«Μοναξιά – Άγχος. Υπάρχει απάντηση;»

Β΄ Κυριακή Νηστειών – Γρηγορίου του Παλαμά.

Κατανυκτικός Εσπερινός και ομιλία,

του Αιδ. Πρωτοπρ. π. Μιχαήλ Χαλά,

με θέμα:  «Μοναξιά – Άγχος. Υπάρχει απάντηση;»

           

Με κατάνυξη και με την παρουσία πλήθους πιστών τελέσθηκε το απόγευμα της  Β’ Κυριακής των Νηστειών (Γρηγορίου του Παλαμά), ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στον Ιερό  Ναό  Κοιμήσεως  Θεοτόκου Παλαιού Φαλήρου.

Μετά το πέρας του Εσπερινού, ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Μιχαήλ Χαλάς, Θεολόγος και Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Αργυρουπόλεως και γνωστός από τις τακτικές εκπομπές του στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της «Πειραϊκής Εκκλησίας», μίλησε με θέμα: «Μοναξιά – Άγχος. Υπάρχει απάντηση;».

Ο ομιλητής με λόγο περιεκτικό και σύγχρονο, αναφέρθηκε στα δύο αυτά μεγάλα εμπόδια, τα οποία επιβαρύνουν το νου και την καρδιά πολλών από εμας. Υπογράμμισε τη θεραπευτική επίδραση της λατρευτικής ζωής και την ανακούφιση,  τον φωτισμό που επέρχεται με την τακτική και συστηματική συμμετοχή στα ζωογόνα Ιερά μυστήρια της μετάνοιας-εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας.

 Έδωσε απάντηση στο ερώτημα σχετικά με τον τρόπο που άγιοι γέροντες παλαιότερα, αλλά και στην εποχή μας, μπόρεσαν να ζήσουν ειρηνικά και γαλήνια. Μας παρότρυνε να δοκιμάσουμε την οδό της εμπιστοσύνης και της λατρείας του Θεού, ως γεγονός προσωπικής επιλογής και προσπάθειας. Επεσήμανε τέλος πως όσοι ακολουθούν την ασκητική πορεία που προτείνει η Ορθόδοξη Παράδοση, ιδιαίτερα την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, οπωσδήποτε διαπιστώνουν την καταλαγή των ενοχλήσεων από τις καθημερινές αγωνίες και την απομόνωση.

Ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού

Πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωσήφ Ταγαράκης

Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιού Φαλήρου www. koimisifalirou.gr Email: koimisifalirou@yahoo.gr FB: /koimisifalirou Αχιλλέως 30, 175 62, Παλαιό Φάληρο Τηλ. 210 98 12 234

Β' Χαιρετισμοί

Ακάθιστος Ύμνος - Β' Στάσις

Ἤκουσαν oἱ ποιμένες,
τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων,
τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν·
καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα,
θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον,
ἐν γαστρὶ τῆς Μαρίας βοσκηθέντα,
ἥν ὑμνοῦντες εἶπον·
Χαῖρε, Ἀμνοῦ καὶ Ποιμένος Μῆτερ,
χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων.
Χαῖρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἀμυντήριον,
χαῖρε, Παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον.
Χαῖρε, ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλεται τῇ γῇ,
χαῖρε, ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύει οὐρανοῖς.
Χαῖρε, τῶν Ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα,
χαῖρε, τῶν Ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος.
Χαῖρε, στερρὸν τῆς πίστεως ἔρεισμα,
χαῖρε, λαμπρὸν τῆς Χάριτος γνώρισμα.
Χαῖρε, δι' ἧς ἐγυμνώθη ὁ Ἅδης,
χαῖρε, δι' ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Θεοδρόμον ἀστέρα,
θεωρήσαντες Μάγοι,
τῇ τούτου ἠκολούθησαν αἴγλῃ·
καὶ ὡς λύχνον κρατοῦντες αὐτόν,
δι' αὐτοῦ ἠρεύνων κραταιὸν Ἄνακτα,
καὶ φθάσαντες τὸν ἄφθαστον,
ἐχάρησαν αὐτῷ βοῶντες·
Ἀλληλούια.

Ἴδον παῖδες Χαλδαίων,
ἐν χερσὶ τῆς Παρθένου,
τὸν πλάσαντα χειρὶ τοὺς ἀνθρώπους·
καὶ Δεσπότην νοοῦντες αὐτόν,
εἰ καὶ δούλου μορφὴν ἔλαβεν,
ἔσπευσαν τοῖς δώροις θεραπεῦσαι,
καὶ βοῆσαι τῇ Εὐλογημένῃ·
Χαῖρε, ἀστέρος ἀδύτου Μήτηρ,
χαῖρε, αὐγὴ μυστικῆς ἡμέρας.
Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τὴν κάμινον σβέσασα,
χαῖρε, τῆς Τριάδος τοὺς μύστας φωτίζουσα.
Χαῖρε, τύραννον ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς,
χαῖρε, Κύριον φιλάνθρωπον ἐπιδείξασα Χριστόν.
Χαῖρε, ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας,
χαῖρε, ἢ τοῦ βορβόρου ρυομένη τῶν ἔργων.
Χαῖρε πυρὸς προσκύνησιν παύσασα,
χαῖρε, φλογὸς παθῶν ἀπαλλάττουσα.
Χαῖρε, πιστῶν ὁδηγὲ σωφροσύνης,
χαῖρε, πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Κήρυκες θεοφόροι,
γεγονότες οἱ Μάγοι,
ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα,
ἐκτελέσαντές σου τὸν χρησμόν,
καὶ κηρύξαντές σε τὸν Χριστὸν ἅπασιν,
ἀφέντες τὸν Ἡρώδην ὡς ληρώδη,
μὴ εἰδότα ψάλλειν·
Ἀλληλούια.

Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ,
φωτισμὸν ἀληθείας ἐδίωξας,
τοῦ ψεύδους τὸ σκότος·
τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης Σωτήρ,
μὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχὺν πέπτωκεν,
οἱ τούτων δὲ ρυσθέντες,
ἐβόων πρὸς τὴν Θεοτόκον·
Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων,
χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιμόνων.
Χαῖρε, τὴν ἀπάτης τὴν πλάνην πατήσασα,
χαῖρε, τῶν εἰδώλων τὴν δόξαν ἐλεγξασα.
Χαῖρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν,
χαῖρε, πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωὴν.
Χαῖρε, πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει,
χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.
Χαῖρε, τροφὴ τοῦ μάνα διάδοχε,
χαῖρε, τρυφῆς ἁγίας διάκονε.
Χαῖρε, ἡ γῆ τῆς ἐπαγγελίας,
χαῖρε, ἐξ ἧς ρέει μέλι καὶ γάλα.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Μέλλοντος Συμεῶνος,
τοῦ παρόντος αἰῶνος,
μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος,
ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ,
ἀλλ' ἐγνώσθης τούτω καὶ Θεὸς τέλειος·
διόπερ ἐξεπλάγη σου τὴν ἄρρητον σοφίαν,
κράζων·
Ἀλληλούια.

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Ἤκουσαν oἱ ποιμένες, τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων....	Θεοδρόμον ἀστέρα, θεωρήσαντες Μάγοι....
Ἴδον παῖδες Χαλδαίων....	Κήρυκες θεοφόροι....
Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ, φωτισμὸν ἀληθείας ἐδίωξας....	Μέλλοντος Συμεῶνος, τοῦ παρόντος αἰῶνος....
Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τὴν κάμινον σβέσασα....	Χαῖρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν....
Χαῖρε, πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωὴν....	Χαῖρε, πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει....

Σχετικές συνδέσεις

1. Α' Χαιρετισμοί
2. Γ' Χαιρετισμοί
3. Δ' Χαιρετισμοί
4. Ακάθιστος Ύμνος

Παραπομπές

1. ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ

ΠΗΓΗ: http://www.saint.gr/186/saint.aspx

Μνήμη της εκ Σερβίων Οσίας Θεοδώρας & Ιερές Ακολουθίες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

1. Ανακοινώνεται στους ευσεβείς χριστιανούς, ότι το Σάββατο 11  Μαρτίου 2017, εορτάζεται η μνήμη της Οσίας Θεοδώρας, της καταγόμενης από τα Σέρβια Βασίλισσας της Άρτας. Οι ιερές ακολουθίες θα τελεσθούν στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αγίας Κυριακής Σερβίων, όπου θα εκτίθεται προς προσκύνηση και τίμιο λείψανο της Οσίας Θεοδώρας.

Το πρόγραμμα των ακολουθιών έχει ως εξής:

- Παρασκευή 10 Μαρτίου, ώρα 7.00 μ.μ.: Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και Β΄ στάση Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου.

- Σάββατο 11 Μαρτίου, ώρα 7.30 π.μ.: Όρθρος & Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Παύλου.

2. Προς εξυπηρέτηση των λατρευτικών αναγκών των πιστών, κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, θα τελούνται στον Ιερό Καθεδρικό και Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Κοζάνης δύο Ακολουθίες των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η πρώτη Ακολουθία αρχίζει στις 6.30 μ.μ. και η δεύτερη στις 8.30 μ.μ.

3. Ο  γ΄  Κατανυκτικός  Εσπερινός  θα τελεστεί την Κυριακή Β΄ Νηστειών (Γρηγορίου του Παλαμά), 12 Μαρτίου 2017, στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Κοζάνης στις 6.00 μ.μ., χοροστατούν­τος του Σε­βα­σμι­ω­τά­του Ποι­με­νάρ­χου μας κ. Παύ­λου. Τον θείο λόγο θα κηρύξει ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Μιχαήλ Κρανιώτης, μέ θέμα «Ο λατρευτικός πλούτος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής».

Από την Ιερά Μητρόπολη

Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ. Ἰωὴλ - «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς»

 Α΄ ΜΈΡΟΣ




Β΄ ΜΈΡΟΣ

«Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα»-Γέρ. Θωμάς Μικραγιαννανίτης

«Ψυχή μου ψυχή μου,  ανάστα, τί καθεύδεις;
τό τέλος εγγίζει, καί μέλλεις θορυβείσθαι,
ανάνηψον ούν, ίνα φείσηταί σου
Χριστός ο Θεός,  ο πανταχού παρών,  καί τά πάντα πληρών».

ΚΙ ΑΝ ΑΜΑΡΤΗΣΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΣ;ημερίδα για τη μετάνοια στη Θεσσαλονίκη

ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΧΟΛΩΝ Α.Π.Θ.

 

Θεσσαλονίκη, 6-3-2017

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΚΙ ΑΝ ΑΜΑΡΤΗΣΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΣ;

ημερίδα για τη μετάνοια στη Θεσσαλονίκη

 

«Η ζωή είναι γεμάτη μεταβολές. Κι αν δεν μπορούμε να γίνουμε κύριοι των πραγμάτων, ας γίνουμε κύριοι της αρετής", λέει ο θείος Χρυσόστομος. Ο ίδιος, λέει, ότι πολλοί είναι οι τρόποι και οι δρόμοι της μετάνοιας. Είναι το να αναγνωρίσουμε ότι αμαρτάνουμε, το να μην μνησικακούμε με τους εχθρούς, το να συγκρατούμε την οργή μας, το να συγχωρούμε τα αμαρτήματα ο ένας του άλλους, το να προσεύχεται κανείς με θέρμη και με ακρίβεια, το να κάνει ελεημοσύνη και να έχει ταπεινοφροσύνη. Ο δε Ιωσήφ ο Βρυέννιος λέει: "Τέσσερα πράγματα υπάρχουν, που αν ένα απ΄ αυτά έχει ο άνθρωπος, ούτε να μετανοήσει μπορεί, ούτε ο Θεός να δεχθεί την προσευχή του είναι δυνατόν: α) αν υπερηφανεύεται, β) αν δεν έχει αγάπη, γ) αν κρίνει τον αμαρτωλό, δ) αν μνησικακεί εναντίον κάποιου Κόκκος πάνω στην πέτρα είναι η προσευχή του μνησίκακου (Λόγος θ΄ περί Τριάδος)»[1].

 

Τη Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017 και ώρα 6 το απόγευμα, στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί Ημερίδα με θέμα «Το μεγαλείο της μετάνοιας στη ζωή του ανθρώπου». Η ημερίδα τελεί υπό την αιγίδα του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου και συνδιοργανώνεται από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης και Πτυχιούχους της Θεολογικής Σχολής και άλλων Σχολών του Α.Π.Θ..

            Την εκδήλωση θα ανοίξουν με τροπάρια οι Φοιτητές του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσης «Μέγας Βασίλειος», ενώ καθ' όλη τη διάρκεια αυτής θα προεδρεύσει ο ελλογιμώτατος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης.

Κατόπιν χαιρετισμού του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού και Προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής αρχιμ. π. Ιάκωβου Αθανασίου και του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου θα μιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ.κ. Ιερεμίας με θέμα: «Η μετάνοια κατά την Παλαιά Διαθήκη».

Ακολουθούν, ο αρχιμ. π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, Ιεροκήρυκας και Πνευματικός Προϊστάμενος της αδελφότητας «Οσία Ξένη» με θέμα: «Εμπειρίες μετανοίας από την κοινωνία των κρατουμένων», ο κ. Λυκούργος Μαρκούδης, διευθυντής προγράμματος της «Πειραϊκής Εκκλησίας», με θέμα: «Η μετάνοια στα χρόνια της κρίσης» και ο κ. Ανδρέας Χριστοφόρου, Νομικός, με θέμα: «Η μετάνοια και η αιώνιος ζωή, όπως την έμαθα από του σύγχρονους Αγίους και Πατέρες».  

Εν συνεχεία και μετά από το χρόνο που θα αφιερωθεί σε συζήτηση των ομιλητών με το κοινό, το λόγο θα λάβει η κα Αθηνά Σιδέρη, κοινωνική λειτουργός και πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου, για να μιλήσει με θέμα: «Το μυστήριο της μετανοίας κατά τον Όσιο Πορφύριο».

Τέλος, να σημειωθεί ότι θα λειτουργήσει μικρή έκθεση ορθόδοξου χριστιανικού βιβλίου από τις εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ.

Αρχιμ. Ανδρέας Κονάνος «Ευαγγελίστρια 2017»

Η ομιλία που πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης Ανδρέας Κονάνος κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας το Σάββατο 4 Μαρτίου 2017, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ευαγγελίστρια 2017» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Ο Απόστολος της Κυριακής 5 Μαρτίου – Της Ορθοδοξίας

(῾Εβρ. ια´ 24-26, 32-40)

Αδελφοί, πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν. Καὶ τί ἔτι λέγω; ᾿Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆ-λθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς.

Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Ἀπόδοση σέ ἁπλή γλώσσα

Αδελφοί, μὲ τὴν πίστη ὁ Μωυσῆς, ὅταν πιὰ μεγάλωσε, ἀρνήθηκε νὰ ὀνομάζεται γιὸς τῆς  κόρης τοῦ Φαραώ· προτίμησε νὰ ὑποφέρει μαζὶ μὲ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, παρὰ ν’ ἀπολαμβάνει τὴν πρόσκαιρη ἁμαρτωλὴ ζωή. Θεώρησε μεγαλύτερο πλοῦτο ἀπὸ τοὺς θησαυροὺς τῆς Αἰγύπτου τὸν ἐξευτελισμό, σὰν ἐκεῖνον ποὺ ὑπέφερε ὁ Χριστός, γιατὶ ἀπέβλεπε στὴν ἀνταπόδοση. Χρειάζεται νὰ συνεχίσω; Δὲν θὰ μὲ πάρει ὁ χρόνος νὰ διηγηθῶ γιὰ τὸν Γεδεών, τὸν Βαράκ, τὸν Σαμψών, τὸν ᾿Ιεφθάε, τὸν Δαβίδ, τὸν Σαμουὴλ καὶ τοὺς προφῆτες. Μὲ τὴν πίστη κατατρόπωσαν βασίλεια, ἐπέβαλαν τὸ δίκαιο, πέτυχαν τὴν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ, ἔφραξαν στόματα λεόντων· ἔσβησαν τὴ δύναμη τῆς φωτιᾶς, διέφυγαν τὴ σφαγή, ἔγιναν ἀπὸ ἀδύνατοι ἰσχυροί, ἀναδείχτηκαν ἥρωες στὸν πόλεμο, ἔτρεψαν σὲ φυγὴ ἐχθρικὰ στρατεύματα· γυναῖκες ξαναπῆραν πίσω στὴ ζωὴ τοὺς ἀνθρώπους τους, κι ἄλλοι βασανίστηκαν ὣς τὸν θάνατο, χωρὶς νὰ δεχτοῦν τὴν ἀπελευθέρωσή τους, γιατὶ πίστευαν ὅτι μποροῦσαν ν’ ἀναστηθοῦν σὲ μιὰ καλύτερη ζωή. ῎Αλλοι δοκίμασαν ἐξευτελισμοὺς καὶ μαστιγώσεις, ἀκόμη καὶ δεσμὰ καὶ φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν δοκιμασίες, θανατώθηκαν μὲ μαχαίρι, περιπλανήθηκαν ντυμένοι μὲ προβιὲς καὶ κατσικίσια δέρματα, ἔζησαν μὲ στερήσεις, ὑπέφεραν καταπιέσεις, θλίψεις καὶ κακουχίες – ὁ κόσμος δὲν ἦταν ἄξιος νά ᾿χει τέτοιους ἀνθρώπους – πλανήθηκαν σὲ ἐρημιὲς καὶ βουνά, σὲ σπηλιὲς καὶ σὲ τρύπες τῆς γῆς.

῞Ολοι οἱ παραπάνω, παρὰ τὴν καλὴ μαρτυρία τῆς πίστης τους, δὲν πῆραν ὅ,τι τοὺς ὑποσχέθηκε ὁ Θεός. Αὐτὸς εἶχε προβλέψει κάτι καλύτερο γιὰ μᾶς, ἔτσι ὥστε νὰ μὴ φτάσουν ἐκεῖνοι στὴν τελειότητα χωρὶς ἐμᾶς.

 https://synodoiporia.gr

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 5 Μαρτίου – Της Ορθοδοξίας

(᾿Ιω. α´ 44-52)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἠθέλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. ῏Ην δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως ᾿Ανδρέου καὶ Πέτρου. Εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ᾿Ιωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε.

Εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς ᾿Ισραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. Λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ᾿Απεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. ᾿Απεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ῥαββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ. ᾿Απεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; Μείζω τούτων ὄψει. Καὶ λέγει αὐτῷ· ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.

Ἀπόδοση σέ ἁπλή γλώσσα

Τόν καιρό ἐκεῖνο ὁ ᾿Ιησοῦς ἀποφάσισε νὰ πάει στὴ Γαλιλαία. Βρίσκει τότε τὸν Φίλιππο καὶ τοῦ λέει· «῎Ελα μαζί μου». ῾Ο Φίλιππος καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά, τὴν πατρίδα τοῦ ᾿Ανδρέα καὶ τοῦ Πέτρου. Βρίσκει ὁ Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ τοῦ λέει· «Αὐτὸν ποὺ προανήγγειλε ὁ Μωυσῆς στὸν νόμο καὶ οἱ προφῆτες, τὸν βρήκαμε· εἶναι ὁ ᾿Ιησοῦς, ὁ γιὸς τοῦ ᾿Ιωσὴφ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ». «Μπορεῖ ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ νὰ βγεῖ τίποτα καλό;» τὸν ρώτησε ὁ Ναθαναήλ. «῎Ελα καὶ δὲς μόνος σου», τοῦ λέει ὁ Φίλιππος.

῾Ο ᾿Ιησοῦς εἶδε τὸν Ναθαναὴλ νὰ πλησιάζει καὶ λέει γι’ αὐτόν· «Νά ἕνας γνήσιος ᾿Ισραηλίτης, χωρὶς δόλο μέσα του». «᾿Απὸ ποῦ μὲ ξέρεις;» τὸν ρωτάει ὁ Ναθαναήλ. Κι ὁ ᾿Ιησοῦς τοῦ ἀπάντησε· «Προτοῦ σοῦ πεῖ ὁ Φίλιππος νὰ ᾿ρθεῖς, σὲ εἶδα ποὺ ἤσουν κάτω ἀπ’ τὴ συκιά». Τότε ὁ Ναθαναὴλ τοῦ εἶπε· «Διδάσκαλε, ἐσὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἐσὺ εἶσαι ὁ βασιλιὰς τοῦ ᾿Ισραήλ». Κι ὁ ᾿Ιησοῦς τοῦ ἀποκρίθηκε· «᾿Επειδὴ σοῦ εἶπα πὼς σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴ συκιά, γι’ αὐτὸ πιστεύεις; Θὰ δεῖς μεγαλύτερα πράγματα ἀπ’ αὐτά». Καὶ τοῦ λέει· «Σᾶς βεβαιώνω ὅτι σύντομα θὰ δεῖτε νὰ ἔχει ἀνοίξει ὁ οὐρανός, καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ νὰ ἀνεβαίνουν καὶ νὰ κατεβαίνουν πάνω στὸν Υἱὸ τοῦ ᾿Ανθρώπου».

 https://synodoiporia.gr

ΚΥΡΙΑΚΗ A΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) – 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

 imsk.gr

ΚΥΡΙΑΚΗ A΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(τῆς Ὀρθοδοξίας)

(Ἰω. α΄ 44-52)

Πρώτη Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἡ σημερινή, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἀφιερωμένη στὴ νίκη καὶ τὸ θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας κατὰ τῶν αἱρέσεων. Ἡ εἰκονομαχία, ποὺ ταλαιπώρησε τὴν Ἐκκλησία γιὰ 120 περίπου χρόνια, τὸν 8ο καὶ 9ο αἰώνα, ἦταν ὁ πόλεμος ποὺ ἄνοιξαν κάποιοι ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων. Ὑποστήριζαν πὼς δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε τὶς εἰκόνες στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ τὶς προσκυνοῦμε γιατί, ἔλεγαν, αὐτὸ εἶναι εἰδωλολατρία καί τὶς ἀπομάκρυναν ἀπὸ τοὺς ναούς, τὶς ἔκαιγαν καὶ μαζὶ δίωκαν τοὺς ὀρθοδόξους.

Ἡ Ἐκκλησία τότε ἀνέδειξε μεγάλους ἁγίους καὶ ὁμολογητές, ὅπως τὸν Ἰωάννη τὸ Δαμασκηνό, τὸν Θεόδωρο Στουδίτη καὶ ἄλλους ποὺ ὑπερασπίστηκαν τὴν ὀρθὴ πίστη καὶ στὸ τέλος ἡ Ὀρθοδοξία νίκησε. Σὰν σήμερα, τὸ 843 μ. Χ., ὅταν αὐτοκράτειρα ἦταν ἡ Ἁγία Θεοδώρα, ἔγινε ἡ ὁριστικὴ ἀναστήλωση τῶν εἰκόνων. Ἀπὸ τότε γιορτάζουμε τὴ νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας ἐναντίον τῆς εἰκονομαχίας καὶ ὅλων τῶν αἱρέσεων. Γι’ αὐτὸ ἡ σημερινὴ Κυριακὴ λέγεται Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Οἱ εἰκόνες περιφέρονται στὸν ναό, προσκυνοῦνται ἀπὸ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ προσκύνηση «ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει», τιμοῦμε καὶ προσκυνοῦμε τὸ εἰκονιζόμενο πρόσωπο καὶ ὄχι τὰ ὑλικά τῆς εἰκόνας, τὸ ξύλο καὶ τὰ χρώματα.

Στὴ σημερινὴ Κυριακὴ οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὅρισαν νὰ διαβάζεται τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούσαμε. Δύο φίλοι, ὁ Φίλιππος καὶ ὁ Ναθαναήλ, ποὺ ἀναζητοῦσαν τὴν ἀλήθεια καὶ ἔψαχναν μέσα ἀπὸ τὶς Γραφὲς γιὰ τὸν ἐρχόμενο Μεσσία, καλοῦνται ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ νὰ τὸν ἀκολουθήσουν, νὰ γίνουν μαθητές του, νὰ γίνουν Ἀπόστολοι. Ὁ Ἰησοῦς πρῶτα συναντᾶ καὶ καλεῖ τὸ Φίλιππο. Ἡ συνάντηση αὐτὴ τὸν χαροποιεῖ τόσο ποὺ ἀμέσως τὸν ἀκολουθεῖ. Αὐτὴ τὴ χαρὰ ὅμως δὲν τὴν κρατᾶ γιὰ τὸν ἑαυτό του, σπεύδει νὰ τὴ μοιραστεῖ μὲ τὸ φίλο του. «Εὐρήκαμε ἐκεῖνον τὸν ὁποῖο ἔγραψε ὁ Μωυσῆς στὸ Νόμο καὶ οἱ προφῆτες, τὸν Ἰησοῦ, τὸν Υἱὸ τοῦ Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ» τοῦ λέει. Ὁ Ναθαναὴλ ὅμως δὲν ἐνθουσιάζεται, ἀμφιβάλλει, ἀπορεῖ λέγοντας «ἐκ Ναζαρὲτ δύναται τί ἀγαθὸν εἶναι;» δηλαδή, ἀφοῦ οἱ Γραφὲς λένε ὅτι θὰ κατάγεται ἀπὸ τὴ Βηθλεὲμ καὶ τὴν Ἰουδαία, εἶναι δυνατὸν νὰ προκύψει κάτι καλὸ ἀπὸ τὴν ἄσημη καὶ μικρὴ Ναζαρέτ; Ὁ Φίλιππος βέβαια δὲν ἄρχισε τὶς θεωρίες, δὲν προσπάθησε μὲ ἐπιχειρήματα λογικὰ νὰ πείσει τὸ φίλο του. Τοῦ ἀπηύθυνε μία ἁπλὴ πρόσκληση, «Ἔρχου καὶ ἴδε», «Ἔλα νὰ δεῖς»

Ὁ Ναθαναήλ, ποὺ προετοιμαζόταν πνευματικά, μελετοῦσε τὶς Γραφές, προσευχόταν, καθάριζε τὴν ψυχή του γιὰ νὰ συναντήσει τὸ Δημιουργό του, ποὺ ἦταν ἄδολος, ἀπονήρευτος καὶ ἀληθινὸς Ἰσραηλίτης, σπεύδει γι’ αὐτὴ τὴ συνάντηση. Ὅταν ἡ καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι καθαρὴ καὶ ἄδολη, τότε ἡ συνάντηση μὲ τὸν Ἰησοῦ γίνεται ἀφορμὴ γιὰ ἀνακαίνιση, ἀλλοίωση καὶ ὁμολογία. Ὁ Χριστὸς ὡς Θεὸς γνωρίζει τὸ ἄδολο τῆς καρδιᾶς τοῦ Ναθαναὴλ καὶ τοῦ τὸ λέει εὐθέως. Τοῦ θυμίζει ἀκόμη ὅτι ἦταν, πρὶν ἀπὸ λίγο, κάτω ἀπὸ τὴ συκιά. Ὅλα αὐτὰ, καὶ κυρίως τὸ φωτεινὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ, διώχνουν ἀπὸ τὸ μυαλὸ του κάθε ἀμφιβολία καὶ ἀντίρρηση. Ἀμέσως ὁμολογεῖ: «Διδάσκαλε, ἐσὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ βασιλιὰς τοῦ Ἰσραήλ». Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τελειώνει μὲ τὴν προαναγγελία τοῦ Χριστοῦ γιὰ ὅσα ἔχουν νὰ δοῦν οἱ μαθητὲς κοντά του. «Σᾶς βεβαιώνω πὼς πολὺ γρήγορα θὰ δεῖτε ἀνοιγμένο τὸν οὐρανὸ καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ νὰ ἀνεβοκατεβαίνουν κοντὰ στὸν Υἱὸ τοῦ ἀνθρώπου».

Ὁ Χριστός, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, καλεῖ κι ἐμᾶς σήμερα νὰ τὸν γνωρίσουμε, νὰ τὸν προσεγγίσουμε, ὅπως ὁ Φίλιππος καὶ ὁ Ναθαναὴλ προσέγγισαν τὸ Χριστό, τὸν γνώρισαν, τὸν ἀγάπησαν, τὸν ἀκολούθησαν, ἔγιναν μαθητές του. Ἡ Ἐκκλησία καλεῖ ἀκόμη ὅποιον δὲν ξέρει καὶ ἀμφιβάλλει νὰ ἔλθει, νὰ δεῖ καὶ νὰ βεβαιωθεῖ τί εἶναι ἡ ὀρθοδοξία. Τὸ κήρυγμά της δὲν εἶναι θεωρητικό, εἶναι κήρυγμα γεγονότων καὶ ἐμπειριῶν. Καλεῖται ὁ ἄνθρωπος νὰ συναντήσει τὸ Χριστό, ὅπως τὸν συνάντησαν οἱ Ἅγιοι, νὰ σχετιστεῖ μαζί του, νὰ τὸν ἔχει συνοδοιπόρο καὶ ὁδηγὸ στὴ ζωή του. Οἱ ἐμπειρίες ποὺ θὰ ἔχει ἀπὸ αὐτὴ τὴ σχέση, ἔχουν τέτοια δύναμη ποὺ ὑπερβαίνουν τὴ λογικὴ καὶ ζεσταίνουν τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς του. Πρῶτα οἱ Ἀπόστολοι ἀπέκτησαν τέτοιες ἐμπειρίες κοντὰ στὸ Χριστὸ ποὺ «ὅσα εἶδαν τὰ μάτια τους, ὅσα ἄκουσαν τὰ αὐτιά τους, ὅσα ψηλάφησαν τὰ χέρια τους» δὲ μποροῦσαν νὰ μὴν τὰ μεταφέρουν στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Ἔπειτα οἱ μαθητὲς τῶν Ἀποστόλων, ποὺ βλέπουν τὴν ἁγιότητα τῆς ζωῆς τους, ποὺ εἶναι τὸ καταπληκτικότερο ἀπ’ ὅλα τὰ θαύματα, ἀκολουθοῦν τὸ παράδειγμά τους καί παραδίδουν στοὺς ἑπόμενους τὴν ἐμπειρία τους.

Στὴν ἐποχὴ τῶν διωγμῶν οἱ εἰδωλολάτρες δήμιοι καὶ ὄχι μόνο, ποὺ βλέπουν τὴν πίστη, τὴν ὑπομονὴ τῶν μαρτύρων καὶ τὴ χαρὰ μὲ τὴν ὁποία ἀντιμετωπίζουν τὰ βασανιστήρια, ὁμολογοῦν καὶ αὐτοὶ πίστη στὸ Χριστὸ καὶ πολλοὶ εἰσπηδοῦν στὸ μαρτύριο. «Αὐξανόμαστε κάθε φορᾶ ποὺ μᾶς καταδιώκετε», γράφει ὁ Τερτυλλιανός, «τὸ αἷμα τῶν μαρτύρων καρποφορεῖ».

Ἀκόμη, στὴν ἐποχὴ τῆς εἰκονομαχίας οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ δίνουν τὸν ἀγώνα τους γιὰ τὴν τιμὴ καὶ τὴν προσκύνηση τῶν ἁγίων εἰκόνων. Πολλοὶ βασανίζονται, φυλακίζονται καὶ προτιμοῦν νὰ πεθάνουν γιὰ τὴν πίστη τους. Ἄλλοι γιὰ νὰ προστατεύσουν τὶς εἰκόνες καὶ νὰ μὴν καταστραφοῦν τὶς θάβουν στὴ γῆ ἢ τὶς ρίχνουν στὴ θάλασσα. Πολλὲς ἀπ’ αὐτὲς στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων ἀποκαλύφθηκαν μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ προσκυνοῦνται μέχρι σήμερα.

«Οἱ προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν…. οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν. Αὔτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὔτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὔτη ἡ πίστις ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων ….». Ἀμήν.

Π.Κ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ομιλία του γ. Νίκων στον Άγιο Κωνσταντίνο Κοζάνης στις 26 -2 -2017

Έτσι χτίζουμε την αυτοπεποίθηση στα παιδιά..

Σε πόσα θέματα έχεις ακόμα την εντύπωση ότι ακούς μέσα στο μυαλό σου τη φωνή της μητέρας ή του πατέρα σου, από την εποχή των παιδικών χρόνων, να μιλά και να σου δίνει «οδηγίες»; Ε, λοιπόν αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για να βοηθήσουμε τα παιδιά να ενστερνιστούν «κανόνες» που θα τους ανοίξουν το δρόμο προς μια ζωή με περισσότερη αυτοπεποίθηση! Έχω καταγράψει τους «κανόνες» που θεωρώ πιο σημαντικούς και, με την πρώτη ευκαιρία, τους υπενθυμίζω στα παιδιά μου.
 Είμαι σίγουρη πως την κατάλληλη στιγμή θα τους ανακαλέσουν:

 1. Συμπεριφέρομαι στους άλλους με τον τρόπο που θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται. Αν θέλω οι άνθρωποι να είναι ευγενικοί μαζί μου, μαθαίνω να είμαι ευγενικός. Αν μ΄αρέσει να με ενθαρρύνουν, μαθαίνω να ενθαρρύνω κι εγώ.
 2. Γελάω με τις γκάφες και τις αστείες καταστάσεις, χωρίς ποτέ να γελάω εις βάρος κάποιου παιδιού. Η αξιοπρέπεια είναι πάνω απ΄όλα.
 3. Το κουτσομπολιό είναι ανόητο και ανώφελο. Οταν κάποιος δεν είναι μπροστά, θα πω γι’ αυτόν μόνο κάτι καλό.
 4. Οταν νιώθω θλίψη, μπορώ να κάνω κάτι για να νιώσω καλύτερα. Στρέφομαι σε μια δημιουργική απασχόληση, πάω για τρέξιμο, μιλάω με τους γονείς μου, γράφω τις σκέψεις μου, απαριθμώ τις όμορφες στιγμές και καταστάσεις που έχω στη ζωή μου.
 5. Στο παιχνίδι ακολουθώ τους κανόνες και παίζω έντιμα. Αποδέχομαι την ήττα, χαίρομαι με τη νίκη, γνωρίζοντας πως και οι δυο καταστάσεις είναι φυσιολογικές.
 6. Δεν είμαι μόνο ό,τι φαίνεται εξωτερικά. Η εμφάνιση είναι μόνο μια πτυχή αυτού που είμαι. Ο,τι σκέφτομαι και νιώθω είναι ακόμα πιο σημαντικό. Οταν είμαι μέσα μου καλά, δείχνω καλά κι «απ΄έξω».
 7. Φροντίζω τον εαυτό μου με σεβασμό και προσέχω την υγεία μου. Δίνω σημασία στα μηνύματα που μου δίνει το σώμα μου. Του προσφέρω ξεκούραση, ύπνο, καλό φαγητό, κίνηση, ενέργεια!
 8. Λέω κατηγορηματικά «όχι» σε ό,τι μπορεί να βλάψει το σώμα μου, να απειλήσει την ασφάλειά μου ή μου ζητούν άλλοι να ακολουθήσω παρά τη θέλησή μου. Εμπιστεύομαι την εσωτερική μου φωνή όταν με προειδοποιεί για κάποιο κίνδυνο.
 9. Λέω την αλήθεια. Το ψέμα φέρνει κι άλλο ψέμα και κάνει τη ζωή μου δύσκολη. Δεν το χρειάζομαι.
 10. Η δημιουργικότητα φέρνει χαρά και ομορφιά στη ζωή μου. Γίνομαι δημιουργικός όταν ζωγραφίζω, χορεύω, κατασκευάζω, παίζω μουσική ή ασχολούμαι με κάποια μορφή τέχνης.
 11. Αποδέχομαι τα παιδιά που είναι διαφορετικά από μένα. Μπορώ να μάθω πολλά απ’ αυτά. Μπορώ να έχω φίλους που είναι διαφορετικοί από μένα και μας ενώνουν τα κοινά μας ενδιαφέροντα.
 12. Τα λάθη επιτρέπονται. Ολοι κάνουν λάθη. Αντί να θυμώνω με τον εαυτό μου, δοκιμάζω ξανά. Δεν εγκαταλείπω την προσπάθεια όταν συναντώ τις πρώτες δυσκολίες.
 13. Οταν σχεδιάζω να κάνω κάτι που φαίνεται μεγάλο και δύσκολο, μαθαίνω να το «σπάζω» σε μικρότερα κομμάτια που μου είναι πιο εύκολο να ολοκληρώσω.
 14. Οταν θέλω να αγοράσω κάτι, ρωτάω τον εαυτό μου: «Είναι στ΄αλήθεια κάτι που χρειάζομαι;».
 15. Οταν κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη πάντα του λέω μια καλή κουβέντα και του χαμογελάω!
 16. Κάθε μέρα μαθαίνω κάτι καινούργιο. Η μάθηση μού ανοίγει κανούργιους δρόμους και πλουτίζει κάθε στιγμή τη ζωή μου.
 17. Είμαι υπεύθυνος και επιμελής με ό,τι αναλαμβάνω. Διαβάζω τα μαθήματά μου και κάνω τις εργασίες μου πρώτα για μένα κι όχι για να αποσπάσω το «μπράβο» από δασκάλους και γονείς.
 18. Προσέχω τον εαυτό μου. Δίνω σημασία στις σκέψεις και στα συναισθήματά μου. Πριν επιλέξω, μαθαίνω να αναρωτιέμαι “είναι καλό για μένα να….. ;» ή «θα νιώθω καλά αν……. ;». Αφουγκράζομαι την απάντηση που δίνει η καρδιά και το σώμα μου. Αναγνωρίζω και σέβομαι τα μηνύματα αυτά και δεν τα υποτιμώ.
 19. Το μοίρασμα με ανθρώπους που εμπιστεύομαι και αγαπώ κάνει τη χαρά μου μεγαλύτερη και τη λύπη μικρότερη. Αναγνωρίζω πως μέσα από τη συνεργασία ακόμα και τα πιο δύσκολα έργα γίνονται ευκολότερα.
 20. Υπάρχει πάντα λύση σε κάθε πρόβλημα. Τη λύση αυτή μπορώ να τη βρω και να την ακολουθήσω!
Αυτοί οι 20 κανόνες μού φαίνονται πολύ σημαντικοί για να τους υπενθυμίζουμε στα παιδιά (και στους εαυτού μας), έχοντας την επίγνωση ότι δεν αρκούν μόνο τα λόγια. Χρειάζεται και οι πράξεις μας να συμβαδίζουν με ό,τι λέμε! 

http://www.dinfo.gr/