Άγιοι που έζησαν στον 20ό αιώνα

 

Οι τριάντα Άγιοι που έζησαν στον 20ό αιώνα (επισήμως αγιοκαταταγέντες) είναι τα φωτεινά σημάδια σε έναν κόσμο και σε μία εποχή που φαίνεται να αναζητά τις δικές της αξίες και τον επαναπροσανατολισμό της.

 

Τριάντα προσωπικότητες, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους: άνθρωποι που έζησαν σε ερημικές περιοχές, άνθρωποι που έζησαν μέσα στις σύγχρονες κοινωνίες, άνθρωποι άλλοι αγράμματοι και άλλοι διακεκριμένοι επιστήμονες και θεολόγοι.

Άνθρωποι που έζησαν σύμφωνα με τις αρχές τους, αδιαφορώντας για τις σειρήνες της εγκόσμιας ζωής, και κοίταξαν ψηλά προσπαθώντας να αντικρίσουν το «καθ’ ομοίωσιν» και όχι να διακριθούν στον οριζόντιο άξονα της γης.

 

Στον Α΄ τόμο, που κυκλοφορεί, γίνεται εκτενής αναφορά στον Άγιο Νεκτάριο της Αιγίνης, στους Αγίους που έζησαν στις αρχές του 20ού αιώνα, και αποτέλεσαν, κατά κάποιον τρόπο, τον πρόλογο σε αυτόν, για τους Αγίους Ιερομάρτυρες όπως ο Χρυσόστομος Σμύρνης αλλά και ο Άγιος Φιλούμενος ο Κύπριος που μαρτύρησε στους Αγίους τόπους. Βιογραφούνται επίσης οι Άγιοι που έζησαν στο Άγιον Όρος και με την παρουσία τους συνέβαλαν αποφασιστικά στη διατήρηση του ησυχαστικού, μοναστικού πνεύματος που είχε προς στιγμήν υποχωρήσει.

 

Στον Β΄ τόμο, που θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο, γίνεται αναφορά στην ζωή των Αγίων που έζησαν μέσα στις κοινωνίες, σε αυτούς που έκτισαν τα δικά τους μοναστήρια καθώς και στους Αγίους των ανατολικών χωρών. Ανάμεσα τους ο Άγιος Παΐσιος, ο Άγιος Πορφύριος, ο Άγιος Ιάκωβος (Τσαλίκης) ο Άγιος Λουκάς ο ιατρός, αλλά και ο προσφάτως αγιοκαταγής Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης.

 

Όπως παρατηρεί στον πρόλογο του ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

κ. Νικόλαος. « Οι άγιοι του περασμένου αιώνα απέδειξαν με τη ζωή τους ότι και στην εποχή μας ζει Κύριος και ότι η αγιότητα δεν αποτελεί ιδίωμα μόνο παλαιών εποχών. Δεν μας έχει εγκαταλείψει ο Θεός κι αυτή είναι η ανεκτίμητη παρακαταθήκη τους».

 

Το βιβλίο θα παρουσιαστεί στις 30 Μαΐου στις 7.30μμ στο Ίδρυμα

Β&Μ Θεοχαράκη, (Β. Σοφίας 9 και Μέρλιν, Σύνταγμα).

Ομιλητές θα είναι ο Αρχιμ. Καλλίνικος Μαυρολέων, ο καθηγητής Θεόδωρος Φορτσάκης και ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Θεοχαράκη, Φώτης Παπαθανασίου. Αποσπάσματα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί Ρήγας Αξελός και Κώστας Αποστολάκης.

 

 

Το νέο ευχολόγιο της Εκκλησίας μας, αφιερωμένο αποκλειστικά στη μαθητιώσα νεολαία!

 

Είναι γεγονός!

Πρόκειται για ένα ιερατικό ευχολόγιο με ευχές γραμμένες ειδικά για μαθητές και φοιτητές, αλλά και τους γονείς και τους δασκάλους τους, που έχουν ανάγκη πνευματικής στήριξης και ψυχικής ανάπαυσης την δύσκολη περίοδο των εξετάσεων. Το βιβλίο επιμελήθηκε ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Χριστοδούλου και η Γερόντισσα Ισιδώρα Αγιεροθεΐτισσα και φέρει την έγκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Είναι καρπός πολύχρονης εργασίας και συνεργασίας του π. Γεωργίου Χριστοδούλου με την Γερόντισσα Ισιδώρα ώστε, με τη Χάρη του Θεού, να καλύψει την ανάγκη μαθητών, φοιτητών και ιερέων, κυρίως κατά το διάστημα της εξεταστικής περιόδου. Το ευχολόγιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτόνομα τελώντας μια ειδική δέηση πριν την εξεταστική περίοδο ή σε συνδυασμό με μια Παράκληση, έναν Εσπερινό, ή και με μια Θεία Λειτουργία. Περιέχει δέηση υπέρ των εξεταζομένων και ευχές για τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τα παιδιά. Επιπλέον περιέχει ειδική ευχή για τις μαθησιακές δυσκολίες. Η γνώση πως ο Κύριος, η Θεοτόκος και όλοι οι Άγιοι είναι συμπαραστάτες των νέων παιδιών στον αγώνα τους, δίνει ιδιαίτερη δύναμη και παρηγοριά στους προσευχόμενους νέους και τους γονείς τους. Κυκλοφορεί σε μια εξαιρετικά καλαίσθητη έκδοση με σκληρό εξώφυλλο και βολικό σχήμα. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ -Εισαγωγή -Δέησις υπέρ των εξεταζομένων μαθητών -Ευχή υπέρ φωτίσεως και ενισχύσεως των εκπαιδευτικών -Ευχή εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, υπέρ των εξεταζομένων -Ευχή εις τον Δεσπότην Χριστόν, υπέρ φωτίσεως και ενισχύσεως των μελλόντων σπουδάζειν -Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, επί τη λύσει των μαθησιακών δυσκολιών -Ευχή υπέρ των παίδων -Απόλυσις

Από την έρευνα της ΔιανΝΕΟσις για την θρησκεία στην Ελλάδα σε πανελλήνιο δείγμα 1255 ατόμων 3-18 Φεβρουαρίου 2022

 

ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ 90 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ:

 

Οι αεροπόροι μας φτερωτοί φύλακες της Ελλάδας!

 

«Οι Έλληνες αεροπόροι, οι οποίοι έχουν αναγνωριστεί, σε όλες τις συμμαχικές ασκήσεις, ως από τους καλύτερους στον κόσμο, με απαράμιλλο επαγγελματισμό και υψηλό πατριωτικό φρόνημα, δημιουργούν καθημερινώς ένα αδιαπέραστο τείχος στους ελληνικούς αιθέρες πάνω από το Αιγαίο. Ακαταπόνητα, επίμονα αποφασιστικά τα ελληνικά φτερά διαφυλάττουν την κυριαρχία και την ελευθερία μας». Τα παραπάνω τόνισε ο πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος σε δήλωσή του με αφορμή την επετειακή εκδήλωση ιστορικής μνήμης για τα «90 χρόνια Λειτουργίας της Σχολής Ικάρων, 1931-2021» που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Σχολής Ικάρων, στην 110 Πτέρυγα Μάχης, στη Λάρισα.

Ο Θεσσαλός πολιτικός, που συνεχάρη τον πρόεδρο κ. Γρηγόρη Πρεζεράκο και τα μέλη του Συνδέσμου για την πρωτοβουλία, αναφέρθηκε «στον καταλυτικό ρόλο που παίζει η Πολεμική Αεροπορία στην υπεράσπιση των ελληνικών δικαίων, απέναντι σε κάθε πρόκληση». Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος εξήρε το αξιόμαχο της πολεμικής αεροπορίας και υπογράμμισε ότι «τα θεμέλια αυτής της υψηλής ποιότητας των Ελλήνων αεροπόρων τα βάζει, δεκαετίες τώρα, η Σχολή Ικάρων, της οποίας το έργο και η προσφορά προς την πατρίδα είναι ανεκτίμητα. Ανεξάρτητα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τις περιόδους κρίσεων και αναταράξεων, η Σχολή αταλάντευτα και αφοσιωμένα εκπαιδεύει, για εννιά δεκαετίες, άριστους Ικάρους, φτερωτούς φύλακες της Ελλάδας.

Ιδιαίτερα στις μέρες μας, που ο πόλεμος επέστρεψε στην Ευρώπη και ο αναθεωρητισμός εκ νέου αναζητεί ευκαιρία για να εκδηλωθεί, η σημασία της Πολεμικής μας Αεροπορίας στην υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων αυξάνεται κατακόρυφα.

Απόδειξη αυτού, συνιστά και η αναβάθμιση του εξοπλιστικού προγράμματος της Πολεμικής Αεροπορίας με νέα πτητικά μέσα, που ανάμεσά τους ξεχωρίζουν βεβαίως τα τελευταίας τεχνολογίας Rafale, ο εκσυγχρονισμός άλλων, αλλά και η ίδρυση του Κέντρου Αεροπορικής Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα».

 

Οι δυσκολίες της ζωής πρέπει να μας οδηγούν στη μετάνοια και στον δρόμο του Θεού.

 

Τα τελευταία χρόνια, διαβάζουμε, ότι αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες, η ενδοοικογενειακή βία, τα διαζύγια, το άγχος και όλα τα συναφή. Έτσι λένε οι  στατιστικές και οι αριθμοί, συνήθως, λένε την αλήθεια. Για τους λόγους που οδήγησαν στην αύξηση διαβάζουμε: τα οικονομικά προβλήματα, οι περιορισμοί της κυκλοφορίας εξ αιτίας του ιού, ο περιορισμός της μεταμεσονύκτιας διασκέδασης και άλλα παρεμφερή.

Οι περιορισμοί αυτοί ήταν αντίθετοι προς αυτό που ονομάστηκε κανονικότητα. Να βρισκόμαστε μακριά από την οικογενειακή θαλπωρή, μακριά από τα παιδιά μας και την σωστή επίβλεψη και διαπαιδαγώγηση. Απορροφημένοι από την δουλειά και μετά για να ξεκουραστούμε πηγαίναμε για να ξεσκάσουμε. Χωριστά και μακριά ο σύζυγος από τη σύζυγο και από τα παιδιά. Είμαστε χειραφετημένοι, βλέπετε. Δεν μπορούν να συνυπάρξουν τα ανδρόγυνα. Ο καθένας με τους φίλους του και τα παιδιά, αν υπάρχουν, με τους δικούς των. Να είναι καλά, οι μηχανές των εικόνων. Της εικονικής πραγματικότητας και της πραγματικής εξαχρείωσης. Το παιδί έρμαιο της κάθε μηχανής να αναζητά ιδανικά και οράματα από τους αιμοβόρους και σατανοκινούμενους ήρωες που σκοτώνουν, εικονικά, και λαμβάνουν βραβεία. Τα παιδιά μας σπουδάζουν και μετεκπαιδεύονται στη βία και στην απάνθρωπη σκληρότητα. Μας δίνεται η ευκαιρία να χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα για την παιδική βία.

Θα περίμενε κανείς ο περιορισμός των μετακινήσεων να είχε ως αποτέλεσμα την σύσφιξη των δεσμών, των σχέσεων των μελών της οικογένειας. Να ομογενοποιούνταν η οικογένεια. Παρατηρείται, δυστυχώς, το εντελώς αντίθετο φαινόμενο. Η διάλυση ή η δυσλειτουργία. Να ξεσπά η βία, εντός της οικογένειας, η οποία προήλθε από την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων και επιστεγάστηκε με την έλευση των παιδιών. Την άνεση του οικογενειακού διαλόγου και της διαπαιδαγώγησης των παιδιών αντικατέστησε η βία. Το άγχος και όλα τα ψυχολογικά προβλήματα. Αντί του διαλόγου μεταξύ των συζύγων εντός του σπιτιού καταλήγουμε σε αντιδικία ενώπιον των  δικαστηρίων για την έκδοση διαζυγίου. Πολλοί οδηγήθηκαν σε απεγνωσμένα διαβήματα. Χάσανε την εμπιστοσύνη στον Δημιουργό του παντός βάζοντας μόνοι τους τέλος στην επίγεια ζωή τους. Αμάρτημα θανάσιμο, πάρα πολύ μεγάλο. Γίναμε Θεοί στη θέση του αληθινού Θεού.

Φάνηκαν, θα ισχυριστεί κάποιος, οι παθογένειες της κοινωνίας και του βασικού κυττάρου της που είναι η οικογένεια. Δεν θα αντέλεγε κανείς. Ο εγωισμός, η υπερηφάνεια και η, δήθεν, χειραφέτηση άνοιξε την όρεξη στον κακό και οδηγήθηκαν συνάνθρωποί μας στην απελπισία, στο άγχος και στα ψυχοφάρμακα αντί να οδηγηθούν μετανοημένοι και με συντετριμμένη καρδιά στον Κύριο και να ζητήσουν το άπειρο έλεός Του. Ο ιατρός των σωμάτων και των ψυχών, ως πολυεύσπλαχνος Πατήρ, θα τους έδινε το κατάλληλο φάρμακο. Ο Υιός του ανθρώπου θα εξολόθρευε τα αποτελέσματα του ιού.

Ποτέ δεν είναι αργά για να οδηγηθούμε στον δρόμο της μετανοίας και να ζητήσουμε το άπειρο έλεος του Κυρίου.

 

Μυργιώτης   Παναγιώτης

Μαθηματικός