Θαυμαστό: Νέοι γονείς με τα παιδιά τους προσκαλούν τον παπά στο σπίτι τους, στην κατ’ οίκον Εκκλησία.

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

 
Θαυμαστό, εξαίσιο και ελπιδοφόρο: Νέοι γονείς με τα παιδιά τους καλούν τον παπά στο σπίτι τους, να τους διαβάσει μια ευχή για την υγεία τους, για την εργασία τους, για τις σχέσεις τους, για την ειρήνη και την αγάπη, τη χαρά και την καλοσύνη, για την ανατροφή (την καλή και την άριστη), την προκοπή των παιδιών τους, για το σεβασμό και τη ντροπή (που, εδώ που τα λέμε, κοντεύουν να χαθούν), για να μπει και να ενοικήσει η Χάρη του Θεού στην οικογένειά τους.

Και ο παπάς, για όλα αυτά που του ζητούν, προσεύχεται

(άλλοτε ‘’εκφώνως’’, τις περισσότερες φορές "μυστικώς") για να χαριτώνονται όλοι, τα παιδιά (τι γλυκές υπάρξεις!) και οι γονείς. Να χαριτώνονται ολοένα και πιο πολύ ολοένα και πιο βαθιά, στην ψυχή και στο σώμα και στις σχέσεις τους και στις δραστηριότητές τους.

"Θέλουμε να σε καλούμε, θέλουμε να μας έρχεσαι πυκνότερα, να μας δίνες ευλογία. Χαιρόμαστε που έρχεσαι, διστάζουμε να στο ζητάμε συνέχεια για να μη σε κουράζουμε". Λέξεις και φράσεις των νέων γονέων προς τον παπά.

Οι παραπάνω λέξεις και φράσεις είναι δικές τους. Των νέων γονέων. Που δίπλα τους παίζουν ανέμελα και χαριτωμένα τα μικρά παιδιά τους.

Που με τις αισθήσεις τους τις ανοιχτές και τις άδολες προσλαμβάνουν εικόνες και λόγο: πετραχήλι, σταυρό, βιβλίο, βασιλικό, κανδήλα, εικόνα και ασπασμό της, προσευχητική στάση των γονέων, σχηματισμό του σταυρού πάνω στο σώμα, ψαλμωδία, επάλειψη με λάδι στο μέτωπο κ.ά. 

Στο κλίμα αυτό της ζεστής φιλοξενίας των νέων γονέων ακτινοβολεί φως. Που φωτίζει τα πρόσωπα, τις σχέσεις τους, τα πράγματα του βίου τους. Τα φωτίζει όλα. Εδώ το "Φως Χριστού, φαίνη πάσι". Είναι το φως του αναστημένου Χριστού το ανέσπερο.

Όσα αδιέξοδα, όσα προβλήματα και όσες δυσκολίες εναποθέτουν με αυθόρμητο και πηγαίο τρόπο οι νέοι γονείς στο πετραχήλι του παπά, φωτίζονται, αποκαθαίρονται, λειαίνουν, γλυκαίνουν, μπαίνουν σε προοπτική καλής επίλυσης και καλής, εν Θεώ, αποκατάστασης.

Στα σπίτια αυτά, με τις αναζητήσεις των νέων γονέων αναδεικνύεται η εικόνα της "κατ' οίκον Εκκλησίας". Που για την ενεργοποίησή της έκανε πρόσφατα λόγο (λόγω μέτρων κατά του αόρατου και φονικού ιού) ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος ο Β’.

Μέσα στην "κατ' οίκον Εκκλησία" των νέων οικογενειών (με τις αναζητήσεις των νέων γονέων) ιερουργείται ο Τριαδικός Θεός της εν αγάπη και εν ελευθερία κοινωνίας των προσώπων, ως σταθερό υπόδειγμα και για τον καθ' ημάς κοινωνικό βίο.

Αυτόν τον κοινωνικό βίο, που έχει απολέσει την ειλικρίνεια και τη σχέση, αντικαθιστώντας τα με το συμφέρον και τη σκληρότητα των απρόσωπων διαδικασιών. Με την αριθμοποίηση του προσώπου και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο - εικόνα του Θεού.

"Φως Χριστού, φαίνη πάσι". Φως του αναστημένου Χριστού ‘’φαίνη’’ και σε όλες τις "κατ' οίκον Εκκλησίες" των νέων οικογενειών. ‘’Δεύτε πάντα πεπλήρωται φωτός’’. Θαυμαστό, εξαίσιο και ελπιδοφόρο. Είναι η χαρά και η ειρήνη που νιώθουν με την παρουσία του παπά στο σπιτικό τους.

Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!
Χαίρετε! Ειρήνη σε όλους και σε όλα!



π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
27-5-2020

Η ομιλία του Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου στην Απόδοση του Πάσχα 26-5-2020

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε’ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΎΡΙΟ ΤΟΥ

«Ο Άγιος Γρηγόριος Ε’ παραμένει πάντα μια ζωντανή μορφή της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, έζησε στο μεταίχμιο της εποχής εκείνης, βίωσε έντονα τα μεγάλα γεγονότα που συνέβησαν όσο βρισκόταν στο πατριαρχικό αξίωμα.

Ένα αξίωμα που ήταν ένα διαρκές μαρτύριο, προσφορά προς το Έθνος και θυσία.

Σ’ αυτό το σπουδαίο εκκλησιαστικό πρόσωπο είναι αφιερωμένη η εκπομπή Γράμματα Σπουδάματα.

Θέμα της εκπομπής : «Ο Άγιος Γρηγόριος Ε’ και το μαρτύριό του»

Οικοδεσπότης ο Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος – Θεολόγος
Προσκεκλημένος ο  Ιωάννης Παπαγεωργίου,  καθηγητής φιλόλογος

Φωτίζονται  διάφορες πτυχές του πολυτάραχου βίου του, το μαρτυρικό του τέλος, τις μεγάλες τιμές που του αποδόθηκαν από την τσαρική Ρωσία στην Οδησσό, όπου μεταφέρθηκε το άψυχο κορμί του.

Κυρίως τον περίφημο αφορισμό του στην Επανάσταση του 1821 και το άγνωστο παρασκήνιο που προηγήθηκε αλλά και το γεγονός ότι παρέμεινε ακλόνητος στη θέση του, ενώ γνώριζε πολύ καλά το μαρτύριο που θα επακολουθούσε.

Ανέκδοτο -Προσευχή και τσιγάρο

Ένας καθολικός ρωτάει τον ιερέα του «πάτερ, είναι σωστό να καπνίζω όσο προσεύχομαι;» Ο ιερέας του απαντά με βεβαιότητα «όχι φυσικά, προσβάλλεις τον Θεό αν το κάνεις αυτό!». Ο πιστός, αφού σκέφτηκε για μερικά λεπτά επανήλθε ρωτώντας τον ιερέα «πάτερ, είναι σωστό να προσεύχομαι όσο καπνίζω;». Ο ιερέας το σκέφτηκε για λίγο και του απάντησε «μα φυσικά! Αυτό είναι υπέροχο!».

π. Νεόφυτος Σκαρκαλάς, ο φιλοκαλικός Γέροντας της Κοζάνης. Το αφιέρωμα που προβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε.

Κωνσταντίνος Υιός Ελένης

"...Παραμερίστε..., Απόλλωνες... και Πάνες...
με συνεπαίρνει... η Χριστιανή οπτασία ...
...στη μεσονύχτια τη φωτοχυσία ...
φερμένη από χαρμόσυνες καμπάνες...!!!"

Τα λόγια αυτά τού Κωστή Παλαμά,

στην ψυχή τού Αυτοκράτορα Αγίου Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Στην φωτογραφία, το άγαλμα του, εκεί που ανακηρύχθηκε Αυτοκράτορας·

στο Εβόρακον (Υόρκη) τής Αγγλίας, την μητροπολιτική πόλη τής Νέας Υόρκης.

Στο μέλλον, παραπλεύρως τού αγάλματος, θα τοποθετηθούν σμιλεμένα

σε Πεντελικό μάρμαρο, τα παράσημα του :

Οι ανά τους αιώνες, λασπώδεις εναντίον του κατηγορίες, μικρόνοων ανθρώπων, που η καχεκτικότητα τής ψυχής τους δεν μπορεί να υποφέρει το μεγάλο· ούτε τού Θεού, ούτε των Ανθρώπων.

Αν όμως αδικούν έτσι τον Πατέρα τους, τα ίδια τα Παιδιά του, χωρίς να καταλαβαίνουν τι κληρονομιά τους άφησε και πόσο ψηλά σκέκει το άστρο τους μεσ’την υφήλιο· υπάρχουν ωστόσο πιό μακρυνοί πνευματικοί συγγενείς, που βει. ﷽﷽﷽﷽﷽ως σκτων είναι κληρονό

έχουν καταλάβει.

Όπως ο Αυστριακός θεατρικός συγγραφέας Στέφαν Τσβάϊχ, αυτός που αυτοκτόνησε όταν έμπαναν το 1938 οι Γερμανοί στην Βιέννη· που τόσο τιμά

την Πόλη-Δώρο, τού Κωσταντίνου στην Ανθρωπότητα, λέγοντας,

πως η υφήλιος μετά την Άλωση τής Κωνσταντίνου-Πόλεως, ζεί στον απόηχο

που έκανε ο γδούπος τής Κερκόπορτας, πέφτοντας.

Πολλά μπορούμε να πούμε, γιά τα δώρα τού Αγίου Κωνσταντίνου στην Υφήλιο·

ένα κύριο εξ αυτών, η Ανεξιθρησκεία (Διάταγμα των Μεδιολάνων· 313 μ.Χ.),

που δίνει το δικαίωμα στον Άνθρωπο, χωρίς διωγμό ( ! ),να διαλέγει “θεό”, πηγαίνοντας ακόμα και κόντρα στον Αληθινό· υπηρετώντας έτσι την ανάγκη πολλές φορές τού Ανθρώπου, να μάθει –εν ελευθερία- μέσα από τα λάθη του.

Ας το σκεφθεί αυτό η Ανθρωπότης, στην αργία μιάς Κυριακής, που είναι κι αυτή θέσπισμα τού Κωνσταντίνου!

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός

Ευτυχισμένοι, όσοι την κορώνα που τους έδωσε ο Θεός, την χρησιμοποιούν

για να κάνουν και τους άλλους Βασιλιάδες.
Δυστυχισμένοι οι άνθρωποι, που την "κορώνα" που τους κούνησε ο εωσφόρος, εξαπατημένοι την κουνάνε κι αυτοί, για να κάνουν τον εαυτό τους κ τους άλλους δούλους.

Ιστολόγιο Τάλαντο : -Ξύπνα βασιλιά!

Ιστολόγιο Τάλαντο : -Ξύπνα βασιλιά!: Ήταν μεσάνυχτα και ο Κωνσταντίνος κοιμόταν ήσυχα στο διαμέρισμά του. -Ξύπνα, βασιλιά, ξύπνα γρήγορα, τον κτύπησε κάποιος δυνατά. Ελευθ...