμεσότητα και το προσωπικό ύφος ενός ανθρώπου πολύ έμπειρου στην πνευματική ζωή». Το αληθινό  ενδιαφέρον και η αγάπη του Αγίου προς τις πνευματικές του θυγατέρες δείχνουν ότι ο Άγιος νοιάζεται για τις μοναχές πραγματικά σαν γονιός τους. Η ανάγνωση των επιστολών όπου εναλλάσσονται η  διακριτική αυστηρότητα,  η γεμάτη συγκατάβαση επιείκεια και το θερμό ενδιαφέρον του Αγίου για την παραμικρή λεπτομέρεια της πρακτικής ζωής  προσφέρει   στον σύγχρονο αναγνώστη ένα πρότυπο για τον τρόπο έκφρασης της πραγματικής αγάπης και ιδιαίτερα από τους γονείς προς τα παιδιά.

Το έργο συμπληρώνεται μ’ ένα μικρό παράρτημα, ιδιαίτερα σημαντικό όμως. Παραλήπτης των επιστολών είναι ο αγιορείτης γέροντας Δανιήλ. Με αφορμή ένα δυσάρεστο γεγονός που συνέβη στον αγιορείτη γέροντα, ο Άγιος Νεκτάριος του απευθύνει μία επιστολή για ην σημασία των δοκιμασιών στη ζωή μας, συνοδεύοντας την με την απόδειξη της έμπρακτης αδελφικής του αγάπης.

Συνοψίζοντας θα μπορούσε να ειπωθεί ότι στις σελίδες του μικρού, ευανάγνωστου και φαινομενικά απλού αυτού βιβλίου βρίσκει κανείς πολύτιμο υλικό για την αγάπη προς τους πλησίον μας.

Από τις εκδόσεις ΑΘΩΣ κυκλοφορούν ήδη τα έργα του Αγίου Νεκταρίου «Γνώθι Σαυτόν» και «Περί Επιμελείας Ψυχής».

.

      Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.stamoulis.gr/Γράμματα-από-έναν-άγιο_p-403916.aspx

Ποιμαντορικη Εγκυκλιος Επι τῃ Εορτῃ της του Χριστου Γεννησεως

ΠΑΥΛΟΣ 

ΕΛΕΩ  ΘΕΟΥ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΣΕΡΒΙΩΝ  &  ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρός τόν εὐσεβῆ κλῆρο, τούς ἐντιμωτάτους ἄρχοντες

καί τόν εὐλαβῆ καί θεοφρούρητον λαόν

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα παρασύρονται καί πείθονται ἀπό τόν διάβολον ὅτι ἐάν καταλύσουν τόν κανόνα τῆς νηστείας θα γίνουν θεοί! Ἔχει τόν τρόπον του ὁ διάβολος, ἐμπειρία αἰώνων στήν διπλωματία, τήν ὑποσχεσιολογίαν καί τήν παρουσίασιν τοῦ δηλητηρίου τῆς ἁμαρτίας ὡς ἡδύποτον ἀπολαυστικόν· καί ἀλοίμονον στά ἀνυποψίαστα θύματά του.

Εὐγενέστατος καί καλοσυνάτος ἐπισκέπτης γνωρίζει στήν Εὔα τί τούς ἐδίδαξε ἀλλά καί τί τούς ὑπεσχέθη ὁ Θεός καί Δημιουργός τους, ὅτι δηλαδή ἐάν τηρήσουν τίς ἐντολές Του, θα γίνουν θεοί. Ἄς ἀκούσωμεν ὅμως τόν διάλογον διαβόλου καί Εὔας, ὅπως τόν παρουσιάζει ἡ Ἁγία Γραφή. Ρωτᾶ, λοιπόν, ὁ διάβολος τήν γυναῖκα: «Εἶπε πράγματι ὁ Θεός νά μή φάγητε ἀπό πᾶν δένδρον τοῦ κήπου; Ἡ δε γυνή ἀπήντησεν εἰς τόν ὄφιν: δυνάμεθα νά φάγωμεν ἀπό τούς καρπούς τῶν δένδρων τοῦ κήπου‧ μόνον δέ διά τόν καρπόν τοῦ δένδρου τοῦ εὐρισκομένου εἰς τό μέσον τοῦ κήπου εἶπεν ὁ Θεός: νά μήν φάγητε ἀπό αὐτόν οὔτε νά τόν ἐγγίσητε, διά νά μήν ἀποθάνητε». Καί ὁ Διάβολος ἀπαντᾶ πειστικώτατα: «Δέν θά ἀποθάνητε καθόλου, διότι γνωρίζει ὁ Θεός ὅτι τήν ἡμέραν ἀκριβῶς κατά τήν ὁποίαν θά φάγητε ἐξ αὐτοῦ θά διανοιχθοῦν οἱ ὀφθαλμοί σας καί θά εἶσθε ὡς θεοί, διακρίνοντες τό καλόν καί τό κακόν». Καί συνεχίζει ἡ Ἁγία Γραφή: «Μόλις, λοιπόν, ἀντελήφθη ἡ γυνή ὅτι τό δένδρον ἦτο καλόν πρός βρῶσιν, εὐχάριστον εἰς τούς ὀφθαλμούς καί ἐπί πλέον ὄτι τό δένδρον ἦτο ἐπιθυμητόν, ὡς παρέχον γνῶσιν, ἔλαβεν ἀπό τόν καρπόν του καί ἔφαγεν, ἔδωσε δέ καί εἰς τόν ἄνδρα της ὁ ὁποῖος ἦτο μαζί της καί ἔφαγεν. Τότε ἄνοιξαν οἱ ὀφθαλμοί καί τῶν δύο καί ἀντελήφθησαν ὅτι ἦσαν γυμνοί» (Γένεσις 3, 1-7).

Ποῖοι ὀφθαλμοί ἄνοιξαν; Οἱ σαρκικοί; ΟΧΙ, ἀλλά τῆς συνειδήσεως! Διέστρεψε τήν ἀλήθειαν ὁ παμπόνηρος ὁ ἀρχηγός τοῦ ψεύδους καί πάσης ἀκαθαρσίας. Ἄπλωσε τό ἀγκίστρι τοῦ ψεύδους καί τοῦ πνευματικοῦ θανάτου μέ πλουσιωτάτην καί εὐχάριστον ἀληθοφάνειαν καί ἐνίκησεν! Ἔλυσαν τόν κανόνα τῆς νηστείας οἱ πρωτόπλαστοι καί τό δένδρον τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, ἀντί νά τούς κάνει θεούς, τούς σκοτίζει τόν νοῦν, τούς ἀφαιρεῖ τήν ἀθωότητα, τούς διαλύει καί τούς ἐξαφανίζει ὅλες τίς ἀρετές μέ τίς ὁποῖες τούς εἶχε προικίσει ὁ Θεός! Γίνονται πονηροί‧ εἴδαν ὅτι ἦσαν γυμνοί καί τρέχουν νά καλυφθοῦν! Δέν ἠμποροῦν νά ἀντικρύσουν τόν Θεόν, οἱ ἐνοχές τούς πνίγουν, τόν φοβοῦνται καί κρύπτονται! Ἴσως θά ἔλεγαν στούς ἑαυτούς τους «να ἀνοίξει ἡ γῆ να μᾶς καταπιεῖ». Κατηγοροῦν τόν Θεόν διά τό ἐγχείρημά τους ἀντί νά ζητήσουν συγγνώμην καί νά ἐπανέλθουν στό ἀρχαῖον κάλλος.

Καί ποῦ εἶναι ὁ ὑποσχόμενος θέωσιν καί ἁγιότηταν, τελειότηταν και παραδείσους; Ποῦ ἀλλοῦ; Στό κέντρον του, τόν Ἄδην! Στήν κόλασίν του! Ὅταν τελειώσει τό ἔργον του, ἐξαφανίζεται καί χάνεται. Καγχάζει ἀπό χαιρεκακία, ὄχι ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου ἀλλά ἐναντίον τοῦ Θεοῦ! Γνωρίζει ὁ πανδόλιος τό πόσο πονάει ὁ Θεός, ὅταν βλάπτεται καί παρασύρεται τό πλάσμα του εἰς τό κακόν, εἰς τήν φθοράν καί τόν πνευματικόν θάνατον, ὅταν μετατρέπεται καί γίνεται «θύμα καί κτῆμα» του (Μ. Κανών Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης, ᾩδή δ΄).

Ὁ Θεός, ὅμως, «ἀγάπη ἐστί» (Α΄ Ἰω. 4, 16). Τό κύριον γνώρισμα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀγάπη. Ἔσφαλεν ἡ κορωνίδα τῆς δημιουργίας Του, ὁ Ἀδάμ και ἡ Εὔα, ἀπεστράφησαν τόν Δημιουργόν τους, ἐφάνησαν ἀχάριστοι καί ἀγνώμονες περί τόν Εὐεργέτην τους. Ἐκεῖνος ἀνταποδίδει; Μή γένοιτο! Δεν εἶναι τιμωρός ὁ Θεός ἀλλά παιδαγωγός. Εἶναι Πατέρας, σπλάχνα οἰκτιρμῶν καί φιλανθρωπίας! Τήν ἀγνωμοσύνην καί ἀχαριστίαν τήν ἀντιμετωπίζει μέ ὑπόσχεσιν σωτηρίας! Ἄς ἀκούσωμεν τί τούς εὐαγγελίζεται ὁ Θεός ἀπευθυνόμενος πρός τόν διάβολον: «ἐπειδή ἔπραξες αὐτό, θά εἶσαι τό πλέον κατηραμένον ἀπό ὅλα τά ζῶα καί ἀπό ὅλα τά ἄγρια θηρία. Θά στήσω ἔχθραν μεταξύ σου καί τῆς γυναικός καί μεταξύ τῶν ἀπογόνων σου καί τῶν ἀπογόνων της. Ἕνας δε ἀπόγονος τῆς γυναικός μόνης, αὐτός θά σοῦ συντρίψει τήν κεφαλήν καί σύ θά κεντήσεις αὐτοῦ τήν πτέρναν» (Γένεσις 3, 14-15).

Ποῖος λοιπόν εἶναι αὐτός ὁ ἀπόγονος ἀπό μόνης τῆς γυναικός, ὁ ὁποῖος θά συντρίψει τήν κεφαλήν τοῦ διαβόλου; Μά ποῖος Ἄλλος! Ὁ σαρκωθείς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, κατά τον Εὐαγγελισμόν!

Γυναῖκα ἔσφαλλε. Αὐτή ἔκλεισε τον Παράδεισον διά τῆς παρακοῆς καί αὐτή εἶναι ἡ Εὔα! Γυναίκα καί πάλιν ἀποκαθιστᾶ τήν σχέσιν, τήν ἐπικοινωνίαν τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεόν, ἡ Παρθένος Μαρία, ἡ ὁποία ἐλεύθερα καί ἀβίαστα ἀποδέχεται τήν πρόσκλησιν τοῦ Θεοῦ νά γίνῃ ἡ μάνα, νά γίνῃ ἡ σκάλα γιά νά κατέβη ὁ Λόγος Του στήν γῆ γιά τήν σωτηρίαν: «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου» (Λουκ. 1, 38). «Ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» (Γαλ. 4, 4-5), σημειώνει ἡ Ἁγία Γραφή.

Αὐτό τό μέγα καί σωτήριον γεγονός τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ ἑορτάζομεν, ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, τήν Γέννησιν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Χάριν τῆς δικῆς μας ἀναγεννήσεως ἦλθε, γιά νά ἀνοίξει καί πάλιν τόν κῆπον τῆς Ἐδέμ, δηλαδή τήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ καί Πατρός γιά ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θέλουν, ἐπιθυμοῦν καί ἀγωνίζονται διά τήν σωτηρίαν των. Γιά ὅλους ἐκείνους πού φλέγονται ἀπό θεῖον ἔρωτα νά γίνουν οὐρανοπολῖτες καί συγκληρονόμοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Γιά τήν ἐποχήν μας ὅλα αὐτά ἀκούγονται μυθεύματα καί ἱστορίες γιά μικρά παιδιά ἤ καί γραώδεις ἀντιλήψεις. Και ἐρωτῶμεν: Εἶναι δυνατόν ἕνα ψέμα, ἕνα παραμύθι, ὅσον καί ἄν εἶναι καλοφτιαγμένο, νά ἔχῃ διάρκεια δύο χιλιάδων χρόνων, μέ διωγμούς καί αἵματα, με ὕβρεις, συκοφαντίες, φυλακές καί ἐξευτελισμούς; Τί θα μᾶς ἀπαντήσουν οἱ διῶκτες τοῦ Χριστοῦ καί τά ὄργανα τοῦ διαβόλου;

Ἀδελφοί μου, ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀλήθεια, ἡ παν-αλήθεια, ἡ πανσοφία τοῦ κόσμου. Καιρός γιά ἐπιστροφή στήν πηγή τῆς ἀλήθειας, στό Χριστό. Καιρός μετανοίας καί ἐξομολογήσεως, καιρός προσελεύσεως στό Ἅγιον Ποτήριον, στό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, γιά νά γίνουμε Ἐκκλησία, κατά τόν Ἅγιο Νικόλαο τόν Καβάσιλα. Καιρός ἐπιστροφῆς ἀπό τήν ὕλη στόν Δημιουργόν τῆς ὕλης, στόν Τριαδικό Θεό, γιά νά γίνουμε καί πάλι «λαός περιούσιος, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον», κατά τήν λειτουργικήν Εὐχήν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου (Α΄ Πέτρ. 2, 9 κ.ἐξ.).

