Ιεραρχία της Ελλάδος-Κείμενο προς τον Λαό

Εκφράζει τις σκέψεις της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος για την σημερινή κατάσταση και το οποίο θα αναγνωσθεί στους Ιερούς Ναούς.

 

 Απο-romfea.gr

Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ευρισκομένη σε Συνεδρία κατά την ετήσια συνέλευση Αυτής από 4 έως 7 Οκτωβρίου ε.ε., απεφάσισεν ομοφώνως να απευθυνθή προς το Ποίμνιο Αυτής, με αποκλειστικό θέμα την οξύτατη οικονομική κρίση που ξέσπασε στην Πατρίδα μας, με αβάσταχτες και δυσμενέστατες συνθήκες για τον λαό και την αξιοπρέπειά μας, ως  Γένους στην κονίστρα των λαών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Πριν από οποιαδήποτε λεκτική διατύπωση επικοινωνίας μαζί σας και  αναφοράς στο επίμαχο αυτό θέμα, θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας, ότι όλοι εμείς οι Επίσκοποι και πνευματικοί Ποιμένες της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι Πατέρες και Αδελφοί σας, μετά των συλλειτουργών και συνεργατών μας Ιερέων από άκρου εις άκρον της Πατρίδος μας, προσευχόμεθα αδιαλείπτως προς τον Τριαδικόν Θεόν, την Παναγία πανάχραντον Μητέρα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού και τους προστάτες Αγίους μας, για να επιβλέψουν επί την ταπείνωσή μας και να μας εξαγάγουν από την δεινή αυτή περιπέτεια στα δύσβατα μονοπάτια και τα ελώδη θολά νερά της ανελπίστου αυτής πραγματικότητος.

Αδέλφια μας και παιδιά μας.

Τούτη την ώρα της σκληρής δοκιμασίας μας, των αμφιβολιών και των απογοητεύσεων, των φημών και των εικασιών για το πιθανό ζοφερό μέλλον της Πατρίδος μας και για τις δυσάρεστες συνέπειες από την αφαίρεση ατομικών δικαιωμάτων μας, σας προτρέπουμε και σας παρακαλούμε να ακούσετε ουσιαστικές αλήθειες, οι οποίες αναφέρονται στην προβληματική της παρούσας εφιαλτικής όντως καταστάσεως, που κατά γενική εκτίμηση δεν είναι μόνον οικονομική, αλλά και βαθύτατα ηθική και πνευματική, αφού η κυριαρχία της αμαρτίας, χωρίς μετάνοια, είναι η αιτία παντός κακού σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία και εποχή.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, διαχρονικά, και αναλόγως προς τις ανάγκες κάθε εποχής, συμπαρίσταται στους αδυνάτους και στους ενδεείς και παρηγορεί τους πονεμένους με έμπρακτες ενέργειες συναντιλήψεως και αγάπης εν Χριστώ.

Έτσι και τώρα η Εκκλησία μας συμπαρίσταται και θα συνεχίση να βοηθή όσον δύναται, με τα μέσα που διαθέτει, όσους πλήττονται καίρια από την λαίλαπα της οικονομικής κρίσεως.

Και βεβαίως τα εκκλησιαστικά ιδρύματα, τα εξατομικευμένα βοηθήματα, τα εξειδικευμένα κέντρα προνοίας και τα συσσίτια με τις χιλιάδες μερίδες φαγητού στους απόρους, χωρίς φυλετικές η θρησκευτικές διακρίσεις, συνεχίζονται.

Η Εκκλησία όμως σεβόμενη την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα των εμπεριστάτων αδελφών μας ουδέποτε επεδίωξε τον σχολαστικό προσδιορισμό του ύψους και της έκτασης του προνοιακού, κοινωνικού και φιλανθρωπικού έργου Της, παρά τις κατά καιρούς προκλήσεις και αμφισβητήσεις, από μέρους ιδιοτελών κέντρων παραπληροφόρησης.

Δεν αγνούμε και δεν παραβλέπουμε σε καμμιά περίπτωση την σκληρή πραγματικότητα για τους χαμηλομίσθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανέργους και τους απολυθέντες από τις δουλειές τους, τους αγανακτισμένους και τους δοκιμαζόμενους αδελφούς μας, γι’ αυτό και τους συμπαραστεκόμεθα χωρίς καμία ιδιοτέλεια η αλλότριες επιδιώξεις.

Φθάνουν πια οι επιβαρύνσεις στους αδελφούς μας που έχουν χαμηλό εισόδημα και χαμηλή σύνταξη.

Φθάνουν πια οι φόροι και οι περικοπές των χαμηλών εισοδημάτων.

Φθάνουν πια οι στρατιές των ανέργων.

Αναζητήστε τους φοροδιαφυγάδες και ελέγξτε το κεφάλαιο.

Σε πολλές τοπικές κοινωνίες η προσφορά της Εκκλησίας στο επίπεδο της πρόνοιας και της κοινωνικής μέριμνας αντικαθιστά απόλυτα και αυτό το Κράτος, στο οποίο ο Έλληνας πολίτης καταθέτει τη φορολογία του και τις ασφαλιστικές εισφορές του.

Αν και δεν κρίνουμε σκόπιμο στην παρούσα συγκυρία να καταθέσουμε απολογιστικές θέσεις για τη διαχρονική προσφορά προς το λαό και το ποίμνιο της Εκκλησίας, εν τούτοις το συνεχές παραλήρημα της άγνοιας η της μυθοπλασίας σχετικά με τον αμύθητο πλούτο της ακίνητης περιουσίας Της, «τον οποίο θα πρέπει να μοιράσει στο λαό», μας οδηγεί να δηλώσουμε ότι η Εκκλησία θα δώσει ο,τι της απέμεινε όμως όταν Αυτή κρίνει χρονικά και με τον τρόπο που Αυτή γνωρίζει.

Αυτό το οποίο πρέπει να διατηρήσουμε είναι η ενότητα και η ομοψυχία μας, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα δεινά της κρίσης, και συγχρόνως να αναζητήσουμε πρότυπα επιβίωσης μέσα από μία διαδικασία ανθρωπίνων σχέσεων αλληλεγγύης και αλληλοβοηθείας, η οποία αποτελεί και τον κατ’ εξοχήν τρόπο ύπαρξης και ζωής. Συγχρόνως να επαναπροσδιορίσουμε τον στόχο και τον σκοπό της ζωής.

Να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς και να επανέλθουμε στις διαχρονικές και πατρογονικές μας ρίζες από τις οποίες θα αντλήσουμε πρότυπα ζωής και κοινωνίας.

Η υπέρβαση των εγωισμών μας, η αποδοχή του συνανθρώπου μας, η προσφορά μας προς αυτόν, ο σεβασμός μας προς την ιδιοπροσωπία του, η καταλλαγή και η συμβίωση όλων μαζί, σηματοδοτούν το νέο μοντέλο κοινωνίας, το οποίο ο Χριστός ευαγγελίζεται και η Εκκλησία προβάλλει, μέσα στη σκληρή σημερινή και απάνθρωπη κοσμική πραγματικότητα. Α

ς μην ξεχνάμε τον αγιογραφικό λόγο «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Γαλ. Στ , 2).

Πρέπει να ομολογήσουμε όλοι, ότι ενεπλάκημεν στα πλοκάμια της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας, ότι παραμερίσαμε τον Θεό και τις ευαγγελικές διδαχές Του, ότι εμπιστευθήκαμε τους εαυτούς μας ανεπιφύλακτα σε όλους τους διαχειριστές των καρπών και των μόχθων του ελληνικού λαού και οι οποίοι επειδή είχαν τις δικές τους υστεροβουλίες δεν απεδείχθησαν δίκαιοι και ειλικρινείς.

Αδέλφια μας και παιδιά μας, η Εκκλησία ως Μητέρα δεν πρόκειται ποτέ να σας απογοητεύσει και να σας εγκαταλείψει. Αγρυπνεί. Συνεχώς θα προσφέρει και θα προσφέρεται έμπρακτα, εστω και αν την αμφισβητούν. Σταθείτε κοντά Της, στηριχθείτε σε Αυτήν.

Κλείστε τα αυτιά σας στις σειρήνες των σκοπιμοτήτων και ακούστε το μήνυμα της ελπίδας και της προσδοκίας που σας απευθύνει για ένα καλύτερο αύριο, περισσότερο ανθρώπινο και κοινωνικό.

Το λοιπόν αδελφοί, «Χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, ειρηνεύετε, το αυτό φρονήτε και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης έσται μεθ’ υμών. Αμήν».

O Οικουμενικός Πατριάρχης στο Άγιον Όρος

Άγιον Όρος, του Νίκου Παπαχρήστου  www.amen.gr

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα, όπως ορίζει το Αγιορείτικο Τυπικό, η Αθωνική Πολιτεία υποδέχθηκε τον Επίσκοπό της, Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ο οποίος πραγματοποιεί, από σήμερα μέχρι και τη Δευτέρα το μεσημέρι, προσκυνηματική επίσκεψη στο Περιβόλι της Παναγιάς, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως είκοσι ετών από την ανάρρηση του στον Πατριαρχικό και Οικουμενικό Θρόνο.

Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας έφτασε στη Δάφνη περίπου στις 6 το απόγευμα όπου τον καλωσόρισαν ο Πρωτεπιστάτης του Αγίου Όρους Μοναχός Βαρνάβας Βατοπαιδινός και ο Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους Αρίστος Κασμίρογλου.

Στη συνέχεια έγινε η επίσημη υποδοχή στην πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, Καρυές, από τους Ηγουμένους και Αντιπροσώπους των είκοσι Ιερών Μονών, μοναχούς και πλήθος λαϊκών. Εν πομπή μετέβησαν πεζή από την κεντρική πλατεία μέχρι τον Ναό του Πρωτάτου όπου τελέστηκε δοξολογία.

Κατά τη διάρκεια της σύντομης διαδρομής δύο "ζηλωτές" φώναξαν συνθήματα αλλά γρήγορα αποδοκιμάστηκαν από τις Αρχές και τους πιστούς.

Εισερχόμενος στο Ναό του Πρωτάτου άναψε κερί στην Παναγία του Άξιον Εστί και ακολούθησε η δοξολογία κατά την οποία τον Πατριάρχη προσφώνησε εκ μέρους της διπλής Συνάξεως ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ.Ελισαίος.

Στην ομιλία του τόνισε την αφοσίωση της Αγιορείτικης Κοινότητας στην Μητέρα Εκκλησία και τον Επίσκοπο του Αγίου Όρους, Οικουμενικό Πατριάρχη, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο έργο του με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των είκοσι χρόνων στον Πατριαρχικό Θρόνο.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, εμφανώς συγκινημένος, αναφέρθηκε στην πρώτη προσκυνηματική επίσκεψή του στο Περιβόλι της Παναγιάς, το 1992, και σε όσες ακολούθησαν. Υπογράμμισε τη σημασία του Αγίου Όρους ως πνευματικής κιβωτού της Ορθοδοξίας.

Ακολούθησε δεξίωση στο κτίριο της Ιεράς Κοινότητας κατά την οποία πραγματοποιήθηκε και η συνάντησή με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας κ.Γιανούκοβιτς ο οποίος πραγματοποιεί προσκύνημα στον Άθω.

Στον σύντομο χαιρετισμό του ο Πρόεδρος της Ουκρανίας εξέφρασε τα θερμά συναισθήματα του λαού της χώρας του για τον Οικουμενικό Πατριάρχη και θυμήθηκε την επίσημη επίσκεψη που πραγματοποίησε το 2008. Ευχαρίστησε δε τον Οικουμενικό Πατριάρχη για το ενδιαφέρον του για την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και για την ενότητα των Ορθοδόξων στην χώρα. Όπως είπε παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις προσπάθειες για την πραγματοποίηση της Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας ευχόμενος να καρποφορήσουν σύντομα.

Από την πλευρά ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στον σύνδεσμο της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως με τον ουκρανικό λαό και προσκάλεσε τον Πρόεδρο Γιανουκοβιτς να επισκεφθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τον ερχόμενο Δεκέμβριο όταν επισκεφθεί επισήμως την Τουρκία.

ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΑΙΤΕΙ Ο ΘΕΟΣ

Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου


Αὐτὰ τὰ τρία ἀπαιτεῖ ὁ Θεὸς ἀπὸ κάθε ἄνθρωπο

ποὺ ἔχει βαπτισθῆ:

Πίστη ὀρθὴ ἀπὸ τὴν ψυχή του,

Άλήθεια ἀπὸ τὴ γλῶσσα του καὶ

Έγκράτεια ἀπὸ τὸ σῶμα του.

ΠΗΓΗ:http://arnion.gr

Τίποτα πιο γλυκύ από την προσευχή

Αυτή είναι η πιο καλή μέθοδος, και ο πιο εύκολος δρόμος προς την αρετή, να μη βλέπεις μόνο τους κόπους, αλλά μαζί με τους κόπους να βλέπεις και τα έπαθλα, κι αυτά όχι μόνα τους και ανεξάρτητα.
Όταν λοιπόν πρόκειται να δώσεις ελεημοσύνη, μην υπολογίζεις τα χρήματα που θα δαπανήσεις, αλλά την αγιωσύνη που θα συλλέξεις" «Σκόρπισε, έδωσε στους φτωχούς" η αγιοσύνη του μένει για πάντα» (Ψαλμ. 111, 9)" μη βλέπεις τον πλούτο που αδειάζει, αλλά κοίτα το θησαυρό που αυξάνεται.
Αν νηστεύεις, μην υπολογίζεις την κακοπάθεια που φέρνει η νηστεία, αλλά την άνεση που φέρνει η κακοπάθεια. Αν αγρυπνήσεις στην προσευχή, να σκέφτεσαι όχι την ταλαιπωρία που προκαλεί η αγρυπνία, αλλά το θάρρος στο Θεό που χαρίζει η προσευχή.

Έτσι κάνουν και οι μισθοφόροι στρατιώτες" κοιτάζουν όχι τα τραύματα αλλά τις αμοιβές, όχι τις σφαγές αλλά τις νίκες, όχι τους νεκρούς που πέφτουν αλλά τους νικητές που στεφανώνονται. Έτσι και οι καπετάνιοι εμπρός στα κύματα κοιτάζουν τα λιμάνια, εμπρός στα ναυάγια τα κέρδη, εμπρός στις περιπέτειες της θάλασσας τα μετά το ταξίδι καλά.
Αναλογίσου πόσο μεγάλο είναι μέσα στη βαθιά νύχτα, ενώ κοιμούνται όλοι οι άνθρωποι και τα θηρία και τα ζώα, ενώ επικρατεί βαθύτατη ησυχία, μονάχα εσύ να σηκωθείς και με θάρρος να συνομιλείς με τον Κύριο που δεσπόζει σε όλα. Αλλά είναι γλυκός ο ύπνος;


Τίποτα δεν είναι πιο γλυκό από την προσευχή.
Αν συνομιλήσεις ιδιαιτέρως μαζί του, πολλά θα καταφέρεις, γιατί κανείς δε θα σε ενοχλεί μήτε θα σε αποσπά από τη δέηση" έχεις (τότε) και την ώρα σύμμαχο στο να πετύχεις αυτά που θέλεις. Αλλά στριφογυρίζεις ξαπλωμένος πάνω σε μαλακό στρώμα, και βαριέσαι να σηκωθείς; Σκέψου τους σημερινούς μάρτυρες, που είναι ξαπλωμένοι πάνω σε σιδερένια σχάρα και δεν έχουν από κάτω στρώμα αλλά κάρβουνα στρωμένα.


Εδώ θέλω να τελειώσω την ομιλία, ώστε να φύγετε έχοντας πρόσφατη και νωπή την ανάμνηση της σχάρας και αυτή να θυμάστε και τη νύχτα και την ημέρα. Και αν μας κρατούν μύρια δεσμά, θα μπορέσουμε όλα εύκολα να τα σπάσουμε και να σηκωθούμε για προσευχή, έχοντας στο νου μας πάντα αυτή τη σχάρα. Και όχι μόνο εκείνη τη σχάρα, αλλά και τις άλλες τιμωρίες των μαρτύρων να ζωγραφίζουμε στον πίνακα της καρδιάς μας.

xfd.gr

Βίος Αγίων Σέργιου και Βάκχου Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος εορτάζουν στις 7 Οκτωβρίου

Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος υπηρετούσαν στις στρατιωτικές τάξεις του αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Τους διέκρινε μεγάλη ανδρεία στα πεδία των μαχών, αλλά και σωφροσύνη
στην καθημερινή τους ζωή. Γι' αυτό και ο αυτοκράτορας τους απένειμε τα αξιώματα του πριμικηρίου της σχολής των Kεντηλίων και του σεκουνδουκηρίου, αντίστοιχα

Όταν έμαθε ότι οι δύο επίλεκτοι στρατιώτες του ήταν χριστιανοί, δεν ήθελε με κανένα τρόπο να το πιστέψει. Για να πεισθεί λοιπόν χειροπιαστά, οργάνωσε τελετές με θυσίες
σε ειδωλολατρικό ναό και κάλεσε να παραστούν σ' αυτές οι Σέργιος και Βάκχος. Οι δύο χριστιανοί στρατιώτες αρνήθηκαν και ομολόγησαν το Χριστό με θαρραλέο φρόνημα.
Εξοργισμένος τότε ο αυτοκράτορας, διέταξε και τους αφαίρεσαν τα διάσημα των αξιωμάτων τους.

Έπειτα, αφού τους ενέπαιξαν και τους διαπόμπευσαν με διάφορους τρόπους, τους έστειλαν σε ένα σκληρό δούκα της Ανατολής, τον Αντίοχο. Αυτός με πρωτοφανή ωμότητα
μαστίγωσε μέχρι θανάτου το Βάκχο. Στο δε Σέργιο, επειδή κάποτε τον είχε ευεργετήσει, πρότεινε, αφού αρνηθεί το Χριστό, να του χαρίσει τη ζωή. Η γενναία απάντηση του
Σεργίου ήταν τα λόγια του Απ. Παύλου «Ἐμοὶ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεὶν κέρδος» (προς Φιλιππησίους, α' 21). Σε μένα, είπε ο Σέργιος, ζωή είναι ο Χριστός. Αλλά και το
να πεθάνω είναι κέρδος, διότι έτσι θα ενωθώ πλήρως με το Χριστό. Τότε, ο Αντίοχος αμέσως έδωσε διαταγή και τον αποκεφάλισαν.




Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τριάδος τῆς Ἁγίας ὀπλίται τροπαιοῦχοι, ἡ λαμπρὰ δυὰς τῶν Μαρτύρων, ὠράθητε ἐν ἄθλοις, Σέργιος ὁ θεῖος ἀριστεύς, καὶ Βάκχος ὁ γενναῖος ἀθλητής, διὰ τοῦτο
δοξασθέντες περιφανῶς, προΐστασθε τῶν βοώντων Δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν, πάσιν ἰάματα.

Κοντάκιον Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὸν νοῦν πρὸς ἐχθροὺς ἀνδρείως παρατάξαντες, τὴν πᾶσαν αὐτῶv ἀπάτην κατελύσατε, καὶ τὴν νίκην ἄνωθεv, εἰληφότες Μάρτυρες πανεύφημοι, ὁμοφρόνως
ἐκράζετε. Καλὸν καὶ τερπνὸν τὸ συνεῖναι Χριστῷ.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τοὺς γενναίους Μάρτυρας, καὶ ἀδελφοὺς ἐν τῇ πίστει, συνελθόντες στέψωμεν, ἐν ἱεραῖς εὐφημίαις, Σέργιον, τὸν τῆς Τριάδος στερρὸν ὁπλίτην, Βάκχον τε, τὸν ἐν
βασάνοις συγκαρτεροῦντα, τὸν Χριστὸν θεολογοῦντας, τὸν ἀθλοθέτην καὶ Ποιητὴν τοῦ παντός.

Ὁ Οἶκος
Ἐν οὐρανοῖς Χριστέ, κατοικοῦντες, Σέργιός τε καὶ Βάκχος, καὶ τοῦ θείου φωτὸς τοῦ παρὰ σοῦ ἐμφορούμενοι, ἐμὲ τὸν ἐν σκότει τῆς ἀγνωσίας πορευόμενον,
προφθάσειαν διὰ τάχους, καὶ τῶν παθῶν ἀφαρπάσειαν, μόνε ἀθάνατε, στολὴν μοι τῆς ἀφθαρσίας καταπέμποντες• ὅπως λευχειμονῶν, τὴν φωτοφόρον αὐτῶν
ἑορτὴν ἀνυμνῶ, καὶ κραυγάζω σοι Κύριε• Καλὸν καὶ τερπνὸν τὸ συνεῖναι Χριστῷ.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῶν Μαρτύρων ἡ ξυνωρίς, Σέργιος ὁ θεῖος, καὶ ὁ Βάκχος ὁ εὐκλεής, οἱ τὸν Θεῖον Λόγον, δοξάσαντες ἐν ἄθλοις, ᾦ νῦν συνδοξασθέντες, ἡμᾶς φρουρήσατε.

ΠΗΓΗ:http://www.xristianos.gr

Επίσκεψη με δώρο(ανέκδοτο)

Συζητούν δύο κυρίες κάποιας ηλικίας, που μόλις βγήκαν από την Εκκλησία.

-Πως θα πεθάνουμε!;

-Ναι, και εγώ το σκέφτομαι. Και αισθάνομαι ότι δεν είμαι ακόμα έτοιμη!

-Ε, σιγά, τι  δεν είσαι  έτοιμη… πάρε μαζί σου ένα κουτί κουραμπιέδες…(για την επίσκεψη στον άλλο κόσμο).

ΚΑΛΗΝΥΚΤΑ...ΑΥΡΙΟ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ...

«Ο ήλιος να μη δύει και να σας βρίσκει σε κατάσταση οργής και θυμού» (Εφεσ. 4, 26-27)

Ο πόνος της Παναγίας

Η Παναγία μας , πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλες τις γυναίκες , πιο πολύ απ΄ όλες τις μανάδες του κόσμου, γιατί κανένα δεν έβλαψε , σε κανένα δεν έκανε κακό κι όμως Της έκαναν το μεγαλύτερο κακό όλης της οικουμένης.

Σταύρωσαν Τον Υιό Της .

Και αντικρύζοντάς Τον πάνω Στο Σταυρό , πόνεσε τόσο η καρδιά της …

Γι΄ αυτό μπόρει να καταλάβει την κάθε πονεμένη ύπαρξη , και συμπάσχει με τον κάθε άνθρωπο που πονά, γιατί ακριβώς , ξέρει τι πάει να πει ” πόνος “.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, και αργολογίας μη μοι δως.

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής, και αγάπης χάρισε μοι τω σω δούλω.

Ναι Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου˙ ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

«Υιέ μου δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26)

«Υιέ μου», δηλαδή παιδί μου, γιέ μου…Όχι δούλε μου. Αλλωστε μάς τό δήλωσε: «ουκέτι λέγω υμάς δούλους»( Ιω. 15, 15)-«Δέν σάς αποκαλώ πλέον δούλους» αλλά υιούς, παιδιά μου.

«Δός μοι σήν καρδίαν» δηλ. δός μου τήν καρδιά σου…Όχι τά λεφτά σου…όχι τό τάμα σου…, όχι τή λαμπάδα σου…,όχι τά λόγια σου….Διότι πάλι μάς τό δήλωσε: «ου πάς ο λέγων μοι Κύριε, Κύριε εισελεύσεται εις τήν Βασιλείαν τών ουρανών, αλλ’ ο ποιών τό θέλημα τού Πατρός μου τού εν ουρανοίς»(Ματθ. 7, 21).

Δός μου τήν καρδιά σου…, όχι τά πράγματά σου, όχι τά δικά σου… αλλά εσένα τόν ίδιο.

Θέλω τήν καρδιά σου καί ό,τι αυτή περιέχει· θέλω τά συναισθήματά σου, τίς επιθυμίες σου, τή θέλησή σου, τή βούλησή σου γιά νά τά εξαγιάσω…Θέλω επίσης τίς αμαρτίες σου γιά νά τίς εξαλείψω.

«Υιέ μου δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26)

Ο αγαθός καί πανοικτίρμων Κύριος ζητά τήν καρδιά μας.

Ζητά τό κέντρο τής ψυχοσωματικής μας ύπαρξης.

-Γιατί;

-Γιά νά μάς γεμίσει μέ τήν άπειρη χαρά Του. Γιά νά μάς κάνει θεούς κατά χάριν· κατά πάντα όμοιους μέ Αυτόν «πλήν τής κατ’ ουσίαν ταυτότητος», όπως διδάσκει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής.

Ο Θεός θέλει τήν καρδιά μας, διότι εκεί θέλει νά αναπαύεται, νά βασιλεύει καί νά κυριαρχεί. Όχι γι’ Αυτόν αλλά γιά εμάς, γιά τό δικό μας τό καλό…

Μάς ζητά ολόκληρη τήν καρδιά μας: «Αγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου εξ όλης τής καρδίας σου» (Λκ. 10, 27) μάς λέει στήν πρώτη εντολή. Θέλει νά Τού τήν δώσουμε αυτοπροαίρετα καί όχι αναγκαστικά. Θέλει νά Τόν θέλουμε καί νά Τόν αγαπάμε.

Διότι θέλει νά γίνει ένα μαζί μας διά τής ακτίστου Του δόξης. Θέλεις νά μάς γεμίσει μέ τήν μακαριότητα πού Εκείνος ζεί.

«Ιδού έστηκα επί τήν θύραν καί κρούω» (Αποκ. 3, 20). Ο Κύριος κρούει στήν θύρα τής καρδιάς κάθε ανθρώπου ζητώντας νά εισέλθει σ’ αυτή, όχι ως ένας διαβάτης πού ζητά τό δικό του συμφέρον, αλλ΄ ως ευεργέτης πού θέλει νά μάς διακονήσει.

Εάν Τόν ακούσουμε καί Τού ανοίξουμε (διότι ποτέ από μόνος Του δέν παραβιάζει τήν πόρτα-μόνο περιμένει υπομονητικά μία ζωή… όσο διαρκεί η γήϊνη ζωή μας…περιμένει καί χτυπά γιά νά Τού ανοίξουμε) τότε θά ζωστεί τό λέντιο καί θά γίνει από φιλοξενούμενος φιλοξενών καί «ξενοδοχών ημάς».

Θά μάς καθαρίσει τήν καρδία καί θά τήν γεμίσει μέ τήν Θεία Του Χάρη. Θά δειπνήσει μαζί μας, γεμίζοντας μας μέ άρρητη ευφροσύνη. «Εάν τις ακούσει τής φωνής Μου καί ανοίξει τήν θύραν, καί εισελεύσομαι καί δειπνήσω μετ’ αυτού καί αυτός μετ’ εμού» (Αποκ. 3, 20).

Η καρδία μας πού ζητά νά τήν ευεργετήσει είναι γεμάτη μέ κάθε είδος ακαθαρσίας, είναι ταλαίπωρη, πονεμένη, ακατάστατη, χωρίς χώρο ελεύθερο γιά νά χωρέσει τόν «Αχώρητον παντί». Μόνον ο Κύριος μπορεί νά τήν καθαρίσει, νά τήν αναπαύσει, νά τήν ηρεμίσει, νά τήν κάνει χωρητική τής Μεγαλωσύνης Του, θρόνο τής δόξης Του, θυσιαστήριο δικό Του. Γι’ αυτό καί μάς ζητάει νά Τού τήν δώσουμε.

Η καρδιά τού αληθινού Χριστιανού πρέπει νά είναι Θυσιαστήριο τού ζώντος Θεού μέσα στό ναό τού σώματός του. Νά τί μάς λέγει ο Άγιος Απόστολος Παύλος, τό στόμα τού Χριστού: «Ουκ οίδατε ότι ναός τού Θεού εστε καί τό πνεύμα τού Θεού οικεί εν υμίν»;(Α΄ Κορ. 3, 16).

Από τήν στιγμή τού Αγίου Βαπτίσματός μας είμαστε δυνάμει ναοί τού Θεού. Καλούμαστε νά γίνουμε καί ενεργεία τηρώντας τίς Θείες Εντολές. Ναός τού Θεού είναι τό ανθρώπινο σώμα, Ιερό Βήμα η καρδιά τού ανθρώπου καί Θυσιαστήριο ο νούς του.

Ο ναός, τό Ιερό Βήμα καί τό Θυσιαστήριο πρέπει νά είναι απόλυτα καθαρά καί άγια.

Ο Κύριος μόνο μπορεί νά τά καθαρίσει καί νά τά καθαγιάσει. Γιαυτό μάς ζητά νά Τού τά δώσουμε· γιά νά τά μεταβάλλει σέ άξιο ναό, Ιερό Βήμα καί Ιερό Θυσιαστήριο Του.

«Ο Κύριος» μάς διδάσκει ο Άγιος Σεραφείμ τού Σάρωφ «ζητά μία καρδιά γεμάτη αγάπη γιά τόν Θεό καί τόν πλησίον. Αυτή είναι ο τόπος, στόν οποίον Εκείνος αναπαύεται καί εμφανίζεται μέ τήν πληρότητα τής επουρανίου δόξης Του.

«Υιέ, δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26), μάς λέει ο Κύριος, κι Εκείνος υπόσχεται νά μάς δώση τό κάθε τι. Ζητά τήν καρδιά μας ο Κύριος, γιατί μέσα σ αυτή θέλει νά εγκαθιδρύση τή βασιλεία Του. «Εγγύς Κύριος πάσι τοίς επικαλουμένοις αυτόν, πάσι τοίς επικαλουμένοις αυτόν εν αληθεία» (Ψαλμ. ρμδ´ 18)»[1].

Ιερομόναχος Σάββας Αγιορείτης

ΠΗΓΗ:VatopaidiFriend

Γέροντας Παΐσιος-Συμβουλές

Ο Χριστιανός έχει προορισμό να σηκώνει βαρύ σταυρό στη ζωή του. Είναι δύσκολο πράγμα να λες ότι πιστεύεις στον Κύριο και καλοπερνάς σ' αυτήν εδώ τη ζωή. Γιατί όταν καλοπερνάς στη γη, κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό σου, ενδιαφέρεσαι για το χρυσάφι της γης και όχι για τους θησαυρούς του ουρανού.Αλλά όταν σκέφτεσαι  έτσι, βρίσκεσαι μακρυά από το θέλημα του Θεού. Χριστιανική ζωή και καλοπέραση δεν πηγαίνουν μαζί, είναι διαφορετικά πράγματα.

Για τη συγκέντρωσή σου , γενικά και ιδίως στην προσευχή, καθώς και για την τόνωση της ψυχής σου, είναι απαραίτητη η μελέτη της Καινής Διαθήκης και βοηθητικά βιβλία των αγίων Πατέρων. ..Τα συναξάρια πολύ βοηθούν , διότι βρίσκει κανείς σ' αυτά ό,τι είδους βιταμίνες έχει ανάγκη η ψυχή του· καλό είναι και το Συναξάρι της ημέρας. Επίσης ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος είναι απαραίτητος για κάθε Μοναχό (το πρωτότυπο) ,καθώς ο Ευεργετινός ( ή το Γεροντικό) , το Λαυσαϊκό, το Λειμωνάριο, ο άγος Εφραίμ, ο Αόρατος Πόλεμος, η Φιλοκαλία.

Ο Θεός  υπάρχει , αλλά εμείς δεν τον βλέπουμε , γιατί τα μάτια μας πρέπει να τα δει γιατρός.

Να ζητάτε να κατοικήσει μέσα σας ο Θεός και όχι να γεμίσουν οι τσέπες σας με λεφτά.

Τα παιδιά οφείλουν να τιμούν τον πατέρα και τη μητέρα τους. Αλλά και οι γονείς πρέπε να βάζουν τα δυνατά τους να μη παροργίζουν τα τέκνα τους, γιατί θα τα χάσουν.

Παραπονιούνται μερικοί χριστιανοί , ότι ο κόσμος είναι άνω-κάτω και η ζωή έχει σκαρτέψει. Εγώ τους λέω ότι πρέπει να είναι ευχαριστημένοι , επειδή υπάρχουν και χειρότερα. Γιατί μπορούμε να αγωνιζόμαστε να προσευχόμαστε και να μετανοούμε  χωρίς να μας εμποδίζει κανείς.

Να προσέχουν οι νέοι να μη γεράσουν πριν απ 'την ώρα τους.

Όποιος σκύβει ταπεινά και δέχεται  τα χτυπήματα από τους άλλους, διώχνει τα δικά του εξογκώματα , ομορφαίνει πνευματικά  σαν Άγγελος και έτσι χωράει από την στενή πύλη του Παραδείσου... Στον ουρανό δεν ανεβαίνει κανείς με το κοσμικό ανέβασμα αλλά με το πνευματικό κατέβασμα. Όποιος βαδίζει χαμηλά , βαδίζει πάντα με σιγουριά και ποτέ δεν πέφτει...

Να αγαπάς τη γυναίκα σου πιο πολύ απ' τον εαυτό σου. Με έργα , όχι με λόγια. Και να μη της μιλάς ποτέ άσχημα , γιατί καμιά φορά η γλώσσα σκοτώνει και καταστρέφει την αγάπη. Επίσης , να προσέχετε, γιατί μερικοί γονείς χαϊδεύουν πολύ τα παιδιά τους και τους κάνουν όλα τα χατήρια. Και όταν χαϊδεύεις πολύς το παιδί , θα γίνει εγωιστής και θα πάρει στραβό δρόμο. Πολλοί γονείς φροντίζουν περισσότερο να δώσουν υλικά πράγματα στα παιδιά τους. Αυτό είναι λάθος . Το σώμα έχει πολλές υλικές επιθυμίες αλλά σύντομη ζωή. Η ψυχή έχει συνέχεια , άλλη πορεία. Η ψυχή δεν καταλήγει στο χώμα , αλλά στον Θεό. Όλοι σήμερα ασχολούνται με το σώμα τους, όχι με τις ανάγκες της ψυχής.  

Η θυσία για τον συνάνθρωπο μας κρύβει την μεγάλη μας αγάπη για τον Χριστό. Όσοι θέλουν με την αγαθή προαίρεση για να ελεήσουν , αλλά δεν έχουν τίποτα και πονάνε γι' αυτό , ελέουν με το αίμα της καρδιάς τους.

Πολλοί χριστιανοί πιστεύουν πραγματικά, αλλά μερικές φορές δεν μπορούν να αποκρύψουν το ζήλο τους και βγάζουν προς τα έξω μια καταπίεση ή μια υπερβολη. Ενώ το Ευαγγέλιο και η διδασκαλία της Εκκλησίας είναι προοδευτικά πράγματα, καμιά φορά εμείς οι χριστιανοί ξεφεύγουμε και δεν τα ερμηνεύουμε σωστ.  Γι΄αυτό προκαλούμε στους άλλους γέλια.

...Η αυτομεμψία με την αυτοκριτική  πολύ βοηθάει να πέσουν τα λέπια απο τα ματια της ψυχής μας, για να ιδούμε καθαρά.
Την αυτομεμψία οι πιο ευαίσθητοι θα πρέπει να την προσέξουν πολύ, γιατί ο πονηρός προσπαθεί να την κάνει απελπισία( με την υπερευαισθησία). Η αυτομεμψία θα πρέπει να συνοδεύεται πάντα με την ελπίδα στον Θεό. Όταν βλέπει κανείς άγχος σ' αυτήν την περίπτωση , θα πρέπει να καταλάβει ότι έβαλε την ουρά του το ταγκαλάκι...

Γέροντας Παΐσιος.

Απο το βιβλιό Τέσσερις ώρες με τον Γέροντα Παΐσιο
Εκδόσεις Επέκταση.

Ιερά λείψανα οσιομαρτύρων Νταού Πεντέλης

EΝΑΣ ΑΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΔΟΘΕΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΤΕ