Ευλογίες της θαυµαστής πρόνοιας τοΰ Θεοΰ-Μερικές φορές, Γέροντα, έχω µιά επιθυµία, καί ό Θεός µοϋ τήνεκπληρώνει, χωρίς νά Τοΰ τό ζητήσω. Πώς γίνεται αυτό;
Οικονοµάει ό Θεός. Βλέπει τις ανάγκες, τις επιθυµίες µας, καί, όταν κάτι είναιγια τό καλό µας, µάς τό δίνει. Όταν κανείς χρειάζεται σέ κάτι βοήθεια, ό Χριστόςκαι ή Παναγία βοηθούν. Ρωτούσαν τον Γέροντα Φιλάρετο
«Τί θέλεις, Γέροντα,να σέ οικονοµήσουµε;». «Ό,τι θέλω ή Παναγία θα το στείλη», απαντούσε εκείνος.Και έτσι γινόταν. Όταν έµπιστευώµαστε τον εαυτό µας στον Θεό, ό Καλός Θεόςµας παρακολουθεί και µας οικονοµάει. Σαν καλός οικονόµος δίνει στον καθέναµας ο,τι του χρειάζεται και µας φροντίζει ακόµη και σέ λεπτοµέρειες για τιςυλικές ανάγκες µας. Και για να καταλάβουµε τήν φροντίδα Του, τήν πρόνοιαΤου, µας δίνει ακριβώς ο,τι µας χρειάζεται. Νά µήν περιµένης όµως πρώτα νασου δώση ό Θεός, αλλά εσύ νά δώσης όλο τον εαυτό σου στον Θεό. Γιατί, εάνζητάς συνέχεια από τον Θεό και δέν άφήνης τον εαυτό σου µε εµπιστοσύνη στονΘεό, αυτό δείχνει ότι έχεις δικό σου σπίτι και αποξενώνεσαι άπό τίς αιώνιεςουράνιες Μονές. Όσοι άνθρωποι τά δίνουν όλα στον Θεό και δίνονταιολόκληροι σ' Αυτόν, στεγάζονται κάτω άπό τον µεγάλο τροϋλλο τοΰ Θεοΰ καιπροστατεύονται άπό τήν θεία Του πρόνοια. Ή εµπιστοσύνη στον Θεό είναι µιάσυνεχής µυστική προσευχή, πού φέρνει αθόρυβα τίς δυνάµεις τού Θεού εκεί πούχρειάζονται και τήν ώρα πού χρειάζονται, και τότε τά φιλότιµα παιδιά Του Τονδοξολογούν συνέχεια µέ πολλή ευγνωµοσύνη. Ό Παπά-Τύχων, όταν είχε πάει στο Καλύβι τού Τιµίου Σταυρού, δέν είχεΝαό, αν και τού ήταν απαραίτητος. Ούτε χρήµατα εϊχε γιά νά φτιάξη, παράµόνο µεγάλη πίστη στον Θεό. Μιά µέρα προσευχήθηκε και ξεκίνησε γιά τίςΚαρυές, µέ τήν πίστη ότι ό Θεός θά τού οικονοµούσε τά χρήµατα πούχρειαζόταν, γιά νά φτιάξη τον Ναό. Πριν φθάση ακόµη στις Καρυές, τόν φώναξεαπό µακριά ό δίκαιος της Σκήτης τοϋ Προφήτη Ηλία. Όταν πλησίασε ό Παπα-Τύχων, ό δίκαιος του είπε: «Κάποιος καλός Χριστιανός από τήν Αµερική µοϋέστειλε αυτά τα δολλάρια, γιά νά τά δώσω σε κανέναν ασκητή πού δεν έχειΝαό. Έσύ δεν έχεις Ναό· πάρ' τα καί φτιάξε». ∆άκρυσε ό Παπα-Τύχων άπόσυγκίνηση και ευγνωµοσύνη στον Καλό Θεό πού, σαν καρδιογνώστης πού είναι,είχε φροντίσει γιά τον Ναό, πριν ακόµη εκείνος Τον παρακάλεση, ώστε νά τοϋέχη έτοιµα τά χρήµατα, όταν θά τοϋ τά ζητούσε
οταν κανείς αφήνεται στον Θεό, ό Θεός δεν τον αφήνει. Καί πράγµατι, ανχρειασθής αύριο στις δέκα ή ώρα κάτι, όταν δεν είναι παράλογο καί είναιανάγκη πραγµατική, εννιά καί σαράντα πέντε λεπτά ή εννιά καί µισή θά το έχηέτοιµο ό Θεός, γιά νά σοϋ το δώση. Π.χ. σοϋ χρειάζεται ένα κύπελλο στις εννιά ήώρα. Στις εννιά παρά πέντε σοϋ έρχεται το κύπελλο. Σοϋ χρειάζονται πεντα-κόσιες δραχµές. Τήν ώρα πού τις θέλεις έρχονται ακριβώς πεντακόσιες δραχµές·
Ό Γέροντας µιας Καλύβης, στον όποιο ανατίθεται κάθε χρόνο ή διοίκηση της Σκήτης καί ήφροντίδα τοϋ Κυριάκου (τοϋ κυρίως Ναοϋ της Σκήτης) καί των προσκυνητών. ούτε πεντακόσιες δέκα ούτε τετρακόσιες ενενήντα. Έχω παρατηρήσει ότι, ανµοϋ χρειασθή λ.χ. κάτι αύριο, ό Θεός το έχει προνοήσει άπό σήµερα· πριν δηλαδήτο σκεφθώ εγώ, το έχει σκεφθή ό Θεός πιο νωρίς καί το παρουσιάζει τήν ώρα πού το χρειάζοµαι. Γιατί άπό εκεί πού έρχεται, γιά νά φθάση σ' έµενα ακριβώςτήν ώρα πού τό χρειάζοµαι, βλέπω πόσος χρόνος απαιτείται. Άρα ό Θεός τόφρόντισε νωρίτερα
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 30 ΝΟΕ 2012
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου