Του Αββά Μηλισίου

Παρερχόμενος ο Αββάς Μιλήσιος δια τινός τόπου,είδε τινα μοναχόν κρατούμενον , ως φόνον ποιήσαντα· και προσεγγίσας ο γέρων , επερώτησε τον αδελφόν· και μαθών ότι συκοφαντείται,λέγει προς τους κατέχοντας αυτόν· που εστίν ο φονευθείς;και έδειξαν αυτώ· και προσεγγίσας τω φονευθέντι, είπε  πάσι προσεύξασθαι· αυτού δε εκπετάσοντας τας χείρας προς τον Θεόν, ανέστη ο νεκρός· και είπεν αυτώ επί πάντων· ειπέ ημίν τις εστίν ο φονεύσας σε· ο δε είπεν, ότι εισελθών εν τη εκκλησία, δέδωκα χρήματατω πρεσβυτέρω, ο δε αναστάς  έσφαξε με· και απενέγκας, έρριψεν εις το μοναστήριον του Αββά·αλλά παρακαλώ ημάς, ληφθείναι τα χρήματα και δοθείναι τοις τέκνοις μου· τότε είπε προς αυτόν ο γέρον· άπελθε και κοιμώ, έως ανέλθη ο Κύριος και εγείρη σε.

Περνούσε κάποτε ο αββάς Μηλήσιος από ένα τόπο και είδε κάποιον μοναχό να τον έχουν κρατούμενο ως ένοχο για φόνο.

Τον πλησίασε ο γέροντας να τον ρωτήσει και έμαθε από αυτόν ότι άδικα συκοφαντείται. Ρωτάει τότε ο γέροντας αυτούς που τον κρατούσαν που είναι αυτός που φονεύθηκε.

Όταν του έδειξαν πλησίασε το νεκρό και  είπε σε όλους να προσευχηθούν. 

Αφού σήκωσε τα χέρια του προς τον Θεό ο νεκρός αναστήθηκε.

Ο γέροντας τον ρώτησε μπροστά σε όλους. Πές μας ποιος είναι αυτός που σε σκότωσε; αυτός του είπε,όταν μπήκα στην εκκλησία έδωσα χρήματα στον  πρεσβύτερο, αυτός όμως σηκώθηκε και με έσφαξε. Τότε με σήκωσε και με έριξε στο μοναστήρι του αββά που συκοφαντείται. Αλλά σας παρακαλώ πάρτε τα χρήματα που έδωσα και δώστε τα στα παιδιά μου.

Τότε του είπε ο γέροντας. Γύρισε πίσω και κοιμήσου έως ότου επανέρθει ο Κύριος και σε σηκώσει.

Του αββά Γρηγορίου του θεολόγου

Είπεν ο αββάς Γρηγόριος, ότι  τα τρία ταύτα απαιτεί ο Θεός παρά παντός ανθρώπου έχοντος το βάπτισμα· πίστιν ορθή από της ψυχής, και αλήθειαν από της γλώσσης, και σωφροσύνην από του σώματος.

(Είπε ο αββάς Γρηγόριος ο Θεολόγος , πως αυτά τα τρία πράγματα απαιτεί ο Θεός απο κάθε άνθρωπο που έχει το άγιο βάπτισμα. σωστή πίστη απο την ψυχή, αλήθεια από τη γλώσσα και μυλομένη χρήση του σώματος.)

Είπεν πάλιν·όλος ο βίος ανθρώπου, ημέρα μία, τοις πόθω κάμνουσιν.

(Είπε πάλι,πως  όλη η ζωή του ανθρώπου είναι σαν μιά ημέρα, γι'αυτούς που με πόθο κοπιάζουν.)

