ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ – 4 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Μάρκ. 1, 1-8

Ἀποκαλυπτική φαίνεται στό βάθος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Τό περιεχόμενο της, οἱ ἀλήθειες καί ὁ τρόπος, μέ τόν ὁποῖο αὐτές ἐκφράζονται, μᾶς ὁδηγοῦν στόν ἴδιο τό Θεό. Αὐτός εἶναι στήν πραγματικότητα ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δρᾶ καί ἐνεργεῖ.

Ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος ὅταν γράφει «ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ», θέλει νά φανερώσει τό σχέδιο τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖον ἔγινε γνωστό διά τῶν προφητειῶν. Αὐτές οἱ προφητεῖες ἐκπληρώνονται στό πρόσωπο τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κλείνει τήν παλαιά ἐποχή καί στέκεται στήν ἀρχή τῆς νέας ἐποχῆς τοῦ Μεσσία.

«Ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου» ἔγινε ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Εἶναι ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ πού στέλνεται πρίν ἀπό τόν Χριστό (γιά νά προετοιμάσει τήν ὁδό τοῦ Κυρίου). Εἶναι ἀκόμη, κατά τόν Προφήτη Ἡσαΐα, «ἡ φωνή ἑνός ἀνθρώπου πού φωνάζει στήν ἔρημο καί καλεῖ τούς ἀνθρώπους νά ἑτοιμάσουν τήν ὁδό τοῦ Κυρίου». Τούς καλεῖ νά ἑτοιμαστοῦν γιά νά ὑποδεχθοῦν τόν Μεσσία.

Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος «ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις» καί ὕστερα ἀπό πνευματική προετοιμασία, νηστεία καί προσευχή, κατ’ ἐντολή ἦρθε στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου καί ἄρχισε νά κηρύττει μετάνοια καί νά βαπτίζει τούς Ἰουδαίους. Ἡ ἀσκητική του ἐμφάνιση (φοροῦσε ἕνα ἔνδυμα κατασκευασμένο ἀπό

τρίχες καμήλου καί στή μέση του μιά δερμάτινη ζώνη), καθώς καί ἡ τροφή του (μέλι ἄγριο καί χόρτα), συνθέτουν τήν προφητική του μορφή. Τό προφητικό του κήρυγμα εὑρίσκει ἀπήχηση στό λαό, καθώς ἀπό τήν Ἰουδαία καί τά Ἱεροσόλυμα πηγαίνουν ἄνθρωποι στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου νά δοῦν καί νά ἄκούσουν τόν προφήτη. Οἱ λόγοι του συγκινοῦν τίς καρδιές καί πολλοί ὁδηγοῦνται σέ μετάνοια. Ἀπόδειξη τῆς μετανοίας τους, τῆς ἐπιστροφῆς τους στό Θεό, ἦταν ἡ ἐξομολόγηση, τήν ὁποῖα ἀκολοθοῦσε τό βάπτισμα στόν Ἰορδάνη ποταμό.

Ἀνάμεσα στά πλήθη ἦσαν καί Φαρισαῖοι καί Γραμματεῖς. Πολλοί ἀπ’ αὐτούς ἔμειναν ἁπλοί θεατές. Δέν πίστεψαν στό κήρυγμα τοῦ Προδρόμου καί ἀπέρριψαν τό βάπτισμα τῆς μετανοίας. Ἔτσι, οἱ ἴδιοι προδιέγραψαν γιά ἀργότερα τή στάση τους ἀπέναντι στό Χριστό. Ὅταν ρώτησε ὁ Κύριος τούς Φαρισαίους: «Τό βάπτισμα Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἤ ἐξ’ ἀνθρώπων», αὐτοί σκέπτοντο πονηρά. Ἄν ἀπαντοῦσαν «ἐξ ἀνθρώπων», φοβοῦνταν τά πλήθη μήπως τούς λιθοβολήσουν, διότι ἔλεγαν ὅλοι θεωροῦσαν τόν Ἰωάννη προφήτη. Κι ἄν ποῦμε ὅτι ἦταν ἀπό τόν Θεό, θά τούς ρωτοῦσε τότε: «Γιατί, λοιπόν, δέν πιστεύσατε;». Γι’ αὐτό εἶπαν ὅτι δέν γνωρίζουν. Ὁ λαός ὅμως συνέλαβε σωστά τό μήνυμα καί ἔτρεχε στήν ἔρημο, ὅπου ἄκουε τήν ἐλπίδα του καί τήν πίστη του στίς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἐρχόμενο Μεσσία.

Τά λόγια τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, «ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ» παρουσιάζουν κάποια ἐπικαιρότητα. Βρισκόμαστε στήν ἀρχή τοῦ νέου χρόνου. Ἡ διάκριση βέβαια αὐτή τοῦ χρόνου σέ παλιό καί νέο εἶναι συμβατική. Τήν δεχόμεθα ὅμως, ὅπως

ἐπικράτησε. Ἔτσι κατά τήν ἀρχή τοῦ χρόνου διατυπώνονται εὐχές καί λαμβάνονται ἀποφάσεις πού ἔχουν σχέσεις μέ τήν οἰκονομική, κοινωνική καί πνευματική ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Στίς πρῶτες ἡμέρες τοῦ χρόνου ἡ Ἐκκλησία παρουσιάζει τήν ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐμεῖς, πού ἀφήσαμε τόν παλαιό χρόνο καί περάσαμε στό νέο χρόνο, τί θά θά θέσουμε ὡς ἀρχή, ὡς θεμέλιο στή ζωή μας μέσα στό νέο χρόνο; Τί ἄλλο, ἐκτός ἀπό τό Εὐαγγέλιο, εἶναι καλύτερο θεμέλιο γιά νά οἰκοδομήσουμε τήν ζωή μας στό παρόν ἀλλά καί στό μέλλον;

Τό Εὐαγγέλιο, λοιπόν, θεμέλιο τῆς προσωπικῆς ζωῆς, τῆς οἰκογένειας, τῆς κοινωνίας, τοῦ κόσμου ὁλοκλήρου. Τό Εὐαγγέλιο ἀρχή καί θεμέλιο τῆς ζωῆς μας. Κέντρο τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός πού κηρύττει, θαυματουργεῖ, πάσχει καί ἀνασταίνεται. Εἶναι ἀκόμη ὁ Ἰησοῦς, αὐτός, τόν ὁποῖο κηρύττουν οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Ἄγιοι Πατέρες καί ἡ Ἐκκλησία ἀδιάκοπα, μέχρις ὅτου κηρυχθεῖ τό Εὐαγγέλιο «πάση τῇ κτίσει», δηλαδή σ’ ὅλο τόν κόσμο.

Τό Εὐαγγέλιο ἀρχή καί θεμέλιο τῆς ζωῆς μας. Ὅσοι ἐφάρμοσαν τό Εὐαγγέλιο, ἄλλαξαν οὐσιαστικά, ξεπέρασαν τόν πόνο καί τίς θλίψεις, ἔδωσαν νόημα στή ζωή τους καί ἀνεδείχθησαν ἀκόμη καί ἅγιοι. Ἀλλά καί ἔθνη, πού ἐφάρμοσαν τό Εὐαγγέλιο σ’ ὅλους τούς τομεῖς τῆς κοινωνικῆς ζωῆς, στήν Δικαιοσύνη, στήν Παιδεία, στήν Τέχνη, στήν Πολιτική, στήν Οἰκονομία δημιούργησαν πολιτισμό καί εὐημερία.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

ἀφήνοντας τόν παλαιό χρόνο μαζί μέ τόν παλαιό ἄνθρωπο, ἄς προχωρήσουμε στό νέο

χρόνο μέ ἄρχή καί θεμέλιο στή ζωή μας τό Εὐαγγέλιο, γιά νά γίνουμε Καινή Κτίση, ἐνωμένοι μέ τή στρατιά τῶν Ἁγίων πού δέχθηκαν τό Εὐαγγέλιο καί ἀγωνίσθηκαν γιά τήν ἐπικράτηση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς. Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Από το Γεροντικό

Αδελφοί τινές παρέβαλον τω Αββά Αντώνιω, αναγγείλαι αυτώ φαντασίας ας έβλεπον, και μαθείν παρ'αυτού ει αληθιναί εισίν, ή από δαιμόνων· είχον δε όνον , και απέθανεν εν τη οδώ· ως ουν ήλθον προς γέροντα, προλαβών είπε αυτοίς· πως απέθανεν ο μικρος όνος εν τη οδώ; λέγουσι  αυτώ· πόθεν οίδας, Αββά; ο δε είπεν αυτοίς· οι δαίμονες έδειξαν μοι· και λέγουσι αυτώ· ημείς διά τούτο ήλθομεν ερωτήσαι σε, ότι βλέπομεν φαντασίας, και πολλάκις γίνονται αληθιναί , μήπως πλανώμεθα· και επληροφόρησεν αυτούς ο γέρων εκ του κατά τον όνον αποδείγματος, ότι από δαιμόνων εισίν.

Κάποιοι αδελφοί προσήλθαν στον άγιο Αντώνιο για να του αναγγείλουν κάποιες φαντασίες και οράματα που έβλεπαν, για να μάθουν από αυτόν εάν είναι αληθινές ή είναι  από τους δαίμονες· είχαν μαζί τους ένα γάιδαρο που πέθανε στο δρόμο. όταν έφτασαν στον γέροντα αυτός πρόλαβε και τους είπε. πως πέθανε ο μικρός γάιδαρος στον δρόμο; του λένε· πως το γνωρίζεις αυτό αββά; και τους είπε· οι δαίμονες μου το έδειξαν. του λένε · εμείς γι' αυτό ήρθαμε να σε ρωτήσουμε ότι βλέπουμε φαντασίες και πολλές φορές γίνονται αληθινές, μήπως πανώμαστε. και τους πληροφόρησε ο γέροντας με αυτό το παράδειγμα ότι οι φαντασίες αυτές είναι από τους δαίμονες.  

Από το Γεροντικό

Ο αυτός Αββάς Αντώνιος , ατενίσας προς το βάθος των του Θεού κριμάτων , ητήσε λέγων· Κύριε, πως τινές ολιγόβιοι αποθνήσκουσι , τινές δε υπεργηρώσι; και διατί , τινές μεν πένονται άλλοι δε πλουτούσι; και πως άδικοι μεν πλουτούσι , δίκαιοι δε πένονται; ήλθε δε αυτώ φωνή λέγουσα ·Αντώνιε, σε αυτώ πρόσεχε ταύτα γαρ κρίματα Θεού εισί, και ου συμφέρει σοι αυτά μαθείν.

Ο Αγιος Αντώνιος κάποτε θέλησε να μάθει σε βάθος τις αποφάσεις και κρίσεις του Θεού και  Τον ρώτησε · Κύριε πως κάποιοι πεθαίνουν νέοι, κάποιοι ζούνε πάρα πολλά χρόνια; και γιατί κάποιοι πεινούν και άλλοι ζουν πλούσια και πως οι άδικοι πλουτίζουν και οι δίκαιοι πεινούν; τότε άκουσε φωνή να του λέει: Αντώνιε πρόσεξε τον εαυτό σου, γιατί αυτά ειναι αποφάσεις και κρίσεις Θεού και δεν σε συμφέρει να τις μαθαίνεις.

Απολογισμός 2014