Ο ΔΕΙΠΝΟ ΤΟΥ ΒΟΣΚΟΥ - The Shepherd's Supper - Full movie with multiple subtitles

Σύνοψη

Ένας καλοκάγαθος βοσκός θα ακούσει το κήρυγμα του Ιερέα του χωριού, για τον ίσιο δρόμο που πρέπει να ακολουθούν οι πιστοί και πως αν δεν λοξοδρομήσουν ποτέ, θα βρουν τον Παράδεισο και θα συναντήσουν τον Θεό. Ο απονήρευτος βοσκός (Μαυρογένης), που δεν γνωρίζει τίποτα για Θεό και Θρησκείες, παίρνει τοις μετρητοίς τα λόγια του Ιερέα και ξεκινάει ένα ταξίδι, βαδίζοντας συνέχεια ίσια, έχοντας την εντύπωση ότι πράγματι θα βρει τον Παράδεισο. Θα συναντήσει αρκετά εμπόδια στον δρόμο του αλλά και θαυματουργικές εμφανίσεις. Λίγο πριν καταρρεύσει από την πείνα και την κούραση, θα τον περιμαζέψουν σε ένα Μοναστήρι, όπου εκεί θα λάβει την απάντηση στην αναζήτησή του. Κάτι αναπάντεχο περιμένει όμως τόσο τον βοσκό όσο και τον Ηγούμενο της Μονής…

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

9 Βραβεία στο Φεστιβάλ Φλωρεντίας:

• Καλύτερης Ταινίας
• Καλύτερου Παραγωγού (Κωνσταντίνος Γουργιώτης)
• Καλύτερης Φωτογραφίας (Γιάννης Κασσής)
• Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (Γιάννης Στραβόλαιμος)
• Καλύτερης Διεύθυνσης Παραγωγής (Κωνσταντίνος Γουργιώτης)
• Καλύτερων Κουστουμιών (Ζήλη Στραβόλαιμου)
• Καλύτερου Μοντάζ (Γιάννης Στραβόλαιμος)
• Τιμητικό Βραβείο Make up και Hairstyling (Μαριλένα Παπαβασιλείου, Άρης Βερέμης, Έφη Τσίμπη, Κωνσταντίνος Σαββάκης)
• Τιμητικό Βραβείο Ηθοποιού (Κωστής Σαββιδάκης)

7 Βραβεία στο Διεθνές Φεστιβάλ του Μιλάνο:

• Πρωτότυπου Σεναρίου (Γιάννης Στραβόλαιμος)
• Κουστουμιών (Ζήλη Στραβόλαιμου)
• Ήχου (Βάλλια Τσέρου)
• Οπτικών εφέ (Γιάννης Στραβόλαιμος)
• Σκηνοθεσίας (Γιάννης Στραβόλαιμος)
• Μακιγιάζ (Μαριλένα Παπαβασιλείου)
• Κομμώσεις (Κωνσταντίνος Σαββάκης)

5 Βραβεία στο Λας Βέγκας (Vegas Movie award):

• Παραγωγού (Κωνσταντίνος Γουργιώτης)
• Καλύτερου Ηθοποιού (Κωστής Σαββιδάκης)
• Καλύτερης Ηθοποιού (Έλενα Θωμοπούλου)
• Β’ Ανδρικού ρόλου (Τέο Θεοδωρίδης)
• Σκηνοθεσίας (Γιάννης Στραβόλαιμος)

2 Βραβεία στο Διεθνές Φεστιβάλ στο Παρίσι:

• Μοντάζ (Γιάννης Στραβόλαιμος)
• Οπτικών εφέ (Γιάννης Στραβόλαιμος)

2 Βραβεία στο Διεθνές Φεστιβάλ του Τορόντο:

• Καλύτερης Ταινίας
• Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας

6 Βραβεία Hollywood Gold Awards:

• Παραγωγής (Κωνσταντίνος Γουργιώτης)
• Σκηνοθεσίας (Γιάννης Στραβόλαιμος)
• Σεναρίου (Γιάννης Στραβόλαιμος)
• Κουστουμιών (Ζήλη Στραβόλαιμου)
• Κομμώσεις (Κωνσταντίνος Σαββάκης)
• Μακιγιάζ (Έλενα Βρανά)

3 Βραβεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Μόσχας:

• Καλύτερης Ταινίας
• Καλύτερου Ηθοποιού (Κωστής Σαββιδάκης)
• Οπτικών Εφέ (Γιάννης Στραβόλαιμος)

Βραβείο Καλύτερης Δραματικής Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Αγίας Πετρούπολης στη Ρωσία.

