Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Κραυγή αγωνίας από Αρχιεπίσκοπο σε Παπαδήμο για την Ελλάδα

www.romfea.gr
Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης - 11.57
Κραυγή αγωνίας για το μέλλον του τόπου που υποθηκεύεται απευθύνει με επιστολή του ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος στον Πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο.
Ο Αρχιεπίσκοπος χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα αναφέρει στην επιστολή του πως η υπομονή των Ελλήνων εξαντλήθηκε και δεν μπορεί να αγνοείται ο κίνδυνος κοινωνικής ανάφλεξης “ούτε από εκείνους που διατάσσουν, ούτε από εκείνους που εκτελούν τις φονικές συνταγές τους».
Συντάξεις κόπηκαν, μεροκαματιάρηδες είναι σε απόγνωση και η ανασφάλεια έχει φωλιάσει σε κάθε ελληνικό σπίτι, σημειώνει ο κ. Ιερώνυμος.
Μόνα θετικά σημάδια είναι πως αυτές τις ώρες, λέει ο κ. Ιερώνυμος, ξεπροβάλλει το φιλότιμο και ο αγνός πατριωτισμός των Ελλήνων που στηρίζουν  τους απελπισμένους.
Ο Αρχιεπίσκοπος χαρακτηρίζει όλες τις πολιτικές που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα (Βλ. Μνημόνιο) αποτυχημένες, υπογραμμίζοντας πως δεν είναι δυνατόν να ζητούνται και άλλα σκληρότερα, επώδυνα και άδικα μέτρα «στην ίδια αδιέξοδη και αποτυχημένη γραμμή του πρόσφατου παρελθόντος μας».
«Ζητούνται ακόμη μεγαλύτερες δόσεις ενός φαρμάκου που αποδεικνύεται θανατηφόρο» λέει ο Αρχιεπίσκοπος στην επιστολή του στον Πρωθυπουργό και αφήνει αιχμές για την επιθυμία τους να υποθηκεύσουν την εθνική μας κυριαρχία.
«Υποθηκεύουν τον πλούτο που έχουμε, αλλά και αυτόν που μπορεί να αποκτήσουμε στα εδάφη και τις θάλασσές μας», κάνοντας λόγο για «ύποπτη εμμονή σε αποτυχημένες συνταγές. Και είναι προκλητικές οι αξιώσεις τους σε βάρος της Εθνικής μας κυριαρχίας».
Ο Αρχιεπίσκοπος καλεί όλους να αποκρούσουν τους έξωθεν εκβιασμούς και τις θανατηφόρες συνταγές τους, υποστηρίζοντας πως η Ελλάδα δεν μπορεί να χαθεί ούτε γιατί κάποιοι το πίστεψαν, ούτε γιατί κάποιοι μπορεί να το θέλουν».
Ολόκληρη η επιστολή:
Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,
Σπαράσσεται η καρδιά και θολώνει ο νους μας με όσα συνέβησαν τους τελευταίους καιρούς και εξακολουθούν να συμβαίνουν στον Τόπο μας.
Άνθρωποι με αξιοπρέπεια χάνουν, από τη μία στιγμή στην άλλη, τη δουλειά, ακόμη και το σπίτι τους.
Το φαινόμενο των αστέγων, αλλά και των πεινασμένων – φαινόμενο κατοχικών εποχών – παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις. Οι άνεργοι αυξάνονται κατά χιλιάδες μέρα με τη μέρα.
Το ίδιο και τα λουκέτα μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Τα νέα παιδιά, τα καλύτερα μυαλά του Τόπου, παίρνουν τον δρόμο της μετανάστευσης.

Μη φοβάσαι. Αγώνας είναι και θα έχουμε και τραύματα. Με την εξομολόγηση αυτά θεραπεύοντα {Γερ Παισιος }




Για μια σωστή εξομολόγηση
Να δένουμε το τραύμα μας
 Γέροντα, όταν στον αγώνα μου έχω πτώσεις, πανικοβάλλομαι.
- Μη φοβάσαι. Αγώνας είναι και θα έχουμε και τραύματα. Με την εξομολόγηση αυτά θεραπεύονται. Βλέπεις, οι στρατιώτες στον πόλεμο..., όταν τραυματίζωνται επάνω στην μάχη, τρέχουν αμέσως στον γιατρό, δένουν το τραύμα τους και συνεχίζουν να πολεμούν φιλότιμα. Εν τω μεταξύ αποκτούν και πείρα από τον τραυματισμό και προφυλάγονται καλύτερα, ώστε να μην ξανατραυματισθούν. Έτσι και εμείς, όταν τραυματιζώμαστε πάνω στον αγώνα μας, δεν πρέπει να δειλιάζουμε, αλλά να τρέχουμε στον γιατρό – στον πνευματικό -, να του δείχνουμε το τραύμα μας, να θεραπευώμαστε πνευματικά, και πάλι να συνεχίζουμε «τον καλόν αγώνα»[iii]. Κακό είναι, όταν δεν ψάχνουμε να βρούμε τους φοβερούς εχθρούς της ψυχής, τα πάθη, και δεν αγωνιζώμαστε, για να τους εξοντώσουμε.

- Γέροντα, μερικοί από φιλότιμο δεν πάνε να εξομολογηθούν. «Αφού μπορεί να ξανακάνω το ίδιο σφάλμα, λένε, για ποιο λόγο να πάω να το εξομολογηθώ; για να κοροϊδεύω τον παπά;».
- Αυτό δεν είναι σωστό! Είναι σαν να λέη ένας στρατιώτης, όταν τραυματίζεται: «Αφού ο πόλεμος δεν τέλειωσε και μπορεί πάλι να τραυματισθώ, γιατί να δέσω το τραύμα μου;». Αλλά, αν δεν το δέση, θα πάθη αιμορραγία και θα πεθάνη. Μπορεί από φιλότιμο να μην πηγαίνουν να εξομολογηθούν, τελικά όμως αχρηστεύονται. Ο διάβολος, βλέπεις, εκμεταλλεύεται και τα χαρίσματα. Αν δεν καθαρίζουμε με την εξομολόγηση την ψυχή μας, όταν πέφτουμε και λερωνώμαστε, με τον λογισμό ότι πάλι θα πέσουμε και θα λερωθούμε, προσθέτουμε λάσπες πάνω στις παλιές λάσπες και είναι δύσκολο μετά να καθαρίσουν


 Πηγή: Από το βιβλίο: "Γέροντος Παϊσίου Λόγοι", Τόμος Γ΄ πνευματικος αγωνας


                                          !! !!!   Την αγια του ΕΥΧΗ  να  έχουμε !!!!!!
  
                                             
    ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  2 ΦΕΒ 2012

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων. Ἁγιασμένοι τόποι{Γερ πορφυριος}

Ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων. Ἁγιασμένοι τόποι
 - Θὰ σοῦ δώσω ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβεις. Φαντάσου μιὰ πόλη μὲ πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οἱ ὁποῖοι ἁμαρτάνουν. Σ’ ἕνα Μοναστήρι ἐκεῖ ζεῖ ἕνας μοναχὸς ἀσκητής, ὁ ὁποῖος σηκώνει τὰ καθαρὰ χέρια του στὸν Θεὸ καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ μὴν τιμωρήσει ὅλες αὐτὲς τὶς χιλιάδες ποὺ ἁμαρτάνουν. Σὲ διαβεβαιώνω, λοιπόν, ὅτι γιὰ τὸ χατίρι αὐτοῦ τοῦ ἀσκητῆ ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ τὶς πεντακόσιες χιλιάδες.

 - Εἶναι ἐκπληκτικὸ αὐτὸ ποὺ μᾶς λέτε.
 - Νὰ ξέρεις, ὅτι οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἱκανοὶ γιὰ τὰ πάντα. Ὁ Ἅγιος μπορεῖ νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Θεὸ ὅ,τι θέλει καὶ νὰ τοῦ τὸ δώσει ὁ Θεός. Εἶναι πολὺ μεγάλη ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων.
Ἁγιασμένοι τόποι

Μᾶς ἔλεγε ὁ Γέρων ὅτι, ὁσάκις πῆγε σὲ ἁγιασμένους χώρους, ὅπως εἶναι τὸ ὄρος Σινᾶ, τὸ Σπήλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως στὴ νῆσο Πάτμο ἢ τὰ Ἱεροσόλυμα, αἰσθανόταν ἀπερίγραπτα βιώματα. Πάντοτε τόνιζε ὅτι ὑπάρχει ἁγιασμὸς τῶν τόπων, ὅτι οἱ τόποι ἁγιάζουν, ὅτι εἶναι διαποτισμένοι ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.

 Μᾶς ἔλεγε χαρακτηριστικὰ ὅτι, ὅταν ἀγωνιζόταν σὲ κάποιο μέρος, προκειμένου νὰ φτάσει σὲ μιὰ πνευματικὴ κατάσταση μὲ τὴν προσευχή, χρειαζόταν λ.χ. ἑνὸς τετάρτου ἢ μισῆς ὥρας ἀγώνα. Ἀλλὰ ὅταν αὐτὸ γινόταν σὲ ἁγιασμένο τόπο, τὰ πράγματα ἦταν διαφορετικά. “Μπαίνω γιὰ παράδειγμα”, μᾶς ἔλεγε, “μέσα σ’ ἕνα ἅγιο σπήλαιο, ὅπως τὸ σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Νήφωνος ἢ τοῦ Ἁγίου Νείλου στὸ Ἅγιον Ὄρος ἢ στὸ Σπήλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως, καὶ δὲν προλαβαίνω ν’ ἀρχίσω νὰ προσεύχομαι κι ἀμέσως ὁ ἁγιασμένος χῶρος μὲ ἀνεβάζει στὰ ὕψη

Ἀνθολόγιο συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  1 ΦΕΒ 2012

Ο Φεβρουάριος και τα Δίσεκτα Έτη: Οι 13 Χαμένες Ημέρες


* Του Διονύση Π. Σιμόπουλου
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_01/02/2012_425467



Όσο κι αν ψάξετε, σε οποιοδήποτε αρχείο των ελληνικών ληξιαρχείων, δεν πρόκειται να βρείτε ούτε έναν Έλληνα ή Ελληνίδα που να έχει καταχωρηθεί με ημερομηνία γέννησης από 16 έως 28 Φεβρουαρίου 1923! Όχι, φυσικά, γιατί δεν είχαμε ούτε μία γέννα σε μία ολόκληρη περίοδο 13 ημερών, αλλά γιατί απλούστατα το 1923 είχε μόνο 352 ημέρες! Του έλειπαν δηλαδή οι 13 ημέρες μεταξύ 16 και 28 Φεβρουαρίου! Η ιστορία για το πως έγινε αυτό έχει να κάνει με τον προσδιορισμό του έτους και τα ημερολόγια.
Όπως ξέρετε, ένα σωστό ετήσιο ημερολόγιο πρέπει να έχει ως βάση του τον ακριβή χρόνο που χρειάζεται η Γη για να συμπληρώσει μία πλήρη περιφορά της γύρω από τον Ήλιο. Αυτή η κίνηση της Γης αντικαθρεπτίζεται στην φαινόμενη κίνηση του Ήλιου ανάμεσα στους αστερισμούς. Οι Βαβυλώνιοι κατέγραψαν για πρώτη φορά την αργή αυτή φαινόμενη κίνηση του Ήλιου από τη Δύση προς την Ανατολή, γιατί παρατηρούσαν προσεχτικά τον ορίζοντα την ώρα της Δύσης. Και οι παρατηρήσεις τους εκείνες τους απεκάλυψαν ότι ο Ήλιος επέστρεφε στην αφετηρία του μετά από περίπου 360 ημέρες. Έτσι οι Βαβυλώνιοι χώρισαν τον κύκλο σε 360 μοίρες, κάτι που παραμένει σε ισχύ ακόμη και σήμερα, και θέσπισαν συγχρόνως ένα μεικτό σεληνιακό και ηλιακό ημερολόγιο 360 ημερών, με προσθήκες εμβόλιμων εορτάσιμων ημερών που δεν έλυναν όμως το πρόβλημα της επακριβούς διάρκειας του έτους.

Ο ροκάς που έγινε... χάι τεκ μητροπολίτης

Μικρός τραγουδούσε σε ροκ μπάντα και ήθελε να γίνει ηθοποιός. Σήμερα, ο μητρο-πολίτης Πίτσμπουργκ διατηρεί το ίδιο πάθος για τις τέχνες και αξιοποιεί τα social media για να βρεθεί κοντά στους νέους

Στα 55 του, ο μητροπολίτης Πίτσμπουργκ δηλώνει πως δεν μετανιώνει για τις επιλογές του και συνεχίζει να ακούει την αγαπημένη του μουσική, κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στη νεολαία.
Στα 55 του, ο μητροπολίτης Πίτσμπουργκ δηλώνει πως δεν μετανιώνει για τις επιλογές του και συνεχίζει να ακούει την αγαπημένη του μουσική, κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στη νεολαία.
Κάποτε τον συγκινούσαν τα ροκ ακούσματα και οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι στο σανίδι. Μέχρι που τον κέρδισε η Εκκλησία. Ο μητροπολίτης του Πίτσμπουργκ Σάββας Ζεμπίλλας υπήρξε «ανήσυχο» πνεύμα. Στα φοιτητικά του χρόνια διετέλεσε τραγουδιστής ροκ συγκροτήματος. Υστερα, δοκίμασε με επιτυχία το υποκριτικό του ταλέντο ως ηθοποιός στις παραστάσεις του πανεπιστημίου. Σήμερα, στα 55 του, δηλώνει πως δεν μετανιώνει για τις επιλογές του και συνεχίζει να ακούει την αγαπημένη του μουσική, κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στη νεολαία.

Όλες οι αρετές και όλα τα πάθη καλλιεργούνται Γερ Παισιος }

Όλες οι αρετές και όλα τα πάθη καλλιεργούνται. Εξαρτάται από το τί εργασία θα κάνη ο άνθρωπος. Αν καλλιεργήση τα πάθη, αναπτύσσονται τα πάθη και πνίγουν τις αρετές. Αν καλλιεργήση και τα δύο, αναπτύσσονται και τα δύο, και βγαίνει ένα μπερδε...μένο πράγμα. Για να το καταλάβετε αυτό, σκεφθήτε έναν κήπο που έχει μέσα και λουλούδια και αγριόχορτα. Αν καλλιεργηθούν τα αγριόχορτα, θα αναπτυχθούν και θα πνίξουν τα λουλούδια. Αν καλλιεργηθούν τα λουλούδια, θα αναπτυχθούν και θα πνίξουν τα αγριόχορτα. Αν καλλιεργηθούν όλα μαζί, δεν θα ξεχωρίζης τα λουλούδια από τα αγριόχορτα.

Για να προκόψη ο άνθρωπος, πρέπει να αναγνωρίση τα πάθη που έχει και να καταβάλη προσπάθεια για να τα κόψη. Επίσης, να γνωρίση τα χαρίσματα που του έδωσε ο Θεός και να τα καλλιεργήση. Αν τα καλλιεργήση ταπεινά, σύντομα θα πλουτίση πνευματικά. Αν δουλέψη κανείς πνευματικά, γίνεται καλός αν αδιαφορήση, γίνεται κακός
     !!!      ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ !!!!
  
                                                                                      ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !!
ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ ΗΛΙΑΣ 1 ΦΕΒ 2012

Οι προϋποθέσεις επιτυχίας στη ζωή




«Όταν ο Μέγας Ιωαννίκιος είδε από μακριά την Ειρήνη (Χρυσοβαλάντου ) να ταξιδεύει και να έρχεται στην  Κωνσταντινούπολη, ως υποψήφια σύζυγος του Αυτοκράτορος Μιχαήλ του Γ΄, προβλέποντας με το προορατικό του χάρισμα ποιοι θα είναι η οριστική κατάληξη της ζωή της, απευθυνόμενος προς αυτήν, χωρίς βέβαια αυτή να είναι κοντά του, της έλεγε:
-      Καλώς ήλθες, Ειρήνη, δούλη του Θεού. Τρέχα , παιδί μου, στη  Βασιλεύουσα. Τρέχα με χαρά. Διότι σε χρειάζεται η Μονή Βαλάντου, για να καθοδηγείς τις Μοναχές της!» ( Δ, 667).
Το συγκλονιστικό αυτό γεγονός που κατέγραψε το προορατικό χάρισμα ενός Αγίου της Εκκλησίας μας, οδηγεί στις εξής σκέψεις.
Οι επιλογές που κάνουμε δεν ανταποκρίνονται πάντοτε προς τον οριστικό ρόλο που πρόκειται να διαδραματίσουμε στη ζωή μας. Ο δρόμος που παίρνουμε , μερικές φορές, δεν είναι ο τελικός δρόμος της ζωής μας. Μερικές αποφάσεις που παίρνομε είναι άσχετες με αυτό που επιδιώκομε στη ζωή . Οι στόχοι που βάζομε δεν έχουν καμία σχέση με τον αληθινό προορισμό της ζωής μας.
Η πορεία και η εξέλιξη της ζωή μας οδηγεί σε διαφορετικούς δρόμους και σε διαφορετικές καταστάσεις . Υπάρχει πάντα μια διαφορά ανάμεσα στην αρχή και το τέλος της ζωής μας. Το τέρμα της λεωφόρου της ζωής μας είναι συνήθως πολύ διαφορετικό από την αφετηρία της. Η αγία Ειρήνη, πήρε την άμαξα και ταξίδευε στην Κωνσταντινούπολη για να γίνει σύζυγος του Αυτοκράτορα και Βασίλισσα του Βυζαντίου. Τον οριστικό όμως ρόλο της ζωής της δεν τον έπαιξε με την αυτοκρατορική της πορφύρα, αλλά με το απέρριτο ράσο της Βασιλεύουσας και τελικά το δικό της ανάκτορο ήταν η Μονή Χρυσοβαλάντου.
Η σημασία της αναζήτησης του Θελήματος του Θεού. Πολλοί έχουν την αίσθηση ότι το αίτημα της «Κυριακής Προσευχής», «γεννηθήτω το θέλημά σου» είναι ταπεινωτικό για τον άνθρωπο. Η λαθεμένη αυτή αντίληψη οφείλεται στο λαθεμένο νόημα που αποδίδουν στο αίτημα αυτό. Νομίζουν, δηλαδή, ότι το «γεννηθήτω το θέλημά σου» έχει την έννοια της αυθαίρετης υποταγής στην θεϊκή αυθεντία και της άρνησης της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας του ανθρώπου…
Το αίτημα όμως «γεννηθήτω το θέλημά σου» δεν πρέπει να το ερμηνεύομε θεοκεντρικά, αλλά ανθρωποκεντρικά. Με άλλα λόγια, το αίτημα αυτό δεν αναφέρεται στον Θεό, αλλά στον άνθρωπο. Συγκεκριμένα , εκείνο που μας συνιστά ο Χριστός είναι να ζητάμε από τον Θεό Πατέρα τον ορθό προσανατολισμό της ζωής μας. Ο Θεός γνωρίζει τον σκοπό και τον προορισμό που ταιριάζει στον καθένα μας, από τη στιγμή της σύλληψής μας στην κοιλιά της μητέρας μας (πρβλ. «προ του με πλάσαι σε εν κοιλία επίσταμαί σε και προ του σε εξελθείν εκ μήτρας ηγίακά σε, προφήτην εις έθνη τέθεικά σε», Ιερ. α΄5 ) . Με το «γενηθήτω το θέλημά σου» ζητούμε από τον Θεό Πατέρα , αφ’ ενός, να μας οδηγήσει στον αληθινό προορισμό της ζωής μας και, αφ’ ετέρου να μας δώσει τα μέσα και τις δυνατότητες για να τον πετύχουμε. Η επιτυχία στη ζωή μας θα εξαρτηθεί από το αν τόσο η αρχή όσο και ιδιαίτερα το τέρμα ταυτισθούν απόλυτα με τον αληθινό προορισμό της Προσωπικής μας ύπαρξης , όπως τον έχει σχεδιάσει και τον προγνωρίζει ο Δημιουργός μας.




Από το βιβλίο: «+ Μητροπολίτου Αχελώου
ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ)
ΟΙ ΑΕΤΟΙ
Ορθόδοξο Θεολογικό Αγιολόγιο»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Να θεωρή κανείς την πονηριά για εξυπνάδα;Γερ Παισιος}

Γέροντα, να θεωρή κανείς την πονηριά για εξυπνάδα;

Ν αι, μπορεί, αλλά, αν εξετάζη τον εαυτό του, θα καταλάβη τι είναι πονηριά και τι εξυπνάδα. Έχει τον πίνακα αναγνωρίσεως. Ποια είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος; αγάπη, χαρά, ειρήνη ...
κ.λπ. ( Έχει συγγένεια μ΄ αυτά; Αν δεν συγγενεύη μ΄ αυτά, θα έχη κάτι το σατανικό, θα έχη γνωρίσματα του ταγκαλακιού. Έξυπνος είναι ο εξαγνισμένος άνθρωπος, ο καθαρισμένος από τα πάθη. Αυτός που έχει αγιάσει και το μυαλό του, αυτός είναι ο πραγματικά έξυπνος. Άμα δεν αγιασθή το μυαλό, η εξυπνάδα δεν ωφελεί σετίποτε. Να, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, έξυπνοι είναι, αλλά πολλοί από αυτούς, επειδή δεν έχουν αγιασμένο το μυαλό τους, εκεί που λένε εξυπνάδες, λένε και ανοησίες. Από την πολλή εξυπνάδα λένε μεγάλες ανοησίες! Αν δεν αξιοποιήση ο άνθρωπος το μυαλό, το εκμεταλλεύεται ο διάβολος. Αν δεν αξιοποιήση την εξυπνάδα για το καλό, την χρησιμοποιεί ο διάβολος για το κακό.


Βηλαδή, επειδή δεν αξιοποίησε την εξυπνάδα, δίνει και δικαίωμα στον διάβολο;
Άμα δεν την αξιοποιή, ήδη τα δικαιώματα δίνονται μόνα τους. οταν ο άνθρωπος δεν εργάζεταιπνευματικά, αλλοιώνει το καλό και κάνει ο ίδιος το κακό, δεν είναι ότι ο διάβολος το κάνει. Ένας λ.χ. είναιέξυπνος, αλλά δεν το δουλεύει το μυαλό του και τεμπελιάζει.
οταν δεν χρησιμοποιή το μυαλό του, σε τιτον ωφελεί η εξυπνάδα
;

.
Παλιά, Γέροντα, ήταν καλύτερος ο κόσμος

΋χι πως ήταν καλύτερος, μόνον που οι παλαιοί άνθρωποι είχαν την απλότητα και τον καλό λογισμό.Σήμερα οι άνθρωποι τα βλέπουν όλα με πονηριά, γιατί τα μετρούν όλα μόνο με το μυαλό. Το ευρωπαϊκό πνεύμα πολύ κακό έκανε. Αυτό είναι που σακάτεψε τους ανθρώπους. Νεοι άνθρωποι τώρα θα ήταν σε πολύ καλή πνευματική κατάσταση, γιατί οι πιο πολλοί λίγο
Πολύ είναι μορφωμένοι, και θα μπορούσες να συνεννοηθής. αλλά τους δίδαξαν την αθεια, όλα αυτά τα σατανικά, οπότε τους αχρήστεψαν και δεν μπορείςνα συνεννοηθής
 
 
   !!!!    ΤΗΝ ΑΓΙΑ  ΤΟΥ  ΕΥΧΗ   ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !!!
               

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ !
 
!ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  31 ΙΑΝ 2012

Παλιά, ήταν καλύτερος ο κόσμος;{ Γερ Παισιος }

Παλιά, Γέροντα, ήταν καλύτερος ο κόσμος;
 Οχι πως ήταν καλύτερος, μόνον που οι παλαιοί άνθρωποι είχαν την απλότητα και τον καλό λογισμό.Σήμερα οι άνθρωποι τα βλέπουν όλα με πονηριά, γιατί τα μετρούν όλα μόνο με το μυαλό. Το ευρωπαϊκό πνεύμα ...
πολύ κακό έκανε. Αυτό είναι που σακάτεψε τους ανθρώπους. Νεοι άνθρωποι τώρα θα ήταν σε πολύ καλή πνευματική κατάσταση, γιατί οι πιο πολλοί λίγο
Πολύ είναι μορφωμένοι, και θα μπορούσες να συνεννοηθής. αλλά τους δίδαξαν την αθεια, όλα αυτά τα σατανικά, οπότε τους αχρήστεψαν και δεν μπορείςνα συνεννοηθής
 
 
ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗ  ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  !!
 
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ   ΑΦΥΠΝΗΣΗ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
 
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΗΣ  31 ΙΑΝ 2012
 
 
 
 

Αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα





ΔΕΝ τα έχουμε πει όλα ακόμα. Θα προσθέσω κάτι στα προηγούμενα. Το επιβάλει η σπουδαιότητα του θέματός μας.
Η κατάσταση μιας ψυχής φωτεινής , μιας ψυχής φλογισμένης από τη θεία χάρη, είναι πολύ θελκτική. Γι’ ατό όλοι επιθυμούν να φτάσουν στην κατάσταση  αυτή˙ όλοι, όπως ίσως εσύ, βιάζονται να ριχτούν με ορμή στην προσπάθεια για την οικείωση της. Η ορμή, όμως, δεν φτάνει. Είναι δυνατό να ξεκινήσεις ορμητικά και ξαφνικά να σταματήσεις. Τότε ούτε συνέχεια θα έχει βέβαια, και αποτέλεσμα το ορμητικό ξεκίνημά σου. Όχι, λοιπόν, η ορμή δεν φτάνει. Πρέπει να εξετάσεις το πράγμα εξονυχιστικά , πριν πάρεις μια σταθερή και αμετάκλητη απόφαση με επίγνωση όλων των μόχθων, των εμποδίων και των δυσκολιών, που θα βρεις μπροστά σου. Έτσι θα είσαι έτοιμη ν’ αντιμετωπίσεις με θάρρος και γενναιοφροσύνη κάθε αντιξοότητα ως το τέλος της ζωής σου.
Αναζήτηση των μέσων με τα οποία η θεία χάρη διεισδύει στην ύπαρξή μας- τι σημαίνει αυτό; Ό, τι σημαίνει η επιδίωξη της βασιλείας του Θεού˙ ό,τι σημαίνει ανάφλεξη του ζήλου  για τη σωτηρία της ψυχής ˙ ό,τι σημαίνει πόθος και επιλογή του ενός και μοναδικού που χρειάζεται. Με τις διάφορες αυτές εκφράσεις καθορίζεται ο ίδιος στόχος. Εγώ διάλεξα την πιο ξεκάθαρη πλευρά . Ανεξάρτητα, πάντως, από τη φραστική διατύπωση, ο στόχος αυτός καθεαυτός είναι υπέρτατα επιθυμητός. Ρώτα κάποιον, «θέλεις να πας στον παράδεισο, στην ουράνια βασιλεία;». Αμέσως θα σου απαντήσει, «Και βέβαια θέλω». Αν όμως, ύστερα του πεις, «Για να πας εκεί, πρέπει να κάνεις το και το», θα τον δεις να μουδιάζει. Όλοι οι χριστιανοί θέλουν  να πάνε στον παράδεισο, δεν θέλουν όμως όλοι ν’ αγωνιστούν για τον παράδεισο. Το λέω αυτό, γιατί δεν φτάνει να επιθυμείς την σωτηρία . Για να εκπληρώσεις την επιθυμία σου, χρειάζεται αγώνας. Και για ν’ αρχίσεις τον αγώνα, χρειάζεται σιδερένια αποφασιστικότητα. Για να καταλάβεις καλύτερα τι θέλω να πω, θα σου εξηγήσω πως συνήθως οι επιθυμίες καταλήγουν σε αποφάσεις.
Σκεφτόμαστε και σχεδιάζουμε πολλά. Συχνά συμβαίνει να σκεφτόμαστε κάτι για λίγο και μετά να το ξεχνάμε. Γιατί το ξεχνάμε; Επειδή η καρδιά μας δεν είναι σ’ αυτό. Αν ήταν, θα μας άρεσε. Και ό,τι μας αρέσει, ό,τι αγαπάμε, ό,τι θεωρούμε πολύτιμο ,το θυμόμαστε . Του δίνουμε , βλέπεις, την καρδιά μας. Όπως είπε ο Κύριος, «όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας» ( Ματθ. 6:21). Για να εκτελέσουμε , ωστόσο, ένα έργο ή για ν’ αποκτήσουμε ένα πράγμα που μας αρέσει, φτάνει να του δώσουμε την καρδιά μας, φτάνει να το θαυμάσουμε και να το επιθυμήσουμε; Όχι. Υπάρχουν πολλές επιθυμίες, που παραμένουν ανεκπλήρωτες από έλλειψη δυνάμεων ή ενεργητικότητας. Για να εκπληρωθεί μία επιθυμία, πρέπει να εξελιχθεί σε απόφαση και σταθερή επιδίωξη. Όταν η καρδιά πει «Με κάθε τρόπο και κάθε θυσία θ’ αποκτήσω το τάδε πράγμα ή θα εκτελέσω το τάδε έργο», ο άνθρωπος αρχίζει να καταστρώνει το σχέδιο για την εκπλήρωση της αποφάσεώς του: Εξετάζει τα μέσα, αναζητά ευνοϊκές συνθήκες τόπου και χρόνου, παίρνει προληπτικά μέτρα για την υπέρβαση τυχόν εμποδίων και κάνει μια συνολική εκτίμηση της διαδικασίας που θ’ ακολουθήσει , για να πετύχει το σκοπό του. Μετά την κατάστρωσή του , τέλος, το σχέδιο πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή. Πρέπει ν’ αρχίσει η δράση, η προσπάθεια, ο αγώνας. Ν’ αρχίσει και να συνεχιστεί ως το τέλος με σταθερότητα, υπομονή και επιμέλεια.
Η όλη διαδικασία, όπως τη διαγράφω, μοιάζει, θα έλεγα, με την προετοιμασίας ενός ξυλοκοπτικού μηχανήματος, πριν αυτό τεθεί σε λειτουργία: Ο ατμοκινητήρας είναι έτοιμος , η ξυλεία τοποθετημένη κάτω απ’ το πριόνι, το καθετί στη θέση του. Για ν’ αρχίσει η κοπή, δεν απομένει παρά με να βάλουμε μπροστά το μηχάνημα, να το κινητοποιήσουμε. Αυτή η κινητοποίηση είναι το αποτέλεσμα όλης της προηγούμενης προετοιμασίας και απ’ αυτήν εξαρτάται η επόμενη κρίσιμη πράξη, το ξεκίνημα της προσπάθειας. Το ξεκίνημα είναι, πρέπει να σου πω, το πιο δύσκολο βήμα. Μέχρι τη λήψη της αποφάσεως, η διαδικασία είναι εσωτερική. Μετά τη λήψη της αποφάσεως, πρέπει να συνεχιστεί εξωτερικά, να εκφραστεί με έργα, να εκδηλωθεί με αγώνα. Κάνε το πρώτο βήμα, και η ίδια η κατάσταση, που έχει διαμορφωθεί μέσα σου, θα σε παρακινήσει  να συνεχίσεις την προσπάθεια. Αυτό είν’ όλο !
Καταλαβαίνεις τώρα τι χρειάζεται να κάνεις ακόμα, ώστε η επιθυμία σου για μια ζωή πνευματική να μεταμορφωθεί σε πράξη. Αν θέλεις να εκπληρωθεί ο πόθος σου, μετάλλαξέ τον σε απόφαση όχι βιαστική και επιπόλαιη, αλλά προσεκτική, μελετημένη, σταθερή, συνειδητή και ,πάνω απ’ όλα αμετάκλητη. Ύστερα στρώσου στη δουλειά, ρίξου στον αγώνα. Η απόφαση θέλει περισυλλογή και προσευχή˙ το ξεκίνημα , με τη σειρά του, θέλει αποφασιστικότητα˙ και η πρόοδος θέλει αγωνιστικότητα, υπομονή κι σταθερότητα.
Ο Κύριος  να σε ευλογήσει, ώστε, με τη βοήθεια Του, να τα πραγματοποιήσεις όλα αυτά.



«Από το βιβλίο: «ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
γράμματα σε μια ψυχή»
ΕΚΔΟΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΙΙΚΗΣ 2000

Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο,

Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι’ αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κ.λπ. και σου λένε: «Κάνε προσευχή να γίνω καλά».Γερ Παισιος

αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Η αδικία μαζεύει οργή Θεού. (Γερ. Παϊσίου)





   αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Η αδικία μαζεύει οργή Θεού. (Γερ. Παϊσίου)
Μεγάλη υπόθεση να έχει ο άνθρωπος την ευλογία του Θεού! Πλούτος είναι! Ό,τι έχει ευλογία, στέκει, δεν γκρεμίζεται. Ό,τι δεν έχει ευλογία, δεν στέκει. Η αδικία εί...ναι μεγάλη αμαρτία. Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει· μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν σημασία. Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι’ αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κ.λπ. και σου λένε: «Κάνε προσευχή να γίνω καλά».
Τα περισσότερα κακά που συμβαίνουν είναι από αδικίες. Όταν λ.χ. μαζεύεται με αδικία η περιουσία, ζουν οι άνθρωποι λίγα χρόνια σαν αρχοντόπουλα και μετά τα δίνουν, όσα μάζεψαν, στους γιατρούς. Τί λέει ο Ψαλ­μός; «Κρείσσον ολίγον τω δικαίω υπέρ πλούτον αμαρ­τωλών πολύν». «Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα». Όσα μαζεύουν, φεύγουν όλα εξανεμίζονται. Σπάνια, σε πολύ λίγους συμβαίνει να είναι οι αρρώστιες, οι χρεωκοπίες κ.λπ. μια δοκιμασία του Θεού. Αυτοί θα έχουν καθαρό μισθό. Σ’ αυτήν την περίπτωση συνήθως γίνονται ύστερα πιο πλούσιοι, σαν τον Ιώβ. Αλλά και πολλοί άνθρωποι που βγαίνουν άλειωτοι, είναι και από αυτό· κάποια αδικία έχουν κάνει.

Ο άδικος, και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήσει συγχώρηση, ταλαιπωρείται από την συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου. Γιατί, όταν ο αδικημένος δεν τον συγχωρήσει και γογγύζει, τότε ο άδικος ταλαιπωρείται πολύ, βασανίζεται. Δεν μπορεί να κοιμηθεί. Σαν να τον χτυπούν κύματα και τον φέρνουν σβούρα. Είναι μυστήριο πράγμα το πως το πληροφορείται! Όπως, όταν ένας αγαπά κάποιον και τον σκέπτεται με την καλή έννοια, εκείνος το πληροφορείται, έτσι και σ’ αυτήν την περίπτωση. Ω, ο γογγυσμός του άλλου τον κάνει άνω-κάτω! Και μακριά να είναι, τι στην Αυστραλία, τι στο Γιοχάνεσμπουργκ, δεν μπορεί να ησυχάσει, όταν είναι αγανακτισμένος ο άλλος εξαιτίας του.



(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου. «Λόγοι. Α΄», εκδ. Ι. Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος. Σουρωτή Θεσ/νίκης)


                                               !! ΤΗΝ  ΑΓΙΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗ  ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  ΑΜΗΝ !

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  31 ΙΑΝ 2012


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...