Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅρισε μέ ἐγκύκλιό Της (5721/2012, 9. 7. 2019) «τήν Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν ὡς ἡμέρα προστασίας τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ». Φέτος ἡ Κυριακή αὐτή συμπίπτει μέ τήν ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν ἀναιρεθέντων ὑπό τοῦ Ἡρώδου Ἁγίων Νηπίων (29 Δεκεμβρίου).
Καλοῦμε ὅλους τούς πολίτες τῆς Χώρας μας, νά συμμετάσχουν ἐνεργῶς στήν ἡμέρα αὐτή, πού ἀπό ἐφέτος ἀρχίζει ἡ καθιέρωσή της. Ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς γονιμοποιήσεώς του, «ἔξ ἄκρας συλλήψεως», εἶναι μοναδικός καί ἀνεπανάλληπτος καί ἄξιος κάθε προστασίας. Τό δέ δικαιώμά του στή ζωή πρέπει νά εἶναι ἀναφαίρετο καί ἀδιαπραγμάτευτο. Εἶναι, ὅμως, σέ ὅλους γνωστό τό ἐθνικό ἔγκλημα πού συντελεῖται στήν Πατρίδα μας, μέ ποταμούς αἱμάτων ἀθώων καί ἀνυπεράσπιστων βρεφῶν νά κυλοῦν καθημερινά, βρεφῶν πού φονεύονται μέσα σ’ αὐτά τά μητρικά σπλάχνα. Τό γεγονός δέν ἀποτελεῖ μόνο ἐθνική αὐτοχειρία, ἀλλά, τό κυριότερο, βδελυρό ἁμάρτημα ἐνώπιον τοῦ ζῶντος Θεοῦ.
Σήμερα λοιπόν, πού στίς Ἐκκλησίες μας θά ἀναγνωσθεῖ ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς βρεφοκτονίας ἀπό τόν Ἡρώδη, γιά τήν ὁποία «θρῆνος καί κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς ἠκούσθη», τότε πού «Ραχήλ κλαίουσα τά τέκνα αὐτῆς οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσί» (Ματθ. β΄ 18), σήμερα κι ἐμεῖς, ὅλοι οἱ νεοέλληνες, ἄς κλαύσουμε ἐνώπιον τοῦ ἁγίου Θεοῦ ἐν μετανοίᾳ καί ἄς θρηνήσουμε γιά τά 300.000 καί πλέον βρέφη πού φονεύονται κατ᾿ ἔτος μέ τήν σύμπραξη καί τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας. Μέ τή μετάνοιά μας θά ἑλκύσουμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά μήν ἀφανισθοῦμε ὡς Ἔθνος.
Ὅλοι ἄς συμμετάσχουμε σέ ἐθνικό πένθος καί πάνδημη μετάνοια καί ἄς προσευχηθοῦμε νά λάβει τέλος αὐτός ὁ φρικτός ὀλοθρεμός.