Ἀπό τόν καθένα μας ἐξαρτᾶται. Ὁ Θεός ἀναμένει.

Εὐλογημένα Χριστούγεννα

Ὁ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης σας

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

Ομολογίες του αειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου για την «προ Χριστού» ζωή του, και διδακτικά παραδείγματά του (ΜΕΡΟΣ Γ΄)

* Κάποτε σε κάποια πολύ όμορφη γυναίκα, που ήταν προκλητικά ντυμένη, της είπα με διάκριση, ότι γίνεται αιτία, λόγω του ντυσίματός της, να σκανδαλίζονται οι άνδρες. Να μην σκανδαλίζονται, με απάντησε, να κλείσουν τα μάτια τους, αν σκανδαλίζονται. Και την ρωτάω: Αν εσύ με δώσεις ένα ποτήρι δηλητήριο και εγώ το πιω, ποιος θα δικαστεί; Εγώ που το ήπια ή εσύ που με το έδωσες; Δεν καταλαβαίνω τι με λες, με είπε. Άμα δεν καταλαβαίνεις και εγώ δεν μπορώ να στο πω διαφορετικά, να σε βοηθήσω και εκεί έκλεισε η συζήτηση μαζί της… Για πόσες και για πόσους γίναμε αίτιοι να σκανδαλιστούν οι άλλοι; Έχουμε πάει ποτέ στον εξομολόγο, να του πούμε: Πάτερ έγινα αιτία να σκανδαλιστεί ο άλλος; Γιατί είναι αλήθεια, ότι πολλές αμαρτίες των άλλων οφείλονται στο ότι εμείς με έναν λόγο ή με μία πράξη μας τους σκανδαλίσαμε συνειδητά ή ασυνείδητα.

* Είχα πάει κάποτε στη Βοστώνη για κάποιες ομιλίες. Μια μέρα, μια σύζυγος, έκανε μια παράκληση για τον άνδρα της, ο οποίος έκανε μεταμόσχευση νεφρού και οι ιατροί λέγανε, ότι η πορεία της υγείας του, δεν εξελισσόταν καλά. Η σύζυγος ήταν μια πολύ ευσεβής γυναίκα, αλλά δεν ήξερα αν και ο άνδρας της ήταν πιστός. Έτσι την πλησίασα και τη ρώτησα, αν ο άνδρας της, είχε σχέση με την Εκκλησία. Πιστός είναι και κοινωνεί κιόλας, μου απάντησε. Εξομολογείται πριν κοινωνήσει, την ρώτησα. Ακόμα να με απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση που της έκανα. Ο άνδρας της, ήταν με τον τρόπο του Χριστιανός. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι καλοί άνθρωποι. Ρωτάς τους συγγενείς ενός τέτοιου ανθρώπου, ρωτάς τον κόσμο που τον ξέρει και όλοι σου δίνουν αυτό το πιστοποιητικό, του καλού ανθρώπου. Μάλιστα τον μακαρίζουν λέγοντας: Μακάρι να ήταν όλοι σαν και αυτόν! Αυτά τα πιστοποιητικά που δίνει ο κόσμος δεν τα λαμβάνει υπόψη Του ο Θεός. Δεν συγκινείται ο Θεός από αυτούς τους ανθρώπους, όσο καλοί και να είναι, γιατί θρησκεύουν με τον τρόπο τους. Να ξέρετε, ότι η κόλαση γέμισε από τέτοιους καλούς ανθρώπους!...

