Απολυτίκιο Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

«Μνήμη δικαίου μετ’ ἐγκωμίων,

σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε.

Ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως τῶν Προφητῶν σεβασμιώτερος,

ὅτι καὶ ἐν ρείθροις βαπτίσας κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον,

ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας,

χαίρων εὐαγγελίσω καὶ τοῖς ἐν Ἅδη,

Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκὶ

τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου,

καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος».

Όταν θέλομε να τιμήσουμε ένα δίκαιο άνθρωπο, τον επαινούμε με ύμνους· 

για σένα Πρόδρομε, θα είναι αρκετή η μαρτυρία του Χριστού·  

διότι πράγματι ήσουν ο πιο σπουδαίος απο τους προφήτες και αξίζεις τον σεβασμό, 

διότι αξιώθηκε να βαπτίσεις Αυτόν που φώναζες σε όλους οτι θα έλθει.

Γι' αυτό, επειδή αγωνίσθηκες με όλες σου τις δυνάμεις για την αλήθεια, 

με χαρά έφερες και στους νεκρούς του Άδη την είδηση,
ότι έγινε άνθρωπος ο Θεός,

οποίος παίρνει την αμαρτία του κόσμου

και μας δείχνει απέραντη αγάπη.   

(μετάφραση είναι της Γεωργίας Μπάκα , απο το βιβλιο Αγιος Ιωάννης ο Πρόδορομος , εκδόσεις Σαΐτη)

Προσευχή για τους άνεργους και απολυμένους για στήριξη και εύρεση εργασίας

 

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος . Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.

Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά
ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.

Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σου. Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί, καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου, ὅτι Σωτήρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἠμῶν.
Βαπτιστά τοῦ Χριστοῦ, πάντων ἠμῶν μνήσθητι, ἴνα ρυσθῶμεν τῶν ἀνομιῶν ἠμῶν, σοί γάρ ἐδόθη χάρις, πρεσβεύειν ὑπέρ ἠμῶν.
Βίον ἔνθεον, καλῶς ἀνύσας, σκεῦος τίμιόν του Παρακλήτου, ἀνεδείχθης θεοφόρε Ἀρσένιε, καί τῶν θαυμάτων τήν χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε,
δωρήσασθαι, ἠμίν τό μέγα ἔλεος.

Έχει πάθει μεγάλη ζημιά ο κόσμος από την τηλεόραση

 -              Γέροντα, τώρα υπάρχει τέτ...οια τηλεοπτική επικοινωνία, ώστε το ίδιο λεπτό μπορεί να δη κανείς γεγονότα που συμβαίνουν στην άλλη άκρη της γης.
- Μόνον τον εαυτό τους δεν βλέπουν οι άνθρωποι, όλο τον κόσμο τον βλέπουν. Τώρα καταστρέφεται ο κόσμος από το μυαλό του. Δεν είναι ότι τους καταστρέφει ο Θεος
- Γέροντα, η τηλεόραση κάνει πολύ κακό.
Αν κάνη, λέει! Ήρθε κάποιος και μου έλεγε: “Η τηλεόραση, Πάτερ, είναι καλή”. “Καλά είναι τα αυγά, του λέω, άμα τα ανακατέψης όμως με

Μεροκάματο ή ανεξάντλητα αγαθά;

«Ο Σύρος Μαϋσιμάς ήταν ένας πτωχός χωρικός. Είχε ένα μόνο ρούχο, το οποίο συνήθως διόρθωνε, ράβοντας μπαλώματα επάνω στα παπλώματα. Είχε όμως μεγάλη αγάπη στους ξένους και τους φτωχούς, για τους οποίους κρατούσε πάντα ανοιχτές τις πόρτες της καλύβας του. Είχε δυο πιθάρια, το ένα γεμάτο σιτάρι και το άλλο γεμάτο λάδι και από αυτό έδινε σε όσους τον επισκέπτονταν. Συνέβαινε δε τούτο το θαυμαστό. Το σιτάρι και το λάδι δεν τελείωναν ποτέ και ότι τα πιθάρια ήσαν πάντα γεμάτα, όπως άλλοτε επί Ηλιού του προφήτη είχε συμβεί με την υδρία του αλεύρου και τον καμψάκη του ελαίου της Χήρας εις τα Σαρεπτά της Σιδωνίας» ( Γ΄ Βασ. ιζ΄9-16, Συναξάρι, 23 Ιανουαρίου ) .

