Γυναικεία οστά κάτω από ναό του Αγίου Ορους

• 

Eνα πραγματικό μυστήριο προβληματίζει την επιστημονική κοινότητα μετά την ανακάλυψη γυναικείων οστών στο υπέδαφος ναού στο Αγιον Ορος.

Οστά που ανήκουν σε γυναίκα εντοπίστηκαν κάτω από το μαρμάρινο δάπεδο βυζαντινού ναού στο Αγιον Ορος. Η ανθρωπολόγος Λορα Ουίν Αντίκα, που εξέτασε τα ευρήματα, ένιωσε έκπληξη. Κάποια οστά ήταν τόσο μικρά και ντελικάτα, που σίγουρα δεν ανήκαν σε ανδρικό σώμα.
«Ανάμεσά τους ένας πήχυς, ένα οστό κνήμης και ένα ιερό οστό, που διαφέραν στη μορφολογία τους. Κάποια ανήκαν σαφώς σε άνδρες. Ομως τα τρία αυτά οστά  είχαν μεγέθη που ταιριάζαν αποκλειστικά σε γυναίκα. Ηταν εμφανώς διαφορετικά σε μέγεθος», εξηγεί η ερευνήτρια.
Τα οστά είχαν μεταφερθεί προφανώς στον τόπο που εντοπίστηκαν, από τους αρχικούς τους τάφους, με πολύ μεγάλη φροντίδα. Με έκδηλη απορία για την προέλευσή τους, η Ιερά Μονή Παντοκράτορος, όπου ανήκει ο ναός του Αγίου Αθανασίου, ζήτησε τη χρονολόγηση των ευρημάτων με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
Πρώτη φορά
Ο αρχιτέκτων που ανέλαβε την ανακαίνιση του βυζαντινού ναού και εντόπισε πρώτος τα οστά, Φαίδων Χατζηαντωνίου, τόνισε ότι «αν επαληθευτεί ότι τα οστά ανήκουν σε γυναίκα, θα είναι η πρώτη φορά που θα μάθουμε ότι μια γυναίκα ενταφιάστηκε στο Αγιον Ορος. Κάποιες φορές, κατά τις επιθέσεις πειρατών ή άλλων εισβολέων, οι μοναχοί ανοίγαν τις θύρες σε γυναίκες. Ομως αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο. Υπάρχει ένας θρύλος για κάποιον βασιλέα της Σερβίας που υποτίθεται ότι έφερε τη γυναίκα του στο Αγιον Ορος.  Ομως διαρκώς την κουβαλούσαν και δεν της επιτράπηκε να πατήσει τα πόδια της σε αθωνικό έδαφος.
Σε όλες τις αίθουσες των μοναστηριών είχαν τοποθετηθεί χαλιά ώστε να μην αγγίξει το έδαφος», λέει, και συνεχίζει τονίζοντας ότι επί 40 χρόνια εργάζεται στο Αγιον Ορος και ουδέποτε συνάντησε κάτι τέτοιο.
«Πρόκειται για την πρώτη φορά που είδα οστά θαμμένα κάτω από το δάπεδο ναού και αμέσως κάλεσα τη Λόρα. Πιστεύω ότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν σημαντικοί για το μοναστήρι, δεν θα βρίσκονταν εδώ».
Οπως επισημαίνει η Λόρα Ουίν Αντίκα, τουλάχιστον επτά άτομα είχαν ταφεί στο σημείο. Δεν βρέθηκαν κρανία, αλλά επτά σιαγόνες. «Αυτές οι ταφές, μετά τη μεταφορά των οστών από άλλο σημείο, είναι δύσκολες να αποκρυπτογραφηθούν γιατί πολλές πληροφορίες έχουν χαθεί. Είναι, όμως, βέβαιο ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν σημαντικοί για να ενταφιαστούν κάτω από τα δάπεδα του ναού».
Παραμένει άγνωστο πού ήταν οι αρχικοί τους τάφοι, αλλά όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η μεταφορά τους έγινε με μεγάλη προσοχή, καθώς είχαν μεταφερθεί και πολύ μικρά οστά, που θα μπορούσαν να έχουν χαθεί.
Τα οστά μεταφέρθηκαν στο ερευνητικό κέντρου του «Δημόκριτου» και θα παραμείνουν εκεί μέχρι τη χρονολόγησή τους, μια διαδικασία που θα χρειαστεί περίπου τρεις μήνες, χωρίς να αποκλείεται ότι θα πραγματοποιηθούν και εξετάσεις DNA για να επιβεβαιωθεί ότι μεταξύ των ενταφιασμένων βρίσκεται και μία γυναίκα.
Πηγή: www.kathimerini.gr

Man of God: Ταινία αμερικανικής παραγωγής με ξένους και Έλληνες ηθοποιούς για τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως γυρίζεται στην Ελλάδα

Αποκλειστικό ρεπορτάζ ope.gr

Η ζωή του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, του πολυαγαπημένου σύγχρονου Αγίου της Πίστεως μας, έρχεται σε κινηματογραφική ταινία, η οποία αναφέρεται στον βίο του Αγίου μέχρι και τη στιγμή που παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο.

Την ταινία “Man of God”( ο άνθρωπος του Θεού ) σκηνοθετεί η Αμερικανίδα Ελένα Πόποβιτς, η οποία το 2012 ταξιδεύοντας από την Σερβία για το Λος Άτζελες  σε ένα ταξίδι ρουτίνας, διάβασε τον βίο του Αγίου Νεκταρίου και εμπνεύστηκε το σενάριο πάνω στο οποίο βασίζονται τα γυρίσματα της ταινίας.

Η ταινία που βρίσκεται αυτήν την ώρα στο στάδιο της προετοιμασίας των γυρισμάτων θα γυριστεί στην αγγλική γλώσσα και αναμένεται το Φθινόπωρο να ξεκινήσουν κανονικά τα γυρίσματα.

Η κινηματογράφιση θα πραγματοποιηθεί σε διάφορα μέρη από όπου πέρασε ο Άγιος Νεκτάριος, αλλά και στην Αίγινα καθώς και στο νοσοκομείο που άφησε την τελευταία του πνοή.

Η διεθνής παραγωγή  έχει άρωμα Χόλυγουντ και οι  αμερικανοί casting director και agents ήδη βρίσκονται σε συμφωνία με ονόματα της διεθνούς κινηματογραφικής σκηνής.

Ανάμεσα στους Αμερικανούς ηθοποιούς θα πρωταγωνιστούν κι Έλληνες ηθοποιοί μεταξύ των οποίων, ο Άρης Σερβετάλης ο οποίος έχει προταθεί για το ρόλο του Αγίου Νεκταρίου και σύμφωνα με το ρεπορτάζ έχει ήδη δεχθεί τον ρόλο για τον οποίο επιλέχθηκε λόγω και της ασκητικής του μορφής.

Σύμφωνα  με το ρεπορτάζ, θα πάρει μέρος και η Μαρθίλια Σβάρνα Ελληνίδα ηθοποίος με σπουδές κινηματογράφου στην Αμερική, όπου πρόσφατα πρωταγωνίστησε σε παραγωγή θεατρικού έργου στο Χόλυγουντ και  τώρα  θα ενσαρκώσει το ρόλο της Μοναχής  Ευφημίας η οποία έκλεισε τα μάτια του Αγίου Νεκταρίου , όταν κοιμήθηκε, αφήνοντας τα ρούχα του Αγίου πάνω σε έναν παραλύτο με αποτέλεσμα να γίνει και το πρώτο θαύμα από την κοίμηση του Αγίου αφού ο παράλυτος περπάτησε.

Οι Έλληνες ηθοποιοί που θα πάρουν μέρος επιλέχθηκαν λόγω της άρτιας χρήσης της αγγλικής γλώσσας, της φυσιογνωμίας και της υποκριτικής ικανότητας.

Επίσης, σε σημαντικό ρόλο που έχει στενή σχέση με τον Άγιο Νεκτάριο στην ταινία ενδέχεται να είναι ο Χολυγουντιανός ηθοποιός Τζόναθαν Τζάκσον, αλλά και στον ρόλο του παράλυτου που έγινε καλά, όταν ακούμπησαν πάνω του τα ρούχα του Αγίου, θα είναι ένα όνομα έκπληξη .  Με σημαντικούς ρόλους της ταινίας φλερτάρουν και άλλοι αγαπημένοι ξένοι ηθοποιοί και σύντομα θα δωθούν στη δημοσιότητα τα ονόματά τους και παρόλο που κάποια έχουν γραφεί ακόμη δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Το ρεπορτάζ συνεχίζεται και σύντομα θα έχουμε περισσότερα νέα από τους συντελεστές ενώ η ταινία αναμένεται στους κινηματογράφους το Νοέμβριο του 2020 οπότε και συμπληρώνονται 100 χρόνια από το θάνατό του

Ο Χριστός και ο Μίσα!

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη σ΄ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, όπου περιθάλπονται μικρά παιδάκια, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα. Στο ορφανοτροφείο, λοιπόν, αυτό, πήγε παραμονές Χριστουγέννων ένας καθηγητής να μιλήσει στα παιδιά για τη μεγάλη αυτή γιορτή. Τα περισσότερα άπ’ αυτά άκουγαν για πρώτη φορά για το Χριστό και για τη Γέννηση του. Ένα αγοράκι έξι χρονών, ο Μίσα, άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή τα λόγια του καθηγητή.

Στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδιά υλικά για να φτιάξουν τη σπηλιά, τη φάτνη και όλα τα σχετικά.

Παρακολουθώντας ο καθηγητής τα χειροτεχνήματα των παιδιών, πρόσεξε κάτι πού του έκαμε εντύπωση σε εκείνο του Μίσα. Μέσα στη φάτνη τοποθέτησε δύο μωρά.

- Ο ένας είναι ο Χριστός, του είπε ο καθηγητής. Ποιό είναι το άλλο παιδάκι στην κούνια;

Τότε ο μικρός Μίσα άρχισε να του λέγει την ιστορία της Γέννησης του Χριστού πού πριν λίγο είχε ακούσει από το στόμα του καθηγητή, προσθέτοντας, όμως, και κάτι δικό του. Όταν έφτασε στο σημείο όπου η Θεοτόκος τοποθέτησε το βρέφος στη φάτνη συνέχισε με αυτά τα λόγια: «Τότε ο μικρός Χριστός γύρισε, με κοίταξε και με ρώτησε αν είχα ένα μέρος να μείνω. Εγώ του είπα ότι δεν έχω ούτε μητέρα, ούτε πατέρα, ούτε πουθενά για να μείνω. Τότε ο Χριστός μου είπε να μείνω μαζί του.

Εγώ τότε σκέφτηκα πώς δεν είχα κανένα δώρο να του δώσω, όπως οι άλλοι. Πώς θα με κρατούσε μαζί του;

Το μόνο δώρο πού μπορούσα να του προσφέρω ήταν να τον κρατήσω ζεστό. Γι΄ αυτό τον ρώτησα:

- Αν σε κρατάω ζεστό, είναι για σένα αυτό ένα καλό δώρο; Ο Ιησούς μου απάντησε:

- Αν με κρατήσεις ζεστό, αυτό θα είναι το καλύτερο δώρο πού μου έχει δώσει κανείς ποτέ.

Έτσι μπήκα στη μικρή κούνια, κι αφού γύρισε και με κοίταξε ο Ιησούς μου είπε ότι μπορούσα να μείνω μαζί του για πάντα».

Όταν τέλειωσε την ιστορία ο μικρός Μίσα, τα μάτια του ήταν γεμάτα δάκρυα πού έτρεχαν ασυγκράτητα στα μαγουλάκια του. Έσκυψε πάνω στο τραπέζι, κάλυψε το πρόσωπο με το χέρι κι έκλαιγε γοερά. Το μικρό ορφανό είχε βρει, επί τέλους, κάποιον πού δε θα τον εγκατέλειπε ποτέ, πού δε θα τον κακοποιούσε. Κάποιον πού θα του έλεγε να μείνει μαζί του για πάντα!

Σε παρακαλώ Χριστέ μου, έχε στην Κούνια σου όλα τα ορφανά του κόσμου!

Κυκλοφόρησε το »ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ» 2020 της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης

 Κυκλοφόρησε το καλαίσθητο (και πολύ αξιόλογο για το θέμα του) ‘’ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 2020’’ (διαστάσεων 0,13 μ. x 0,09 μ.) της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης αφιερωμένο ‘’σε αγίους που πέρασαν από την περιοχή μας και άφησαν το στίγμα τους’’, όπως σημειώνει στο πρόλογο του ημερολογίου ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος.

