Υποδοχή Τιμίας Χειρός Αγίας Μαρίνας στην Εκάλη

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ – 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μαρκ. ιε΄43 – ιστ΄8)

 Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Πέρασαν ἤδη δύο ἑβδομάδες ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς λαμπρῆς καὶ πανεφρόσυνης ἡμέρας τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Κι ἐμεῖς ὡς μέλη τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας συνεχίζουμε νὰ πανηγυρίζουμε καὶ νὰ ζοῦμε μέσα στὴν ἴδια ἀναστάσιμη χαρά. Αὐτὸ τὸ ἀναστάσιμο πανηγύρι εἶναι πανηγύρι διαρκείας. Δὲν εἶναι μόνον οἱ τρεῖς ἡμέρες τὴς κύριας ἑορτῆς. Οὔτε μόνον οἱ σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν Κυριακὴ τὴς Ἀναστάσεως. Εἶναι ὁλόκληρο τὸ ἔτος, ἀφοῦ κάθε Κυριακὴ μὲ τὴν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας γιορτάζουμε πανηγυρικὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ μόνον αὐτὸ τὸ λατρευτικὸ πρόγραμμα τῆς Ἐκκλησίας ἀρκεῖ γιὰ νὰ δείξει ποιὰ εἶναι ἡ θέση τῆς Ἀναστάσεως στὴ ζωὴ τῶν χριστιανῶν. Εἶναι αὐτὴ ποὺ φωτίζει καὶ νοηματοδοτεῖ τὸν βίο μας. Εἶναι αὐτὴ ποὺ δίνει ἀπαντήσεις καὶ λύσεις στὰ πιὸ ζωτικὰ προβλήματα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν, ὅπως τὸ πρόβλημα τοῦ θανάτου καὶ τῆς μετὰ θάνατον ζωῆς.

Κάθε ἀναστάσιμη γιορτινὴ ἡμέρα φωτίζει καὶ μία ξεχωριστὴ πτυχὴ τῆς ζωῆς τῶν χριστιανῶν. Ἡ σημερινὴ Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων τονίζει ἰδιαίτερα τὴν σχέση τῶν χριστιανῶν γυναικῶν μὲ τὸν ἀναστημένο Χριστό. Κι αὐτὸ τὸ ἐπιτυγχάνει προβάλλοντας ἐνώπιόν μας τὸ παράδειγμα τῶν μυροφόρων γυναικῶν.

Ποιὲς ἦταν αὐτὲς οἱ μυροφόρες γυναίκες; Ἦταν μία ὁμάδα γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τρία χρόνια ἀκολουθοῦσαν καὶ διακονοῦσαν τόν Ἰησοῦ. Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἀναφέρονται τρεῖς ἀπὸ αὐτές: ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἡ Μαρία τοῦ Ἰακώβου καὶ ἡ Σαλώμη. Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὲς, ἄλλες γνωστὲς ἦταν ἡ Μαρία, ἡ μητέρα τοῦ Ἰωσῆφ, καὶ ἡ Παναγία. Ὅλες αὐτές, μαζὶ καὶ μὲ ἄλλες, εἶχαν μεγάλο πόθο νὰ ἀκοῦν τὴν διδαχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ παρακολουθοῦν τὴ δράση του. Ἔβλεπαν τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε. Πίστευαν στὸν Χριστὸ καὶ τὸν ἀγαποῦσαν πολύ. Ἔδειχναν τὴν ἀγάπη τους μὲ τὴν θυσία. Δὲν ὑπολόγιζαν τὸν ἑαυτό τους. Δὲν πτοοῦνταν ἀπὸ τὴν περιφρόνηση καὶ τὴν ἐχθρότητα τῶν ἀρχόντων πρὸς τὸν Χριστό. Γιὰ τοὺς ἄρχοντες, τοὺς ἀρχιερεῖς, τοὺς γραμματεῖς καὶ τοὺς φαρισαίους, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦταν στιγματισμένος. Τὸν ἐχθρεύονταν καὶ τὸν περιφρονοῦσαν. Κι ὁπωσδήποτε περιφρονοῦσαν καὶ ὅσους τὸν ἀκολουθοῦσαν. Δὲν μπορεῖς νὰ ἀκολουθεῖς κάποιον περιφρονημένο, παρὰ μόνον ἐὰν τὸν ἀγαπᾶς εἰλικρινὰ καὶ θυσιαστικά.

Κι ἐδῶ ἀκριβῶς βρίσκεται τὸ μεγαλεῖο τῶν Μυροφόρων γυναικῶν. Αὐτὸν ποὺ οἱ ἄλλοι τὸν ὀνομάζουν πλάνο, τρελλό, φίλο τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ τῶν τελώνων, αὐτὸν ποὺ οἱ ἰσχυροὶ τοῦ κόσμου τὸν καταφρονοῦν, τὸν ἐχθρεύονται, τὸν δικάζουν, τὸν καταδικάζουν καὶ τὸν σταυρώνουν, οἱ Μυροφόρες τὸν ἐκτιμοῦν, τὸν ἀγαποῦν, τὸν διακονοῦν καὶ μένουν κοντά του ἀκόμη καὶ στὶς πιὸ κρίσιμες ὧρες. Ὅταν ὁ Κύριος δικάζεται ἀπὸ τὸν Ἄννα καὶ τὸν Καϊάφα, ὅταν ἀποστέλλεται στὸν Ἡρώδη καὶ ὅταν ἀνακρίνεται ἀπὸ τὸν Πιλάτο, ἐκεῖνες παρακολουθοῦν μὲ χτυποκάρδι τὴν κάθε κίνηση. Ὅταν ἀνεβαίνει στὸν Γολγοθᾶ φορτωμένος τὸν βαρὺ σταυρό, τὸν ἀκολουθοῦν μὲ σφιγμένη τὴν καρδιά. Ὅταν τὰ καρφιὰ τρυποῦν τὰ ἄχραντα χέρια του, ἐκεῖνες σφίγγουν τὰ δικά τους χέρια. Ὅταν δέχεται τοὺς χλευασμοὺς καὶ τὶς ὕβρεις κι ὅταν ἡ λόγχη τρυπάει τὴν ἁγία του πλευρά, περνάει δίστομη ρομφαία τὴν δική τους τὴν καρδιά. Στέκονται δίπλα στὸν σταυρὸ βουβές, ἀμίλητες, γεμάτες ἀπὸ τὸν ἀνθρώπινο πόνο.

Καὶ ὅταν ὅλοι ἐγκαταλείπουν τὸν Χριστό, ὅταν καὶ αὐτοὶ οἱ μαθητές του κρύβονται «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων», οἱ Μυροφόρες ὑπερνικοῦν ὅλα τὰ ἐμπόδια. Ἔρχοναι «λίαν πρωῒ, σκοτίας ἔτι οὔσης» στὸ μνημεῖο, γιὰ νὰ ἐπιτελέσουν μὲ ἀκρίβεια τὰ νεκρικὰ ἔθιμα. Νὰ μυρώσουν τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. Δὲν τοὺς σταματᾶ κανένας φόβος. Οὔτε τῶν ἀρχόντων μὲ τὴν ἔχθρα, οὔτε τῶν στρατιωτῶν μὲ την σκληρότητα, οὔτε τῆς νύχτας μὲ τὸ σκοτάδι. Ὅλα τὰ νικᾶ ἡ μεγάλη καὶ ἀληθινὴ ἀγάπη, ποὺ εἶναι «κραταιὰ ὡς ὁ θάνατος».

Αὐτὲς οἱ γυναῖκες, οἱ Μυροφόρες τοῦ Χριστοῦ, εἶναι πρότυπα καὶ παραδείγματα γιὰ τὶς χριστιανὲς γυναῖκες ὅλων τῶν αἰώνων. Κάθε ἀληθινὴ χριστιανὴ εἶναι καὶ μία μυροφόρα τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν ἐποχή της. Κύριο γνώρισμά της εἶναι ἡ γνήσια, ἡ θυσιαστικὴ της ἀγάπη. Ἀγάπη στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Ἐκκλησία.

Ἡ πραγματικὴ χριστιανὴ ὡς μυροφόρα παραμερίζει τὸν ἑαυτό της καὶ σκέπτεται συνεχῶς τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Κύριό της. Φλέγεται ἀπὸ τὸν πόθο νὰ βρίσκεται ὅπου βρίσκεται ὁ Χριστός. Στὸν ἱερὸ ναό, στὴ Θεία Λειτουργία, στὸ κήρυγμα, στὴν κατήχηση. Ὅπως ἀκριβῶς οἱ Μυροφόρες, ποὺ παρευρίσκονταν ὅπου περιόδευε ὁ Χριστός. Ἡ πραγματικὴ χριστιανὴ γυναίκα ἐπιθυμεῖ καὶ ἀγωνίζεται νὰ κάνει ὅ,τι ἀρέσει στὸν Χριστό. Θέλει ὁ Χριστὸς νὰ εἶναι ταπεινή, ὑπάκοη, ἐξυπηρετική; Τὸ κάνει μὲ ὅλη της τὴν καρδιά. Τὴν θέλει ὁ Χριστὸς ἁπλῆ στὴν ἐμφάνισή της, σεμνὴ στὸ ντύσιμο, διακριτικὴ στὴν συμπεριφορά της; Τὸ κάνει μὲ πολὺ χαρά. Τὴν θέλει ὁ Χριστὸς νὰ προσφέρει στὴν Ἐκκλησία, στὴν καθαριότητα τοῦ ναοῦ, στὶς δραστηριότητες τοῦ Φιλοπτώχου τῆς Ἐνορίας, στὴ διακονία τῶν ἀσθενῶν; Τὸ κάνει ὁλοπρόθυμα.

Μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο οἱ Μυροφόρες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας σ’ ὅλους τοὺς αἰῶνες, ἀλλὰ καὶ στὶς μέρες μας, μαρτυροῦν περίτρανα τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Μέσα στὴ δίνη τῆς ἀπιστίας τοῦ κόσμου, ποὺ βιώνει τὴ φθορὰ καὶ τὸν θάνατο, ἐκεῖνες φωνάζουν αὐθεντικά: «Χριστός Ἀνέστη»! Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Συγκινητική η βοήθεια της εκκλησίας στη Ραφήνα για τη φιλοξενία των μεταναστών

Παρά τις διαφωνίες που υπάρχουν, όχι ως προς τη φιλοξενία των... παράνομα εισελθόντων μεταναστών στη Ραφήνα, αλλά ως προς το τρόπο "δράσης" της δημοτικής αρχής και επιλογής του χώρου, συγκινητική είναι η βοήθεια των πολιτών της Ραφήνας.

Δεν πέρασε ούτε μια ώρα απο την εγκαταστασή τους και η Φιλόπτωχος Αδελφότητα του Ιερού Ναού της Παντοβασίλισσας, έφτασε με εκατό (100) μερίδες φαγητού και φρούτων.

Με επικεφαλής τον Πατέρα Δημήτριου, οι κυριες της Φιλοπτώχου Αδελφότητας με το χαμόγελο στα χείλη ήταν οι πρώτοι που πέρασαν τη πύλη του κλειστού Γυμναστηρίου της Διώνης και προσέφεραν απο το υστερημά τους στους "μεταναστες".

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η 1ο Διεθνές Συνέδριο Ψηφιακών Μέσων και Ορθόδοξης Ποιμαντικής 7,8,9 Μαϊου 2015, Divani Apollon Palace, Καβούρι

 

23/4/2015
 

Αγαπητοί φίλοι  της «Πεμπτουσίας»
 

              Τις δύο τελευταίες δεκαετίες η ανθρωπότητα έχει γίνει μάρτυρας μιας πρωτόγνωρης έκρηξης στον τομέα της ανάπτυξης των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας. Στο καινοφανές αυτό σκηνικό δεν υστέρησαν οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες και οι ανά την Οικουμένη ορθόδοξοι πιστοί, αξιοποιώντας κατά το δυνατόν τα μέσα αυτά για να διαδώσουν το θείο λόγο και τις αρχές της αυθεντικής χριστιανικής πνευματικότητας.
 

Το Ινστιτούτο Έρευνας Διάσωσης και Προβολής Πνευματικών και Πολιτιστικών Παραδόσεων «Άγιος Μάξιμος ο Γραικός», το οποίο δραστηριοποιείται επί μακρόν στο χώρο αυτόν μέσω του διαδικτυακού περιοδικού «ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ www.pemptousia.gr», αποφάσισε σε συνεργασία με τις ορθόδοξες διαδικτυακές πύλες «Orthodox Christian Network» (myocn.net, επίσημο όργανο της Συνέλευσης των Ορθοδόξων Επισκόπων Αμερικής, SCOBA) και «Bogoslov» (bogoslov.ru, του τμήματος Θεολογικής Μόρφωσης του Πατριαρχείου της Μόσχας), τη σύγκληση Διεθνούς Συνεδρίου, στο οποίο θα αποτιμηθεί το συντελεσθέν έργο των Ορθοδόξων στον τομέα της Ποιμαντικής των Ψηφιακών Μέσων, θα τεθούν οι προβληματισμοί για τη δυναμική της Ορθόδοξης Παρουσίας στο συγκεκριμένο χώρο και θα συζητηθούν οι προοπτικές για την περαιτέρω ανάπτυξη του ορθόδοξου λόγου στον κυβερνοχώρο. Απώτερος σκοπός της Συνεδρίου, εκτός της αλληλογνωριμίας των υπευθύνων των Ορθόδοξων Ψηφιακών Μέσων, είναι ο συντονισμός των προσπαθειών τους προς μία αποτελεσματικότερη και προς δόξαν Θεού εκφορά του λόγου του Ευαγγελίου στους χρήστες των μέσων αυτών, καθώς και η απαρχή μιας συγκροτημένης και από κοινού προσπάθειας για τη σπορά των αξιών της ορθοδόξου παραδόσεως προς πάντα άνθρωπον καλής θελήσεως.
 

Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις  7, 8 και 9 Μαΐου 2015, στο ξενοδοχείο Divani Apollon στο Καβούρι Αθηνών, και  οι εργασίες του τελούν υπό την υψηλή αιγίδα της Α.Θ.Π., του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. Πρόκειται δε να παραστούν ως ομιλητές 75 ειδικοί επί του θέματος Ορθόδοξοι κληρικοί και λαϊκοί από 21 χώρες, που εκπροσωπούν όλες τις δικαιοδοσίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
 

Στην Επιστημονική Επιτροπή του Συνεδρίου συμμετέχουν οι:

• Πρωτοπρεσβύτερος  Βασίλειος Καλλιακμάνης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
• Πρωτοπρεσβύτερος  Christopher Metropulos, Διευθυντής της Ορθόδοξης διαδικτυακής πύλης myocn.net,
• Πρωτοπρεσβύτερος  Pavel Velikanov, Καθηγητής της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας και αρχισυντάκτης της Θεολογικής πύλης «bogoslov.ru»,
• Πρωτοπρεσβύτερος  Jivko Panev, Αναπλ. Καθηγητής του Ορθοδόξου Θεολογικού Ινστιτούτου Αγίου Σεργίου Παρισίων και Διευθυντής της Γαλλόφωνης ορθόδοξης διαδικτυακής πύλης orthodoxie.com
• Πρωτοπρεσβύτερος  Constantin Coman, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου.

 

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του συνεδρίου
www.dmopc15.com

 

Σε μια τόσο σημαντική συνάντηση, αποτελεί ιδιαίτερη χαρά και τιμή για εμάς η δική σας παρουσία στις εργασίες της Συναντήσεώς μας. Εσείς που παρακολουθείτε από κοντά το «ταξίδι» της «Πεμπτουσίας» στον Κυβερνοχώρο και η σχέση σας μαζί της αποτελεί την κυριότερη πηγή στήριξης στη μαρτυρία της, έχετε μια ξεχωριστή θέση στη Συνάντηση που οργανώνουμε. Επιπλέον, για όσους ασχολούνται συστηματικά με την ψηφιακή  διάδοση του σωτηρίου για την ανθρωπότητα χαρμοσύνου αγγέλματος, θεωρούμε ότι η παρακολούθηση των εργασιών του θα συντελέσει στην προαγωγή του θείου λόγου και στην κοινή των πάντων ωφέλειαν.

 

Σας περιμένουμε

Νικόλαος Θ. Γκουράρος

Διευθυντής διαδικτυακού περιοδικού «ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ»
Πρόεδρος Ινστιτούτου Άγιος Μάξιμος ο Γραικός
 

Ο γέρος και η θάλασσα

Ε.Χεμινγουαίη-Βραβείο Νομπελ

Ήταν ένας γέρος άνθρωπος που ψάρευε μονάχος μέσα σ' ένα καΐκι στο Γκόλφ Στρήμ, κι έβγαινε κάθε μέρα τώρα, ογδόντα -τέσσερις μέρες στη σειρά, δίχως να πιάσει ένα ψάρι.Τις πρώτες σαράντα μέρες ήταν μαζί του κι έν' αγόρι. Αλλά ύστερ' απο σαράντα μέρες χωρίς ψάρι, οι γονιοί του παιδιού , του είπαν πως ο γέρος ήταν πιά οριστικά και τελικά "σάλαο", πράγμα πούναι η χειρότερη μορφή της ατυχίας, και τ'αγόρι έφυγε, όπως το διάταξαν και πήγε μ'εν'άλλο καΐκι που έπιασε τρία γερά ψαρια την πρώτη βδομάδα. Κάτι τέτοιο έκανε τ' αγόρι να θλίβεται έτσι που έβλεπε το γέρο άνθρωπο να γυρνά την κάθε μέρα με το καΐκι του άδειο και πάντα κατέβαινε ως το λιμάνι να τον βοηθήση και να κουβαλήσει για χάρη του , είτε τις αρμιθές , ή το καμάκι , ή τη μεγάλη καλαθούνα, ή και να μαζέψει το πανί τρυγύρω στο κατάρτι. Το πανί κείνο ήταν μπαλωμένο με κομμάτια απο σακκιά τ' αλευριού , κι έτσι λεύτερο κι απλωμένο έμοιαζε σαν το λάβαρο της αιώνια ήττας...
 the old man and the sea from hüseyin on Vimeo.
Πατήστε κλικ στα βελάκια για μεγένθυση.