Ό,τι κέρδισε ο Αδάμ, προτιμώντας τη γη και τα γήινα και εγκαταλείποντας τον Θεό, ήταν ένα κομμάτι ψωμί κι αυτό «εν ιδρώτι του προσώπου του» ( Γεν. γ΄ 19 ) . Ο άγιος Μαϋσιμάς , αφοσιωμένος στην αγάπη του Θεού και των συνανθρώπων του, διατηρούσε γεμάτα τα πιθάρια του με σιτάρι και λάδι. Στον Αδάμ, η γη δεν μπορούσε να δώσει τίποτε περισσότερο από ένα κομμάτι ψωμί. Στον Μαϋσιμά, ο Θεός κρατούσε γεμάτα τα πιθάρια του.

Εξαρτάται λοιπόν από πού ο άνθρωπος περιμένει τη ζωή και την ευτυχία του. Εάν στρέφεται στη γη και τα αισθητά αγαθά της, από εκεί δεν έχει να εξασφαλίσει παρά ένα φτωχό μεροκάματο. Εάν ο άνθρωπος κτυπά την πόρτα του Θεού, τότε γεμίζει τις αποθήκες του με ανεξάντλητα αγαθά.

Ο Άσωτος υιός, ζώντας μακριά από το σπίτι του πατέρα του, όχι μόνο εξόδευσε και την τελευταία πεντάρα της «ουσίας» του, αλλά και κατάντησε να τρέφεται με λίγα «ξυλοκέρατα»  και αυτά κλεμμένα. Ο Χριστός , ευλογώντας τους «πέντε άρτους και τους δύο ιχθύας» , τους πολλαπλασιάζει, ώστε να φάνε και κα χορτάσουν «πεντακισχίλιοι άνδρες, χωρίς γυναικών και παιδίων» ( Ματθ. ιδ΄21 ). Στον οίκο του Θεού Πατέρα, «οι άρτοι περισσεύουν» ( Λουκ. ιε΄17 ), στην εξορία της αποστασίας, τα αγαθά στερεύουν και ο άνθρωπος λιμοκτονεί. Αυτήν ακριβώς την εμπειρία εκφράζει η Εκκλησία, κατά την Ακολουθία της Αρτοκλασίας  και  της Ευλογίας των Άρτων , με τη γνωστή δήλωση: «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού».

Από το βιβλίο: «+ Μητροπολίτου Αχελώου
ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ)
ΟΙ ΑΕΤΟΙ
Ορθόδοξο Θεολογικό Αγιολόγιο»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Οι Έλληνες εμπιστεύονται περισσότερο τον Στρατό και την εκκλησία.....

Κυκλοφόρησε η τετραμηνιαία συνδρομητική ποσοτική έρευνα της METRON ANALYSIS με δείγμα 2.204 άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω.

Η έρευνα διεξήχθη από 15/11 έως 05/12/2011.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα της έρευνας για το ποιους
θεσμούς εμπιστεύονται περισσότερο οι Έλληνες και για την συχνότητα χρήσης και την αξιοπιστία των Μ.Μ.Ε.

Δείτε τα σχετικά γραφήματα και την ανάλυσή τους.

‘Πόσο εμπιστεύεστε κάθε έναν από τους παρακάτω θεσμούς;’

(Μέση τιμή: Κλίμακα 0-10, όπου 0 σημαίνει Καμία εμπιστοσύνη

και 10 Απόλυτη Εμπιστοσύνη)

Άνοδο καταγράφουν οι δείκτες εμπιστοσύνης των περισσότερων μη διαιρετικών (μη πολιτικών) θεσμών. Η εμπιστοσύνη στο Στρατό αυξάνει σημαντικά στο 6.3

από 5.8 και συνεχίζει να τον κατατάσσει στην πρώτη θέση. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η εμπιστοσύνη προς την Εκκλησία με μέση τιμή 5.1 από 5.0. Ακολουθεί η Αστυνομία με 4.9 από 4.7 (άνοδος μετά την πτώση του Ιουλίου). Ιδιαίτερα η εμπιστοσύνη στο Κοινοβούλιο, η οποία είναι και το μέτρο με το οποίο καταγράφεται συνήθως η πολιτική εμπιστοσύνη κινείται στο 2.8 από 3.0 τον Ιούλιο αντανακλώντας την κρίση εμπιστοσύνης που γιγαντώθηκε κατά το τετράμηνο που πέρασε. Επισημαίνουμε τέλος και την εμπιστοσύνη προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο βρίσκεται στην τελευταία θέση με άνοδο όμως (2.3 από 1.9). Άνοδο παρουσίασαν και οι Συνδικαλιστικές ενώσεις με 2.8 από 2.4 τον Ιούλιο.

Αρρώστιες και ατυχήματα από κατάρα

                      Πολλές αρρώστιες που δεν βρίσκουν οι γιατροί από τι είναι, μπορεί να είναι από κατάρα. Τι να βρουν οι γιατροί, την κατάρα; Μια φορά μου έφεραν στο Καλύβι έναν παράλυτο. Ολόκληρος άνδρας δεν μπορούσε να καθήση. Το κορμί του ήταν τεντωμένο σαν ξύλο. Τον κουβαλούσε ένας στην πλάτη και ένας άλλος τον κρατούσε από πίσω. Του έβαλα δυό κούτσουρα και ακουμπούσε λίγο ο καημένος. Μου λένε αυτοί που τον συνόδευαν: “Από δεκαπέντε χρονών παιδί είναι σ' αυτήν την κατάσταση και έχουν περάσει δεκαοκτώ χρόνια από τότε”. “Μα πως στα καλά καθούμενα να το πάθη αυτό; είπα. Δεν μπορεί, κάτι συμβαίνει”. Έψαξα από δω-από 'κει και βρήκα ότι κάποιος τον είχε καταρασθή. Τι είχε συμβή; Κάποτε πήγαινε με το αστικό στην σχολή του και καθόταν σε μια θέση τεντωμένος. Σε κάποια στάση μπήκε ένας ηλικιωμένος παπάς και ένα γεροντάκι και στάθηκαν όρθιοι δίπλα του. Τότε του είπε ένας: “Σήκω, να καθήσουν οι μεγάλοι”. Αυτός

Η διόρθωση του βίου συνίσταται στην εσωτερική μεταμόρφωση και όχι στην εξωτερική αλλαγή τρόπων . Πώς ο εχθρός προσπαθεί να μας παραπλανήσει.

Το τελευταίο γράμμα σου μ’ έκανε να χαρώ! Η σκέψη σου έχει λαμπικαριστεί και η καρδιά σου κατευθύνεται προς την αλήθεια και τη σωτηρία!

Έχεις αρχίσει να κάνεις ό,τι χρειάζεται. Ο Θεός βοηθός! Όλες οι αποφάσεις σου για τον μελλοντικό νέο τρόπο ζωής σου είναι καλές. Ωστόσο, για να μη γίνεις μονόπλευρη μέσα στον ενθουσιασμό σου , σπεύδω να σου δώσω μερικές συμβουλές.

Από δω κι εμπρός , όταν κάνεις κάτι, να δίνεις μεγαλύτερη προσοχή στην εσωτερική σου διάθεση και προαίρεση, παρά στην πράξη καθεαυτή. Προς το παρόν ας μην αλλάξουν  οι εξωτερικές εκδηλώσεις σου, εκτός μόνο από εκείνες που από την ίδια τους τη φύση τους επενεργούν βλαπτικά στην καρδιά, προξενώντας ματαιοδοξία, δημιουργώντας σύγχυση  λογισμών, γεννώντας ανώφελες επιθυμίες κ.λπ. Βέβαια, η μεταμόρφωσή σου πρέπει να φτάνει ως τους εξωτερικούς τρόπους και τις καθημερινές συνήθειές σου, που θ’ αλλάξουν όμως όχι τόσο ως προς τη μορφή όσο ως προς το πνεύμα με το οποίο θα γίνονται. Έτσι, εξωτερικά όλα θα παραμείνουν απαράλλαχτα – με λίγες εξαιρέσεις, όπως είπα- αλλά το πνεύμα θα είναι εντελώς διαφορετικό. Η προσωρινή διατήρηση των εξωτερικών συνηθειών σου έχει ένα πλεονέκτημα: Η αλλαγή σου δεν θα είναι ολοφάνερη στους άλλους.

Έπειτα, όπως γνωρίζεις ήδη, η υλοποίηση του σχεδίου για την αναγέννησή σου δεν είναι απλή υπόθεση. Πόσα εσωτερικά και εξωτερικά εμπόδια υπάρχουν! Να προετοιμάζεσαι όχι για περίπατο, αλλά για πόλεμο! Ζήτα, λοιπόν, από τον Κύριο να σε οπλίσει με υπομονή και δύναμη, ώστε ν’ αντιμετωπίσεις με επιτυχία κάθε δυσκολία. Μην εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου. Απόθεσε όλες σου τις ελπίδες στον Θεό, κι Εκείνος θα είναι κοντά σου κάθε στιγμή.

