Το μωρό-θαύμα που έσωσε τη μητέρα του από τον καρκίνο

Η Νίκολα Γουέλερ από το Ντόρσετ της Αγγλίας ανακάλυψε ότι είχε όγκο στη μήτρα. Δώδεκα εβδομάδες μετά, οι γιατροί την παρέπεμψαν στο νοσοκομείο ώστε να υποβληθεί σε επέμβαση.

Προς έκπληξη όλων, οι εξετάσεις έδειξαν ότι η 29χρονη κοπέλα ήταν έγκυος παρ’ ό,τι έπαιρνε αντισυλληπτικά χάπια. Μάλιστα, οι ορμόνες της εγκυμοσύνης είχαν κάνει τον καρκινικό όγκο να εξαφανιστεί.

Η νεαρή κοπέλα δήλωσε πως «ήταν κάτι το απίστευτο», καθώς δεν σκόπευε άμεσα να κάνει παιδί. Έτσι, η ίδια η εγκυμοσύνη ήταν ένα θαύμα από μόνη της.

Το μόνο που έδειξαν οι εξετάσεις ήταν μερικά αιωρούμενα σταγονίδια αίματος, αλλά κανένα άλλο ίχνος του καρκίνου.

«Το μωρό μού έσωσε τη ζωή. Χωρίς αυτόν, ίσως να μη ζούσα σήμερα», δήλωσε η μητέρα στη Daily Mail.

 http://www.onmed.gr/news/304569/to-morothauma-pou-esose-ti-mitera-tou-apo-ton-karkino/

Πανηγυρίζει ο πολιούχος της Κοζάνης Άγιος Νικόλαος

ΠΕΜΠΤΗ  5  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

6.00 μ.μ.: Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας, στον οποίο θα χοροστατήσει και θα μιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Θα συγχοροστατήσουν ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Σεβαστείας (του Οικουμενικού Θρόνου) κ. Δημήτριος καθώς και ο οικείος Ποιμενάρχης.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  6  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

7.00 π.μ. – 11.00 π.μ.: Όρθρος και Πανηγυρική πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό των προαναφερθέντων Ιεραρχών. Τον πανηγυρικό θείο Λόγο θα εκφωνήσει ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Σεβαστείας κ. Δημήτριος.

11.00 π.μ.: Πάνδημη λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του Αγίου Νικολάου.

Από την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης

Αφιέρωμα στον 'Αγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής

Σήμερα Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής στις 6.00μ.μ. θα τελεστεί η ακολουθία του εσπερινού και η Παράκληση του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου.Θα ακολουθήσει  στο αρχονταρίκι ένα αφιέρωμα στο νέο Άγιο της Εκκλησίας μας.

Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός 04/12

Διαπρεπέστατος θεολόγος και ποιητής του 8ου αιώνα μ.Χ. και μέγας πατήρ της Εκκλησίας. Γεννήθηκε στη Δαμασκό στα τέλη του 7ου αιώνα μ.Χ. και έτυχε επιμελημένης αγωγής από τον πατέρα του Σέργιο, που ήταν υπουργός οικονομικών του άραβα χαλίφη Αβδούλ Μελίκ του Α’. Δάσκαλός του ήταν κάποιος πολυμαθής και ευσεβέστατος μοναχός, που ονομαζόταν Κοσμάς και ήταν από τη Σικελία. Ο Σικελός μοναχός πράγματι, εκπαίδευσε τον Ιωάννη και τον θετό του αδελφό Κοσμά τον Μελωδό, άριστα σ' όλους τους κλάδους της γνώσης.

Όταν πέθανε ο Σέργιος, ο γιός του Ιωάννης διορίστηκε, χωρίς να το θέλει, πρωτοσύμβουλος του χαλίφη Βελιδά (705 - 715 μ.Χ.). Αργότερα, όταν ο χαλίφης Ομάρ ο Β' εξήγειρε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Ιωάννης μαζί με τον θετό του αδελφό Κοσμά (τον έπειτα επίσκοπο Μαϊουμά), έφυγαν από τη Δαμασκό και πήγαν στην Ιερουσαλήμ. Εκεί ο Ιωάννης έγινε μοναχός στην περίφημη Μονή του αγίου Σάββα, όπου έμεινε σ' όλη του τη ζωή, μελετώντας και συγγράφοντας.

