Ιερώνυμος: Κάποιοι δεν αγαπούν την πατρίδα – Θέλουν αφελληνισμό και αποχριστιανισμό

Σε υψηλούς τόνους συνεχίζεται η αντιπαράθεση της Εκκλησίας με την πολιτεία, καθώς η Ιεραρχία, με αιχμή τις αλλαγές στα Θρησκευτικά, ασκεί ανοιχτά κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -σε πρόσωπα και πολιτικές.
Σε συνέχεια της κόντρας με τον υπουργό Παιδείας, Νίκο Φίλη, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μιλώντας σε μαθητές από την Ορεστιάδα, που φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών στον Αυλώνα και οι οποίοι τον επισκέφθηκαν σήμερα το πρωί στην Αρχιεπισκοπή., υπογράμμισε: «Πρέπει να αγαπάμε την Πατρίδα και την Ορθοδοξία. Είναι μερικοί που δεν αγαπάνε την πατρίδα και θέλουν να κάνουν αφελληνισμό και κάποιοι που δεν αγαπάνε την Εκκλησία και θέλουν αποχριστιανισμό».
«Η Ελλάδα και η Ορθοδοξία δεν πωλούνται. Είναι δικά μας. Μας ανήκουν και θα τα κρατήσουμε» τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος, για να προσθέσει πως «ό,τι παραλάβαμε από τους πατέρες μας, είμαστε υποχρεωμένοι να το παραδώσουμε στις επόμενες γενιές, είτε είναι από την πατρίδα είτε από την Ορθοδοξία. Να ξέρετε, από την Ιστορία, ότι όσοι τα έβαλαν με τους δύο αυτούς θεσμούς, έχασαν».
Σε άλλο σημείο του λόγου του, επισήμανε ότι είναι κρίσιμα τα χρόνια και ότι «μας ζηλεύουν».
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, ο Αρχιεπίσκοπος, κατά την επίσκεψή του στην Ορεστιάδα τον περασμένο Απρίλιο, είχε βρεθεί στο 2ο Γυμνάσιο και είχε προσκαλέσει τους μαθητές να επισκεφθούν την Αθήνα -όπερ και εγένετο.
Από χθες, περίπου 100 μαθητές της Β' και Γ' τάξης του 2ου Γυμνασίου Ορεστιάδος φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών στον Αυλώνα, όπου θα παραμείνουν μέχρι την Κυριακή.
Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής εκδρομής θα επισκεφθούν και θα ξεναγηθούν σε αρχαιολογικούς χώρους, αλλά και σε ιστορικές ιερές μονές.
Σήμερα το πρωί επισκέφθηκαν τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, προκειμένου να του εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους για τη φιλοξενία και να λάβουν την ευχή του.
Τη φιλοξενία, τη σίτιση και τις επισκέψεις στους αρχαιολογικούς χώρους και στις ιερές μονές των μαθητών έχει αναλάβει το Κέντρο Παιδείας Πολιτισμού και Εθελοντισμού της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

 
© Παρέχεται από: Newmoney.gr

Ο Απόστολος της Κυριακής 2 Οκτωβρίου 2016

(Β´ Κορ. δ´ 6-15)

Αδελφοί, ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. ῎Εχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν, ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούμενοι, διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι, πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ. ᾿Αεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ ᾿Ιησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ ᾿Ιησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. ῞Ωστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν. ῎Εχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, «᾿Επίστευσα, διὸ ἐλάλησα», καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν, εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ ᾿Ιησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν. Τὰ γὰρ πάντα δι᾿ ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Αδελφοί, ὁ Θεὸς ποὺ εἶπε μέσα ἀπὸ τὸ σκοτάδι νὰ λάμψει φῶς, αὐτὸς ἔλαμψε μέσα στὶς καρδιές μας καὶ μᾶς φώτισε νὰ γνωρίσουμε τὴ δόξα του στὸ πρόσωπο τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. ᾿Αλλὰ ἐμεῖς ποὺ ἔχουμε αὐτὸν τὸν θησαυρὸ εἴμαστε σὰν τὰ πήλινα δοχεῖα· ἔτσι γίνεται φανερὸ πὼς ἡ ὑπερβολικὴ ἀξία τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεὸ κι ὄχι ἀπὸ μᾶς. ῍Αν καὶ μᾶς πιέζουν ἀπὸ παντοῦ, δὲν μᾶς καταβάλλουν. Βρισκόμαστε σὲ ἀδιέξοδο, ἀλλὰ δὲν ἀπελπιζόμαστε. Μᾶς καταδιώκουν, ὁ Θεὸς ὅμως δὲν μᾶς ἐγκαταλείπει. Μᾶς ρίχνουν κάτω, μὰ δὲν χάνουμε τὸν ἀγώνα. Συνεχῶς ὑποφέρουμε σωματικὰ μετέχοντας ἔτσι στὸν θάνατο τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ, γιὰ νὰ φανερωθεῖ στὸ πρόσωπό μας ἡ ζωὴ τοῦ ἀναστημένου ᾿Ιησοῦ. Δηλαδὴ εἴμαστε ζωντανοί, ἀλλὰ ἐκθέτουμε συνεχῶς τὸν ἑαυτό μας στὸν θάνατο γιὰ χάρη τοῦ ᾿Ιησοῦ, ὥστε νὰ φανερωθεῖ στὸ θνητό μας σῶμα ἡ ζωὴ τοῦ ᾿Ιησοῦ. ῎Ετσι, ἐμᾶς μᾶς ἀπειλεῖ συνεχῶς ὁ θάνατος, ἐνῶ ἐσεῖς κερδίζετε τὴ ζωή. ῎Εχουμε, λοιπόν, τὴν ἴδια ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό, ποὺ ἀναφέρει ἡ Γραφή· ᾿Εμπιστεύτηκα τὸν ἑαυτό μου στὸν Θεό, γι’ αὐτὸ καὶ μίλησα. Κι ἐμεῖς ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό, γι’ αὐτὸ καὶ κηρύττουμε. Ξέρουμε ὅτι ὁ Θεός, ποὺ ἀνέστησε τὸν Κύριο ᾿Ιησοῦ, θὰ ἀναστήσει καὶ ἐμᾶς διὰ τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ θὰ μᾶς παρουσιάσει μπροστά του μαζί σας. ῞Ολα, λοιπόν, γίνονται γιὰ σᾶς. ῎Ετσι, ὅσο πιὸ πολλοὶ δεχτοῦν τὴ χάρη, τόσο πιὸ μεγάλη θὰ εἶναι ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ δοξολογία πρὸς τὸν Θεό.

 http://synodoiporia.gr/

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 2 Οκτωβρίου 2016 – Β´ Λουκά

(Λουκ. στ´ 31-36)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. Καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι. Καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα. Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Εἶπε ὁ Κύριος· «῞Οπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι ἀκριβῶς νὰ συμπεριφέρεστε κι ἐσεῖς σ’ αὐτούς. Γιατί, ἂν ἀγαπᾶτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; ᾿Αφοῦ καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀγαποῦν. Κι ἂν κάνετε καλὸ σ’ αὐτοὺς ποὺ σᾶς κάνουν καλό, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. ῍Αν δανείζετε σ’ ὅσους ἐλπίζετε νὰ σᾶς τὰ ἐπιστρέψουν, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν στοὺς ὁμοίους τους γιὰ νὰ τὰ πάρουν πίσω. ᾿Αντίθετα, ἐσεῖς ν’ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, νὰ κάνετε τὸ καλὸ καὶ νὰ δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε νὰ πάρετε πίσω τίποτα. ῎Ετσι, ὁ Θεός, ποὺ εἶναι καλὸς ἀκόμα καὶ μὲ τοὺς ἀχάριστους καὶ τοὺς κακούς, θὰ σᾶς ἀνταμείψει μὲ τὸ παραπάνω καὶ θὰ σᾶς κάνει παιδιά του. Νὰ εἶστε λοιπὸν σπλαχνικοί, ὅπως σπλαχνικὸς εἶναι κι ὁ Θεὸς Πατέρας σας».

 http://synodoiporia.gr/

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ – 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

 Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ε΄ 31-36)

Τὸ κριτήριο τῆς ἀγάπης μας στὸ Θεὸ εἶναι τὸ πρόσωπο τοῦ κάθε συνανθρώπου μας. Γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει ἡ Ἐκκλησία νὰ προσεγγίσουμε μία τέτοια σπουδαία ἀλήθεια διαβάζει τὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, παρμένη ἀπὸ τὴν ὁμιλία «ἐπὶ τόπου πεδινοῦ», ποὺ διασώζει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς καὶ εἶναι ἀντίστοιχη τῆς «ἐπὶ τοῦ ὅρους» ὁμιλίας τοῦ κατὰ Ματθαῖον. Ἐκφωνήθηκαν καὶ οἱ δύο στὴν ἀρχὴ τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Χριστοῦ καὶ περιέχουν τὶς «προγραμματικὲς» – θὰ λέγαμε – δηλώσεις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ ὁμιλίες αὐτὲς μας δίνουν, μέσα σὲ λίγες γραμμὲς τὴν οὐσία καὶ τὸ ἀποκορύφωμα τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς. Κέντρο αὐτῆς τῆς ἠθικῆς εἶναι ἡ ἀγάπη, ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὸν συνεχῶς ἀγαπώντα Θεὸ Πατέρα καὶ ὄχι ἀπὸ κάποια κοινωνικὴ συμβατικότητα. Οἱ ἄνθρωποι συνηθίζουν νὰ μιλοῦν εὐκαίρως – ἀκαίρως γιὰ ἀγάπη, χωρὶς ὅμως τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατέρα γιὰ τὸν κόσμο, ἡ ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἐπιφανειακὴ καὶ ἐπίπλαστη.

Ἡ περικοπή μας σήμερα ἀποτελεῖται ἀπὸ πέντε ἁπλὰ νοήματα. Τὸ πρῶτο καὶ τὸ τελευταῖο εἶναι δύο ἐντολές, τὰ τρία μεσαῖα εἶναι τρεῖς εἰδικὲς περιπτώσεις, δηλαδὴ ὁ τρόπος τοῦ «ἀγαπᾶν», ὁ τρόπος τοῦ «ἀγαθοποιεῖν», ὁ τρόπος τοῦ «δανείζειν». Καὶ τὰ τρία θέλουν νὰ ἐκφράσουν μία ἐντολή, δηλαδὴ τὴ δεύτερη.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀκολουθεῖ στὸ συλλογισμὸ του μία κλίμακα. Ἡ πρώτη καὶ πιὸ στοιχειώδης ἀπὸ τὶς δύο ἐντολὲς εἶναι ἐκείνη ποὺ μοιάζει μὲ τὸ λεγόμενο χρυσὸ κανόνα. «Ὃ σὺ μισεῖς μηδενὶ ποιήσης» εἶναι γραμμένο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, στὸν Τωβὶτ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ τὸν βρίσκουμε καὶ σὲ ἀρχαίους συγγραφεῖς. Ὅμως, ἐνῶ ἐκεῖ διατυπώνεται ἀρνητικά, ἐδῶ ὁ Χριστὸς τὸν ἐκφράζει μὲ τρόπο θετικό: «καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» Τὸ «ποιεῖν» λοιπόν,

δηλαδὴ ἡ ἔμπρακτη προσφορὰ εἶναι τὸ πρῶτο χαρακτηριστικό της χριστιανικῆς ἀγάπης.

Τὸ δεύτερο χαρακτηριστικό, ποὺ ἀποτελεῖ καὶ τὴ δεύτερη καὶ ἀνώτερη ἐντολὴ εἶναι ἡ ἀνιδιοτέλεια. Ἡ ἀγάπη στὸν ἄλλον πρέπει νὰ εἶναι ὄχι μόνο ἴση μὲ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ καὶ ἀνιδιοτελής, χωρὶς νὰ περιμένει ἀμοιβὴ ἢ ἀνταπόκριση. Αὐτὸ ὑπερβαίνει κατὰ πολὺ τὸ νόμο τῆς φυσικῆς τάξης, διότι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν μάθει νὰ ἀγαποῦν κάποιους ἐπειδὴ τοὺς ἀγαποῦν καὶ ἐκεῖνοι, νὰ ἀγαθοποιοῦν ὅσους τοὺς συμπεριφέρονται καλά, νὰ δανείζουν περιμένοντας τόκο. Ὁ νόμος τῆς ἀμοιβαίας ἐξυπηρέτησης καὶ ἀνταπόδοσης καθορίζει τὶς περισσότερες φορὲς τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων μέσα στὴν κοινωνία. Ἡ ἐντολή, ὅμως, τοῦ Χριστοῦ ἐδῶ ὑπερβαίνει τὰ μέτρα τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων, ποὺ ὑπαγορεύονται ἀπὸ κάποια λογική. Τὸ «ν’ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας» δὲν εἶναι καὶ τόσο αὐτονόητη ἐντολὴ οὔτε τόσο εὔκολα ἐφαρμόσιμη. Ὁ λογικὸς ἄνθρωπος προστατεύεται ἀπὸ τὸν ἐχθρό του, ἀμύνεται μὲ κάθε τρόπο, ὑπερασπίζεται τὸ δίκαιό του, νομίζοντας, τὶς πιὸ πολλὲς φορές, ὅτι συνεπὴς μὲ τὸ λόγο τοῦ εὐαγγελίου. Γι’ αὐτὸ ἡ ἐντολὴ ἐδῶ του Χριστοῦ μοιάζει ἀνεδαφικὴ καὶ ἀνεφάρμοστη.

Ἡ ἀγάπη, ὅμως, πρὸς τοὺς ἐχθροὺς εἶναι ἡ ἐπανάσταση ποὺ προτείνει ὁ Χριστὸς στὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἐντολὴ τῆς ἀγάπης, ὅπως τὴν κήρυξε ὁ Χριστὸς, εἶναι καινούργια ἐντολή, καθὼς ὁ ἴδιος τὸ εἶπε: «Σᾶς δίνω καινούργια ἐντολή, νὰ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καθὼς ἐγὼ σᾶς ἀγάπησα, ἔτσι καὶ σεῖς νὰ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο». Εἶναι καινούργια ἡ ἐντολὴ τῆς ἀγάπης, ὄχι ἐπειδὴ εἶναι πρωτάκουστη στὸν κόσμο ἡ λέξη, ἀλλὰ γιατί εἶναι νέο τὸ περιεχόμενο τῆς ἐντολῆς. Ἴσως, πρὶν τὸ Χριστὸ καὶ ἄλλοι νὰ μίλησαν γιὰ τὴν ἀγάπη, εἶναι ὅμως ξεχωριστὸς καὶ προσωπικὸς ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Σωτήρας Χριστὸς ἔζησε σὰν ἄνθρωπος καὶ πραγματοποίησε τὴν ἀγάπη. Γι’ αὐτό, ὅταν μιλάει γιὰ τὴν ἀγάπη, πάντα προβάλλει συγκεκριμένα καὶ προσωπικὰ τὸν ἑαυτὸ του «καθὼς ἐγὼ σᾶς ἀγάπησα».

«Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας» εἶπε ὁ Κύριος, καὶ ὁ λόγος φαίνεται παράλογος καὶ ἡ ἐντολὴ μὴ ὑλοποιήσιμη. Ὅμως, προσθέτει ὁ ἴδιος καὶ αἰτιολογεῖ τὴν ἐντολή: «ἔτσι θὰ εἶστε παιδιὰ τοῦ Ὑψίστου, ἐπειδὴ καὶ Ἐκεῖνος εἶναι καλὸς σὲ ὅλους τους ἀχάριστους καὶ πονηρούς. Νὰ εἶσθε λοιπὸν συμπονετικοί, καθὼς καὶ ὁ Πατέρας σας εἶναι συμπονετικός». Στὰ λόγια αὐτὰ φανερώνεται τὸ τρίτο χαρακτηριστικό της χριστιανικῆς ἀγάπης. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀγαπᾶ δείχνει ὅτι εἶναι γιὸς τοῦ σπλαχνικοῦ Θεοῦ ἢ καλύτερα πρέπει αὐτὸ νὰ ἐκφραστεῖ μὲ τὴν ἀντίστροφη σειρά. Ὅποιος εἶναι γιὸς τοῦ οὐράνιου Πατέρα δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἀγαπᾶ ὅλους καὶ νὰ δείχνει τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη ἀκόμη καὶ πρὸς τοὺς ἐχθρούς. Ἡ ἀγάπη εἶναι δυνατὴ μόνο ὅταν ὁ ἄνθρωπος νιώθει γιὸς τοῦ Θεοῦ. «Ἐμεῖς ἀγαποῦμε τὸ Θεὸ γιατί αὐτὸς πρῶτος μας ἀγάπησε», λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. Καὶ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς διαβεβαιώνει τὸ Νικόδημο στὴ συνομιλία τους: «τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στὸ θάνατο τὸ μονογενῆ του Υἱό, γιὰ νὰ μὴ χαθεῖ ὅποιος πιστεύει σ’ αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχει ζωὴ αἰώνια». Ὁ οἰκτίρμονας Πατέρας ἀποτελεῖ τὴν πηγὴ τῆς ἀγάπης πρὸς ὅλους καὶ τὸ στόχο ἐξομοίωσης τοῦ χριστιανοῦ. Ἡ ζωὴ τῆς ἀγάπης δὲν εἶναι μία ἐνδοανθρώπινη καὶ κοινωνικὴ ὑπόθεση τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ ἀπορρέει ἀπὸ τὴ στενὴ υἱϊκὴ σχέση τοῦ χριστιανοῦ πρὸς τὸ Θεὸ Πατέρα. Ὅποιος βιώνει ἔντονα τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατέρα προσφέρει τὴν ἀγάπη του σ’ ὅλους μὲ τρόπο θετικό, ἀνιδιοτελῆ καὶ ὁλοκληρωτικό. Ἀμήν.

π. Μ.Ι.Κ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως