Πανυγήρι στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου του Πατελάρου

Με λαμπρότητα εορτάσθηκε και εφέτος η μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου του Γ’  Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Πατελάρου στην γενέτειρά του Αξό Μυλοποτάμου. Το εσπέρας της Τρίτης 20ής Αυγούστου 2013 τελέσθηκε ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου, ως εκπροσώπου της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ.
Το πρωΐ της Τετάρτης 21ης Αυγούστου 2013 τελέσθηκαν ο Όρθρος και στην συνέχεια Αρχιερατικό Συλλείτουργο, κατά το οποίο συνιερούργησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος και ο Επίσκοπός μας κ. Ευγένιος.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τον εκπρόσωπο του Παναγιωτάτου προσφώνησαν κατάλληλα ο Επίσκοπός μας, ο Εντιμ. κ. Δημήτριος Κόκκινος, Δήμαρχος Μυλοποτάμου, και ο Εφημέριος της Ενορίας Πρωτ. Δαυΐδ Μιγαδάκης. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος ανέγνωσε το Σεπτό Πατριαρχικό Μήνυμα της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, και απηύθυνε λόγους εποικοδομητικούς προς τους πανηγυρίζοντες πιστούς καθώς και ευχαριστίες για την φιλοξενία, η οποία του παρασχέθηκε.
Στο Σεπτό Πατριαρχικό Μήνυμα ο Παναγιώτατος Πατριάρχης μας, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Καυχάται η καθ’ ημάς Μήτηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, διότι εργαστήριον ούσα αγιότητος, πλουτεί πλήθος πολύ διακονησάντων αυτή Πατριαρχών, Ιεραρχών, κληρικών και λαϊκών, εγγεγραμμένων εν ταις αγιολογικαίς δέλτοις της Αγίας ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας, τιμωμένων ανά τους αιώνας υπό των πιστών, επικαλουμένων την προς τον δοξάσαντα αυτούς Κύριον μεσιτείαν και πρεσβείαν, ώστε να γίγνηται αυτοίς και ημίν βοηθός, εφ’ όσον βεβαίως μένομεν διηνεκώς εις Αυτόν ελπίζοντες.
Εξέχουσαν θέσιν μεταξύ των Αγίων Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως κατέχει και ο εν Αξώ Μυλοποτάμου …. γεννηθείς Αθανάσιος ο Γ’ (1580-1654), κατά κόσμον Αλέξιος Πατελάρος, ο από Θεσσαλονίκης προκάτοχος της ημετέρας Μετριότητος….
Έχοντες υπ’ όψει τον ένθεον βίον και την θαυμαστήν προσφοράν του εν Αγίοις Πατριάρχου ημών τούτου, “του ηδέος, ευθέος και χρηστού, επιεικούς, ευπροσίτου, προσηνούς, ελεήμονος, συμπαθούς και ευσπλάγχνου, ιλαρού τοις τρόποις και χριστομιμήτου τοις ήθεσιν”, εκφράζομεν την συγκίνησιν και την χαράν ημών και της Μητρός Εκκλησίας, ότι η γενέτειρα του Αγίου, ο καταστάς δια του τέκνου αυτού τούτου ευρέως και δη και παγκοσμίως γνωστός Αξός του Μυλοποτάμου, θέλει τιμήσει και εφέτος την μνήμην αυτού».
Ακολούθησε τράπεζα, κατά την οποία παρεκάθησαν όλοι οι φιλάγιοι πιστοί που προσήλθαν για να τιμήσουν τον Μεγάλο αυτό Άγιο, που γέννησε και ανέθρεψε η Αγιοτόκος και Αγιοτρόφος Κρητική Εκκλησία, τον από Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Οικουμενικό Πατριάρχη Αθανάσιο τον Γ’, του οποίου το ιερό λείψανο σώζεται αδιάφθορο στο Χάρκοβο της Ουκρανίας.

 

 

http://rethemnosnews.gr

Η Ταβιθά νέα ηγουμένη στον Άγιο Ραφαήλ Μυτιλήνης

του Στρατή Σαμιώτη

-Την Κύπρια μοναχή που αποτέλεσε για χρόνια τη σκιά της ηγουμένης Ευγενίας Κλειδαρά εξέλεξε στην κεφαλή της μονής του Αγίου Ραφαήλ το ηγουμενοσυμβούλιο.

-Το Σάββατο άνευ απροόπτου θα γίνει η "ενθρόνιση" της νέας ηγουμένης στο μοναστήρι από τον Μητροπολίτη Ιάκωβο.

1,5 μήνα μετά την εξόδιο ακολουθία για την ηγουμένη της Μονής του Αγίου Ραφαήλ στο λόφο των Καρυών της Θερμής βγήκε ο "λευκός καπνός", δηλαδή ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για την διαδοχή της με την εκλογή της μοναχής Ταβιθά στην κεφαλή του μοναστηριού.

Η δεύτερη κατά σειρά ηγούμενη από την ίδρυση της Μονής το 1962 είναι Κύπρια στην καταγωγή, περίπου 50 ετών και αποτελεί - ανεξάρτητα από την απόφαση του ηγουμενοσυμβουλίου για την εκλογή της - το επιθυμητό πρόσωπο για τον Μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιάκωβο αν και τυπικά η Μητρόπολη δεν συμμετέχει στη διαδικασία εκλογής αλλά ο Μητροπολίτης "ενθρονίζει" τη νέα ηγουμένη.

Για το προβάδισμα της μοναχής Ταβιθά στην διαδοχή της Ευγενίας έγραψαν αποκλειστικά τα "Νέα της Λέσβου" και μάλιστα αρκετά πρόωρα από το ρεπορτάζ μας στις 8 Ιουλίου για την εξόδιο ακολουθία που είχε τελεστεί για την Ευγενία.

Η νέα ηγουμένη

Έχοντας αφιερωθεί από τα νεανικά της χρόνια στο μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ, η Ταβιθά ήταν για πολλά χρόνια η σκιά της ηγουμένης Ευγενίας αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο την υπασπίστρια της μέχρι το τέλος της ζωής της. Με αυτήν την προϋπηρεσία γνωρίζει άριστα όλα τα θέματα που αφορούν τη διοίκηση της Μονής (ακόμα κι εκείνα που παρέμεναν ζητήματα ενός στενού κύκλου στο λόφο των Καρυών) ενώ με την αθόρυβη παρουσία και δραστηριότητα της στο μοναστήρι, κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να κερδίσει την εκτίμηση των άλλων μοναχών καλλιεργώντας ταυτόχρονα καλές σχέσεις και με τη Μητρόπολη Μυτιλήνης.

Δεν τυχαίο άλλωστε που βρέθηκε η ίδια αντί άλλων αρχαιότερων μοναχών τόσο κοντά στην ηγουμένη Ευγενία απολαμβάνοντας της εμπιστοσύνης της.

Το παρασκήνιο

Με το άγγελμα της αποδημίας για την ηγουμένη Ευγενία στις αρχές του Ιουλίου, αρχικά όλα τα βλέμματα είχαν στραφεί στην μοναχή Γρηγορία που είναι μεγαλύτερη σε ηλικία από την Ταβιθά και είναι και ήταν κι εκείνη ένα από τα πρόσωπα που βρίσκονταν στο στενό της κύκλο. Η τάση ωστόσο που φάνηκε να διαμορφώνεται εκείνη την περίοδο υπέρ της Γρηγορίας άλλαξε μέσα σε ένα 24ωρο άρδην, κατά κάποιους κύκλους με έξωθεν παρέμβαση.