Ο πληγωμένος αετός - Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

"Στις αγορές, στις πλατείες, στα προαύλια των ναών και στις στοές, έδιναν κι έπαιρναν οι κουβέντες για τον Γρηγόριο. 
-Ένας χωριάτης, θα διδάξει εμάς τους πρωτευουσιάνους; Αυτός ούτε να μιλήσει δεν μπορεί καλά καλά. Δεν κοιτάει τα στραβά του μούτρα, μόνο θέλει να μας βγει και μπροστά! Μαζεύει ο πεινασμένος τον κόσμο, μιλάει τάχα με σοφία και νομίζει ότι θα μας πείσει όλους! Ιδέτε τον καλά και πείτε, είναι αυτός για ηγέτης πνευματικός;Αυτός, τρομάρα του, δεν έχει ούτε ένα ράσο της προκοπής, δεν έχει... Κουρέλι φοράει επάνω του, δεν τον βλέπετε... Και θέλει να γίνει κεφαλή της Εκκλησίας μας!
Τέτοια και άλλα χειρότερα λέγανε για τον Γρηγόριο, που σιγά σιγά φτάνανε στ' αυτιά και του ίδιου ή τα μάντευε από τα μισόλογα των δικών του. 
Και το πιο πικρό ήταν ότι και κάποιοι ορθόδοξοι αισθάνονταν λίγο άσχημα με τη φτωχική εμφάνισή του. Νόμιζαν ότι για να επιβληθεί ως αρχηγός, ως κεφαλή της Εκκλησίας, πρέπει να έχει και παρουσιαστικό εντυπωσιακό. Να περπατάει περήφανα, να κάνει περίπατο στις στοές με συνοδεία, να φοράει πολυτελή ρούχα. Έπειτα να έχει κοινωνικές σχέσεις με υψηλά πρόσωπα, να καλοτρώει, να κουβεντιάζει διασκεδαστικά στα δείπνα. 
Ήταν κι εκείνη η προφορά του η καππαδοκική, που τάχα ενοχλούσε. Αυτοί, πρωτευουσιάνοι, είχανε πιο λεπτή προφορά. Έλεγαν, βέβαια, ένα σωρό ανοησίες και κακοδοξίες, ενώ εκείνος με τη βαριά του προφορά έλεγε σοφά... τέτοια όμως δεν είχανε σημασία, δεν μπορούσανε να τα κρίνουνε οι ρηχοί άνθρωποι. 
Είχε, λοιπόν, τα βάσανά του ο Γρηγόριος, φτάνανε κι αυτές οι κακοήθειες στ' αυτιά του και πληγωνότανε πολύ. Έφταιγε που γεννήθηκε πολύ συναισθηματικός, ευαίσθητος... Έφταιγε την εποχή εκείνη και το φθινόπωρο που του 'φερνε μελαγχολία... κάτι σαν σφίξιμο. Εμφανίστηκε απειλητικό και το άσθμα.
Τέτοιες ώρες δεν ήθελε να βγαίνει καθόλου έξω. Κλεινότανε στο μικρό σπιτάκι. Κι ακόμα πιο μέσα, στον εαυτό του. Εκεί έκλαιγε, εκεί απολογιότανε, εκεί καμμιά φορά γύριζε στον Χριστό και ρώταγε : 
- Θα περάσω κι άλλα, Χριστέ μου, θα μ' αφήσεις κι άλλο στον ξένο τόπο; 
Η προσευχή και τα δάκρυα τον γαληνεύανε. Το άσθμα υποχωρούσε. Μπορούσε κι ανέπνεε λίγο ελεύθερα..."

Στυλιανού Παπαδόπουλου, "Ο πληγωμένος αετός - Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος", εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ. 185-186

 https://www.facebook.com/stella.alampanou?fref=nf&pnref=story

Οδηγίες ορθής χρήσης των social media για παπάδες και μοναχούς από την Ιερά Σύνοδο

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος βάζει στο μικροσκόπιο το ίντερνετ. Και βγάζει οδηγίες χρήσης για ενορίες, κληρικούς και μοναχούς, ώστε να μην... παραστρατούν όταν χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, αλλά και τους προσωπικούς λογαριασμούς στα social media.

Όσον αφορά στους προσωπικούς λογαριασμούς των κληρικών, ενώ αναγνωρίζεται το δικαίωμα της «δημόσιας έκφραση των στοχασμών και της γνώμης», ωστόσο «οι μοναχοί δεν επιτρέπεται να εκφράζονται, ακόμη και δια των μέσων τού διαδικτύου, δια τρόπου ο οποίος τους οδηγεί στην αλλοτρίωση της ασκητικής τους υποσχέσεως και σε ανάμειξή τους σε εγκόσμιες μέριμνες, γεγονός που πλήττει την φύση του Μοναχισμού».

Επισημαίνεται επίσης ότι δεν θα πρέπει να εκφράζονται με εμπάθεια και να προσβάλουν άλλους κληρικούς ή πολίτες, ή να μην προσπαθήσουν να προκαλέσουν σχίσμα στον τοπικό Επίσκοπο ή σε όσους έχουν την ευθύνη διοικήσεως άλλων Μητροπόλεων, δηλαδή πρακτικές που «ανήκουν στην ανθρώπινη παθολογία, δεν εντάσσονται στο σωτηριολογικό σκοπό της Εκκλησίας και προκαλούν διαίρεση του Σώματός της».

Μάλιστα, ο δημόσιος λόγος που έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά, δεν είναι απλώς «παράνομος» ή «ανήθικος» ή «αντικανονικός», αλλά αποτελεί «αίρεση», κατά την Ιερά Σύνοδο.

Ο εκάστοτε Επίσκοπος θα έχει την ευθύνη να παρακολουθεί τις παραπάνω συμπεριφορές, και η λήψη τω κατάλληλων μέτρων εάν κάτι υποπέσει στην αντίληψή του.

Άναμμα κεριού... online

Στην ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου τίθενται επίσης οι κανόνες για την... ορθή χρήση των ιστοσελίδων που θα διατηρούν οι ενορίες. Καταρχήν επισημαίνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δίνεται η εντύπωση στους επισκέπτες ότι αναπληρώνεται η συμμετοχή τους στην εκκλησιαστική λειτουργία ή ότι αναπληρώνει την εκδήλωση πίστεως. Θυμίζει μάλιστα περιπτώσεις ιστοσελίδων (ευτυχώς από ιδιώτες, όπως διευκρινίζει) «με απομιμήσεις της ανθρώπινης ευλάβειας, που υπερέβησαν τα όρια καί της γελοιότητας (π.χ. άναμμα online κεριού σε ιστοσελίδα)».

Θέτει λοιπόν τρεις όρους βάσει των οποίων μπορούν να λειτουργούν ιστοσελίδες ενοριών, ιερών Μονών, ιερών Προσκυνημάτων, εκκλησιαστικών ιδρυμάτων κ.λπ. των ιερών Μητροπόλεων:

1. έχει ληφθεί σχετική απόφαση του εκκλησιαστικού Συμβουλίου της ενορίας για το άνοιγμα της διαδικτυακής σελίδας, η οποία περαιτέρω έχει εγκριθεί από το Μητροπολιτικό Συμβούλιο.

2. αποβλέπουν στην ενημέρωση του κοινού για την λειτουργική ζωή της ενορίας (π.χ. πρόγραμμα ακολουθιών) και την εν γένει πνευματική ζωή και φιλανθρωπική δράση της (παρέχουν ενημέρωση για προγράμματα κατηχήσεως, εθελοντικής αιμοδοσίας, συγκέντρωση τροφίμων για συσσίτια, ενίσχυση του εθελοντισμού κ.λπ.) ή την ιστορία του οικείου Ναού. Προς τον σκοπό αυτό, επιτρέπεται και η δημοσίευση ή αναδημοσίευση δόκιμων θεολογικών κειμένων για τούς ενδιαφερόμενους αναγνώστες (κειμένων ερμηνευτικών, κηρυγμάτων κ.λπ.).

3. Δεν προβαίνουν στην προσωπική προβολή λαϊκού ή κληρικού, ούτε στην προσβολή της τιμής και της υπολήψεως ουδενός προσώπου, λαϊκού ή κληρικού. Η ιστοσελίδα της ενορίας οφείλει, όπως και ή δια ή ενορία, να προαγάγει την εν Αγίῳ Πνεύματι αγαπητική ενότητα όλων των μελών της και την ευχαριστηριακή συμμετοχή τους στο εκκλησιαστικό γεγονός υπό την ευλογία του οικείου επισκόπου.

 http://www.huffingtonpost.gr/2015/01/17/koinonia-social-media--papades-monaxoi_n_6492478.html