Ο Θεός από εμάς θέλει την προαίρεσή μας, την αγαθή μας διάθεση , που θα την εκδηλώνουμε με τον έστω και λίγο φιλότιμο αγώνα

ευεργεσίες του Θεού ραγίζουν την καρδιά.

Γέροντα, τι θέλει από εμάς ο Θεός;- Ο Θεός από εμάς θέλει την προαίρεσή μας, την αγαθή μας διάθεση , που θα την εκδηλώνουμε με τον έστω και λίγο φιλότιμο αγώνα ...μας ,
και την συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας.
Όλα τα άλλα τα δίνει Εκείνος.

!!!!Δεν χρειάζονται μπράτσα στην πνευματική ζωή.!!!

Να αγωνιζώμαστε ταπεινά, να ζητούμε το έλεος του Θεού και να Τον ευγνωμονούμε για όλα. Αυτός που εγκαταλείπεται στα χέρια του Θεού, χωρίς κανένα δικό του σχέδιο, περνά στο σχέδιο του Θεού. Όσο ο άνθρωπος είναι γαντζωμένος στον εαυτό του, μένει πίσω. Δεν προχωράει πνευματικά , γιατί εμποδίζει το έλεος του Θεού.
Για να προκόψη, χρειάζεται πολλή εμπιστοσύνη στον Θεό.

Ο Θεός κάθε στιγμή χαϊδεύει με την αγάπη Του τις καρδιές όλων των ανθρώπων ,αλλά εμείς δεν το καταλαβαίνουμε ,γιατί οι καρδιές μας έχουν πιάσει πουρί. Όταν καθαρίση την καρδιά του ο άνθρωπος, συγκινείται, διαλύεται, τρελλαίνεται, γιατί βλέπει τις ευεργεσίες ,τις καλωσύνες του Θεού , που όλους τους αγαπά το ίδιο

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ

 

 

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    24 ΦΕΒ 2012 

Δεν χρειάζονται μπράτσα στην πνευματική ζωή.!!!Γερ Παισιος!!!

!!!!Δεν χρειάζονται μπράτσα στην πνευματική ζωή.!!!Γερ  Παισιος!!!

!!!!!!!Να αγωνιζώμαστε ταπεινά, να ζητούμε το έλεος του Θεού και να Τον ευγνωμονούμε για όλα !!!!!!
!!!!!!!!ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ !!!
!

!!!!!!ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ !!!!!!!!!

!!!!!!!!!! ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  24 ΦΕΒ   2012!!!!!!!!!!

Ξέρεις πόσο μεγάλη αμαρτία είναι να κρίνεις τον πλησίον

Ξέρεις πόσο μεγάλη αμαρτία είναι να κρίνεις τον πλησίον; Παραγματικά, τι μπορεί να είναι βαρύτερο απ’ αυτό; Τι άλλο μισεί τόσο πολύ και αποστρέφεται ο Θεός σαν την κατάκριση; Όπως ακριβώς είπαν οι Πατέρες, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ αυτήν.

Και όμως λένε ότι από αυτά τα μικροπράγματα φτάνει κανείς σ’ αυτό το τόσο μεγάλο κακό. Από το να δεχτεί μιά μικρή υποψία για τον πλησίον, από το να λέει: « Τι σημασία έχει αν ακούσω τι λέει αυτός ο αδελφός; Τι σημασία έχει αν πω και εγώ αυτόν τον λόγο; Τι σημασία έχει αν δω που πάει αυτός ο αδελφός ή τι πάει να κάνει αυτός ο ξένος»; Αρχίζει… ο νους να αφήνει τις δικές του αμαρτίες και ν’ απασχολείται με τη ζωή του πλησίον. Από εκεί φτάνει κανείς στην κατάκριση, στην καταλαλιά, στην εξουδένωση. Από εκεί πέφτει σ’ όσα κατακρίνει. Επειδή δεν φροντίζει για τις δικές του κακίες, επειδή δεν κλαίει, όπως είπαν οι Πατέρες, τον πεθαμένο εαυτόν του, δεν μπορεί σε τίποτα απολύτως να διορθώσει τον εαυτόν του, αλλά πάντοτε απασχολείται με τον πλησίον. Και τίποτα δεν παροργίζει τόσο το Θεό, τίποτα δεν ξεγυμνώνει τόσο τον άνθρωπο και δεν τον οδηγεί στην εγκατάλειψη, όσο η καταλαλιά, η κατάκριση και η εξουδένωση του πλησίον.

Να βάζετε καρδιά είτε πρόκειται για αίτημα είτε για ευχαριστία{ Γερ Παισιος }

Να βάζετε καρδιά είτε πρόκειται για αίτημα είτε για ευχαριστία
Με το κεράκι λέω:«Θεέ μου, Σού ζητάω με όλη μου την καρδιά να μου κάνεις μια χάρη».
Και με το θυμίαμα λέω: .
 «Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, με όλη μου την καρδιά για όλες τις δωρεές Σου.>>

Σ' ευχαριστώ πού συγχωρείς τις δικές μου τις πολλές αμαρτίες και την αχαριστία όλου τού κόσμου και την δική μου την αχαριστία την πολλή».

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   24 ΦΕΡ  2012