Αρχιεπίσκοπος: "Γιατί τέτοια άνιση μεταχείριση στην Εκκλησία;"

Γράφει η Romfea.gr - 15.34
Κατά της ηγεσίας των Υπουργείων της χώρας που δεν μπορούν να συνεννοηθούν για να προχωρήσει το έργο της Εκκλησίας αλλά και σε όσους αντιμετωπίζουν την Εκκλησία ως "οργανισμό βήτα και γάμα κατηγορίας" εξαπέλυσε σήμερα το πρωί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
Στην πρώτη συνάντηση εργασίας που διοργάνωσε η Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων με θέμα: «Πολιτεία και Εκκλησία: Σχέσεις συνεργασίας σε μία εποχή κρίσης» και με τη συμμετοχή ιερέων της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών ο Αρχιεπίσκοπος, παρουσία της Υπουργού Α. Διαμαντοπούλου και των Αν. Υπουργών, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη σημασία της στενής συνεργασίας μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας επ’ ωφελεία του ανθρώπου αλλά και της κοινωνίας εν γένει, "συνεργασία που γίνεται ακόμη πιο επιτακτική σε μία εξαιρετικά κρίσιμη για τον τόπο περίοδο" όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
"Οι εταίροι μας", πρόσθεσε, "επιδιώκουν να μας μετατρέψουν σε αποικία, θίγοντας βάναυσα την εθνική μας αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία. Εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε με όπλα τις αρχές και τις αξίες που κουβαλάμε ως λαός και τη θέλησή μας να αντιμετωπίσουμε θαρραλέα και αποφασιστικά την κρίση».
Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, υπογράμμισε ο Μακαριώτατος, οχήματα όπως η επιτροπή που είχε συσταθεί είναι εξαιρετικά χρήσιμα, υπό την έννοια ότι βοηθούν να επιλύονται τα όποια ζητήματα εν τη γενέσει τους στο πλαίσιο ψύχραιμου και νηφάλιου διαλόγου, ώστε αυτά να μην εξελίσσονται σε κρίσεις.
Τόνισε δε πως στο πλαίσιο του διαλόγου Εκκλησίας και Πολιτείας, η Εκκλησία διατηρεί πάντοτε τις κόκκινες γραμμές της.
Ο Μακαριώτατος δήλωσε εξαιρετικά απογοητευμένος από τη συνεργασία του με τα περισσότερα Υπουργεία, κάνοντας λόγο για «απίστευτη γραφειοκρατία, αλλά και ασυνεννοησία ανάμεσα στις πολιτικές ηγεσίες των Υπουργείων και τις διοικητικές τους δομές».
«Όταν η Εκκλησία επιχειρεί να πραγματοποιήσει και να επεκτείνει το κοινωνικό και το προνοιακό της έργο, πάντα ξαφνικά παρουσιάζονται προσκόμματα πάσης φύσεως» είπε.
Και συνέχισε: «Δεν μπορεί για την έκδοση άδειας λειτουργίας ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος να απαιτούνται περισσότερα από τρία χρόνια σε μία μάλιστα περίοδο που η Εκκλησία προσπαθεί με κάθε τρόπο να αναλάβει το έργο της προνοιακής μέριμνας.
"Δεν μπορεί ουσιαστικά η Πολιτεία να της στερεί τη δυνατότητα να επιτελέσει το κοινωνικό της έργο, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που αυτό μπορεί να αποτελέσει κλειδί για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής", τόνισε χαρακτηριστικά.
Με αφορμή, τέλος, το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ σχετικά με το πρόγραμμα "ΗΛΙΟΣ" ο Μακαριώτατος επισήμανε πως "δεν μπορεί η Εκκλησία να αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία σε σχέση με την αξιοποίηση της περιουσίας της με τους χειρότερους δυνατούς όρους, σε αντίθεση με τους επίδοξους γερμανούς επενδυτές".
"Φαίνεται πως η Εκκλησία στη χώρα μας, παρά τη μακρόχρονη προσφορά της στον λαό και το έθνος, αντιμετωπίζεται ως οργανισμός βήτα και γάμα κατηγορίας" κατέληξε.

Πόλεμος στο σπίτι...

   Πολλοί σήμερα έχουν πόλεμο στα σπίτια τους. Άλλος πολεμείται από τη γυναίκα του, άλλος πιέζεται από το παιδί του, άλλος από τον αδελφό του..., και όλοι τους λυπούνται και δυσανασχετούν και μάχονται· πολεμούν και πολεμούνται. Κανείς όμως δεν ζητά λόγο από τον εαυτό του, να σκεφθεί ότι, αν δεν έσπερνε αμαρτίες δεν θα φύτρωναν στο σπίτι του αγκάθια και τριβόλια. Αν δεν έκρυβε σπίθες αμαρτιών , δεν θα έπιανε φωτιά το σπίτι του. Βέβαια , για το ότι οι συμφορές μας έρχονται είναι καρποί των αμαρτιών μας και ότι ο Θεός ορίζει συγγενείς ως δημίους εναντίον του αμαρτάνοντος, είναι μάρτυς η Αγία Γραφή...Σε πολεμά η γυναίκα σου, σε υποδέχεται σαν θηρίο όταν μπαίνεις στο σπίτι σου, ακονίζει τη γλώσσα της σαν μαχαίρι; Είναι βέβαια λυπηρό το πράγμα, διότι η βοηθός σου(δηλαδή η γυναίκα ) έγινε αντίπαλος. Ερεύνησε όμως τον εαυτό σου, μήπως κατά τη νεανική σου ηλικία έφθειρες κάποια γυναίκα, και το τραύμα που προξένησες σε γυναίκα θεραπεύεται τώρα από γυναίκα... Και αν ακόμη δεν το γνωρίζει αυτό εκείνη που σε χειρουργεί, όμως το γνωρίζει ο ιατρός Θεός.   

Άγιος Ιωάννης ο Χρυστόστομος-Εις ψαλμόν 3ο

Όλοι ενδιαφερόμαστε για τονεαυτό μας, για τον άλλο τίποτα !! Γερ Παισιος !!

Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλο; Κανείς.
Όλοι ενδιαφερόμαστε για τονεαυτό μας, για τον άλλο τίποτα
 Γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο.
Γιατί ο Θεός που είναιόλος αγάπη δε θα μας συγχωρέσει αυτή την αδιαφορία για τον πλησίον μας.
 Στις κρίσεις σας πάντα να βάζετε ένα ερωτηματικό. Δεν ξέρουμε τι μπορεί νασυμβαίνει.
 Όποιος κουράζεται για τον πλησίον του, από καθαρή αγάπη, ξεκουράζεται με τηνκούραση.
Ενώ εκείνος που αγαπάει τον εαυτό του και τεμπελιάζει, κουράζεται καιμε το να κάθεται

Σε ένα λεπτό μέσα μπορεί ο άνθρωπος να γίνει Άγγελος ή ταγκαλάκι. Πως;
Με την ταπείνωση ή την υπερηφάνεια.... Ο ευκολότερος τρόπος να σωθούμε, είναι ηαγάπη και η ταπείνωση.
Γι' αυτό από την αγάπη και την ταπείνωση να αρχίσουμεκαι μετά να προχωρήσουμε στα άλλα.
 Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Αυτοί που αδικούν βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους.
 Ο άδικος, και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήσει συγχώρηση,
 ταλαιπωρείται από την συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φωτιά από το εσωτερικό κάψιμο της ψυχής από την συνείδηση

ΓΕΡΟΝΤΑΣ   ΠΑΙΣΙΟΣ!!!!  ΤΗΝ  ΑΓΙΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  !!



ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   1 ΜΑΡΤΙΟΥ  2012

Ξεχνούν οι άνθρωπος δεν είναι μόνο σάρκα, αλλά είναι και πνεύμα, τοκαι να αφήνουν των εαυτό τους αχαλίνωτο

Δεν δικαιολογούνται οι έγγαμοι, επειδή ακολούθησαν τον έγγαμο βίο,
να ξεχνούν οι άνθρωπος δεν είναι μόνο σάρκα, αλλά είναι και πνεύμα, τοκαι να αφήνουν   των
εαυτό τους αχαλίνωτο. Πρέπει να αγωνίζονται να υποτάξουν την σάρκα στο
πνεύμα