Πάσχα 2015 στο χωριό Λουγκουζί της Ουγκάντας ( Α μέρος )

 Πάσχα Κυρίου Πάσχα.Κυριακή του Πάσχα στο χωριό Λουγκουζί της Ουγκάντας ,και  οι πιστοί ξεκινούν νωρίς από τις καλύβες τους με τα καλά τους για την Αναστάσιμη Λειτουργία.Σήμερα είναι η μεγάλη γιορτή.Το πρόχειρο σήματρο σήμανε και η εκκλησία παίρνει νωρίς να γεμίζει.Κριστό αζούκιτε -Χριστός ανέστη.Χαρά και φως στα φωτόμορφα τέκνα της εκκλησίας Πραγματικό Πάσχα....ψαλλουν όλοι μαζί ,κοινωνούν ,χαίρονται ,τρώνε στο πασχαλινό τραπέζι .Τσουγκρίζουν αυγά.Ευχές αναστάσιμες σε εκείνους και σε όλες τις ψυχούλες από την Ελλάδα που  βοηθούν με την προσευχή και την προσφορά τους.Ελάτε μαζί μας στο Α μέρος του αφιερώματός μας.

Η προσπάθειά μας συνεχίζεται:

εθνική τράπεζα : 656/201115-86

στο όνομα του ιερέως της Ιεραποστολής μας George Nyombi

Ο Θηβών Γεώργιος στον Άγιο Θωμά Τανάγρας

Πανηγυρικώς με αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κου Γεωργίου εορτάστηκε και φέτος η Ψηλάφησις του Θωμά στο ιστορικό ξωκλήσι (12 αι.) δίπλα στον Ασωπό ποταμό και τη νεκρόπολη της αρχαίας Τανάγρας. 

Οι καλές καιρικές συνθήκες επέτρεψαν σε πλήθος κόσμου να παρευρεθεί κατά την ακολουθία και να ακούσει τους λόγους του σεβασμιωτάτου, ο οποίος αναφέρθηκε στην καλή απιστία του Θωμά, συνδέοντάς τη με την ανέχεια που επικρατεί στον κόσμο μας σήμερα.

Χρόνια Πολλά σε όλους.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ – 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

(Ἰω. 20, 19-31)

Τό ἔργο καί ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί Χριστιανοί, δέν τελειώνει στό σταυρό καί τήν ταφή του. Ὁ Χριστός «ἀπέθανε καί ἀνέστη». Ἡ Ἀνάστασή του εἶναι τό κέντρο τοῦ κηρύγματος τῆς Ἐκκλησίας. Ἄν δέν ὑπῆρχε ἡ Ἀνάσταση, θά εἴμασταν «οἱ ἐλεεινότεροι τῶν ἀνθρώπων», κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ἐμεῖς οἱ χριστιανοί. Ζοῦμε λοιπόν μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῆς αἰωνίου εὐφροσύνης, γιατί «τά πάντα πεπλήρωται φωτός, ὁ οὐρανός τέ καί ἡ γῆ καί τά καταχθόνια».

Ἀπό ποῦ ὅμως πηγάζει ἡ βεβαιότητα τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ; Οἱ θεόπνευστοι συγγραφεῖς τῶν Εὐαγγελίων περιγράφουν τά γεγονότα πού συνέβησαν τήν ἡμέρα ἐκείνη τῆς «μιᾶς τῶν Σαββάτων», ἀλλά καί ἐκεῖνα τῶν σαράντα ἡμερῶν πού ἀκολούθησαν. Αὐτά πιστοποιοῦν μέ πολλά σημεῖα καί πολλές ἀποδείξεις ὅτι ὁ Ἰησοῦς «ἀνέστη ὄντως».

Ὁ Ἀναστημένος Ἰησοῦς ἐπανειλημμένα ἐμφανίζεται στούς μαθητές του. Δύο τέτοιες ἐμφανίσεις ἀκούσαμε σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἡ πρώτη πραγματοποιεῖται τό βράδυ τῆς πρώτης ἡμέρας τῆς Ἀνάστασής του. Οἱ μαθητές ἔχουν ἀνέβει στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ «διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων» καί περιμένουν. Περιμένουν τίς ἐξελίξεις. Σημάδια ἀμφιβολίας καί ἀπιστίας ἔχουν ἐμφανιστεῖ σέ ὅλους. Ἐκεῖνο τό βράδυ λοιπόν «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς ἐν μέσω αὐτῶν». Συνομιλεῖ μαζί τους καί τούς ἀφήνει συνεχιστές τοῦ ἔργου του. Ἔχουν τώρα μπροστά τους τό Διδάσκαλο μέ τά τρυπημένα χέρια, βλέπουν τόν Κύριο μέ σῶμα ἄφθαρτο καί ἀναστημένο. Γι’ αὐτό διαλύονται οἱ δισταγμοί καί σκορπίζονται οἱ ἀμφιβολίες. Ἡ χαρά πλημμυρίζει τίς καρδιές τους.

Ἔλειπε ὅμως ὁ Θωμάς, «εἰς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος δίδυμος». Ἔλειπε ἀπό τή σύναξη τῶν μαθητῶν, θά λέγαμε ἀπουσίαζε ἀπό τή σύναξη τῶν πιστῶν, ἀπό τή σύναξη τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτό στερεῖται τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ καί μένει μέ τίς ἀμφιβολίες καί τίς ἀγωνίες του. Οἱ ἄλλοι μαθητές ὁμολογοῦν στό Θωμά χαρούμενοι «ἐωράκαμεν τόν Κύριον» καί αὐτός ἀντιδρᾶ. Ἀντιτάσσει τή λογική καί τίς αἰσθήσεις στή μαρτυρία τῶν ἄλλων· «Ἐάν μή ἴδω ἐν ταῖς χερσίν αὐτοῦ τόν τύπον τῶν ἥλων… οὐ μή πιστεύσω». Θέλει προσωπικά νά βεβαιωθεῖ ὅτι ὁ Χριστός ἀναστήθηκε καί νά ψηλαφήσει τό γεμάτο θεϊκή ἀκτινοβολία σῶμα του.

