Οι περιθαλπόμενες 

στο "Σπίτι της Χριστιανικής Αγάπης"

και το Διοικητικό Συμβούλιο

της Ορθοδόξου Χριστιανικής Γωνιάς

σας εύχονται

Ευλογημένα Χριστούγεννα,

Χαρούμενο το Νέο Έτος

και σας προσκαλούν

στο κόψιμο της Βασιλόπιτας που θα γίνει

στο Σ.Χ.Α. στα Μελίσσια, οδός Οδ. Ανδρούτσου 5,

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016, ΏΡΑ 11: 30 π.μ

Κύριε... Δέν θέλω νά ματώσουν τά πόδια Σου γιά μένα.

Νάμαι Κύριε... Δεν θέλω να ματώσουν τα πόδια Σου για μένα.

Γέροντας Ιγνάτιος

Δόξα ἐν ύψίστοις Θεώ καί ἐπί γής είρήνη ἐν ἀνθρώποις εύδοκία!! Ψάλλουν μέ τίς ούράνιες φωνές τους οί Ἀγγελοι καί γεμίζουν μέ ἐλπίδα οί καρδιές τών πιστών.

Χριστός γεννάται, δοξάσατε!!! Ψάλλουμε αύτές τίς ήμέρες καί γεμίζουν οί θόλοι τής Ἐκκλησίας μας ἀπό τούς γλυκύλαλους φθόγγους καί θαυμάσιες μελωδίες τών ψαλτάδων μας.

Όλοι μέ χαρά πλησιάζουν τό Θείο Βρέφος καί ό καθένας τους κάτι έχει νά τού προσφέρει.

Οί Άγγελοι τόν ύμνον, οί Ούρανοί τόν ἀστέρα, οί Μάγοι τά δώρα, οί Ποιμένες τό θαύμα, ή Γή τό σπήλαιον, ή ἐρημος τήν φάτνην, ήμείς δέ Μητέρα Παρθένον.

Καί ἐγώ;; στέκομαι παράμερα, ἀπορημένος καί ἐκστατικός καί μονολογώ.

-Ἀραγε... δέν θά πρέπει καί ἐγώ κάτι νά κάνω; Δέν πρέπει νά δώσω καί ἐγώ κάποιο δώρο στό μικρό Χριστό; Ἀλλά τί νά τού δώσω; Όσο καί νά ψάχνω, όσο καί νά σκέφτομαι, δέν μπορώ νά βρώ κάτι.

Μά...τί λέω τώρα!! Μού φαίνεται πώς ἀν σταθώ λίγο πιό προσεκτικά στή ζωή Του, στά λόγια Του καί σέ έναν ἀπό τούς σκοπούς πού τόν ἐφεραν κοντά μου καί μέ ψάχνει καί μέ γυρεύει, είναι «ἠλθε ζητήσαι καί σώσαι τό ἀπολωλός».

Νά'μαι Κύριε!! Ἐγώ δέν θέλω νά σέ κουράσω. Δέν θέλω νά ματώσουν τά πόδια Σου γιά μένα. Συγγνώμη Κύριε, ἀλλά δέν ἀντέχω άλλο νά σέ βλέπω σέ ρεματιές καί σέ λαγκάδια, σέ χαράδρες καί σέ γκρεμούς νά μέ ψάχνεις.

Νἀμαι Κύριε!! στέκομαι γονατιστός, ἐνδακρυς καί μέ ύψωμένα τά χέρια μπροστά στό βρεφικό λίκνο. Καί αύτά τά δάκρυα είναι τό δικό μου ταπεινό δώρο καί αύτά τά ύψωμένα χέρια είναι ή παντοτινή ίκεσία «Κύριε Ἰησού Χριστέ ἐλέησόν με τόν άμαρτωλό».

Η ευχή του αγαπημένου μου Γέροντος πνευματικού,
Αρχιμανδρίτη-Ιερομονάχου Ιγνάτιου,
την Νύχτα των Χριστουγέννων 2014
Σοφία Ντρέκου

Η Αγια Νύχτα μέσα από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια.

Μια σπηλιά που κτηνοτρόφοι χρησιμοποιούν για στάβλο, μερικά ζώα, ο Ιωσήφ, η Μαρία, το Θείο Βρέφος ξαπλωμένο και σπαργανωμένο στη φάτνη, οι ποιμένες και πιο πέρα οι μάγοι.
Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που ακολουθούν οι αγιογράφοι της ορθόδοξης βυζαντινής παράδοσης για να εικονίσουν το μέγα γεγονός της Γέννησης του Χριστού. Το ίδιο συμβαίνει πάνω κάτω με τα κάλαντα.
Από τον κανόνα δεν ξεφεύγει ούτε και το κοντάκιο των Χριστουγέννων, όπου ο υμνωδός πανηγυρίζει ότι «η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει και η γη το σπήλαιον τω απροσίτω προσάγει».
Η πραγματικότητα είναι ότι κανένα από τα δύο Ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά που διηγούνται τη Γέννηση δεν κάνουν λόγο είτε για σπήλαιο είτε για βόδι και όνο. Πρόκειται για στοιχεία της θρησκευτικής παράδοσης, προερχόμενα από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια.
Με τον όρο Απόκρυφα Ευαγγέλια οι θεολόγοι αναφέρονται σε διάφορα ανώνυμα ή ψευδεπίγραφα χριστιανικά κείμενα, γραμμένα από τον 2ο αι. μ.Χ. και έπειτα. Δεν συμπεριλαμβάνονται στον Κανόνα των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης.
Ομως, σχετίζονται με αυτήν τόσο από πλευράς φιλολογικού είδους (είναι Ευαγγέλια, Πράξεις, Επιστολές, Αποκαλύψεις, αλλά και Διάλογοι, Ερωταποκρίσεις) όσο και από πλευράς περιεχομένου.
Το τελευταίο έχει την έννοια πως ορισμένα τουλάχιστον από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια αναφέρονται σε γεγονότα ή πρόσωπα, που περιέχονται στην Καινή Διαθήκη. Τα συμπληρώνουν, τα τροποποιούν ή δίνουν την προέκτασή τους.
Τα κείμενα αυτά, που δημιούργησε η φαντασία των πρωτοχριστιανών, αποδόθηκαν σε γνωστά πρόσωπα της Καινής Διαθήκης, που μπορεί να είναι από τον απόστολο Πέτρο και τον αδελφόθεο Ιάκωβο μέχρι τον Ιούδα τον Ισκαριώτη. Ορισμένα καταδικάστηκαν από την Εκκλησία, ενώ ορισμένα άλλα τροφοδότησαν τη λαϊκή ευσέβεια και ενέπνευσαν την εκκλησιαστική τέχνη.
Στο λεγόμενο πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου ή στο Ευαγγέλιο του Ψευδο-Ματθαίου:

