Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527). Καταγόταν από το χωριό Μουταλάσκη της Καππαδοκίας και ήταν γιός ευσεβών γονέων του Ιωάννη και της Σοφίας.
Από μικρός είχε μοναχικές τάσεις και μπήκε στο μοναστήρι των Φλαβιανών. Ήταν τόσο εγκρατής που ορισμένα συνηθισμένα φαγητά ποτέ δεν τα δοκίμασε. Μάλιστα σε νεαρή ηλικία όταν σε ένα κήπο επεθύμησε να φάει μήλο, το πήρε στο χέρι του και είπε: Ωραίο στην όραση και καλό για φάγωμα, αλλά αυτό μας θανάτωσε. Έπειτα το πέταξε κάτω και το πάτησε και έβαλε όρο να μη φάει ποτέ μήλο στη ζωή του. Στα δέκα έξι χρόνια του πήγε στο Μέγα Ευθύμιο, αλλά εκείνος τον είδε μικρό και τον έστειλε στο Κοινόβιο του αγίου Θεοκτίστου. Εμιμήθηκε όλες τις αρετές των μοναχών σε τέτοιο σημείο που ο Μέγας Ευθύμιος να τον αποκαλέσει παιδαριογέροντα.
Όταν μεγάλωσε ό Μ. Ευθύμιος τον πήρε μαζί του και στο καιρό της Μ. Σαρακοστής τον έπαιρνε μαζί του και στη έρημο. Τόσο μεγάλες αρετές απέκτισε από την άσκησή του, ώστε να πραγματοποιεί πολλά θαύματα όπως να βγάζει με τη προσευχή του νερό σε άνυδρες περιοχές ή όταν μπήκε σε φούρνο να μην καούν ούτε τα ρούχα του.
Προσείλκυσε με τη ζωή του πλήθη μοναχών στην περίφημη από αυτόν κτισθείσα Λαύρα.
Για την αγιότητά του και τη φήμη του στάλθηκε δύο φορές πρέσβυς στη Κωνσταντινούπολη από το Πατριάρχη Ιεροσολύμων (491).
Κοιμήθηκε ειρηνικά σε ηλικία 94 χρονών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου