Ευαγγελικό και Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακή 16-7-2017

Αποστολικό Ανάγνωσμα

(Προς Τίτον γ’ 8-15)

Πιστός ο λόγος' και περί τούτων βούλομαί σε διαβεβαιούσθαι, ίνα φροντίζωσι καλών έργων προΐστασθαι οι πεπιστευκότες τω Θεώ. Ταύτα εστί τα καλά και ωφέλιμα τοις ανθρώποις' μωράς δε ζητήσεις και γενεαλογίας και έρεις και μάχας νομικάς περιΐστασο' εισί γαρ ανωφελείς και μάταιοι. Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος. Όταν πέμψω Αρτεμάν προς σε ή Τυχικόν, σπούδασον ελθείν προς με εις Νικόπολιν' εκεί γαρ κέκρικα παραχειμάσαι. Ζηνάν τον νομικόν και Απολλώ σπουδαίως πρόπεμψον, ίνα μηδέν αυτοίς λείπη. Μανθανέτωσαν δε και οι ημέτεροι καλών έργων προΐστασθαι εις τας αναγκαίας χρείας, ίνα μη ώσιν άκαρποι. Ασπάζονταί σε οι μετ’ εμού πάντες. Άσπασαι τους φιλούντας ημάς εν πίστει. Η χάρις μετά πάντων υμών' αμήν.

Μετάφραση

(Προς Τίτον γ’ 8-15)

Αυτά τα λόγια είναι αληθινά και θέλω να τα βεβαιώνεις με την προσωπική σου μαρτυρία, ώστε όσοι έχουν πιστέψει στο Θεό να φροντίζουν να πρωτοστατούν σε καλά έργα. Αυτά είναι τα καλά και τα χρήσιμα στους ανθρώπους. Από το άλλο μέρος, να αποφεύγεις τις ανόητες αναζητήσεις σε γενεαλογικούς καταλόγους, τις φιλονικίες και τις διαμάχες γύρω από τις διατάξεις του ιουδαϊκού νόμου, γιατί όλα αυτά είναι ανώφελα και μάταια. Τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές διδασκαλίες συμβούλεψέ τον μια δυο φορές, κι αν δεν ακούσει άφησέ τον, με τη βεβαιότητα πως αυτός έχει πια διαστεφεί και αμαρτάνει, καταδικάζοντας έτσι ο ίδιος τον εαυτό του. Όταν θα σου στείλω τον Αρτεμά ή τον Τυχικό, έλα το συντομότερο να με συναντήσεις στη Νικόπολη, γιατί εκεί αποφάσισα να περάσω το χειμώνα. Το Ζηνά το νομικό και τον Απολλώ, να τους εφοδιάσεις πλουσιοπάροχα με ότι χρειάζονται για το ταξίδι τους, ώστε να μην τους λείψει τίποτα. Ας μαθαίνουν και οι δικοί μας να πρωτοστατούν σε καλά έργα, για ν’ αντιμετωπίζουν τις επείγουσες υλικές ανάγκες, ώστε η ζωή τους να μην είναι άκαρπη. Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζί μου. Χαιρέτησε τους πιστούς που μας αγαπούν. Η χάρη να είναι μαζί με όλους σας. Αμήν.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

(Κατά Ματθαίον ε΄ 14-19)

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τ ῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι. Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ το ῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται. Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

Μετάφραση

(Κατά Ματθαίον ε΄ 14-19)

Είπεν ο Κύριος, εσείς είστε το φως για τον κόσμο' μια πόλη χτισμένη ψηλά στο βουνό δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι άνθρωποι, όταν ανάψουν το λυχνάρι, δεν το βάζουν κάτω από το δοχείο με το οποίο μετρούν το σιτάρι, αλλά το τοποθετούν στο λυχνοστάτη, για να φωτίζει όλους τους ανθρώπους του σπιτιού. Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας. Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα για να τα καταργήσω, αλλά για να τα πραγματοποιήσω. Σας βεβαιώνω πως όσο υπάρχει ο κόσμος, έως τη συντέλειά του, δε θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα ή μία οξεία από το νόμο. Όποιος, λοιπόν, καταργήσει ακόμα και μία από τις πιο μικρές εντολές αυτού του νόμου και διδάξει έτσι τους άλλους, θα θεωρηθεί ελάχιστος στη βασιλεία του Θεού. Ενώ όποιος τις τηρήσει όλες και διδάξει έτσι και τους άλλους, αυτός θα θεωρηθεί μεγάλος στη βασιλεία του 