§                          Περιγράφεται το σπήλαιο ως τόπος γέννησης του Ιησού.

§                          Αναφέρονται το βόδι και ο όνος να προσκυνούν τον νεογέννητο Χριστό.

§                          Σημειώνεται ότι κατά τη θαυμαστή στιγμή της εμφάνισης του Θεανθρώπου το σύμπαν έκθαμβο σταμάτησε τη ροή και την κίνησή του.

§                          Προσθέτεται ακόμα ότι κατά τη φυγή στην Αίγυπτο η Αγία Οικογένεια στεγάστηκε προσωρινά σε έναν ειδωλολατρικό ναό, όπου, με την εμφάνισή της και μόνο, κατέρρευσαν 365 αγάλματα που απεικόνιζαν ψεύτικους θεούς και δαίμονες.

Ονόματα μάγων

Στα Απόκρυφα οι εκ της Περσίας Μάγοι, που αναφέρει ο Λουκάς στο Ευαγγέλιό του, γίνονται τρεις και αποκτούν ονόματα. Είναι ο Γασπάρ, ο Βαλτάσαρ και ο Μελχιώρ, που στον Μεσαίωνα τιμήθηκαν ως άγιοι. Και άλλα ανώνυμα πρόσωπα της Καινής Διαθήκης ονοματίζονται στα Απόκρυφα:

§                          Ο Ρωμαίος εκατόνταρχος, που κατά τη Σταύρωση θα αναφωνήσει «Θεού υιός εστί», είναι ο Λογγίνος.

§                          Οι ληστές που σταυρώθηκαν «εις εκ δεξιών και εις εξ ευωνύμων» του Ιησού είναι ο Γίστας και ο Δισμάς.

§                          Η αιμορροούσα γυναίκα είναι η Βερονίκη.

Ακόμα και το περίφημο «Quo vandis Domine?» του Πέτρου περιλαμβάνεται στις Απόκρυφες Πράξεις του αποστόλου. Η ιεραποστολική δραστηριότητα των μαθητών του Ιησού περιλαμβάνεται στη θεματολογία αυτών των κειμένων.
ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΠΟΙΜΕΝΩΝ
Προσπάθησαν να βάλουν σε πειρασμό τον Ιωσήφ
Η προσκύνηση των ποιμένων είναι ένα αγαπημένο θέμα και στα Απόκρυφα Ευαγγέλια. Μόνο που εδώ δεν παρουσιάζονται μόνο οι ταπεινοί και ευλαβείς κτηνοτρόφοι, αλλά και ένας διαβολικός τύπος που θέλει να βάλει σε πειρασμό τον Ιωσήφ.
Πράγματι, ο Ιωσήφ εμφανίζεται σκεπτικός για τον λόγο ότι το παιδί δεν είναι δικό του. Αυτήν την κατάσταση θέλησε να εκμεταλλευτεί ο διάβολος. Μεταμορφώθηκε σε ποιμένα ονόματι Θύρσο και μάταια προσπάθησε να τον βάλει σε πειρασμό, ώστε να διώξει τη Μαρία και να κάνει κακό στον νεογέννητο Θεάνθρωπο.
Το επεισόδιο αυτό ιστορείται και σε βυζαντινές αγιογραφίες της Γέννησης, με την εικαστική απόδοση της γενικότερης ατμόσφαιρας και των γεγονότων που διαδραματίζονται στο σπήλαιο της Βηθλεέμ εκείνη την Αγια Νύχτα.
ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΣΠΑΡΓΑΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ
Ενας άγγελος οδήγησε τους μάγους στη φάτνη - Τέσσερις εκδοχές για την καταγωγή τους
Οι Μάγοι που προσκύνησαν το Θείο Βρέφος ήταν άνδρες σοφοί που δεν ανήκαν στο πολιτιστικό περιβάλλον του Ιησού. Επρόκειτο για τους πρώτους εθνικούς που αναγνώρισαν και λάτρεψαν τον Χριστό.
Κατά το Ευαγγέλιο του Ψευδο- Ματθαίου, οι Μάγοι δεν περιορίστηκαν στην από κοινού προσφορά σμύρνας, λιβανιού και χρυσού, αλλά και καθένας χωριστά προσέφερε από ένα κομμάτι χρυσό, τονίζοντας μ αυτό τον τρόπο τη βασιλική πτυχή της Γέννησης.
Σε ένα άλλο Απόκρυφο, το λεγόμενο αραβικό Ευαγγέλιο της παιδικής ηλικίας του Ιησού, αναφέρεται ότι οι Μάγοι οδηγήθηκαν στον Χριστό όχι από αστέρι, αλλά από έναν άγγελο. Προστίθεται, μάλιστα, και το εξής:
Η Θεοτόκος θέλησε να ανταποδώσει στους επισκέπτες και προσκυνητές τα δώρα που εναπόθεσαν στη φάτνη. Τους έδωσε ένα κομμάτι σπάργανο, από εκείνο που είχε τυλίξει το Βρέφος. Εκείνοι μετέφεραν το κειμήλιο στον τόπο τους και το φύλαξαν με ευλάβεια.
Περί της καταγωγής των Μάγων πολλά αναφέρονται.

§                          Ο Ιουστίνος, θεολόγος οσιομάρτυς καταγόμενος από τη Φλάβια - Νεάπολη, θεωρούσε ως τόπο προέλευσής τους την Αραβία.

§                          Ο Τερτυλλιανός υποστηρίζει το ίδιο, προσθέτοντας ότι είχαν βασιλική ιδιότητα.

§                          Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, πίστευε ότι οι Μάγοι ήταν Πέρσες.

§                          Ο Αγιος Αθανάσιος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, είχε την άποψη πως ήταν Αιγύπτιοι.

Στη βυζαντινή αγιογραφία επικράτησε να απεικονίζονται οι Τρεις Μάγοι ως Πέρσες με τα χαρακτηριστικά ενδύματα που συνηθίζονταν εκείνη την εποχή στην αυτοκρατορία του ζωροαστρισμού. Ετσι τους ζωγράφισε ο ανώνυμος καλλιτέχνης στις τοιχογραφίες του Ναού της Γεννήσεως στους Αγίους Τόπους.
Τα Ιεροσόλυμα κατέλαβε το 614 μ.Χ. ο Χοσρόης Β, οπότε τα στρατεύματά του επιδόθηκαν σε εκτεταμένες λεηλασίες και καταστροφές. Στον Ναό της Γεννήσεως σταμάτησαν τους βανδαλισμούς όταν ανάμεσα στις περίτεχνες αγιογραφίες διέκριναν τους τρεις συμπατριώτες τους. Τους ξεχώρισαν από τα χαρακτηριστικά ρούχα με τα οποία τους είχε ντύσει ο λεπτολόγος ζωγράφος.
Οι Μάγοι προφανώς ήταν σπουδασμένοι άνθρωποι με κύρος, που ασκούσαν θρησκευτική και πολιτική επιρροή στην πατρίδα τους. Είχαν πρόσβαση σε αστρολογικές και υπερβατικές γνώσεις. Πιθανώς να ήταν ιερείς του ζωροαστρισμού.
ΤΟΝ 8ο ΑΙΩΝΑ μ.Χ.
Αναφορές στο βόδι και τον όνο που στέκονται στη φάτνη κάνει ο Ψευδο-Ματθαίος
Το βόδι και ο όνος, που στέκονται πίσω από τη φάτνη με τον νεογέννητο Χριστό, εμφανίζονται στο Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ψευδο-Ματθαίου. Πρόκειται για ένα από τα τελευταία Απόκρυφα και χρονολογείται στον 8ο αι. μ.Χ. Το περιστατικό μνημονεύεται προς επιβεβαίωση προφητειών του Ησαϊα και του Αββακούμ.
Αναφέρει ο Ψευδο-Ματθαίος ότι τρεις μέρες μετά τη Γέννηση η επίτοκος Μαρία μετακινήθηκε από το Σπήλαιο και μπήκε σε έναν στάβλο, όπου παρέμεινε για άλλες τρεις μέρες. Εκεί, στον στάβλο, βρήκε πρόχειρη μια φάτνη, όπου εναπόθεσε το Νεογέννητο. Ετρεξαν να το προσκυνήσουν ένα βόδι και ο όνος. Και προσθέτει:
«Τότε εκπληρώθηκε ο λόγος του προφήτη Ησαϊα: «Το βόδι γνώρισε τον αφέντη του και ο όνος τη φάτνη του κυρίου του». Τα ίδια τα ζωντανά, το βόδι και ο όνος, έχοντας Αυτόν στη μέση αδιαλείπτως τον προσκυνούσαν. Τότε εκπληρώθηκε ο λόγος του προφήτη Αββακούμ: «Εν μέσω δύο ζωντανών θα φανερωθείς»».
Η εγκατάσταση προηγουμένως στο σπήλαιο αναφέρεται στο Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου. Μάλιστα περιγράφεται ως έκτακτο γεγονός και ως λύση ανάγκης, διότι οι ωδίνες έπιασαν την Παναγία λίγο έξω από τη Βηθλεέμ, στο χωριό όπου ήταν υποχρεωμένοι να απογραφούν Αυτή και ο Ιωσήφ. Ο Ιωσήφ, κατά τη διήγηση του Ιακώβου, μόλις αντιλήφθηκε ότι τη Μαρία είχαν πιάσει οι πόνοι, την κατέβασε από το υποζύγιο στο οποίο επέβαινε. Βρέθηκε σε απόγνωση μέσα στην ερημιά. Αλλά, όπως σημειώνεται στο κείμενο, γρήγορα «εκεί βρήκε ένα σπήλαιο και έβαλε μέσα τη Μαρία».
Διαφορετική είναι η ιστόρηση στο Ευαγγέλιο του Λουκά. Ο Λουκάς αναφέρει ότι βρίσκονταν ήδη στη Βηθλεέμ, όταν «ήρθε η ώρα της Παναγίας να γεννήσει».
Λογικό φαίνεται το ζευγάρι να μην αναζήτησε στέγη σε στάβλο, αλλά σε κάποιο από τα δωμάτια φιλοξενίας που διέθεταν τα ιουδαϊκά σπίτια. Με αυτήν την άποψη συμφωνεί και ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ο οποίος κάνει λόγο για «κατάλυμα» που βρήκαν ο Ιωσήφ και η Μαρία.
Η λέξη κατάλυμα ήταν γνωστή στον Λουκά και τη χρησιμοποίησε άλλη μια φορά στο Ευαγγέλιό του. Τη χρησιμοποίησε εκεί που γίνεται αναφορά στον Μυστικό Δείπνο. Κατάλυμα ήταν το δωμάτιο του σπιτιού που του παραχωρήθηκε το Πάσχα για να φάει με τους μαθητές του.
Ως εκ τούτου γίνεται λόγος για δωμάτιο φιλοξενίας και όχι για στάβλο. Μάλιστα, σε άλλο σημείο η Αγία Γραφή, αναφορικά με την επίσκεψη των Μάγων, επισημαίνει ότι έγινε «εις οικίαν».


ΘΟΔΩΡΗΣ ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ
πηγη www.ethnos.gr

''Ετοιμάζεται προγκρόμ εναντίον κάθε ελεύθερου πολίτη που έχει άποψη''

Του Σεβ. Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου

Νά λοιπόν πού μιά καινούρια λέξη πέρασε στό ἑλληνικό λεξιλόγιο. Μιά λέξη γεμάτη δυναμισμό καί μέ τήν ἀπειλή νά ἐκτοπίσει πολλές ἄλλες λέξεις πού τώρα πιά πρέπει νά πεταχτοῦν στόν κάλαθο τῶν ἀχρήστων.



Πρόκειται γιά τίς λέξεις ὁμοφοβία καί ὁμοφοβικός. Τώρα πιά οἰ λέξεις καλό καί κακό, ἁμαρτία καί ἁγνότητα, ἀρετή καί κακία, ἀλλά καί πολλές ἄλλες εἶναι περιττές καί ἴσως καί ἐπικίνδυνες γιατί προκαλοῦν διακρίσεις.

Θαυμᾶστε λοιπόν καί ὑποδεχθεῖτε τήν καινούρια λέξη, μιά λέξη πού μπορεῖς νά τήν κολλήσεις σέ ὁποιονδήποτε δέν σοῦ ἀρέσει καί νά τόν ἐξοντώσεις. Μιά λέξη στιλέτο.

Ὁ ἐκφασισμός πλέον τῆς δημόσιας ζωῆς ἀλλά καί ἡ καλλιέργεια τοῦ φόβου γιά νά ἐκφράσεις τήν γνώμη σου καί τήν ἀποψή σου εἶναι σέ ἐξέλιξη.

Ἐπί τῇ εὐκαιρία ὅμως νά ἐρωτήσω τόν κ.Πρωθυπουργό καί τόν κ. Ὑπουργό τῆς Δικαιοσύνης, τό παραλήρημα ἐκείνου τοῦ θλιβεροῦ προσώπου, τοῦ βουλευτή τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Καραγιαννίδη ἐναντίον μιᾶς ἀπό τίς πλέον πολύτιμες ὁμάδες τοῦ λαοῦ μας, αὐτῆς τῶν Πολυτέκνων ἐντάσσεται ἤ ὄχι στήν ὁμοφοβία;

Αὐτές οἰ λέξεις «ἀπεχθάνομαι» καί «βδελύσσομαι» τούς Πολυτέκνους δέν θεωροῦνται ρατσιστικές; δέν προκαλοῦν τήν ἐχθρότητα καί τό μῖσος;

Μήπως ὁ ἐν λόγῳ κύριος ἀνεκλήθη ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς Βουλῆς στήν τάξη, μήπως τόν ἐπέπληξε δημοσίως ὁ κ. Πρωθυπουργός (μιά καί τόν δημοσίως ἁμαρτάνοντα, δημοσίως δεῖ καί ἐλέγχεσθαι) ἤ μήπως ἀπεδοκιμάσθη δημοσίως ἀπό τό κόμμα του καί δέν τό ἀντελήφθην;

Μήπως συνῆλθε ἡ κοινοβουλευτική ὁμάδα τοῦ κυβερνῶντος κόμματος καί διέγραψε αὐτόν τόν κύριο πού ἐκφράζει τόσο μίσος ἀπέναντι στά παιδιά;

Γιατί προφανῶς ἡ ὀργή τοῦ ἀπαράδεκτου αὐτοῦ κυρίου ἀπέναντι στούς Πολυτέκνους εἶναι ἀκριβῶς γιατί ἔχουν πολλά τέκνα, πολλά παιδιά τά ὁποῖα ἀσφαλῶς καί θέλουν νά ζήσουν.

