Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Οι νέοι μπροστά στους δύο δρόμους της ζωής

Οι νέοι μπροστά στους δύο δρόμους της ζωής. Και ή έγγαμη και ή άγαμη ζωή είναι ευλογημένες.
Γέροντα, τι πρέπει να απάντηση κανείς σε νέα παιδιά που ρωτούν αν ή μοναχική ζωή είναι ανώτερη από την έγγαμη;
Κατ' αρχάς πρέπει να τους δώσει να κα

ταλάβουν ποιος είναι ό προορισμός του ανθρώπου και ποιο είναι το νόημα της ζωής. Ύστερα να τους εξήγηση ότι και οι δύο δρόμοι που έχει χαράξει ή Εκκλησία μας είναι ευλογημένοι, γιατί και οι δύο μπορούν να τους οδηγήσουν στον Παράδεισο, αν ζήσουν κατά Θεόν.
Ας υποθέσουμε ότι δύο άνθρωποι ξεκινούν να πάνε σε ένα Προσκύνημα. Ό ένας πηγαίνει με το λεωφορείο από τον δημόσιο δρόμο και ό άλλος πηγαίνει με τα πόδια από κάποιο μονοπάτι. Και οι δύο όμως έχουν τον ίδιο σκοπό. Ό Θεός και το ένα το χαίρεται και το άλλο το θαυμάζει. Κακό είναι, όταν αυτός που πάει από το μονοπάτι κατακρίνει μέσα του τον άλλον, που πάει από τον δημόσιο δρόμο, ή και το αντίστροφο

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ - ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΟ
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
 
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  12  ΣΕΠ  2012

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Ή εγκράτεια στην έγγαμη ζωή. Ο Θεός

Φωτογραφία: Ή εγκράτεια στην έγγαμη ζωή.
Ο Θεός «εποίησε τα πάντα καλά λίαν» (Γενέσ 1, 31). Ό άνδρας νιώθει μια φυσική έλξη προς την γυναίκα και ή γυναίκα προς τον 
άνδρα. Αν δεν υπήρχε αυτή ή έλξη, ποτέ δεν θα ξεκινούσε κανείς να κάνη οικογένεια. Θα συλλογιζόταν τις δυσκολίες που θα είχε αργότερα στην οικογένεια με την ανατροφή των παιδιών κ.λπ. και δεν θα αποφάσιζε να ξεκινήσει.
Μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων το σαρκικό φρόνημα σε μερικούς ανθρώπους μπορεί να υπάρχει πέντε τοις εκατό, σε άλλους δέκα, τριάντα κ.λπ. Αλλά σήμερα που να βρεθούν άνθρωποι να έχουν πέντε τοις εκατό σαρκικό φρόνημα, να έχουν δηλαδή αγνό φρόνημα! Πάντως σε όλους τους ανθρώπους έχει δοθεί από τον Θεό ή δυνατότητα να φθάσουν στην απάθεια, αν αγωνισθούν με φιλότιμο.
Δεν δικαιολογούνται οι έγγαμοι, επειδή ακολούθησαν τον έγγαμο βίο, να ξεχνούν ότι ό άνθρωπος δεν είναι μόνο σάρκα, αλλά είναι και πνεύμα, και να αφήνουν τον εαυτό τους αχαλίνωτο. Πρέπει να αγωνίζονται να υποτάξουν την σάρκα στο πνεύμα. Αν προσπαθούν να ζουν πνευματικά, με την καθοδήγηση του Πνευματικού τους, θα αρχίσουν να γεύονται σιγά-σιγά και ανώτερες χαρές, πνευματικές, ουράνιες, και δεν θα αναζητούν τις σαρκικές. Έχουν υποχρέωση να αγωνίζονται και να εγκρατεύονται, για να μη μεταδώσουν το σαρκικό πάθος και στα παιδιά τους. Ένα παιδάκι, που οι γονείς του έχουν πολύ σαρκικό φρόνημα, έχει από μικρό τέτοιες τάσεις, γιατί παίρνει το σαρκικό φρόνημα από αυτούς. Στην αρχή αυτό είναι απαλό, όπως όλα τα κληρονομικά πάθη - σαν την τσουκνίδα που, μόλις φυτρώνει, είναι απαλή και μπορείς να την πιάσεις, ενώ, όταν μεγαλώσει, τσιμπάει — και μπορεί να θεραπευθεί από έναν καλό Πνευματικό, που έχει διάκριση. 'Αν όμως δεν το κόψη στην μικρή ηλικία, θα χρειασθεί πολύ να αγωνισθεί, όταν μεγαλώσει, για να το κόψη 