Η μοναχή Γρηγορία ήταν εκείνη που επί της ουσίας ηγήθηκε εδώ και χρόνια στη διαμόρφωση της τάσης περί "αγιοποίησης" της ηγουμένης Ευγενίας και ίσως αυτός είναι ένας βασικός λόγος που έμεινε εκτός διαδοχής. Άλλωστε η επιδίωξη και της Μητρόπολης Μυτιλήνης που έχει την εποπτεία του μοναστηριού για την "επόμενη μέρα" είναι η αποφυγή τέτοιων φαινομένων στο μέλλον. Η αποδημία της Ευγενίας σηματοδότησε από τις πρώτες κιόλας ώρες το μεγαλύτερο άνοιγμα του μοναστηριού ως προς τη Μητρόπολη η οποία από δω και στο εξής θα έχει ενεργό ρόλο ασχέτως αν αυτό δεν θα φαίνεται. Μέχρι την αποδημία της ηγουμένης Ευγενίας, η σχέση του μοναστηριού με τη Μητρόπολη περιοριζόταν στο τυπικό και στο εθιμοτυπικό με τους παράγοντες της τελευταίας να αισθάνονται σε αρκετές των περιπτώσεων ως επισκέπτες αντί για Επόπτες. Είναι γνωστό άλλωστε πως η Ευγενία είχε τον πλήρη έλεγχο του μοναστηριού χωρίς υποδείξεις στο έργο της το οποίο ωστόσο παρέμεινε μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής της πλούσιο σε όλα τα επίπεδα. Όταν όμως τα ιδιαίτερα τα τελευταία 2 χρόνια πριν την αποδημία της, η ίδια βρέθηκε στην κλίνη της ασθενείας, η Μητρόπολη Μυτιλήνης απέκτησε πιο ενεργό ρόλο υποβοηθώντας όπου μπορούσε με την εμπειρία των στελεχών της. Και ως προς το τελευταίο, βρήκε αρωγό από το περιβάλλον της Μονής τη μοναχή Ταβιθά που τώρα διαδέχεται την Ευγενία.

Η "ενθρόνιση" της νέας ηγουμένης προγραμματίζεται για τις 10 το πρωί αύριο Σαββάτο στο λόφο των Καρυών, καθώς σήμερα Παρασκευή ο σεβασμιότατος Μυτιλήνης θα βρίσκεται στην Αγιάσο για τα εννιάμερα της Παναγίας.

lesvosnews.net

Σε άμεσο κίνδυνο ο ναός του Προφήτη Ηλία στη Σμύρνη

Θα «θυσιαστεί» για την κατασκευή νέων οδικών αρτηριών στην περιοχή.

Του Δημήτρη Ρηγόπουλου

Μετά το 1922 η περιοχή κηρύχθηκε στρατιωτική ζώνη και ο ναός, απροσπέλαστος, χρησίμευσε σαν αποθήκη πυρομαχικών. Eνας νέος αυτοκινητόδρομος απειλεί με εξαφάνιση από μέρα σε μέρα μία από τις ελάχιστες ορθόδοξες εκκλησίες που σώζονται σήμερα όρθιες στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης. Ο Προφήτης Ηλίας είναι μία τρίκλιτη βασιλική του 1846, κτισμένη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ανθιμο ΣΤ΄, διαστάσεων περίπου 10x19 μ., με τετράπλευρη κεραμοσκεπή, βρίσκεται δύο χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης, στην κοιλάδα της Αγίας Αννης με τα ρωμαϊκά υδραγωγεία, την οποία διαρρέει ο περίφημος Μέλης ποταμός και εποπτεύει τον δρόμο που οδηγεί στον Μπουτζά. Η επικείμενη κατεδάφιση του Προφήτη Ηλία, μιας μορφής που σημειωτέον τυγχάνει σεβασμού από χριστιανούς και μουσουλμάνους, θα συμβεί την ίδια στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη το φιλόδοξο σχέδιο του Μητροπολιτικού Δήμου της Σμύρνης για την ανάδειξη χαμένων μνημείων της πόλης και την προσέλκυση τουριστών. Μόλις πρόσφατα ισοπεδώθηκε μία ολόκληρη γειτονιά στις πλαγιές του λόφου του Πάγου (Kadifekale), με σκοπό να έρθουν στο φως τα ελάχιστα σωζόμενα λείψανα του αρχαίου θεάτρου της πόλης προκειμένου αυτό να αναστηλωθεί πλήρως (!) και να επαναλειτουργήσει. Ο Προφήτης Ηλίας, όπως μας ενημερώνει ο Αχιλλέας Χατζηκωνσταντίνου, γεωγράφος και μελετητής της ιστορικής τοπογραφίας της Σμύρνης, είναι σήμερα ερειπωμένος. Τις μεγαλύτερες φθορές έχει υποστεί ο τοίχος στη δυτική πλευρά του ναού, με μεγάλο τμήμα του συμπεριλαμβανομένης και της θύρας του ναού να λείπει εντελώς. Το εσωτερικό του ναού είναι πλήρως λεηλατημένο. Το μεγάλο του μέγεθος και η ερημική τοποθεσία στην οποία βρισκόταν, οδήγησε κάποιους να το χαρακτηρίσουν μοναστήρι, κάτι που όμως λόγω της απουσίας άλλων κτισμάτων (κελιά κ.λπ.) δεν φαίνεται να ευσταθεί. Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία μέσα στο ειδυλλιακό τοπίο της εξοχής, με το ποτάμι και τα ρωμαϊκά υδραγωγεία, ήταν αγαπημένος προορισμός των Σμυρναίων και τη βλέπουμε να απεικονίζεται σε διάφορες καρτ-ποστάλ εκείνης της εποχής. Γνωρίζουμε δε από το Σολομωνίδη και τα ονόματα των ιερέων κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή που ήταν Αρίσταρχος και Αγαθάγγελος. Μετά το 1922, η περιοχή κηρύχτηκε στρατιωτική ζώνη και ο ναός, απροσπέλαστος, χρησίμευσε ως αποθήκη πυρομαχικών. Αυτό όμως δεν μπορεί να τον προστατεύσει πλέον. Με τα πρόσφατα σχέδια του Μητροπολιτικού Δήμου της Σμύρνης για την κατασκευή νέων οδικών αρτηριών, ο ναός τίθεται παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις σε άμεσο κίνδυνο. Το 2011 εκπονήθηκε, από τον Τούρκο μεταπτυχιακό φοιτητή αρχιτεκτονικής Doğay Korkmaz η μοναδική γνωστή μελέτη για τον Προφήτη Ηλία που τώρα καθίσταται πλέον τραγικά επίκαιρη αν και παραμένει αδημοσίευτη. Με την καταστροφή του ναού χάνεται επίσης κάθε ελπίδα μελέτης όλων εκείνων των κατάλοιπων προηγούμενων ιστορικών περιόδων που πιθανώς σώζονται ακόμα. Η απώλεια για τη μελέτη της ιστορίας της περιοχής της Σμύρνης των βυζαντινών κυρίως χρόνων θα είναι τεράστια. Το μεγαλύτερο όμως πλήγμα είναι απέναντι στην ιστορία του Μικρασιατικού Ελληνισμού τα σεβάσματά του οποίου το ένα μετά το άλλο συνεχίζουν να εξαφανίζονται, ύστερα από πολλά χρόνια λησμονιάς και εγκατάλειψης. Για τους χρήστες του Διαδικτύου, το στίγμα της εκκλησίας στο Google Earth είναι: 38° 24΄ 1,45” Β 27° 8’ 30,75” A. Εκεί μπορεί κανείς να δει εκτός από φωτογραφίες και το τρισδιάστατο μοντέλο του σωζόμενου κτίσματος. Πηγή πληροφοριών: Αχιλλέας Χατζηκωνσταντίνου, Γεωγράφος – Μελετητής της Ιστορικής Τοπογραφίας της Σμύρνης Βιβλιογραφία: Χρήστος Σ. Σολομωνίδης «Η Εκκλησία της Σμύρνης» Αθήνα 1960 Doğay Korkmaz, ‘Master Thesis: Investigation of Conservation Problems of the Prophet Elias (Εlijah) Church in Izmir’, İzmir Institute of Technology, 2011  http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_22/08/2013_514969

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΣΙΑΝ ΜΗΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΘΕΟΔΩΡΑΝ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝ

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΣΙΑΝ ΜΗΤΕΡΑ ΗΜΩΝ

ΘΕΟΔΩΡΑΝ

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝ ΑΡΤΗΣ ΤΗΝ ΕΚ ΣΕΡΒΙΩΝ

ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Συνταχθείς μέν χάριν ευλαβείας

υπό του Άρτης και Πρεβέζης Μητροπολίτου 

ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

Αφιερωθείς δε παρ' αυτού διά ψυχικήν σωτηρίαν 

εις τον εν Άρτη ιερόν ναόν της Αγίας Θεοδώρας

Εκδίδοται νύν

στιχηδόν διατεταγμένος και διορθωμένος

υπό του Επισκόπου της Ιεράς Μητροπόλεως

ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΣΙΑΝ ΜΗΤΕΡΑ ΗΜΩΝ

ΘΕΟΔΩΡΑΝ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝ

Μετά το Ευλογητός, το Κύριε, εισάκουσον . Είτα το Θεός Κύριος και τα παρόντα τροπάρια. Ήχος δ΄

Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Της Βασιλίδος τοις λειψάνοις προσδράμωμεν,

οι εν κινδύνοις και εν δέει προσπέσωμεν

πόθω ψυχής  κραυγάζοντες και λέγοντες αυτή∙

Άνασσα, βοήθησον σοίς προσπίτουσι τέκνοις,

ρύσαι απάλλαξον νόσων τε και κινδύνων

τους σους ικέτας θείαις σου ευχαίς,

κλέος της Άρτης, Θεοδώρα πάνσεμνε.

Δόξα. Και νυν. Θεοτόκιον.

Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν,

αμαρτωλοί και ταπεινοί, και προσπέσωμεν

εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής∙

Δέσποινα, βοήθησον, εφ' ημίν σπλαχνισθήσα,

σπεύσον, απολλύμεθα υπό πλήθος πταισμάτων.

Μη αποστρέψεις σους δούλους κενούς∙

σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.

Ο Ν΄και είτα ο Κανών, έχουν εκροστοιχίδα εν τοις Θεοτοκιοις Σεραφείμ.

Ήχος πλ. δ΄

Ωδή Α΄. Υγράν διοδεύσας. 

Στέφει κοσμηθείσα ασκητικών

και ενηδομένη, Θεοδώρα εν ουρανοίς,

δώρησαι υγείαν σαις πρεσβείαις

τοίς σε τιμώσι και πόθω γεραίρουσι.

Εκλαμπρον εδέξω παρά Θεού

στέφος, Θεοδώρα, και τω θρόνω αεί αυτού

παρίστασαι, υγείαν δυσωπούσα

και σωτηρίαν σοίς τέκνοις δωρήσασθαι.

Ιλάσθητι , Οσία, τοις ταπεινοίς

και Θεόν των όλων καθικέτευσον εκτενώς,

κινδύνους και νόσους, Θεοδώρα,

αποσοβήσαι από των τέκνων σου.

Θεοτόκιον.

Συνέχομαι κινδύνοις και πειρασμοίς

και προς σε, Παρθένε, καταφεύγων επιζητώ

την λύσιν αυτών και σωτηρίαν∙

διό λιταίς σου τον δούλον σου οίκτιρον. 

Ωδή Γ΄.Συ ει το στερέωμα.

Ημάς τους γεραίροντας

τους εν ασκήσει αγώνάς σου

ταίς σαίς ευχαίς εκ νόσων παντοίων,

Θεοδώρα, απάλλαξον.

Τα αθλά σου μέγιστα,

ω Θεοδώρα πανεύφημε.

ρύσαι διό ευχαίς σου κινδύων 

και εκ νόσων την ποίμνην σου.

Ανδρείας πανθαύμαστον 

και της αγνείας ώφθης υπόδειγμα.

διό καμέ αγνεύειν ευχαίς σου,

Θεδώρα, αξίωσον.

Θεοτόκιον.

Έχων την ελπίδα μου

εις σε, πανάσπιλε Δέσποινα,

όλην παθών και κινδύνων ρύσαι 

την ψυχήν μου, πρεσβείαις σου.

Διάσωσον από κινδύνων και θλίψεων, Θεοδώρα,

Βασιλισσών το κλέος και καύχημα,

τους προσιόντας και τιμώντας σε πόθω.

Επίβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε,

επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν 

και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.

Ο ιερεύς μνημονεύει. Είτα το παρόν Τροπάριον

Ήχος β΄

Πρεσβείαν την σήν, Οσία, εξαιτούμεθα

ελέους τυχείν παρά του πανοικτίρμονος

Χριστού του Σωτήρος και μόνου Θεού ημών∙

και γαρ ισχύει δέησις πολύ

δικαίων Δεσπότου προς ευμένειαν.

Ωδή Δ΄. Είσάκήκοα, Κύριε.

Αυγασθείσα εκλάμψεσι

Πνεύματος Αγίου, θεοδωρώνυμε,

την ψυχήν μου καταλάμπρυνον

ουρανία δόξη ταίς πρεσβείαις σου.

Φωτοφόρων εκλάμψεων,

άσπερ, Θεοδώρα, απολαμβάνεις νυν,

απολαύσαι ικεσίαις σου

πάντας τους υμνούντας σε αξίωσον.

Σαίς ευχαίς με ενίσχυσον 

κατ΄ασθενειών τε αεί και θλίψεων,

Θεοδώρα αξιάγαστε,

ταίς προς τον Σωτήρα μεσιτείαις σου.

Θεοτόκιον.

Ρώσιν άνοσον δίδου μοι

και πάθη ανίατα καταπράυνον

τη πρεσβεία του ελέους σου,

ως Θεόν τεκούσα, Απειρόγαμε.

Ωδή Ε΄. Φώτισον ημάς.

Σθένει του Θεού τον εχθρόν κατεπολέμησας∙

διό και ημάς ευχαίς σου άπαντας,

Θεοδώρα, κατ' εχθρών δεινών ενδυνάμωσον.

Σώσον τους εις σε, Θεοδώρα, προσπελάζοντας 

και από νόσων και περιστάσεων 

ταίς σαίς πρεσβείαις, φιλαδέλφους, ελευθερωσον.

Δώρον του Θεού συ υπάρχουσα επώνυμος, 

πάσι δοθήναι το θείον έλεος,

ω Θεοδώρα, ικεσίαις σου αξίωσον.

Θεοτόκιον

Άχραντε σεμνή, θείω ύδατι με ράντισον

και ταίς λιβάσι της ευσπλαγχνίας σου

σταγόνας δίδου των δακρύων υετίζειν με.

Ωδή ΣΤ΄. Ιλάσθητι μοι, Σωτήρ.

Ισχύ του Παντουργού, ω Θεοδώρα πανέντιμε,

πλεκτάνας του πονηρού σοφώς κατεφρόνησας.

καμέ ούν αξίωσον

καταλύσαι σθένει του Θεού Σατάν τον δόλιον.

Ηράσθης φωτός Θεού, ω Θεοδώρα

και πάντα τα αγαθά της γής κατεφρόνησας

καμέ ουν αξίωσον

φωτισθήναι σαις ευχαίς ουρανίαις ελλάμψεσι.

Σύν τοις Αγγέλοις νυνί, ω Θεοδώρα, χορεύουσα,

ενώπιον του Θεού πρεσβείας προσάγαγε

υπέρ των τιμώντων σε και των ασπαζομένων τα ιερά σου λείψανα.

Θεοτόκιον.

Φωτός νεφέλη συ ει και του Θεού θρόνος ένδοξος

Παρθενομήτορ αγνή∙ ψυχής ουν τα όμματα 

της εμής νυν φώτισον 

και παθών αχλύος της καρδίαν μου καθάρισον.

Διάσωσον από κινδύνων και θλίψεων, Θεοδώρα,

Βασιλισσών το κλεός και καύχημα,

τους προσιόντας και τιμώντας σε πόθω.

Άχραντε, η διά λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως

επ' εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον,

ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Ο ιερεύς μνημονεύει. Είτα το Κοντάκιον.

Ήχος β'

Θείων δωρημάτων, Θεοδώρα, επώνυμε,

Οσίων σύσκηνε και Βασιλίδων αγλάισμα,

εγκαρδίως βοώμεν σοι∙ πρόφθασον

και εκ παντοίας βλάβης λύτρωσαι ημάς

ταίς προς τον Σωτήρα θερμαίς ικεσίαις σου.

Προκείμενον, ήχος δ΄.

Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι.

Στιχ. Και ανήγαγέ με εκ λάκκου ταλαιπωρίας και πηλού ιλύος.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Εκ του κατά Ματθαίον. Ζήτει τω Σαββάτων της ΙΖ΄.

Δόξα .Ταίς της σής Οσίας. Και νύν .Ταίς της Θεοτόκου.

Ελεήμον, ελέησόν με, ο Θεός. Και το παρόν Προσόμοιον

Ήχος πλ.β΄ Όλην αποθέμενοι.

Χαίροις, αύχος ένδοξον 

Ακαρνανίας και Άρτης

κλέος τε και σέμνωμα

και πηγή κένωτος των ιάσεων∙

χαίροις, αείφωτος

λαμπάς, η φωτίζουσα

Αιτωλίαν τοις σοίς θαύμασι∙

χαίροις, επίσκεψις

και ρώσις εν νόσιος των τέκνων σου.

Σε ουν καθικετεύομεν 

πρέσβευε Χριστώ τω παντάνακτι

υπέρ σωτηρίας

ειρήνης τε ημών διηνεκούς 

μετά υγείας και ρώσεως

Θεοδώρα πάνσεμνε.

Ο ιερεύς. Σώσον, ο Θεός, τον λαόν σου.

Ωδή Ζ΄. Παίδες Εβραίων.

Νύν καθορώσα, Θεοδώρα

την πανέκλαμπρον του Πλάστου θείαν θέαν,

ιεραίς σου ευχαίς δώρησαι την κατ' άμφω

υγείαν τοίς υμνούσί σε και τιμώσι την σην μνήμην.

Πίστει τιμώντας σου την μνήμην

Θεοδώρα, νυν τους ταπεινούς σου δούλους

ευλαβώς και πίστεως ημάς δεόμεθα σου

ταίς θείαις ικεσίαις σου του ρυσθήναι εκ κινδύνων.

Ω Θεού δώρον, Θεοδώρα,

σου δεόμεθα οι ταπεινοί σου δούλοι, 

τον δοτήρα Θεόν των αγαθών δυσώπει

δούναι ημίν την άφεσιν των πολλών αμαρτημάτων.

Θεοτόκιον

Εμμονον έχων την κακίαν

και δουλούμενος ατόποις συνηθείας,

ευσπλαγχνία τη ση προστρέχω ανακράζων∙

σώσον με, σώσον, Πάναγνε, μητρικαίς σου ικεσίαις.

Ωδή Η΄. Τον Βασιλέα.

Ρώσιν κατ' άμφω, ω Θεοδώρα, δυσώπει

τοις σοίς δούλοις ευχαίς σου δωρηθήναι

και δεινών παντοίων απαλλαγήν, Οσία.

Ω Θεοδώρα, ταίς ικεσίαις σου σώζε

από νόσων παντοίων και κινδύνων

τους προσπεφευγότας τω θείω σου τεμένει.

Ινά υμνώ σε, ω Θεοδώρα, οσία,

χαράν και υγείαν μοι παράσχου

ταίς προς τον Σωτήρα ενθέρμοις σου πρεσβείαις.

Θεοτόκιον

Ικεσίαις ταις προς τον Θεόν σου, Παρθένε,

δυσχερών των του βίου με σώσον

και τον σάλον παύσον ασθενειών παντοίων.

Ωδή Θ΄. Κυρίως Θεοτόκον

Πλουτούντες, Θεοδώρα, τα σεπτά οστά σου

κατασπαζόμεθα ταύτα δεόμενοι

ρύσαι ημάς ταίς ευχαίς σου, Μήτερ, των θλίψεων.

Κινδύνων των του βίου λύτρωσαι, Οσία,

τον σον οικετην ενθέοις πρεσβείαις σου

και πάσης νόσου και βλάβης με νύν απάλλαξον.

Εν θαύμασι απείροις, Βασιλίς θεόφρων,

ο Παντοκράτωρ Θεός σε εδόξασε∙

τούτον θερμώς εκδυσώπει υπέρ της ποίμνης σου.

Θεοτόκιον

Μαρία, ομβρισόν μοι άφεσιν πταισμάτων

και ασθενούντά με επίσκεψαι δέομαι

και συμφοραίς νυν ποντούμενον ελευθέρωσον.

Άξιον εστίν. Και τα παρόντα Μεγαλυνάρια.

Έχοντες Αρταίοι σα ιερά

λείψανα, θεόφρων Θεοδώρα, ως οχυρόν

προπύργιον, τούτοις προσφεύγουσιν εν νόσοις

και την υγείαν πάντες απολαμβάνουσι.

Φύλαττε στην ποίμνην, δώρο Θεού,

κακών εκ παντοίων και εκ νόσων φθοροποιών,

πίστει την τιμώσαν  σήν μνήμη, Θεοδώρα,

και εκ παντοίας βλάβης ταίς ικεσίαις σου.

Έτερα, παρ' ανωνύμου κεχριαίου

Χαίροις άνθος πάντερπνον της Εδέμ

εν γη εξανθήσαν, ώσπερ ήλιος νοητός,

και την των Σερβίων αεί φωτίζον χώραν

ψυχάς δ' ευωδιάζον θερμώς τιμώντων σε.

Χαίροις των Σερβίων κόρη σεμνή

αρετών δοχείον ευωδίαν χριστιανοίς∙

ζάλης εν τω βίω δεινώς ημάς νεκρούσης

λύτρωσαι, Θεοδώρα, Χριστώ πρεσβεύουσα.

Θεοτόκιον

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί,

Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς,

οι Άγιοι πάντες μετά της Θεοτόκου,

ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.

  

  Τρισάγιον. Είτα το παρόν Τροπάριον.

Ήχος γ΄.

Χαίρει έχουσα η πόλις Άρτα

τον σον πάνσεπτον ναόν, Οσία,

ιαμάτων ιατρείον υπάρχοντα

τοις προσιούσιν αυτώ μετά πίστεως

και αιτουμένοις την θερμήν σου αντίληψιν∙

ω Βασίλισσα Θεοδώρα αξιάγαστε,

Χριστόν τον Θεόν ικέτευε

δωρήσασθαι ημόν το μέγα έλεος.

Ο ιερεύς, ως έθος, μνημονεύει, εις δε την Απόλυσιν ψάλλεται το παρόν. Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου σε.

Δεύτε οι εν Άρτη ευσεβείς,

δεύτε εν ωδαίς Θεοδώραν ανευφημήσωμεν,

Βασιλίδων σέμνωμα, μοναστριών καλλονήν,

προς αυτήν ανακράζοντες∙ λύτρωσαι ευχαίς σου,

πάσης προσβολής τε και νόσου

τους τα λείψανά σου τιμώντες

και τη αντιλήψει σου προστρέχοντας.

Τέλος και τω Θεώ δόξα