Υπομονή στις θλίψεις

Δεν πρέπει να προσκολλώμαστε σε τίποτε επίγειο, μόνο στον Κύριο. Ξένοι και παρεπίδημοι είμαστε στη γη και γι’ αυτό πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε πάντοτε έτοιμοι για τη διάβασή μας στην αιωνιότητα. Δεν γνωρίζουμε την ημέρα και την ώρα του θανάτου μας. Είναι γραμμένο: «Όπου θα σε βρω, εκεί και θα σε κρίνω». Για να μην απελπιζόμαστε, πρέπει πάντοτε να είμαστε στις θλίψεις. Οι θλίψεις είναι η θύρα για τη Βασιλεία των Ουρανών. Όπως η μέρα εναλλάσσεται με τη νύχτα, έτσι και στη ζωή μας εναλλάσσονται θλίψεις και χαρές. Πράγματι, δεν συμβαίνουν πάντοτε χαρές ή πάντοτε θλίψεις. Αναπαύσου στις χαρές, όσο δεν υπάρχουν θλίψεις. Και μετά τις  χαρές, μην τρομάξεις. Περίμενε θλίψεις και υπόμενέ τις με γενναιοψυχία. Όσες περισσότερες οι θλίψεις, τόσο περισσότερη σωτηρία. Συχνά εμείς οι ίδιοι επιδιώκουμε τις θλίψεις. Είναι καλύτερο με απλότητα καρδιάς να παραδιδόμαστε στο θέλημα του Θεού, ενώ είναι δύσκολο να σηκώνουμε κάποιον σταυρό που μόνοι μας επιδιώξαμε. Πολύ συχνά ο Κύριος μας στέλνει θλίψεις εξ αιτίας των αμαρτιών μας, αλλά αμέσως ελεεί κάθε ψυχή που μετανοεί. Θλίψεις συμβαίνουν και στους δικαίους: «Πολλαί αι θλίψεις των δικαίων και εκ πασών αυτών ρύσεται αυτούς ο Κύριος». Δια των θλίψεων ο Κύριος παιδαγωγεί τον άνθρωπο για την αιώνια ζωή. Δια των θλίψεων και των δυσκολιών αποκτάται το έλεος, η ευδοκία και η χάρις του Θεού. Δεν ριζώνει η Χάρις του Θεού εκεί όπου υπάρχουν γέλια, πολυτέλεια, φλυαρίες, αργολογία, οκνηρία, εχθρότητα, φθόνος, κακολογία και οι υπόλοιπες συνηθισμένες αδυναμίες.

Ο στάρετς, ζώντας ο ίδιος σε συνεχείς θλίψεις και συμφορές, προσπαθούσε να παρηγορήσει πάνω απ’ όλα τους θλιμμένους και τους αρρώστους . Παρόλο που τα πνευματικά του τέκνα ζούσαν σε διάφορες πόλεις και χωριά, τους έστελνε κάτι να τους παρηγορήσει: ένα λόγο χαιρετισμού και παραινέσεως, ή πρόσφορο, άγιο έλαιο, ή κάποιο δωράκι ή ένα χαρτί με κάποια προσευχή, ή στίχους πνευματικούς. Κάποτε είπε σε κάποιον απεσταλμένο του:

-      Παρηγορήστε ιδιαιτέρως την Αναστασία.

Πραγματικά, αυτό τον καιρό με καρδιά σφιγμένη θλιβόταν η Αναστασία, ένα πνευματικό του τέκνο. Δεν υπήρχε κανείς για να στείλει κάποιο μήνυμα, ένα σημείωμα στο  Γέροντά της, και να του φανερώσει τη λύπη της. Είχε φθάσει στην απελπισία˙ δεν μπορούσε να ξεπεράσει τη θλίψη της. Και ξαφνικά , με κάποιον τυχαίο άνθρωπο, λαμβάνει από το στάρετς ένα δωράκι κι ένα μεγάλο ποίημα:

Ω  αγαπητή μου, μη τρομάζεις

απ’ τα βάσανα και τις στερήσεις.

Μη φοβάσαι αυτά τα μανιασμένα κύματα.

Μην τρομάζεις, όταν οι τρικυμίες

των καθημερινών αμφιβολιών

τσακίζουν το μονόξυλό σου.