. Αν πρoσπαθούν να ζουν πνευματικά, με την καθοδήγηση του
Πνευματικού τους, θα αρχίσουν να γεύονται σιγά-σιγά και ανώτερες χαρές,
πνευματικές, ουράνιες, και δεν θα αναζητούν τις σαρκικές. Έχουν υποχρέωση να
αγωνίζονται και να εγκρατεύονται, για να μη μεταδώσουν το σαρκικό πάθος και
στα παιδιά τους

. Ένα παιδάκι, που οι γονείς του έχουν πολύ σαρκικό φρόνημα,
έχει από μικρό τέτοιες τάσεις, γιατί παίρνει το σαρκικό φρόνημα από αυτούς. Στην
αρχή αυτό είναι απαλό, όπως όλα τα κληρονομικά πάθη - σαν την τσουκνίδα που,
μόλις φυτρώνει, είναι απαλή και μπορείς να την πιάσεις, ενώ, όταν μεγαλώσει,
τσιμπάει — και μπορεί να θεραπευθεί από έναν καλό Πνευματικό, που έχει
διάκριση.

 'Αν όμως δεν το κόψη στην μικρή ηλικία, θα χρειασθεί πολύ να
αγωνισθεί, όταν μεγαλώσει, για να το κοψει
 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ   ΠΑΙΣΙΟΣ  



ΗΛΙΑΣ    ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ     1 ΜΑΡΤΙΟΥ   2012  

Παλαιά οι άνθρωποι είχαν ακρίβεια στην ζωή τους, ειλικρίνεια, τιμιότητα κ.τ.λ. Τα δε υλικά πράγματα τότε ήταν φθηνά

Καλό είναι το να διαβάζει κανείς βιβλία πνευματικά, αλλά καλύτερα είναι το νατα εφαρμόζει, να ζει πνευματικά.

Σωστός άνθρωπος δεν είναι αυτός που λέει σωστές κουβέντες, αλλ' εκείνος που ζεικαι σωστά, Ευαγγελικά.

Παλαιά οι άνθρωποι είχαν ακρίβεια στην ζωή τους, ειλικρίνεια, τιμιότητα κ.τ.λ. Ταδε υλικά πράγματα τότε ήταν φθηνά. Τώρα, δυστυχώς, στα χρόνια μας έφυγε από εμάς τους ανθρώπους η ακρίβεια, και ακρίβυναν τα υλικά πράγματα.

Παλαιότερα οι Χριστιανοί σε κάθε ενέργειά τους έκαναν πρώτα τονΣταυρό τους,τα δε σοβαρά θέματα έκαναν πολλή προσευχή. Στην εποχή μας, δυστυχώς, οι
 περισσότεροι από εμάς, όχι μόνο δεν προσευχόμαστε στα σοβαρά θέματα, αλλά
 ούτε και σκεφτόμαστε, και έτσι πληρώνουν και οι άλλοι τις απερισκεψίες μας

Η κάθε καλή ιδέα που έρχεται στον ανθρώπινο νου, είναι      άνω, από το Θεό.
Μόνο ότι κατεβάζει η μύτη μας με το συνάχι είναι δικό μας



!!!!!ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ!!!!!! ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  !!!!!!


ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  29 ΦΕΡ 2012

ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΗΤΩ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ

«Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιον σου. έπαρσις των χειρών μου, θυσία εσπερινή»  (Ψαλμ. 140.2)

Η θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων αποτελεί, την καρδιά της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Το «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου…» αποτελεί τον κεντρικότερο ύμνο της Προηγιασμένης. Ψάλλεται, κατά την εκκλησιαστική τάξη, «σεμνά και κατανυκτικά». Τον συνοδεύει η προσφορά θυμιάματος. Και οι πιστοί προσευχόμαστε γονατιστοί.

Μια βαθύτερη προσέγγιση του ύμνου αυτού μας επιτρέπει να κατανοήσουμε ορισμένα βασικά γνωρίσματα της ορθόδοξης προσευχής· ευρύτερα, της ορθόδοξης εμπειρίας, θα λέγαμε.

Όμως, προτού καταπιαστούμε με την ερμηνεία του, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο ύμνος αποτελεί ψαλμικό στίχο, τον οποίο για να εξηγήσουμε επιβάλλεται να τον δούμε στα πλαίσια του Ψαλμού στον οποίο ανήκει.

Πρόκειται για τον 140ό Ψαλμό του Δαβίδ , που τον συνέθεσε, όταν- ίσως- τον κατεδίωκε ο Σαούλ. Ο Ψαλμός χαρακτηρίζεται ως εσπερινός, και η αρχαία Εκκλησία τον ονόμαζε «επιλύχνιον», Ψαλμό δηλαδή που είχε θέση και που ψαλλόταν την ώρα που άναβαν τα λυχνάρια.

Ο ποιητής απευθύνεται στο Θεό. Όπως φαίνεται, βρίσκεται μακριά από το ναό και περνά μεγάλη δοκιμασία. Γι’ αυτό και παρακαλεί θερμά ο Θεός να ακούσει τις κραυγές της ικεσίας του, παρακαλεί να ανέβει η προσευχή του, όπως ανεβαίνει ο καπνός του θυμιάματος, και να θεωρήσει την ικετευτική ανύψωση των χειρών του ως εσπερινή θυσία.

«Κατευθυνθήτω η προσευχή μου…»

Η προσευχή, όσο κι αν είναι ενέργεια της ψυχής και κίνηση πνευματική του ανθρώπου, δεν πραγματοποιείται χωρίς το σώμα του. Στο έργο της, στρατεύεται ο όλος άνθρωπος και μαζί με την ψυχή συμμετέχει και συναγωνίζεται και το σώμα. Η γνήσια προσευχή προϋποθέτει την κοινή προσπάθεια τόσο του πνεύματος όσο και του σώματος του ανθρώπου.

Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τοῦ παιδός σου

Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τοῦ παιδός σου, ὅτι θλίβομαι, ταχὺ ἐπάκουσόν μου, πρόσχες τῇ ψυχῇ μου, καὶ λύτρωσαι αὐτήν.

Δεν βρίσκουμε καλούς πνευματικούς, γι’ αυτό δενπάμε να ...εξομολογηθούμε

Γέροντα, μερικοί λένε: «Δεν βρίσκουμε καλούς πνευματικούς, γι’ αυτό δεν
πάμε να ...εξομολογηθούμε».
- Αυτά είναι δικαιολογίες. Κάθε πνευματικός έχει θεία εξουσία, εφόσον φοράει
πετραχήλι. Τελεί το μυστήριο, έχει την θεία Χάρη και, όταν διαβάσει την
συγχωρητική ευχή, ο Θεός σβήνει όλες τις αμαρτίες τις οποίες εξομολογηθήκαμε
με ειλικρινή μετάνοια. Από μας εξαρτάται πόσο θα βοηθηθούμε από το μυστήριο
της εξομολογήσεως..
Βλέπω όμως και μια καινούργια τέχνη του διαβόλου. Βάζει στους ανθρώπους τονλογισμό ότι, αν κάνουν κάποιο τάμα και το εκπληρώσουν, αν πάνε και κανένα προσκύνημα, είναι εντάξει πνευματικά. Και βλέπεις πολλούς να πηγαίνουν μελαμπάδες και με τάματα στα μοναστήρια, στα προσκυνήματα, να τα κρεμάνε εκεί,
να κάνουν και μεγάλους σταυρούς, να κλαίνε και λιγάκι, καi ναρκούνται σ’
αυτά Δεν μετανοούν, δεν εξομολογούνται, δεν διορθώνονται, και χαίρεται τοταγκαλάκι

 

 

 

!!!!!!ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ  !!!!!!!  ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  !!!!!!!

 

 

 

!!!!!!!ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   29  ΦΕΒ  2012 !!!!!

Αφού μπορεί να ξανακάνω το ίδιο σφάλμα, λένε, για ποιο λόγο να πάω να το εξομολογηθώ;

Γέροντα, μερικοί από φιλότιμο δεν πάνε να εξομολογηθούν. «Αφού μπορεί να
ξανακάνω το ίδιο σφάλμα, λένε, για ποιο λόγο να πάω να το εξομολογηθώ;
για να κοροϊδεύω τον παπά;».
- Αυτό δεν είναι σωστό! Είναι σαν να λέει ένας στρατιώτης, όταν τραυματίζεται:
«Αφού ο πόλεμος δεν τέλειωσε και μπορεί πάλι να τραυματισθώ, γιατί να δέσω το
τραύμα μου;». Αλλά, αν δεν το δέση, θα πάθη αιμορραγία και θα πεθάνει. Μπορεί
από φιλότιμο να μην πηγαίνουν να εξομολογηθούν, τελικά όμως αχρηστεύονται.
Ο διάβολος, βλέπεις, εκμεταλλεύεται και τα χαρίσματα. Αν δεν καθαρίζουμε με
την εξομολόγηση την ψυχή μας, όταν πέφτουμε και λερωνόμαστε, με τον λογισμό
ότι πάλι θα πέσουμε και θα λερωθούμε, προσθέτουμε λάσπες πάνω στις παλιές
λάσπες και είναι δύσκολο μετά να καθαρίσουν

!!!!! ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ   ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ  ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  !!!

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  29 ΦΕΒ 2012 

Αγώνας είναι και θα έχουμε και τραύματα. Με την εξομολόγηση

Γέροντα, όταν στον αγώνα μου έχω πτώσεις, πανικοβάλλομαι.
- Μη φοβάσαι. Αγώνας είναι και θα έχουμε και τραύματα. Με την εξομολόγηση
αυτά θεραπεύονται. Βλέπεις, οι στρατιώτες στον πόλεμο, όταν τραυματίζονται
επάνω στην μάχη, τρέχουν αμέσως στον γιατρό, δένουν το τραύμα τους και
συνεχίζουν να πολεμούν φιλότιμα. Εν τω μεταξύ αποκτούν και πείρα από τον
τραυματισμό και προφυλάγονται καλύτερα, ώστε να μην ξανατραυματισθούν.
Έτσι και εμείς, όταν τραυματιζόμαστε πάνω στον αγώνα μας, δεν πρέπει να
δειλιάζουμε, αλλά να τρέχουμε στον γιατρό – στον πνευματικό -, να του δείχνουμε
το τραύμα μας, να θεραπευόμαστε πνευματικά, και πάλι να συνεχίζουμε «τον
καλόν αγώνα». Κακό είναι, όταν δεν ψάχνουμε να βρούμε τους φοβερούς εχθρούς
της ψυχής, τα πάθη, και δεν αγωνιζόμαστε, για να τους εξοντώσουμε!!!

!!!!!!ΓΕΡΟΝΤΑΣ   ΠΑΙΣΙΟΣ !!!!ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  !!!!

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   29  ΦΕΒ 2012 

Η εξομολόγηση του Νταβέλη

(ένα άκουσμα για τον παπα-Νικόλα Πλανά από την έδρα της Θεολογικής του Πανεπιστημίου Αθηνών)

Την Μεγάλη Σαρακοστή του 1966 παρακολουθώ μάθημα ηθικής στην Α΄ αίθουσα της Θεολογικής Σχολής. Διδάσκων ήταν ο Ιωάννης Καρμίρης, άνδρας σοφός και πεπαιδευμένος , ωραίος για το αρρενωπό και σοφό του χαρακτήρα…

…Αυτός ο μεγάλος δάσκαλος της δογματικής και της ηθικής αναφέρθηκε σε κάποια του παράδοση στο μυστήριο της εξομολογήσεως. Μεταξύ των άλλων είπε πως την ανάγκη της εξομολογήσεως την αισθάνονται όλοι οι άνθρωποι.

-         Οι τύψεις της συνειδήσεως είναι μεγάλη τυράγνια. Και οι πιο μεγάλοι ληστές και κακούργοι ψάχνουν άνθρωπο  εμπιστοσύνης , παπά ευλαβή, να εξομολογηθούνε.

Και αναφέρθηκε στον αρχιληστή της Αττικής , τον Νταβέλη,  που ίσως ήταν και ο τελευταίος λήσταρχος στον χώρο μας:

-         O παπα-Νικόλας Πλανάς στην εποχή του λειτουργούσε σε δυο-τρία εκκλησάκια. Ο προφήτης Ελισσαίος στην πλαγιά του Λυκαβηττού του ήταν πολύ αγαπητό. Φαίνεται πως η τελευταία εκκλησία που έκλεινε την πόρτα , για να μείνουν μόνοι οι Άγιοι στα εικονοστάσιά τους , ήταν του προφήτη Ελισσαίου. Ο παπα- Νικόλας συντρόφευε τους Αγίους με τις προσευχές του, μέχρι να πέσει η βαθειά νύχτα. Έτσι ,ένα απόβραδο, αφού άναψε την κανδήλα της παρακαταθήκης κι ενώ ακόμη δεν είχε δρασκελίσει την βορεινή πόρτα του ιερού βήματος , βλέπει να ανοίγη η μικρή πόρτα της εκκλησιάς, να κλείνη βεβιασμένα και ο αρχιληστής Νταβέλης , αρματωμένος σαν αστακούδι, να αμπαρώνη την πόρτα με σύρτες και με μάνταλα. Ο παπάς μαρμάρωσε. Κοντανάσαινε. Και ο νους του ήρθε σε μεγάλη αμηχανία. Οι λογισμοί του είπαν: «Θα νομίζη ο καημένος πως οι άνθρωποι που με πλησιάζουν, μου αφήνουν χρήματα και ήρθε να με ληστέψη». «Κύριε, το τέλος μου εγγίζει∙ μη επιτρέψης να θορυβηθή η ψυχή μου». Ο ληστής ξαρματώθηκε. Άφησε την πανοπλία του στα στασίδια και με βαριά βήματα προχώρησε στον ξαφνιασμένο παπά.

-         Παπά- Νικόλα, ήρθα να εξομολογηθώ, να ξεκριματιστώ. Φόρεσε το πετραχήλι.

Γονάτισε στο πετραχήλι ο κατάδικος και είπε κάθε αναισχυντία τη νύχτας και της μέρας ∙ τους θανάτους, τις ληστείες και τις βιαιότητες. Ο Όσιος άκουγε τον ληστή, χωρίς να αποδοκιμάζη την πώρωση της ψυχής του. Μόνον του είπε:

-         Όλα αυτά θα σου τα συγχωρέση ο Θεός . Αν όμως η πολιτεία σε συλλάβη, με τους δικούς της νόμους δεν ξεύρω τι θα κάνη.

Και του διάβασε συγχωρητική ευχή.

Ο ληστής ασπάστηκε το πετραχήλι και την δεξιά του, τις άγιες εικόνες , φόρεσε τα άρματά του κι έφυγε μέσα στο σκοτάδι της νύχτας. Ο Όσιος ξημέρωσε στην εικόνα του Χριστού, ζητώντας την άφεση και την συγχώρηση του ληστού.

Από το βιβλίο: «Μορφές που γνώρισα να ασκούνται στο σκάμμα της Εκκλησίας»

Α’ έκδοση Σεπτέμβριος 2010

Ιερά Μονή Δοχειαρίου, Άγιον Όρος

Ή πνευματική ζωή είναι πολύ απλή καί εύκολη εμείς τήν κάνουμε δύσκολη, γιατί δεν αγωνιζόμαστε σωστά

Θεέ μου, βοήθησε με νά γίνω άνθρωπος.
Δέν λέω νά επιδιώκουμε εμείς του...ς πειρασμούς, άλλα, όταν έρχωνται, νά τους αντιμετωπίζουμε με καρτερία καί προσευχή.
Σέ κάθε πνευματική χειμωνιά νά περιμένουμε με υπομονή καί ελπίδα τήν πνευματική άνοιξη.
Οι μεγαλύτεροι πειρασμοί είναι συνήθως στιγμιαίοι καί, εάν εκείνη τήν στιγμή τους ξεφύγουμε, περνάει καί φεύγει ή φάλαγγα τών δαιμόνων καί γλυτώνουμε.
Όταν ένωθή ό άνθρωπος μέ τόν Θεό, δέν έχει πιά πειρασμούς.
Μπορεί ό διάβολος νά κάνη κακό στον Άγγελο; Όχι, καίγεται.
Ή πνευματική ζωή είναι πολύ απλή καί εύκολη εμείς τήν κάνουμε δύσκολη, γιατί δεν αγωνιζόμαστε σωστά. Με λίγη προσπάθεια και πολλή ταπείνωση και εμπιστοσύνη στον
Θεό, μπορεί κανείς να προχώρηση πολύ. Γιατί, όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ό
διάβολος καί, όπου δεν υπάρχει διάβολος, επόμενο είναι να μην υπάρχουν καί πειρασμοί.


!!!!!ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ !!!!! ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!!!

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  28  ΦΕΒ  2012