Η αφιέρωση είναι αισθητή ήδη από το εμπροσθόφυλλο του Ημερολογίου, όπου δεσπόζει ολόσωμη η εικόνα της Αγίας Θεοδώρας βασιλίσσης Άρτης της εκ Σερβίων Μακεδονίας καταγομένης. 

Στον πρόλογό του ο Σεβ. πληροφορεί: ‘’Το φετινό ημερολόγιο της μητροπόλεώς μας είναι αφιερωμένο σε αγίους που πέρασαν από την περιοχή μας και άφησαν το στίγμα τους.’’. Και ολοκληρώνει με ευχές: ‘’Ως πνευματικός πατέρας εύχομαι το νέο έτος να είναι ευτυχισμένο, ειρηνικό, δημιουργικό με υγεία σωματική και πνευματική. Μετά πατρικών ευχών. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ. Ο Σερβίων και Κοζάνης Παύλος’’. (σελ. 6).

Ακολουθεί η παράθεση των αφιερωμένων αγίων με εικόνες και σύντομα κείμενα.

α. Άγιος Ιάκωβος επίσκοπος Σερβίων, 1374-1355 μ.Χ. Επιλέγουμε: ‘’Νηπτικός και ασκητικότατος ο Άγιος Ιάκωβος μόνασε κοντά στον γέροντά του στα Παρόρια όρη της Βουλγαρίας και στη συνέχεια εξελέγη επίσκοπος Σερβίων της Μακεδονίας. Στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου φυλάσσεται χειρόγραφο το οποίο φέρει την υπογραφή του επισκόπου Σερβίων Ιακώβου. Στο βρετανικό μουσείο του Λονδίνου φυλάσσεται χειρόγραφο με μικρογραφία του αγίου Ιακώβου’’. (σελ. 9).

β. Άγιος Γερμανός επίσκοπος Σερβίων, 1690 μ.Χ.: ‘’Τα λείψανά του φυλάσσονται στο Σκευοφυλάκιο του Κρεμλίνο’’. (σελ. 10).

γ. Όσιος Θεόδωρος, 10^ος – 11^ος αιών. μ.Χ.: ‘’Ασκήτεψε σε σπήλαιο των Σερβίων κοντά στα βυζαντινά μνημεία’’ (σελ. 11).

Στη σελ. 12 αναγράφονται τα Απολυτίκια των προαναφερθέντων Αγίων καθώς και Μεγαλυνάριο του Οσίου Θεοδώρου.

δ. Όσιος Συμεών, ο μονοχίτων και ανυπόδητος, 1594 μ.Χ.: ‘’Έχτισε την μονή της Αγίας Τριάδος στο Πήλιο… Στην περιοχή των Σερβίων περιόδευσε στηρίζοντας τους χριστιανούς στην ευσέβεια και συνιστώντας τους την υπομονή στο θέλημα του Θεού, και με τις διδαχές του ανακούφιζε αυτούς που δοκίμαζαν την θλίψη από την τουρκική τυραννία’’. (σελ. 14).

ε. Αθανάσιος Πάριος, 1721-1813 μ.Χ.: ‘’Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος δίδαξε στην σχολή της Κοζάνης’’. Σχετιζόταν ‘’με δυο μητροπολίτες της μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης. Με τον μητροπολίτη Βενιαμίμ Καρίπογλου… και με τον μητροπολίτη Ιγνάτιο στον οποίο έδωσε να διαβάσει το χειρόγραφό του που εξέδωσε με τίτλο ‘’Αντίπαπας’’. Το ίδιο χειρόγραφο το έδωσε και στον Κοζανίτη οικονόμο π. Γεώργιο Παπαστάμου ο οποίος ήταν μαθητής του Ευγένιου Βούλγαρη’’. (σελ. 15-16).

στ. Απόστολος Παύλος. Μετά τη Βέροια ο Παύλος ‘’με τους μαθητές του ‘’Σίλα, Τιμόθεο, Λουκά και Σωσίπατρο κατευθύνθηκαν προς το Βέρμιο. Στον τόπο όπου σήμερα είναι η Ζωοδόχος Πηγή κάθισαν να ξαποστάσουν. Νερό δεν υπήρχε στο σημείο και ο απόστολος Παύλος χτύπησε με το ραβδί του την πέτρα και ανέβλυσε νερό. Από εκεί πέρασε στη συνέχεια στα Πιέρια και προς την θάλασσα για να φύγει προς την Αθήνα’’. (σελ. 17).

Στη σελ. 18, μέσα σε ορθογώνιο πλαίσιο αναγράφονται: ‘’Ο Απόστολος Παύλος στην Κοζάνη. // Διέλευση του Αποστόλου από την σημερινή θέση // Ζωοδόχος Πηγή στον παλαιό δρόμο Βεροίας-Κοζάνης’’. Ακολουθούν: Το Απολυτίκιον, το Κοντάκιον και 3 Μεγαλυνάρια. Ο υμνογράφος τα αφιερώνει ‘’Παύλω Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης, συνωνυμούντι Παύλω τω Πρωτοκορυφαίω’’.

ζ. Άγιος Μακεδόνιος επίσκοπος Καισαρείας, 325 μ.Χ.: ‘’Ο άγιος Μακεδόνιος είναι ο πρώτος επίσκοπος της επισκοπής Καισαρείας (κοντά στο σημερινό χωριό Καισαριά) που υπαγόταν στην μητρόπολη Λαρίσης. Συμμετείχε στην πρώτη οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ.’’. (σελ. 19).

η. Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, 1779 μ.Χ.: ‘’Υπάρχουν μαρτυρίες ότι ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στην περιοδεία του πέρασε και από την περιοχή της Κοζάνης’’ (σελ. 21).

Εύχομαι το στίγμα που άφησαν οι μνημονευθέντες Άγιοι να βρίσκει γη αγαθή και σε μας τους σημερινούς, μέσα μας και ανάμεσά μας, ‘’υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως’’. (=Για την ειρήνη όλου του κόσμου, για τη στερέωση των αγίων Εκκλησιών του Θεού και για την ένωση όλων των ανθρώπων).

Στην 3^η σελίδα εικονίζεται η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και στην επόμενη ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος. Μια συνέχεια, από τον Επίσκοπο Μακεδόνιο της πρώτης Επισκοπής Καισάρειας, αδιάσπαστη στον τόπο μας μέχρι σήμερα, που εγγυάται τη σωτηρία μας μέσα στην Εκκλησία, στην οποία εγκεντρίζονται διαρκώς, άνθρωποι και γένη, λαοί ολόκληροι, με πτώσεις και ανορθώσεις και με ελπίδα στην ειρήνευση και την ενότητα ου ανθρώπινου γένους.

Την ελπίδα ενίσχυσε η άγια παρουσία και ο λόγος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στην Αχειροποίητο της Θεσσαλονίκης(19-10-2019) στο συλλείτουργο με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο Β’.: ‘’Η ιστορία δεν τελειώνει εις τα δάκρυα και εις τας θλιβεράς διαπιστώσεις. Το μεγαλείον της ιστορίας ‘’του ενδόξου βυζαντινισμού μας’’ κατά τον ποιητήν, έγκειται κυρίως εις το μέλλον. Και η Ρωμιοσύνη έχει μέλλον όσον υπάρχει αυτός ο κόσμος. Διά να έχει μέλλον όμως απαιτείται μεν ο σεβασμός εις το παρελθόν, αλλά απαιτείται και η αφύπνισης της κοινωνίας του παρόντος, ώστε να προστατεύσει και να θωρακίσει τους ιερούς θεσμούς της συνεχείας του δώρου της ζωής της μητρότητος και της τεκνογονίας, τους οποίους τιμώμεν ιδιαιτέρως οσάκις προσεγγίζομεν ή ασπαζόμεθα την εικόνα της υπεραγίας Θεοτόκου’’. (Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος. Ι. Ναός Αχειροποιήτου Θεσσαλονίκης, 19-10-2019).

Στις επόμενες σελίδες του το Ημερολόγιο 2020 παρουσιάζει κατά τα γνωστά, τους μήνες με τις καθημερινές εορτές, τη διοίκηση της Ι. Μητροπόλεως, τους ναούς και τους εφημερίους με τα τηλέφωνά τους και άλλες χρήσιμες πληροφορίες.

Μπορείτε να το προμηθευτείτε από την Ι. Μητρόπολη, από το βιβλιοπωλείο της Ι. Μητροπόλεως ‘’Καταφυγή’’ στην Κοζάνη και από όλους τους ενοριακούς ναούς.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

21-10-2019

Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Γέρων Εφραίμ της Αριζόνας, προηγούμενος της Ι.Μ. Φιλοθέου

Τα ξημερώματα της Κυριακής 8 Δεκεμβρίου 2019, ώρα Ελλάδος, περί τις 10:00 μ.μ. ώρα Αμερικής, κοιμήθηκε εν Κυρίω ο Γέροντας Εφραίμ στην Αριζόνα. 

Όλη την προηγούμενη ημέρα ήταν διαυγής όπου και κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων.

Την επόμενη ημέρα το πρωί οι νοσοκόμοι βρήκαν, στις 09.00 το πρωί τον γέροντα σε σχεδόν όρθια στάση να έχει παραδώσει το πνεύμα του. 

Ο μακαριστός Γέροντας, ο οποίος υπήρξε πνευματικός και ιδρυτής περί των είκοσι Μονών στην Αμερική και πνευματικός πολλών αγιορειτών πατέρων, εκοιμήθη μετά από πολύχρονη ασθένεια αφήνοντας ως ιερά πνευματική παρακαταθήκη ένα σπουδαίο πνευματικό και ποιμαντικό έργο, καθώς μεταξύ των άλλων χαρισμάτων του υπήρξε ο αναμορφωτής του μοναχισμού στην Αμερική, μετατρέποντας την έρημο σε όαση πνευματική και αγιασμένο τόπο με τις Μονές τις οποίες ίδρυσε εγκαθιστώντας σε αυτές αδερφότητες που συνεχίζουν την αγιορείτικη παράδοση στην αμερικανική ήπειρο.

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Ο Άγιος Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας Ευβοίας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ευάγγελος. Στο σχολείο φοίτησε μόνον δύο χρόνια. Η ασθένεια του δασκάλου και η φτώχεια της οικογένειάς του τον έσπρωξαν να εργασθεί βόσκοντας τα λίγα ζώα της. Λίγο αργότερα, περίπου εννέα χρονών παιδάκι, εργάστηκε στο ανθρακωρυχείο της περιοχής και μετά στο παντοπωλείο ενός γνωστού της οικογένειας, στον Πειραιά. Ο πατέρας του είχε πάει να δουλέψει στη διώρυγα του Παναμά, για να συντηρήσει την οικογένειά του.

Όταν ήταν 8 ετών, βρήκε ένα φυλλάδιο με το βίο του Αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη, το οποίο διάβαζε συλλαβιστά. Ο βίος του αγίου συγκίνησε το μικρό βοσκό και θέλησε να τον μιμηθεί. Έτσι, γύρω στα δώδεκα χρόνια του, ξεκίνησε μόνος του κρυφά για το Άγιο Όρος και στο πλοίο συνάντησε τον μετέπειτα Γέροντά του, ιερομόναχο Παντελεήμονα, τον πνευματικό, που ασκήτευε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου στη Σκήτη Καυσοκαλυβίων του Αγίου Όρους.

Σ΄ αυτόν τον Γέροντα και τον αυτάδελφό του μοναχό Ιωαννίκιο, ο νεαρός δόκιμος έκανε χαρούμενη και άκρα υπακοή και έτσι σε λίγα χρόνια αξιώθηκε να καρεί μοναχός. Λόγω της θερμής πίστης του, της υπακοής και της άσκησής του, τον επισκέφθηκε η θεία Χάρη και απέκτησε σε νεαρή ηλικία το χάρισμα της διοράσεως.

Στο Άγιον Όρος ασθένησε από πλευρίτιδα γύρω στα 18 του χρόνια και οι γέροντές του τον έστειλαν σε μοναστήρι στην Εύβοια για θεραπεία. Εκεί τον γνώρισε ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Πορφύριος και αφού διαπίστωσε την πνευματική του προκοπή, τον χειροτόνησε ιερέα σε ηλικία 20 ετών. Μετά από ένα μικρό διάστημα ο Μητροπολίτης της περιοχής τον κατέστησε πνευματικό και έτσι έθεσε στην υπηρεσία των πιστών το χάρισμα της διοράσεως. Με το χάρισμα αυτό, ο νεαρός ιερομόναχος και πνευματικός Πορφύριος βοηθούσε τους ανθρώπους να γλιτώσουν από διάφορες πλεκτάνες του πονηρού, να καταλάβουν τί γίνεται στην ψυχή τους και να εργασθούν για τη σωτηρία τους.

Το 1940 διορίστηκε εφημέριος στην Πολυκλινική Αθηνών, στην οδό Σωκράτους, κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Σ΄ αυτή τη θέση παρέμεινε συνολικά 33 χρόνια, εξομολογώντας τους ασθενείς και άλλους, προσευχόμενος, συμβουλεύοντας και συχνά θεραπεύοντας με την προσευχή και τη Χάρη του Θεού ασθενείς που ζητούσαν τη βοήθεια του.

Το 1950 νοίκιασε το εγκαταλελειμμένο μοναστηράκι του Αγίου Νικολάου Καλλισίων στην Πεντέλη και μέχρι το 1978 καλλιεργούσε την περιοχή του. Το 1979 εγκατεστάθηκε στο Μήλεσι Αττικής, κοντά στον Ωρωπό, όπου άρχισε, αφού έλαβε τις νόμιμες άδειες, να κτίζει το Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Σ΄ αυτό δεχόταν επισκέπτες κάθε κατηγορίας και τηλεφωνήματα από όλα τα μέρη του κόσμου, για διάφορα προβλήματα και συμβούλευε, ευχόταν, εξομολογούσε και θεράπευε τις ψυχές και πολλές φορές και τα σώματα των ανθρώπων.

Τον Ιούνιο του 1991, προαισθανόμενος το τέλος του, και μή θέλοντας να κηδευθεί με τιμές, αναχώρησε για το καλύβι του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια και στις 2 Δεκεμβρίου παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο.

Οι διδαχές του παραμένουν πολύτιμες παρακαταθήκες για τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο της εποχής μας. Με τη βαθιά αγάπη και τη διάκριση που τον χαρακτήριζε, τα λόγια του αποτελούν αληθινές σανίδες παρηγοριάς στις μέρες μας. Η διεισδυτική του ματιά και η μεγάλη του φιλανθρωπία προσφέρουν ξεχωριστές διαστάσεις στη σύγχρονη Ποιμαντική.

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά συνεδρίασή της 27ης Νοεμβρίου 2013, υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Συμβουλές για την τοποθέτησή μας απέναντι σε μια ασθένεια

Ο καρκίνος κυρίως βγαίνει σε μπερδεμένες ψυχές, σε αγχώδεις ανθρώπους, σε βασανισμένους από διάφορα γεγονότα, σε καταπιεσμένους. Όταν πάθεις κάτι και σου πουν, ότι είναι καρκίνος, πρέπει να δοθείς πολύ στην αγάπη του Θεού. Να ηρεμήσεις, να ησυχάσεις, ν' αγαπήσεις τον κόσμο, να τ' αγαπήσεις όλα. Να είσαι όλο αγάπη και δοξολογία στο Θεό και να αγιάσει η ψυχή σου. Και όταν αγιάσει η ψυχή σου, όταν προσκολληθείς στο Θεό και γίνει ηρεμία, το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό και όλα τα συστήματα του οργανισμού θα ηρεμήσουν και τότε ο καρκίνος, αν δεν θεραπευτεί, τουλάχιστον θα μείνει εκεί πού βρίσκεται...
Σου είπαν, ότι έχεις AIDS. Αλλά, όταν λένε έτσι, πρέπει να είσαι γεμάτος χαρά. Όχι, ''έχω αυτή την αρρώστια, συνεπώς θα πεθάνω...''. Τίποτα!
Θα μελετήσεις την Γραφή. Θα δεις, ότι δεν υπάρχει θάνατος και ότι όποιος πιστεύει στα λόγια του Θεού, δεν πεθαίνει ποτέ!
Όταν είσαι άρρωστος να παρακαλάς τον Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και ο Θεός επειδή θα τον παρακαλάς ταπεινωμένος και πονεμένος θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες και θα σε κάνει καλά και στο σώμα. Να μην προσεύχεσαι με υστεροβουλία λέγοντας:
''Θεέ μου συγχώρησε τις αμαρτίες μου'' και το μυαλό σου να είναι προσκολλημένο στη σωματική σου ασθένεια. Μια τέτοια προσευχή δεν θα έχει αποτέλεσμα.
Όταν προσεύχεσαι να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια και να την αποδέχεσαι σαν κανόνα για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στον Θεό και ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του...
Άγιος Πορφύριος