Βραβείο Καλύτερης Δραματικής Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ της Ρώμης.

Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ της Λισαβόνας.

Βραβείο Καλύτερης σκηνοθεσίας (Γιάννης Στραβόλαιμος) στο Sochi της Ρωσίας.

Τιμητικό Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών.

Τιμητική Διάκριση στο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου.

Βραβείο συνολικής καλύτερης ηθοποιίας από το Διεθνές Φεστιβάλ του Βανκούβερ.

G

M

T

Y

Ανίχνευση γλώσσαΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

ΕλληνικάΑγγλικάΟυγγρικά-------- [ Ολα ] --------ΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες

Επιλογές : Ιστορία : Σχόλια : DonateΚλείνω

Μέσον και Σκοπός

 

Όπως είναι γνωστό, το μέσον χρειάζεται για να επιτευχθεί o επιδιωκόμενος σκοπός.

Για παράδειγμα, για να δει ένας τυφλός, πράγμα που είναι γι’ αυτόν ο επιδιωκόμενος σκοπός, χρειάζεται οπωσδήποτε να απαλλαγεί από την πάθηση  που έχει. Έτσι το ζητούμενο γι’ αυτόν, δηλαδή ο σκοπός, είναι να δει. Όταν ο Χριστός ρώτησε έναν τυφλό, «τι σοι θέλεις ποιήσω; ο δε είπε· Κύριε, ίνα αναβλέψω» ( Λουκ. ιη’, 41). Δεν του είπε, θέλω να γίνουν όμορφα τα μάτια μου για να με βλέπουν οι άλλοι και να νομίζουν ότι βλέπω. Τώρα μπορεί κανείς να ρωτήσει, γιατί γράφτηκαν αυτά τα παραπάνω που είναι γνωστά και αυτονόητα; Η απάντηση είναι, για να γίνουν κατανοητά και αποδεκτά τα παρακάτω:

Υπάρχει κίνδυνος να συγχέει κανείς το μέσον με το σκοπό και να κάνει το μέσον σκοπό και τον σκοπό να τον παραβλέπει. Το να κάνει κανείς το καλό, είναι πολύ καλό. Το να απαλλάσσεται από την αμαρτία, είναι πολύ καλό. Το να θέλει και να προσπαθεί να γίνει άγιος, δηλαδή να επιδιώκει τον αγιασμό, είναι πολύ καλό. Το να θέλει και να προσπαθεί να αποκτήσει καθαρή καρδιά, είναι πολύ καλό. Όμως όλα αυτά τα πολύ καλά είναι απαραίτητα για να επιτευχθεί ο σκοπός που είναι να δει το Θεό, και όχι, όπως λέει ο λαός, για τα μάτια του κόσμου.

Ο Απόστολος Παύλος παραγγέλλει, «Ειρήνην διώκετε μετά πάντων, και τον αγιασμόν, ου χωρίς ουδείς όψεται τον Κύριον»( Εβρ. ιβ’, 14). Άρα ο αγιασμός χρειάζεται για να δει ο πιστός τον Κύριο και όχι για να λέει ότι είναι άγιος ο ίδιος. Τι σόι άγιος μπορεί να είναι κάποιος, όταν δεν έχει ως σκοπό να δει τον Κύριο; Ο Κύριος είπε, «μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται» (Ματ. ε’, 8). Άρα η καθαρή καρδιά είναι απαραίτητη για να δει ο πιστός το Θεό και όχι για να λέει ότι αυτός είναι καθαρός και να σιχαίνεται τους άλλους ως ακάθαρτους. Τι σόι καθαρή καρδιά μπορεί να έχει κάποιος, όταν δεν έχει ως σκοπό να δει το Θεό;

Σκοπός λοιπόν και στόχος για κάθε πιστό πρέπει να είναι η γνώση του Χριστού, και όλα τα άλλα τα πολύ καλά και απαραίτητα, προς τον σκοπόν αυτόν πρέπει να αποσκοπούν και να κατατείνουν. Άλλωστε αυτό συνιστά και την αιώνιον ζωήν, τον ορισμό της οποίας δίνουν τα λόγια του Κυρίου, «αύτη δε ἐστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν» (Ιω. ιζ’, 3). 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τι σημαίνει η λέξη προφήτης

 

 

Η λέξη προφήτης έχει άμεση σχέση με το ρήμα φημί που σημαίνει λέγω. Η πρόθεση προ, πριν το φημί, το κάνει πρόφημι που σημαίνει προλέγω. Σύμφωνα με αυτά και η λέξη προφήτης  δηλώνει  αυτόν που προλέγει. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι οι προφήτες μόνο προφήτευαν ώστε η λέξη προφήτης να σημαίνει μόνο αυτόν που προλέγει.

 

Όταν ο Κύριος πήγε στην πατρίδα Του  «  εἶπε πρὸς αὐτούς· πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ »    (Λουκ. δ’, 23 - 24). Η φράση « ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου », προφανώς, όπως δηλώνει και  η  λέξη, «ποίησον»,  αναφέρεται στο να κάνει θαύματα και στην πατρίδα Του  και όχι για να πει  προφητείες.  Αυτό φαίνεται  και  στη συνέχει που τους είπε,  « οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ ». Και εδώ η λέξη προφήτης  σε συνδυασμό με τα προηγούμενα  προφανώς  δε δηλώνει αποκλειστικά και μόνο αυτόν που προλέγει αλλά και αυτόν που λέει τα λόγια του Θεού και εργάζεται τα έργα Του.  

 

Σύμφωνα με αυτά, τα λόγια του Κυρίου, «   ὁ  δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήψεται, »( Ματ. ι’,  41), δε σημαίνουν ότι αυτός ο προφήτης που γίνεται δεκτός από κάποιον είναι προφήτης αποκλειστικά με την αρχική σημασία της λέξης, δηλαδή αυτός που προλέγει. Μπορεί απλώς να λέει λόγια του Θεού και όχι λόγια ανθρώπινα, ανούσια και ανώφελα.  Έτσι αυτός  που   τον δέχεται, ουσιαστικά τον δέχεται, γιατί θέλει να ακούσει τα  λόγια του Θεού  που λέει. Αντιθέτως αυτός που  δεν  τον δέχεται,  ουσιαστικά  δεν τον δέχεται, γιατί δε θέλει να ακούσει  τα λόγια  του Θεού  που λέει και προτιμάει  λόγια άλλων διδασκάλων.   

 

Το ότι η λέξη προφήτης δε σημαίνει  μόνο  αυτόν που προλέγει   φαίνεται και από το ότι προφήτες λεγόταν και αυτοί που υπηρετούσαν ψεύτικους θεούς, όπως για παράδειγμα  τον  Βάαλ.  Αυτοί κάθε άλλο  παρά προέλεγαν  τα  μέλλοντα να συμβούν, γιατί όλα τους ήταν ψεύτικα.  Ο προφήτης Ηλίας τους αναφέρει ως εξής. «καὶ εἶπεν ᾿Ηλιοὺ πρὸς τὸν λαόν· ἐγὼ ὑπολέλειμμαι προφήτης τοῦ Κυρίου μονώτατος, καὶ οἱ προφῆται τοῦ Βάαλ τετρακόσιοι καὶ πεντήκοντα ἄνδρες, καὶ οἱ προφῆται τοῦ ἄλσους τετρακόσιοι·»(Γ’Βασ. ιη’,22). Αυτά ειδικά για τη λέξη προφήτης σύμφωνα με τον τίτλο. 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

 

G

M

T

Y

Ανίχνευση γλώσσαΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

ΕλληνικάΑγγλικά-------- [ Ολα ] --------ΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες

Επιλογές : Ιστορία : Σχόλια : DonateΚλείνω

Ποιο από τα δύο συστατικά του ανθρώπου έχει μεγαλύτερη αξία, η ψυχή ή το σώμα;

 

Ο άνθρωπος ως δημιούργημα του Θεού έχει αξία και κατά την ψυχή και κατά το σώμα. Με το Μυστήριο της Θείας ενανθρώπησης αγιάζεται και η ψυχή και το σώμα. Με την ανάσταση των νεκρών θα απολαμβάνουν και η ψυχή και το σώμα. Ο Λόγος προσέλαβε όχι μόνο ανθρώπινη ψυχή αλλά  σώμα.

Όταν ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα, έδειξε φροντίδα και για τη ψυχή και για το σώμα τους, χωρίς να κάνει αξιολογική διάκριση μεταξύ των δύο στοιχείων της ανθρώπινης φύσης. Όμως, επειδή λόγω της αμαρτίας η ψυχή και το σώμα του ανθρώπου έγιναν δυσκίνητα προς το αγαθό, η πνευματική πρόοδος και η αναγέννηση συνοδεύονται από πόνο και κόπο ψυχικό και σωματικό, χωρίς αυτό να μειώνει την αξία της ψυχής και του σώματος, αφού πρόκειται για τον καθαρισμό τους και τη δόξα τους.

Αν όμως πούμε ότι η ψυχή αξίζει περισσότερο από το σώμα, επειδή αυτή είναι πνευματική ενώ το σώμα είναι υλικό, ασφαλώς η σκέψη αυτή είναι σωστή, γιατί στην ιεραρχική κλίμακα των αξιών τα πνευματικά προηγούνται των υλικών. Αλλά ακόμη και έτσι, πάλι δεν μειώνεται η αξία του σώματος, αφού ένα πράγμα τότε παίρνει αξία, όταν τοποθετείται στην πραγματική του θέση

Μήπως  όμως η ψυχή αξίζει περισσότερο από το σώμα, επειδή το σώμα είναι θνητό ενώ η ψυχή είναι αθάνατη; Όχι, γιατί, εάν το σώμα είναι θνητό, είναι λόγω της αμαρτίας. Αλλά μήπως και η ψυχή δεν γεύεται τον πνευματικό θάνατο λόγω της αμαρτίας; Η αμαρτία  οδήγησε και στο σωματικό και στον ψυχικό θάνατο.

Το ότι λοιπόν το ανθρώπινο σώμα με το θάνατο γίνεται άσχημο και χάνει την αξία του, δε σημαίνει ότι μειώνεται έναντι της ψυχής, γιατί και η ψυχή με τον πνευματικό  θάνατο χάνει την ωραιότητά της και δεν γνωρίζουμε πόσο άσχημη γίνεται.  Άλλωστε  με την ανάσταση των νεκρών   ο άνθρωπος πλέον   και κατά την ψυχήν και κατά το σώμα  δε θα είναι    όπως ήταν    στην    επίγεια διαδρομή του.

Τελικά, η αξία της ψυχής και του σώματος εξαρτάται από  το  κατά  πόσο  βρίσκονται  κοντά στο Θεό ενσωματωμένα στο μυστικό σώμα του Χριστού. Εάν συμβαίνει αυτό, τότε και η ψυχή και το σώμα, έχουν την αξία  που δίνει ο Θεός στο καθένα.       

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

 

Τι σημαίνει κατά λέξη, Βασιλεία του Θεού.

 

Σύμφωνα με το Συντακτικό της Ελληνικής γλώσσης, στην προκειμένη  περίπτωση, η λέξη «βασιλεία» γίνεται «βασιλεύει», δηλαδή ρήμα.  Η γενική πτώση  «του Θεού»  γίνεται  οριστική, δηλαδή « ο Θεός» και έτσι είναι  υποκείμενο του ρήματος «βασιλεύει». Κατά λέξη λοιπόν,  Βασιλεία του Θεού σημαίνει, ο Θεός βασιλεύει.

Τι όμως σημαίνει ο Θεός βασιλεύει; Προφανώς σημαίνει ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος πάντων των κτισμάτων Του, ορατών και αοράτων μηδενός εξαιρουμένου. Με μια λέξη σημαίνει ότι ο Θεός είναι ο Παντοκράτωρ.  

Ο Θεός  όμως  έδωσε  κάθε εξουσία και στον Υιόν Του, σύμφωνα με τα λόγια του Ιδίου, «ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς »(Ματ. κη’, 18). Αυτό βέβαια μέχρι να υπάρχει ο υλικός κόσμος, γιατί « καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ »( Β’ Πέτρ. γ’, 13).

Έπειτα  το τέλος,  συγκεκριμένα τα γράφει ο Απόστολος Παύλος, « εἶτα τὸ τέλος, ὅταν παραδῷ τὴν βασιλείαν τῷ Θεῷ καὶ πατρί, ὅταν καταργήσῃ πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν. δεῖ γὰρ αὐτὸν βασιλεύειν ἄχρις οὗ ἂν θῇ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.  ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος· πάντα γὰρ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. ὅταν δὲ εἴπῃ ὅτι πάντα ὑποτέτακται, δῆλον ὅτι ἐκτὸς τοῦ ὑποτάξαντος αὐτῷ τὰ πάντα. ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα, ἵνα ᾖ ὁ Θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσιν »(Α’ Κορ. ιε’, 24-28 ).

Άρα ο Θεός βασιλεύει και, κατά τον Ψαλμωδό, « Ο Κύριος ἐβασίλευσεν, ὀργιζέσθωσαν λαοί· ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν Χερουβίμ, σαλευθήτω ἡ γῆ.  Κύριος ἐν Σιὼν μέγας καὶ ὑψηλός ἐστιν ἐπὶ πάντας τοὺς λαούς » ( Ψ. 98. 1-3).

Ας σημειωθεί όμως ότι ο Κύριος είπε για το Θεό:

α)  « οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός» ( Ματ. ιθ’, 17).   

β) « οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ »  (  Ιω. γ’, 16).

Το λοιπόν οι  πιστοί ψάλλουν, « τις θεός μέγας ως ο Θεός ημών»;  

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο ΠΕΙΡΑΖΩΝ

Α’ Γιατί ο διάβολος πειράζει τους ανθρώπους;

Επειδή αυτή είναι η δουλειά του την οποία κάνει με πολλή επιμέλεια και σχεδιασμό. Ως φορέας του σκότους και κάθε κακίας που είναι, πάει αντίθετα στο θέλημα του Θεού και δεν δίστασε ακόμη να πειράξει τον Ίδιο το Χριστό ο Οποίος βεβαίως τον νίκησε κατά κράτος με τα λόγια της Γραφής.

Β’ Γιατί ο Θεός δεν εμποδίζει το διάβολο να πειράζει τους ανθρώπους;

Εδώ μπορεί να πει κανείς πολλά, ας μείνουμε όμως στα παρακάτω λίγα.

α) Όταν κάποιος δεν υπακούει στο θέλημα του Θεού και παρασύρεται από σατανικές προτροπές, δίνει δικαιώματα στο σατανά να τον πειράζει και έτσι ο Θεός δεν παρεμβαίνει, για το καλό του βέβαια. Αν εμπόδιζε ο Θεός το σατανά, τότε ο ταλαίπωρος άνθρωπος θα τα έβλεπε όλα ρόδινα. Τώρα όμως μπορεί να επιστρέψει στο Θεό, γιατί θα καταλάβει τι σημαίνει πειρασμός από το σατανά.

β) Ο Θεός δεν εμποδίζει το σατανά να πειράξει, όχι μόνο όσους ανήκουν στην προηγούμενη περίπτωση, αλλά και όσους προσπαθούν να ακολουθούν το θέλημά Του. Προφανώς και στην περίπτωση αυτή για το καλό τους, γιατί έτσι δοκιμάζοντα και εξασκούνται στον πνευματικό τους αγώνα. Προοδεύουν πνευματικά και πλησιάζουν περισσότερο στο Θεό. Εδώ καλό είναι να θυμηθεί κανείς την περίπτωση του Ιώβ.

γ) Πάντως, επειδή ο πειρασμός είναι ανεπιθύμητος και οδυνηρός, ο Ίδιος ο Κύριος, ως φιλάνθρωπος που είναι, διδάσκει τους πιστούς να λένε στον Ουράνιο Πατέρα, «καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ ».

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το πράσο το παραδείσου

 

Υπήρχε κάποτε ένας άνθρωπος που ήταν πολύ σκληρός , άπληστος και τσιγκούνης. Έφτασε η μέρα να πέθανε και οδηγήθηκε στον ουρανό.

Εκεί στην είσοδο του παραδείσου τον σταμάτησαν για να ερευνήσουν τις πράξεις της ζωής του. Άνοιξαν τα βιβλία αλλά δεν έβρισαν να έχει κάνει κάτι καλό και χρήσιμο. Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκαν ότι μια μέρα της ζωής του νευριασμένος πέταξε ένα πράσο σε έναν ζητιάνο που πεινούσε και του ζητούσε φαγητό με σκοπό όμως να τον διώξει.Ο ζητιάνος όμως πήρε το πράσο το έφαγε και χόρτασε την πείνα του με αυτό.