Στο διωγμό κατά των αγίων εικόνων, επί Λέοντος του Ισαύρου (726 μ.Χ.), πήρε ενεργό μέρος και εξαπέλυσε κατά του ασεβούς αυτοκράτορα, τους τρεις γνωστούς λόγους υπέρ των αγίων εικόνων, πράγμα που θορύβησε τον Λέοντα. Αναφέρεται ότι ο Λέων διέταξε να μιμηθούν την γραφή του Δαμασκηνού και να στείλουν στο Χαλίφη πλαστή επιστολή του, με την οποία να φαίνεται ότι αυτός προσέφερε τη Δαμασκό στους Βυζαντινούς. Ο Χαλίφης πείστηκε και του έκοψε το δεξί χέρι. Το βράδυ έστειλε μεσίτες ο Ιωάννης στο βάρβαρο παρακαλώντας να του χαρίσει το κομμένο χέρι για να το θάψει. Ο Σαρακηνός συμφώνησε και του έδωσε το χέρι. Ο Άγιος το πήρε το πήγε στο ναό, που είχε στο σπίτι του. Έπεσε κάτω μπροστά στη αγία εικόνα της Θεομήτορος και προσευχόμενος με δάκρυα έλεγε:

«Δέσποινα Πάναγνε Μήτερ, η τον Θεόν μου τεκούσα,
δια της θείας εικόνας η δεξιά μου εκόπη.
Ουκ αγνοείς την αιτίαν, δι' ην εμάνη ο Λέων
Προφθασον, τοίνυν, ως τάχος και ιασαί μου την χείρα.
Η δεξιά του Υψίστου, η από Σου σαρκωθείσα,
Πολλάς ποιεί τας δυνάμεις δια της Σης μεσιτείας.
Την δεξιάν μου ταύτην και νυν ιασάτω λιταίς σου.
Ως αν, Σους ύμνους, ους δοίης και του εκ Σου σαρκωθέντος.
Εν ρυθμικαίς αρμονίαις συγγράψηται, Θεοτόκε,
Και συνεργός χρηματίση της Ορθοδόξου λατρείας,
Δύνασαι γαρ όσα αν θέλης, ως του Θεού Μητηρ ούσα»

Λέγοντας αυτά ο Ιωάννης αποκοιμήθηκε και βλέπει την αγία εικόνα της Αειπαρθένου και του λέγει: «Γιατρεύτηκε το χέρι σου και μη λυπάσαι πλέον γι' αυτό. Κάνε τώρα αυτό γραφίδα γραμματέως όπως μου υποσχέθηκες».

Τότε ξύπνησε ο Άγιος και βλέποντας το χέρι του θεραπευμένο, δοξολογούσε και ευχαριστούσε τον Κύριο και την Άχραντη Μητέρα του. Έψαλλε όλη την νύκτα λέγοντας: «Η δεξιά σου χειρ, Κύριε, εν ισχύι δεδόξασται η δεξιά σου την θραυσθείσαν μου δεξιάν εθεράπευσε. Δια της δεξιάς μου ταύτης θέλεις θρυμματίσει και συντρίψει τους υπεναντίους εικονοθραύστας».

Ο Ιωάννης κατανάλωσε όλη του τη ζωή για τη δόξα της Εκκλησίας και άφησε σε μας θησαυρούς ανυπολόγιστης αξίας. Έζησε με οσιότητα πάνω από εκατό χρόνια και κοιμήθηκε ειρηνικά το 749 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή του Αγίου Σάββα. Χάρη στην ευγλωττία του ονομάσθηκε και «Χρυσορρόας», ενώ για το πλούσιο μουσικό του έργο ονομάστηκε «Μαΐστωρ της μουσικής».

Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνάμεσά μας καί ἐμεῖς ὀφείλουμε νά ἔχουμε τά σωματικά καί τά πνευματικά μάτια ἀνοιχτά γιά νά τούς ἐντοπίσουμε.

