… Η πόλη της Κορίνθου ήταν και αυτή
ρωμαϊκή αποικία. Όπως και οι Φίλιπποι, έτσι και η Κόρινθος , δεν είχε ιδρυθεί από
τους Ρωμαίους. Αντίθετα, ήταν μια πανάρχαιη πόλη που είχε παίξει ένα σημαντικό ρόλο στα πλαίσια του αρχαίου ελληνικού
κόσμου, κατά την αρχαϊκή, την κλασσική και την ελληνιστική περίοδο. Είχε,
ωστόσο καταστραφεί εντελώς, όταν την κατέλαβε ο Ρωμαίος στρατηγός Λεύκιος Μόμμιος,
μετά την περίφημη μάχη της Λευκόπετρας το 146 π. Χ. Αν και φαίνεται ότι η πόλη
κατοικήθηκε και πάλι σε περιορισμένο βαθμό, ο Ιούλιος Καίσαρας την έκανε ρωμαϊκή
αποικία, εγκαθιστώντας εκεί απελεύθερους από τη Ρώμη το 44 π. Χ. , λίγο πριν τη δολοφονία του.
Λόγω της εξαιρετικής γεωγραφικής
της θέσης –μεταξύ του Σαρωνικού και του Κορινθιακού Κόλπου, που χωρίζονταν από
τον περίφημο Ισθμό – λόγω της ύπαρξης διόλκου, από την οποία μεταφέρονταν τα
πλοία από τον ένα Κόλπο στον άλλο, και λόγω της εύφορης πεδιάδας της, η
Κόρινθος και τα δυο λιμάνια της – το Λέχαιο στον Κορινθιακό και οι Κεγχρεές στο
Σαρωνικό- αποτέλεσε το σημαντικότερο λιμάνι του νότιου ελλαδικού χώρου και
αναπτύχθηκε γρήγορα τόσο πληθυσμιακά, όσο και οικονομικά, αποτελώντας μια από τις
πλουσιότερες πόλεις της αυτοκρατορίας, περιβόητη για τον πλούτο της και τον
έκκλητο βίο των κατοίκων της. Παράλληλα, η πόλη αποτελούσε έδρα του Ρωμαίου
ανθυπάτου της Αχαΐας, μιας ρωμαϊκής επαρχίας, που περιελάμβανε τη νότια Ελλάδα
και το νότιο Αιγαίο. Στην πόλη της Κορίνθου έφτασε ο Απόστολος Παύλος στις αρχές
του 50 μ. Χ. …
… Στην πόλη της Κορίνθου , οι πρώτοι
άνθρωποι που συνάντησε ήταν ο Ακύλας, από τον Πόντο της Μικράς Ασίας, Εβραίος
στο θρήσκευμα, και η σύζυγός του Πρίσκιλλα, οι οποίοι , λόγω του εβραϊκού τους θρησκεύματος,
είχαν διωχθεί πρόσφατα από τη Ρώμη, κατά το διωγμό που είχε εξαπολύσει ο
αυτοκράτορας Κλαύδιος κατά των Εβραίων της Ρώμης (49 μ.Χ. ). Η πρώτη αυτή
γνωριμία κατέστη ιδιαίτερα χρήσιμη στον Απόστολο Παύλο, διότι αυτοί τον
φιλοξένησαν και εργάστηκαν μαζί του, καθώς, λόγω της κοινής τους εργασίας –ήταν
σκηνοποιοί- μπορούσαν να εργάζονται και να προωθούν μαζί τα προϊόντα τους…
… Με την οικία των Ακύλα και Πρίσκιλλα
ως βάση του, ο Απόστολος Παύλος, πλήρης Πνεύματος Αγίου, μετέβαινε κάθε Σάββατο
στην εβραϊκή συναγωγή και κήρυττε τον Χριστό, πείθοντας, με τους λόγους του,
όχι μόνο τους Ιουδαίους, αλλά και τους ειδωλολάτρες. Εν τω μεταξύ έφθασαν
στην Κόρινθο και οι δυο συνεργάτες του Απόστολου, Σίλας και
Τιμόθεος. Ο Τιμόθεος ερχόταν από τη
Θεσσαλονίκη, μέσω Βερροίας, όπου είχε συναντήσει τον Σίλα, μαζί με τον
οποίο κατέβηκαν στην Κόρινθο, για να συναντήσουν τον Παύλο…
… Παρά τις επιτυχίες του στην
Κόρινθο, ο Απόστολος συνάντησε στη συναγωγή και σοβαρότατες βίαιες αντιδράσεις.
Η δική του στάση υπήρξε όμοια με αυτήν που είχε υιοθετήσει παλιότερα, κατά την
πρώτη περιοδεία του, στην Αντιόχεια της Πισιδίας:
«ἐκτιναξάμενος
τὰ ἱμάτια εἶπεν πρὸς αὐτούς· τὸ αἷμα ὑμῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ὑμῶν καθαρὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ νῦν εἰς τὰ ἔθνη πορεύσομαι»
Με τα λόγια αυτά ,εγκατέλειψε ο Παύλος τη
συναγωγή και κατέφυγε στο σπίτι ενός νεοφώτιστου Χριστιανού, του Ιούστου, καθώς
αυτό συνόρευε με τη συναγωγή. Παρά τις αντιδράσεις, όμως, το κήρυγμα του Παύλου
γνώρισε μεγάλη επιτυχία, τόσο μεταξύ των ειδωλολατρών όσο και μεταξύ των
Ιουδαίων. Το σημαντικότερο πρόσωπο της ιουδαϊκής κοινότητας της Κορίνθου, ο αρχισυνάγωγος
Κρίσπος, πίστεψε στον Χριστό και βαπτίσθηκε από τον ίδιο τον Απόστολο,
αποτελώντας έναν από τους λίγους που βάπτισε στην Κόρινθο ο ίδιος ο Παύλος.
Λόγω της σημαντικής απήχησης ,
που είχε το κήρυγμα του Απόστολου στην Κόρινθο, ήταν προφανές ότι υπήρχαν
περιθώρια για περαιτέρω επέκταση της πρώτης Εκκλησίας της Κορίνθου. Αυτό, ήταν
, άλλωστε και το ξεκάθαρο θέλημα του Θεού, που δηλώθηκε με σαφή τρόπο με
νυκτερινό όραμα, που αποκαλύφθηκε στον Παύλο:
«μὴ
φοβοῦ, ἀλλὰ λάλει καὶ μὴ
σιωπήσῃς, διότι ἐγώ εἰμι μετὰ
σοῦ, καὶ
οὐδεὶς ἐπιθήσεταί σοι τοῦ κακῶσαί σε,
διότι λαὸς ἐστί μοι πολὺς ἐν
τῇ πόλει ταύτῃ»
Το όραμα αυτό έπεισε τον
Απόστολο, ότι, παρά τις δυσκολίες και τις αντιδράσεις, θέλημα του Θεού ήταν να
παραμείνει στην πόλη και να συνεχίσει να κηρύττει ακατάπαυστα. Πράγματι, ο
Παύλος υπάκουσε στο θέλημα του Θεού και παρέμεινε στην Κόρινθο ένα χρόνο κι έξι
μήνες. Ήταν η πρώτη φορά στη μέχρι τότε αποστολική δραστηριότητα του μεγάλου Παύλου,
που ο Απόστολος αποφάσιζε να διαθέσει ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα για μια
συγκεκριμένη πολιτεία. Η εύνοια του Θεού, της οποίας έγινε αποδέκτης η Κόρινθος
εκείνης της εποχής, είχε ως αποτέλεσμα
τη δημιουργία μίας ανθούσας Εκκλησίας, η οποία άκμασε στους πρώτους αιώνες
του Χριστιανισμού. ..
Από το βιβλίο «Η ζωή και το
έργο του
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ»
ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ
ΑΠ. ΠΑΥΛΟΥ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
ΚΟΡΙΝΘΟΣ 2009