Για αυτό το πράσο του επιτράπηκε να μπει στον Παράδεισο όχι όμως από την κεντρική πόρτα. Τότε εμφανίστηκε το πράσο του, έγινε τεράστιο και με αυτό ξεκίνησε να αναρριχείται και να ανεβαίνει ένα τεράστιο τοίχο για να περάσει στον Παράδεισο.

Όταν έφτασε ψηλά στο τέρμα έβαλε το ένα του πόδι από την άλλη πλευρά του τοίχου και ετοιμάστηκε να κατεβεί μέσα στον παράδεισο.

Την τελευταία όμως στιγμή είδε ότι άλλα δέκα άτομα σκαρφάλωνα και αυτά από το πράσο του στον τοίχο για να μπούνε κι αυτοί .

Του κακοφάνηκε πολύ,σκέφτηκε , |”με το δικό μου το πράσο να κερδίσουν οι αυτοί τον Παράδεισο;”. Δίνει μια το πράσο με το πόδι του για να πέσουν οι αυτοί που ανέβαιναν , αλλά δυστυχώς κατά θεία παραχώρηση μαζί με αυτούς έπεσε και ο ίδιος.

Έτσι έχασε την ευκαιρία από την απληστία του να κερδίσει την αιωνιότητα.

ΟΜΟΡΦΙΑ

 

 

Η ομορφιά παρέρχεται και πίσω δε γυρίζει,

αγάλι, αγάλι,  και   αυτή, αρχίζει ν' ασχημίζει.

 

Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος, όμορφος δε θα μείνει,

γιατί περνώντας  ο καιρός, σημάδια θα τ’ αφήνει.

 

Και τότε πια από μόνος του, πλέον θα  εκτιμήσει,

μήπως τυχόν  τα  πράγματα, λάθος τα 'χει σταθμίσει.

 

Την ομορφιά,  μόνο αυτή,  αν είχε  προτιμήσει,   

σε βάρος των πνευματικών που έχουν ατονήσει.

 

Επίδειξη της ομορφιάς, όπου αυτή  υπάρχει,

δεν καθρεφτίζει  την καρδιά, όταν υπάρχουν πάθη.

 

Άλλα  κοιτάζει ο Θεός και όχι ομορφάδες,

τέτοια   κοιτάζουν οι γαμπροί  καθώς και  οι νυφάδες.

 

Παρ’ όλα αυτά  και άσχημος, αν κάποιος έχει γίνει,  

ποσώς δεν εμποδίζεται, πιστός να παραμείνει. 

 

Κι’ αν κάποτε η ομορφιά, τον είχε ξεμυαλίσει,

τώρα με την ασχήμια του,  μπροστά θα προχωρήσει.

 

Βεβαίως κάθε άνθρωπος, όμορφος θέλει να ‘ναι,

αφού  τα πάντα ο Θεός ωραία τα  ‘χει κάνει.

 

Κι’ αυτός ως δημιούργημα που είναι του Θεού του,

επόμενο την ομορφιά, να βάζει με το  νου του.

 

Έτσι  μια τέτοια  ομορφιά, όλοι επιθυμούνε,

και μέσα στον παράδεισο, εύχονται να τη βρούνε.

 

Εκεί  πώς θαν’ οι άνθρωποι, κανένας δε γνωρίζει,

γι’ αυτό   μη  βιάζεται  κανείς  να λέει  ό, τι   νομίζει.

 

Μόνο διά της πίστεως, αυτά κατανοούνται,

και γίνονται αποδεκτά και δεν αμφισβητούνται.

 

Αυτή  την πίστη ο Θεός, δίνει σ’ όποιους  ζητάνε,

να ‘ναι μαζί  με το Χριστό,  κι’ ας είναι όπου να ‘ναι.

 

Όπου  παρών  είν' ο Χριστός,  άσχημο δεν υπάρχει,

γιατί η  ωραιότης Του,  το σβήνει από το χάρτη. 

 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τι δηλώνει η ευχή, καλή Παναγιά;

 

 

Αυτός που εύχεται  αυτή την ευχή, πρωτίστως και κυρίως  δηλώνει την τιμή του προς την Παναγία.  Επίσης δηλώνει   την καλή του διάθεση και ευμένεια προς αυτόν στον οποίον απευθύνεται.  

 

Όπως είναι γνωστό, αυτή την ευχή τη λένε κάποιοι εν όψει της Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το Δεκαπενταύγουστο. Αυτό προφανώς δηλώνει ότι η ευχή αυτή  αναφέρεται στη Γιορτή της Παναγίας και όχι στην Ίδια την Παναγία. Δεν εύχεται   δηλαδή  να  είναι καλή η Παναγία, αλλά η ημέρα της Γιορτής  Της, να είναι καλή γι’ αυτόν στον οποίον απευθύνει την ευχή.

Τώρα  το περιεχόμενο της λέξης « καλή», όπως το πάρει κανείς. Πρώτον αυτός που εύχεται στον άλλον και δεύτερον, αυτός ο άλλος που την ακούει.  Άλλος μπορεί να δώσει πνευματικό περιεχόμενο, άλλος υλικό και άλλος και τα δύο, αφού ο Θεός είναι που  δίνει όλα τα αγαθά, πνευματικά και υλικά. Άλλος   μπορεί να το εκλάβει  ως καλή διασκέδαση όπως ο καθένας εννοεί τη διασκέδαση. Αυτό συμβαίνει και με άλλες παρόμοιες ευχές όπως  για παράδειγμα: Καλά Χριστούγεννα, καλό Πάσχα, καλή Ανάσταση, καλή Πρωτοχρονιά. καλές Απόκριες,  καλό Σαββατοκύριακο κ.ά.

 

Σύμφωνα με αυτά, αντί καλή Παναγιά, μπορεί να πει κανείς, καλό Δεκαπενταύγουστο, αφού αυτός που τη λέει και  ο άλλος που την ακούει, ξέρουν τη σημαίνει Δεκαπενταύγουστος. Άλλος μπορεί να πει, καλή γιορτή της Παναγίας, αφού αυτός που τη λέει και  ο άλλος που την ακούει, ξέρουν για ποια γιορτή γίνεται λόγος.

 

Αν όμως κάποιος θέλει να αναφερθεί στο περιεχόμενο της Γιορτής, δεν  είναι εύκολο να πει, καλή Κοίμηση της Παναγίας. Έτσι, προέκυψε η ευχή, καλή Παναγιά. Με άλλα λόγια το εορταζόμενο γεγονός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ονομάστηκε Παναγιά. Αντί, για παράδειγμα, να πει κανείς, καλή Γέννηση του Χριστού, να έλεγε, καλός Χριστός. Ευτυχώς όμως που  εδώ υπάρχει η λέξη Χριστούγεννα και προκύπτει η ευχή, καλά Χριστούγεννα.   

 

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, όποιος λέει, καλή Παναγιά, πρωτίστως θέλει να τιμήσει την Παναγία. Για τον σκοπό όμως αυτόν δεν είναι ανάγκη στο περιεχόμενο της  Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου να   βάλλει ως τίτλο την ευχή, καλή Παναγιά ή καλή Θεοτόκος, γιατί υπάρχει και άλλος τρόπος. 

Ο Γαβριήλ  ονόμασε την Παναγία κεχαριτωμένη και ευλογημένη. Δεν την είπε καλή. Η  Ίδια η Θεοτόκος είπε για την Ίδια ότι θα τη μακαρίζουν όλες οι γενεές. Δεν είπε να τη λένε καλή. Από πού ως πού λοιπόν να ονομαστεί το γεγονός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καλή Παναγιά; Άρα η ευχή καλή Παναγιά είναι  απλώς μία απλή καλή συνήθεια.

 

Πάντως σημασία έχει η καλή προαίρεση ως κίνητρο  της οποιασδήποτε ευχής, και όχι τα λόγια που θα πει κανείς. Αρκεί βεβαίως να μη τα επιβάλλει  στους άλλους ως κάτι το σωστό, το μοναδικό, το αλάνθαστο, το δογματικό,  το απαραίτητο, και το πρωτότυπο. 

Ας λέει λοιπόν όποιος θέλει, καλή  Παναγιά, και όποιος ακούει, όπως θέλει ας απαντά. Αυτό βεβαίως για να τιμήσει αυτόν που του ευχήθηκε. Τελικά σημασία  έχει να μένει η αγάπη και στους δύο. Γι' αυτό, βόηθα Παναγιά.

 

 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΞΙΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ;

ΓΕΡΟΝΤΑ πιό εἶναι τό πιό ἄξιο ἔργοποῦ μπορεί νά καταφέρει ἕνας ἄνθρωπος στήν ζωή αὐτή;
-Τό νά ὑμνεῖς τήν Παναγία εἶναι ὅ,τι χρησιμότερο καί ἄξιο ὑπάρχει ἐδῶ σέ αὐτόν τόν κόσμο καί στήν αἰωνιότητα. «ΑΞΙΟΝΕΣΤΙΝ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ...»

Ποῦ ἀλλοῦ ἀναφέρει ἡ Ἐκκλησία ἤ οἱΓραφές  το «Ἄξιον ἐστίν»;

 Ποῦ ἀλλοῦ μιλά για τό τέλειον,τό πιό ἰδεῶδες καί πολύτιμον;
Ὑπάρχει  πουθενά κάπου ποῦ νά ἀναφέρεται
σέ κάτι ἄλλο πιό ἄξιο ἀπό αὐτό; 

Ὄχι!

Ἄρα ἡ μόνη ἄξια πράξη και ενέργεια δεν είναι  η απόκτηση κυριαρχίας,η αύξηση σε χρήματα ,και σε  υπερηφανείας  ρήματα ,ούτε τα πτυχία , οι καριέρες...ούτε καμία άλλη αξία και ιδανικό πάνω στον κόσμο παρά  μόνον τό νά μακαρίζεις , να ὑμνεῖς καί να γεραίρεις τήν Παναγία  μας.

π.Διονύσιος Ταμπάκης

 

Θεολογικά Ζητήματα για όλους -Δωρέν Βιβλίο -Ανοιγμα και κατέβασμα με επιλογή στο εξώφυλο του βιβλίου

 

Δόξα τω Θεώ

 

Όταν ο Χριστός έβγαλε τα δαιμόνια από τον δαιμονισμένο της χώρας των Γαδαρηνών του είπε, « Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός »(Λουκ. η’,39). Ενώ ο Ίδιος ήταν Θεός, δεν του είπε να λες όσα σου έκανα εγώ, αλλά όσα σου έκανε ο Θεός. Αυτό, γιατί ο Κύριος έχει πει για τον Εαυτό Του, «ὁ δὲ πατὴρ ὁ ἐν ἐμοὶ μένων αὐτὸς ποιεῖ τὰ ἔργα »(Ιω. ιδ’,10 ). Βέβαια ο άνθρωπος, πάνω στον ενθουσιασμό του, « ἀπῆλθε καθ' ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς », γιατί με τα μάτια του το Χριστό είδε ως άνθρωπο που τον θεράπευσε και όχι το Θεό.

 Όταν ο Χριστός θεράπευσε τους δέκα λεπρούς  και επέστρεψε μόνο ένας  « μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν,……ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; »( Λουκ. ιζ’, 15-18  ). Ενώ ο Ίδιος ήταν Θεός, δεν  είπε, για να δώσουν δόξα σε Εμένα, αλλά για να δώσουν δόξα στο Θεό.   

Ο  Κύριος είπε στους Μαθητές Του, « οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς »( Ματ. ε’, 16). Δεν τους είπε για να δοξάσουν εσάς, αλλά για να δοξάσουν τον Πατέρα σας  που είναι στους ουρανούς.  Όσο για τους ίδιους, είναι γνωστό ότι ο Θεός θα δοξάσει αυτούς που τον δοξάζουν, όπως δόξασε   και το Χριστό.  

Σύμφωνα με αυτά, όταν κάποιος έχει από το Θεό το χάρισμα να κάνει θαύματα  ή οποιοδήποτε άλλο   καλό  έργο, ο ίδιος βέβαια γνωρίζει ότι ο Θεός είναι ο ενεργών αυτά, αλλά καλό είναι να το γνωρίζουν και όσοι τα βλέπουν και να δοξάζουν το Θεό. Βεβαίως, αν κάποιος πάνω στον ενθουσιασμό του, δεν πει ότι ο Θεός με έκανε καλά, αλλά ο τάδε, δε σημαίνει ότι αρνείται το Θεό. Άλλωστε είναι γνωστό το, « δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα». «Είτε ουν εσθίετε είτε πίνετε είτε τι ποιείτε, πάντα εις δόξαν Θεού ποιείτε » (Α’ Κορ. ι’, 31). 

 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.