Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022

Ο ΘΕΟΣ ΕΛΕΕΙ


Ο Θεός δεν ελεεί τον άνθρωπο, επειδή τάχα το αξίζει ή επειδή το θέλει ή επειδή τρέχει προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά επειδή ο Ίδιος είναι φιλάνθρωπος, πολυεύσπλαχνος και πολυέλαιος. Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει σχετικά για το Θεώ, «Τι ουν ερούμεν; μη αδικία παρά τω Θεώ; μη γένοιτο. τω γαρ Μωϋσεί λέγει· ελεήσω ον αν ελεώ, και οικτιρήσω ον αν οικτίρω. άρα ουν ου του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού» (Ρω. θ´,14-16). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να θέλει και να επιζητεί το έλεος του Θεού. Πρέπει όμως να γνωρίζει ότι υπάρχει ο κίνδυνος να το εμποδίζει και να μη το αναγνωρίζει, γιατί και αυτή η θέλησή του και η προσπάθειά του για την πνευματική του προκοπή γίνεται πάλι με τη βοήθεια της χάρης του Θεού, σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, «μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε· ο Θεός γαρ εστιν ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν υπέρ της ευδοκίας» (Φιλ. β´,12-13). Δόξα τω Θεώ λοιπόν για όλα.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο ΑΦΘΑΣΤΟΣ

 

Όταν κάποτε οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς έστειλαν υπηρέτες για να πιάσουν το Χριστό, κανένας δεν τόλμησε να απλώσει χέρι επάνω Του. « Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος »( Ιω. ζ’, 45-46). Ενθουσιάστηκαν τόσο οι υπηρέτες από τα λόγια του Κυρίου, που τους είπαν ότι, δεν έχει μιλήσει ποτέ έτσι άνθρωπος όπως αυτός ο άνθρωπος. Ποιος λοιπόν μπορεί να πει για τον εαυτό του ή για κάποιον άλλον, ότι αυτός μιλάει καλλίτερα από το Χριστό;

Δυστυχώς όμως, όπως τότε τα λόγια του Κυρίου δεν άρεσαν στους Φαρισαίους, έτσι και μεταγενέστερα δεν αρέσουν σε πολλούς άλλους. Ο Απόστολος Παύλος γράφει σχετικά στον Τιμόθεο, « ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται »( Β’ Τιμ. δ’, 3-4). Δεν είναι λοιπόν σωστό ένας πιστός, να μη υψώνει το Χριστό που λέει την αλήθεια, αλλά να υψώνει άλλους που λένε παραμύθια.

 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ

  

α) Ναι μεν είναι ωραίο να πιστεύει και να αισθάνεται κανείς ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας του, αλλά πρέπει να γνωρίζει και τη συμβουλή του Αποστόλου Παύλου, « μετὰ φόβου καὶ τρόμου τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν κατεργάζεσθε »(Φιλ. β’, 12).

β) Ναι μεν είναι ωραίο να λένε κάποιοι ότι είναι μαθητές του Χριστού, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Χριστός είπε στους Μαθητές Του, « ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις »( Ιω. ιγ’, 35).

γ) Ναι μεν είναι ωραίο να λένε κάποιοι ότι, « ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν »( Ιω. α’,13 ), αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι, « Πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται »( Α’ Ιω. γ’, 9).

δ) Ναι μεν είναι ωραίο να λέει κάποιος ότι αγαπάει το Χριστό, αλλά πρέπει να γνωρίζει ότι ο Χριστός είπε, « ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτὰς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με »( Ιω. ιδ’, 21).

ε) Ναι μεν είναι ωραίο να λένε κάποιοι ότι είναι φίλοι του Χριστού, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Χριστός είπε στους Μαθητές Του, «ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐὰν ποιῆτε ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν » (Ιω. ιε’, 14).

στ)  Υπάρχουν και  άλλα ναι μεν, αλλά, αλλά  είναι πολλά.

 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...