Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

ΕΚΥΟ: Αναλήθειες της κ. Αρβελέρ

ar
Στην ιστοσελίδα maga.gr δημοσιεύθηκε στις 18.10.2012 συνέντευξη της κ. Ελένης Γλύκατζη - Αρβελέρ, η οποία πρόσφατα περιήλθε σε γνώση μας μέσω παραπομπής που γίνεται σε αυτή στην ιστοσελίδα capital.gr της 3.4.2015.
Στη συνέντευξη αυτή η κ. Ἀρβελέρ ισχυρίζεται, ότι δήθεν η Εκκλησία έχει το 1/3 της Ελλάδας σαν περιουσία, ότι τάχα δεν πληρώνει όλους τους φόρους και ότι ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος της είπε ότι δε θα γίνει ποτέ το Κτηματολόγιο για να μην αποκαλυφθεί ότι τα ̈χαρτώα δικαιώματα ̈, δηλαδή τά ιδιοκτησιακά δικαιώματα της Εκκλησίας δεν προκύπτουν από έγγραφα.
Επί των ανωτέρω επιθυμούμε να αναφέρουμε τα ακόλουθα:
1. Προφανώς η κ. Αρβελέρ έχει υπόψη της την περιουσιακή κατάσταση της Εκκλησίας πριν το 1835. Από τότε μέχρι σήμερα ἡ Εκκλησία έχει δώσει το 96% της περιουσίας της, όπως κάλλιστα μπορεί να διαπιστώσει από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και αν διαβάσει το βιβλίο του Μακ. Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου ̈Εκκλησιαστική Περιουσία και Μισθοδοσία του κλήρου ̈.
Και από το υπόλοιπο 4% πού απέμεινε τα 3⁄4 είναι δάση ή δεσμευμένες εκτάσεις. Γι’ αυτό η αξιοποιήσιμη εκκλησιαστική περιουσία σήμερα είναι ελάχιστη και δεν επαρκεί δυστυχώς για την μισθοδοσία των ιερέων. Αν θέλει η κ. Αρβελέρ, ας έλθει να της δείξουμε τα στοιχεία.
2. Η άποψη, και μάλιστα από μία Ακαδημαϊκό, ότι η Εκκλησία δεν πληρώνει φόρους, δεν δείχνει μόνον άγνοια της αλήθειας αλλά υποκρύπτει και συκοφαντία. Ας ερωτήσει η κ. Αρβελέρ το Υπουργείο Οικονομικών ή ας έλθει σε μας για να πληροφορηθεί πόσους φόρους πληρώνει ἡ Εκκλησία.
3. Είναι λυπηρό ότι η κ. Αρβελέρ λέγει μετά το θάνατό του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ότι της είπε κάποια πράγματα, διότι τώρα εκείνος δεν μπορεί να απαντήσει αν είναι αλήθεια ή όχι αυτά τα οποία ισχυρίζεται η κ. Αρβελέρ ότι της είπε.
Η αλήθεια είναι πάντως ακριβώς αντίθετη, από αυτήν την οποία – για αγνώστους λόγους - προπαγανδίζει η κ. Ἀρβελέρ.
Η Εκκλησία θέλει διακαώς να γίνει το Κτηματολόγιο, προκειμένου να πάψει επιτέλους το παραμύθι της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας και να αποδειχθεί ότι η περιουσία που έχει η Εκκλησία έχει πλήρεις τίτλους ιδιοκτησίας.

romfea.gr

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Η μόνη τράπεζα που δεν έκλεισε και δεν θα κλείσει Έλληνες:


