Με ιδιαίτερη χαρά οι Εκδόσεις ΑΘΩΣ/ΕΦΗΒΙΚΑ αναγγέλουν την
κυκλοφορία ενός σημαντικού βιβλίου με σχόλια γύρω από την Θεία Λειτουργία και
διηγήσεις από όσα έζησαν και ζουν οι Άγιοί μας κατά τη διάρκεια της τέλεσής
της.
Οι συγγραφείς
του Γιώργος Δανιάς και Χριστίνα Χατζηθανάση Δανιά,
γονείς και εκπαιδευτικοί, στηρίχθηκαν για την συγγραφή του σε έγκυρες
πηγές, αλλά και στις συμβουλές αγιορειτών πατέρων.
Το βιβλίο με
λίγα λόγια, απλά και κατανοητά, βοηθάει τον αναγνώστη να προσεγγίσει με δέος
τα όσα συμβαίνουν κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας βήμα- βήμα.
Η εικονογράφηση
της Παρασκευής Χατζηθανάση έρχεται
να συμπληρώσει το κείμενο και να διευκολύνει ακόμη περισσότερο την κατανόηση
του. Αν και αρχικά απευθύνεται στα παιδιά και στους εφήβους, οι ενήλικες αναγνώστες θα βρουν
επίσης στις σελίδες του αναλύσεις
και επισημάνσεις που θα τους βοηθήσουν να βιώσουν την Θεία Λειτουργία πιο
ουσιαστικά.
Η προσεγμένη
αυτή έκδοση είναι εμπλουτισμένη με διηγήσεις, σχέδια και μια καλαίσθητη και
εύχρηστη αφίσα.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Γιατί
λέγεται θεία Λειτουργία
τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ
γλώσσα, λεῖτος σημαίνει λαός. Ἄρα ἡ λέξη λειτουργία σημαίνει ἔργο
τοῦ λαοῦ. Γιὰ μᾶς λοιπὸν τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς, ἡ θεία Λειτουργία εἶναι ἕνα
ἔργο θεϊκό, τὸ ὁποῖο ἐπι-τελεῖ ὁ ἱερέας τοῦ Θεοῦ μαζὶ μὲ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ.
Καὶ πῶς συμμετέχει ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ;
Μὲ τὰ δῶρα του, τὸ στα-ρένιο πρόσφορο ποὺ προσφέρει, τὸ ἁγνὸ νᾶμα*, τὸ καθαρὸ
κερί, τὸ ἐλαιόλαδο, ὅ,τι δηλαδὴ χρειάζεται γιὰ νὰ τελεσθεῖ ἡ ἀναίμακτη λατρεία.
Μὲ τὴν ψαλμωδία, μὲ τὶς κοινὲς δεήσεις καὶ τέλος μὲ τὴ συμμετοχή του στὴν θεία
Κοινωνία.
Γιὰ τὴν
Ἐκκλησία μας εἶναι ἀδιανόητη ἡ τέλεση τῆς θείας Λειτουργίας χωρὶς τὴν συμμετοχὴ
ἔστω καὶ ἑνὸς μόνο πιστοῦ ἢ χωρὶς νὰ κοινωνήσει ἔστω καὶ ἕνας μόνο πιστός. Γι᾽
αὐτὸ λέγεται Λειτουργία.
Ὁ ἱερὸς
Ναός
θεία Λειτουργία, ἀλλὰ καὶ
κάθε σύναξη τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν τέλεση τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, γιὰ προσευχὴ
καὶ δοξολογία τοῦ Θεοῦ, γίνονται μέσα στὸν ἱερὸ Ναό.
Ὁ πρῶτος Χριστιανικὸς Ναὸς ἦταν ὁ
τόπος ὅπου ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἱερούργησε τὸ Μυστικὸ Δεῖπνο. Ἐκεῖ ὁ Χριστὸς
παρέδωσε στοὺς Μαθητὲς Του τὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας.
Κάθε ἱερὸς Ναός εἶναι ἕνα κομμάτι τοῦ
Οὐρανοῦ ἐπάνω στὴν γῆ. Καὶ οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ὅρισαν οἱ χριστιανικὲς Ἐκκλησίες
νὰ εἶναι προσανατολισμένες πρὸς τὴν ἀνατολή, ὥστε νὰ ἔχουμε τὸ βλέμμα μας
στραμμένο πρὸς τὸν Παράδεισο. Ἐκεῖ ὅπου ναὸς τῶν πιστῶν εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
Μπαίνοντας μέσα σὲ ἕναν ἱερὸ Ναὸ
συναντᾶμε πρῶτα τὸν Νάρθηκα*. Εἶναι τὸ μέρος ἐκεῖνο στὸ ὁποῖο γινόταν ἡ
κατήχηση
τῶν κατηχουμένων*, καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖο
αὐτοὶ παρακολουθοῦσαν τὸ πρῶτο τμῆμα τῆς θείας Λειτουργίας.
Ἀπὸ τὸν Νάρθηκα εἰσερχόμαστε στὸν
κυρίως Ναό*, δηλαδὴ στὸν χῶρο ὅπου παραμένουν οἱ πιστοὶ κατὰ τὴν τέλεση τῶν ἱερῶν
Μυστηρίων καὶ τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Στὸ δεξιὸ κλίτος (πλευρὰ) τοῦ Ναοῦ δεσπόζει
ὁ θρόνος* τοῦ ἀρχιερέως Χριστοῦ. Ἐκεῖ κάθε-ται ὁ Ἐπίσκοπος, ὡς ζωντανὴ εἰκόνα
τοῦ Χριστοῦ. Στὸ ἀριστερὸ κλίτος βρίσκεται ὁ ἄμβωνας*. Ἀπὸ
τὸν ἄμβωνα ὁ Διάκονος διαβά-ζει τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα.
Τὸ ἱερώτερο μέρος τοῦ Ναοῦ εἶναι
τὸ ἅγιο Βῆμα (Ἱερό)*. Χωρίζε-ται ἀπὸ τὸν κυρίως Ναὸ μὲ τὸ εἰκονοστάσι
(τέμπλο)*, καὶ μπροστὰ ἀπ᾽ αὐτὸ ὑπάρχει τὸ ὑπερυψωμένο μέρος τοῦ Ναοῦ ποὺ ὀνομάζεται
σολέας*. Δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ βρίσκονται τὰ ἀναλόγια* τῶν ἱερο-ψαλτῶν. Στὸ τέμπλο
τοποθετοῦνται οἱ εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τοῦ τιμίου Προδρόμου καὶ τοῦ
Ἁγίου τοῦ Ναοῦ.
Τὸ Ἱερὸ συμβολίζει τὸν ἴδιο τὸν Οὐρανό,
ὅπου εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ, καὶ γι᾽ αὐτό, ὅπως εἴπαμε, εἶναι πάντοτε στὴν ἀνα-τολικὴ
πλευρὰ τοῦ Ναοῦ. Στὸ μέσο τοῦ Ἱεροῦ βρίσκεται ἡ ἁγία Τράπεζα*. Πάνω σ᾽ αὐτὴν
τελεῖται ἡ ἀναίμακτη θυσία, δηλαδὴ ἡ θεία Λειτουργία. Γιὰ τὴν τέλεση τῆς θείας
Λειτουργίας ἁπλώνεται πάνω στὴν ἁγία Τράπεζα τὸ ἀντιμήνσιο*, ἕνα ὕφασμα
καθαγια-σμένο σὲ ἐγκαίνια Ναοῦ, πάνω στὸ ὁποῖο ἀπεικονίζεται συνήθως ἡ Ἀποκαθήλωση
τοῦ Χριστοῦ.
Σε μορφή PDF
