Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012
Κυριακή 18 Μαρτίου 2012
Στὰ θέματα τῆς Πατρίδος δὲν ἤθελε οἱ Χριστιανοὶ νὰ εἶναι ἀδιάφοροι Γερ . Παισιος
Στὰ θέματα τῆς Πατρίδος δὲν ἤθελε οἱ Χριστιανοὶ νὰ εἶναι ἀδιάφοροι. Πολὺ
λυπόταν ποὺ ἔβλεπε πνευματικοὺς ἀνθρώπους νὰ ἐπιζητοῦν νὰ βολευθοῦν οἱ
ἴδιοι καὶ νὰ μὴν ἐνδιαφέρωνται γιὰ τὴν Πατρίδα.
Ὁ καημός του καὶ ἡ ἀπορία του ἦταν πῶς οἱ ὑπεύθυνοι δὲν ἀντιλαμβάνονται ποῦ ὁδηγούμαστε. Ὁ ἴδιος ἀπὸ παλαιὰ διέβλεπε τὴν σημερινὴ κατάσταση καὶ ἀνησυχοῦσε, ἀλλὰ δὲν διέσπειρε τὶς ἀνησυχίες του στὸν κόσμο!
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 18 ΜΑΡ 2012
Ὁ καημός του καὶ ἡ ἀπορία του ἦταν πῶς οἱ ὑπεύθυνοι δὲν ἀντιλαμβάνονται ποῦ ὁδηγούμαστε. Ὁ ἴδιος ἀπὸ παλαιὰ διέβλεπε τὴν σημερινὴ κατάσταση καὶ ἀνησυχοῦσε, ἀλλὰ δὲν διέσπειρε τὶς ἀνησυχίες του στὸν κόσμο!
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 18 ΜΑΡ 2012
Σάββατο 17 Μαρτίου 2012
Η οσιακή κοίμηση του ερημίτη παπα Τύχωνα του Ρώσου....
...
Η οσιακή κοίμηση του ερημίτη παπα Τύχωνα του Ρώσου.... Στις 23 Σεπτεμβρίου του 1968 (10-9 με το παλιό ημερολόγιο) έφυγε για την αιώνια πατρίδα ο ρώσος γέροντας του π.Παϊσίου, παπα Τύχων ο πνευματικός. Δίπλα του ήταν ο γέρων Παϊσιος ο οποίος αναφέρει ότι ο ετοιμοθανάτος ερημίτης έβλεπε τον άγιο Σέργιο του Ράντονεζ τον οποίο ευλαβείτο πολύ.Το πρωί της τελευταίας μέρας ο π.Αγαθάγγελος ειδε τον παπα Τύχωνα την ωρα που τον κοινωνούσε να βρίσκεται τρείς πιθαμές πάνω από το κρεβάτι στο οποίο ήταν ξαπλωμένος.Ο ίδιος ιερομοναχος τον είδε ολοζώντανο 40 μέρες μετά τη κοιμηση του, να ψάλλει τον αναστάσιμο κανόνα .Ο π.Παϊσιος τον είδε επίσης ολοζώντανο τρία χρόνια μετά.Γράφει ο γέροντας:«στις 10 Σεπτεμβρίου 1971, βράδυ, μετά το μεσονύκτιο. Ενώ έλεγα την ευχή, βλέπω ξαφνικά τον Γέροντα να μπαίνη στο κελλί! Πετάχτηκα και του έπιασα τα πόδια και τα φιλούσα με ευλάβεια. Δεν κατάλαβα όμως πώς ξεγαντζώθηκε από τα χέρια μου και, καθώς έφευγε, τον είδα να μπαίνη στο Ναό, και εξαφανίστηκε. Φυσικά, τα χάνει κανείς εκείνη την ώρα, όταν συμβαίνουν τέτοια γεγονότα. Ούτε και μπορεί να τα εξήγηση αυτά με την λογική, γι' αυτό και λέγονται θαύματα. Άναψα αμέσως το κερί, γιατί μόνο το κανδήλι είχα αναμμένο, όταν συνέβη αυτό, για να σημειώσω στο ημερολόγιο την ήμερα αυτή πού μου είχε παρουσιασθή ό Γέροντας, για να το θυμάμαι. "Όταν είδα ότι ήταν ή ήμερα πού είχε κοιμηθή ό Γέροντας (10η Σεπτεμβρίου), πολύ λυπήθηκα και ελέγχθηκα, πού μου πέρασε τελείως απαρατήρητη εκείνη η ήμερα. Πιστεύω να με συγχώρησε ο καλός Πατέρας, γιατί εκείνη την ήμερα, από το φώτισμα το ηλιοβασίλεμα, είχα επισκέπτες στο Καλύβι και είχα κουραστή και ζαλιστή και ξεχάστηκα τελείως. Αλλιώς, κάτι θα έκανα για να βοηθηθώ ο ίδιος και να δώσω λίγη χαρά στον Γέροντα με ολονύκτια προσευχή.»Στη μνημη του αγίου ερημίτη, με την ψυχή μικρού παιδιού και την ζωή επουράνιου αγγέλου , κατατίθεται ευλαβικά αυτή η δημοσίευση. Οι συμβουλές του ήταν σταλαγματιές βιωμάτων τής καρδιάς του.Για να βρής καλόν πνευματικό, έλεγε,πρέπει να κάνης τρεις μέρες προσευχή και κατόπιν τι ο Θεός θα φωτίση.Και στο δρόμο που θα πηγαίνης να κάνης προσευχή να τον φωτίση ο Θεός να σου πή λόγους καλούς.Πάντοτε να κάνης ευχή ,πριν αρχίσης κάθε δουλειά.Να λες: Θεέ μου δώσε μου δύναμη και φώτιση» και κατόπιν ν΄αρχίζης τη δουλειά σου και στο τέλος Δόξα τω Θεώ».Πολύ μιλούσε για την ταπείνωση «Κάθε πρωί ο Θεός ευλογεί τους ανθρώπους με το ένα χέρι.Όταν βλέπει ταπεινό άνθρωπο τον ευλογεί με τα δύο χέρια».Κάποτε τον επισκέφτηκε ένας μοναχός και του είπε πως δεν έχει κάνει τίποτε κακό στη ζωή του.Διέκρινε όμως πως τα λόγια του έκρυβαν μεγάλη υπερηφάνεια και λυπήθηκε πολύ και τον θεώρησε ξεπεσμένο δαίμονα. «Δεν θέλω να βλέπω τέτοιον άνθρωπον», έλεγε, «χίλιες φορές να είχε πέσει σε αμαρτία, παρά έτσι που είναι.Αυτός είναι για την κόλαση παιδί μου». Τότε μου διηγήθηκε ένα γεγονός από την πατρίδα του«Σ΄ένα γυναικείο μοναστηρι ήταν μια νέα μοναχή και φημιζόταν πολύ για την αρετή της.Η ηγουμένη είδε τότε ένα όραμα κι άκουσε φωνή που της έλεγε «να την ταπεινώσης».Η ηγουμένη απόρησε γιατί την θεωρούσε ως την καλύτερη μοναχή της.Μια ημέρα , αφού τελείωσε η ακολουθία, η ηγουμένη παρέμεινε κρυφά στο ναό.Η νέα μοναχή είχε συνήθεια μετά την ακολουθία να μένη μόνη στον ναό.Στεκόταν μπροστά στην εικόνα τής Παναγίας , και έλεγε : «Εγώ παρθένος, εσύ παρθένος , εσύ γέννησες , εγώ όχι.»Και με τα λόγια της αυτά έδειχνε την υπερηφάνεια της.Η ηγουμένη , στο άκουσμα των λόγων αυτών, τρόμαξε μπροστά στην τόλμη της επάρσεως.Μόνο τρόπο σωτηρίας της σκέφτηκε την προσευχή.Σύντομα ο Θεός τής έδωσε πειρασμό ώστε την έφερε σε μεγάλη ταπείνωση.Και τότε , γονατισμένη μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου, μετανοημένη, ταπεινωμέν, κάνοντας μετάνοιες και χύνοντας δάκρυα , έλεγε πως είναι η αμαρτωλότερη τού κόσμου....».«Δάκρυα, παιδί μου, δάκρυα, αυτό θέλει ο Θεός.»«Η κόλαση έχει γεμίσει από ανθρώπους παρθένους-υπερήφανους.Ταπεινό άνθρωπο θέλει ο Θεός.»Η ταπείνωση του παπα Τύχωνα ήταν τόση που όταν πήγαινε κανείς να εξομολογηθή, μετά από την συγχωρητική ευχή, τού έλεγε : «Παιδί μου, κάνε ευχή και για μένα...»Όταν ένας νέος , αδιάφορος ήλθε στο Άγιον Όρος για περιοδέια , τον οδήγησα στην καλύβη τού Γέροντα.Αφού εξομολογήθηκα, θέλησε κι αυτός να εξομολογηθή.Μπαίνοντας στην εκκλησία ξέσπασε σε δάκρυα κι έπεσε στα πόδια του παρακαλώντας την συγχώρεση των πολλών του αμαρτιών.Ο παπα Τύχων τόσο τον αγάπησε , που του ζητούσε εκείνη τη στιγμή να κάνη ευχή γι΄αυτόν να τον συγχωρέση ο Θεός , γιατί ο νέος είχε πολλά δάκρυα ενώ ο ίδιος έλεγε , δεν είχε.Αυτός που ποτέ δεν του έλειπαν κι είχε ένα πανί που τα μάζευε κι ήταν πάντα μουσκεμένο.Το πετραχήλι του κι αυτό ήταν πάντα βρεμένο απ΄τα καθημερινά του δάκρυα-το φυλάω ως ακριβή ευλογία. Ακόμα και ο μεγάλος σταυρός αν τον προσέξη κανείς , θα δή τα στίγματα των δακρύων του, που τού τα έχυνε με τις φούχτες.Θεωρούσε πως με τα δάκρυα πλένουμε τα πόδια του Χριστού και με τις τρίχες της κεφαλής τα σκουπίζουμε
.(ιερομονάχου Αγαθαγγέλου οι αναμνήσεις ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ την Σάββατο, 17 Μαρτ 2012
.(ιερομονάχου Αγαθαγγέλου οι αναμνήσεις ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ την Σάββατο, 17 Μαρτ 2012
δεν μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και ν' ακολουθήσουμε το Χριστό αν δεν ατενίζουμε το Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει
Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης». Μετά από τη μεγάλη Δοξολογία στον όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή
στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την
υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κ...άθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής, παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς.
Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής. Από τη μια πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή. Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή τη κόπωση και έχουμε αναρριχηθεί στο βουνό μέχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη.
Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας, είναι η εμπειρία - περιορισμένη βέβαια - που αποκομίζουμε από την εντολή του Χριστού που ακούγεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής: «όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του ας σηκώσει το σταυρό του, και έτσι ας με ακολουθεί» (Μαρκ.8,34).
Αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και ν' ακολουθήσουμε το Χριστό αν δεν ατενίζουμε το Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει. Ο δικός Του Σταυρός είναι εκείνος που δίνει νόημα αλλά και δύναμη στους άλλους. Αυτό μας εξηγεί το συναξάρι της Κυριακής:
Στη διάρκεια της νηστείας των σαράντα ημερών, κατά κάποιο τρόπο, και μείς σταυρωνόμαστε, νεκρωνόμαστε από τα πάθη, έχουμε την πίκρα της ακηδίας και της πτώσης, γι' αυτό υψώνεται ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, για αναψυχή και υποστήριξή μας. Μας θυμίζει τα πάθη του Κυρίου και μας παρηγορεί.. Είμαστε σαν τους οδοιπόρους σε δύσκολο και μακρινό δρόμο που, κατάκοποι, κάθονται για λίγο να αναπαυθούν. Με το ζωοποιό Σταυρό γλυκαίνει την πίκρα που νοιώθουμε από τη νηστεία, μας ενισχύει στη πορεία μας στην έρημο εωσότου φθάσουμε στην πνευματική Ιερουσαλήμ με την ανάστασή Του.. Επειδή ο Σταυρός λέγεται Ξύλο Ζωής και είναι εκείνο το ξύλο που φυτεύτηκε στον Παράδεισο, γι' αυτό και οι θείοι Πατέρες τοποθέτησαν τούτο στο μέσο της Σαρακοστής, για να μας θυμίζει του Αδάμ την ευδαιμονία και την πτώση του από αυτή, να μας θυμίζει ακόμα ότι με τη συμμετοχή μας στο παρόν Ξύλο δεν πεθαίνουμε πια αλλά ζωογονούμαστε».
Απολυτίκιο
«Σῶσον Κύριε τόν λαόν σου,
και εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου,
νίκας τοῖς βασιλεῦσι,
κατά βαρβάρων δωρούμενος,
καί τό σόν φυλάττων,
διά τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 16 ΜΑΡ 2012
Εγώ ποτέ δεν εχόρεψα , αλλά να μπορούσα τώρα θα έστηνα ένα χορό και θα τραγουδούσα " Έχε γεια καημένε κόσμε ".ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Ολίγον προ της κοίμησης του Πατρός Παϊσίου τον επισκέφτηκε ο οσιολογιώτατος πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης.