ΜΕ SKYPE Η ΛΗΞΗ ΤΗΣ «ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ» ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ-ΧΡΥΣΟΣΠΗΛΑΙΩΤΙΣΣΗΣ

Με την ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος π.Ιερωνύμου Β΄ πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 13 Ιουλίου  η λήξη της «Συνάντησης φοιτητριών και επιστημόνων» του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου-Χρυσοσπηλαιωτίσσης.

Μέσα στη  κατάρρευση των ηθικών αξιών της σημερινής κοινωνίας η εν λόγω συνάντηση αποτελεί μια όαση δίνοντας γερά θεμέλια στις σύγχρονες νέες, που αψηφώντας  τον «καύσωνα» προσήλθαν  στον Ιερό Ναό!

Έκπληξη προκάλεσε ,η παρουσία μελών της «Συνάντησης» που βρέθηκαν κοντά μας μέσω  skype προκειμένου να συμμετάσχουν ενεργά  στην καρποφόρα συζήτηση.

Με την απονομή αναμνηστικών δώρων και με τις καλύτερες ευχές της εκκλησίας έγινε ο «εφοδιασμός» για ένα πνευματικό καλοκαίρι!

ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΔΕΝΔΡΙ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΗ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ

Την Ιερά και θαυματουργό Εικόνα της Αγίας Βαρβάρας, από τον ομώνυμο Δήμο της Αττικής και από τον ομώνυμο Ιερό Ναό της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, θα υποδεχθεί ο κλήρος και ο λαός στο Πολυδένδρι Αττικής, την Παρασκευή 14 Ιουλίου στις 7.00 το απόγευμα.

Φέτος συγκεντρώνονται 100 χρόνια από την διάσωση των κατοίκων του χωριού από την επιδημία της ευλογιάς που ξαφνικά παρουσιάσθηκε στο χωριό σκορπώντας τον θάνατο. Πολλοί αρρώστησαν κι οχτώ απ’ αυτούς πέθαναν ενώ ήταν κι άλλοι ετοιμοθάνατοι. Δύο από τους νεκρούς ήταν απ’ το Γραμματικό γι’ αυτό όλοι υποθέσανε ότι η αρρώστια ήρθε από κει.
Όλοι πανικοβλήθηκαν. Πολλοί πήραν τα βουνά.

Η χωροφυλακή απέκλεισε τα σπίτια στα οποία υπήρχαν άρρωστοι, καθώς και τους γύρω δρόμους, για να εμποδίσουν την εξάπλωση της επιδημίας. Άλλοι έπιασαν το πηγάδι της πλατείας και τις βρύσες του χωριού για να εμποδίσουν τους αρρώστους να μολύνουν το νερό. Οι δυστυχείς άρρωστοι πήγαιναν στη δεξαμενή έξω από το χωριό για να πάρουν νερό. Τους νεκρούς δεν τους διάβαζαν στην Εκκλησία.

Ο εφημέριος του χωριού ο παπα-Γιάννης ο Τσάκας κρυφά διάβασε μερικούς. Κάποιος γέροντας διηγείται: «Κάποιον από τους νεκρούς τον πήγα εγώ σέρνοντας από το σπίτι στην Εκκλησία, νύχτα και τον θάψαμε. Μετά εγώ πήρα την κάπα του και κοιμήθηκα αλλά δεν κόλλησα την αρρώστια». Πάνω στα μνήματα ρίχνανε ασβέστη για να μη μεταδοθεί η επιδημία.

   Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση της απελπισίας και του πανικού, όπως διηγήθηκε  η Άννα Βασιλάκου, ένα μικρό παιδί, ίσαμε 10 χρονών, ο Παναγιώτης Σπυρ. Σωτήρχος είδε σε όραμα στο εικονοστάσι την Αγία Βαρβάρα, η οποία του είπε: «Να έρθετε να με πάρετε για να διώξω την αρρώστια». Τότε ο παπα-Γιάννης με τους επιτρόπους της εκκλησίας πήγαν στο Αιγάλεω, στο ναό της Αγίας Βαρβάρας κι από κει με αυτοκίνητο έφεραν την θαυματουργή εικόνα της μέχρι τη διασταύρωση του χωριού.

   Εκεί οι χριστιανοί την υποδέχθηκαν με ευλάβεια, συγκίνηση και κλάματα, ενώ όλος ο δρόμος ήταν στρωμένος με δάφνες. Πέφτανε στην εικόνα και φώναζαν: «Βοήθησέ μας Αγία Βαρβάρα! Διώξε την αρρώστια.» Έπειτα λιτάνευσαν την εικόνα γύρω απ’ το χωριό κι αμέσως-Θαύμα φοβερό!-η επιδημία έπαυσε. Όχι μόνο δεν αρρώστησαν άλλοι, αλλά και όλοι οι άρρωστοι έγιναν καλά.

   Από τότε, αυθόρμητα κι από ευγνωμοσύνη καθιερώθηκε στο Πολυδένδρι η γιορτή της Αγίας Βαρβάρας σαν αργία. Έφτιαξαν εικόνα της Αγίας και οι κάτοικοι του Πολυδενδρίου πανηγυρίζουν με λαμπρότητα το θαύμα αυτό στις 15 Ιουλίου, την ημέρα δηλαδή που κατέφθασε στο χωριό τους η εικόνα της Αγίας, σαν απεσταλμένη του Σωτήρος Χριστού.

Την Παρασκευή 14 Ιουλίου με λιτανευτική πομπή η Θαυματουργός Εικόνα θα φθάσει στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου όπου θα τελεσθεί πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, ενώ το Σάββατο, 15 Ιουλίου το πρωί στις 7.00 πανηγυρική Θεία Λειτουργία και το απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 7.00 Ιερά Λιτανεία της Ιεράς Εικόνας στους δρόμους του χωριού.

Ο Ιερός Ναός θα είναι ανοικτός όλη την ημέρα του Σαββάτου για τους ευλαβείς προσκυνητές που θα προσέλθουν να προσκυνήσουν την Ιερά και θαυματουργή Εικόνα της Αγίας Βαρβάρας, η οποία θα αναχωρήσει αργά το βράδυ και θα επιστρέψει στον Ιερό Ναό της.

«Πέστε μας κάτι Γέροντα.
- Τί νά πῶ;
- Ὅτι λέει ή καρδιά σας.
- Αὐτό πού λέει ἡ καρδιά μου εἶναι νά πάρω τό μαχαίρι,
νά τήν κόψω κομματάκια,
νά τήν μοιράσω στόν κόσμο, καί ὕστερα νά πεθάνω».

Αγιος Παΐσιος :Σήμερα ό Θεός ανέχεται την κατάσταση.

Σήμερα ό Θεός ανέχεται την κατάσταση. Ανέχεται, ανέχεται, για να είναι αναπολόγητος ό κακός. Είναι πε­ριπτώσεις πού ό Θεός επεμβαίνει άμεσα και αμέσως, ενώ σε άλλες περιπτώσεις περιμένει· δεν δίνει αμέσως την λύση και περιμένει την υπομονή των ανθρώπων, την προ­σευχή, τον αγώνα. Τι αρχοντιά έχει ό Θεός! Ένας πόσους είχε σφάξει τότε με τον πόλεμο και ακόμη ζει. Θα τού πει στην άλλη ζωή ό Θεός: «Σ' άφησα να ζήσης περισσότερο και από τους καλούς». Δεν θα έχει ελαφρυντικά.

Ερ.- Γέροντα, δεν φοβάστε έτσι πού μιλάτε;  

(Αγ.Παΐσιος)- Τι να φοβηθώ; Τον τάφο μου Τον έχω ανοίξει. Αν δεν Τον είχα ανοίξει, θα με απασχολούσε πού θα κουραζό­ταν ό άλλος να σκάψει. Τώρα θα χρειασθεί να ρίξει μόνο λίγους τενεκέδες χώμα...

Άγιος Παΐσιος: Σήμερα οι άνθρωποι γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους.

             Παλιά στην πατρίδα μου, στα Φάρασα, έλεγαν: «Αν έχεις καμμιά δουλειά, μην την αφήνεις για αύριο. Αν έχεις καλό φαγητό, άσ' το για αύριο, μήπως έρθει κανένας μουσαφίρης». Τώρα σκέφτονται: «Να αφήσουμε την δουλειά, μήπως έρθει κανείς αύριο και μας βοηθήσει. Το καλό φα­γητό, ας το φάμε εμείς απόψε!». Οι περισσότεροι σήμερα γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους. Μόνον τον εαυτό τους σκέφτονται. Ας υποθέσουμε ότι βρέχει, γίνεται κα­τακλυσμός. Θα δείτε, οι περισσότερες από σάς θα σκε­φθούν μήπως έχουν ρούχα απλωμένα, να πάνε να τα μα­ζέψουν. Κακό δεν είναι αυτό, άλλα δεν θα πάνε πιο πέρα. Τα ρούχα και να βραχούν, πάλι θα στεγνώσουν. Αυτοί όμως πού αλωνίζουν τι θα γίνουν; Πονάτε γι' αυτούς, για να κάνετε καμμιά ευχή; Ή πέφτουν κεραυνοί- ζήτημα πέντε-έξι ψυχές να θυμηθούν τους καημένους τους γεωρ­γούς ή αυτούς πού έχουν θερμοκήπια. Δεν σκέφτεται δη­λαδή τον άλλον ό άνθρωπος, δεν βγαίνει από τον εαυτό του, άλλα γυρίζει συνέχεια γύρω από τον εαυτό του. Όταν όμως γυρίζει γύρω από τον εαυτό του, κέντρο έχει τον εαυτό του· δεν έχει τον Χριστό. Είναι έξω από τον άξονα πού είναι ό Χριστός. Για να φθάσει να σκέφτεται τον άλλον, πρέπει ό νους του πρώτα να είναι στον Χριστό. Τότε σκέφτεται και τον πλησίον και μετά σκέφτεται και τα ζώα και όλη την φύση. Έχει τον σταθμό του ανοιχτό και, μόλις πάρει το μήνυμα, τρέχει να βοηθήσει. Ά ν ό νους του δεν είναι στον Χριστό, δεν δουλεύει ή καρδιά του, γι' αυτό δεν αγαπάει ούτε τον Χριστό ούτε τον συνάνθρω­πο του, πόσο μάλλον την φύση, τα ζώα, τα δένδρα, τα φυτά. Έτσι όπως κινείσθε, πού να φθάσετε στο σημείο να έχετε επικοινωνία με τα ζώα, με τα πουλιά! Αν πέσει κανένα πουλί από την σκεπή, θα το ταΐσετε. Αν δεν πέσει από την σκεπή, δεν σκέφτεσθε να το ταΐσετε. Εγώ βλέπω τα πουλιά· λέω «θέλουν τάϊσμα, τα καημένα»· ρίχνω ψί­χουλα κ.λπ., βάζω και νεράκι να πιούν. Βλέπω άρρωστα κλαδιά στα δένδρα· αμέσως σκέφτομαι να τα κόψω, για να μην κολλήσουν και τα άλλα. Ή χτυπάει μία πόρτα, ένα παράθυρο, πάει εκεί ό νους μου. θα ξεχάσω τον εαυτό μου, αν μού χρειάζεται κάτι, άλλα θα κοιτάξω την πόρ­τα, το παράθυρο, να μη σπάσει, να μη γίνει καμμιά ζημιά. Παρεμπιπτόντως σκέφτομαι για μένα. Και αν κανείς σκέ­φτεται και πονάει για τα δημιουργήματα, πόσο μάλλον θα σκέφτεται τον Δημιουργό τους! Αν δεν κινείται έτσι ό άνθρωπος, πώς να συντονισθεί με τον θεό;

            Έπειτα, και όταν βγαίνετε έξω, ρίξτε καμμιά ματιά γύρω. Μπορεί κάποιος έστω και από απροσεξία ή από κακότητα - εύχομαι κανείς να μην κάνη κακό - κάτι να πετάξει και να βάλει φωτιά· γι' αυτό ρίξτε μία ματιά. Και αυτό στα πνευματικά ανήκει, γιατί και αυτό το βλέμμα έχει αγάπη. Εγώ βγαίνω έξω από το Καλύβι, ρίχνω μία ματιά προς τα κάτω, μία ματιά προς την σκεπή, να δω μήπως μυρίζει καμένο. Άλλο αν έχεις τέτοια πίστη πώς, αν πιάσει φωτιά και κάνης προσευχή, θα σβήσει ή φωτιά. Διαφορετικά, πρέπει να ενεργήσεις. Ή, όταν ακούω κρότο, προσέχω να δω τι είναι· πυροβόλο; άσκηση κάνουν; φουρνέλλο; Ένα και ένα ό νους μου πηγαίνει εκεί, για να κάνω κομποσχοίνι. Όποιος αδιαφορεί για τον εαυτό του, από αγάπη προς τους άλλους, το μεγάλο ενδιαφέ­ρον του Θεού βρίσκεται μαζί του, και όλοι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται γι' αυτόν.

            Άλλα ή σημερινή γενιά είναι ή γενιά της αδιαφορίας! Οι περισσότεροι μόνο για παρελάσεις είναι! Μην τους πεις, αν συμβεί κάτι, να αμυνθούν! Τώρα όμως και παρε­λάσεις δεν θέλουν! Παλιότερα πήγαιναν στις παρελάσεις, άκουγαν και ένα εμβατήριο, κάτι μέσα τους σκιρτούσε! Σήμερα υπάρχει ένα ρεμπελιό σε μας τους Έλληνες. Βέ­βαια άλλοι λαοί είναι ακόμη χειρότερα, γιατί δεν έχουν ιδανικά. Βλέπεις, οι Έλληνες μπορεί να έχουν ένα σωρό κουσούρια, άλλα έχουν και ένα δώρο από τον Θεό, το φι­λότιμο και την λεβεντιά· όλα τα πανηγυρίζουν. Οι άλλοι λαοί ούτε στα λεξικά τους δεν έχουν αυτές τις λέξεις.

Τη μνήμη του Αγίου Παϊσίου, τιμά η Εκκλησία στις 12 Ιουλίου.

Το Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο τάφος του Αγίου, αναμένεται και να γίνει και φέτος πόλος έλξης πλήθους πιστών.

Από τη Δευτέρα 10 Ιουλίου, η Μονή είναι ανοικτή συνεχώς για τον κόσμο που επιθυμεί να προσκυνά στον τάφο του Αγίου Παϊσίου και το ίδιο θα συμβεί μέχρι την Τετάρτη.

Σήμερα Τρίτη 11 Ιουλίου 2017, θα τελεστεί Ιερά Αγρυπνία που θα αρχίσει στις 20:00.

Θα συλλειτουργήσουν οι Μητροπολίτες Νέας Σμύρνης, Νεαπόλεως, Ιερισσού, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς και ο οικείος Ποιμενάρχης, Μητροπολίτης Κασσανδρείας.

Όπως και τις δύο προηγούμενες χρονιές, έτσι και φέτος έχει προβλεφθεί η απρόσκοπτη στάθμευση των οχημάτων στη γύρω περιοχή και η μεταφορά του κόσμου μέχρι το Μοναστήρι.