Κάμποσες φορές με δάκρυα χαράς διάβασε και ξαναδιάβασε αυτούς τους στίχους . Μέσα στην καρδιά της έπνευσε ειρήνη, οι σκέψεις της άλλαξαν , η θλίψη εξαφανίστηκε και ο σταυρός της ζωής της της φάνηκε πολύ ελαφρός.

Από το βιβλίο: « ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ
Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Ομιλία για το πώς πρέπει να αναπτύσσονται οι χριστιανοί

Ομιλία

Για το πώς πρέπει να αναπτύσσονται οι χριστιανοί

ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα,

ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός

(Εφεσίους 4, 15 )

Αδελφοί μου, στα λόγια αυτά περιέχονται όλα όσα ζητούνται από εμάς, στη διάρκεια της επίγειας διαδρομής μας: Να παραμείνουμε στην αλήθεια της Πίστεώς μας και να ζούμε εν αγάπη! Η αλήθεια αποκαλύπτεται από τον Κύριο Ιησού Χριστό˙ και το παράδειγμα της αγάπης  δίνεται στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Δεν μπορεί κανείς να φθάσει στην αλήθεια δι’ άλλης οδού παρά δια του Χριστού ούτε να βρει μακριά απ’ Αυτόν υπόδειγμα αληθινής αγάπης.

Ο απόστολος Παύλος , βλέποντας τη μόνη αυτή αληθινή οδό προς το φως και την σωτηρία, εν μέσω της συγχύσεως πολλών άλλων παραπλανητικών οδών, μας υπενθυμίζει : ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας ( Εφεσίους 4, 14 ) . Μόνον ο Θεός μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια και μόνο ο Θεός μπορεί να δείξει την αληθινή αγάπη! Ένας άνθρωπος μπορεί να γνωρίζει περισσότερα από κάποιον άλλον, αλλά μόνον ο Θεός μπορεί ν’ αποκαλύψει την αλήθεια. Οι σκέψεις έρχονται στον άνθρωπο σαν τον άνεμο και οι ψευδαισθήσεις μπορεί να του φαίνονται αληθινές. Ένας άνθρωπος φρενοπατώμενος και παραπλανημένος από τις ίδιες τις σκέψεις του μπορεί να πλανήσει στη συνέχεια έναν άλλον άνθρωπο. Μα η αλήθεια βρίσκεται στον Θεό και είναι του Θεού!

Αδελφοί, ο Χριστός είναι όλη η αλήθεια μας και όλη η αγάπη μας. Όταν σκεπτόμαστε τον Χριστό, σκεπτόμαστε την αλήθεια. Όταν ενεργούμε κατά Χριστόν, ενεργούμε ορθά. Όταν αγαπάμε τον Χριστό, αγαπούμε την ίδια την αγάπη. Δια του Χριστού ζούμε, δια του Χριστού αναπτυσσόμαστε, δια του Χριστού γινόμαστε αθάνατοι και δοξαζόμαστε. Εκείνος είναι η κεφαλή μας – όχι απλώς κατ’ όνομα , η συμβολική κεφαλή μιας ομάδας ανθρώπων, αλλά η πραγματική Κεφαλή ενός ζωντανού Σώματος (σ.τ.μ. της Εκκλησίας), του οποίου είμαστε μέλη . Ενστερνιζόμενοι την αλήθεια και την αγάπη εμπράκτως, αξιωνόμαστε να κατοικούμε αιωνίως στο  Σώμα του Χριστού.

Κύριε Ιησού Χριστέ, Συ, η όντως αλήθειά μας και η πιο δυνατή αγάπη μας, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, δέξου μας εντός Σου.

Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ο Πρόλογος της Αχρίδος

Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.

Νοέμβριος»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Γέροντα, πού οφείλεται ή μελαγχολία πού έρχεται πολλές φορές στήν ψυχή;

Γέροντα, πού οφείλεται ή μελαγχολία πού έρχεται πολλές φορές στήν ψυχή;
- Ή μελαγχολία καί τό πλάκωμα τής ψυχής οφείλονται
συνήθως σέ τύψεις άπό ευαισθησία, καί τότε ό άνθρωπος χρειάζεται νά έξομολογηθή, γιά νά μπόρεση νά βοηθηθή άπό τόν πνευματικό. Γιατί, άν είναι ευαίσθητος, μπορεί τό σφάλμα πού έκανε νά είναι πολύ μικρό, άλλά ό εχθρός διάβολος νά τό μεγαλοποιή νά του τό δείχνη μέ μικροσκόπιο, γιά νά τόν ρίξη στήν απελπισία καί να τόν άχρηστέψη. Μπορεί νά του πή λ.χ. ότι τάχα στενοχώρησε πολύ τούς άλλους, ότι τούς δυσκόλεψε κ.λπ., και νά τόν κάνη νά στενοχωριέται πιό πολύ άπό όσο αντέχει. Αφού ενδιαφέρεται ό διάβολος, γιατί δέν πηγαίνει νά πειράξη τήν συνείδηση ενός αναίσθητου άνθρωπου; Άλλά τόν αναίσθητο τόν κάνει νά θεωρή μηδαμινό ένα μεγάλο σφάλμα του, γιά νά μήν έρθη σέ συναίσθηση.
Πρέπει ό άνθρωπος νά γνωρίση τόν εαυτό του όπως είναι, καί όχι όπως τόν παρουσιάζει ό εχθρός διάβολος, διότι αυτός ενδιαφέρεται γιά τό κακό μας. Ποτέ νά μήν απελπίζεται, αρκεί νά μετανοή, γιατί καί οί αμαρτίες του είναι λιγώτερες άπό τού διαβόλου καί ελαφρυντικά έχει, επειδή πλάσθηκε άπό χώμα καί άπό απροσεξία γλίστρησε καί λασπώθηκε. Γιά νά γίνη σωστός αγώνας, πρέπει νά γυρίζουμε τήν ρόδα αντίθετα άπό εκεί πού τήν γυρίζει ό διάβολος. Άν μας λέη ότι είμαστε κάτι, νά καλλιεργούμε τήν αύτομεμψία. Άν μας λέη ότι δέν είμαστε τίποτε, νά λέμε: Ό Θεός θά μέ έλεήση. Έτσι άπλά άν κινήται ό άνθρωπος, μέ εμπιστοσύνη καί ελπίδα στον Θεό, μπαίνει στήν ζωή του ή μετάνοια, ή ταπείνωση, καί ανεβαίνει σέ πνευματικά ύψη.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ !
ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  19 ΙΟΥΝ 2012 +

Εἰ ὑπομένομεν

Εἰ ὑπομένομεν
( Β΄ Τιμ. β,΄12 )

«Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις, γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν» ( Ιακ. Α΄, 2-3 ) .

Με έχει πολλές φορές προβληματίσει το χωρίο αυτό του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου. Μας προτρέπει να έχουμε χαρά όταν αντιμετωπίζουμε πολλές δοκιμασίες! Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Εμείς οι άνθρωποι θέλουμε τη χαρά, θέλουμε την ευκολία, νοσταλγούμε την ευτυχία και ηρεμία της ζωής. Δεν αγαπάμε τις περιπέτειες, δεν αγαπάμε τα βάσανα, δεν αγαπάμε τις δυσκολίες, πολύ περισσότερο δεν αγαπάμε τις θλίψεις και τις δοκιμασίες της ζωής. Τα αγκάθια μας είναι μισητά. Τα λουλούδια μας είναι ευχάριστα. Η υγεία μας ευφραίνει. Δεν θέλουμε ποτέ την αρρώστια. Η άνεση, η οικονομική μας ευχαριστεί . Δεν αγαπάμε τη φτώχεια και τη στέρηση. Τα ευχάριστα γεγονότα μας αρέσουν και ποτέ δεν θέλουμε δυσάρεστες και θλιβερές περιπτώσεις στην πορεία της ζωής μας. Γι’ αυτό και η προτροπή αυτή του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου να δοκιμάζουμε χαρά όταν πέσουμε σε πολλούς πειρασμούς , μας είναι αρκετά δύσκολη. Δεν είναι καθόλου αρεστή στη φύση μας.
Όμως η προτροπή αυτή δεν είναι απλούς ανθρώπινος λόγος, δεν είναι απλή ανθρώπινη φιλολογία. Είναι λόγος θεόπνευστος. Η επιστολή του Ιακώβου είναι βιβλίο της Αγίας Γραφής. Έχει συμπεριληφθεί στα κείμενα που γράφτηκαν με την επίπνοια του Παναγίου Πνεύματος. Ως εκ τούτου είναι λόγος αξιοπρόσεκτος. Δεν μπορούμε να τον παραθεωρήσουμε.
Αδελφέ μου, η πορεία της ζωής μας δεν είναι πάντοτε όπως τη θέλουμε εμείς. Το είπε σαφώς ο Κύριος ότι, αν θέλουμε να έχουμε πνευματικές αναβάσεις και κατάκτηση αρετής, θα ακολουθήσουμε όχι τον πλατύ δρόμο, αλλά το στενωπό και τεθλιμμένο.
Ο πλατύς και εύκολος δρόμος με τις ανέσεις, τις πολλές ευκολίες, τις απολαύσεις και ηδονές της ζωής , δεν οδηγεί πάντοτε στην αληθινή ζωή. Εάν αυτές οι ανέσεις και οι ηδονές είναι αντίθετες προς το θέλημα του Θεού , τότε οδηγούν αναποφεύκτως στο θάνατο και την απώλεια.
Η στενωπός , η «στενή και τεθλιμμένη οδός» ( Ματθ. ζ΄, 14 ) , με την υπερνίκηση των πειρασμών και των αντιθέσεων της ζωής, με την χαλιναγώγηση των ατάκτων ορμών του σώματος, με την ηρωική και υπομονητική αντιμετώπιση των δυσκολιών του βίου, οδηγεί στην πραγματική ζωή.
Η γη, είτε το θέλουμε, είτε όχι, στην πραγματικότητα είναι το δοκιμαστήριο, είναι το στάδιο, είναι ο τόπος των πνευματικών αγωνισμάτων. Είναι ο τόπος των πνευματικών αγωνισμάτων. Είναι ο τόπος που δίνουμε εξετάσεις για να πάρουμε το βραβείο της πνευματικής νίκης. Είναι το πέρασμά μας από τη ζωή , το προσωρινό πέρασμα. Γιατί η παντοτινή ζωή, η χωρίς τέρμα, είναι η πέραν του τάφου. Δεν πλαστήκαμε για τη γη, αλλά για τον Ουρανό. Γι’ αυτό και μας συμφέρει να υπάρχουν αγκάθια στη ζωή, δυσκολίες και περιπέτειες, για να μην επαναπαυόμεθα και ξεχνάμε την αιώνια πατρίδα μας, τη Βασιλεία των Ουρανών. Αυτή την αλήθεια τονίζουν τα λόγια του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου που θέσαμε σαν προμετωπίδα των σκέψεών μας.
Τα φάρμακα πολλές φορές είναι πικρά. Όμως είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση τη αρρώστιας. Και οι δοκιμασίες και οι θλίψεις της ζωής είναι πικρές. Μας βοηθούν όμως να αφυπνιστούμε πνευματικά και να επωφεληθούμε, να αποκολληθούμε από τα πρόσκαιρα και τα φθαρτά.
Οι δοκιμασίες και οι περιπέτειες της ζωής μας δοκιμάζουν στη μεγάλη αρετή της υπομονής, που είναι κατά τον άγιο Ιάκωβο τον Αδελφόθεο «δοκίμιον της πίστεως». Ο βαθμός της υπομονής μας δείχνει και την πνευματική μας ποιότητα και την πιστότητα μας στην Πρόνοια του Πανάγαθου Θεού.
Να κάνουμε τον ευσεβή και να φαινόμεθα ευσεβείς όταν όλα πηγαίνουν καλά και δεν έχουμε καμία δυσκολία στην πορεία της ζωής είναι κάπως εύκολο. Να είμαστε όμως γνησίως ευσεβείς, με ακεραιότητα και πιστότητα, όταν δοκιμάζουμε πόνους και αντιθέσεις, όταν δερόμεθα από δοκιμασίες και θλίψεις, είναι πολύ δύσκολο. Τότε όμως φαίνεται η πραγματική πιστότητα μας. Ο χρυσός δοκιμάζεται στη φωτιά- και ο αληθινά πιστός άνθρωπος φαίνεται στις δοκιμασίες και θλίψεις της ζωής. Εκεί φαίνεται ο χαρακτήρας, εκεί φαίνεται η υπακοή στο θέλημα του Θεού , εκεί φαίνεται η αγάπη στον Θεό, εκεί φαίνεται η γνησιότητα της αρετής.
Όλοι οι Άγιοι πέρασαν πολλές θλίψεις και δοκιμασίες για να φθάσουν στα ύψη της αγιότητος στα οποία έφθασαν. «Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» ( Πραξ. Ιδ΄, 22 ) , λέγει ο λόγος του Θεού.
Μας συμφέρουν αδελφέ, οι δοκιμασίες και οι δυσκολίες στη ζωή. Δεν μας αρέσουν, το γνωρίζω πολύ καλά. Όμως μας συμφέρουν. Μας αφυπνίζουν πνευματικά και μας βοηθούν, εάν διαθέτουμε πραγματική πίστη στον Θεό, να πορευθούμε σε ένα πνευματικότερο δρόμο. Μας το φωνάζει και ο λόγος του Θεού: «Παιδεία Κυρίου Κυρίου ἀνοίγει μου τὰ ὦτα» ( Ης. ν΄,5 ) . Δηλαδή, οι δοκιμασίες που επιτρέπει ο Θεός στη ζωή μου, ανοίγουν τα αυτιά μου στη φωνή της αλήθειας και δεν με αφήνουν στον ύπνο της πνευματικής αδιαφορίας.
Η υπομονή μας, χωρίς γογγυσμούς και χωρίς αγανάκτηση στις δυσκολίες της ζωής, είναι λιβανωτός που ανεβαίνει στον θρόνο του Θεού. Ο Λάζαρος της γνωστής παραβολής με την υπομονή του κέρδισε τον Ουρανό. Ο Ιώβ της βιβλικής διηγήσεως της Παλαιάς Διαθήκης με την υπομονή του έγινε αιώνιο υπόδειγμα πιστότητας στον Θεό.
Η υπομονή στις θλίψεις και στις δοκιμασίες της ζωής ελκύει το έλεος του Θεού, σβήνει αμαστίες, κάνει τον άνθρωπο αρεστό στον Θεό, εξαγοράζει τη Βασιλεία των Ουρανών.
Αδελφέ μου , εύχομαι να μην έχεις δυσκολίες , θλίψεις και δοκιμασίες στη ζωή. Εάν όμως ο Πανάγαθος Θεός επιτρέπει να δοκιμάζεις πόνους, να έχεις προβλήματα και αντιθέσεις, μην κάμπτεσαι, μη λιποψυχείς, μη δειλιάς. Μην αφήσεις ποτέ αγανάκτηση και ανυπομονησία να κυριεύσουν τη ζωή σου. Δείξε καρτερία και υπομονή. Γονάτισε και προσευχήσου. Και «υπόμεινον τον Κύριον» ( Ψαλμ. Αστ΄, 34 ). Θα σε βραβεύσει ο Θεός. Θα δεχθεί την υπομονή σου ως μαρτύριο. Θα σε αμείψει πλουσιοπάροχα.
Μην λησμονείς ποτέ τον θεόπνευστο λόγο: «τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν•» ( Ιακ. α΄,3 ). Ο βαθμός της υπομονής μας δείχνει τη πιστότητα μας στον Θεό. Με την υπομονή μας ελκύουμε την αγάπη του Θεού και το έλεός Του, τα οποία είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός της ζωής.



Από το βιβλίο : «Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς
Καλλινίκου Καρούσου
Για σένα που πονάς»
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
Αθήναι 2011

Τω τον φόρον τον φόρον”, λέει η Γραφή ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Τω τον φόρον τον φόρον…”
- Γέροντα, όταν αγοράζουμε κάτι για το Μοναστήρι, μερικοί δεν δέχονται να μας κόψουν τιμολόγιο. Τι να κάνουμε;

- Τιμολόγια να σας κόβουν πάντοτε και εσείς να κόψετε τις απαιτήσεις σας. Να περιορίσετε τις ανάγκες σας και να φτιάχνετε μόνον ό,τι είναι απαραίτητο. Εγώ έτσι θα έκανα. Θα τα στείλη ο Θεός. Αν εμείς οι μοναχοί ζητάμε να μη μας κόβουν τιμολόγια, κάνουμε και τους άλλους να αμαρτάνουν. Λένε: “Αφού έτσι κάνουν τα Μοναστήρια…” Αν εμείς που θέλουμε να τηρήσουμε τις εντολές, κινούμαστε έτσι, ξέρετε πόσο σκανδαλίζουμε; “Τω τον φόρον τον φόρον”, λέει η Γραφή. Εγώ, όταν στέλνω γράμμα όχι με το ταχυδρομείο αλλά με άνθρωπο, πάλι βάζω τα γραμματόσημα. Οι κοσμικοί δικαιολογούν τον εαυτό τους, αλλά και τα Μοναστήρια, αν κινούνται έτσι, δεν έχουν ειλικρίνεια και πάει το Ευαγγέλιο στην άκρη… Όταν δεν δίνουμε τα υλικά πράγματα -”αν σου αφαιρέση ένας τον χιτώνα, άφησε και το ιμάτιο” (4)-, κάνουμε αρνητικό κήρυγμα και οι κοσμικοί μετά δικαιολογούν τις πτώσεις τους. Κοιτάζουν να βρουν κάτι, για να αναπαύσουν λίγο την συνείδησή τους. Να προσέχουμε, γιατί θα είμαστε αναπολόγητοι την ημέρα της Κρίσεως. Σκοπός είναι εμείς να αμυνθούμε κυρίως στα πνευματικά και όχι μόνο στα υλικά. Όταν για κάποιο λόγο δεν σας κόβουν τιμολόγια, να το θεωρήτε ζημιά πνευματική.

- Συμβαίνει καμμιά φορά, Γέροντα, να δώση κάποιος ένα μικρό ποσό ως δωρεά και να ζητήση απόδειξη για μεγαλύτερο. Τι να κάνουμε;

- Να πήτε: “Δεν κόβουμε αποδείξεις για μεγαλύτερο ποσό. Αν δεν θέλετε έτσι, να σας επιστρέψουμε τα χρήματα, μήπως κάπου αλλού μπορούν να σας εξυπηρετήσουν”. Μη σας κολλήση καμμιά τέτοια αρρώστια.

-

  Κάποιος μάστορας, Γέροντα, ζήτησε να τον απολύσουμε από την δουλειά, να μπη στο Ταμείο Ανεργίας και να συνεχίση να δουλεύη σ’ εμάς.

- Όχι, βρε παιδί, δεν είναι σωστό! Λίγη συνείδηση να έχη κανείς, δεν το κάνει αυτό! Δεν ταιριάζει σε Μοναστήρι να κάνη τέτοιο πράγμα! Προτιμότερο είναι, και ανάγκη να έχη το Μοναστήρι, να τον πληρώση διπλό μισθό, για να μην το κάνη. Τόσο βαρύ είναι! Η ευλογία φέρνει ευλογία και η αδικία φέρνει την καταστροφή. Αυτό πολύ να το προσέξετε. Ούτε να κάνετε παζάρια με τους μάστορες. Γι’ αυτό μετά γίνονται πυρκαγιές και καταστροφές στα Μοναστήρια. Ένας υπάλληλος ορκίζεται να κάνη τίμια την δουλειά του. εμείς σαν μοναχοί δεν δίνουμε έναν τέτοιο όρκο αλλά διπλό, είναι πνευματική η υπόσχεση που δίνουμε και, αν την παραβούμε, είναι διπλή η αμαρτία για μας. Προσέξτε να κρατήσετε μια ισοροπία, να υπάρχη κάτι διαφορετικό. Βλέπω μια πληγή να ωριμάζη. Θα σπάση, θα καθαρίση. Δεν δίνει την Χάρη Του ο Θεός σε λανθασμένη κατάσταση. Έτσι θα ήταν σαν να βοηθούσε τον διάβολο. Κοιτάξτε να υπάρχη ειλικρίνεια, τιμιότης. Αυτή η κατάσταση πάει σαν τον μεθυσμένο που τρικλίζει. Μπορεί να σταθή; Θα ‘ρθει η οργή του Θεού. Θα δώσουμε εξετάσεις. Πρώτη φάση, θα χωρίση το μπακίρι από το χρυσάφι. Δεύτερη φάση, θα φανή πόσων καρατιών χρυσάφι είναι ο καθένας.

Ο κόσμος κινείται στην ψευτιά. Οι άνθρωποι γίνονται ψεύτες. Έχουν φτιάξει άλλη συνείδηση. Δεν μπορώ να γίνω ψεύτης, να αλλάξω εαυτό, επειδή το απαιτεί η κοινωνία. Καλύτερα να ταλαιπωρηθώ. Θέλει προσοχή να μην μπη κανείς σ’ αυτήν την κοσμική τροχιά. Αλλά και όλο το οικονομικό σύστημα που υπάρχει σήμερα, δεν βοηθάει καθόλου. Οι άνθρωποι αναγκάζονται να δηλώνουν λιγότερα κ.λπ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   18 Ι0ΥΝ   2012

Γραφειο Νεοτητας Αρχιεπ Αθηνων ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε συνεργασία με τους ιερούς ναούς Αγ. Αθανασίου Πολυδρόσου, Αγίου Δημητρίου Ομωνύμου Δήμου, Προφήτου Ηλιού Αγ. Παρασκευής, Αγ. Θεράποντος Ζωγράφου, Μεταμόρφωσης Σωτήρος Καλλιθέας και Αγίας Σοφίας Νέου Ψυχικού σας προσκαλεί στην έκθεση αγιογραφίας των μαθητών των ενοριακών σχολών. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο πολιτιστικό κέντρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών που βρίσκεται στην οδό Μεγάλου Βασιλείου 15 στην περιοχή του Κεραμεικού και θα είναι ανοικτή από τις 18:00 έως τις 21:00 κατά τις παρακάτω ημερομηνίες, με παράλληλη διεξαγωγή των παρακάτω εκδηλώσεων:

Δευτέρα 18 Ιουνίου
19:00 Εγκαίνια έκθεσης
 
Τρίτη 19 Ιουνίου
19:00 Παρουσίαση του βιβλίου του π. Βασιλείου Χριστοδούλου «Συναπάντημα στη δύση».
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο πρωτοπρ. π. Χριστόδουλος Μπίθας, θεολόγος, η κυρία Χρυσούλα Σπυρέλη, διδ. Φιλολογίας και ο κ. Χρήστος Γαρουφαλής, ζωγράφος.
 
Τετάρτη 20 Ιουνίου
19:00 Παρουσίαση του βιβλίου «Μυστράς-Τότε που οι Εικόνες» του Γ. Κόρδη των εκδόσεων «Ακρίτας»
Την Παρουσίαση θα κάνουν ὁ συγγραφέας, η κα Ιωάννα Στουφή Πουλημένου, επίκουρη καθηγήτρια του Παν. Αθηνών και ο Γιάννης Φριλίγκος, διδάκτωρ Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης
 
Παρασκευή 22 Ιουνίου
19:00 Ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Αγιογραφία, μία λειτουργική τέχνη σέ γέφυρα με τις σύγχρονες αναζητήσεις»
Θα μιλήσουν ο πρωτοπρ. π. Σταμάτιος Σκλήρης, θεολόγος-αγιογράφος και ο πρωτοπρ. π. Θωμάς Συνοδινός, προϊστάμενος τού Καθεδρικού Ναού Ευαγγελισμού Θεοτόκου Αθηνών
 
Σάββατο 23 Ἰουνίου
18:00 Παιδικό Εργαστήρι κατασκευής εικόνων

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη

 https://www.facebook.com/events/325228760892621/?notif_t=plan_user_invited

Σήμερα λέμε πώς είμαστε Ορθόδοξοι, άλλα δυστυχώς συχνά μόνον το όνομα «Ορθόδοξος

Παλιά το έθνος μας ζούσε πνευματικά, γι’ αυτό και ό Θεός το ευλογούσε και οι Άγιοι μάς βοηθούσαν με θαυμαστό τρόπο, και νι­κούσαμε τους εχθρούς μας, οι όποιοι πάντοτε ήταν πε­ρισσότεροι
από εμάς
Σήμερα λέμε πώς είμαστε Ορθόδοξοι, άλλα δυστυχώς συχνά μόνον το όνομα «Ορθόδοξος» έχουμε και όχι ζωή ορθόδοξη!

Γεροντας Παισιος
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  17 ΙΟΥΝ 2012