Μια οδική Ποιμαντική

«Υπήρχε κάποιος που έκανε το εξής: όταν έβλεπε στο χωριό του φτωχό που δεν μπορούσε να σπείρει το χωράφι του, πήγαινε τη νύχτα με τα δικά του βόδια και με δικό του σπίτι ώργωνε και έσπειρε το χωράφι του φτωχού, χωρίς εκείνος να το γνωρίζει. Αλλά και όταν ο άνθρωπος αυτός αργότερα έγινε Μοναχός, συνέχισε να εκδηλώνει με τον ίδιο τρόπο την συμπόνοια του. Έπαιρνε τον δρόμο που οδηγούσε από τον Ιορδάνη στην αγία Πόλη (την Ιερουσαλήμ) , έχοντας μαζί του ψωμιά και νερό. Και όταν συναντούσε κάποιον που δεν μπορούσε να συνεχίσει (στην ανηφόρα) έπαιρνε το φορτίο του και το κουβαλούσε ο ίδιος μέχρι το όρος των Ελαιών. Έπειτα, επιστρέφοντας πάλι από τον ίδιο (κατηφορικό) δρόμο, μετέφερε τα πράγματα διαφόρων μέχρι την Ιεριχώ.
Συνέβη δε να δουν τον Γέροντα άλλοτε να σηκώνει ένα βαρύ φορτίο και να ιδρωκοπεί και άλλοτε να μεταφέρει στους ώμους του ένα ή δύο παιδιά. Μερικές φορές καθόταν στην άκρη του δρόμου και επισκεύαζε τα υποδήματα των οδοιπόρων , ανδρών και γυναικών. Γι’ αυτόν μάλιστα τον σκοπό είχε πάντα μαζί του τα απαραίτητα εργαλεία. Άλλους ξεδιψούσε από το δικό του νερό και σε άλλους έδινε ψωμί. Εάν δε συναντούσε κάποιον γυμνό, του έδινε το ρούχο που φορούσε ο ίδιος . Αυτή την κοπιαστική δουλειά έκανε όλη μέρα. Και εάν ποτέ εύρισκε στον δρόμο κάποιον νεκρό, αφού έψαλλε τα νεκρώσιμα τροπάρια, τον ενταφίαζε». Ιωάννης Μόσχος (PG 87, 2869 ) .


Οδική Ποιμαντική! Έτσι θα λέγαμε σήμερα το έργο που έκανε ο άγνωστος εκείνος άνθρωπος , που συνέχισε το παράδειγμα του Καλού Σαμαρείτου, ο οποίος στον ίδιο δρόμο άσκησε πρώτος το είδος αυτό της Ποιμαντικής. Ο δρόμος Ιεριχώ- Ιερουσαλήμ , ήταν αφ’ ενός , ανηφορικός και, αφ’ ετέρου, πολυσύχναστος οδική αρτηρία. Πλήθος ανθρώπων και μεταφορικών ζώων, ανέβαινε και κατέβαινε στον δρόμο αυτό. Πολλές ακόμη ήσαν και οι ανάγκες κάποιας οδικής βοήθειας και συμπαράστασης. Ο άγνωστος εκείνος Μοναχός άσκησε μια οδική Ποιμαντική, την οποία πρώτος εγκαινίασε ο Χριστός και την οποία οφείλει να ασκήσει η Εκκλησία, ιδιαίτερα σήμερα που η Οδική Κυκλοφορία έχει αυξηθεί και τα αντίστοιχα οδικά προβλήματα και ανάγκες έχουν κατακόρυφα πολλαπλασιασθεί.
Μια σύγχρονη οδική Ποιμαντική της Εκκλησίας θα μπορούσε να παρέχει πληροφορίες στους μετακινουμένους ,για την κίνηση και τα δρομολόγια, να φροντίζει για τους τραυματίες, τους ηλικιωμένους, τους αστέγους ή αναπήρους που έχουν ανάγκη μετακινήσεως, να οργανώνει ιερά προσκυνήματα κ.λπ.


Από το βιβλίο: «+ Μητροπολίτου Αχελώου
ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ)
ΟΙ ΑΕΤΟΙ
Ορθόδοξο Θεολογικό Αγιολόγιο»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Κύριε ημών Ιησού Χριστέ χάρισέ μου ταπείνωση

Έλεγε ο Ρώσος ασκητής παπα - Τύχων, που έζησε 60 χρόνια στο Άγιο Όρος, αφού γύρισε 300 μοναστήρια.
Ο Θεός το πρωί ευλογεί τον κόσμο όλο με το ένα του χέρι και τον ταπεινό άνθρωπο με τα δυο χέρια. Και προσεύχεται « Κύριε ημών Ιησού Χριστέ χάρισέ μου ταπείνωση»

 ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  19 ΣΕΠ 2012

 

Η ἀνηθικότης δὲν συμβιβάζεται μὲ τὴν χριστιανικὴν ζωὴν.

