Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012
Τρίτη 26 Ιουνίου 2012
Ανώτερο από τα φυσικά χαρίσματα το χάρισμα της προσευχής
Κάποτε ο στάρετς σε κάποιους νεαρούς
που ήσαν παρόντες και ειρωνεύονταν, μετά την ακολουθία τους είπε:
- Να ,
εμείς εδώ προσευχηθήκαμε, αλλά δεν προσεύχονταν όλοι. Η προσευχή είναι δώρο του
Θεού και δεν δίδεται σε όλους. Γι’ αυτό όποιος δεν έχει αυτό το δώρο δεν μπορεί
να προσευχηθεί.
Ο μουσικός
παίρνει το βιολί του και με αίσθημα αφήνει να βγουν διάφοροι ήχοι. Όλοι τον
ακούνε και θαυμάζουν: «Τι δώρο!», λένε. Ή ο ζωγράφος ζωγράφισε έναν ωραίο
πίνακα κι αυτόν τον θαυμάζουν για το δώρο, το ταλέντο του. Και η προσευχή, η
συνομιλία με τον Θεό είναι ανώτερη από το χάρισμα του τραγουδιστή, του μουσικού,
του ζωγράφου. Και το να γελάς με το χάρισμα της προσευχής του πιστού ανθρώπου
είναι τρομερό και απρεπές.
Στα
ουράνια σκηνώματα, κι εκεί θα ψάλλονται προσευχές, αλλά εκεί θα αναπέμπονται
όχι προσευχές μετάνοιας, αλλά ύμνοι δοξολογίας. Θα δοξάζουν τον Θεό: «Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός!», «Σὲ ὑμνοῦμεν». Δεν θα
ψάλλουν εκεί: «Κύριε
ἐλέησον», «Παράσχου
Κύριε.», αλλά
θα ψάλλουν : «Σοί Κύριε». Εμείς εδώ σπανίως ψάλλουμε: «Σοί Κύριε», επειδή προς το
παρόν, ζητούμε όλη την ώρα στον Θεό να μας βοηθήσει. Στον ουρανό, όμως, θα
υπάρχει μόνο αγάπη και υμνωδία. Εκεί είναι η θριαμβεύουσα εκκλησία που δοξάζει
τον Κύριο, ενώ εδώ στη γη, η στρατευομένη. Οι Χριστιανοί είναι οι στρατιώτες
του Χριστού. Αγωνίζονται εναντίον των παθών τους, εναντίον των ακαθάρτων πνευμάτων
και γι’ αυτό οι προσευχές μας προς τον Θεό είναι ικετευτικές. Ζητούμε να μας βοηθήσει
ο Θεός να νικήσουμε τη σκοτεινή δύναμη που μάχεται εναντίον μας και να
εισέλθουμε νικητές στην αιώνια, τη θριαμβεύουσα Εκκλησία.
Από το βιβλίο: «ΣΤΑΡΕΤΣ
ΣΑΒΒΑΣ
Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ
Κυριακή 24 Ιουνίου 2012
Σάββατο 23 Ιουνίου 2012
Οποιος θάβει τά δικά του χαρίσματα, ζηλεύει τα χαρίσματα των άλλων
Οποιος θάβει τά δικά τον χαρίσματα, ζηλεύει τα χαρίσματα των άλλων
- Γέροντα, πως θά βοηθηθή κάποιος που ζηλεύει νά ξεπεράση τήν ζήλεια;
- "Αν γνωρίση τά χαρίσματα μέ τά όποια τον έχει προικίσει ό Θεός καί τά αξιοποίηση, τότε δέν θά ζηλεύη και ή ζωή του θά είναι Παράδεισος. Πολλοί δέν βλέπουν τά δικά τους χαρίσματα· βλέπουν μόνον τά χαρίσματα των άλλων καί τούς πιάνει ή ζήλεια. Θεωρούν τον εαυτό τους αδικημένο, μειωμένο, κι έτσι βασανίζονται καί κάνουν τήν ζωήτους μαύρη. «Γιατί αυτός νά έχη αυτά τά χαρίσματα κι εγώ νά μην τά έ χω;», λένε. Μά εσύ έχεις άλλα χαρίσματα,εκείνος άλλα. Θυμάστε τον Κάιν και τον Ά,βελ; Δέν έψαξε ό Κάιν νά βρή τά δικάτου χαρίσματα, άλλά κοιτούσε τά χα ρίσματα τού Άβελ· οπότε καλλιέργησε τονφθόνο προς τον αδελφό του, μετά τά έβαλε καί μέ τον Θεό καί τε λικά άπό τονφθόνο έφθασε στόν φόνο. Καί μπορεί
αυτός νά ειχε περισσότερακαί μεγαλύτερα χαρίσματα από τον Άβελ.
- Γέροντα, πώς μπορεί κανείς, oταν βλέπη τά χ αρίσματα των άλλων, νά μή ζηλεύη,αλλά νά χαίρεται;
- "Αν άξιοποιή τά δικά του χαρίσματα καί δέν τά θάβη,τότε θά χαίρεται μέ τά χαρίσματα τών άλλων. Χρόνια τώρα βλέπω εδώ μιά αδελφή τίφωνή έχει, τί ευλάβεια, καί δμως δέν πάει νά ψάλη. Καί επειδή τό δικό της χά ρισματό θάβει καί δέν ψάλλει, μαραζώνει, oταν άκούη τήν άλληπού δέν έχει καί τόσο καλή φωνή νά ψάλλη. Δέν σκέφτεται δτι σ' αυτήν έδωσε όΘεός καλύτερη φωνή, άλλά δέν τήν καλλιεργεί.
Γι' αυτό, λέω, ό καθέναςνά ψάξη νά δη μήπως τό χάρισμα πού βλέπει στόν άλλον καί τό ζηλεύει τό έχει καίαυτός, άλλά δέν τό καλλιεργεί, ή μήπως ό Θεός τοϋ έδωσε άλλο χάρισμα. Γιατί όΘεός δέν αδικεί κανέναν στόν καθέναν έχει δώσει ένα διαφορετικό χάρισμα πού θάτον βοηθήση στήν πνευματική του πρόοδο.
Όπως ό ένας άνθρωπος δέν μοιάζει μέ τον άλλο, έτσι καί τό χάρισμα τοϋ ενός δέν μοιάζει μέ τοϋ άλλου.Προσέξατε καμμιά φορά τά άγριομπίζελα πού έχετε έκεϊ κάτω στόν φράχτη; Όλα είναι από μία ρίζα, άλλά έχουν διαφορετικά χρώματα καί τό ένα είναι πιο όμορ φο άπό τό άλλο. Καί oμως τό ένα δέν ζηλεύει τό άλλο... Τό καθένα χαίρεται μέ τό χρώμα πού έχει. Βλέπετε καί τά πουλιά; Τό καθένα έχει τήν χάρητου, τό δικό του κελάηδημα.
Άς βρή λοιπόν ό καθένας τά χαρίσματα πού τοΰ έδωσε ό Θεός, άς δοξάζη τον Καλό Θεό, όχι εγωιστι κά, φαρισαϊκά, άλλά ταπεινά, αναγνωρίζοντας δτι δέν έχει άνταποκριθή στις δωρεές τοΰ Θεού, καί άς τά αξιο ποίηση στο εξής.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 23 ΙΟΥΝ 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)