Γεροντας ΠαισιοςΉ εγκράτεια στην έγγαμη ζωή.
Ο Θεός «εποίησε τα πάντα καλά λίαν» (Γενέσ 1, 31). Ό άνδρας νιώθει μια φυσική έλξη προς την γυναίκα και ή γυναίκα προς τον
άνδρα. Αν δεν υπήρχε αυτή ή έλξη, ποτέ δεν θα ξεκινούσε κανείς να κάνη οικογένεια. Θα σ
υλλογιζόταν τις δυσκολίες που θα είχε αργότερα στην οικογένεια με την ανατροφή των παιδιών κ.λπ. και δεν θα αποφάσιζε να ξεκινήσει.
Μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων το σαρκικό φρόνημα σε μερικούς ανθρώπους μπορεί να υπάρχει πέντε τοις εκατό, σε άλλους δέκα, τριάντα κ.λπ. Αλλά σήμερα που να βρεθούν άνθρωποι να έχουν πέντε τοις εκατό σαρκικό φρόνημα, να έχουν δηλαδή αγνό φρόνημα! Πάντως σε όλους τους ανθρώπους έχει δοθεί από τον Θεό ή δυνατότητα να φθάσουν στην απάθεια, αν αγωνισθούν με φιλότιμο.
Δεν δικαιολογούνται οι έγγαμοι, επειδή ακολούθησαν τον έγγαμο βίο, να ξεχνούν ότι ό άνθρωπος δεν είναι μόνο σάρκα, αλλά είναι και πνεύμα, και να αφήνουν τον εαυτό τους αχαλίνωτο. Πρέπει να αγωνίζονται να υποτάξουν την σάρκα στο πνεύμα. Αν προσπαθούν να ζουν πνευματικά, με την καθοδήγηση του Πνευματικού τους, θα αρχίσουν να γεύονται σιγά-σιγά και ανώτερες χαρές, πνευματικές, ουράνιες, και δεν θα αναζητούν τις σαρκικές. Έχουν υποχρέωση να αγωνίζονται και να εγκρατεύονται, για να μη μεταδώσουν το σαρκικό πάθος και στα παιδιά τους. Ένα παιδάκι, που οι γονείς του έχουν πολύ σαρκικό φρόνημα, έχει από μικρό τέτοιες τάσεις, γιατί παίρνει το σαρκικό φρόνημα από αυτούς. Στην αρχή αυτό είναι απαλό, όπως όλα τα κληρονομικά πάθη - σαν την τσουκνίδα που, μόλις φυτρώνει, είναι απαλή και μπορείς να την πιάσεις, ενώ, όταν μεγαλώσει, τσιμπάει — και μπορεί να θεραπευθεί από έναν καλό Πνευματικό, που έχει διάκριση. 'Αν όμως δεν το κόψη στην μικρή ηλικία, θα χρειασθεί πολύ να αγωνισθεί, όταν μεγαλώσει, για να το κόψη

Γεροντας Παισιος
 
Ηλιας  Χαιντουτης  10  Σεπ 2012 

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ

«Σήμερα, δυστυχώς, μπήκε η ευρωπαϊκή ευγένεια και πάνε να δείξουν τον καλό. Θέλουν να δείξουν ανωτερότητα και τελικά πάνε να προσκυνήσουν τον διάβολο με τα δύο κέρατα. “Μια θρησκεία, σου λένε, να υπάρχη” και τα ισοπεδώνουν όλα. Ήρθαν και σ’ εμένα μερικοί και μου είπαν: “Όσοι πιστεύουμε στο Χριστό να κάνουμε μια θρησκεία”. “Τώρα είναι σαν να μου λέτε, τους είπα, χρυσό και μπακίρι, χρυσό τόσα καράτια και τόσο μπακίρι που τα ξεχώρισαν, να τα μαζέψουμε πάλι και να τα κάνουμε ένα. Είναι σωστό να τα ανακατέψουμε πάλι; Ρωτήστε έναν χρυσοχόο. Κάνει να ανακατέψουμε την σαβούρα με τον χρυσό; Έγινε τόσος αγώνας, για να λαμπικάρη το δόγμα”.
Οι Άγιοι Πατέρες κάτι ήξεραν και απαγόρευσαν τις σχέσεις με αιρετικό. Σήμερα λένε: Όχι μόνο με αιρετικό αλλά και με Βουδδιστή και με πυρολάτρη και με δαιμονολάτρη να συμπροσευχηθούμε. Πρέπει να βρίσκωνται στις συμπροσευχές τους και στα συνέδρια και οι Ορθόδοξοι. Είναι μία παρουσία”. Τί παρουσία; Τα λύνουν όλα με την λογική και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Το ευρωπαϊκό πνεύμα νομίζει ότι και τα πνευματικά θέματα μπορούν να μπουν στην Κοινή Αγορά. Μερικοί από τους Ορθοδόξους που έχουν ελαφρότητα και θέλουν να κάνουν προβολή, “Ιεραποστολή”, συγκαλούν συνέδρια με ετεροδόξους, για να γίνεται ντόρος και νομίζουν ότι θα προβάλουν έτσι την Ορθοδοξία, με το να γίνουν δηλαδή ταραμοσαλάτα με τους κακοδόξους. 
 Αρχίζουν μετά οι υπερζηλωτές και πιάνουν το άλλο άκρο· λένε και βλασφημίες για τα Μυστήρια των Νεοημερολογιτών κ.λπ. και κατασκανδαλίζουν ψυχές που έχουν ευλάβεια και ορθόδοξη ευαισθησία. Οι ετερόδοξοι από την άλλη έρχονται στα συνέδρια, κάνουν τον δάσκαλο, παίρνουν ό,τι καλό υλικό πνευματικό βρίσκουν στους Ορθοδόξους, το περνάνε από το δικό τους εργαστήρι, βάζουν δικό τους χρώμα και φίρμα και το παρουσιάζουν σαν πρωτότυπο. Και ο παράξενος σημερινός κόσμος από κάτι τέτοια παράξενα συγκινείται, και καταστρέφεται πνευματικά. 
Ο Κύριος όμως, όταν πρέπη, θα παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες, που θα συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, για να ομολογήσουν την ορθόδοξη πίστη και να στερεώσουν την παράδοση και να δώσουν χαρά μεγάλη στην Μητέρα μας Εκκλησία».

Εκ του βιβλίου   «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο» Έκδοση: Ιερού  Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστού Ιωάννου του  Θεολόγου» της Σουρωτής Θεσσαλονίκης.

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   10 ΣΕΠ  2012

Οι συνειδητοί χριστιανοί αισθάνονται πολύ άβολα μέσα στη σημερινή κοινωνία

Φωτογραφία: Ειπε  ο Γεροντας  παισιος 
 Οι συνειδητοί χριστιανοί αισθάνονται πολύ άβολα μέσα στη σημερινή κοινωνία Βλέπουν ότι όλοι οί συνάδελφοι τους έχουν ξεχάσει το Θεό. 
Ζουν δίχως το Θεό.
 Στην Εκκλησία εμφανίζονται μόνο για κοινωνικούς λόγους. στις κηδείες, τα μνημόσυνα, τους γάμους, και τις βαπτίσεις. Τα ενδιαφέροντα τους είναι περιορισμένα Σκέφτονται κι επιθυμούν τα υλικά αγαθά και τις ηδονές
. «Σήμερα, αν κάποιος θέλει να ζήσει τίμια και πνευματικά δεν χωράει στον κόσμο, δυσκολεύεται. και αν δεν προσέξει, θα τον πάρει ο κατήφορος, το κοσμικό κανάλι.
 Παλιότερα, ήταν πολύ το καλό, πολλή ή αρετή, πολύ το καλό παράδειγμα, και το κακό πνιγόταν στο πολύ καλό και ή λίγη αταξία, που υπήρχε στον κόσμο ή στα Μοναστήρια δεν φαινόταν ούτε έβλεπες. Τώρα τι γίνεται; Το κακό παράδειγμα είναι πολύ και το λίγο καλό, που υπάρχει, περιφρονείται. Γίνεται δηλαδή το αντίθετο• πνίγεται το λίγο καλό στο πολύ κακό και έτσι κυβερνάει το κακό».



Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης.
Εφημερίδα Ορθόδοξος ΤύποςΕιπε ο Γεροντας παισιος
Οι συνειδητοί χριστιανοί αισθάνονται πολύ άβολα μέσα στη σημερινή κοινωνία Βλέπουν ότι όλοι οί συνάδελφοι τους έχουν ξεχάσει το Θεό.
Ζουν δίχως το Θεό.
Στην Εκκλησία εμφανίζονται μόνο για κοινωνικούς λόγους. στ
ις κηδείες, τα μνημόσυνα, τους γάμους, και τις βαπτίσεις. Τα ενδιαφέροντα τους είναι περιορισμένα Σκέφτονται κι επιθυμούν τα υλικά αγαθά και τις ηδονές
. «Σήμερα, αν κάποιος θέλει να ζήσει τίμια και πνευματικά δεν χωράει στον κόσμο, δυσκολεύεται. και αν δεν προσέξει, θα τον πάρει ο κατήφορος, το κοσμικό κανάλι.
Παλιότερα, ήταν πολύ το καλό, πολλή ή αρετή, πολύ το καλό παράδειγμα, και το κακό πνιγόταν στο πολύ καλό και ή λίγη αταξία, που υπήρχε στον κόσμο ή στα Μοναστήρια δεν φαινόταν ούτε έβλεπες. Τώρα τι γίνεται; Το κακό παράδειγμα είναι πολύ και το λίγο καλό, που υπάρχει, περιφρονείται. Γίνεται δηλαδή το αντίθετο• πνίγεται το λίγο καλό στο πολύ κακό και έτσι κυβερνάει το κακό».



Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης.

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπο
ς
 
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  10  ΣΕΠ  2012
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...