Κυριακή, 29η Δεκεμβρίου 2019: Ἡμέρα ἀφιερωμένη στήν προστασία τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅρισε μέ ἐγκύκλιό Της (5721/2012, 9. 7. 2019) «τήν Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν ὡς ἡμέρα προστασίας τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ». Φέτος ἡ Κυριακή αὐτή συμπίπτει μέ τήν ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν ἀναιρεθέντων ὑπό τοῦ Ἡρώδου Ἁγίων Νηπίων (29 Δεκεμβρίου).
Καλοῦμε ὅλους τούς πολίτες τῆς Χώρας μας, νά συμμετάσχουν ἐνεργῶς στήν ἡμέρα αὐτή, πού ἀπό ἐφέτος ἀρχίζει ἡ καθιέρωσή της. Ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς γονιμοποιήσεώς του, «ἔξ ἄκρας συλλήψεως», εἶναι μοναδικός καί ἀνεπανάλληπτος καί ἄξιος κάθε προστασίας. Τό δέ δικαιώμά του στή ζωή πρέπει νά εἶναι ἀναφαίρετο καί ἀδιαπραγμάτευτο. Εἶναι, ὅμως, σέ ὅλους γνωστό τό ἐθνικό ἔγκλημα πού συντελεῖται στήν Πατρίδα μας, μέ ποταμούς αἱμάτων ἀθώων καί ἀνυπεράσπιστων βρεφῶν νά κυλοῦν καθημερινά, βρεφῶν πού φονεύονται μέσα σ’ αὐτά τά μητρικά σπλάχνα. Τό γεγονός δέν ἀποτελεῖ μόνο ἐθνική αὐτοχειρία, ἀλλά, τό κυριότερο, βδελυρό ἁμάρτημα ἐνώπιον τοῦ ζῶντος Θεοῦ.

Σήμερα λοιπόν, πού στίς Ἐκκλησίες μας θά ἀναγνωσθεῖ ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς βρεφοκτονίας ἀπό τόν Ἡρώδη, γιά τήν ὁποία «θρῆνος καί κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς ἠκούσθη», τότε πού «Ραχήλ κλαίουσα τά τέκνα αὐτῆς οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσί» (Ματθ. β΄ 18), σήμερα κι ἐμεῖς, ὅλοι οἱ νεοέλληνες, ἄς κλαύσουμε ἐνώπιον τοῦ ἁγίου Θεοῦ ἐν μετανοίᾳ καί ἄς θρηνήσουμε γιά τά 300.000 καί πλέον βρέφη πού φονεύονται κατ᾿ ἔτος μέ τήν σύμπραξη καί τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας. Μέ τή μετάνοιά μας θά ἑλκύσουμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά μήν ἀφανισθοῦμε ὡς Ἔθνος.

Ὅλοι ἄς συμμετάσχουμε σέ ἐθνικό πένθος καί πάνδημη μετάνοια καί ἄς προσευχηθοῦμε νά λάβει τέλος αὐτός ὁ φρικτός ὀλοθρεμός.

https://www.afistemenaziso.gr

Το παρασκήνιο της τιμητικής πολιτογράφησης του Τομ Χανκς

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, υπέγραψε, σήμερα, τιμητική πολιτογράφηση του γνωστού Αμερικανού ηθοποιού Τομ Χανκς. Ο γνωστός αστέρας του Χόλιγουντ είναι λάτρης της Ελλάδας, η σύζυγός του είναι ελληνικής καταγωγής, και διακρίνεται για το φιλανθρωπικό του έργο. Εδώ και πολλά χρόνια περνάει τα καλοκαίρια του στην Ελλάδα.

Η τιμητική πολιτογράφηση του Τομ Χανκς και της οικογένειάς του αποτελεί πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός είχε συναντηθεί στο παρελθόν με τον διάσημο ηθοποιό και σε συζήτηση που είχαν σχετικά με θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος, ο κ. Μητσοτάκης προχώρησε στη σχετική πρόταση, η οποία έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τον συνομιλητή του.

Κατόπιν αυτού, ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος απέστειλε σχετική εμπεριστατωμένη εισήγηση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος την επικύρωσε υπογράφοντας τιμητική πολιτογράφηση του αστέρα του Χόλιγουντ.

Ο Τομ Χανκς είναι παντρεμένος με την ελληνικής καταγωγής ηθοποιό, Ρίτα Γουίλσον, χάρη στην οποία γνώρισε την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, την οποία και ασπάστηκε. Είναι γνωστό ότι διαθέτει ακίνητη περιουσία στην Αντίπαρο, την οποία επισκέπτεται συχνά. Λιγότερο γνωστή είναι η φιλανθρωπική δράση που έχει αναπτύξει, μεταξύ των οποίων η μεγάλη βοήθεια που παρείχε στους πυρόπληκτους στο Μάτι.

Με βάση τον σχετικό νόμο, μετά τη δημοσίευση της απόφασης στο ΦΕΚ, ο ηθοποιός και η οικογένεια του έχουν περιθώριο ενός έτους για να αποδεχτούν τυπικά την πολιτογράφησή τους και να ορκιστούν ενώπιον του υπουργού Εσωτερικών.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Αντελίνα Βαρθακούρη: Καμία μάνα να μην βρεθεί στη θέση μου – Είπα χάνω το παιδί μου

Η Αντελίνα Βαρθακούρη αναφέρθηκε στα δύο γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή της και την έκαναν να λυγίσει.

“Δύο φορές λύγισα κι «έσπασα». Η πρώτη ήταν πριν από χρόνια, όταν η κόρη μου, η Μελωδία, ενός έτους τότε, κι ενώ είχαμε μετακομίσει σε νέο σπίτι και ήμασταν οι δυο μας, γιατί ο Χάρης έλειπε σε περιοδεία στην Αυστραλία. Το νέο σπίτι είχε κάτω μοκέτες. Ενώ τακτοποιούσα τα ρούχα, η μικρή μπουσουλούσε και ξεκόλλησε μία μοκέτα και βρήκε από κάτω ένα χημικό σε πλαστικό μέσα και το έφαγε. Τρελάθηκα. Τι να σου πω… Έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου και είπα «χάνω το παιδί μου». Έφυγα σαν την τρελή, πήγαμε στο «Ιασώ», κι εγώ ήμουν σε κατάσταση υστερίας. Καμία μάνα να μην βρεθεί στη θέση μου. Βγήκε ο γιατρός και μου είπε ότι «το παιδί σας θα πεθάνει ή θα πάθει μόνιμο πρόβλημα» κι όταν έκανε ότι μπορούσε μου είπε ότι το φάρμακο αυτό, ευτυχώς, ήταν ληγμένο. Έκανα τάμα στην Παναγία και είπα «θα έρθω γονατιστή». Όπως και έκανα μετά. Θυμάμαι τα κλάματά μου, τον πανικό μου… Εκεί λύγισα, δεν ήξερα τι να κάνω. Όταν βγήκε ο γιατρός και μου είπε ότι ξεπέρασε τον κίνδυνο, κατέρρευσα και λιποθύμησα” είπε η Αντελίνα Βαρθακούρη, μιλώντας στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη.

“Η δεύτερη φορά ήταν όταν γέννησα τη δεύτερη κόρη μου, η οποία ήρθε πρόωρα στον κόσμο. Την έκανα με καισαρική και, κάποια στιγμή, μπήκε το δίλλημα «ή το παιδί ή η μητέρα». Ήταν δύσκολη γέννα. Με θυμάμαι να λέω «σώσε το παιδί μου, άσε με εμένα». Πήγα να πάθω ρήξη μήτρας, ήταν δύσκολο. Όταν βγήκε το Λεονάκι μου, ένα κιλό πλασματάκι, είχα παραλύσει. Το μυαλό μου ήταν στο παιδί μου, ήθελα μόνο εκείνη να ήταν καλά. Κι εκεί γονάτισα… Κατάλαβες γιατί πάνω από όλα είναι η υγεία; Γιατί αυτό δεν το ελέγχεις. Ό,τι πει ο Θεός. Μπορεί να βρεθώ στον δρόμο άφραγκη και ξυπόλητη. Έχω πίστη ότι θα τα ξαναφτιάξω όλα από την αρχή. Χωρίς την υγεία, όμως, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα”, πρόσθεσε.

Πηγή: https://www.dikaiologitika.gr/

Γιατί τα αδέλφια μας κάνουν καλύτερους;

 Τα αδέλφια μας βελτιώνουν καθημερινά με περισσότερους τρόπους από όσους συνειδητοποιείτε.

Αν και ορισμένες φορές νομίζετε ότι μεγαλώνετε, αντί για αδέλφια, ορκισμένους εχθρούς δεν χρειάζεται να ανησυχείτε μιας και οι καθημερινοί, ακόμα, τσακωμοί δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι τα παιδιά σας δεν είναι δεμένα συναισθηματικά. Μάλιστα, ο αδελφικός ανταγωνισμός είναι απόλυτα φυσιολογικό φαινόμενο, καθώς οι διαφωνίες τυχαίνουν συχνά και σε πολλούς ανθρώπους ενώ λειτουργούν και ως σημαντικές ευκαιρίες, ώστε τα παιδιά να μάθουν καλύτερα το ένα το άλλο, αλλά και τον εαυτό τους.

Τα αδέρφια μας κάνουν καλύτερους

Η ενίσχυση του αδελφικού δεσμού ανάμεσα στα παιδιά σας, μπορεί να τα ωθήσει προς την σωστή κατεύθυνση, μεγαλώνοντας δηλαδή να διαμορφώσουν μια στενή φιλική σχέση, εκτός από συγγενική. Παρόλο που τα αδέρφια διαμαρτύρονται και τσακώνονται συχνά, είναι πολύ πιο κοντά από όσο μπορείτε να αντιληφθείτε. Η εξομάλυνση αυτών των διαφορών, παράλληλα, τα προετοιμάζει με τον καλύτερο τρόπο για τις μελλοντικές κοινωνικές επαφές που θα κληθούν να έχουν, καθώς μαθαίνουν από νωρίς τον τρόπο για να διαχειριστούν τις καταστάσεις γύρω τους.

Καλύτεροι σύντροφοι

Εκτός από τις αυξημένες κοινωνικές δεξιότητες, θα είναι και καλύτεροι σύντροφοι για το ταίρι τους, αφού θα έχουν εκπαιδευτεί να συνομιλούν και κυρίως να ακούν τα αδέρφια τους, παρά τις διαφορές τους. Το ίδιο θα κάνουν και με τους συντρόφους τους. Αυτή η συμπεριφορά, όπως είναι φυσικό, θα βγαίνει αυθόρμητα στο παιδί μεγαλώνοντας, επηρεάζοντας σχεδόν όλες τις πτυχές της ζωής του. Ακριβώς όπως έχετε μάθει στα αδέλφια να επικοινωνούν ανοιχτά και υπομονετικά, έτσι και εκείνα θα προσπαθούν να συνομιλούν με τους γύρω τους διατηρώντας τα ίδια συμπεριφορικά μοτίβα.

Θετικές επιρροές

Ο ισχυρός αδελφικός δεσμός, μπορεί να εμπνεύσει τα μικρότερα σε ηλικία αδέλφια να μιμηθούν τα μεγαλύτερα, ώστε να καταφέρουν και εκείνα να διακριθούν ή να επιτύχουν. Αν και ορισμένες φορές, μπορεί να καταλήξει σε έναν διαρκή ανταγωνισμό, αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, αφού μαθαίνουν πώς να δουλεύουν σκληρά για να τα καταφέρουν ενώ στην περίπτωση που ο ανταγωνισμός βγει εκτός ορίων, βρίσκεστε εκεί για να τα συνετίσετε.

 https://www.vita.gr/2019/12/27/paidi/giati-ta-adelfia-mas-kanoun-kalyterous/

Πρωτομάρτυς Στέφανος

Άγιος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Αποκαλείται «πρωτομάρτυρας», επειδή πρώτος αυτός μαρτύρησε για τον Χριστό.

Άγιος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Αποκαλείται «πρωτομάρτυρας», επειδή πρώτος αυτός μαρτύρησε για τον Χριστό. Η μνήμη του εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 27 Δεκεμβρίου, η εύρεση του λειψάνου του στις 15 Σεπτεμβρίου και η ανακομιδή στις 2 Αυγούστου. Οι Δυτικές Εκκλησίες (Ρωμαιοκαθολική, Αγγλικανική, Λουθηρανική) τιμούν τη μνήμη του στις 26 Δεκεμβρίου.

Ο Στέφανος ήταν ο πρώτος και ο πλέον διακεκριμένος από τους επτά διακόνους, που είχαν εκλεγεί και χειροτονηθεί από τους αποστόλους να βοηθούν με κοινά γεύματα και με κάθε άλλο μέσο τους φτωχούς, τα ορφανά και τις χήρες. Διακρινόταν για τη ρητορική του ικανότητα και την εν γένει χριστιανική δράση του. Οι Ιουδαίοι, βλέποντας τη δραστηριότητά του και φοβούμενοι τη δράση του, τον διέταξαν να σταματήσει το κήρυγμα. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Στ’, 1-8).

Αυτός τους αγνόησε και συνέχισε να κηρύττει το Λόγο του Θεού. Τότε, κάποιοι μισαλλόδοξοι Ιουδαίοι τον συκοφάντησαν ότι βλασφημούσε τον Θεό, το Ναό του Σολομώντος και τον προφήτη Μωυσή. Με την κατηγορία αυτή συνελήφθη και σύρθηκε ενώπιον του Ιουδαϊκού Συνεδρίου για να απολογηθεί και να δικασθεί. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. στ’, 9-15). Ο Στέφανος με θάρρος υπερασπίστηκε την πίστη του και κατηγόρησε τους Ιουδαίους, ότι φάνηκαν σκληροί στους προφήτες, τους οποίους σκότωσαν, καθώς και σε όλους τους ανθρώπους του Θεού, ενώ επιχειρηματολόγησε για τη θεότητα του Χριστού. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Ζ’, 1-53)

Το μόνο που κατάφερε ο Στέφανος ήταν να εξοργίσει ακόμη περισσότερο τους κατηγόρους του, οι οποίοι τον άρπαξαν από την αίθουσα του Συνεδρίου και τον οδήγησαν έξω από την Ιερουσαλήμ, όπου άρχισαν να τον λιθοβολούν. Ο Στέφανος ατάραχος δέχθηκε το λιθοβολισμό με τα λόγια «Κύριε Ιησού, δέξου το πνεύμα νου» και γονατισμένος προσευχόταν για τους διώκτες του, λέγοντας: «Κύριε μη καταλογίσεις σ’ αυτούς αυτή την αμαρτία». Αμέσως μετά παρέδωκε το πνεύμα του. Τη σκηνή του λιθοβολισμού παρακολούθησε κι ένας νεαρός Φαρισαίος, ονόματι Σαύλος, ο οποίος φύλαγε τα ρούχα των λιθοβολούντων και επιδοκίμασε την εκτέλεση του Στέφανου. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. ζ’, 54-60). Ήταν ο μετέπειτα Απόστολος Παύλος. Κατά την παράδοση, το λείψανο του πρωτομάρτυρα Στέφανου μεταφέρθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Άγιος Στέφανος είναι πολιούχος της Σκύδρας και της Αρναίας.

Πηγή:SanSimera.gr

Ομιλία π. Ανδρέα Κονάνου με θέμα θέλω να σε καταλάβω καλύτερα

Ποιοι ήταν οι σοφοί αυτοί άνθρωποι που ήρθαν από ανατολών;

Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς
Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, Τον προσκύνησαν πρώτοι οι ποιμένες και οι σοφοί (οι αστρονόμοι) από ανατολών, δηλαδή οι πιο απλοί και οι πιο σοφοί άνθρωποι του κόσμου τούτου! Ακόμη και σήμερα, αυτοί που ειλικρινέστερα απ’ όλους λατρεύουν τον Ιησού Χριστό, ως Θεό και Σωτήρα, είναι οι πιο απλοί και οι πιο σοφοί του κόσμου. Απεναντίας, η διεστραμμένη απλοϊκότητα και η ημιμάθεια υπήρξαν πάντοτε εχθροί της Θεότητος του Χριστού και πολέμιοι του Ευαγγελίου Του.

Ποιοί ήταν οι σοφοί αυτοί άνθρωποι που ήρθαν από ανατολών; Το ερώτημα μελέτησε επισταμένως ο άγιος Δημήτριος του Ροστώφ. Λέει, λοιπόν, ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν κάποιοι βασιλείς ορισμένων μικρότερων περιοχών ή και μεμονωμένων πόλεων στην Περσία, την Αραβία και την Αίγυπτο. Αυτοί ήταν επίσης και ειδήμονες αστρονόμοι.

Το λαμπρό άστρο, που είδαν, τους φανερώθηκε για να αναγγείλει τη γέννηση του Νέου Βασιλέως.

Κατά τον άγιο Δημήτριο του Ροστώφ το αστέρι αυτό εμφανίστηκε σ’ αυτούς εννέα μήνες πριν από τη γέννηση του Ιησού Χριστού, ήτοι κατά τον χρόνο της υπερφυούς συλλήψεως Αυτού στην παρθενική μήτρα της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Οι σοφοί αστρονόμοι πέρασαν εννέα μήνες μελετώντας αυτό το αστέρι και προετοιμαζόμενοι για το ταξίδι το οποίο τελικώς πραγματοποίησαν. Έφτασαν στη Βηθλεέμ λίγο αφότου γεννήθηκε ο Σωτήρας του κόσμου.

Ο ένας εξ’ αυτών ονομαζόταν Μελχιώρ. Ήταν γέροντας με κατάλευκα μαλλιά και γένια. Αυτός πρόσφερε το χρυσάφι ως δώρο στον Κύριο. Ο δεύτερος ονομαζόταν Γάσπαρ· ήταν νέος με ροδαλό πρόσωπο και αγένειος.

Αυτός πρόσφερε το λιβάνι ως δώρο στον Κύριο. Ο τρίτος ονομαζόταν Βαλτάσαρ· είχε μελαχρινή επιδερμίδα και δασύτριχη γενειάδα. Αυτός πρόσφερε ως δώρο στον Κύριο το μύρο. Αυτοί ήταν οι «μάγοι με τα δώρα».

Μετά τον θάνατό τους τα σκηνώματά τους μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη· από την Κωνσταντινούπολη στο Μιλάνο και, απ’ το Μιλάνο στην Κολωνία.

Μπορούμε επίσης να πούμε ότι οι τρεις αυτοί σοφοί άνδρες εκπροσωπούσαν τις τρεις κύριες φυλές των ανθρώπων, που κατάγονταν από τους τρεις γιους του Νώε: Σημ, Χαμ και Ιάφεθ.

Ο Πέρσης σοφός εκπροσωπούσε τους Ιαφεθίτες, ο Άραβας τους Σημίτες και ο Αιγύπτιος τους Χαμίτες. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι διά μέσου των τριών αυτών, τρόπον τινά, ολόκληρο το ανθρώπινο γένος προσκύνησε τον Ενανθρωπήσαντα Θεό και Κύριο!


Από Αρχιμ. Αθανάσιος Μισσός

askitikon.eu

Η Διατροφή των ατόμων με διαβήτη τα Χριστούγεννα

Την περίοδο των Χριστουγέννων θέλουμε να απολαύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τους «γευστικούς πειρασμούς» των εορτών. Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, γλυκά πάσης φύσεως, λίγο φαγητό παραπάνω, μεγάλη ποικιλία από εδέσματα μας κάνουν να ξεφεύγουμε αρκετά από το διατροφικό μας πρόγραμμα. Για τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη, ο οποίος αποτελεί μια παθολογική μεταβολική κατάσταση στην οποία η διατροφή παίζει καθοριστικό και ρυθμιστικό ρόλο, οι περίοδοι αυτοί είναι ασφαλώς μια δοκιμασία, ίσως μεγαλύτερη από ότι για το γενικό πληθυσμό.

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Κάλαντα Χριστουγέννων ~ Καλήν Εσπέραν Άρχοντες ~ Greek christmas carol

Το νόημα των εθίμων· με αφορμή τα Χριστούγεννα*

...Το έθος, η συνήθεια -απ’το οποίο και το ήθος- προκύπτει σαν ανάγκη,

και όχι σαν μιά κατασκευασμένη σε γραφείο «εθιμική γιορτή», όπως

π.χ. ...«η γιορτή της μπανάνας» ...«η γιορτή του κομοδίνου» ...κ.λ.π.,

αλλά είναι συνδεδεμένα τα πραγματικά έθιμα, με τον Κύκλο της Ζωής

κ του Θανάτου, με τον Κύκλο της εναλλαγής των Εποχών, κι αυτοί

λειτουργικά κ υπαρξιακά συνδεδεμένοι με τον Θρησκευτικό Κύκλο.

Τα έθιμα, μεταφέρουν γνώση, κωδικοποιούν εμπειρία, αποτελούν μύηση,

για την κοινότητα και τις πραγματικές ανάγκες της· συντελούν δε, στην κατανίκηση του αισθήματος του φόβου, για τον χρόνο που περνά ανεπιστρεπτί, δημιουργώντας και αφήνοντας παρακαταθήκη στις γενειές, αυτό που αποκαλούμε Παράδοση.

Τα έθιμα λειτουργούν μέσω Δρωμένων, που κωδικοποιημένα αναφέρονται

στις Ανάγκες της Κοινότητας. Ποιά είναι η πραγματική και άμεση Ανάγκη

του Ανθρώπου πάνω στη Γη ;  Είναι η Ανάγκη να θραφεί !

Η καρποφορία όμως της Γης, είναι αμφίβολη.

Με το Δρώμενο που αναπτύσει η κοινότητα, προσπαθεί να προκαλέσει την καρποφορία αυτή. Μπορεί αυτό να είναι ένας χορός, πάνω στο κομμάτι γης

που πρόκειται να καλλιεργηθεί, με τα μέλη του χορού παριστάνοντας τα στάχυα

πότε να πέφτουν με τον χορό τους προς τη γη και πότε να σηκώνονται απ’αυτήν

θέλοντας  να δείξουν του Ουρανού, το πως επιθυμούν να λειτουργήσει η Γη,

για τον σπόρο που σε λίγο θα βάλουν μέσα της.

Από αυτά τα Θρησκευτικά Γεωργικά Δρώμενα προέρχεται, κι απ’αυτά γεννήθηκε, η Θεατρική Λειτουργία, η υπαρξιακή βάση όλων των Τεχνών,

γι’αυτό και κάθε πραγματικός ηθοποιός κ καλλιτέχνης, πρέπει να εμφορείται από το ίδιο με του αρχαίου Γεωργού, αυτό αίσθημα ανάγκης, όταν προσπαθεί

να καρποφορήσει την Τέχνη του.

Τα έθιμα του Κύκλου των Χριστουγέννων,

παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον διότι συμπίπτουν με τα εξής :

Πρώτον· με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και την Αρχή του Φωτός.

Είναι η εποχή που η ημέρα αρχίζει να μεγαλώνει. Είναι αξιοσημείωτο το ότι πράγματι, καθώς μπαίνουμε στο Καλοκαίρι κι εκει κατά τα τέλη Ιουνίου, αρχίζει η ημέρα να μικραίνει, κ τι έχουμε εκεί; Σαν ισορροπία, τις φωτιές του Άη Γιάννη· ενώ μέσα στο «μαύρο» του Χειμώνα αρχίζει το φως να μεγαλώνει !

Από το σκοτάδι αρχίζει η Δημιουργία ...

«...και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα μία...»  Γέννεσις 1, ε

γι’αυτό και η πρώτη Θρηκευτική Ακολουθία της Ημέρας, είναι ο Εσπερινός·

και η πραγματική αρχή Θρησκευτικού κ Γεωργικού Χρόνου η 1^η Σεπτεμβρίου.

Δεύτερον· με την Γη να περνάει σιγά σιγά –αφού έχει προηγηθεί το Φθινόπωρο

του Οργώματος κ της Σποράς- στο στάδιο του Ανθίσματος· γιά να έλθει μετά η Άνοιξη της Καρποφορίας και της Ανάστασης !

Τρίτον· η ίδια η Τριμερής δομή του Δωδεκαημέρου των Χριστουγέννων,

Χριστούγεννα – Περιτομή Κυρίου – Θεοφάνεια, βλέπουμε ότι μπορεί να αντιστοιχήσει στα Τρία βασικά αγαθά της Γης :

Ο βασικώτατος Σίτος στην Αρχή, στην Γέννα· ο Οίνος στην Οδύσσεια της Ζωής, στην Περιτομή ή αν θέλετε στο θυσιαστριο ﷽﷽﷽﷽﷽﷽υσιαστστην Αρχή, ριμεριΘεατρικήριο του Χρόνου, την Πρωτοχρονιά·

και το Έλαιον στο Τέλος, που είναι ταυτόχρονα και Αρχή, και τότε πραγματικά

ο Άνθρωπος φανερώνεται ποιός είναι, με απώτατο σημείο της φανέρωσης του αυτής την χαρισμένη θέωση, την Θεοφάνεια, αν ο Χριστιανός αυτός είναι Άγιος.

Ας πάρουμε ένα Χριστουγεννιάτικο έθιμο της Κεφαλονιάς, στο οποίο μπορούμε να δούμε να εμπεριέχονται κωδικοποιημένα σε Δρώμενο, τα προαναφερθέντα στοιχεία. Πρόκειται για το λεγόμενο, «Βάπτισμα της Φωτιάς».

-Φωτιά, εναρμονισμένη με το φως που ξεκινάει-

Την Παραμονή των Χριστουγέννων, θα τοποθετηθούν στο δάπεδο, του ζωτικής σημασίας χώρου της Εστίας του Οίκου -διότι εκεί παρασκευάζεται η τροφή της Οικογένειας- τρία διαφορετικά και αναμμένα να καίνε, υλικά :

Από ξύλο Ελιάς· από Αμπέλι· και από άχυρα Στάχεων ή από Σκίνα.

Ο Πατέρας της Οικογένειας φέρνει μιά φρεσκοψημμένη κουλούρα, στολισμένη με ξηρούς καρπούς –το ξερό, η ξερή Γη, που πρόκειται να ξαναγίνει ανθισμένη κ χλωρή- χαραγμένη σε τόσα κομμάτια, όσα και τα μέλη της Οικογένειας.

Κρατάει, σε ρόλο θεού, την εμβληματική στρογγυλή κουλούρα, πάνω από τα τριμερή υλικά που σιγοκαίνε στο δάπεδο.

Λέμε σε ρόλο θεού, διότι πρόκειται να δείξει του Αληθινού Θεού, αυτό που του ζητάει· το να ζωντανέψουν δηλαδή τα κάτω στη Γη αγαθά.

Αυτό φαίνεται και από το ότι κρατάει στα χέρια του ένα σύμβολο, τον κύκλο, που μπορεί να συμβολίσει τον Θεό σαν το Κέντρο απ’το οποίο, όλα τα σημεία

της Περιφέρειας απέχουν εξ’ίσου απ’αυτό· κωδικοποίηση της πραγματικότητας

ότι ο Θεός είναι για Όλους.

Κατόπιν, ενώ τα μέλη της Οικογένειας ψάλλουν «Η Γέννησις σου Χριστέ ο Θεός ημών...», χύνει μέσα από την οπή, του σε σχήμα κουλούρας άρτου, κρασί κ λάδι,

πάνω στα σε αντιστοίχιση υλικά που βρίσκονται κάτω·

και τότε αυτά παίρνουν «ζωή» κατά τον συμβολικό τρόπο του ότι αρχίζουν

να καπνίζουν κ ν’αναδίδουν αναθυμιάσεις, ενώ μέσα σ’αυτές τα μέλη της Οικογένειας κρατώντας την κουλούρα πάνω απ’αυτές, θα τραβήξουν το καθένα το κομμάτι του -την καλή του μοίρα- το οποίο μπορούν να φάνε για να θραφούν, αλλά και να ψάξουν μέσα του να βρουν αν τους έχει πέσει το φλουρί...

σημάδι εξαιρετικής μοίρας· που συνήθως πληρώνεται με αντίστοιχο πόνο...΄﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽θραφομοίρα- το  κουλούχο δτρικ

*Απόσπασμα της Ομιλίας, που έκανε ο Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος,

Καλλιτεχνικός Διευθυντής Πολιτισμού κ Παιδείας της Κεφαλληνιακής Αδελφότητας Αθηνών, κατόπιν προσκλήσεως από την Αντιπεριφέρεια Κεφαλληνίας – Ιθάκης, να εκπροσωπήσει η Αδελφότητα την Κεφαλονιά

στην γιορτή των Περιφερειών στο Πεδίον του Άρεως στ

Έφυγε από τη ζωή ο π. Γεώργιος Μεταλληνός

 

Διετέλεσε Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής ενώ βραβεύτηκε με το Μακεδονικό Βραβείο για το συνολικό του έργο.

Σε ηλικία 79 ετών έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου, ο π. Γεώργιος Μεταλληνός.
Την είδηση ανακοίνωσε στο Facebook η κόρη του.

Υπήρξε σπουδαίος Καθηγητής Θεολογίας και συγγραφέας δεκάδων θεολογικών βιβλίων. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1940 όπου και ολοκλήρωσε τη φοίτηση του στις εγκύκλιες σπουδές (1958).
Από το 1964 έως το 1967 σπούδασε κλασική φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου έλαβε τα πτυχία Θεολογίας και Φιλολογίας.
Με την εκπλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, διορίστηκε επιστημονικός βοηθός στην έδρα Πατρολογίας και το 1969 μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στην τότε Δυτική Γερμανία (στα πανεπιστήμια Βόννης και Κολωνίας), όπου και διέμεινε μέχρι το 1975. Ενδιάμεσα πραγματοποίησε σπουδές και αρχειακές έρευνες στην Αγγλία.
Το 1971 εισήλθε στις τάξεις του κλήρου στη Γερμανία και έγινε διδάκτωρ Θεολογίας (Αθήνα) και Φιλοσοφίας – Ιστορίας (Κολωνία).
Από το 1984 ήταν καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών διδάσκοντας "Ιστορία του Πνευματικού Βίου κατά την μεταβυζαντινή περίοδο", "Ιστορία και Θεολογία της Λατρείας" και "Βυζαντινή Ιστορία".
Διετέλεσε Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής από το 2004 έως το 2007, οπότε και αφυπηρέτησε, όντας Ομότιμος Καθηγητής της Σχολής.
Την ποιμαντική του δραστηριότητα ανέπτυσσε στον πανεπιστημιακό Ναό του Αγίου Αντίπα στο χώρο της Οδοντιατρικής Σχολής.
Το 2015 βραβεύτηκε με το Μακεδονικό Βραβείο για το συνολικό του έργο.

 https://www.news247.gr/koinonia/efyge-apo-ti-zoi-o-p-georgios-metallinos.7551843.html

Σώπα ευλογημένε, είναι ο Χριστός και μας δοκιμάζει.

Ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς πήγαινε για αγιασμό ή Ευχέλαιο σε σπίτια χριστιανών. Κάποια φορά βρέθηκε στο Κολωνάκι (με τον Παπαδιαμάντη που του έκανε τον ψάλτη) τον είχανε μάθει οι Κολωνακιώτες που ήταν ευλαβής και τον καλούσανε. Και κατεβαίνει από ένα αρχοντικό σπίτι -οι ζητιάνοι μεταξύ τους το λέγανε: 
"Πού πάει ο παπάς; Πάει εκεί. Πάμε και μεις". Και ήτανε στην ουρά, μπήκε λοιπόν ένας ζητιάνος που ήταν πιο τσίφτης και πηγαίνει κούτσα -κούτσα και του λέει, παπά δώσε μου. Και ότι είχε στη τσέπη του ο Άγιος τα έβγαλε και τα έδωσε. Ήτανε δίπλα του ο Παπαδιαμάντης και του λέει,
– Παπά πρόσεξέ τον, γιατί αυτόν τον βλέπω στην πιάτσα.
– Ναι, ναι, ναι, δεν πειράζει, δεν πειράζει.
Και περπατώντας το τετράγωνο, αυτός κάνει το γύρο του τετραγώνου από την πολυκατοικία την επόμενη και πάει στο δεύτερο στενό, και κουτσαίνει πάλι και ξαναπάει μπροστά στον Άγιο. Και ξαναβγάζει από την άλλη τσέπη ο παπάς και τα δίνει. Θύμωσε ο Παπαδιαμάντης και του λέει,
– Παπά !!
– Ναι, ναι, το έχω υπόψη μου, το έχω υπόψη μου.
Στην τρίτη φορά κάνει το ίδιο. Εκεί, τα ‘χασε, έχασε τον έλεγχο ο Παπαδιαμάντης και του λέει,
– Καλά δεν βλέπεις βρε παπά μου; Σήκωσε το κεφάλι σου να τον δεις. Αφού είναι ο ίδιος, φοράει τα ίδια ρούχα, τα ίδια σκέρτσα κάνει.
Και λέει,
– Σώπα ευλογημένε, είναι ο Χριστός και μας δοκιμάζει.
Ο Χριστός, ο Κύριος όλων, το είπε ξεκάθαρα: «Ο,τι κάνατε σε έναν από τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα» (Ματθ. 25, 40). Είναι αψευδής ο λόγος του Θεού.