Η λέξη άγος στην αρχαιότητα σήμαινε μίασμα, κατάρα, οργή Θεού, έχοντας την σημερινή έννοια της αμαρτίας, σε αντιδιαστολή με το δασύτονο άγος που σήμαινε "άξιο τιμής και σεβασμού". Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως το άγος προερχόταν από έγκλημα που ακολουθούσε στη συνέχεια το δράστη, ο οποίος έτσι καθίστατο "εναγής" δηλαδή όπως λέμε σήμερα καταραμένος.
Παράδειγμα άγους των αρχαίων Σπαρτιατών και ο καθαρμός τους, περιγράφεται στην παρακάτω ιστορία.
Ο Βασιλέας των Περσών Δαρείος όταν έστειλε στις διάφορες ελληνικές πόλεις πρέσβεις για να ζητήσουν "γη και ύδωρ" δηλαδή δήλωση υποταγής, μολονότι οι πρέσβεις έχαιραν στον ελλαδικό χώρο ιδιαίτερου σεβασμού και ήταν απαραβίαστοι, οι Σπαρτιάτες τους έριξαν σε βαθύ φρέαρ "για να πάρουν μόνοι τους όση γη και νερό ήθελαν"! Συνέπεια του εγκλήματος αυτού ήταν η οργή των θεών, που εκδηλώθηκε με θεομηνίες απρόβλεπτες και πρωτοφανείς για την αρχαία Σπάρτη και για μακρύ χρόνο. Όταν τότε αποφασίστηκε να γίνει καθαρμός και ζητήθηκε ποιος Σπαρτιάτης θα ήθελε να πεθάνει υπέρ της πατρίδας του για εξαγνισμό, δύο Σπαρτιάτες προθυμοποιήθηκαν, ο Σπερθίας και ο Βούλις οι οποίοι και στάλθηκαν στη Περσία, στα Σούσα, για να παραδοθούν στον Μεγάλο Βασιλέα προκειμένου να φονευθούν και ν΄ αντισταθμίσουν το έγκλημά τους κατά των Πρεσβευτών.
Εν τω μεταξύ ο Δαρείος είχε πεθάνει και είχε αναλάβει ο Ξέρξης, τους δέχθηκε όμως προηγουμένως ο στρατηγός Υδάρνης ο οποίος και τους συμβούλευσε να προσκυνήσουν τον Μεγάλο βασιλέα και να αφιερωθούν σ΄ εκείνον που ξέρει να τιμά τους γενναίους άνδρες. Τότε οι δύο Σπαρτιάτες του απάντησαν: " Μας συμβουλεύεις αυτό γιατί γνωρίζεις μόνο τη δουλεία, την ελευθερία δεν τη γνώρισες ποτέ, γιατί αν την γνώριζες θα μας συμβούλευες να πολεμούμε γι΄ αυτήν όχι μόνο με δόρατα αλλά και με τσεκούρια (πέλεκες)". Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν στον Ξέρξη και αρνούμενοι να τον προσκυνήσουν, όπως τους πρόσταζαν οι δορυφόροι του, δήλωσαν πως είναι έτοιμοι να θανατωθούν. Τότε ο Ξέρξης θαυμάζοντας την ανδρεία τους, τους είπε πως δεν ήθελε να γίνει όμοιος μ΄ εκείνους που σκότωσαν πρέσβεις και παρέβησαν θεϊκούς νόμους που σέβονται όλοι οι άνθρωποι, οπότε και τους άφησε ελεύθερους.
Όταν δε επέστρεψαν ο Σπερθίας και Βούλις στη Σπάρτη σταμάτησαν και οι κακοί οιωνοί.
Εν τω μεταξύ ο Δαρείος είχε πεθάνει και είχε αναλάβει ο Ξέρξης, τους δέχθηκε όμως προηγουμένως ο στρατηγός Υδάρνης ο οποίος και τους συμβούλευσε να προσκυνήσουν τον Μεγάλο βασιλέα και να αφιερωθούν σ΄ εκείνον που ξέρει να τιμά τους γενναίους άνδρες. Τότε οι δύο Σπαρτιάτες του απάντησαν: " Μας συμβουλεύεις αυτό γιατί γνωρίζεις μόνο τη δουλεία, την ελευθερία δεν τη γνώρισες ποτέ, γιατί αν την γνώριζες θα μας συμβούλευες να πολεμούμε γι΄ αυτήν όχι μόνο με δόρατα αλλά και με τσεκούρια (πέλεκες)". Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν στον Ξέρξη και αρνούμενοι να τον προσκυνήσουν, όπως τους πρόσταζαν οι δορυφόροι του, δήλωσαν πως είναι έτοιμοι να θανατωθούν. Τότε ο Ξέρξης θαυμάζοντας την ανδρεία τους, τους είπε πως δεν ήθελε να γίνει όμοιος μ΄ εκείνους που σκότωσαν πρέσβεις και παρέβησαν θεϊκούς νόμους που σέβονται όλοι οι άνθρωποι, οπότε και τους άφησε ελεύθερους.
Όταν δε επέστρεψαν ο Σπερθίας και Βούλις στη Σπάρτη σταμάτησαν και οι κακοί οιωνοί.
Πηγή : el.wikipedia.org
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου