Χριστόδουλος : Ο Αρχιεπίσκοπος που άγγιξε τις καρδιές των ανθρώπων

 Υπό την ηγεσία του, προάγεται το έργο της Εκκλησίας σε ολόκληρο τον κοινωνικό τομέα

 

 

Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, κατά κόσμος Χρήστος Παρασκευαΐδης, γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1939 στην Ξάνθη και σπούδασε Νομικά και Θεολογία. Διδάκτωρ Θεολογίας, πτυχιούχος γαλλικής και αγγλικής γλώσσας, γνώστης ιταλικής και γερμανικής, χειροτονήθηκε διάκονος το 1961 και πρεσβύτερος το 1965.

Εννέα χρόνια ήταν ιεροκήρυκας στο ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Φαλήρου, ενώ διετέλεσε επί επτά χρόνια γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Νεότατος, μόλις 35 ετών, το 1974 εξελέγη μητροπολίτης Δημητριάδος, απ’ όπου αναχώρησε, όταν εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Πήρε μέρος σε πολλές εκκλησιαστικές αποστολές στο εξωτερικό, ενώ συνέγραψε πλήθος επιστημονικών και εποικοδομητικών κειμένων. Αρθρογράφησε στον εκκλησιαστικό Τύπο, αλλά και σε εφημερίδες.

Το 1998, μετά το θάνατο του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, τρεις ήταν οι επικρατέστεροι υποψήφιοι: ο Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο Θηβών Ιερώνυμος και ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος. Εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο από Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο οποίος προκάλεσε αίσθηση στην κοινή γνώμη, από την πρώτη στιγμή που άρχισε να διαβάζει τον «επιβατήριο» λόγο του στον κατάμεστο μητροπολιτικό ναό Αθηνών.

Πολύ γρήγορα, όλοι μιλούσαν για τον Αρχιεπίσκοπο, που καλούσε τη νεολαία να πλησιάσει την Εκκλησία, «ακόμα και με το σκουλαρίκι», ζητούσε συγγνώμη από τους νέους για όσα δεν έγιναν από τους μεγαλύτερους, ενώ άρχισε αμέσως να ασχολείται με την αναζωογόνηση όλων των υπηρεσιών της Εκκλησίας και κυρίως του φιλανθρωπικού τομέα.

Υπό την ηγεσία του, προάγεται το έργο της Εκκλησίας σε ολόκληρο τον κοινωνικό τομέα. Ιδρύονται νέοι οργανισμοί που καλύπτουν τομείς, όπως η βιοηθική, η μέριμνα για τους τοξικομανείς, την κακοποιημένη γυναίκα, την άγαμη μητέρα. Τέλος, ίδρυσε τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Αλληλεγγύη», μέσω της οποίας γίνεται παρέμβαση με ανθρωπιστική βοήθεια, σε παγκόσμια κλίμακα.

Ίδρυσε την υπηρεσία Διαδικτύου, δημιουργώντας συγχρόνως ψηφιακή βιβλιοθήκη σε 9 γλώσσες, πινακοθήκη, μουσικοθήκη και πύλη πολιτιστικών ειδήσεων στα ελληνικά και αγγλικά.

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος με το λόγο του προκάλεσε αντιδράσεις. Σχολιάσθηκε θετικά, αλλά και αρνητικά. Δύο μεγάλα γεγονότα σημάδεψαν τα πρώτα χρόνια της ποιμαντορίας του: η σύγκρουση με την κυβέρνηση Κ. Σημίτη για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, που άρχισε την άνοιξη του 2000 και απασχόλησε για περίπου δύο χρόνια την κοινή γνώμη, ενώ αμέσως μετά άρχισε και η κρίση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο που κράτησε ως το 2004 και έληξε μετά την παρέμβαση της υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου.

Για πρώτη φορά στα χρονικά, το 2001 αρχίζει να διαφαίνεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος θα δεχθεί στην Αθήνα τον τότε Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, γεγονός που πριν συμβεί φαινόταν αδιανόητο. Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις, υπήρξαν ανακοινώσεις από φανατικούς, όμως ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος καταφέρνει και πείθει πρωτίστως τους ιεράρχες και ο Πάπας επισκέπτεται την Αθήνα, κατόπιν προσκλήσεως του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλου.

Στο αρχιεπισκοπικό Μέγαρο, και παρουσία των μελών της Ιεράς Συνόδου, ο Ποντίφηκας ζήτησε συγγνώμη για τα δεινά του παρελθόντος. Ο Αρχιεπίσκοπος αρχίζει πρώτος να τον χειροκροτεί και ακολουθούν οι συνοδικοί Ιεράρχες. Ο πάγος μεταξύ των δύο Εκκλησιών εκείνη τη στιγμή άρχισε να λιώνει. Πέντε χρόνια αργότερα, το Δεκέμβριο του 2006, ο Αρχιεπίσκοπος θα ανταποδώσει την επίσκεψη του Πάπα, πηγαίνοντας στο Βατικανό, και συναντώντας πλέον το νεοεκλεγέντα Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’.

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εκοιμήθη στις 28 Ιανουαρίου 2008, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Πηγή: SanSimera.gr

ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ / Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Γιατί όλο και περισσότεροι νέοι στρέφονται στα ναρκωτικά;

 

Ετησίως 184 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως καταναλώνουν ναρκωτικά. Η χρήση αφορά στην πλειοψηφία τους άνδρες, ίσως λόγω της εμπλοκής πρότυπων ρόλων. Εξ αυτών, 13.2 εκατομμύρια είναι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Η πλειονότητα πραγματοποιεί την πρώτη επαφή με τις ουσίες σε ηλικία 13 -15 χρόνων. Ως προς τις συνθήκες διαβίωσης, η πλειοψηφία των χρηστών διαμένει με τους γονείς της, ακόμα και μετά τα 30 τους έτη, γεγονός που οδηγεί σε παράταση της εφηβείας και κατ' επέκταση παράταση της εξάρτησης από τον γονέα.

Ευρήματα Συγκριτικής Ψυχολογίας

Πολλές είναι και οι περιπτώσεις ζώων που αναζητούν τις επιδράσεις των ναρκωτικών. Ο αφρικανικός ελέφαντας για παράδειγμα, ταξιδεύει χιλιόμετρα μόνο και μόνο για να μεθύσει με τον καρπό ενός συγκεκριμένου δέντρου που έχει υποστεί ζύμωση. Στο εργαστήριο οι πίθηκοι προτιμούν να πατήσουν τον μοχλό για την κοκαίνη παρά εκείνον του φαγητού. Τα δελφίνια δαγκώνουν το ψάρι του είδους Tetraodontidae το οποίο απελευθερώνει μία τοξίνη, η οποία σε μικρές δόσεις έχει την επίδραση των ναρκωτικών. Οι γάτες τρελαίνονται για το φυτό κάτνιπ. Με βάση λοιπόν των παραπάνω, φαίνεται να υπάρχει μερικές φορές γενετική προδιάθεση για την χρήση ορισμένων ουσιών.

Τι ωθεί τους νέους στα ναρκωτικά;

Γιατί όλο και περισσότεροι νέοι καταφεύγουν στα ναρκωτικά; Τι τους ωθεί σε αυτά; Ποιές είναι οι αοφρμές; Και λέω αφορμές γιατί οι ακόλουθοι λόγοι είναι λόγοι για μια απλή δοκιμή. Για την κατ' εξακολούθηση χρήση των ναρκωτικών ουσιών, υπάρχουν σοβαρότατες αιτίες που θα δούμε παρακάτω.

Τα αίτια, σαφώς είναι πολυπαραγοντικά. Οι οικονομικές δυσκολίες, η ανεργία, η μοναξιά, η κατάθλιψη, ο φόβος, η ανασφάλεια, το αδιέξοδο, τα εργασιακά, κοινωνικά, ερωτικά κ.α. θέματα, η απόγνωση, η απουσία νοήματος, η έλλειψη αξιών και ιδανικών, η απώλεια ενός δικού μας προσώπου, η εύκολη πρόσβαση στα ναρκωτικά, κληρονομικοί παράγοντες, η μεταβολή του κοινωνικού status και γενικότερα οι κοινωνικές συνθήκες που προάγουν και συντηρούν την κατάχρηση των ναρκωτικών.

Έφηβοι και ναρκωτικά

Στην εφηβική ηλικία, οι νέοι διακατέχονται από περιέργεια για το άγνωστο και από άγνοια κινδύνου. Ιδιαίτερα για τα ''μαλακά'' ναρκωτικά όπως είναι το χασίς, υπάρχουν μύθοι για την ακινδυνότητα τους (εδώ είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι χρήστες των ''σκληρών'' ναρκωτικών, είχαν ξεκινήσει με χασίς. Ακόμη, αυτοί που δεν καπνίζουν και δεν πίνουν, είναι λιγότερο πιθανό να δοκιμάσουν χασίς ή κάποιο άλλο ναρκωτικό).

Πολλές φορές παιδιά αυτής της ηλικίας (και όχι μόνο), ξεκινούν τη χρήση για να είναι αρεστά στους άλλους, για να ενταχθούν σε μια ομάδα/παρέα, καθώς φοβούνται μη περιθωριοποιηθούν από τους φίλους τους αν δεν κάνουν κι αυτοί χρήση. Ακόμη, υπάρχει η αντίληψη ότι όσοι παίρνουν ναρκωτικά, γίνονται ξαφνικά δημοφιλείς, μάγκες αφού κάνουν κάτι απαγορευμένο και έχουν περισσότερη κοινωνική άνεση. Αρχίζουν λοιπόν να μιμούνται επιβλαβή για αυτά πρότυπα. Γιατί όμως;

Οποιοσδήποτε διαβάσει τα παραπάνω, ευθύς αμέσως θα αναρωτηθεί: και γιατί ένα παιδί προσπαθεί να είναι αρεστό στους άλλους; και μάλιστα με έναν τέτοιο τρόπο; γιατί να θέλει να ενταχθεί σε μια τέτοια παρέα ενώ υπάρχουν τόσες άλλες; γιατί έχουν πρότυπα αυτά τα παιδιά και όχι κάποια άλλα; Εδώ είναι λοιπόν που προχωράμε σε μια βαθύτερη ανάλυση όλων αυτών, στα πραγματικά αίτια που μας οδηγούν στο επιφανειακό και κατακριτέο: Χρήστης ναρκωτικών.

Ψυχικά αίτια χρήσης ναρκωτικών

Εκ των πραγμάτων, το πρόβλημα δε βρίσκεται στα ναρκωτικά, αλλά σε αυτό που το άτομο αναζητά να βρει σε αυτά ή μέσω αυτών!!! Αυτό που πραγματικά οδηγεί στη συστηματική χρήση και εξάρτηση είναι κάτι βαθύτερο. Όλες οι εξαρτήσεις ξεκινάνε από κάτι που έγινε και προκάλεσε σοβαρό τραύμα στην υπερηφάνεια και στην αυτοεκτίμηση του παιδιού, δημιουργώντας του ψυχικό πόνο και αισθήματα λύπης, ντροπής, ενοχής και αναξιότητας για τον εαυτό.

Όλο αυτό το φορτίο στις πλάτες ενός παιδιού, δεν είναι υποφερτό. Πείθεται ότι με τη χρήση ναρκωτικών θα ξεφύγει από τα προβλήματα του, έστω και πρόσκαιρα, και αυτό του είναι αρκετό. Να αφήσει έστω και για μερικές ώρες αυτό το βαρύ φορτίο κάτω. Έπειτα από αυτό, ο νέος δένεται συναισθηματικά (άρα και εξαρτάται) από τα ναρκωτικά αφού βρέθηκε επιτέλους κάτι να του μειώσει όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα που βιώνει. Ανακουφίζεται από τον ψυχικό πόνο, ανεβαίνει ψυχολογικά και κάνει όλο και περισσότερη χρήση της ουσίας. Μέχρι τη στιγμή που θα πάθει ανοχή σε αυτήν και για να έχει τα ίδια συναισθήματα και κυρίως τη φυγή από τη δυσάρεστη πραγματικότητα βυθίζεται όλο και σε σκληρότερα ναρκωτικά. Έτσι αλυσιδωτά δε κυλάνε ούτως ή άλλως όλα στη ζωή μας;

Προφίλ οικογένειας που αυξάνει τις πιθανότητες για χρήση ναρκωτικών

Η οικογένεια διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο τόσο στη ζωή του ανθρώπου όσο και στη παθογένεση της εξάρτησης αλλά και στη διατήρησή της κυρίως όταν το οικογενειακό περιβάλλον είναι άκαμπτο και στερείται συναισθήματος. Το προφίλ των οικογενειών είναι συνήθως χαρακτηριστικό:

• Ένας εκ των δύο γονέων κάνει συστηματική χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών (μέσω της παρατήρησης και της μίμησης το παιδί μιμείται το πρότυπό του)
• Ένας στους δύο έχει ψυχικά προβλήματα
• Ένας στους δύο έχει απομακρυνθεί από την οικογένεια
• Οι σχέσεις των γονιών με τα παιδιά είναι δύσκολες ενώ συχνή είναι και η ενδοοικογενειακή βία
• Έλλειψη ηρεμίας στο σπίτι, τσακωμοί μεταξύ των γονέων ή των γονέων με τα παιδιά
• Αλλαγή οικογενειακών δομών Π.χ. Διαζύγιο

Όλα αυτά οδηγούν το παιδί σε αναζήτηση μιας ανακούφισης από όλο αυτό, ψάχνει έναν ψεύτικο παράδεισο.

Είναι το παιδί μου χρήστης ναρκωτικών;

Τρόποι να καταλάβουν οι γονείς ότι παιδί τους κάνει χρήση ναρκωτικών:

• Τηλεφωνήματα από αγνώστους
• Χρήματα ή αντικείμενα που “χάνονται” από το σπίτι
• Αλλαγές στις παρέες, διακοπή μακροχρόνιας φιλίας
• Αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση
• Ψέματα ή τάση να αποκρύπτουν πράγματα
• Απότομες αλλαγές στη διάθεση, ένταση, νεύρα, απομόνωση
• Επιθετική συμπεριφορά, βίαιες αντιδράσεις
• Απώλεια ενδιαφέροντος για σπορ ή άλλες δραστηριότητες
• Περισσότερες ώρες ύπνου ή αυπνία
• Αντίδραση στις δύσκολες καταστάσεις με οργή, φυγή ή κρίσεις απογοήτευσης
• Αδιαφορία για τη ζωή/ σκέψεις αυτοκτονίας
• Αλουμινόχαρτα, κομμένα καλαμάκια, μαυρισμένα κουτάλια
• Απότομη απώλεια βάρους, εμετοί, διάρροιες
• Κόκκινα μάτια

Για να επιβεβαιώσει ο γονιός αν όντως το παιδί του κάνει χρήση, υπάρχει τεστ ναρκωτικών στα ούρα για ανίχνευση πιθανών τοξικών ουσιών στον οργανισμό του. Μπορεί να απευθυνθεί είτε σε μικροβιολογικό εργαστήριο είτε στο νοσοκομείο της περιοχής του, εφόσον βέβαια παρέχεται αυτή η δυνατότητα

Είμαι γονιός. Πώς μπορώ να καταλάβω ότι το παιδί μου έχει πάθει εξάρτηση;

Σωματική και ψυχική εξάρτηση 

Η εξάρτηση υποδηλώνεται από την παρουσία τουλάχιστον τριών από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Έντονη επιθυμία χρήσης
• Ανάπτυξη ανοχής στην ουσία
• Παρουσία στερητικού συνδρόμου με τη μείωση ή τη διακοπή χρήσης της ουσίας
• Εμμονή για χρήση της ουσίας, παρά τον αρνητικό αντίκτυπο που έχει στον χρήστη (δυσλειτουργίες, ψυχολογικά ή σωματικά προβλήματα)
• Εγκατάλειψη σημαντικών δραστηριοτήτων, κοινωνικών, επαγγελματικών και άλλων
• Ανάλωση σημαντικού χρόνου στη χρήση και σε συζητήσεις που αφορούν την ουσία

Η εξάρτηση μπορεί να είναι:

• Σωματική: Όταν ο οργανισμός του χρήστη δεν μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά χωρίς την ουσία ή όταν αυτή μειωθεί και εκδηλώνονται διάφορα σωματικά και ψυχοπαθολογικά συμπτώματα.
  
  
• Ψυχική: Όταν ο χρήστης έχει την ανάγκη συνεχούς χρήσης ή κατάχρησης της ουσίας για να διατηρήσει την ψυχική του συνοχή. Η ένταση της ψυχικής εξάρτησης, ποικίλλει ανάλογα με την χρησιμοποιούμενη ουσία και την προσωπικότητα του ατόμου.

  Θεοδώρα Τσομπάνη

 https://www.psychology.gr/addictions/4655-giati-oi-neoi-strefontai-sta-narkotika.html

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ - ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Κοιμήθηκε ο Πατέρας μας! Ο Γέροντας της Κύπρου, Αθανάσιος Σταυροβουνιώτης (1925-2021) ανήμερα του Αγίου Αθανασίου.

 https://www.pothosmetanoias.gr/ 

Του Ανδρεα Χριστοφορου.

Κουβάλησε για έναν αιώνα όλη την Ορθόδοξη Παράδοση στους ώμους, στην καρδιά και τη ψυχή του γενόμενος ο σκυταλοδρόμος της Αγιότητας των Κυπρίων Αγίων :
του Αγίου Αποστόλου Βαρνάβα,
του Τετραήμερου Αγίου Λαζάρου,
του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονα του Αγίου Σπυρίδωνα Τριμυθούντος,
του Αγίου Επιφανίου Κωνσταντίας (Αμμοχώστου)
του Αγίου Ιωάννη Λαμπαδιστή,
του Αγίου Φίλωνα, Συνεσίου και Φωτούς ( Φωτεινής) της Καρπασίας,
του Αγίου Παναρέτου,
του αγιασμένου Χατζηφλουρέντζου και Παναή της Μεσαορίας και τόσων
άλλων φανερών και κρυφών Αγίων που δεν γνωρίζουμε.

Αυτή η Ιερά Παράδοση στη διαδοχή της Αγιότητας, όπου η Μετάνοια-Ελεημοσύνη και η Ταπείνωση-Άφεση Αμαρτιών είναι ο θεμέλιος λίθος της όλης Μυστηριακής και Αγιαστικής Ζωής, είναι η συνέχεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας από την Πεντηκοστή των Αγίων Αποστόλων μέχρι σήμερα!

Εκεί, στο Σταυροβούνι, ανάμεσα στη Λευκωσία και Λάρνακα στην καρδιά της Κύπρου, όπου είδε από τη Λεμεσό, όπου στρατοπέδευσε πορευόμενη στην Βασιλεύουσα Πόλη αποκαλυπτικά η Αγία Ελένη τον Τίμιο Σταυρό να αιωρείται,
εκεί που έκτισε κατ´ εντολήν του Αγγέλου Ναό προς Τιμήν του και απέθεσε το πρώτο τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού.

Εκεί, που έγινε μετά Μοναστήρι, η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου.

Εκεί, που μια σειρά Αγίων Ασκητών άφηναν για Αιώνες τα δάκρυα της Μετανοίας και τον Καρπό του Αγίου Πνεύματος.

Εκεί, που οι αγιασμένοι Ηγούμενοι του 20ού Αιώνα,
Βαρνάβας, Διονύσιος και Γερμανός διακονούσαν το Μυστήριο της Αγιότητας.

Η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου

Εκεί, έζησε και αγίασε ο εν συνειδήσει έσχατος πάντων, ταπεινός και αφανής αόρατος χορηγός Αιωνίου Ζωής , Πατέρας μας , Γέροντας Αθανάσιος.

Καταγόμενος από την Άσσια της Μεσαορίας, δίπλα στην κατεχόμενη Τριμυθούντα, το χωριό γεννήσεως και ενταφιασμού του Αγίου Σπυρίδωνα, ποιός τον γνώρισε και δεν είπε μέσα του, πόσο θυμίζει τον Άγιο Σπυρίδωνα!

Μετά την εισβολή είχε την Χαρά να φιλοξενεί, αφού τους έδωσε το Αγγελικό σχήμα, τους πρόσφυγες γονείς του, των οποίων οι τάφοι αγιάζουν εκεί τα χώματα…

Εκεί, συνάντησα τον Πατέρα του, Γέροντα Γρηγόριο και βίωσα ζωντανά την Μετάνοια, την Ταπείνωση, την απλότητα, την αγιότητά του!
Αλλά και τον θρήνο του αγνοούμενου γιού του, του οποίου τον χαμό μπροστά μου με δάκρυα πολλά απέδιδε στην
Αμαρτωλότητά του….

Πόσα έχουν να διηγηθούν πολλοί για τον Γέροντα και Πατέρα μας Αθανάσιο…

Σε μιά επίσκεψή μας με είκοσι Ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Κύπρο, εάν δεν απατώμαι το 2007, επειδή ο Γέροντας ήταν αμίλητος, θέλοντας εγώ να μας μεταδώσει λόγο Ζωής, τον ερώτησα να μας πει κάτι.

Τότε, όρθιος μέσα στο Ναό, μπροστά στον Τίμιο Σταυρό, δίπλα εγώ και απέναντι οι είκοσι Ιερείς, μας είπε ένα μεγάλο θαύμα που έγινε από τα χέρια του.

Αυτός στο Τίμιο Σταυρό το απέδωσε, αλλά χωρίς ούτε καν να το υποπτευθεί ομολογούσε την αγιότητά του, διότι από τα χέρια του το θαύμα έγινε, όπως θα καταλάβετε απο την διήγηση.

«Εφέραν γιέ μου έναν τουρκοκύπριον τυφλό τζιαί έκαμνε μετάνοιες μπροστά στον Τίμιο Σταυρό.

Μόλις κατάλαβε ότι εστέκουμουν εγιώ δίπλα του τζιαί εθώρουν τον, είπε μου:
– Παπά άλειψε με, με λάδι που την καντήλαν του Σταυρού να δώ το φώς μου!

Τον άλειψα γιέ μου τζιαί αμέσως άμπλεψεν (έβλεψε- είδε)

Το διηγήθηκε με τόση συστολή και σεμνότητα που ακόμα νιώθω τις στιγμές ζωντανές στην καρδία μου.

Απο το 2001-2016 πόσοι Ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος που μεταφέραμε τιμητικά στην Κύπρο μας για να γνωρίσουν την Αγιότητα και τον Ηρωισμό της, δεν πήραν την ευχή του Αγιασμένου Γέροντα Αθανάσιου Σταυροβουνιώτη!

Αν αναλογιστεί κανείς ότι είκοσι μεταφέραμε κάθε χρόνο εκτός εξαιρέσεων που πήγαμε Ιεροσόλυμα και Κωνσταντινούπολη και ότι ήταν από Μητροπόλεις όλης της Ελλάδος, μεγάλο μέρος του Ιερατείου της Ελλάδος, μετέφεραν στην Ελλάδα την ευχή της Μετανοίας, της Ταπείνωσης και των κόπων του, την ευχή όλης της εν Κύπρω Αγιότητας!

Η εκδημία του Αγιασμένου Γέροντα Αθανάσιου του Σταυροβουνιώτη μας αφύπνισε, μας ξύπνησε την Εικόνα του Θεού μέσα μας, που είναι η ταυτότητά μας, μας μετέφερε μαζί του στην Ουράνια Βασιλεία ,την Αληθινή Πατρίδα μας, όπου κάθε επίγεια Πατρίδα παίρνει μέσα μας το αληθινό νόημά της!

Σκύβουμε ταπεινά και σου φιλούμε το χέρι και σε παρακαλούμε να μας μεταδώσεις τη Ζωή σου, αυτό ζητάμε, Πατέρα μας Αθανάσιε Σταυροβουνιώτη!

Αυτή τη Ζωή σου θέλουμε που είναι σάρκωση της Αιωνίου Ζωής του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος!

Η Εκκλησία και ο Λαός της Κύπρου και όλο το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας σε όλο τον κόσμο, με ευγνωμοσύνη σε ευχαριστεί!

Με ποια μέτρα ανοίγουν σήμερα οι ναοί σε όλη τη χώρα

Ανοιχτοί είναι από σήμερα οι ιεροί ναοί της χώρας, τόσο για προσκύνηση και κατ’ ιδίαν προσευχή όσο και για συμμετοχή στη θεία λειτουργία και στις λοιπές ακολουθίες, ενώ επιτρέπονται και τα ιερά μυστήρια του γάμου και της βάπτισης.

Η Ιερά Σύνοδος έχει αποστείλει εγκύκλιο προς όλες τις μητροπόλεις με σαφείς οδηγίες και διευκρινίσεις σχετικά με το νέο ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε το απόγευμα του Σαββάτου. Σημειώνεται, μάλιστα, πως καλούνται όλοι να τηρούν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας από την πανδημία του κορωνοϊού που έχει θεσπίσει η ελληνική Πολιτεία.

Συγκεκριμένα, στους ναούς θα επιτρέπεται μόνο ένα άτομο ανά 25 τ.μ. Επιφάνειας, με ελάχιστη απόσταση δύο μέτρων μεταξύ τους και με μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό πιστών τα 50 πρόσωπα. Εξαιρούνται, βέβαια, από τον υπολογισμό οι λειτουργοί και το προσωπικό του ναού.

Αγρυπνίες νωρίς το απόγευμα

Παράλληλα, οι πιστοί υποχρεούνται να φορούν μάσκα, την οποία θα αφαιρούν μόνο για τη θεία μετάληψη. Ηδη από χθες έχει αναρτηθεί στον πίνακα ανακοινώσεων των ιερών ναών ο συνολικός αριθμός των πιστών που δύναται να παραβρεθεί εντός, το ωράριο των ακολουθιών και το ωράριο που ο ναός θα είναι ανοιχτός για ατομική προσευχή.  Λόγω των ειδικών συνθηκών σε αρκετές εκκλησίες της χώρας τελούνται καθημερινά περισσότερες από μία θείες λειτουργίες, ενώ έχουν μετατεθεί οι αγρυπνίες νωρίς το απόγευμα, για να μην υπάρξει πρόβλημα με την απαγόρευση κυκλοφορίας.

Η εφαρμογή αυτών των μέτρων περιλαμβάνει όλους τους μητροπολιτικούς, ενοριακούς και κοιμητηριακούς ναούς, ωστόσο δεν επιτρέπεται η προσέλευση πιστών στα παρεκκλήσια που βρίσκονται εντός ιδιωτικών κτιρίων και επιχειρήσεων. Σε κάθε περίπτωση, για τη μετάβαση στις εκκλησίες απαιτείται αποστολή sms με κωδικό 6.

 https://meaculpa.gr/me-poia-metra-anoigoun-simera-oi-naoi-se-oli-ti-khora/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter

 

Διευκρινίσεις της Αρχιεπισκοπής μετά τις δηλώσεις Ιερωνύμου περί Ισλάμ

 

Διευκρινιστική ανακοίνωση μετά τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου περί Ισλάμ, οι οποίες προκάλεσαν ηχηρές αντιδράσεις, εξέδωσε η Αρχιεπισκοπή Αθηνών

 

Σε τηλεοπτική συνέντευξή του για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και τον ρόλο της εκκλησίας σε αυτή, ο κ. Ιερώνυμος -σε μια δήλωση που γέννησε προβληματισμό- υποστήριξε πως «το Ισλάμ, οι πολίτες του, δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα, είναι πολιτική επιδίωξη και είναι οι άνθρωποι του πολέμου, οι άνθρωποι της εξαπλώσεως, αυτό είναι χαρακτηριστικό του Ισλάμ, το λέει και η διδασκαλία του Μωάμεθ».

Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, ο κ. Ιερώνυμος «δεν εννοούσε τίποτε περισσότερο από τη διαστροφή της ίδιας της μουσουλμανικής θρησκείας από μία δράκα ακραίων φονταμενταλιστών, που σπέρνουν τον τρόμο και τον θάνατο σε όλη την Οικουμένη».

Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, «σε αυτά ακριβώς τα πρόσωπα αναφερόταν ο Αρχιεπίσκοπος, πρόσωπα που εργαλειοποιούν το Ισλάμ και το μετατρέπουν σε φονικό όπλο κατά όλων όσοι έχουν διαφορετική άποψη από αυτούς, ‘’απίστων», αλλά ακόμη και πιστών».

«Τόσο ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος όσο και όλοι οι μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος σέβονται έμπρακτα όλες τις γνωστές θρησκείες και αντιμετωπίζουν όλους τους πιστούς τους με τη χριστιανική αγάπη και αλληλεγγύη, που δεν γνωρίζει διακρίσεις» συμπληρώνει, μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής Αθηνών

«Με όλα όσα είπε για το Ισλάμ ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, στο πλαίσιο πρόσφατης τηλεοπτικής συνέντευξής του για την προσφορά της Εκκλησίας μας στην Επανάσταση του 1821, δεν εννοούσε τίποτε περισσότερο από τη διαστροφή της ίδιας της μουσουλμανικής θρησκείας από μία δράκα ακραίων φονταμενταλιστών, που σπέρνουν τον τρόμο και τον θάνατο σε όλη την Οικουμένη.

» Σε αυτά ακριβώς τα πρόσωπα αναφερόταν ο Αρχιεπίσκοπος, πρόσωπα που εργαλειοποιούν το Ισλάμ και το μετατρέπουν σε φονικό όπλο κατά όλων όσοι έχουν διαφορετική άποψη από αυτούς, ‘’απίστων», αλλά ακόμη και πιστών.

» Τόσο ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος όσο και όλοι οι μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος σέβονται έμπρακτα όλες τις γνωστές θρησκείες και αντιμετωπίζουν όλους τους πιστούς τους με τη χριστιανική αγάπη και αλληλεγγύη, που δεν γνωρίζει διακρίσεις, μέσα από όλες τις δράσεις και πρωτοβουλίες τους, ιδιαίτερα στον κοινωνικό και στον φιλανθρωπικό τομέα. Περαιτέρω, το παράδειγμα της ειρηνικής και αρμονικής συνύπαρξης και συμβίωσης χριστιανών και μουσουλμάνων στη Θράκη μας επιβεβαιώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο του λόγου το αληθές».

 https://www.in.gr/2021/01/17/greece/dieykriniseis-tis-arxiepiskopis-meta-tis-diloseis-ieronymou-peri-islam/

 

Ιερώνυμος : Το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα

 «Είναι οι άνθρωποι της εξαπλώσεως, αυτό είναι χαρακτηριστικό του Ισλάμ», είπε ο Αρχιεπίσκοπος

 Την άποψη πως το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία αλλά πολιτικό κόμμα, εξέφρασε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος.

«Το Ισλάμ, οι πολίτες του, δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα, είναι πολιτική επιδίωξη και οι άνθρωποι του είναι άνθρωποι του πολέμου», υποστήριξε ο προκαθήμενος της  εκκλησίας, προσθέτοντας: «Είναι οι άνθρωποι της εξαπλώσεως, αυτό είναι χαρακτηριστικό του Ισλάμ».

Στην συνέχεια αναφερόμενος στον Μωάμεθ Πορθητή, είπε πως είχε συμβούλους Έλληνες, ενώ έπρεπε να ενώσει όλη τη χριστιανική κοινότητα και να την αναθέσει στον Πατριάρχη, κι έτσι επελέγη ο Γεννάδιος Σχολάριος.

Μιλώντας σε εκπομπή του Open, για τον ρόλο της Εκκλησίας στην Επανάσταση του 1821, ο αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε και στον κομβικό ρόλο που έπαιξε η Εκκλησία στον εθνικό αγώνα για την ελευθερία.

Ο κ. Ιερώνυμος περιέγραψε περιστατικά που αφορούν τον Αθανάσιο Διάκο και μίλησε για τους κληρικούς που συμμετείχαν στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Εξήγησε ακόμα γιατί υπήρχαν σταυροί σε όλες τις σημαίες της Επανάστασης και πρόσθεσε πως «δεν υπήρχε κανένα σημαδάκι επαναστάσεως που δεν ξεκίνησε από κάποιον κληρικό». 

 https://www.tanea.gr/2021/01/15/greece/ieronymos-to-islam-den-einai-thriskeia-einai-politiko-komma/

 

Άγιος Πορφύριος: Τους θυμιάζω και εκείνοι δεν υποκλίνονται

 Άγιος Πορφύριος: Βρέθηκα τελευταία σε μια κεντρική εκκλησία των Αθηνών και έζησα βαθύ πόνο. Την ώρα πού Kοινωνούσαν οι Αρχιερείς και οι Ιερείς, γύρω μου είχαν στηθεί «πηγαδάκια» -και όχι από ανθρώπους χωρίς παιδεία..

Δέκα βήματα από το Άγιο Ποτήριο, και οι «τρελές αγελάδες» με το «ουράνιο των Βαλκανίων» εκάλυπταν την παρουσία του Κυρίου. Η θλιβερή αυτή σκηνή έφερε στη μνήμη μου μια συζήτηση με τον γέροντα Πορφύριο πριν από πολλά χρόνια…

Ήταν και εκείνος στενοχωρημένος, γιατί οι πιστοί έχουν απαιτήσεις -και δικαίως- από τον ιερέα, να είναι προσευχόμενος στο Άγιο Βήμα. Αλλά οι ίδιοι πολλές φορές με τη στάση τους δεν τον βοηθούν.

Εγώ, έλεγε, τους θυμιάζω και εκείνοι δεν υποκλίνονται. Λέω «στώμεν καλώς» και αυτοί κάθονται. Τους ευλογώ και εκείνοι κουβεντιάζουν. Και το τραγικότερο: λέω «πίετε εξ αυτού πάντες» καί προσέρχονται στη Θεία Κοινωνία ελάχιστοι. Μεγάλος πόνος για τον ιερέα.

Ρώτησα:

-Πρέπει, γέροντα, να κοινωνούν όλοι;

-Βρε, δεν το λέω εγώ. Το λέει ο Κύριος. «Πάντες»!

Μήπως έχει καμμιά άλλην έννοια ή λέξη και δεν την ξέρω; Και παρακάτω η ευχή λέει: «και δι’ ημών παντί τω λαώ». Φυσικά, όσοι δεν έχουν κωλύματα.

Οι άλλοι πρέπει να πάρουν προηγουμένως άφεση πνευματικού. Αλλιώς, χωρίς Θεία Κοινωνία, χωρίς Χριστό, πώς θα βγεις μέσα στην καθημερινότητα;

Ήρθες στην εκκλησία και έχασες το σπουδαιότερο, το Δώρο, το παν: Έμεινες με το αντίδωρο. Ξέρεις, βρε Γιωργάκη, τι είναι το «το Άγιο Θυσιαστήριο;» Ό,τι πολυτιμότερο επί της γης.

Οι βασιλικοί θρόνοι, οι προεδρικοί θώκοι, οι ακαδημαϊκές έδρες έχουν μικρή αξία. Η Αγία Τράπεζα είναι η φλεγόμενη βάτος. Εδώ κατεβαίνει ο Χριστός, το Άγιο Πνεύμα παρόν, οι άγγελοι τριγύρω. Φοβερό θέαμα.

Εγώ πολλές φορές φοβόμουνα να ακουμπήσω τα χέρια μου επάνω στην Αγία Τράπεζα Και σ’ αυτό το θαύμα μπροστά, να ακούς τους πιστούς να ψιθυρίζουν για πεζά θέματα, να μη βιώνουν το μοναδικό γεγονός. Ποιος λειτουργεί, μωρέ;

Ο παπάς μόνος του ή όλοι -κλήρος και λαός- μαζί; Γιατί τη λέμε «λειτουργία»; Είναι ή δεν είναι «έργο του λαού»;
Ε!

Όπως στέκεται ο ιερέας πρέπει να στέκεται και ο πιστός. Συγκεντρωμένος. Απόλυτα παραδομένος στο Θεό. Αυτή την ώρα δεν είμαστε στη γη. «Οι τα χερουβείμ εικονίζοντες» είμαστε στον ουρανό, μπροστά στην Αγία Τριάδα.

Χωρίς «βιωτική μέριμνα». Είμαστε όλοι ιερουργοί… Πω, πω, πω! Τι μας αξιώνει ο Θεός να ζούμε! Εάν πιστεύουμε ότι μπροστά μας τελεσιουργείται η Μεγάλη Θυσία, θα πρέπει να στεκόμαστε «μετά φόβου Θεού».

Να κλαίμε από ευτυχία που ο ίδιος ο Θεός κατέρχεται και θυσιάζεται από αγάπη για μας. Εάν δεν τα πιστεύουμε, γιατί ερχόμαστε στην Εκκλησία; Ποιόν κοροϊδεύουμε; Πιο συνεπείς είναι αυτοί που δεν μπαίνουν στο ναό…

Στην εκκλησία σιωπούμε, συγκεντρωνόμαστε και μιλάμε στο Θεό….

-Τα κατάλαβες αυτά πού λέω; Εάν ναι, έχεις ευθύνη να ευαισθητοποιείς και τους άλλους αδελφούς μας πού αγνοούν τα τελεσιουργούμενα φρικτά μυστήρια. Έτσι είναι, όπως τα λέω.

Να μας δίνει ο Θεός δύναμη να αντέχουμε το «θαύμα». Κανονικά θα έπρεπε και ο ιερέας και ο πιστός να πεθαίνουν, ζώντας τόσο κοντά στο Μυστήριο, τόσο κοντά στον Ήλιο.

Αλλά ευδοκεί ο πολυεύσπλαχνος Θεός και, άκου φρικτό πράγμα, αναπαύεται κιόλας στη μηδαμινότητά μας…

Εδώ έκλαψε ο σεβάσμιος γέροντας, ο αληθινός λειτουργός…

Και πρόσθεσε:

-Φεύγεις, έτσι, από τη Θεία Λειτουργία γεμάτος γαλήνη, πού ακτινοβολεί και στο περιβάλλον… Τώρα μεταφέρεις Χριστό. Έγινες χριστοφόρος.

Μια ευχή τα λέει όλα: «Δος ημίν εν οσιότητι λατρεύειν Σοι».

(+Γεώργιος Παπαζάχος, καθηγητής Καρδιολογίας στο Παν/μιο Αθηνών και προσωπικός ιατρός του Οσίου Πορφυρίου)

ΔΙΑΚΟΝΙΑ
ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2015 – ΕΤΟΣ 16Ο – ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 746

Συμβουλές αγίων για την εργασία

Πάντοτε να κάνεις ευχή, πριν αρχίσεις κάθε εργασία. Να λες: ''Θεέ μου, δώσε μου δύναμη και φώτιση'

+ Γιατί δεν εργάζεσαι; Ο Θεός γι' αυτό σου έδωσε τα χέρια, όχι για να παίρνεις από τους άλλους, αλλά για να δίνεις στους άλλους.

~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Η εργασία είναι ευλογία. Γι' αυτό βλέπουμε ότι τους μαθητές Του, αλλά και τους Προφήτες Του ο Χριστός, τους καλούσε την ώρα που εργάζονταν π.χ. την ώρα που κάποιος ψάρευε ή έβοσκε τα πρόβατά του.

~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

+ Όταν κάνουμε γρήγορα μία δουλειά, αποκτούμε μία νευρικότητα. Και η εργασία που γίνεται με νευρικότητα, δεν είναι αγιασμένη. Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να φτιάξουμε πολλά και να είμαστε όλο αγωνία. Αυτό είναι δαιμονική κατάσταση. Το εργόχειρο που γίνεται με ηρεμία και προσευχή αγιάζεται και αγιάζει και τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν και έτσι έχει νόημα, όταν η λαϊκοί ζητούν να πάρουν εργόχειρα από μοναχούς για ευλογία. Ενώ εκείνο που γίνεται με βιασύνη και νευρικότητα, μεταδίδει αυτήν την δαιμονική κατάσταση και στους άλλους. Γι' αυτό βάλε και την ευχή στην δουλειά, για να αγιασθείς και εσύ και η δουλειά που κάνεις. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Την Κυριακή να μην κάνεις ούτε πίτες ούτε τίποτα, μόνο τις πιο αναγκαίες δουλειές. Η Κυριακή είναι μέρα του Θεού. Κυριακή να μη δουλεύετε. Όποιος δουλεύει την Κυριακή είναι κλέφτης. Τα χέρια του λερώνει, όπως οι κλέφτες. ~ Όσια Σοφία εν Κλεισούρα ~

+ Τα χέρια στην δουλειά και ο νους στον Ουρανό.

~ Μέγας Αντώνιος ~

+ Σας αναθέτουν κάποια εργασία; Δεχτείτες την όπως αν σας την είχε αναθέσει ο ίδιος ο Θεός και εκτελέστε την, σαν έργο δικό Του. Έτσι η σκέψη σας θα είναι κοντά στον Θεό. Αγωνιστείτε γι' αυτό και Εκείνος θα σας βοηθήσει. ~ Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος ~

+ Πάντοτε να κάνεις ευχή, πριν αρχίσεις κάθε εργασία. Να λες: ''Θεέ μου, δώσε μου δύναμη και φώτιση'' και κατόπιν να αρχίσεις την εργασία σου. Και στο τέλος να λες ''Δόξα τω Θεώ''.

~ Γέροντας Τύχων ο Αγιορείτης ~

Λόγος Θεού

 

Αρρωστημένος γεροντισμός και μαγική πνευματικότητα

 

Η άνθηση του μοναχισμού και ιδιαίτερα του αγιορείτικου  τα τελευταία χρόνια στον ελλαδικό χώρο ήταν φυσικό και επόμενο να επιφέρει και παρενέργειες οι οποίες έχουν αρχίσει να παγιώνονται στο γνωστό πλέον φαινόμενο της γεροντολατρίας. Πρόκειται για τη διαστροφή του χαρισματικού και μυστηριακού θεσμού της πνευματικής πατρότητας, που συναντάμε στην ορθόδοξη παράδοση σε διαχρονική βάση και η οποία ερείδεται στο μυστήριο της υπακοής, όπως αυτό αναφύεται μέσα από το ίδιο το χριστολογικό γεγονός (Φιλιπ. 2:8).

Πολλές είναι οι αιτίες που οδήγησαν στην εμφάνιση του φαινομένου. Αν θα αναφερόμασταν σε μερικές ενδεικτικά, θα τις εντοπίζαμε στην έλλειψη διαχείρισης της μοναστικής πνευματικότητας, η οποία με την εκρηκτική της αναγέννηση τάραξε τα θεμέλια της δυτικής ευσέβειας που πολυτρόπως κατέκλυζε τα καθ’ ημάς – και ταλανίζει ακόμη – και στην ανάγκη του ανθρώπου για άμεσες, ορατές και απτές λύσεις και επεμβάσεις του Θεού στη ζωή του. Πάνω σε αυτές τις δυο γενικές αιτιακές βάσεις μπορούμε να ανιχνεύσουμε και τις λοιπές γενετικές υποπαραμέτρους του προβλήματος, όπως είναι η παράλληλη εμφάνιση μιας πληθώρας τωόντι χαρισματικών ανδρών, η συμφυής τάση ειδωλοποίησης των χαρισματούχων και η υπερβολή στην προσέγγισή τους, οι εγωτικές αυτοπροβολές πολλών ιερέων εξομολόγων και η βαθιά επιθυμία τους για πνευματική φήμη και πολυεπίπεδο κατεξουσιασμό των πιστών που τους ακολουθούν και πολλές άλλες ακόμη.

Η μακραίωνη σύγκρουση θεσμικής Εκκλησίας και μοναστικής πνευματικότητας – σε συνδυασμό με την ανωριμότητα των πιστών και την υποσυνείδητη μαγική τάση του ανθρώπου προς τα πάντα είτε λόγω πίεσης από την καθημερινότητα είτε εξαιτίας μιας υποδόριας ειδωλολατρίας που ποτέ δεν εξαφανίστηκε εντελώς από τα μέρη μας είτε και για πλείστους ακόμα λόγους – γέννησε τραγελαφικές καταστάσεις που βασανίζουν και πλανούν γύρω μας ουκ ολίγες ψυχές.