Μήπως λοιπόν ἑτοιμάζεται ἕνα προγκρόμ ἐναντίον τοῦ κάθε ἐλεύθερου πολίτη πού ἔχει δικαίωμα στήν γνώμη, τήν ἄποψη, τήν διαφορά μέ στόχο τήν ἀπόλυτη ἐπιβολή καί τόν ἀπόλυτο ἐκφοβισμό;

Μἠπως ἐν μέσῳ δημοκρατίας ἐπανερχόμεθα σέ ἀλήστου μνήμης σταλινικές πρακτικές;

Προσπάθησα νά βρῶ μιά ἑρμηνεία γιά τήν λέξη ὁμοφοβία καί τουλάχιστον στό διαδίκτυο δέν βρῆκα.

Ἡ μόνη ἑρμηνεία ἀφορᾶ τήν ἀπόρριψη τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Δέν νομίζω ὅμως ὅτι ταιριάζει μιά τέτοια λέξη σέ ἕνα τέτοιο θέμα.

Ἔχει ὁ κάθε πολίτης τό δικαίωμα καί τήν ἐλευθερία νά διαφωνεῖ μέ τήν ὁμοφυλοφιλία σάν τρόπο ζωῆς καί σάν σχέση καί νά τήν ἀπορρίπτει. Καμμιά διαφωνία δέν καλλιεργεῖ τό μῖσος.

Τότε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά ἔπρεπε νά εἴμαστε τό ἀποτέλεσμα ἑνός καρμπόν. Ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων εἶχε, ἔχει καί θά ἔχει ξακάθαρη ἄποψη, ἄποψη διαχρονική διά τήν φυσιολογία τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων.

Ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων ἐπίσης σέβεται τό δικαίωμα τοῦ καθενός νά ζεῖ μέ τό δικό του τρόπο τήν ἰδιωτική του ζωή.

Τό ἐρώτημα εἶναι γιατί ἡ Πολιτεία μιά προσωπική σχέση καί ἐπιλογή τήν ἀνάγει σέ δημόσιο ἀγαθό καί τήν ἐξισώνει μέ τόν εὐλογημένο θεσμό τῆς Οἰκογένειας.

Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Κουμουνιστικοῦ κόμματος στήν ἁρμόδια ἐπιτροπή τῆς Βουλῆς ἀπεκάλυψε, αὐτό μέ τό ὁποῖο ὁ ἁρμόδιος Ὑπουργός ἐπεχείρησε νά ἐξαπατήσει τόν ἑλληνικό λαό.

Μᾶς εἶπε: Ψηφίζουμε τό νομοσχέδιο γιατί καταδικασθήκαμε ἀπό τό εὐρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ἀλλά ἀπό τό εὐρωπαϊκό δικαστήριο καταδικασθήκαμε ὄχι γιατί δέν ψηφίσαμε αὐτό καθ’ἑαυτό τό νομοσχέδιο, ἀλλά γιατί νομοθετήσαμε ἤδη τό σύμφωνο συμβίωσης τῶν ἑτερόφυλων καί ἄρα κάναμε διάκριση εἰς βάρος τῶν ὁμοφυλόφιλων.

Ἐτόνισε λοιπόν ὅτι ἄν δέν εἴχαμε ψηφίσει τό πρῶτο ΔΕΝ θά καταδικαζόμασταν γιά τίποτα. Διερωτήθηκε δέ καί δικαίως, σέ τί χρειάζεται τό σύμφωνο συμβίωσης, τήν στιγμή πού ὑπάρχει ὁ πολιτικός Γάμος;

Ἀπό ὅλα αὐτά ὅμως ἀποδεικνύεται ἀκόμη ἕνα κρίσιμο σημεῖο τό ὁποῖο προσεπάθησε νά διασκεδάσει ὁ κ. Ὑπουργός τῆς Δικαιοσύνης καί νά ἀποκρύψει τήν παγίδα πού κρύβει.

Ἐνῶ λοιπόν μᾶς εἶπε ὅτι νομοθετεῖ τίμια, βαρειά ἡ λέξη κ. Ὑπουργέ, καί ὅτι δέν νομοθετεῖται ἡ τεκνοθεσία παιδῶν σέ ὁμόφυλα ζευγάρια,Κάνει πώς δέν καταλαβαίνει ὅτι θά τό νομοθετήσει καί αὐτό, ἀφοῦ αὐτό ἐπιτρέπεται σέ ἑτερόφυλα ζευγάρια; Ἀφήνει δηλαδή νά προκύψει ἡ τεκνοθεσία πάλι ὡς καταδίκη ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς διάκρισης. Ἀπό τό νομοσχέδιο λοιπόν αὐτό, ἐφόσον ψηφισθεῖ, ἡ τεκνοθεσία εἶναι δεδομένη. Ἄς τό ἔχουν καλά ὑπ’ ὄψη τους οἱ κ. Βουλευτές καί ἄς μή παριστάνουν μετά τόν ἐξαπατημένο.

Τό μόνο πού θέλω νά συγχαρῶ τόν κ. Ὑπουργό εἶναι γιά τήν ἐπιλογή τῆς λέξης «τεκνοθεσία» ἀντί γιά τήν λέξη «υἱοθεσία».

Ἡ υἱοθεσία προϋποθέτει ἀνδρόγυνη σχέση. Ἡ λέξη ὅμως «τεκνοθεσία» σημαίνει τοποθέτηση παιδιοῦ καί αὐτό σημαίνει ὅτι τό παιδί τοποθετεῖται σέ μιά τέτοια σχέση, ὅπως τοποθετεῖται ἕνα ἔπιπλο σέ ἕνα δωμάτιο.

