Η θρησκεία στις χώρες της Ευρώπης ως βασικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας

Σε έρευνα του Pew Research Center που διεξήχθη μεταξύ 2015 και 2017 σε 56.000 ενήλικες από 34 ευρωπαϊκές χώρες παρουσιάζει ενδιαφέρον  το πόσο συνδέεται η θρησκεία με την εθνική ταυτότητα των λαών.
Για τους περισσότερους που ζουν στο πρώην ανατολικό μπλοκ, το να είναι Χριστιανοί (καθολικοί ή ορθόδοξοι) είναι ένα σημαντικό στοιχείο της εθνικής τους ταυτότητας.

Στη Ελλάδα το 76 % των ερωτηθέντων απάντησαν ότι η θρησκεία είναι πολύ σημαντική έως οπωσδήποτε σημαντική  ενώ  το 23% όχι πολύ σημαντκή  έως καθόλου

Στη Δυτική Ευρώπη, αντιθέτως, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θεωρούν ότι η θρησκεία αποτελεί σημαντικό μέρος της εθνικής τους ταυτότητας. Στη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, οι περισσότεροι λένε ότι δεν είναι έχει σημασία αν είσαι χριστιανός προκειμένου να θεωρείσαι αληθινός Γάλλος η Βρετανός!
Ακολουθεί πινακας





Πηγή :https://www.reader.gr/news/koinonia/89-ton-ellinon-pisteyei-oti-o-politismos-toys-einai-anoteros

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019

imsk.gr

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

 (Μτθ. ιε΄ 21-28)

Κάποια κόπωση σωματικὴ ἤ καὶ ψυχικὴ ἔκαμε τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν Γαλιλαία στὴν Φοινίκη καὶ νὰ μείνει ἐκεῖ γιὰ λίγο, ἄγνωστος ἀνάμεσα σὲ αγνώστους, ὅπως τὸ ἐπιθυμοῦσε. Ὅμως δὲν μπόρεσε νὰ κρυφτῇ· μιὰ μητέρα, σηκώνοντας τὸν πόνο της καὶ ὁδηγημένη ἀπὸ τὴν πίστη της, τὸν ανακάλυψε. Ἄς ἀκούσουμε την εὐαγγελικὴ περικοπή, ποῦ διαβάσαμε πρὶν ἀπὸ λίγο.

«Ἐκεῖνο τὸν καιρό, ἔφυγε ὁ ᾿Ιησοῦς ἀπὸ τὴν Γαλιλαῖα καὶ πῆγε στὰ μέρη τῆς Τύρου καὶ τῆς Σιδώνας. Καὶ μιὰ γυναίκα Χαναναία ἀπὸ τὴν περιοχὴ ἐκείνη βγῆκε καὶ τοῦ φώναξε λέγοντας· «᾿Ελέησέ με, Κύριε, Υἱὲ τοῦ Δαβίδ. ῾Η θυγατέρα μου βασανίζεται ἀπὸ δαιμόνιο». Ὁ Ἰησοῦς ὅμως δὲν τῆς ἀποκρίθηκε οὔτε λέξη. Τὸν πλησίασαν τότε οἱ μαθητές του καὶ τοῦ εἶπαν· «Διῶξε την, πού φωνάζει ξοπίσω μας». ῾Ο ᾿Ιησοῦς εἶπε· «Δὲν εἶμαι σταλμένος παρὰ στὰ χαμένα πρόβατα τῆς γενιᾶς τοῦ Ἰσραήλ». Καὶ ἡ γυναίκα τὸν πλησίασε, τὸν προσκυνοῦσε καὶ ἔλεγε· «Κύριε, βοήθα με». Τότε ἐκεῖνος τῆς ἀποκρίθηκε καὶ εἶπε· «Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ πάρω τὸ ψωμὶ τῶν παιδιῶν καὶ νὰ τὸ ρίξω στὰ σκυλιά». Καὶ ἐκείνη εἶπε· «Ναί, Κύριε· ἀλλὰ καὶ τὰ σκυλιὰ τρῶνε ἀπὸ τὰ ψίχουλα ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὸ τραπέζι τῶν ἀφεντικῶν τους». Τότε ὁ ᾿Ιησοῦς Χριστὸς τῆς ἀπάντησε· «Ὦ γυναίκα, εἶναι μεγάλη ἡ πίστη σου! ῍Ας γίνει σὲ σένα ὅπως θέλεις». Κι ἀπὸ κείνη τὴν ὥρα θεραπεύτηκε ἡ θυγατέρα της.»

Αὐτὸς ὁ διάλογος εἶναι ἀπὸ τοὺς πιὸ δραματικοὺς στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ ἀσυνήθιστες καὶ τὶς πιὸ σκληρές. Τόσο ποῦ νὰ ἀναρωτιόμαστε πῶς καὶ νὰ ἔδωκε μιὰ τέτοια ἀπάντηση «ὁ πρᾶος καὶ ταπεινὸς» Ἰησοῦς. Ἀλλὰ νὰ πῶς ἐρμηνεύει τὸ πρᾶγμα ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. «Οὐ γὰρ ἐβούλετο κρυβῆναι τοσαύτην γυναικὸς ἀρετήν. Ὥστε οὐχ ὑβρίζοντος ἦν ἅπερ ἔλεγεν, ἀλλὰ ἐκκαλουμένου καὶ τὸν ἀποκείμενον θησαυρόν ἐκκαλύπτοντος». Δεν ήθελε νὰ μείνει κρυμμένη τόση ἀρετὴ μιᾶς γυναίκας, ὥστε μὲ αὐτὰ ποὺ ἔλεγε δὲν τὴν ὕβριζε ἀλλὰ τὴν προκαλοῦσε γιὰ νὰ ξεσκεπάσει τον θησαυρὸ ποὺ εἶχε μέσα της. Καὶ πραγματικὰ αὐτὴ η γυναίκα εἶχε μέσα της ένα μεγάλο θησαυρό, ὄχι μόνο ἀγάπης καὶ στοργῆς γιὰ τὸ παιδὶ της, ἀλλὰ πίστης καὶ υπομονῆς.

Γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στοργὴ τῆς μητέρας δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ μιλήσουμε. Γιατὶ θὰ ποῦμε πράγματα πολὺ γνωστὰ σὲ ὅλους μας. Ὅλοι μας ἔχουμε προσωπική πείρα τὶ εἶναι ἡ μητέρα καὶ ἡ στοργὴ της, ὁ πόνος καὶ ἡ λαχτάρα της γιὰ τὸ παιδί της. Ο Θεὸς φύτεψε μέσα στὴν γυναῖκα τὸ βαθὺ αἴσθημα τῆς μητρότητας καὶ στὴν μητέρα τὴν στοργὴ γιὰ τὸ παιδὶ της. Πρέπει πολὺ νὰ πορωθῇ ἡ συνείδηση μιᾶς γυναίκας γιὰ νὰ μὴν αἰσθάνεται τὸν ἴδιο τὸν ἐαυτὸ της στὸ ἔμβρυο, πού κυοφορεῖται μέσα της καὶ στὸ βρέφος ὕστερα πού κρατάει στὰ χέρια της. Ὅσα λέγονται, ὅσα γράφονται καὶ ὅσα ἀκόμα νομοθετοῦνται γιὰ ἀμβλώσεις, γιὰ ἐκθέσεις βρεφῶν καὶ γιὰ φόνους νηπίων παιδιῶν ἀπὸ τὶς μητέρες τους, εἶναι τὰ νοσηρὰ συμπτώματα τῆς μεγάλης παρακμῆς τοῦ πολιτισμοῦ μας.

Ἀλλὰ δὲν θὰ θέλαμε νὰ ἐπιμείνωμε περισσότερο σ΄ αὐτὸ τὸ θέμα. Ἄς ἀφήσουμε λοιπόν τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στοργὴ τῆς μητέρας καὶ ἄς ἔλθουμε στὴν πίστη καὶ τὴν ὑπομονὴ της, μὲ τὴν ὁποῖα παρακαλεῖ καὶ ὑπομένει ἡ γυναίκα τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Ἔτρεχε πίσω ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ φώναζε· «Ἐλέησόν με Κύριε…» καὶ τόσο περισσότερο φώναζε, ὅσο δὲν ἔπαιρνε ἀπάντηση. Ἔτρεξε λοιπόν, πέρασε μπροστὰ καὶ σταμάτησε τὴν πορεία τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὸν ἀνάγκασε νὰ λύσῃ τὴν σιωπὴ του. Καὶ τὶ ἀπάντηση ἦταν ἐκεῖνη πού τῆς ἔδωσε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς!… Καὶ ὅμως ἐκείνη ἡ μητέρα ἄντεξε γιὰ νὰ τὴν σηκώσει. Πολλὰ ἀντέχει καὶ σηκώνει μιὰ ἀληθινὴ μητέρα γιὰ χάρη τοῦ παιδιοῦ της. Ἀλλὰ ὅποιος ξέρει νὰ λέει ἀληθινὰ «Κύριε, ἐλέησον», αὐτὸς ξέρει νὰ σηκώνῃ καὶ τὴν σιωπὴ καὶ τὴν ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ. Γιατὶ ὄχι μόνο τὴν ἀπάντηση, ὅπως τὴν σήκωσε ἡ γυναίκα μὰ καὶ τὴν σιωπὴ τοῦ Θεοῦ χρειάζεται δύναμη καὶ ἀντοχὴ γιὰ νὰ τὴν σηκώσεις. Ἄς ακούσουμε τὶ λέει καὶ τὶ διδάσκει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μὲ ἀφορμὴ τὸ «Ἐλέησόν με, Κύριε» αὐτῆς τῆς γυναίκας. «Μὴ ζητεῖστε τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸν Κύριο, παρὰ μόνο τὸ ἔλεός του. Καὶ ὅταν ζητεῖτε ἔλεος, νὰ ἔχετε στὴν καρδιὰ σας ταπεινοσύνη καὶ λύπη. Καὶ ἄν εἶναι τρόπος νὰ φωνάζετε ὅλη μέρα καὶ ὅλη νύχτα στὸν λογισμό σας τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησέ μας…». Σᾶς παρακαλῶ νὰ μὴν χωρίζετε τὴν καρδιὰ σας ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀλλὰ νὰ ὑπομένετε καὶ νὰ φυλάγετε αὐτὴν τὴν προσευχὴ μέσα στὸν νοῦ σας μαζὶ μὲ τὴν θύμηση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σᾶς παρακαλῶ αὐτὸν τὸν κανόνα τῆς προσευχῆς νὰ μὴν τὸν περιφρονήσετε… Ὅ,τι καὶ ἄν κάνετε, ἀδιάλειπτα νὰ λέτε στὸ βάθος τοῦ λογισμοῦ σας· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησέ μας».

Αὐτὴ εἶναι, ὅπως τὴν διατυπώνει ὁ ἅγιος Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος ἡ νοερὴ καὶ μονολόγιστη προσευχὴ τῶν ἁγίων ἡσυχαστῶν, πού τὴν λένε μέσα τους ἀδιάλειπτα καὶ εἶναι στὴν ζωὴ τους ὅπως ἡ ἀναπνοή. Μακάρι νὰ μαθαίναμε καὶ ἑμεῖς, καὶ δὲν εἶναι δύσκολο νὰ λέμε νοερά το «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με».   Καὶ νὰ ζοῦμε πάντα μέσα στὴν θύμηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ στὴν αἴσθηση τῆς παρουσίας του στὸν λογισμὸ μας καὶ στὴν καρδιὰ μας. Κι ἄς μὴ μᾶς τρομάζει πώς αὐτὴ ἡ εὐχὴ εἶναι τάχα καλογερική καὶ πώς ἑμεῖς ὁπωσδήποτε δὲν ἔχουμε διάθεση νὰ γίνουμε μοναχοί. Ἕνα πρᾶγμα ὅμως πρέπει νὰ ποῦμε καὶ νὰ τονίσουμε ἐδώ, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία πάντως εἶναι ἀσκητική. Τῶν ἀληθινῶν ὀρθοδόξων ὁ βίος δὲν διαφέρει πολὺ ἀπὸ τὸν βίο τῶν μοναχῶν. Ἀλλὰ ἑμεῖς βέβαια, κι ὅταν εἶναι γιὰ τὸν βίο μας, κι ὅταν εἶναι γιὰ τὴν σωτηρία μας ἔχουμε πολὺ μεγάλη πεποίθηση καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν ἐαυτὸ μας. Ἄς εἶναι καλὰ τὸ μυαλὸ μας καὶ τὰ χέρια μας καὶ δὲν μᾶς χρειάζεται η προσευχὴ καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία πιστεύει ἀλλιώτικα καὶ πιστεύει σωστά. Γι’ αὐτὸ σὲ κάθε ἱερὴ ἀκολουθία καὶ στὴν Θεία Λειτουργία ἀδιάλειπτα καὶ σὲ ὅλους τοὺς ἤχους ψάλλει τὸ «Κύριε, ἐλέησον». Ἀμήν.

π. Δ.Χ.Χ. 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Στα Άκρα - π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος (20 Μαΐου 2018)

6 λόγοι για να αγαπήσετε τους εχθρούς σας!!!

Ο λόγος που κάποιος σας μισεί μπορεί να οφείλεται στο ότι έχετε διαφορετικούς χαρακτήρες και άλλες φορές κάποιοι άνθρωποι καταλήγουν να σας μισούν χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος.
Ανεξάρτητα όμως από το πώς αποκτήσατε εχθρούς, διαβάστε παρακάτω τους πιο βασικούς λόγους για να τους αγαπήσετε.
Είναι ένα πρακτικό μάθημα στη διαχείριση θυμού
Οι εχθροί σας είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι για να σας βοηθήσουν στη διαχείριση θυμού.
Η αλήθεια είναι πως δεν μπορείτε να θυμώσετε πραγματικά σε κάποιον που αγαπάτε, μόνο ο εχθρός σας μπορεί να σας δημιουργήσει αυτό το συναίσθημα και να σας μάθει αν το διαχειρίζεστε.

Είναι μια ευκαιρία για υγιή ανταγωνισμό
Μπορεί να μην το γνωρίζετε, αλλά οι εχθροί σας είναι και οι πιο ισχυροί αντίπαλοι. Σας δίνουν ένα κίνητρο για να αγωνιστείτε και αυτό μπορεί να σας ωθήσει στη νίκη. Επίσης ενώ προσπαθείτε να τους συναγωνιστείτε ταυτόχρονα δεν θέλετε να τους μοιάσετε, γιατί είναι η χειρότερη έκδοση του εαυτού σας.
Τα αρνητικά τους σχόλια μπορούν να σας βοηθήσουν να κάνετε μια σημαντική ανακάλυψη
Είναι αλήθεια ότι οι εχθροί σας δεν έχουν πραγματικά κάτι καλό να πούνε για εσάς. Ωστόσο μερικά πράγματα που λένε μπορεί να είναι αληθινά. Έτσι κάθε φορά που ακούτε κάτι αρνητικό για εσάς μπορεί να θελήσετε να κάνετε την αυτοκριτική σας.
Σας δίνουν τη δυνατότητα να δείτε τη θετική πλευρά των πραγμάτων
Μερικές φορές η γνώση του γεγονότος ότι έχετε εχθρούς θα σας βοηθήσει επίσης να εστιάσετε θετικά και καλά πράγματα που υπάρχουν στη ζωή σας.
Σας μαθαίνουν να εκτιμάτε την αγάπη
Η συνεχής υπενθύμιση του γεγονότος ότι υπάρχουν εχθροί θα σας βοηθήσει επίσης να μην έχετε τους ανθρώπους που σας αγαπούν ως δεδομένο. Η αγάπη και το μίσος είναι δύο αντιτιθέμενα συναισθήματα και είναι πιθανό κάποιο να επισκιάσει στιγμιαία το άλλο. Ωστόσο, ενώ θα έχετε πάντα εχθρούς, θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που σας αγαπούν.
Χρειάζεστε πραγματικά το μίσος;
Η αλήθεια είναι ότι οι εχθροί φέρνουν μόνο τοξικά συναισθήματα και δημιουργούν άσκημες αντιδράσεις. Το μίσος είναι κακό και πρέπει να δοκιμάσετε ό, τι μπορείτε για να το ξεφορτωθείτε.

---

 govastileto

Μην έχετε δεδομένη τη ζωή σας, ούτε τους ανθρώπους σας

Να προσέχετε τους εαυτούς σας! Να σας αγαπάτε !

Να δίνετε μέχρι εκεί που μπορείτε, να μη νιώθετε τύψεις όταν ξεμένετε από ενέργεια και δεν μπορείτε να βοηθήσετε κάποιον άλλο.
Η ενέργειά σας είναι πολύτιμη. Να έχετε χρόνο για τον εαυτό σας, να μιλάτε μαζί του, να του ασκείτε κριτική, να τον χαϊδεύετε, να τον μαλώνετε,να είστε πάντα σε επαφή με το είναι σας.
Μη χαραμίζετε τη ζωή σας με ενοχές, κόμπλεξ και ανελέητα… ΑΝ…
Μην υποτιμάτε τον εαυτό σας, μην επιτρέπετε σε ΚΑΝΕΝΑΝ να σας υποτιμάει, λογοκρίνει, μειώνει.
Μην έχετε στη ζωή σας ανθρώπους που σας βάζουν σε διαδικασία να απολογηθείτε.
Η ζωή σας είναι δικιά σας! ΟΧΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ! Να κάνετε ότι γουστάρετε ! Να ζείτε όπως γουστάρετε ! Να μη σας στιγματίζει καμία ταμπέλα ! Να είστε ΕΣΕΙΣ και να λέτε : “Χέστηκα σε ποιόν αρέσω, εγώ θα είμαι αυτός που θέλω!”
Να διαφέρετε!

Μην ξοδεύετε δευτερόλεπτο με ανθρώπους που δε σας εκτιμούν.
Μην είστε ζητιάνοι αγάπης, ζητιάνοι ενδιαφέροντος!
Αν σας αγαπάει κάποιος θα είναι στη ζωή σας. Αν θέλει να σας δει, θα σας δει ! Αν θέλει να σας βρει, θα σας βρει.
Μην καταπίνετε αμάσητο ότι σας πουλάνε, ο καλύτερος κριτής είναι το ένστικτό σας!
Μη θεωρείτε λογικό, δεδομένο, αυτονόητο ότι πρέπει να αντέξετε μια ζωή που σας επέβαλαν άλλοι!
Να παλεύετε την αξιοπρέπειά σας, τα δικαιώματά σας για τη ζωή ΣΑΣ ! Μη φοβάστε τα συναισθήματά σας!
Δεν είναι κακό να φοβάσαι, να κλαις, να λυγίζεις.
Αφού είσαι άνθρωπος, ΝΙΩΘΕΙΣ.
Μη φοβάστε να ερωτευτείτε!
Ο έρωτας είναι πηγή ζωής!
Μην παραμελείτε την υγεία σας!
Ειδικά αν είστε γονείς είναι εγκληματικό αν το κάνετε. Προδίδουμε τα παιδιά μας αν δεν προστατεύουμε την υγεία μας.
 Βγάλτε από τη ζωή σας τον εγωισμό.
Είναι καταστροφικός! Τυφλώνει!
Να αγαπάτε με όλη σας την ψυχή και να έχετε δίπλα σας ανθρώπους που σας αγαπάνε για αυτό που είστε! Να αγαπάτε την ευάλωτη πλευρά σας ! Αν υπάρχουν στη ζωή σας άνθρωποι που δε δέχονται-αγαπάνε τη σκοτεινή , ευάλωτη ,παιδική πλευρά σας, να τους πετάτε έξω από τη ζωή σας ! Να αγαπάτε τη ζωή για να σας αγαπάει και αυτή !! Ορμήστε στη ζωή!
Μην περιμένετε την ιδανική στιγμή!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΑΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ! ΔΕ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΤΕ!
Όσο την περιμένεις έχεις χάσει τη μισή ζωή σου στο περίμενε. Μην έχετε δεδομένη τη ζωή σας, ούτε τους ανθρώπους σας.
Να λέτε ασταμάτητα σ’ αγαπάω, συγνώμη, ευχαριστώ.
Μην κάνετε μακροπρόθεσμα σχέδια. Βάλτε κοντινούς στόχους.
Είναι ανόητο να σχεδιάζουμε τη ζωή μας. Χάνουμε το τώρα. Δε γράφουμε εμείς το σενάριο της ζωής μας.
Η ζωή θα μας δείξει τι ρόλο θα παίξουμε.
Να είστε μαχητές! Να είστε ονειροπόλοι! Να είστε άτακτοι.
Η αταξία του μυαλού σας χτίζει την προσωπικότητά σας, τη μοναδικότητά σας!
ΖΗΣΤΕ! ΤΩΡΑ!
ΣΗΜΕΡΑ…για να έχετε αύριο ….
Αφιερωμένο σε όσους δίνουν μάχη με τον καρκίνο.
Της Χρύσας Κατσιτοπούλου.

---

7 βασικές συνήθειες που έχουν οι δυστυχισμένοι άνθρωποι.

Πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν την τάση να κάνουν τη ζωή τους μίζερη. Η ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη ζωή καθορίζεται από τον τρόπο που ζει κανείς, καθώς και από τις συνήθειες που υιοθετεί και εφαρμόζει στην καθημερινότητά του. Αυτές οι ψυχολογικές συνήθειες μπορεί είτε να οδηγήσουν σε μεγάλη ευτυχία είτε σε τεράστιο στρες και γι’ αυτό οι άνθρωποι πρέπει να προσπαθήσουν να τις εξαλείψουν από τη ζωή τους έτσι ώστε να απολαμβάνουν μια ευτυχισμένη ζωή χωρίς συναισθήματα θλίψης.
Παρακάτω περιγράφονται οι 7 βασικές ενέργειες και συνήθειες των ανθρώπων που χαρακτηρίζονται ως «δυστυχισμένοι»
Το παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών
Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι πάντα σκέφτονται ότι είναι τέλειοι και δεν κάνουν κανένα λάθος. Δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις λανθασμένες επιλογές τους και έχουν πάντα την τάση να κατηγορούν τους άλλους για τις αποτυχίες τους. Επικρίνουν και κρίνουν εύκολα τους άλλους κι ενώ οι ίδιοι είναι η πηγή του λάθους, δεν το αναγνωρίζουν.
Συνεχής γκρίνια

Αν κάποιος είναι ευτυχισμένος, σπανίως θα τον ακούσετε να γκρινιάζει. Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι που νιώθουν δυστυχισμένοι πάντα θα διαμαρτύρονται, μάλιστα σχεδόν καθημερινά. Θεωρούν τα προβλήματά τους βουνά και αντί να βρουν λύσεις το μόνο που κάνουν είναι να γκρινιάζουν.
Μοιρολατρία
Οι επιθυμίες μας αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουμε ανάγκη να τις πραγματοποιήσουμε. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι πάντα ακολουθούν και ολοκληρώνουν τις επιθυμίες τους. Αντιθέτως οι δυστυχισμένοι εγκαταλείπουν τα όνειρα, τις επιθυμίες αλλά και τον εαυτό τους. Σκέφτονται αρνητικά και νιώθουν ότι δεν μπορούν να επηρεάσουν θετικά ούτε τη ζωή τους ούτε τον κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας και πρέπει να ακολουθήσουμε τον δύσκολο δρόμο προκειμένου να πραγματοποιήσουμε τα θέλω μας.
Έλλειψη εκτίμησης του παρόντος
Η ζωή μας απαρτίζεται από το παρελθόν, το μέλλον και το παρόν. Το παρελθόν είναι πίσω μας, ενώ το μέλλον είναι μπροστά μας και το παρόν είναι η στιγμή που ζούμε και έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Συχνά οι δυστυχισμένοι άνθρωποι αγωνιούν για οτιδήποτε ήταν και θα είναι αντίθετο με τις προσδοκίες τους ενώ ζουν στο παρόν. Ως χαρούμενοι άνθρωποι, θα πρέπει να απολαμβάνουμε τη στιγμή που ζούμε, το τώρα, και να εκμεταλλευόμαστε την κάθε στιγμή στο έπακρο αναζητώντας την ευτυχία αντί να γεμίζουμε με θλίψη εξαιτίας του παρελθόντος και ενός άγνωστου μέλλοντος.
Αρνητικός ανταγωνισμός
Οι άνθρωποι είναι βαθύτατα κοινωνικά όντα και αντλούν χαρά από την επικοινωνία και τη συνεργασία με τους συνανθρώπους τους. Εκείνοι που είναι δυστυχισμένοι όμως δεν το συνειδητοποιούν αυτό και παρασύρονται στον ανταγωνισμό προσπαθώντας να ξεπεράσουν τους άλλους με σκοπό να αισθάνονται οι ίδιοι καλύτερα. Το μόνο που επιτυγχάνουν όμως είναι μια μίζερη και αγχώδη ζωή, αφού δεν συμμετέχουν σε έναν θετικό ανταγωνισμό ακολουθώντας έτσι μια ευτυχισμένη πορεία στη ζωή τους.
Προβλήματα εμπιστοσύνης
Η εμπιστοσύνη είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη δημιουργία φιλικών σχέσεων, όπως ακριβώς και μια ανοιχτή, ζεστή καρδιά. Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται εύκολα τους άλλους διότι ζουν μονίμως με τον φόβο της απογοήτευσης και της ανασφάλειας, τα οποία όμως υπάρχουν μόνο στο δικό τους μυαλό. Αυτό τους κάνει ακοινώνητους και τείνουν να μην βάζουν ανθρώπους στη ζωή τους περνώντας μοναχικά και γεμάτοι συναισθήματα θλίψης.
Έλλειψη ελευθερίας δράσης
Οι χαρούμενοι άνθρωποι δεν αισθάνονται την ανάγκη να πάρουν την άδεια για να κάνουν ό,τι επιθυμεί η καρδιά τους ή ό,τι τους αρέσει. Για τους άλλους, αυτό αποτελεί μέρος της ζωής τους. Νιώθουν την ανάγκη να τους δοθεί η έγκριση για να κάνουν αυτό που αγαπούν. Δεν δίνουν σημασία στις επιθυμίες τους αλλά και στην περίπτωση που αυτό συμβεί, θα είναι επειδή ακολουθούν τις επιθυμίες κάποιου άλλου ατόμου που προσπαθούν να ικανοποιήσουν. Αυτό δεν τους αφήνει καμία ευκαιρία να απολαμβάνουν τη ζωή με αποτέλεσμα να νιώθουν συνέχεια δυσάρεστα.

---

 enallaktikidrasi