Μη νομίζεις, πάντως, ότι στον πόλεμο, για τον οποίο ετοιμάζεσαι, θα νικάς πάντα. Πολλές φορές θα κακοπαθήσεις, πολλές φορές θα πονέσεις, πολλές φορές θα κλάψεις. Άλλωστε, προσπαθώντας να είσαι προσεκτική και ακριβής στην τήρηση των θείων εντολών, δεν θ’ αποφύγεις και λάθη, αστοχίες, αδεξιότητες, γκάφες. Πάρ’ το απόφαση: Δεν γίνεται αλλιώς. Ωστόσο, μη φοβάσαι! Βλέπεις, γνωρίζεις και περιμένεις πως η ζωή σου θα είναι γεμάτη αντιξοότητες, στενοχώριες και δυσκολίες.

Ένα μόνο πράγμα σου χρειάζεται, πέρα από τη θεϊκή βοήθεια: μεγάλο θάρρος! Ό,τι κι αν συμβεί, μη λιποψυχήσεις. Προχώρα στο δρόμο της νέας ζωής σου με αλύγιστη γενναιοψυχία, ακλόνητη καρτερικότητα και ψυχική ευστάθεια. Ανεξάρτητα από τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες σου, πρέπει να παραδώσεις τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού.

Από τους βίους των αγίων διαπιστώνουμε πως ο Κύριος καθοδηγεί και στηρίζει όσους Τον αγαπούν θερμά και Του αφιερώνουν τη ζωή τους. Εκείνος, βέβαια, για να σε παιδαγωγήσει και να σε δοκιμάσει, θα επιτρέψει ακόμα και στον εχθρό να σε πειράξει. Και σ’ αυτήν την περίπτωση, όμως, θα σε βοηθήσει. «Δεν θα επιτρέψει σε κανένα πειρασμό να ξεπεράσει τις δυνάμεις σου˙ αλλά, όταν έρθει ο πειρασμός, θα δώσει μαζί και τη διέξοδο, ώστε να μπορέσεις να τον αντέξεις» ( Α΄ Κορ. 10:13 ). Όλα προέρχονται ή παραχωρούνται από τον Θεό. Ωστόσο οι βουλές και οι μέθοδοί Του είναι ανεξιχνίαστες. Ακόμα κι ένας άνθρωπος που χειραγωγείται απ’ Αυτόν, τις διακρίνει μόνο σαν κοιτάξει πίσω, έπειτα από κάθε γεγονός. Πόσο σοφή είναι, επομένως η συνεχής προσευχή, «Κύριε ,όπως θέλεις και όπως ξέρεις ελέησέ με», που μας συνιστά ο αββάς Μακάριος ο Αιγύπτιος! Αναθέτοντας τον εαυτό σου στον Θεό μ’ αυτή την προσευχή, βάζεις το πιο γερό θεμέλιο στον αγώνα σου: την εμπιστοσύνη στη θεία πρόνοια και την ελπίδα στη θεία βοήθεια…

«Από το βιβλίο: «ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
γράμματα σε μια ψυχή»
ΕΚΔΟΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΙΙΚΗΣ 2000

ΠΡΟΕΟΡΤΙΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

Η Παρθένος σήμερον, τον προαιώνιον Λόγον, εν σπηλαίω έρχεται, αποτεκείν απορρήτως. Χόρευε, η οικουμένη ακουτισθείσα, δόξασον, μετά Αγγέλων και των ποιμένων, βουληθέντα εποφθήναι, Παιδίον νέον, τον προ αιώνων Θεόν.

 

H Παρθένος σήμερα, τον Λόγο (Χριστό) που υπήρχε πρίν να δημιουργηθούν οι αιώνες, έρχεται στο σπήλαιο για να γεννήσει μυστικώς. Άς χορέψει η οικουμένη ακούγοντας (το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης), ας δοξάσει μαζί με τους αγγέλους και τους βοσκούς, εκείνον που θέλησε να μας φανερωθεί, σαν παιδί νέο, τον προαιώνιο Θεό. 

η μετάφραση απο :  http://www.sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?id=2290

Η Αγία Προσκομιδή

Ο χώρος στον οποίο προετοιμάζονται τα Τίμια Δώρα και μνημονεύονται οι ψυχές ονομάζεται Αγία Προσκομιδή. Αφού λοιπόν ενδυθούν τα άμφια τους ο διάκονος και ο ιερέας έτσι λαμπεροί σαν ουράνιοι άνθρωποι ξεκινούν την προσκομιδή. Όλο αυτό το μέρος της Ακολουθίας σκοπό έχει την προετοιμασία των αναγκαίων για την Θεία Ευχαριστία. Καθώς η τελετή της προσκομιδής δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προετοιμασία της Λειτουργίας, η Εκκλησία τη συνέδεσε με την ανάμνηση των πρώτων χρόνων της ζωής του Χριστού, τότε που Εκείνος προετοιμαζόταν για το έργο Του, για τα πάθη και τον θάνατό Του. Η προετοιμασία αυτή γίνεται μέσα στο ιερό με τα βημόθυρα και τα βήλα κλειστά, μακριά από τα μάτια των πιστών, όπως μυστικά ετοιμαζόταν ο Χριστός τα πρώτα χρόνια της επίγειας ζωής Του για τη δημόσια δράση Του.

Κατόπιν και οι δύο πλένουν τα χέρια τους και αφού κάνουν τρεις μετάνοιες ο καθένας λέγουν «ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλω και ελέησόν με» τρεις φορές και κατόπιν ο ιερέας βάζει «ευλογητός» και πλησιάζουν στην Αγία Πρόθεση που βρίσκεται από αριστερά της Αγίας Τραπέζης και πήρε το όνομά της γιατί σε αυτό το σημείο του Ιερού τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού συγκεντρώνονταν, δηλαδή προτίθενται όλες οι προσφορές των χριστιανών για την κοινή τράπεζα. Ο ιερέας παίρνει ένα από τα πρόσφορα τα οποία προσφέρονται, το σφραγίζει με την Αγία λόγχη σταυροειδώς, εικονίζοντας έτσι το σωτήριο πάθος του Χριστού, ως ανάμνηση των παθημάτων Του και λέγει τρεις φορές «εις ανάμνηση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού». 

Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ

 Ἰδιόμελα

 Ἦχος β´.

Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ὅτι ὤφθης ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος δι' ἡμᾶς; ἕκαστον γὰρ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων, τὴν εὐχαριστίαν σοι προσάγει· οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον, οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα, οἱ Μάγοι τὰ δῶρα, οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα, ἡ γῆ τὸ σπήλαιον, ἡ ἔρημος τὴν φάτνην· ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον· ὁ πρὸ αἰώνων Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.

Τι να σου προσφέρουμε Χριστέ, ότι φανερώθηκες επάνω στη γη ως άνθρωπος για εμάς; γιατί το κάθε κτίσμα που δημιούργησες σου προσφέρει την ευχαριστία του· οι Αγγελοι τον ύμνο, οι ουρανοί τον Αστέρα, οι Μάγοι τα δώρα, οι Βοσκοί το θαύμα, η γη το σπήλαιο, η έρημος την φάτνη· και εμείς την Παρθένο Μητέρα· ο πρό αιώνων Θεός ελέησε μας.

Ή δικαιολογία οφείλεται στον εγωισμό

 - Γέροντα, όταν δεν δικαιολογώ τους άλλους γιά μιά πράξη τους, αυτό σημαίνει ότι
έχω σκληρή καρδιά;
- Δεν δικαιολογείς τους άλλους και δικαιολογείς τον εαυτό σου; Μεθαύριο και ό Χριστός
δεν θά σε δικαιολόγηση. Μπορεί σε μιά στιγμή ή καρδιά του άνθρωπου νά γίνη σκληρή σάν
πέτρα, αν φερθή με κακία, και σε μιά στιγμή νά γίνη πολύ τρυφερή, αν φερθή με αγάπη. Νά
απόκτησης μητρική καρδιά. Βλέπεις, ή μάνα όλα τά συγχωρεί και καμμιά φορά κάνει πώς δεν βλεπει
 

Η υπερηφάνεια γελοιοποιεί τον άνθρωπο

-Γέροντα, τί είναι αυτό που μας κάνει να... θέλουμε να γίνη γνωστό στους άλλους ό,τι καλό κάνουμε, ενώ έχει τόση γλυκύτητα, τόση απαλάδα, το να ζη και να εργάζεται κανείς στην αφάνεια;

-Το πιο σπουδαίο είναι ότι, όταν ο άνθρωπος έχη εσωτερικότητα και προσπαθή να μη γίνεται γνωστό το καλό που κάνει, είναι αισθητό στους άλλους όλοι τον ευλαβούνται και τον αγαπούν, χωρίς ο ίδιος να το καταλαβαίνη.