Συγκίνηση στην ενθρόνιση του Μητροπολίτη Σμύρνης -Πρώτη φορά μετά τη Μικρασιατική καταστροφή [εικόνες & βίντεο]

Λαμπρή μέρα ήταν η χθεσινή για τη Σμύρνη, τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Στον ανακαινισμένο από το δήμο του ιστορικού κέντρου της τουρκικής μεγαλούπολης ναό του Αγίου Βουκόλου, στο μόνο σωσμένο από την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922 Ορθόδοξο ναό, έγινε η ενθρόνιση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου. Του πρώτου Μητροπολίτη της Σμύρνης μετά το Χρυσόστομο που μαρτύρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 1922 στη διάρκεια των τραγικών γεγονότων εκείνων των ημερών.
(politischios.gr)
Παρόντες στο ιστορικό γεγονός εκατοντάδες Έλληνες απόγονοι Μικρασιατών προσφύγων που ταξίδεψαν στη Σμύρνη από όλη την Ελλάδα αλλά και από άλλες γωνιές του πλανήτη. Αλλά και κληρικοί και φυσικά ορθόδοξοι από όλη την Τουρκία. Παρούσα και η Κοινότητα των Ορθοδόξων της Σμύρνης, στην οποία εκτός από Έλληνες συμμετέχουν και ορθόδοξοι κάτοικοι της πόλης άλλων εθνικοτήτων.
Ο νέος Μητροπολίτης Σμύρνης έγινε δεκτός με επιφωνήματα χαράς και την προσφώνηση «Άξιος» υπό τους ήχους της καμπάνας του ναού.
(politischios.gr)
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και εν αναμονή της άφιξης του Οικουμενικού πατριάρχη ο κ. Βαρθολομαίος σημείωσε: «Πρόκειται για μια ευλογημένη και συγκινητική στιγμή, καθώς ο Θεός με αξιώνει με απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχου και της Αγίας Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, να έρθω εδώ στη Σμύρνη και παράλληλα προς τα καθήκοντά μου τα οποία θα ασκώ στην Κωνσταντινούπολη, να ασχοληθώ με τις πνευματικές ανάγκες των ορθοδόξων Χριστιανών οι οποίοι διαβιούν σήμερα στη Σμύρνη. Στην ιστορική αυτή πόλη, στην κοιτίδα αυτή του πολιτισμού, του ελληνικού γένους και της Ορθοδόξου εκκλησίας και εν γένει του Χριστιανισμού. Προσεύχομαι ο Άγιος Θεός με τις πρεσβείες των πολιούχων της Σμύρνης του Αγίου Βουκόλου, του Αγίου Πολυκάρπου, της Αγίας Φωτεινής να με στηρίξουν στο έργο μου αυτό».
(politischios.gr)
Μιλώντας για το συμβολισμό της διαδοχής ενός μάρτυρα στο θρόνο της Σμύρνης 94 χρόνια μετά ο κ. Βαρθολομαίος δήλωσε «πολύ συγκινημένος». Ενώ απευθυνόμενος στους Σμυρνιούς όπου γης απηύθυνε χαιρετισμό αγάπης. «Τους διαβεβαιώ ότι θα προσεύχομαι γι’ αυτούς και ότι είμαι ανοιχτός σε κάθε ευχή, σε κάθε προσπάθεια που θα βοηθήσει τους ορθοδόξους εδώ στη Σμύρνη».
(politischios.gr)

Λαμπρή μέρα ήταν η χθεσινή για τη Σμύρνη, τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Στον ανακαινισμένο από το δήμο του ιστορικού κέντρου της τουρκικής μεγαλούπολης ναό του Αγίου Βουκόλου, στο μόνο σωσμένο από την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922 Ορθόδοξο ναό, έγινε η ενθρόνιση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου. Του πρώτου Μητροπολίτη της Σμύρνης μετά το Χρυσόστομο που μαρτύρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 1922 στη διάρκεια των τραγικών γεγονότων εκείνων των ημερών.
(politischios.gr)
Παρόντες στο ιστορικό γεγονός εκατοντάδες Έλληνες απόγονοι Μικρασιατών προσφύγων που ταξίδεψαν στη Σμύρνη από όλη την Ελλάδα αλλά και από άλλες γωνιές του πλανήτη. Αλλά και κληρικοί και φυσικά ορθόδοξοι από όλη την Τουρκία. Παρούσα και η Κοινότητα των Ορθοδόξων της Σμύρνης, στην οποία εκτός από Έλληνες συμμετέχουν και ορθόδοξοι κάτοικοι της πόλης άλλων εθνικοτήτων.
Ο νέος Μητροπολίτης Σμύρνης έγινε δεκτός με επιφωνήματα χαράς και την προσφώνηση «Άξιος» υπό τους ήχους της καμπάνας του ναού.
(politischios.gr)
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και εν αναμονή της άφιξης του Οικουμενικού πατριάρχη ο κ. Βαρθολομαίος σημείωσε: «Πρόκειται για μια ευλογημένη και συγκινητική στιγμή, καθώς ο Θεός με αξιώνει με απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχου και της Αγίας Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, να έρθω εδώ στη Σμύρνη και παράλληλα προς τα καθήκοντά μου τα οποία θα ασκώ στην Κωνσταντινούπολη, να ασχοληθώ με τις πνευματικές ανάγκες των ορθοδόξων Χριστιανών οι οποίοι διαβιούν σήμερα στη Σμύρνη. Στην ιστορική αυτή πόλη, στην κοιτίδα αυτή του πολιτισμού, του ελληνικού γένους και της Ορθοδόξου εκκλησίας και εν γένει του Χριστιανισμού. Προσεύχομαι ο Άγιος Θεός με τις πρεσβείες των πολιούχων της Σμύρνης του Αγίου Βουκόλου, του Αγίου Πολυκάρπου, της Αγίας Φωτεινής να με στηρίξουν στο έργο μου αυτό».
(politischios.gr)
Μιλώντας για το συμβολισμό της διαδοχής ενός μάρτυρα στο θρόνο της Σμύρνης 94 χρόνια μετά ο κ. Βαρθολομαίος δήλωσε «πολύ συγκινημένος». Ενώ απευθυνόμενος στους Σμυρνιούς όπου γης απηύθυνε χαιρετισμό αγάπης. «Τους διαβεβαιώ ότι θα προσεύχομαι γι’ αυτούς και ότι είμαι ανοιχτός σε κάθε ευχή, σε κάθε προσπάθεια που θα βοηθήσει τους ορθοδόξους εδώ στη Σμύρνη».
(politischios.gr)

Η ενθρόνιση χθες το απόγευμα του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης Βαρθολομαίου επισφραγίστηκε με την παράδοση σε αυτόν δύο ιστορικών και ανεκτίμητης σημασίας κειμηλίων του Ιερομάρτυρος Χρυσοστόμου.

Το πρώτο δωρίθηκε στον κ. Βαρθολομαίο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και είναι αντίγραφο της χειρόγραφης εναισίμου διατριβής (υποβάλλεται σε κάποιο πανεπιστήμιο, προκειμένου να γίνει ο συντάκτης διδάκτορας) του Χρυσοστόμου στην Ιερά Θεολογική της Χάλκης, στην οποία ο Ιερομάρτυρας σπούδασε την ιερά επιστήμη της Θεολογίας. Το πρωτότυπο της διατριβής σώζεται στην βιβλιοθήκη της Χάλκης. Θέμα της είναι: «Θέσις Θεολογική περί του ότι Μόνη των τριών μεγάλων Εκκλησιών η Ορθόδοξος Ανατολική έστι η αληθής».
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Στον νέο Μητροπολίτη ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε και ένα αργυρό Άγιο Ποτήριο.

Το δεύτερο σημαντικό κειμήλιο προσφέρθηκε από τον καθηγητή Θεολογίας, σύμβουλο των αοιδίμων Πατριαρχών Αθηναγόρου, Δημητρίου και του σημερινού πατριάρχη Βαρθολομαίου, και άρχοντα Μεγάλο Ιερομνήμονα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κ. Αριστείδη Πανώτη.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο αρχαιότερος των αξιωματούχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Αριστείδης Πανώτης, δώρισε στον Μητροπολίτη Βαρθολομαίο έγγραφο του Ιερομάρτυρα Χρυσοστόμου, με την υπογραφή του. Το έγγραφο κατέληξε στον κ. Πανώτη από τον ιδιαίτερο γραμματέα του Ιερομάρτυρος Σμύρνης Χρυσοστόμου, Λεωνίδα Φιλιππίδη, μετέπειτα καθηγητή της Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Η ενθρόνιση χθες το απόγευμα του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης Βαρθολομαίου επισφραγίστηκε με την παράδοση σε αυτόν δύο ιστορικών και ανεκτίμητης σημασίας κειμηλίων του Ιερομάρτυρος Χρυσοστόμου.

Το πρώτο δωρίθηκε στον κ. Βαρθολομαίο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και είναι αντίγραφο της χειρόγραφης εναισίμου διατριβής (υποβάλλεται σε κάποιο πανεπιστήμιο, προκειμένου να γίνει ο συντάκτης διδάκτορας) του Χρυσοστόμου στην Ιερά Θεολογική της Χάλκης, στην οποία ο Ιερομάρτυρας σπούδασε την ιερά επιστήμη της Θεολογίας. Το πρωτότυπο της διατριβής σώζεται στην βιβλιοθήκη της Χάλκης. Θέμα της είναι: «Θέσις Θεολογική περί του ότι Μόνη των τριών μεγάλων Εκκλησιών η Ορθόδοξος Ανατολική έστι η αληθής».
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Στον νέο Μητροπολίτη ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε και ένα αργυρό Άγιο Ποτήριο.

Το δεύτερο σημαντικό κειμήλιο προσφέρθηκε από τον καθηγητή Θεολογίας, σύμβουλο των αοιδίμων Πατριαρχών Αθηναγόρου, Δημητρίου και του σημερινού πατριάρχη Βαρθολομαίου, και άρχοντα Μεγάλο Ιερομνήμονα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κ. Αριστείδη Πανώτη.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο αρχαιότερος των αξιωματούχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Αριστείδης Πανώτης, δώρισε στον Μητροπολίτη Βαρθολομαίο έγγραφο του Ιερομάρτυρα Χρυσοστόμου, με την υπογραφή του. Το έγγραφο κατέληξε στον κ. Πανώτη από τον ιδιαίτερο γραμματέα του Ιερομάρτυρος Σμύρνης Χρυσοστόμου, Λεωνίδα Φιλιππίδη, μετέπειτα καθηγητή της Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

http://www.iefimerida.gr/news/290592/sygkinisi-stin-enthronisi-toy-mitropoliti-smyrnis-proti-fora-meta-ti-mikrasiatiki#ixzz4LHSfLpJS

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Α’ Ο ΦΙΛΑΓΙΟΣ

Γράφει ο Θεολόγος- Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός Ιωάννης Ελ. Σιδηράς 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Α’ 

Ο ΦΙΛΑΓΙΟΣ 

• Επέτειος εικοσιπενταετούς (1991-2016) ευκλεούς και τετιμημένης Πατριαρχίας του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στον μαρτυρικό Αποστολικό, Πατριαρχικό και Οικουμενικό θρόνο της Μητρός Αγίας Μεγάλης του Χριστού Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας. 

• Η Επετηρίδα (Ημερολόγιον) του Οικουμενικού Πατριαρχείου για το σωτήριον έτος 2016 είναι αφιερωμένη στους κατά την τελευταία εικοσιπενταετία (1991-2016) αγιοκαταταγέντας στις Αγιολογικές Δέλτους της Ορθοδόξου Εκκλησίας θεοφιλώς αθλήσαντες Αγίους και Οσίους.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στη συνέχεια

   ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Ο ΦΙΛΑΓΙΟΣ by Panagiotis Andriopoulos on Scribd

http://fanarion.blogspot.gr/2016/08/blog-post_31.html

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ – 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ε΄ 1-11)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀδελφοί, ἔχει ὡς θέμα της τὴν κλήση τοῦ Πέτρου, τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωάννη, στὰ πρῶτα στάδια τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Χριστοῦ στὴ Γαλιλαία. Τὰ πλήθη, ὁπουδήποτε μιλοῦσε ὁ Χριστός, στὶς συναγωγὲς ἢ στὸ ὕπαιθρο, συνωθοῦνταν γιὰ νὰ τὸν ἀκούσουν. Σὲ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐξόδους του, καὶ ἀκολουθούμενος ἀπὸ μεγάλο πλῆθος, βρέθηκε στὴ λίμνη Γεννησαρέτ.

Τὸ πλῆθος ποὺ εἶχε ἔρθει νὰ τὸν ἀκούσει ἦταν τόσο μεγάλο, ποὺ τὸν εἶχε περικυκλώσει καὶ τὸν πίεζε, καθὼς ἐκεῖνος στεκόταν στὴν ἄκρη τῆς λίμνης. Ἐκεῖ πρόσεξε δύο ψαράδικα, ποὺ εἶχαν ἀράξει στὴν ὄχθη καὶ τοὺς ψαράδες νὰ πλένουν τὰ δίχτυά τους. Ἦταν τὰ πλοῖα τοῦ Πέτρου καὶ τῶν ἀδελφῶν Ζεβεδαίου. Αὐτή, καθὼς φαίνεται, δὲν πρέπει νὰ ἦταν ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ὁ Χριστὸς συναντοῦσε τὰ συγκεκριμένα αὐτὰ πρόσωπα, ποὺ ἔμελλαν νὰ γίνουν μαθητές του.

Ἀφοῦ ἀνέβηκε ὁ Κύριος στὸ πλοῖο τοῦ Πέτρου, τοῦ ζήτησε νὰ ἀπομακρύνει λίγο τὸ πλοῖο ἀπὸ τὴν ὄχθη τῆς λίμνης, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ μιλήσει στὸ πλῆθος ἀπὸ κάποια ἀπόσταση, ποὺ θὰ τοῦ ἐπέτρεπε νὰ γίνει περισσότερο ἀκουστός. Μέχρι ἐδῶ ἡ ἱστορία, ὅπως τὴ διηγεῖται ὁ Εὐαγγελιστής, χρησιμεύει ὡς σκηνικὸ γιὰ ὅσα ἀκολουθοῦν καὶ στὰ ὁποῖα βρίσκεται τὸ κέντρο βάρους τῆς ὅλης περικοπῆς.

Μόλις τελειώνει τὸ λόγο του ὁ Χριστὸς ἀπευθύνεται στὸν Σίμωνα καὶ τὸν προστάζει νὰ ξανοιχτεῖ στὰ βαθιά τῆς λίμνης καὶ νὰ ρίξει ξανὰ τὰ δίχτυα γιὰ ψάρεμα. Ὁ Πέτρος –κι αὐτὸ εἶναι θαυμαστὸ ἀπὸ τὴν πλευρὰ του– παρόλο ποὺ γνωρίζει ὅτι αὐτὸ εἶναι ἀντίθετο πρὸς τοὺς νόμους τῆς

ἁλιευτικῆς τέχνης, ὄχι μόνο δὲν φέρνει ἀντίρρηση, ἀλλὰ κάνει ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ τοῦ ζητᾶ ὁ Κύριος. «Ἐπιστάτα, ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὰ δίκτυα». Δάσκαλε, ἐπειδὴ ὅμως τὸ λὲς ἐσύ, ἐγὼ θὰ ρίξω τὸ δίχτυ. Ἡ προσφώνηση «ἐπιστάτα», χωρὶς νὰ ταυτίζεται, ἀντιστοιχεῖ στὸ «ραββὶ» (=δάσκαλε). Ὁ Πέτρος εἶχε ἀποδεχτεῖ καὶ εἶχε ἤδη ἀναγνωρίσει τὸ Χριστὸ ὡς «δάσκαλο», ὅπως ἄλλωστε καὶ πολλοὶ ἄλλοι συμπατριῶτες του.

Ἡ ὁλοπρόθυμη διάθεση τοῦ Σίμωνα νὰ ἐκτελέσει ἀμέσως τὴν ἀπαίτηση τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐκπορεύεται καθόλου ἀπὸ τὴν ὅποια φιλικὴ διάθεση ἀπέναντί του. Δὲν τὸ ἔκανε ἁπλῶς καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν τοῦ χαλάσει τὸ χατίρι. Ἦταν ἡ εὐκαιρία ποὺ περίμενε, γιὰ νὰ δείξει ἔμπρακτα τὴν ἀναγνώρισή του καὶ κυρίως τὴν ἐμπιστοσύνη του στὸ πρόσωπό του.

Ἀλλά, καὶ πάλι, ἀπὸ τὴν προσφώνηση «ἐπιστάτα» ἕως τὴν προσφώνηση «Κύριε», ποὺ θὰ ἀναφωνήσει ἀργότερα ὁ Πέτρος, ἡ ἀπόσταση ἐξακολουθεῖ πάντα νὰ εἶναι πολὺ μεγάλη. Ὁ Ἰησοῦς δὲν ἦταν ἕνας πλανόδιος ὁμιλητής, φιλόσοφος ἢ δάσκαλος τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους συγχρόνους του. Ὁ Ἰησοῦς ἦταν ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἑπομένως ὁ μόνος Κύριος, ὅπως ἀναφωνοῦμε κάθε φορά στὴ Θεία Λειτουργία: «Εἰς ἅγιος, εἰς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός». Ἕνας εἶναι ἅγιος καὶ Κύριος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ Πατέρα.

Ἡ ἀπόφαση τοῦ Πέτρου νὰ ἐμπιστευτεῖ τὸν Ἰησοῦ δικαιώθηκε κατὰ τρόπο θαυμαστό, πέρα ἀπὸ κάθε προηγούμενο. Γέμισαν τὰ δίχτυα ψάρια τόσο ποὺ ἄρχισαν νὰ σχίζονται. Φώναξαν καὶ τὸ διπλανὸ ἁλιευτικό, ποὺ κι ἐκεῖνο γέμισε. Λίγο ἔλειψε νὰ προκαλέσουν ναυάγιο ἀπὸ τὸ πολὺ βάρος.

Ὁ Πέτρος κατάλαβε ὅτι αὐτὸ ποὺ εἶχε συντελεστεῖ δὲν ἦταν κάτι τὸ συνηθισμένο. Ἦταν ἕνα ἔκτακτο καὶ μοναδικὸ γεγονός. Ἦταν ἕνα σημεῖο τῆς ἐξουσίας καὶ τῆς δύναμης μὲ τὴν ὁποία ὁ Ἰησοῦς κάνει νὰ γεμίζουν τὰ δίχτυα ψάρια, ὅπως ἀλλοῦ μὲ τὴν ἴδια ἐξουσία καὶ δύναμη «ἐπιτάσσει τοῖς ἀκαθάρτοις πνεύμασι, καὶ ἐξέρχονται» (Λκ. 4, 36). Ἦταν ἕνα θαῦμα, μία πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ στὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, ποὺ δὲν ἔμεινε ἀναπάντητη.

Ἡ ἀπάντησή τους, μὲ τὸ στόμα τοῦ Πέτρου, δείχνει ὅτι ἔχουν πλήρη συναίσθηση τῆς κρισιμότητας τῆς κατάστασης. «Ἔξελθε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς ἐμοί, Κύριε», φώναξε ὁ Πέτρος, περνώντας ἀπὸ τὸ «ἐπιστάτα» στὴν ὁμολογία πίστεως, «Κύριε».

Ὁ Ἰησοῦς, τὸ διαπιστώνουν, εἶναι φορέας τῆς δύναμης τοῦ Θεοῦ καὶ ταυτόχρονα συναισθάνονται τὴν ἁμαρτωλότητά τους μπροστὰ στὸν Κύριο. Ὅσο τὸ μέτρο θὰ εἶναι ὁ ἐαυτός μας, δὲν θὰ ἀντιλαμβανόμαστε ποτὲ σὲ τί κατάσταση βρισκόμαστε.

Μὴ φοβᾶσαι, ἀπὸ τώρα θὰ ψαρεύεις ἀνθρώπους, τοῦ λέει ἁπλὰ ὁ Ἰησοῦς. Ἡ πρόσκληση ἦταν σαφής. Ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνταπόκριση τῶν μαθητῶν ἄμεση καὶ χαρακτηριστική: «ἀφέντες πάντα ἠκολούθησαν αὐτῶ». Πιὸ εὔγλωττη βραχυλογία αὐτοπροσφορᾶς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει. Σ’ Αὐτὸν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος στοὺς αἰῶνες. Ἀμήν.

π. Κ.Ι.Κ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

 http://imsk.gr/?p=3060#more-3060

Ο Απόστολος της Κυριακής 25 Σεπτεμβρίου 2016

 

(Β´ Κορ. α´ 21- β´ 4)

Αδελφοί, ὁ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. ᾿Εγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον. Οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε. ῎Εκρινα δὲ ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς. Εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ; Καὶ ἔγραψα ὑμῖν τοῦτο αὐτό, ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ἔχω ἀφ᾿ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν. ᾿Εκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Αδελφοί, ὁ Θεός, ποὺ στερεώνει κι ἐμᾶς κι ἐσᾶς στὸν Χριστὸ καὶ μᾶς ἔχρισε λαό του, εἶναι ὁ ἴδιος ποὺ μὲ τὴ σφραγίδα του μᾶς ἐγγυᾶται τὸ μέλλον καὶ σὰν πρόγευσή του δίνει μέσα στὶς καρδιές μας τὸ Πνεῦμα. Μάρτυς μου ὁ Θεός, ποὺ γνωρίζει τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου ὅτι δὲν λέω ψέματα. Δὲν ξανάρθα στὴν Κόρινθο, γιὰ νὰ μὴ σᾶς λυπήσω. Αὐτὸ δὲν σημαίνει πὼς θέλω νὰ σᾶς ἐπιβληθῶ σὲ ζητήματα τῆς πίστεως, γιατὶ σ’ αὐτὴ μένετε σταθεροί. ᾿Επειδὴ ὅμως θέλω νὰ συμβάλω στὴ χαρά σας, γι’ αὐτὸ ἔκρινα σωστὸ νὰ μὴ σᾶς φέρω λύπη, ὅταν θὰ ᾿ρθῶ ξανὰ κοντά σας. Γιατί, ἂν ἐγὼ σᾶς προκαλῶ λύπη, τότε θὰ πρέπει νὰ παίρνω χαρὰ ἀπὸ κείνους ποὺ στενοχωρῶ. Γι’ αὐτὸ σᾶς ἔγραψα ὅπως σᾶς ἔγραψα, ὥστε ὅταν ἔρθω, νὰ μὴ δοκιμάσω λύπη ἀπὸ κείνους ποὺ ἔπρεπε νὰ μοῦ δώσουν χαρά. Εἶμαι ἀπόλυτα βέβαιος πὼς ὅλοι σας πιστεύετε ὅτι ἡ δική μου χαρὰ εἶναι καὶ χαρὰ ὅλων σας. Σᾶς ἔγραψα μὲ πολλὴ ὀδύνη, μὲ πόνο στὴν καρδιὰ καὶ μὲ πολλὰ δάκρυα, ὄχι γιὰ νὰ σᾶς στενοχωρήσω, ἀλλὰ γιὰ νὰ γνωρίσετε τὴν περίσσια ἀγάπη ποὺ ἔχω γιὰ σᾶς.

 http://synodoiporia.gr