Η μόνη τράπεζα που δεν κλείνει ποτέ.
Η μόνη τράπεζα που σε περιμένει στο μεγαλύτερο θαύμα του σύμπαντος κόσμου.
Η μόνη τράπεζα που σε περιμένει σε ένα συμπόσιο άφεσης αμαρτιών και ζωής αιώνιας.
Η μόνη τράπεζα που δεν ζητά καταθέσεις υλικές και δεσμέυσεις, αλλά μια καρδιά αγαπητική.
Η μόνη τράπεζα που εκεί επάνω προσφέρεται ο Θεός ο ίδιος προσωπικά σε μια θυσία πραγματική.
Η μόνη τράπεζα όπου ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός κατά χάριν.
Η μόνη τράπεζα που η αγκαλιά της είναι ανοιχτή για τον μετανοούντα άνθρωπο.
Η μόνη τράπεζα που ειναι ευχαριστιακή, αγαπητική, θυσιαστική.
Η μόνη τράπεζα όπου δεν περιμένεις εσύ, αλλά σε περιμένει εκείνη.
Η μόνη τράπεζα... Η Αγία Τράπεζα!

Είναι η μόνη Ελπίδα μας, τώρα Έλληνες!

Σαν σήμερα, στις 13 Ιουλίου 1965, πέθανε ο Φώτης Κόντογλου.


Φωτογραφία του χρήστη Bυζαντινών Ιστορικά. 


















Κατά κοινή ομολογία, είναι ένας από τους μεγάλους Δασκάλους του Γένους. Με όλο το λογοτεχνικό του έργο, άλλα και με την ίδια του τη ζωή, φωταγωγεί το νόημα της εθνικής και θρησκευτικής Παράδοσης των Ελλήνων. Προβάλλει το περιεχόμενό της με μια θαυμαστή ενάργεια και μια φλογερή πειθώ, πού αποτείνονται στο νου και την καρδιά.
Ότι προήλθε από την ευλογημένη γραφίδα του, δεν έχει μόνο αισθητική αξία, αλλά και χυμούς αγνά ελληνικούς. Τα κείμενά του και το συνταιριασμένο με το συγγραφικό του ύφος ήθος του βίου του είναι "πηγή ζωής" για μας τους συγκαιρινούς του, αλλά και για τις επόμενες γενεές.
Γι' αυτόν, μπορούμε να πούμε πως είναι μια μορφή πολύ κοντινή πνευματικά κι εφάμιλλη σε φεγγοβολή με το Μακρυγιάννη και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Πώς είναι δηλαδή, κυρίως μες από την αγάπη του προς την Ορθοδοξία και τη βυζαντινή παράδοση, ένας από τους πιο δυνατούς ερμηνευτές του πνευματικού καημού για ότι συνιστά την ελληνική ψυχή κι ότι την εκφράζει γνήσια, μ' ομορφιά κι αλήθεια.

Μήνυμα ελπίδας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Πατριαρχική Μονή Βλατάδων Θεσσαλονίκης. Θεσσαλονικη, Σάββατο 11 Ιουλίου 2015.  Την ευχή «όλα να εξελιχθούν ομαλά» αναφορικά με το ζήτημα της Ελλάδας εξέφρασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, που βρίσκεται από το πρωί στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να παραστεί στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της μνήμης του οσίου Παϊσίου, στη μονή Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου, στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. ΑΠΕ ΜΠΕ/PIXEL/ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
 Μήνυμα ελπίδας, πίστης και καρτερίας προς τον ελληνικό λαό έστειλε, με αφορμή τον εορτασμό της μνήμης του οσίου Παϊσίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας στη μονή Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου, στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε τη βεβαιότητα, ότι με αγάπη και πίστη προς το Θεό, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι πιστοί θα ξεπεραστούν.«Το γένος μας επέρασε τόσες μπόρες και κλυδωνισμούς όπως έλεγε ο άγιος Παίσιος και δεν εχάθηκε. Δεν φοβόμαστε λοιπόν τας παροδικάς θυέλλας, οι ορθόδοξοι  Έλληνες, τας οποίας μετατρέπει εις γαλήνην, ο περιπατών επί των υδάτων Κύριος και ενισχών ημάς, όπως κάποτε τον λιποψυχίσαντα Απόστολον Πέτρον» πρόσθεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, μετά το πέρας του εσπερινού, συνοδευόμενος από ιερείς, επισκέφθηκε και προσκύνησε τον τάφο του αγίου Παϊσίου, που βρίσκεται στον περίβολο του μοναστηριού, όπου γονάτισε και προσευχήθηκε για λίγα λεπτά.  Σήμερα ο  Οικουμενικός Πατριάρχης αναχωρεί από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» στην Κωνσταντινούπολη.

 http://www.amna.gr/article/83213/Minuma-elpidas-apo-ton-Oikoumeniko-Patriarchi

Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015


ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Μτθ. 9, 1–8)

Τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ παραλυτικοῦ τῆς Καρπεναούμ ἔγινε ἀφορμή νά ἀποκαλυφθῆ γιά μιά ἀκόμα φορά ἡ θεία δύναμη καί ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ. Τά θαύματα του εἶναι βεβαίωση τῆς μεσσιακῆς ἰδιότητάς του, πιστοποιοῦν τήν ἀλήθεια καί τήν αὐθεντικότητα τοῦ λόγου του. Δηλώνουν κατά τόν σαφέστερο τρόπο τή νίκη τοῦ Θεοῦ πάνω στή δύναμη τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας, αἰτίες τῆς ἀνθρώπινης κακοδαιμονίας, καί τήν ἔναρξη νέας ἐποχῆς, ἐποχῆς χάριτος καί σωτηρίας. Τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ ἔχουν διπλῆ συνέπεια. Ἀποστομώνουν καί καταισχύνουν τούς ἐχθρούς του, πού εἶναι καί ἐχθροί τοῦ ἴδιου τοῦ ἀνθρώπου, καί ἐνισχύουν τήν πίστη τῶν ἁπλῶν στήν καρδιά καί ταπεινῶν πού τόν δέχονται γιά Σωτήρα καί Κύριό τους. Ὁ θαυμασμός καί ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ εἶναι τά ἐπακόλουθα κάθε θαύματος τοῦ Χριστοῦ.

Στό σημερινό εὐαγγέλιο βλέπουμε ὅμως, ὅταν ὁ Κύριος θεραπεύει πρῶτα τήν ψυχή τοῦ παραλυτικοῦ μέ τή φράση «θάρσει τέκνον˙ ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου», οἱ γραμματεῖς καί οἱ φαρισαῖοι ἀντί νά χαροῦν καί νά εὐλογήσουν τό Θεό, διότι συγχωρεῖ διά τοῦ παντοδυνάμου καί παντογνώστου Υἱοῦ του τίς ἁμαρτίες ἑνός δυστυχισμένου ἀνθρώπου, στενοχωροῦνται καί σκέπτωνται: «Οὗτος βλασφημεῖ». Καί ὁ Κύριος ὡς παντογνώστης διαβάζει τίς καρδιές καί τίς σκέψεις τους, τούς ἀποκαλύπτει καί τούς βάζει μπροστά στό δίλημμα ἤ νά δεχθοῦν τή θεία του ἐξουσία νά συγχωρεῖ ἁμαρτίες καί νά θεραπεύει τό σῶμα ἤ νά ἀρνηθοῦν καί τά δύο, τή θεραπεία τῆς ψυχῆς – ἄφεση ἁμαρτιῶν καί τή θεραπεία τοῦ παράλυτου σώματος. Γι’ αὐτό, γιά νά ἀποδείξει ὅτι «ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἁμαρτίας», λέγει στόν παραλυτικό: «Ἐγερθείς ἆρόν σου τήν κλίνην καί ὕπαγε εἰς τόν οἶκόν σου», σήκω, πάρε τό κρεββάτι σου καί πήγαινε στό σπίτι σου. Ἔτσι ἔγινε ὁλοφάνερο ὅτι ὁ Χριστός εἶναι γεμάτος ἀπό ἀγάπη γιά τά πλάσματά του, εἶναι παντοδύναμος καί παντογνώστης.