Η ἀνηθικότης δὲν συμβιβάζεται μὲ τὴν χριστιανικὴν ζωὴν.

12 Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. 13 τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρ

ώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· 14 ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. 15 οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γένοιτο. 16 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· 17 ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. 18 φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. 19 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; 20 ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.

(Προς Κορινθίους Α’,κεφ.6, 12-20)

Μετάφραση στη δημοτική

Όλα μου επιτρέπονται αλλά δεν συμφέρουν όλα.Όλα μου επιτρέπονται αλλά εγώ δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να εξουσιασθεί από τίποτε.Τα φαγητά είναι για την κοιλιά,και η κοιλιά για τα φαγητά.Ο Θεός θα καταργήση και αυτήν και εκείνα.Αλλά το σώμα δεν είναι διά την πορνείαν,είναι διά τον Κύριον και ο Κύριος διά το σώμα.Ο δέ Θεός και τον Κύριον ανέστησε και εμάς θα αναστήση διά της δυνάμεώς Του.Δεν ξέρετε ότι τα σώματα σας είναι μέλη του Χριστού;Να πάρω λοιπόν τα μέλη του Χριστού και να τα κάνω μέλη πόρνης;Μή γένοιτο.Δεν ξέρετε ότι εκείνος που προσκολλάται εις την πόρνην είναι ένα σώμα με αυτήν;Διότι θα γίνουν,λέγει,οι δύο μία σάρκα.Εκείνος δε που προσκολλάται εις τον Κύριον είναι ένα πνεύμα με αυτόν.Αποφεύγετε την πορνείαν.Κάθε άλλο αμάρτημα που κάνει ο άνθρωπος είναι έξω από το σώμα,εκείνος όμως που πορνεύει,αμαρτάνει προς το ίδιο του το σώμα.Ή δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος που είναι μέσα σας,και το οποίον έχετε από τον Θεόν και δεν ανήκετε εις τους εαυτούς σας;Έχετε αγορασθή αντί τιμήματος.Δοξάσατε λοιπόν τον Θεόν διά του σώματός σας και διά του πνεύματός σας,τα οποία ανήκουν εις τον Θεόν.

(Πηγή: ”Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ”,ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ,ΑΘΗΝΑΙ 1990,ΕΚΔΟΣΗ Β’)

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  18 ΣΕΠ 2012

Οι εκτρώσεις είναι φοβερή αμαρτία

Οι εκτρώσεις είναι φοβερή αμαρτία.
Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, που έχει μεγάλα παιδιά, είναι έγκυος τριών μηνών. Ό άνδρας της την απειλεί πώς, αν δεν κάνη έκτρωση, θα την χωρίσει.
Αν κάμει έκτρωση, θα την πληρώσουν τα άλλα παιδιά