Πολλοί ἄνθρωποι καί σήμερα θέλουν νά ἐλέγξουν μέ τίς αἰσθήσεις τους καί τή λογική τό ἀντικείμενο τῆς πίστης. Ἀπορρίπτουν ὅ,τι δέ βλέπουν καί δέν καταλαβαίνουν. Ἡ πίστη ὅμως ξεπερνᾶ τή λογική καί τίς αἰσθήσεις. Εἶναι κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο «πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων». Οἱ ἀναζητήσεις βέβαια τῶν ἀνθρώπων, ὅταν εἶναι εἰλικρινεῖς, εὐλογοῦνται. Ὅταν καλοπροαίρετα οἱ ἄνθρωποι ψάχνουν τήν ἀλήθεια, θά τή βροῦν. Τέτοια καλοπροαίρετη ἦταν καί ἡ ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή περιγράφει στή συνέχεια τή δεύτερη ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές του. «Μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ» παρόντος καί τοῦ Θωμᾶ, φανερώνεται ὁ ἀναστημένος Ἰησοῦς στούς μαθητές του. Ἀπευθύνεται στό Θωμά, τοῦ δείχνει τά σημάδια ἀπό τά καρφιά καί τή λογχισμένη του πλευρά καί τοῦ λέει χαρακτηριστικά: «Φέρε τόν δάκτυλόν σου ὧδε…καί μή γίνου ἄπιστος ἀλλά πιστός». Ἡ δισπιστία του γίνεται βεβαία πίστη. Ζεῖ στήν ὕπαρξή του τήν ἀγάπη τοῦ ἀναστάντος καί παραδίδεται χωρίς ὅρους σ’ αὐτήν. Ὁμολογεῖ τή θεότητα τοῦ Χριστοῦ ἀναφωνώντας «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου».

Ἡ ἀρχικά δύσπιστη ἀντίδραση τοῦ Θωμᾶ στά λεγόμενα τῶν ὑπολοίπων μαθητῶν ἦταν ἀναμενόμενη. Ἡ λογική του δέ μποροῦσε νά δεχτεῖ χωρίς ἔλεγχο τή θεότητα τοῦ Χριστοῦ καί μάλιστα χωρίς τήν ἐμπειρία τῆς Ἀνάστασης. Ὁ Θωμάς εἶναι ὁ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ πού συνδυάζει ἁρμονικά πίστη καί γνώση. Ἡ πίστη του τώρα γιγαντώνεται ἐμπειρικά, πατάει πλέον σέ στέρεο ἔδαφος καί ὡς Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ μαρτυρεῖ καί κηρύττει τήν Ἀνάστασή του. Ὁ Θωμάς δέν ἀρκεῖται στίς διαβεβαιώσεις τῶν ἄλλων, ζητάει νά ἔχει καί ὁ ἴδιος τήν ἐμπειρία τῆς Ἀνάστασης. Ἔτσι τό κήρυγμά του, ὅπως καί ὅλων τῶν μαθητῶν, ἀποκτᾶ μία ἀναμφισβήτητη δύναμη γιατί πηγάζει ἀπό τή βίωση τῆς πραγματικότητας τῆς Ἀνάστασης. Αὐτή ἡ δύναμη πού προέρχεται ἀπό τήν προσωπική συνάντηση τῶν πιστῶν μέ τόν ἀναστάντα Κύριο στά πλαίσια τῆς Ἐκκλησίας φαίνεται ὁλοκάθαρα στά ἀλλοιωμένα ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ πρόσωπα τῶν Ἁγίων κάθε ἐποχῆς. Εἶναι αὐτοί πού ζήτησαν νά δοῦν τόν Ἰησοῦ, ὅπως ὁ Θωμάς, τόν συνάντησαν καί τράφηκαν μέ τό Σῶμα του καί τό Αἷμα του στό κατ’ ἐξοχήν μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας, τή Θεία Λειτουργία.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πολλές φορές στή ζωή μας γεγονότα συνταρακτικά μᾶς κάνουν νά ἀμφιβάλλουμε, νά ἀμφιταλαντευόμαστε, νά ἀπορρίπτουμε. Ὅλα αὐτά εἶναι ἐξαιτίας τῆς ἀνθρώπινης ἀδυναμίας μας. Ἕνα ὅμως εἶναι βέβαιο, ὅτι ὁ Χριστός οὔτε μᾶς ἀποστρέφεται οὔτε ἀγανακτεῖ μέ τίς ἀδυναμίες μας. Ἐκεῖ πού ὅλα φαίνονται μέ τήν ἀνθρώπινη λογική νά χάνονται, ἀποκαλύπτεται ὁ Θεός μέ ποικίλους τρόπους, μέ εὐεργεσίες καί δωρεές, μέ τή χάρη Του καί τήν ἀγάπη Του. Τότε ἐνισχύεται ἡ πίστη μας καί ἀναφωνοῦμε μέ ἐνθουσιασμό μαζί μέ τό Θωμά: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου». Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Η αξία της Κυριακής, γιατί αποκαλείται όγδοη ημέρα και η Καλή Απιστία του Θωμά.

Η αξία της Κυριακής, γιατί αποκαλείται όγδοη ημέρα 

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος Βλάχος

Το μυστήριο του Σαββάτου και της Κυριακής - Η «Καλή» Απιστία του Θωμά. 

Απόσπασμα ομιλίας του αγίου Γρηγορίου Παλαμά

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Η αξία της Κυριακής, γιατί αποκαλείται όγδοη ημέρα 

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος Βλάχος

Α. Η αξία της Κυριακής, γιατί αποκαλείται όγδοη ημέρα Ο Χριστός αναστήθηκε τις πρωϊνές ώρες της Κυριακής. Δεν γνωρίζουμε τον πραγματικό χρόνο της Αναστάσεώς Του, αφού κανείς δεν τον είδε την ώρα εκείνη, αλλά πιστοποιήθηκε όταν βαθειά χαράματα οι Μυροφόρες γυναίκες πήγαν στο μνημείο για να αλείψουν το σώμα του Χριστού με αρώματα. 

Έτσι, η Κυριακή, η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, είναι η ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού. Εάν ο Χριστός το Σάββατο νίκησε το κράτος του θανάτου, την Κυριακή πιστοποιήθηκε σε όλους η Ανάστασή Του, ότι Αυτός είναι ο νικητής του θανάτου και του διαβόλου.