Γιά τήν ἀγάπη καί τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ πολλές φορές ἀκούσαμε στά κηρύγματα τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι λοιπόν ἀνάγκη σήμερα νά δοῦμε καί τήν παγγνωσία τοῦ Κυρίου. Ἄς ἐξετάσουμε τί σημαίνει γιά τόν καθένα μας τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός εἶναι παντογνώστης καί γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια τῆς ζωῆς μας.

Πρῶτον, μέ τή σκέψη ὅτι ὁ Χριστός εἶναι παντογνώστης ἐνθαρυνόμαστε καί παρηγορούμαστε. Εἶναι σπουδαία ἡ πληροφορία πού μᾶς δίνει ἡ πίστη ὅτι ὁ Κύριος εὑρίσκεται δίπλα μας γιά νά μᾶς ἐνισχύει, νά παρακολουθεῖ τίς ἐπιτυχίες καί τίς δυσκολίες μας καί νά ἐπεμβαίνει ὅταν οἱ περιστάσεις τό ἐπιβάλλουν καί τό ἀπαιτεῖ τό βαθύτερο πνευματικό μας συμφέρον. Τήν πραγματικότητα αὐτή τήν καταλαβαίνουμε ὅταν σέ στιγμές πνευματικῆς καί ψυχικῆς εὐφορίας, πού ἡ χάρη ἐγγίζει τήν ψυχή μας, αἰσθανόμαστε τόν Κύριο πολύ κοντά μας καί ἕνα αἴσθημα γλυκύτητας διαποτίζει τήν καρδιά μας. Ἀλλά καί ὅταν περνοῦμε κάποια δοκιμασία, μιά ἐπώδυνη ἀρρώστια, τότε πού κάθε ἀνθρώπινη βοήθεια εἶναι ἀνίσχυρη, ὅπως στήν περίπτωση ἑνός φοβεροῦ σεισμοῦ πού σαλεύει τή γῆ. Μακάριος τότε ἐκεῖνος πού μέ τήν πίστη βρίσκει καταφύγιο «εἰς τόν μόνον δυνάμενον σώζειν», τόν παντοδύναμο καί παντογνώστη Θεό. Καταφεύγει σ’ ἐκεῖνον μέ προσοχή καί γαληνεύει, πολλές φορές μάλιστα βλέπει τό χέρι τοῦ Θεοῦ φανερό νά τόν βοηθᾶ καί νά τον προστατεύει.

Ἡ παγγνωσία τοῦ Θεοῦ, ὕστερα, μᾶς βοηθεῖ νά σκεφθοῦμε ὀρθά, νά νιώσουμε τόν ἅγιο φόβο του καί νά ἀποφεύγουμε τήν ἁμαρτία. Πραγματικά. Μόνον ὅταν ξεχάσει τήν πανταχοῦ παρουσία καί τήν παγγνωσία τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτάνει καί παραβαίνει χωρίς ἐντροπή τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Διότι ὁ ἐχθρός μας, ὁ διάβολος, προσπαθεῖ νά μᾶς πείσει ὅτι κανείς δέν μᾶς βλέπει καί κανείς δέν θά μάθει ποτέ τό κακό πού διαπράξαμε. Ἄνθρωπος βέβαια, ὅμως ὁ παντογνώστης Θεός τά ξέρει καί τά βλέπει ὅλα. Ἄς θυμηθοῦμε τόν Ἰωσήφ στό σπίτι τοῦ Πετεφρῆ στήν Αἴγυπτο. Πῶς κατόρθωσε ὁ εὐσεβής ἐκεῖνος νέος νά ἀποφύγει τήν ἁμαρτία; Νά ἡ σκέψη του: «Πῶς ποιήσω τό πονηρόν τοῦτο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μου;». Εἶχε ζωηρή τήν αἴσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ καί τῆς παγγνωσίας του.

Ὕστερα ἀπό αὐτά, καί ἐμεῖς βρισκόμαστε μπροστά στό δίλημμα: Ἤ νά ἀρνηθοῦμε τήν παγγνωσία τοῦ Χριστοῦ, ὁπότε ἀρνούμεθα συγχρόνως καί τήν πίστη σ’ Αὐτόν καί δέν πρέπει νά ἐλπίζουμε καμιά βοήθεια, ἀφοῦ ὁ Χριστός δέν εἶναι παντογνώστης καί δέν γνωρίζει τί μᾶς συμβαίνει. Ἤ νά δεχθοῦμε ὅτι εἶναι πράγματι παντογνώστης, ὁπότε γνωρίζει καί ὅλα τά ἁμαρτήματά μας καί συνεπῶς θά πρέπει νά ἐπιδιώξουμε μέ εἰλικρινή ἐξομολόγηση νά λάβουμε καί ἐμεῖς σάν τόν παραλυτικό τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἄν δέν τό κάνουμε αὐτό, τότε μαζί μέ τούς γραμματεῖς θά ἀνήκουμε σέ μιά ἀπό τίς κατηγορίες τῶν ἀθέων πού δέν παραδέχονται ὅτι ὑπάρχει Θεός καί μάλιστα παντογνώστης, τῶν θεϊστῶν πού παραδέχονται ὅτι ὑπάρχει Θεός ἀλλά δέν ἐπεμβαίνει στή ζωή τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ κόσμου πού ὁ ἴδιος δημιούργησε, τῶν αἱρετικῶν πού πιστεύουν στό Χριστό ἀλλά δέν δέχονται τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως καί τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν.

Ὁ Χριστός ὅμως, ὅπως τό εἴδαμε στό σημερινό εὐαγγέλιο, εἶναι παντοδύναμος καί παντογνώστης. Μέσα στήν Ἐκκλησία συνεχίζει τό ἴδιο θαῦμα. Συγχωρεῖ ἁμαρτίες καί σώζει ἀπό τή φθορά καί τό θάνατο. Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ο Απόστολος της Κυριακής 12 Ιουλίου 2015 - ΣΤ´ Ματθαίου

ejomologhsi῾Η ἐλπίδα
νὰ σᾶς δίνει χαρά.
Νὰ ἔχετε ὑπομονὴ
στὶς δοκιμασίες.
Νὰ ἐπιμένετε
στὴν προσευχή.


(῾Ρωμ. ιβ´ 6-14)
Αδελφοί, ἔχοντες χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως, εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ, εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει, ὁ μεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι. ῾Η ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ᾿Αποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.

Απόδοση σε απλή γλώσσα
Αδελφοί, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἔδωσε διάφορα πνευματικὰ χαρίσματα· ῎Αλλος εἶναι προφήτης, γιὰ νὰ κηρύττει ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς πίστεώς του· ἄλλος ἔχει τὸ χάρισμα τῆς διακονίας, γιὰ νὰ προσφέρει τὶς ὑπηρεσίες του. Τὸ ἴδιο νὰ κάνει κι ὁ δάσκαλος τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ μὲ τὴ διδασκαλία· κι ὅποιος ἔχει τὸ χάρισμα νὰ στηρίζει τοὺς ἀδελφούς, νὰ τοὺς στηρίζει. ᾿Αλλὰ κι ὅποιος μοιράζει τὰ ἀγαθά του μὲ τοὺς ἄλλους, νὰ τὸ κάνει μὲ ἁπλότητα· ὁ προϊστάμενος νὰ δείχνει ζῆλο γιὰ τὸ ἔργο του· ὅποιος μοιράζει τὶς ἐλεημοσύνες, νὰ τὸ κάνει μὲ καλοσύνη.  ῾Η ἀγάπη σας νὰ εἶναι εἰλικρινής. Νὰ ἀποστρέφεστε τὸ κακὸ καὶ νὰ ἀκολουθεῖτε τὸ καλό. Νὰ δείχνετε μὲ στοργὴ τὴν ἀγάπη σας γιὰ τοὺς ἄλλους πιστούς. Νὰ συναγωνίζεστε ποιὸς θὰ δείξει περισσότερη ἐκτίμηση στὸν ἄλλο. Μὴν εἶστε ὀκνηροὶ σ’ ὅ,τι πρέπει νὰ δείχνετε ζῆλο, νὰ ἔχετε πνευματικὸ ἐνθουσιασμό, νὰ ὑπηρετεῖτε τὸν Κύριο. ῾Η ἐλπίδα νὰ σᾶς δίνει χαρά. Νὰ ἔχετε ὑπομονὴ στὶς δοκιμασίες. Νὰ ἐπιμένετε στὴν προσευχή. Νὰ βοηθᾶτε τοὺς ἄλλους χριστιανούς, ὅταν βρίσκονται σὲ ἀνάγκη, καὶ νὰ ἐπιδιώκετε νὰ φιλοξενεῖτε τοὺς ἀδελφούς. Νὰ προσεύχεστε γιὰ τὸ καλὸ τῶν διωκτῶν σας, νὰ ζητᾶτε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ γι’ αὐτοὺς κι ὄχι νὰ τοὺς καταριέσtτε

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 12 Ιουλίου 2015 - ΣΤ´ Ματθαίου


paraliticΘάρρος,
παιδί μου,
σοῦ συγχωρήθηκαν
οἱ ἁμαρτίες σου.

(Μτθ. θ´ 1-8)
Τῶ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐμβὰς ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτος βλασφημεῖ. Καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· ῞Ινα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; ῞Ινα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ᾿Εγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. Καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. ᾿Ιδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.

Απόδοση σε απλή γλώσσα
Εκεῖνο τὸν καιρό, ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπιβιβάστηκε στὸ πλοῖο, διέσχισε τὴ λίμνη καὶ ἦρθε στὴν πόλη του. Τότε τοῦ ἔφεραν ἕναν παράλυτο ξαπλωμένο σ᾿ ἕνα κρεβάτι. ῞Οταν εἶδε ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστη τους, εἶπε στὸν παράλυτο· «Θάρρος, παιδί μου, σοῦ συγχωρήθηκαν οἱ ἁμαρτίες σου». Τότε μερικοὶ ἀπὸ τοὺς γραμματεῖς εἶπαν μέσα τους· «Μὰ αὐτὸς προσβάλλει τὸν Θεό». ῾Ο ᾿Ιησοῦς ὅμως, ποὺ κατάλαβε τὶς σκέψεις τους, εἶπε· «Γιατί κάνετε πονηρὲς σκέψεις; Τί εἶναι εὐκολότερο νὰ πῶ· “σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες” ἢ νὰ πῶ·  “σήκω καὶ περπάτα”; Γιὰ νὰ μάθετε λοιπὸν πὼς ὁ Υἱὸς τοῦ ᾿Ανθρώπου ἔχει τὴν ἐξουσία νὰ συγχωρεῖ ἁμαρτίες πάνω στὴ γῆ» -λέει στὸν παράλυτο· «Σήκω, πάρε τὸ κρεβάτι σου καὶ πήγαινε στὸ σπίτι σου». ᾿Εκεῖνος σηκώθηκε καὶ πῆγε στὸ σπίτι του. ῞Οταν ὁ κόσμος τὸ εἶδε αὐτό, ἔμειναν κατάπληκτοι καὶ δοξολόγησαν τὸν Θεό, ποὺ ἔδωσε τέτοια ἐξουσία στοὺς ἀνθρώπους.

 http://www.synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3122:to-evaggelio-tis-kyriakis-12-iouliou-2015-st-matthaiou&catid=32&Itemid=145
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...