τους με αρρώστιες και ατυχήματα Σήμερα οι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Παλιά, αν γεννιόταν ένα παιδάκι άρρωστο, το βάπτιζαν, πέθαινε αγγελούδι, και ήταν πιο ασφαλισμένο.
Είχαν οι γονείς και άλλα γερά παιδιά, είχαν και την ευλογία του Θεού. Τώρα γερά παιδιά τα σκοτώνουν με τις εκτρώσεις και διατηρούν στην ζωή άλλα που είναι αρρωστημένα. Τρέχουν οι γονείς στην Αγγλία, στην Αμερική να τα θεραπεύσουν. Και συνεχίζεται μετά να γεννιούνται πιο άρρωστα, γιατί και αυτά, αν ζήσουν και κάνουν οικογένεια, μπορεί να γεννήσουν πάλι άρρωστα παιδιά, οπότε τι βγαίνει; Ενώ, αν γεννούσαν μερικά παιδιά, δεν θα έτρεχαν τόσο πολύ για το ένα, το άρρωστο. Θα πέθαινε και θα πήγαινε αγγελούδι.
- Γέροντα, διάβασα κάπου ότι κάθε χρόνο γίνονται σε όλο , τον κόσμο πενήντα εκατομμύρια εκτρώσεις και διακόσιες χιλιάδες γυναίκες πεθαίνουν από τις αμβλώσεις που κάνουν.
- Σκοτώνουν τα παιδιά, γιατί λένε ότι, αν πληθύνει ό κόσμος, δεν θα έχουν να φάνε, να συντηρηθούν οι άνθρωποι. Τόσες ακαλλιέργητες εκτάσεις υπάρχουν, τόσα δάση, που σε λίγο χρόνο, με τα μέσα που υπάρχουν σήμερα, μπορούν να τα κάνουν λ.χ. ελαιώνες και να τα δώσουν στους ακτήμονες. Δεν είναι ότι θα κοπούν τα δένδρα και δεν θα υπάρχει οξυγόνο, γιατί πάλι δένδρα θα μπουν. Στην Αμερική καινε το σιτάρι και εδώ στην Ελλάδα πετούν τα φρούτα κ.λπ. στην χωματερή, και εκεί στην Αφρική οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα. Όταν στην Αβησσυνία πέθαιναν οι άνθρωποι από πείνα, γιατί είχε πολλή ανομβρία, είχα πει σε κάποιον γνωστό μου εφοπλιστή, που βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις, να πάει στην χωματερή και να παρακάλεση να φόρτωση κανένα πλοίο να τα πάει εκεί δωρεάν. Με κανέναν τρόπο δεν του έδωσαν.
Πόσες χιλιάδες έμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα!
- Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, για τι σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι ή ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως.
Μια νύχτα ό Θεός επέτρεψε να δω ένα φοβερό όραμα, που με πληροφόρησε γι αυτό το θέμα! Ήταν βράδυ, Τρίτη της Διακαινησίμου το 1984. Είχα ανάψει δυο κεράκια μέσα σε δυο τενεκεδάκια, όπως συνηθίζω να κάνω, ακόμη και όταν κοιμάμαι, για όλους όσους πάσχουν ψυχικά και σωματικά. Σ' αυτούς συμπεριλαμβάνω ζώντες και κεκοιμημένους. στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, εκεί που έλεγα την Ευχή, βλέπω ένα μεγάλο χωράφι περιφραγμένο με μια μάνδρα, σπαρμένο με σιτάρι που μόλις άρχιζε να ψηλώνει. Εγώ στεκόμουν έξω από το χωράφι, άναβα κεριά για τους κεκοιμημένους και τα στερέωνα πάνω στον τοίχο της μάνδρας. Αριστερά ήταν ένας ξερότοπος, γεμάτος βράχους και κρημνούς, που σειόταν συνέχεια από μία δυνατή βοή από χιλιάδες σπαραχτικές φωνές, που σου σπάραζαν την καρδιά. Και ό πιο σκληρός άνθρωπος, αν τις άκουγε, ήταν αδύνατο να μη συγκλονισθεί. Ενώ υπέφερα από τις σπαραχτικές φωνές και αναρωτιόμουν από που προέρχονται και τι σημαίνουν όλα αυτά που έβλεπα, άκουσα μια φωνή να μου λέει: «Το χωράφι με το σπαρμένο σιτάρι, που δεν έχει ακόμη ξεσταχυάσει, είναι το Κοιμητήρι με τις ψυχές των νεκρών που θα αναστηθούν. Στον τόπο δε που σείεται από τις σπαραχτικές φωνές βρίσκονται οι ψυχές των παιδιών που έχουν σκοτωθεί με τις εκτρώσεις»! Έπειτα από αυτό το όραμα μου ήταν αδύνατο να συνέλθω από τον μεγάλο πόνο που δοκίμασα για τις ψυχές εκείνων των παιδιών. Ούτε να ξαπλώσω μπορούσα, για να ξεκουραστώ, παρόλο που ήμουν κατάκοπος εκείνη την ήμερα
- Γέροντα, μπορεί να γίνει κάτι, ώστε να αρθεί ο νόμος για τις εκτρώσεις;
Μπορεί, αλλά χρειάζεται να κινηθεί ή Πολιτεία, ή Εκκλησία κλπ., ώστε να ενημερωθεί ο κόσμος για τις συνέπειες που θα έχει ή υπογεννητικότητα. Οι Ιερείς να εξηγήσουν στον κόσμο ότι ο νόμος για τις εκτρώσεις είναι αντίθετος προς τις εντολές του Ευαγγελίου. Οι γιατροί πάλι από την δική τους πλευρά να μιλήσουν για τους κινδύνους που διατρέχει ή γυναίκα που κάνει έκτρωση. Βλέπεις, οι Ευρωπαίοι είχαν την ευγένεια και την άφησαν κληρονομιά και στα παιδιά τους.
'Εμείς είχαμε τον φόβο του Θεού, αλλά τον χάσαμε και δεν τον αφήσαμε κληρονομιά στην επόμενη γενιά, γι' αυτό τώρα νομιμοποιούμε τις εκτρώσεις, τον πολιτικό γάμο...Όταν παραβαίνει ένας άνθρωπος μια εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός. Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται από το κράτος νόμος, τότε έρχεται ή οργή του θεού σε όλο το έθνος, για να παιδαγωγηθεί (σ. 76—78).
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Εἰπώθηκε τὸ 1989.

Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 76-78 τοῦ βιβλίου:


ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Δ΄

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   18 ΣΕΠ2012