* Μια πνευματική γυναίκα, μου φανέρωσε μια μέρα την αποκάλυψή της. Είχε πάει Μεγάλη Πέμπτη στην Εκκλησία και την ώρα που το πλήθος του κόσμου ετοιμαζόταν να κοινωνήσει, συλλογίστηκε το εξής: Άραγε, ποιοι από αυτούς τους ανθρώπους προετοιμάστηκαν καταλλήλως για το Μυστήριο αυτό; Μάλιστα για αυτούς, που δεν προετοιμάστηκαν καταλλήλως, προσευχήθηκε λέγοντας: Θεέ μου, συγχώρησέ τους! Τότε, όπως λέει η ίδια, βλέπει τον παππά με την Ιερή Λαβίδα να κοινωνεί τους πιστούς. Και συνέβαινε κάτι παράδοξο. Σε πολλούς την ώρα που κοινωνούσαν, ένας άγγελος Κυρίου, έπαιρνε τη Θεία Μετάληψη από την Ιερή Λαβίδα και την επέστρεφε στο Ιερό Ποτήριο και οι άνθρωποι αυτοί λάμβαναν απλά άρτο και οίνο και όχι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Παρατήρησε, ότι από τους 100 που πήγαιναν να κοινωνήσουν, στους 95 συνέβαινε αυτό το πράγμα. Προφανώς αυτοί προσέρχονταν στο Μυστήριο απροετοίμαστοι και ουσιαστικά δεν κοινωνούσαν, αν και στην πράξη φαίνονταν ότι συμμετείχαν στο Μυστήριο αυτό.

* Συναντήσαμε κάποτε μια μαυροφορεμένη γυναίκα απαρηγόρητη που έκλαιγε συνεχώς. Την πλησιάσαμε για να μάθουμε γιατί έκλαιγε έτσι, αλλά και για να την παρηγορήσουμε. Και τι μάθαμε λέτε; Ότι είχε πεθάνει η αδελφή της και ετάφη χωρίς ιερέα. Επειδή ήταν χειμώνας και χιόνιζε, δεν μπόρεσαν οι ιερείς να φτάσουν εγκαίρως στο χωριό. Ιερέας δεν υπήρχε στο χωριό. Την κράτησαν τρεις μέρες και τελικά την θάψανε, χωρίς παπά και ψάλτη. Και αποδείχθηκε στη συνέχεια, ότι η εκλιπούσα σε όλη της τη ζωή κατηγορούσε τους παππάδες. Δίκαιος είναι ο Θεός! Γιατί ο άνθρωπος ό,τι σπείρει, αυτό θερίζει.

* Μια μέρα καθώς έπαιρνα έξω από το μαγαζί μου την αλληλογραφία μου, με πλησίασε μια χήρα, γνωστή από άλλοτε και άρχισε να με λέει ότι έχει ανάγκη και με ζήτησε χρήματα. Τότε της έδωσα όσα είχα πάνω μου, νομίζω ήταν 3.100 δραχμές και ξαναμπήκα μέσα στο μαγαζί. Είναι αλήθεια, ότι της έδωσα τα χρήματα μουρμουρίζοντας, για να μην έχω επιβαρυμένη την συνείδησή μου. Μέσα στο μαγαζί είδα την αλληλογραφία και ανάμεσα στα άλλα υπήρχε και ένας φάκελλος που είχε μέσα 2.000 δραχμές και έγραφε: κ. Παναγόπουλε, αυτές οι 2.000 δραχμές στη διάθεσή σας, να διατεθούν όπως νομίζετε. Μετά από λίγη ώρα, έρχεται μια κυρία για να ψωνίσει και με δίνει ένα φάκελλο λέγοντάς μου: Αυτό είναι για σας. Τον ανοίγω τον φάκελλο και είχε μέσα 1.000 δραχμές. Οι 2 φάκελλοι, περιείχαν συνολικά 3.000 δραχμές. Ήταν σαν να με έλεγε ο Χριστός, παλιάνθρωπε, εγώ είχα κανονίσει για σένα, πριν ακόμα εσύ δώσεις τα λεφτά στη χήρα!

* Μιλούσα κάποτε σε ένα ακροατήριο και η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Ήταν και πολύς κόσμος πίσω μου, όρθιοι. Κάποια στιγμή της ομιλίας μου, άκουσα πίσω μου μια γυναικεία φωνή που έλεγε: Αχ, να ‘χανε φτερά, αυτά τα λόγια. Εγώ δεν γύρισα πίσω να δω, ποιος είπε αυτό το πράγμα. Όμως στο τέλος το κράτησα αυτό σαν κρατούμενο και γύρισα πίσω μου και ρώτησα: Ποιος είπε κατά τη διάρκεια της ομιλίας μου, αυτά τα λόγια; Και μια γνωστή σε μένα, πλουσιοτάτη κυρία, μου λέει: Εγώ τα είπα τα λόγια αυτά, κ. Παναγόπουλε. Μπορείς να τα επαναλάβεις, την ρώτησα. Και με λέει: Αχ, να ‘χανε φτερά τα λόγια σου, να πηγαίνανε σε όλο τον κόσμο, για να τα ακούσουνε και άλλοι. Δεν έχουνε φτερά, της λέγω. Μου λέει, όχι δεν έχουν. Δεν έχουν της απάντησα, διότι εσύ τα έχεις μέσα στο πορτοφόλι σου. Στην τσάντα σου τα έχεις. Όπως βλέπεις, γράφονται τα λόγια μου σε μια κασέτα και εάν εσύ ήθελες να ανοίξεις την τσάντα σου, για να πάρεις 5000 κασέτες και να τις μοίραζες στον κόσμο, τότε θα είχανε φτερά. Να όμως που τώρα κάθονται στην τσάντα σου!

* Ρίξε σε έναν κόκκορα χρυσά φλουριά και καλαμπόκια.  Ο κόκκορας θα αγνοήσει τα χρυσά φλουριά και θα ενδιαφερθεί μόνο για τα καλαμπόκια. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο. Όσα λεφτά και να έχει ο άνθρωπος, δεν θα του ικανοποιήσουν την ψυχή, δεν θα τον κάνουν ευτυχισμένο. Γιατί η ψυχή του ανθρώπου είναι πλασμένη μόνο για το Χριστό. Ο Χριστός είναι η μοναδική του ανάγκη και μόνο Αυτός, τον κάνει ευτυχισμένο.

* Μιλούσα κάποτε με μια κυρία, που είχε κάνει 13 εκτρώσεις! Καλά, της λέω, τόσο αθεόφοβη είσαι; Και ακούστε απάντηση που με έδωσε: Εγώ σε σχέση με την τάδε, περιστερά είμαι. Εκείνη έκανε 24 εκτρώσεις! Και το έλεγε με τέτοιο τρόπο, λες και είχε περιθώριο να κάνει, άλλες 11 εκτρώσεις. Μάθαμε να συγκρίνουμε τον εαυτόν μας, με έναν χειρότερό μας και όχι με έναν καλύτερο από εμάς. Γι’ αυτό  και έχουμε αυτά τα χάλια.

* Αυτός που οδηγεί ανθρώπους, έστω και έναν, στο δρόμο του Θεού, καλύπτει πλήθος αμαρτιών. Έλεγε ο σοφός Σολομώντας: Σοφός είναι εκείνος που σώζει ψυχές ανθρώπων, εφόσον πρώτα τακτοποίησε τη δική του ψυχή. Τους ανθρώπους αυτούς, που επιτελούν αυτό το διακόνημα ο Θεός θα τους τοποθετήσει σε ειδική-τιμητική θέση στον παράδεισο, γιατί κατά κάποιο τρόπο βοηθούν το Θεό στο έργο Του, ώστε να σωθούν, όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Έχω προσωπικά περιστατικά επί του θέματος, αλλά δεν μου επιτρέπεται να σας πω γι’ αυτά.

* Δεν είμαστε κάτοικοι της γης, αλλά ένοικοι. Κάποια στιγμή είτε το θέλουμε, είτε όχι θα μας γίνει έξωση. Τίποτα δεν μας ανήκει πάνω στη γη και είμαστε απλώς διαχειριστές των αγαθών, που μας παραχώρησε ο Θεός.

* Αν όλα τα πράγματα τα μάθει ο άνθρωπος πάνω στη γη, εκτός από ένα, ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί αντιμέτωπος με το Θεό, που θα τον ζητήσει λογαριασμό για τη ζωή του, απέτυχε στον κόσμο. Αντίθετα αν γνωρίζει μόνο αυτό και τίποτα άλλο, τότε θα είναι επιτυχημένος. Δεν μετράει η ποσοτική γνώση, αλλά η ποιοτική.

* Εγώ είμαι υποχρεωμένος να σας πω, πόσο ύψος έχει ο Όλυμπος. Τώρα εσείς πόσο ψηλά θα τον ανεβείτε, είναι δικό σας θέμα.

* ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΞΑΝΑΪΔΩΘΟΥΜΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ. Αμήν.

Εις αγαθή ανάμνηση
Εμπειρικές αλήθειες από την κηρυκτική διακονία του πιστού εργάτου Κυρίου
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
(1916-1982)
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"