Νά λοιπόν πού ξαναζοῦμε τήν ἱστορία τῶν Χριστουγέννων μέ ἕνα ἀλλόκοτο τρόπο. «Φωνή ἐν Ραμᾶ ἠκούσθη. Θρῆνος, κλαυθμός καί ὀδυρμός. Ραχήλ κλαίουσα τά τέκνα αὐτῆς καί οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι ὅτι οὑκ εἰσί».

 

 http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/5275-siatistis-paulos-etoimazetai-progkrom-enantion-kathe-eleutherou-politi-pou-exei-apopsi

NARSES: Χαρτογραφήθηκαν, για πρώτη φορά, οι σχέσεις Ορθοδοξίας και Επιστημών στη ΝA Ευρώπη

 

Eνα σημαντικό έργο στον τομέα των σχέσεων Επιστήμης και Θρησκείας ολοκληρώθηκε πρόσφατα από το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.

Σκοπός του έργου NARSES, που χρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Αριστεία (ΕΣΠΑ), ήταν η χαρτογράφηση των σχέσεων επιστημών και θρησκείας από τον 4ο αιώνα μ.Χ. μέχρι τον 20ό αιώνα στις περιοχές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Ανατολικής Μεσογείου. Συγκεκριμένα, το έργο μελέτησε τις σχέσεις αυτές σε κοινωνικοπολιτικά μορφώματα όπου η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν, κατά περιόδους, είτε κυρίαρχο είτε μείζον δόγμα.

Η ιστορική μελέτη των σχέσεων θρησκείας και επιστήμης είναι απαραίτητη για την κατανόηση των σχέσεων κοινωνίας και επιστήμης. Το "ερώτημα του Needham" (γιατί κάποιες κοινωνίες αναπτύσσουν μια συγκεκριμένη επιστημονική πρακτική) είναι στενά δεμένο με αυτές τις σχέσεις.

Το έργο NARSES κάλυψε ένα κενό στην ιστοριογραφία: παρά το γεγονός ότι μια εκτεταμένη βιβλιογραφία ασχολείται με τις σχέσεις επιστημών και χριστιανισμού στη Δύση, αντίστοιχες μελέτες για τις περιοχές του Βυζαντίου, της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και των Βαλκανίων, οι οποίες ανήκαν στη σφαίρα επιρροής της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Η διεπιστημονική έρευνα του έργου φιλοδοξεί να αποκαλύψει άγνωστες πτυχές των σχέσεων επιστημών και θρησκείας, με σημαντικές επιπτώσεις στην ανάλογη βιβλιογραφία η οποία αναπτύχθηκε σε σχέση με τις δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες.

Το έργο NARSES ανέδειξε την πολυπλοκότητα των σχέσεων ορθοδοξίας - επιστημών. Από τον 3ο έως τον 8ο αιώνα οι Πατέρες της Εκκλησίας και οι βυζαντινοί θεολόγοι επιχείρησαν να μελετήσουν τη Δημιουργία με τη βοήθεια των φιλοσοφικών εργαλείων των αρχαίων Ελλήνων. Όμως, από την εικονομαχία (711-843 μ.Χ.) και μετά, ένα μέρος των θεολόγων θα παραμερίσουν τις επιστήμες και την κοσμική γνώση καθώς η εστίαση μετατοπίζεται από τον φυσικό κόσμο ως εικόνα της θείας δημιουργίας, στην εσωτερική ζωή του ανθρώπου ως εικόνα του Θεού. Η στάση αυτή ενισχύθηκε από το κίνημα των Ησυχαστών του 14ου αιώνα, που προώθησε την ιδέα της άμεσης επαφής μεταξύ του πιστού και της Δημιουργίας του Θεού, τον Κόσμο, χωρίς τη μεσολάβηση της ορθολογικής σκέψης, δηλαδή της επιστήμης. Παρόλα αυτά, την ίδια περίοδο οι επιστήμες ανθούν στο κόσμο του Βυζαντίου.

Το NARSES ανέδειξε επίσης τις δυσκολίες της μετάβασης της Ανατολικής Ορθόδοξης εκκλησίας από την προ-νεωτερικότητα στη νεωτερικότητα. Καθώς οι ορθόδοξοι λαοί δεν μετείχαν άμεσα στην Αναγέννηση τον 15ο αι. και στην ανάδειξη των νέων επιστημών τον 16ο-17ο αι., ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός προκάλεσε τον 18ο αι. αντιπαραθέσεις που ενισχύθηκαν από την παραδοσιακή αντιπαλότητα μεταξύ της Καθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η διαμάχη για το πού ανήκει η Ορθοδοξία, στην ευρωπαϊκή Δύση ή στην ασιατική Ανατολή, έχει τις ρίζες της σε αυτή την περίοδο. Η συζήτηση αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα, καθώς το ζήτημα της ευρωπαϊκής ταυτότητας είναι και πάλι στην επικαιρότητα.

Τα αποτελέσματα του NARSES θα διατίθενται με ανοικτή πρόσβαση στον ιστότοπο και περιλαμβάνουν:

• Ανοικτή βάση δεδομένων η οποία συγκεντρώνει, αποδελτιώνει και σχολιάζει τα θρησκευτικά κείμενα περί φύσης, τα επιστημονικά κείμενα περί θεολογίας και τις εκκλησιαστικές εγκυκλίους περί γνώσης και επιστήμης. Πρόκειται για τα σχετικά κείμενα σε ελληνική γλώσσα από τον 4ο αιώνα ως το 1960 (Βυζάντιο, ορθόδοξες κοινότητες της οθωμανικής αυτοκρατορίας και των ενετικών κτήσεων, ελληνικό κράτος).
• Βιβλιογραφία για τις σχέσεις Ορθοδοξίας-Επιστημών.
• Κείμενα ανάλυσης και παρουσίασης των σχέσεων Ορθοδοξίας-Επιστημών από τον 4ο ως τον 20ό αιώνα.
• Πρακτικά των συνεδρίων, συμποσίων και workshops του Narses.