Η ημέρα της Κυριακής στον λεγόμενο εβδομαδικό χρόνο είναι η πρώτη ημέρα από την οποία αριθμείται η εβδομάδα, αλλά και η ογδόη, επειδή βρίσκεται μετά το τέλος της εβδόμης ημέρας, δηλαδή μετά το Σάββατο. Στην Παλαιά Διαθήκη θεωρείται σημαντική ημέρα, αφ’ ενός μεν γιατί είναι η πρώτη ημέρα της δημιουργίας του κόσμου, κατά την οποία έγινε το φώς, αφ’ ετέρου δε γιατί και αυτή θεωρείται αγία κατά την εντολή: "επτά ημέρας προσάξατε ολοκαυτώματα τω Κυρίω, και η ημέρα η ογδόη κλητή αγία έσται υμίν, και προσάξατε ολοκαυτώματα τω Κυρίω. (Λευιτ. κγ', 36).

Ο Μωϋσής την πρώτη ημέρα δεν την αποκαλεί πρώτη, αλλά μία. Καί, ερμηνεύοντας ο Μ. Βασίλειος, λέγει ότι την αγία Κυριακή, κατά την οποία αναστήθηκε ο Χριστός, την ονομάζει μία ημέρα για να οδηγήση την έννοιά μας προς την μέλλουσα αιώνια ζωή. Τώρα η Κυριακή είναι τύπος του μέλλοντος αιώνος, τότε όμως θα είναι αυτός ο ίδιος ο όγδοος αιών. Αν σκεφθή κανείς ότι ο εβδομαδιαίος κύκλος συμβολίζει όλο τον χρόνο της ζωής των ανθρώπων και η Κυριακή είναι τύπος του μέλλοντος ογδόου αιώνος, τότε είναι η μία και μοναδική ημέρα. Ο Μ. Βασίλειος αποκαλεί την Κυριακή «απαρχήν των ημερών», «ομήλικα του φωτός».

Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, η Κυριακή ονομάζεται ογδόη ημέρα γιατί κατά την ημέρα αυτήν έγινε η Ανάσταση του Χριστού, που είναι η ογδόη ανάσταση στην ιστορία. Τρείς αναστάσεις νεκρών έγιναν στην Παλαιά Διαθήκη (μία από τον Προφήτη Ηλία και δύο από τον Ελισσαίο), και τέσσερεις αναστάσεις νεκρών έγιναν στην Καινή Διαθήκη από τον Χριστό (τής θυγατρός του Ιαείρου, του υιού της χήρας της Ναΐν, του Λαζάρου, και των νεκρών κατά την Μ. Παρασκευή). Οπότε η μεγαλύτερη, η ογδόη ανάσταση, είναι η Ανάσταση του Χριστού. Ουσιαστικά, όμως, δεν είναι μόνον η ογδόη ανάσταση, αλλά και η πρώτη σχετικά με την ελπιζομένη ανάσταση όλων των νεκρών.

Την Κυριακή, την πρώτη ημέρα της δημιουργίας, έγινε το φώς. Την Κυριακή, την πρώτη ημέρα της αναδημιουργίας, φάνηκε το φως της Αναστάσεως, που είναι το ίδιο το Φώς της Μεταμορφώσεως και της Πεντηκοστής. Η ανθρώπινη φύση του Χριστού απέβαλε την θνητότητα και φθαρτότητα, όπως θα δούμε πιο κάτω.

Η Κυριακή, ακόμη, λέγεται αγία και κλητή ημέρα, γιατί όλα τα Δεσποτικά μεγάλα γεγονότα έγιναν κατ’ αυτήν. Λέγεται από τους Πατέρας ότι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, η Γέννηση του Χριστού και η Ανάσταση, τα βασικά μεγάλα Δεσποτικά γεγονότα έγιναν την ημέρα της Κυριακής. Αλλά και η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού καί, βεβαίως, η ανάσταση των νεκρών πρόκειται αυτήν την ημέρα να συμβή (όσιος Πέτρος Δαμασκηνός). Γι’ αυτό και οι Χριστιανοί δίνουν μεγάλη σημασία και βαρύτητα σε αυτήν και επιδιώκουν να την αγιάζουν, γιατί η αιφνιδιαστική έλευση του Χριστού θα γίνη τότε.

Για όλους αυτούς τους λόγους ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός πανηγυρίζει στην εορτή του Πάσχα: «Αύτη η κλητή και αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων η βασιλίς και Κυρία, εορτών εορτή και πανήγυρις εστί πανηγύρεων, εν ή ευλογούμεν Χριστόν εις τους αιώνας».

Είναι συγκινητικό να σκεφθή κανείς ότι η Εκκλησία κάθε Κυριακή με τα θαυμάσια τροπάριά της εορτάζει την Ανάσταση του Χριστού. Έτσι, στο ετήσιο Πάσχα υπάρχει και το εβδομαδιαίο Πάσχα, το μικρό λεγόμενο Πάσχα, η φωτοφόρος ημέρα της Κυριακής.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος Βλάχος
Οι Δεσποτικές Εορτές

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ - 

Η «ΚΑΛΗ» ΑΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΘΩΜΑ. 

(Απόσπασμα ομιλίας του αγίου Γρηγορίου Παλαμά)

Β. Η Καλή Απιστία του Θωμά.
Σε έξι μέρες ο Θεός κατασκεύασε και διακόσμησε όλο το αισθητό τούτο σύμπαν, επίσης έπλασε και ζωοποίησε το μόνο ζώο με αίσθηση και νου, τον άνθρωπο. Κατά την έβδομη μέρα κατέπαυσε από όλα τα έργα Του, όπως μας δίδαξε το άγιο Πνεύμα με τη γλώσσα του Μωυσή.

«Και ευλόγησε ο Θεός την εβδόμη μέρα και την αγίασε»

Πως λοιπόν ευλόγησε κι' αγίασε αυτή την ημέρα, στην οποία δεν έπραξε τίποτα. Πως δεν ευλόγησε την «μία» την πρώτη που είναι υπερεξαίρετη κατά την οποία παρήγαγε το σύμπαν από το μη όν.

Πως δεν ευλόγησε κάποια άλλη επόμενη μέρα είτε αυτή που στερέωσε τον ουρανό είτε αυτή που συστάθηκε η γη. Γιατί δεν ευλόγησε μάλλον την έκτη που ανέδειξε τον άνθρωπο γνωστικό ζώο κατ' εικόνα και ομοίωση Του;

Και όμως ευλόγησε την έβδομη μέρα, που είναι μέρα απραξίας. 

Μερικοί εκθειάζουν τον αριθμό επτά (Ιώσηπος, Φίλων) γιατί λέγουν ότι είναι αγέννητος, αλλά και παρθένος αφού δεν γεννά. Όμως και η μονάδα είναι εντελώς αγέννητη, αλλά και γεννητική κάθε αριθμού. Μιλάνε για τις επτά μέρες της εβδομάδας, επτά πλανήτες, σ' επτά μέρες διχοτομείται η σελήνη και σε άλλες επτά γίνεται πανσέληνος κ.ο.κ.

Κάθε αριθμό αν τον εξετάσουμε θα βρούμε κάτι καλό και θαυμαστά ταιριαστό. Λόγου χάρη ο αριθμός έξη είναι πρώτος μεταξύ των τελείων αφού εξισώνεται πριν από τους άλλους στα μέρη του, γι' αυτό και το σύμπαν ολοκληρώθηκε σ' αυτόν.

Όμως ο Μωυσής κατά κανένα τρόπο δεν εμφάνισε το Θεό ως επαινέτη του αριθμού. Λαμβάνοντας αφορμή από τα ίδια τα λόγια του Μωυσή λέμε για πιό λόγο ευλόγησε την εβδόμη μέρα. Λέγει ότι: <<κατέπαυσε ο Θεός την έβδομη μέρα από όλα τα έργα του τα οποία άρχισε να εκτελεί>>. Επομένως υπάρχουν έργα του Θεού που ούτε άρχισε να εκτελεί, ούτε έπαυσε να εκτελεί.

Ευλόγησε λοιπόν και αγίασε την έβδομη μέρα κατά την οποία έπαυσε να πράττει τα αισθητά, σαν είδος επανόδου στο ύψος του θεοπρεπώς, που βέβαια ποτέ δεν εγκατέλειψε, διδάσκοντας εμάς να βρεθούμε κατά δύναμη σ' εκείνη τη κατάπαυση που είναι η κατά το νου μας θεωρία και ανύψωση πρός το Θεό. Αυτό είναι το ένα αίτιο της ευλογίας της έβδομης ημέρας και παρήγγειλε ο Μωυσής να τηρήται αργία, αλλά μόνο από τα έργα που βοηθούν το σώμα, ενώ για τη ψυχή παρήγγειλε ενέργεια.

Άλλο αίτιο είναι η πρόβλεψη του δημιουργού της εκτροπής του ανθρώπου προς το χειρότερο μέχρι καταστροφής και φυλακής στον Άδη, την αχρήστευση όλου του κόσμου, αλλά και το μελλοντικό ανακαινισμό του ανθρώπου. Αυτή η ανακαίνηση ενεργήθηκε με την ενανθρώπηση του Θεού, τη κατάβαση στον Άδη του Χριστού δια του θανάτου και την ανάκληση των ψυχών από αυτόν το Σάββατο.

Τελείωση της εβδόμης μέρας είναι η όγδοη μέρα, η Κυριακή κατά την οποία έγινε η ανάσταση του Κυρίου. Δεν είναι μόνο όγδοη μέρα, αλλά και η πρώτη των έπειτα από αυτή, γι' αυτό και ο Μωυσής την ονόμασε όχι ''πρώτη'', αλλά ''μια'' ως ανώτερη από τις άλλες και ως προοίμιο της μιας και ανέσπερης μέρας του μέλλοντος αιώνος.

Γι' αυτό και ο Κύριος εμφανίσθηκε την Κυριακή, τη μέρα της Αναστάσεώς του, στους μαθητές του, ενώ απουσίαζε ο Θωμάς. Και πάλι στην όγδοη μέρα, δηλαδή τη Κυριακή, (πού τιμάμε σήμερα) στο ίδιο σπίτι με κλειστές τις πόρτες εμφανίζεται στο διστακτικό Θωμά για να τον οδηγήσει στη πίστη. Από τότε διαρκώς η Εκκλησία του Χριστού επιτελεί τις συνάξεις, κυρίως τις Κυριακές. Και γι' αυτό δεν πρέπει κανείς να απουσιάζει από τις ιερές και θεοπαράδοτες συνάξεις και εγκαταλειφθεί δίκαια από το Θεό και πάθει κάτι παρόμοιο με το Θωμά, που δεν ήλθε στην ώρα του. 

Ο Θωμάς όταν ήταν απών από τη σύναξη, έγινε άπιστος, όταν δε επανήλθε με τους πιστεύοντας, τότε δεν αστόχησε στη πίστη του. Επομένως να επισκεπτόμαστε συχνά την Εκκλησία τις Κυριακές σχολάζοντας από τα επίγεια έργα μας, χωρίς απουσίες για να λαβαίνουμε την ειρήνη και να αυξάνουμε τη πίστη μας.

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου/Αέναη επΑνάσταση

H εικόνα του φίλου

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Ο φίλος είναι άνθρωπος αγαθός, υγιής στην ψυχή, σκέπτεται σωστά, αγαπάει την αρετή, είναι ακέραιος στο ήθος, πιστός στην αγάπη, ειλικρινής στον λόγο, σταθερός στην ψυχή, έντιμος σύμβουλος, θαρραλέος, αγαπάει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Ο φίλος ο αληθινός, είναι όμοιος σε όλα με τον φίλο του. Η χαρά του φίλου του προηγείται από τη δική του και η θλίψη του φίλου είναι και δική του θλίψη. Είναι βαθιά ευαίσθητος και διαισθάνεται την ψυχική διάθεση του φίλου΄ πάσχει δε σε ότι πάσχει και ο φίλος του. Προλαβαίνει την εξομολόγηση του φίλου του και τρέχει να τον βοηθήσει πριν του το ζητήσει. Είναι πάντα έτοιμος να αντιληφθεί τις ενέργειες του φίλου του και είναι παρών όταν κινδυνεύει. Οι φίλοι του φίλου του είναι και δικοί του φίλοι΄ οι δε εχθροί του και δικοί του εχθροί. Αμύνεται υπέρ του φίλου του και διακινδυνεύει τη ζωή του γι' αυτόν. Στο σώμα του φίλου κατοικεί η ψυχή του φίλου που αγαπάει. Είναι αγαθός σύμβουλος και λέει πάντα τα καλύτερα γι' αυτόν΄ φροντίζει για την τιμή και υπόληψη του φίλου του. Όσα του είναι ιερά, είναι ιερά και για τον ίδιο και σέβεται όσα ο φίλος του θεωρεί σεμνά.

Φίλος αληθινός, σκέπη κραταιά και οποίος τον βρήκε, βρήκε θησαυρό. Ο αγαθός φίλος είναι πλούτος ανεκτίμητος΄ ακριβότερος όλων των αποκτημάτων. Δεν υπάρχει μέτρο του κάλλους του. Ο φίλος και στις δυστυχίες και στην ευτυχία του φίλου, μένει πάντοτε ο ίδιος. Ο αληθινός φίλος, με πολύ θάρρος, επαινεί αυτά που είναι άξια επαίνου και καταδικάζει τα καταδικαστέα.

Ο Ευριπίδης λέει: «Οι φίλοι δεν έχουν τίποτε μόνο δικό τους -όσοι είναι πραγματικά φίλοι-, αλλά κοινά πράγματα. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από τον ειλικρινή φίλο. Όταν παρεμβαίνει παρηγορητικά, αυτό επενεργεί δυνατότερα από κάθε φάρμακο στην πάσχουσα και θλιμμένη καρδιά του φίλου. Τα λόγια του είναι φάρμακο ζωής. Ο αγαθός φίλος και την ψυχή και το σώμα του φίλου μπορεί να παρηγορήσει. Ο αγαθός και καλός φίλος έχει τάξει τον εαυτό του να αναπληρώνει ότι λείπει στον φίλο του, και όταν μεν πράττει καλά, τον επαινεί και τον ευχαριστεί΄ όταν δε σφάλλει, προσπαθεί πάρα πολύ για να τον επαναφέρει. Ο φίλος γίνεται ο νους, η καρδιά και ο οφθαλμός του φίλου του. Είναι η προσωποποίηση της αρετής. Δεν γίνεται φίλος ο μοχθηρός». Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει: «Ο πιστός φίλος είναι έμψυχος θησαυρός, περιφραγμένος κήπος, πηγή σφραγισμένη που ανοίγει από καιρό σε καιρό και προσφέρει τον πλούτο της ψυχής του. Φίλους δε λέγω τους καλούς και αγαθούς και τη φιλία που δημιουργήθηκε με γνώμονα την αρετή».

---

Πηγή: (ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ "ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ", Εκδόσεις "ΑΘΩΣ"), Η άλλη όψη

Η Ιερά Μονή Ζάβορδας αποκτά και πάλι ζωή – Επανδρώνεται με 8 ιερομόναχους

Μετά από 80 περίπου χρόνια η Ιερά Μονή Ζάβορδας του Οσίου Νικάνορα Γρεβενών  φαίνεται πως θα αποκτήσει πάλι την παλαιά της θρησκευτική και ιστορική αίγλη.

Σύμφωνα με πληροφορίες 8 ιερομόναχοι, έως τώρα, έχουν εκδηλώσει άμεσα το ενδιαφέρον τους για να συνεχίσουν την ασκητεία τους στο ιστορικό μοναστήρι των Γρεβενών.

Σε αυτήν την περίπτωση θα καθιερωθεί εκ νέου το άβατο, δηλαδή θα απαγορευθεί εκ νέου η επίσκεψη των γυναικών στο μοναστήρι.

Ως γνωστόν, το άβατο στο μοναστήρι της Ζάβορδας καταργήθηκε το έτος 2000 από τον μακαριστό Μητροπολίτη Γρεβενών κύριο κύριο Σέργιο, καθώς στο μοναστήρι δεν ασκήτευε πλέον κανείς ιερομόναχος.

grevenamedia.gr

H Iερή Eικόνα της Παναγίας Ζιδανιώτισσας στην Κοζάνη

Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η    Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΣΕΡΒΙΩΝ  &  ΚΟΖΑΝΗΣ Κοζάνη, 16 Απριλίου 2015   H  Iερή  Eικόνα  της  Παναγίας  Ζιδανιώτισσας στην  Κοζάνη Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η θαυματουργή Ιερή Εικόνα της Παναγίας της Ζιδανιώτισσας θα αγιάζει με την έλευσή της την πόλη της Κοζάνης από την Παρασκευή της Ζωοδόχου Πηγής, 17 Απριλίου 2015, έως και τις 2 Αυγούστου. Στην Ιερή Μονή της Γενέσεως της Θεοτόκου Ζιδανίου θα ψαλεί την Παρασκευή η εναρκτήρια Ακολουθία του Πάσχα, στις 3.45 μ.μ.. Στη συνέχεια η Ι. Εικόνα θα αναχωρήσει με τιμές, επάνω σε στρατιωτικό όχημα (τζιπ), συνοδευόμενη από δύναμη της Τροχαίας και η πομπή θα σταματά στις Κοινότητες της διαδρομής, ώστε να αγιάζεται ο πιστός λαός και να αναπέμπεται δεήση. Το πρόγραμμα διέλευσης έχει ως εξής: ώρα 4.00 μ.μ.: Αναχώρηση από την Ι. Μονή,     »   4.30 μ.μ.: Αιανή,     »   5.00 μ.μ.: Κερασιά,     »   5.30 μ.μ.: Αγία Παρασκευή,     »   6.00 μ.μ.: Λευκοπηγή,     »   6.45 μ.μ.: Πρωτοχώρι,     »   7.00 μ.μ.: Λευκόβρυση. Η πομπή θα καταλήξει στον Ι. Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης Κοζάνης, στις 7.30 μ.μ., όπου και θα αναπεμθεί δέηση. Την Κυριακή του Θωμά, 17 Απριλίου, και ώρα 7.00 μ.μ. θα τελεστεί ο Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ελασσώνος κ. Χαρίτονος και Σερβίων & Κοζάνης κ. Παύλου και στις 7.30 μ.μ. θα ακολουθήσει η λιτάνευση της Ι. Εικόνας της Παναγίας Ζιδανιώτισσας από τον Ι. Ναό των Αγίων Κων/νου & Ελένης προς τον Ι. Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου. Από την Ιερά Μητρόπολη