Ἄρθρο τοῦ κ. Φωτίου Ἀρ. Δημητρακοπούλου, καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Φιλολογίας

στό Τμῆμα Φιλολογίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνάμεσά μας καί ἐμεῖς ὀφείλουμε νά ἔχουμε τά σωματικά καί τά πνευματικά μάτια ἀνοιχτά γιά νά τούς ἐντοπίσουμε. Δέν ἀρκεῖ ὅμως νά τούς βροῦμε, ἀλλά πρέπει καί νά τούς μιμηθοῦμε, ἀφοῦ ἡ ζωή τους ἦταν μία δοξολογία στόν ἐν Τριάδι Θεό. Μελετώντας τήν ζωή τους ἐμβολιαζόμεθα ἀπό τήν πίστη, τήν ἐλπίδα, τήν ἀγάπη τους. Τό ἀεικίνητο καί ἀδαπάνητο ποτάμι τῆς Θείας Χάριτος, δέν ὁριοθετεῖται μόνο μέσα στήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη. Ποτίζει καί ἀρδεύει τό ἴδιο νερό, ἀφοῦ προέρχεται ἀπό τήν ἴδια οὐράνια πηγή, τούς βίους τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό καί ἡ βιωτή τους δύναται νά ὀνομαστεῖ δεύτερο Εὐαγγέλιο καί ἀειθαλές ἄνθος τοῦ παραδείσου. Γιατί μέσα ἀπό τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ ἐπαναλαμβάνεται ἔμπρακτα ὁλόκληρο τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, ἀφοῦ ἡ θαυμαστή ζωή τους εἶναι ἡ συνέχεια τοῦ Εὐαγγελίου.

Ὁ μελετητής τῆς βιωτῆς τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ ὅσο μελετᾶ μέ προθυμία, μέ ζῆλο καί μέ ἄδολη ἀγάπη τήν ζωή καί τά ὑπεράνθρωπα κατορθώματα, θαύματα καί θαυμάσια ἔργα, τίς διδαχές τους καί τούς λόγους τους, γίνεται ἕνας ἄλλος ζωγράφος. Γιατί, ὅπως οἱ ζωγράφοι, ἀναφέρει ὁ Μέγας Βασίλειος, ὅταν θέλουν νά ἀντιγράψουν μία εἰκόνα ἀπό τήν ἄλλη, βλέπουν συχνά τό πρωτότυπο, ἔτσι καί οἱ Χριστιανοί, ὅσοι θέλουν νά μιμηθοῦν τίς ἀρετές τῶν χριστομίμητων ἀνθρώπων, μελετοῦν συχνά τό βίο τους.  

Τό γεγονός ὅτι ὅπως καί σέ παλαιότερες ἐποχές, ἔτσι καί στίς πτωχές ἀπό πνευματικότητα μέρες μας ὑπάρχουν τέτοιες πνευματικές μορφές, ὅπως τό λευιτικό ζεῦγος Πέττα ἀπό τήν Πάτρα, εἶναι παρήγορο καί ἐλπιδοφόρο.

Ὅπου καί ἄν βρεθῶ πολλά ἀκούω γιά τήν δίκαιη καί θαυμαστή ζωή τους, μέσα ἀπό τίς ἀρχές καί παραδόσεις πού κληρονόμησαν ἀπό τίς οἰκογένειές τους, ἀλλά καί ἀπό τούς πνευματικούς τους διδασκάλους. Ἔτσι κατόρθωσαν μέσα ἀπό τήν καθημερινή ἄσκηση καί τό ἀργό μαρτύριο πού ζεῖ κάθε ἀληθινά ἀγωνιζόμενος χριστιανός, νά ἀνέβουν τά σκαλοπάτια πού ὁδηγοῦν στήν Θέωση!

Ἡ γνωριμία μου μέ τόν ἡγιασμένο π. Νικόλαο ἔχει γίνει μέ τρόπο μοναδικό καί ἀποκαλυπτικό. Τόν γνώρισα καί συνεχίζω νά τόν γνωρίζω κάθε φορά καί σήμερα, ἀπό τήν ἀληθινή ζωή, ἀφοῦ συχνά μοῦ ἑρμηνεύει καί μέ καθοδηγεῖ στήν πνευματική πρόοδο. Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά μήν γράψω κάτι παραπάνω γι’ αὐτό πού βιώνω, πάντως εἶναι μοναδικό καί μοῦ τό ἔχουν ἐμπιστευτεῖ ὡς παρόμοιο γεγονός, σεβάσμιοι κληρικοί καί ἀγωνιστές λαϊκοί. Νά ἔχει δόξα ὁ Θεός πού τόν ἡγιασμένο π. Νικόλαο καί τήν πολύαθλο Πρεσβυτέρα του Ἀνθή τούς ἔχει ἀναπαύσει καί ἀπολαμβάνουν ὡς Οὐρανοπολίτες τήν Ἄνω Ἱερουσαλήμ.

Πολλά θαυμαστά καί ἐξαίσια ἔχω ἀκούσει ἀπό αὐτόπτες μάρτυρες πού ἔζησαν τίς κοιμήσεις καί τίς ἐξοδίους στιγμές τοῦ εὐλογημένου ζεύγους αὐτοῦ, γεγονότα πού συναντῶνται σέ ἁγίες μορφές. Ἕνας βυζαντινός βίος τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου τοῦ Φιλεώτη (+ 2 Δεκεμβρίου 1110), εἶναι παράλληλος μέ τήν ζωή τοῦ ζεύγους Πέττα. Στή μοναδική λεπτομέρεια πού διαφοροποιεῖται εἶναι ὅτι ἡ πρεσβυτέρα τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου διαφωνοῦσε μέ τήν ἐπιθυμία τοῦ Ἁγίου νά μονάσει, ἐνῶ στό ζεῦγος Πέττα ἡ πρεσβυτέρα Ἀνθή δέν ἔφερνε ποτέ ἀντιρρήσεις στόν π. Νικόλαο, ἀλλά τόν ἀκολουθοῦσε σέ ὅλη τήν πνευματική του πορεία μέ μεγάλο σεβασμό.

Μάλιστα ἡ παρακάτω κατανυκτική προσευχή τοῦ Ὁσίου Κυρίλλου, τήν ὁποία ὁ ἅγιος ἔλεγε ἔνδακρυς καθημερινά, περικλείει καί τόν βίο καί τήν ἀκράδαντη πίστη τοῦ λευιτικοῦ ζεύγους Πέττα. Ἡ προσευχή αὐτή λέει: «Ἐλέησον, ἐλέησον, ἐλέησόν με, Χριστέ μου καρδιογνώστα, ἥμαρτον, μή με καταδικάσης. Πρόσδεξαι τόν κλαυθμόν μου ἐκ τῆς πικρίας τῆς ψυχῆς μου, τήν ὁποίαν ὁ ἰός, οἴμοι, τῆς ἁμαρτίας ἐνέβαλε. Τοῖς πάθεσί σου Κύριε, ἴασαι τά πάθη τῆς ψυχῆς μου. Τοῖς τραύμασί Σου, τά τραύματα θεράπευσον τοῦ νοός μου. Τῶ τιμίῳ Αἵματί Σου τό ἐμόν αἷμα καθάγνισον, ὡς γνωρίζεις, καί μέτοχον ποίησόν με τοῦ θείου Σώματός Σου. Ἡ χολή τήν ὁποίαν παρά τῶν ἐχθρῶν ἐποτίσθης, Χριστέ μου, ἄς μέ λυτρώση τό ταχύτερον ἐκ τῆς πικρίας τοῦ ὄφεως. Τό Σῶμά Σου τό τανυσθέν ἐπί τοῦ ξύλου τοῦ Σταυροῦ Σου, ἀς ἀναπετάση τόν νοῦν μου πρός τήν Σήν θεωρίαν. Ἡ κεφαλή Σου, τήν ὁποίαν ἔκλινας ἐπί τοῦ Σταυροῦ, αὐτή ἄς ὑψώση τήν κεφαλήν μου κατά τῶν ἀντιπάλων. Αἱ καθηλωθεῖσαι παναμώμητοι χεῖρές Σου, ἄς μέ ἀναγάγουν ἐκ τοῦ λάκκου τῆς ἀπωλείας, καί ἄς μέ ὡδηγήσουν ἐνώπιόν Σου.

Τό ῥαπισθέν καί ἐμπτυσθέν ὑπό τῶν καταράτων πρόσωπόν Σου τό Ἅγιον, αὐτό ἄς μοῦ στιλβώση τό πρόσωπον τό μιανθέν ὑπό τῆς ἀνομίας. Ἡ ψυχή Σου, τήν ὁποίαν ἐπί τοῦ Σταυροῦ παρέθεσες εἰς τόν Πατέρα Σου, αὐτή ἄς μέ ὁδηγήση πρός Σέ διά τῆς Χάριτός Σου, ὅπως ἐκλυτρωθῶ τῆς γλυκυπίκρου τροφῆς, εἰς τήν ὁποίαν οἱ ὡς ἐμέ χοῖροι, μετ’ εὐχαριστήσεως ἐντρυφῶσιν. Ἀξιωθῶ δέ διά Σοῦ, νά τραφῶ, ὦ Χριστέ μου, μέ τό θέλημά Σου τό ἅγιον νῦν καί εἰς τούς αἰῶνας».

Στήν πόλη πού εἶδα τό φῶς τῆς ζωῆς, στήν Πάτρα, ἀλλά καί σέ ἄλλες περιοχές τῆς Ἑλλάδας, μέχρι καί τό Ἅγιο Ὅρος, ἀλλά καί στό ἐξωτερικό, ἀκούω ἀπό ἔγκριτα πρόσωπα, λαϊκῶν καί κληρικῶν γιά τούς ἀγῶνες τοῦ ζεύγους αὐτοῦ, τίς δυσκολίες πού περνοῦσαν καί πού ἔλπιζαν μόνο στόν Χριστό, τήν ἀναγνώριση καί καταξίωση πού εἶχαν ἀπό τούς γνήσιους ἀνθρώπους, εὐρισκόμενοι ἀκόμα ἐν ζωῇ. Ἀλλά καί τόν φθόνο καί τό ἀδικαιολόγητο μίσος ἀπό ἀνθρώπους πού ὑπηρετοῦσαν τό σκότος. 

Ὅπως καί σέ ἄλλες περιπτώσεις, σάν τόν Κωστή Μπαστιά πού ἔγραφε σέ φυλλάδες ἐφημερίδων τόν «Παπουλάκο», ἔτσι καί τώρα κάποιοι πνευματικοί ἄνθρωποι πού γνώριζαν τό ζευγάρι καί ἔχουν ἔγκυρα καί ἰσχυρά ἀκούσματα καί γραπτές μαρτυρίες γιά τό διάβα τους ἀπό αὐτή τήν ζωή, θά παρουσιάσουν πρός δόξα Θεοῦ καί μήνυμα αἰσιοδοξίας στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας, τόν βίο αὐτό τῶν εὐλαβῶν Νικολάου ἱερέως καί Ἀνθῆς πρεσβυτέρας. Ἡ πνευματική αὐτή συντροφιά θά καταγράφει ὅλα αὐτά μέ τήν ὀνομασία «Φιλόκαλοι Χριστιανοί».

Τελειώνοντας θά κλείσω μέ τό ἱερό ἐγκώμιο πού ἐποίησε ὁ πανοσιολογιώτατος Πρωτεπιστάτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Γέρων Μάξιμος Ἰβηρίτης στό ἱστορικό καί ἄκρο ἀποκαλυπτικό πόνημά του πού φέρει τόν τίτλο: «Νέαι ἡγιασμέναι μορφαί εἰς τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου: Ὁ π.  Νικόλαος Πέττας (1941-4.1.2000) καί ἡ πρεσβυτέρα του Ἀνθή (1943-6.12.2012)» στό ὁποῖο ἀναφέρει ἀκριβῶς: «Χαῖρε καί ἀγάλλου περιώνυμε πόλις τῶν Ἀχαιῶν, πόλις τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, διότι ἐβλάστησας νέα ἀειθαλῆ δένδρα, χρυσίζοντα εἰς τόν ἥλιον, χρυσίζοντα εἰς τούς αἰῶνας!».

Δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα τῆς Ἑλληνορθόδοξης Κοινωνίας Προσώπων: ΔΙΨΩ, ἀρ. φύλλου 189, Σεπτέβριος  2013, σ. 8.

Λόγοι πνευματικοί: Πνευματική ομιλία για φοιτητές και νέους από τον Η...

Λόγοι πνευματικοί: Πνευματική ομιλία για φοιτητές και νέους από τον Η...: Πνευματική ομιλία για φοιτητές και νέους από τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Γέροντα Εφραίμ, θα πραγματοποιηθεί στην Θεσσαλονίκ...

Η ΘΡΑΚΙΩΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ¨ΒΑΡΒΑΡΑΣ¨

 Στους Χριστιανούς η παρασκευή της "Βαρβάρας" καθιερώθηκε από το εξής περιστατικό : Ο σατανικός νους του Διόσκουρου, είχε συλλάβει ένα αποτρόπαιο σχέδιο για την εξόντωση των Χριστιανών της περιοχής του. Κάλεσε όλους τους αρτοποιούς της περιοχής του και τους έδωσε εντολή να βάλουν δηλητήριο στο ψωμί που θα παρασκεύαζαν και οι πωλητές τροφίμων στα τρόφιμα που θα πουλούσαν. Το μυστικό αυτό το έμαθε η κόρη του η Βαρβάρα και ειδοποίησε τους χριστιανούς να μην αγοράσουν ψωμί και τρόφιμα και να πορευτούν με τα υπολείμματα που είχαν στα σπίτια τους. Έτσι κάθε χριστιανική οικογένεια μαγείρεψε ότι πρόχειρο της βρέθηκε στο σπίτι. Επειδή όμως τα τρόφιμα που τους είχαν απομείνει ήταν πολύ λίγα και κάθε είδος από μόνο του δεν έφτανε για μια σωστή μαγειριά, έβαλαν στην κατσαρόλα λίγο από όλα. Δηλαδή λίγο σιτάρι, μερικά φασόλια, κουκιά, σταφίδες και ότι άλλο σχετικό είχαν κι όλα μαζί τα μαγείρεψαν. Έτσι χάρη στη Βαρβάρα σώθηκαν και από τότε σε ανάμνηση αυτού του περιστατικού καθιερώθηκε στη γιορτή της να μαγειρεύουν το παρασκεύασμα αυτό που είναι γλυκό και φαγητό μαζί. ¨ΒΑΡΒΑΡΑ¨ ΥΛΙΚΑ Μισό κιλό σιτάρι 2.5 λίτρα ζεστό νερό 1 κούπα ζάχαρη 4 κουταλιές αλεύρι καβουρντισμένο ή νισεστέ 200γρ σταφίδες ξανθές 300γρ σουσάμι 300γρ καρύδια 300γρ αμύγδαλα λευκά ΕΚΤΕΛΕΣΗ Πλένετε το σιτάρι και το βάζετε από βραδύς σε ζεστό νερό να φουσκώσει. Την επόμενη το βράζετε με το ίδιο νερό μέχρι να σκάσει το σιτάρι και να χυλώσει το ζουμί. Το στραγγίζετε και μετράτε τον χυλό. Πρέπει να είναι 7 κούπες. Ρίχνετε και 1 κούπα βρασμένο σιτάρι και το αφήνετε να πάρει μια βράση. Καβουρντίζετε το αλεύρι στο τηγάνι και αφού κρυώσει το διαλύετε σε λίγο νερό και το ρίχνετε στο χυλό. Προσθέτετε την ζάχαρη, σπάτε στο γουδί το σουσάμι, χοντροκόβετε τα καρύδια και τα αμύγδαλα και τα ρίχνετε στο χυλό και ανακατεύετε να πάρουν μια βράση. Ο χυλός να μην είναι ούτε πολύ πηχτός, ούτε πολύ αραιός. Σερβίρετε σε μπολάκια και πασπαλίζετε με σουσάμι, καρύδια και κανέλα

Επιστολή του μητροπολίτη Σεραφείμ στον Βενιζέλο για το σύμφωνο συμβίωσης

Επιστολή στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Εξωτερικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, απέστειλε ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, με την οποία ζητά να μην προχωρήσει η επέκταση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, το οποίο χαρακτηρίζει ύβρη προς τον Θεό.

Στην επιστολή του, μάλιστα, ο κ.Σεραφείμ αναφέρει μεταξύ άλλων ότι για το σύνολο των Άγιων Πατέρων «η ομοφυλοφιλία είναι σιχαμερό και ακάθαρτο αμάρτημα», ενώ τονίζει ότι ανέγνωσε στον Τύπο με βαθύτατο αποτροπιασμό την είδηση ότι το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε τροπολογία στον αντιρατσιστικό νόμο για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια.
«Σας παρακαλούμε θερμώς να μη προχωρήσετε για προφανείς μικροκομματικούς λόγους στην υλοποίηση αυτής της ύβρεως κατά του Θεού και των ανθρώπων διότι θα φυγαδεύσετε, θα αποδιώξετε και θα αποστερηθείτε de facto ως πρόσωπα την χάρη και την ευλογία του Δικαιοκρίτου Κυρίου, την βοήθεια και την σκέπη του οποίου έχουμε καθημερινώς ανάγκη τόσον προσωπικώς όσο και εθνικώς ιδιαίτερα τώρα κατά τις κρίσιμες στιγμές που διανύει ο τόπος μας», αναφέρει στην επιστολή του ο μητροπολίτης.
Απευθυνόμενος στον κ.Βενιζέλο, συμπληρώνει τα εξής: «Η πνευματικής σας υποδομή και η οικογενειακή σας παράδοση εκ του αγίου λευΐτου πάππου σας μακαριστού παπά-Ευάγγελου Βενιζέλου αυτό επιτάσσει». Και κλείνει την επιστολή του λέγοντας «θέλω να πιστεύω ότι τα ανωτέρω δεν αποτελούν έκφραση "ταλιμπανισμού και μισαλλοδοξίας" αλλά ταπεινή υπόμνηση ευθύνης και χρέους.

 http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63928248

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ- Γ. ΕΦΡΑΙΜ

Απήγαγαν 12 Ελληνορθόδοξες μοναχές στη Συρία

 

ΜΑΑΛΟΥΛΑ | Αγωνία επικρατεί για την τύχη 12 ελληνορθόδοξων μοναχών οι οποίες απήχθησαν στη Συρία, από τη Μονή Αγίας Θέκλας, στη χριστιανική πόλη Μααλούλα, την οποία κατέλαβαν Σύριοι αντάρτες.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για μοναχές από τη Συρία και το Λίβανο.
Σημειώνεται ότι στη μονή ζούσαν 40 αδελφές και πολλά ορφανά παιδιά. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι αντάρτες, μεταξύ των οποίων και τζιχαντιστές της οργάνωσης Αλ Νόσρα, μπήκαν στην ελληνορθόδοξη μονή της Αγίας Θέκλας, τη νύχτα της Κυριακής προς την Δευτέρα, όπως μετέδωσε και το Ραδιόφωνο του Βατικανού.
 Η Μααλούλα, σε απόσταση 55 χιλιομέτρων βορείως της Δαμασκού, έχει πολλές εκκλησίες και μοναστήρια. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους της είναι ελληνορθόδοξοι χριστιανοί και μιλούν αραμαϊκά, τη γλώσσα που μιλούσε ο Χριστός.

Ο  πρεσβευτής της Αγίας Έδρας στη Συρία, Μάριο Ζενάρι, δήλωσε ότι πρόκειται για “δώδεκα αδελφές από τη Συρία και τον Λίβανο”.
“Φαίνεται ότι οι τζιχαντιστές αντάρτες τις οδήγησαν στα βόρεια, προς το Γιάμπρουντ. Δεν γνωρίζουμε ακόμη τα κίνητρα των ανταρτών: εάν πρόκειται για απαγωγή ή για να έχουν τον έλεγχο του μοναστηριού ώστε να δρουν ελεύθερα στη Μααλούλα”,τόνισε.
Την είδηση επιβεβαίωσε και το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας.

Αγιοκατάταξη Γέροντος Πορφυρίου - Τι έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος για τον Γέροντα Πορφύριο

Γέρων Πορφύριος

Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προχώρησε σήμερα στην επίσημη αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου ο οποίος εκοιμήθη το 1991.

Σύμφωνα με το σχετικό Ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατραιαρχείου "Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Τετάρτην, 27ην Νοεμβρίου 2013 πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων. Κατ' αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τούς Ἱερομόναχον Πορφύριον, τόν Καυσοκαλυβίτην, καί Ἱερομόναχον Μελέτιον τόν ἐν Ὑψενῇ Ρόδου..."

Είναι χαρακτηριστικά όσα έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος για το Γέροντα Πορφύριο:

"Απόλαυση ήταν να βλέπει κανείς το πώς ο Γέροντας Παΐσιος και ο Γέροντας Πορφύριος σκεφτόντουσαν ο ένας για τον άλλο.

- Γέροντα, είπε κάποιος αδελφός στον Γέροντα Παΐσιο, θέλω να σας δω για κάποιο μου πρόβλημα που το συζήτησα και με τον Γέροντα Πορφύριο.

- Αν το συζήτησες με τον Γέροντα Πορφύριο δεν χρειάζεται και μ' εμένα, γιατί εκείνος είναι έγχρωμη δορυφορική τηλεόραση, ενώ εγώ είμαι ασπρόμαυρη.

Έτσι ταπεινά φρονούσε ο Γέροντας. 

Ο δε Γέροντας Πορφύριος μάς έλεγε:

Η Χάρη που έχει ο Γέροντας Παΐσιος έχει μεγαλύτερη αξία από τη δική μου, γιατί αυτή την απέκτησε μετά από κόπο και ασκητικούς ιδρώτες, ενώ εμένα ο Θεός μού την έδωσε εντελώς δωρεάν όταν ήμουν πολύ μικρός, μόνο και μόνο για να βοηθηθούν οι αδελφοί".

