Η
λεγόμενη αναγέννηση ενός χριστιανού δε γίνεται με μία τελετή ή με μία
πράξη μιας συγκεκριμένης στιγμής ώστε από εκεί και πέρα ο άνθρωπος να
ονομάζεται αναγεννημένος, όπως συμβαίνει με το Βάπτισμα που ονομάζεται
βαπτισμένος.
Αναγέννηση
είναι η μεταβολή του χριστιανού από σαρκικό άνθρωπο σε πνευματικό,
σύμφωνα και με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, « Και εγώ, αδελφοί, ουκ
ηδυνήθην λαλήσαι υμίν ως πνευματικοίς, αλλ' ως σαρκίνοις, ως νηπίοις εν
Χριστώ » (Α’Κορ.γ’,1).
Αναγέννηση
είναι η κατάσταση στην οποία περιέρχεται ο χριστιανός, όταν δεν
εμποδίζει ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα να ενεργεί μέσα του και να τον
μεταμορφώνει, σύμφωνα πάλι και με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, « και
μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθε τη ανακαινώσει του
νοός υμών, εις το δοκιμάζειν υμάς τι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και
ευάρεστον και τέλειον » (Ρωμ.ιβ’,2 ).
Έτσι
η αναγέννηση δεν είναι η διαπίστωση μιας πραγματικότητας που οδηγεί σε
επανάπαυση, γιατί απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση την οποία συνιστά και ο
Απόστολος Παύλος λέγοντας, «ώστε ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση. ( Α’
Κορ. ι’, 12). Αλλά, όπως είναι γνωστό, και αν πέσει κάποιος - και ποιος
δεν πέφτει - δεν πρέπει να μείνει πεσμένος, αφού υπάρχει ο τρόπος να
σηκωθεί.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου