Ο ροκάς που έγινε... χάι τεκ μητροπολίτης

Μικρός τραγουδούσε σε ροκ μπάντα και ήθελε να γίνει ηθοποιός. Σήμερα, ο μητρο-πολίτης Πίτσμπουργκ διατηρεί το ίδιο πάθος για τις τέχνες και αξιοποιεί τα social media για να βρεθεί κοντά στους νέους

Στα 55 του, ο μητροπολίτης Πίτσμπουργκ δηλώνει πως δεν μετανιώνει για τις επιλογές του και συνεχίζει να ακούει την αγαπημένη του μουσική, κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στη νεολαία.

Κάποτε τον συγκινούσαν τα ροκ ακούσματα και οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι στο σανίδι. Μέχρι που τον κέρδισε η Εκκλησία. Ο μητροπολίτης του Πίτσμπουργκ Σάββας Ζεμπίλλας υπήρξε «ανήσυχο» πνεύμα. Στα φοιτητικά του χρόνια διετέλεσε τραγουδιστής ροκ συγκροτήματος. Υστερα, δοκίμασε με επιτυχία το υποκριτικό του ταλέντο ως ηθοποιός στις παραστάσεις του πανεπιστημίου. Σήμερα, στα 55 του, δηλώνει πως δεν μετανιώνει για τις επιλογές του και συνεχίζει να ακούει την αγαπημένη του μουσική, κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στη νεολαία.

Κρατώντας το iPad στο χέρι, γυρίζει από ενορία σε ενορία και μιλάει με τον κόσμο, όχι μόνο για τον λόγο του Θεού, αλλά και για? μουσική, σινεμά και ό,τι άλλο απασχολεί τους νέους. Την ίδια στιγμή, οι φίλοι του στο Facebook πλησιάζουν τους 5.000, γεγονός που τον χαροποιεί όπως λέει στο «Εθνος της Κυριακής» αφού με τον τρόπο αυτό μπορεί να περάσει τα μηνύματα που θέλει στα νέα παιδιά.
Ο Σάββας Ζεμπίλλας γεννήθηκε το 1957 στο Γκάρι της Ιντιάνα, πόλη που κατατάσσεται ανάμεσα στις πιο επικίνδυνες των ΗΠΑ. Εκεί μεγάλωσε μαζί με τα 5 αδέλφια του. Ηταν το δεύτερο από τα 6 παιδιά του Σκευοφύλακα και της Σταματίας Ζεμπίλλα, οι οποίοι μετανάστευσαν από την Κάλυμνο και άνοιξαν παντοπωλείο.

Τραγουδιστής σε ροκ συγκρότημα κατά τα φοιτητικά του χρόνια.

Την εποχή που τελείωνε το σχολείο και ήρθε η ώρα των σπουδών, σχεδίαζε ήδη την «απόδρασή» του από την πόλη που μεγάλωσε, επιλέγοντας να φοιτήσει σε κολέγιο του Μέιν, παρότι είχε ήδη γίνει δεκτός σε κολέγια κοντά στο πατρικό του. Η επιλογή του χαρακτηρίστηκε από την επιθυμία του να φύγει μακριά αλλά και την? τύχη: Επέλεξε τον φοιτητικό προορισμό του τοποθετώντας μια πυξίδα πάνω σε έναν χάρτη.
Επιστρέφοντας από το Μέιν, μαζί με την παρέα του φτιάχνουν το συγκρότημα Mick and the Malignants, επηρεασμένοι από ροκ θρύλους της εποχής όπως οι Ramones και οι Sex Pistols. «Παίζαμε το κάθε τραγούδι σαν να ήταν το τελευταίο», λέει σήμερα ο μητροπολίτης ενώ θυμάται πως όλα τα σόου του συγκροτήματος «έκλειναν» με την πανκ εκδοχή του κομματιού των Who «The kids are alright».

Στα ερείπια των δίδυμων πύργων λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

Πρωταγωνιστής
Επειτα θέλησε να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Αν και οι γονείς του τον προόριζαν για γιατρό ή δικηγόρο προτίμησε να δοκιμαστεί στο σανίδι του πανεπιστημίου, παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε κλασικές παραστάσεις όπως το «Ξυπόλητοι στο Πάρκο» αλλά και το «Ιησούς Χριστός σούπερσταρ», όπου ενσάρκωσε τον Πόντιο Πιλάτο.
«Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί, με ενδιέφερε πάντοτε η μουσική και ακόμη με ενδιαφέρει. Μικρός ήθελα να γίνω αρχαιολόγος και συγγραφέας. Στο κολέγιο φτιάξαμε το συγκρότημα όπου εγώ τραγουδούσα. Η μουσική που παίζαμε ήταν ροκ του '60».

Πάνω σε καμήλα κατά την επίσκεψή του στους Αγιους Τόπους.

Αργότερα θέλησε να αποτραβηχτεί. «Πήγα σε μοναστήρια. Ηθελα να ζήσω την απλή ζωή. Εμεινα δύο μήνες στο Αγιο Ορος, έναν μήνα στην Πάτμο, τέσσερις μήνες στην Κάλυμνο». Ο ίδιος θυμάται έναν μοναχό στο Αγιο Ορος να τον ρωτάει αν έχει κάνει διανοητικές «αμαρτίες» ρωτώντας συγκεκριμένα αν έχει διαβάσει Νίτσε, Μαρξ και αν ακούει... Beatles!
«Ούτε 40 ημέρες δεν είχαν περάσει από τον θάνατο του Λένον κι εγώ ήμουν ακόμη σε πένθος. Του απάντησα λοιπόν ότι ναι, και Νίτσε είχα διαβάσει και Μαρξ και Beatles άκουγα αλλά δεν θεωρούσα ότι είχα κάνει αμαρτία. Ετσι έφυγα και πήγα σε άλλο μοναστήρι του Αγιου Ορους».
Αν και μέχρι την ηλικία των 12 είχε επαφή με την ελληνική γλώσσα στο σχολείο, αργότερα ξέχασε τα ελληνικά του. «Εμαθα τη γλώσσα διαβάζοντας Σεφέρη. Επαιρνα βιβλία με τη μετάφραση δίπλα» λέει με σπαστά ελληνικά.
Τον περασμένο Νοέμβριο επιλέχθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για τη θέση του μητροπολίτη του Πίτσμπουργκ. Αφήνοντας πίσω του 12 χρόνια στη Νέα Υόρκη ως πρωτοσύγκελος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και έπειτα ως βοηθός επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου, σήμερα είναι υπεύθυνος για τις 52 ενορίες της Πενσιλβάνια, του Οχάιο και της Δυτικής Βιρτζίνια.
«Τρέχω συνεχώς. Επισκέπτομαι ενορίες και παράλληλα προσπαθώ να βρίσκομαι δίπλα στους νέους. Ακούω τη μουσική που ακούνε, παρακολουθώ τι ταινίες βλέπουν για να ξέρω τι έχουν στον νου τους, τι τους αρέσει ώστε να μπορώ να επικοινωνώ μαζί τους. Να μην κρύβουν τίποτε από εμένα. Είναι μια αρχή και αυτό».
Σημαντικό ρόλο παίζει και το Facebook. «Εχω σχεδόν 5.000 φίλους. Καθημερινά προσπαθώ να αναρτώ διάφορα νέα και η ανταπόκριση των νεότερων είναι εντυπωσιακή. Λαμβάνω 20-30 μηνύματα κάθε μέρα και αυτό είναι θετικό».

• Οι φίλοι του στο Facebook πλησιάζουν τους 5.000, γεγονός που τον χαροποιεί αφού με τον τρόπο αυτό μπορεί να περάσει τα μηνύματα που θέλει στα νέα παιδιά

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Μετά από σειρά σπουδών στις ΗΠΑ, όπου πήρε πτυχία Φιλοσοφίας, Αγγλικής Φιλολογίας και αργότερα Θεολογίας, καθώς και ένα πέρασμα στα 24 του από τα μοναστήρια του Αγιου Ορους, της Πάτμου και της Καλύμνου, κατέληξε στην Αγγλία όπου έμεινε 7 χρόνια πραγματοποιώντας έρευνα για την ιστορία της πρώιμης περιόδου του βυζαντινού μοναχισμού.
Το 1992 ξεκίνησε τη «θρησκευτική» του καριέρα σε ενορία της Ιντιάνα όπου χειροτονήθηκε διάκονος και έπειτα από 3 χρόνια πρεσβύτερος. Το 1997 ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, Σπυρίδων, τον τοποθέτησε ως πρωτοσύγκελο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, θέση στην οποία υπηρέτησε για 10 χρόνια. Τον περασμένο Νοέμβριο το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον επέλεξε για τη θέση του μητροπολίτη του Πίτσμπουργκ.
ΜΑΤΙΝΑ ΔΕΜΕΛΗ
mdemeli@pegasus.gr

 http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63608703