Ιερομονάχου Χριστοδούλου, Σκέυος εκλογής, 1996, σελ. 379.

Ο Γέρων Πορφύριος και ο ταξιτζής

Κάποια φορά ο Γέρων Πορφύριος ξεκίνησε μαζί με τρία πνευματικά τέκνα του να πάνε σ' ένα μοναστήρι, για να τελέσουν έναν Εσπερινό.

Αρχικά, είπαν να πάνε με τα πόδια. Αφού, όμως, περπάτησαν κάποια απόσταση κι επειδή ο Γέρων Πορφύριος ήταν κουρασμένος, σκέφτηκαν, μια καί το μοναστήρι εκείνο ήταν κάπως μακριά, να βρουν ένα μεταφορικό μέσον, αντί να πάνε με τα πόδια.

Εκείνη την ώρα φάνηκε από μακριά ένα ταξί. Είπαν τότε στο Γέροντα οι συνοδοί του -καί οι τρεις λαϊκοί, όχι κληρικοί- να κάνουν ένα νεύμα στο ταξί να σταματήσει, για να ρωτήσουν τον οδηγό αν μπορούσε να τους μεταφέρει στο μοναστήρι. «Μη φοβάστε», τους είπε, «θα σταματήσει μόνος του ο οδηγός του ταξί. Αλλά, όταν θα μπούμε στο ταξί, να μη μιλήσει κανένας σας στον οδηγό• μόνο εγώ θα του μιλήσω». Έτσι κι έγινε. Σταμάτησε ο οδηγός του ταξί, χωρίς αυτοί να του κάνουν νεύμα, μπήκαν μέσα καί ο πατήρ Πορφύριος είπε στον οδηγό τον προορισμό τους.

Μόλις ξεκίνησαν, ο οδηγός του ταξί άρχισε να καταφέρεται εναντίον των
κληρικών καί να τους κατηγορεί για χίλια δυο πράγματα. Καί κάθε φορά, πού έλεγε κάτι, απευθυνόταν στους τρεις λαϊκούς, οι ποίοι κάθονταν στο πίσω μέρος του ταξί καί τους ρωτούσε: «Έτσι δεν είναι, βρε παιδιά; Τι λέτε κι εσείς;» Εκείνοι, όμως, τσιμουδιά' δεν λέγανε τίποτε, κατά την εντολή του Γέροντος.

Αφού είδε κι απόειδε ο οδηγός ότι δεν του απαντούσαν οι άλλοι, στράφηκε στο Γέροντα Πορφύριο καί του είπε: «Έτσι δεν είναι, παππούλη; Τί λες κι εσύ; Δεν είναι αλήθεια αυτά τα πράγματα, πού τα γράφουν κι οι εφημερίδες;»

Του λέει τότε ο Γέρων Πορφύριος: «Παιδί μου, θα σου πω μια μικρή ιστορία, θα σου την πω μια φορά• δεν θα χρειαστεί δεύτερη». Κι άρχισε να του αφηγείται: 

«Ήταν ένας άνθρωπος από το τάδε μέρος (ο Γέροντας το ανέφερε), που είχε ένα ηλικιωμένο γείτονα, ο οποίος είχε ένα μεγάλο κτήμα. Μια νύκτα τον σκότωσε καί τον έθαψε. Στή συνέχεια, με διάφορα πλαστά χαρτιά, πήρε το κτήμα του γείτονά του καί το πούλησε. Καί ξέρεις τί αγόρασε με τα χρήματα, τα οποία πήρε πουλώντας αυτό το κτήμα; Αγόρασε ένα ταξί».

Μόλις άκουσε αυτή την αφήγηση ο οδηγός του ταξί, τόσο πολύ συγκλονίστηκε, πού σταμάτησε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου καί φώναξε: «Μη πεις τίποτε, παππούλη• μόνο εγώ το ξέρω αυτό κι εσύ».

«Το ξέρει κι ο Θεός», του απάντησε ο Γέρων Πορφύριος. «Εκείνος μου το είπε, για να σου το πω. Καί να φροντίσεις απ’ εδώ κι εμπρός ν' αλλάξεις ζωή».

Από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη «Ο Γέρων Πορφύριος – Μαρτυρίες και εμπειρίες». Αφήγηση του Παναγιώτη Σωτήρχου (δημοσιογράφου, συγγραφέως)