Εκτός του ιστότοπου, θα δημοσιευτεί ένας θεματικός τόμος στα αγγλικά σε διεθνή εκδοτικό οίκο και τα βασικά αποτελέσματα του έργου θα παρουσιαστούν στο επιστημονικό περιοδικό ISIS (University of Chicago Press) τον Σεπτέμβριο 2016.

Με το έργο NARSES εγκαινιάστηκε ένα νέο ερευνητικό πεδίο, που θα αποτελέσει το υπόβαθρο για τη διαθεματική συγκριτική έρευνα περί θρησκείας και επιστήμης μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Θα συνεισφέρει συνεπώς στον διάλογο μεταξύ θρησκείας και επιστήμης, καθώς και στον διάλογο κοινωνιών με διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις και ιστορίες.

 http://www.epixeiro.gr/

Τα Τίμια Δώρα των Μάγων έφθασαν στη Μητρόπολη Δημητριάδος

Ιστορικό γεγονός για την προσφυγική Νέα Ιωνία και όλη την Τοπική Εκκλησία συνιστά η ευλογητή έλευση των Τιμίων Δώρων στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας. Τα Τίμια Δώρα θα ενισχύσουν την πνευματική προετοιμασία Κλήρου και λαού για την Μητρόπολη των εορτών, τα Χριστούγεννα αναφέρει το Dogma.gr.

Τα Τίμια Δώρα, που φυλάσσονται από αιώνων πολλών στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου Αγίου Όρους, αφίχθησαν χθες, Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου, συνοδεία αντιπροσωπείας Αγιοπαυλιτών Πατέρων, με επικεφαλής τον Γέροντα Ιωάσαφ και τα υποδέχθηκε πανεπισήμως ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, πολλοί Κληρικοί μας και πλήθος ευλαβούς λαού. Στην υποδοχή παρέστησαν, επίσης, ο Δήμαρχος Βόλου κ. Θάνος Θεοδώρου, εκπρόσωποι των Αρχών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο Αστυνομικός Δ/ντής Μαγνησίας κ. Ιωάννης Τόλιας και εκπρόσωποι των Στρατιωτικών Σωμάτων.

Μετά τη Δέηση, τελέστηκε Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου κ. Ιγνατίου, στο τέλος του οποίου ο Προϊστάμενος του Ι. Ναού Ευαγγελιστρίας Πρωτ. Κων/νος Αυγέρης, με ιδιαίτερη συγκίνηση, αναφέρθηκε στο σπουδαίο γεγονός, διερμηνεύοντας τα αισθήματα του λαού της πόλης: «Αισθανόμαστε», τόνισε, «δέος, κατάνυξη, ευλάβεια, ατενίζοντες το ύψιστο αυτό κειμήλιο της πίστεώς μας. Το αδιάψευστο τεκμήριο ότι Χριστός ετέχθη για τον κάθε άνθρωπο και για τη σωτηρία του! Τα φετινά Χριστούγεννα, όχι μόνο για την ενορία μας, αλλά και για την Τοπική μας Εκκλησία, είναι μοναδικά και ιστορικά, καθίστανται, έτι περισσότερο, ευλογημένα. Ήρθαν από το Άγιον Όρος τα Τίμα Δώρα, που προσεφέρθησαν, κατά την παράδοση, από τους εξ Ανατολών Μάγους στον τεχθέντα Κύριό μας…».

Εκ μέρους της Ιεράς Μονής, τον λόγο έλαβε ο Ιερομόναχος Βασίλειος Αγιοπαυλίτης, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό των Τιμίων Δώρων, τα οποία δωρήθηκαν στη Μονή το 1470, από την Χριστιανή Μητέρα του Μωάμεθ του Πορθητή, Βασιλομήτορα Μάρω.

Τον λόγο, στη συνέχεια, έλαβε ο Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος, ο οποίος τόνισε ότι «η υποδοχή των Τιμίων Δώρων στη Μητρόπολη, ανάγει την σκέψη μας στο γεγονός της Ενανθρωπήσεως, στο μέγα προσκύνημα των σοφών της Ανατολής… Το γεγονός αυτό είναι ευλογία Θεού, γιατί θα στερεώσει και αναπτερώσει την πίστη μας, θα δώσει ελπίδα στις καρδιές μας και θα μας προετοιμάσει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για να γευθούμε την χαρά των Χριστουγέννων…».

Ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη όλους όσοι συνέβαλαν στην πραγματοποίηση του προσκυνήματος και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου, Αρχιμ. Παρθένιο, ο οποίος έδωσε την ευλογία του για την ολιγοήμερη έξοδο του ιερώτατου κειμηλίου από την Μονή.

Αναφερόμενος στο γεγονός της προσκύνησης των Μάγων, ο κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι «αυτό συνιστά απόδειξη ότι η Γέννηση του Χριστού δε συνιστούσε υπόθεση μόνο των Εβραίων, αλλά αφορούσε όλα τα έθνη, που εκπροσωπούσαν οι Μάγοι. Αποδεικνύει, επίσης, ότι ο Θεός ομιλεί στους ανθρώπους με τον τρόπο και τη γλώσσα που ο καθένας γνωρίζει. Έτσι μίλησε στους σοφούς της Ανατολής, μέσα από τα σημεία του ουρανού, με το περίλαμπρο άστρο, που έδειξε ότι γεννιέται ο Βασιλεύς των βασιλέων…».

Τα Τίμια Δώρα θα παραμείνουν στην Ευαγγελίστρια έως τις 28/12 και κατά τη διάρκεια της εδώ παραμονής τους, θα τελούνται πλήθος ιερών Ακολουθιών.

Τα δώρα των Μάγων

«Και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν» (Ματθ. β’ 11).

Τρία δώρα έφεραν στο νεογέννητο Βασιλιά. Και χωρίς να το θέλουν συμβόλισαν την αγία και ζωοποιό Τριάδα, στο όνομα της οποίας ήρθε στον κόσμο το παιδί Ιησούς, αλλά και την τριπλή διακονία του Κυρίου: τη βασιλική, την ιερατική και την προφητική, γιατί ο χρυσός συμβολίζει την αυτοκρατορική, το λιβάνι την ιερατική και η σμύρνα την προφητική ή τη θυσιαστική. Το νεογέννητο βρέφος θα γινόταν ο Βασιλιάς του αθάνατου βασιλείου, ο αναμάρτητος ιερέας και προφήτης και, όπως οι περισσότεροι προφήτες πριν απ’ Αυτόν, θα θανατωνόταν.

Όλοι το γνωρίζουν πως ο χρυσός μαρτυρεί κάποιον βασιλιά και τη βασιλεία του. Όλοι γνωρίζουν πως το λιβάνι μαρτυρεί ιερωσύνη και προσευχή. Κι επίσης όλοι γνωρίζουν από την Αγία Γραφή πως το λιβάνι μαρτυρεί τη θνητότητα. Ο Νικόδημος άλειψε το σώμα του νεκρού Ιησού με μύρα (πρβλ. Ιωάν. ιθ’ 39-40). Άλειφαν τα σώματα για να τα διατηρήσουν κάπως περισσότερο από τη φθορά του θανάτου. Ο κόσμος φωτίστηκε από τον Χριστό, που έλαμψε σαν χρυσός. Και γέμισε από προσευχές και θυμιάματα, όπως ένας ναός. Η οικουμένη ολόκληρη γέμισε από το άρωμα της διδασκαλίας Του.

Τα τρία δώρα όμως συμβολίζουν επίσης την καρτερία και το αμετάβλητο. Ο χρυσός παραμένει χρυσός, το λιβάνι παραμένει λιβάνι και το μύρο παραμένει μύρο. Κανένα απ’ αυτά δε χάνει την ιδιότητά του όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μετά από χίλια χρόνια ο χρυσός εξακολουθεί να λάμπει, το λιβάνι να καίει και το μύρο διατηρεί το άρωμά του. Δε θα μπορούσαν να βρεθούν άλλα πιο αντιπροσωπευτικά αντικείμενα στη γη που να συμβολίζουν τόσο πιστά την επίγεια αποστολή του Χριστού ή να δείχνουν πιο καθαρά και εκφραστικά τον αιώνιο χαρακτήρα του έργου Του στη γη, καθώς και όλες τις πνευματικές και ηθικές αξίες που έφερε από τον ουρανό στον κόσμο. Έφερε την αλήθεια, την προσευχή, την αθανασία.

Με ποιο άλλο αντικείμενο στη γη, εκτός από το χρυσό, θα μπορούσε να συμβολιστεί καλύτερα η αλήθεια; Ό,τι και να κάνεις στο χρυσό, αυτός θα εξακολουθεί να λάμπει.

Με ποιό άλλο αντικείμενο θα μπορούσε να συμβολιστεί καλύτερα η προσευχή αν όχι με το λιβάνι; Όπως ο καπνός από το λιβάνι γεμίζει την εκκλησιά ολόκληρη, έτσι γεμίζει κι η προσευχή ολόκληρη την ύπαρξη του ανθρώπου. Όπως ο καπνός ανεβαίνει ψηλά, έτσι ανεβάζει η προσευχή την ψυχή του ανθρώπου στο Θεό. «Κατευθυνθήτω ή προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιον σου», λέει ο Ψαλμωδός (Ψαλμ. ρμα’ 2). Είναι γεγονός πως κι άλλα πράγματα βγάζουν καπνό, μα κανένας καπνός δεν εμπνέει την ψυχή για προσευχή.

Ποιό άλλο επίγειο αντικείμενο θα μπορούσε να συμβολίσει καλύτερα την αθανασία από το μύρο; Η θνητότητα αποπνέει δυσωδία, ενώ η αθανασία έχει μια διαρκή ευωδία.

Οι μάγοι από την Ανατολή συμβόλισαν έτσι έστω κι ανεπίγνωστα ολόκληρη τη χριστιανική πίστη. Ξεκίνησαν από την Αγία Τριάδα κι έφτασαν ως την Ανάσταση και την αθανασία του Κυρίου Ιησού και των πιστών Του. Δεν είναι απλοί προσκυνητές, μα πραγματικοί προφήτες. Προφήτες τόσο της χριστιανικής πίστης όσο και της ζωής και του έργου του Χριστού. Από μόνοι τους, με τη δική τους αντίληψη και γνώση, δε θα τα ήξεραν όλα αυτά. Ήταν η πρόνοια του Θεού που τους έστειλε στη Βηθλεέμ και τους έδωσε το παράξενο αυτό άστρο να τους οδηγεί.