- Πες μου , πάτερ Παϊσιε, πώς αισθάνεσαι τώρα εν όψει του μεγάλου ταξιδιού για τους ουρανούς;
- ...Πάτερ Θεόκλητε, τι να σου πω; Εγώ ποτέ δεν εχόρεψα , αλλά να μπορούσα τώρα θα έστηνα ένα χορό και θα τραγουδούσα " Έχε γεια καημένε κόσμε ".ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
- Πες μου , πάτερ Παϊσιε, πώς αισθάνεσαι τώρα εν όψει του μεγάλου ταξιδιού για τους ουρανούς;
- ...Πάτερ Θεόκλητε, τι να σου πω; Εγώ ποτέ δεν εχόρεψα , αλλά να μπορούσα τώρα θα έστηνα ένα χορό και θα τραγουδούσα " Έχε γεια καημένε κόσμε ".ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Τόση ήταν η αταραξία , η ειρήνη και η χαρά ενώπιον του θανάτου, παρ ' όλους τους πόνους , παρ ' όλη την φοβερή δύσπνοια που τον ταλαιπωρούσαν συνεχώς.
Εκεί στο Μοναστήρι της Σουρωτής όπου είχε εμπιστευθεί τα άγια λείψανα του οσίου πατρός Αρσενίου του Καππαδόκη του αναδόχου του, σε μια γωνιά όπισθεν του Ιερού Βήματος ετάφη και το Άγιον λείψανο του Γέροντα Παϊσίου κατά δική του επιθυμία , για να ευλογείται η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία και να υμνείται η Ορθοδοξία και να δοξάζεται ο Θεός ο ενδοξαζόμενος εν τοις Αγίοις αυτού.
Πάνω στον τάφο του ζήτησε να γραφτεί το ακόλουθο ποίημα , το οποίο ο ίδιος εστιχούργησε:
Εδώ τελείωσε η ζωή
εδώ και η πνοή μου.
Εδώ το σώμα θα θαφτεί,
θα χαίρει και η ψυχή μου.
Εδώ ο Άγιός μου κατοικεί
αυτό είναι τιμή μου.
Πιστεύω αυτός θα λυπηθεί
την άθλια ψυχή μου.
Θα εύχεται στο Λυτρωτή
νάχω την Παναγιά μαζί μου.
Μακάριες και τρισμακάριες οι ψυχές που αξιώθηκαν να τολμήσουν και να γευθούν τέτοιες ουράνιες αναβάσεις. Μακάριος και συ Γέροντα Παϊσιε , πνευματικέ ορειβάτη , ψυχή που ανέβαινες " λευκανθισμένη " και μέσα στην ησυχία θηρευόσουνα τον Θεό. Οι ευχές σου ας μας συνοδεύουν και εμάς στον αγώνα της ζωής και πνευματικής τελειότητας . Ας μας ενδυναμώνουν ρακένδυτοι όντες, αφού « επτωχεύσαμεν σφόδρα ».
Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
Εκεί στο Μοναστήρι της Σουρωτής όπου είχε εμπιστευθεί τα άγια λείψανα του οσίου πατρός Αρσενίου του Καππαδόκη του αναδόχου του, σε μια γωνιά όπισθεν του Ιερού Βήματος ετάφη και το Άγιον λείψανο του Γέροντα Παϊσίου κατά δική του επιθυμία , για να ευλογείται η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία και να υμνείται η Ορθοδοξία και να δοξάζεται ο Θεός ο ενδοξαζόμενος εν τοις Αγίοις αυτού.
Πάνω στον τάφο του ζήτησε να γραφτεί το ακόλουθο ποίημα , το οποίο ο ίδιος εστιχούργησε:
Εδώ τελείωσε η ζωή
εδώ και η πνοή μου.
Εδώ το σώμα θα θαφτεί,
θα χαίρει και η ψυχή μου.
Εδώ ο Άγιός μου κατοικεί
αυτό είναι τιμή μου.
Πιστεύω αυτός θα λυπηθεί
την άθλια ψυχή μου.
Θα εύχεται στο Λυτρωτή
νάχω την Παναγιά μαζί μου.
Μακάριες και τρισμακάριες οι ψυχές που αξιώθηκαν να τολμήσουν και να γευθούν τέτοιες ουράνιες αναβάσεις. Μακάριος και συ Γέροντα Παϊσιε , πνευματικέ ορειβάτη , ψυχή που ανέβαινες " λευκανθισμένη " και μέσα στην ησυχία θηρευόσουνα τον Θεό. Οι ευχές σου ας μας συνοδεύουν και εμάς στον αγώνα της ζωής και πνευματικής τελειότητας . Ας μας ενδυναμώνουν ρακένδυτοι όντες, αφού « επτωχεύσαμεν σφόδρα ».
Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ!! ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !!
Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012
Οι γονείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα ,έχουν ευθύνη να φροντίσουν για το μέλλον των παιδιών τους
Η διανομή της περιουσίας
Οι γονείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα ,έχουν ευθύνη να φροντίσουν για το μέλλον των παιδιών τους. Φυσικά, το κυριώτερο είναι να τους δώσουν καλή ανατροφή, μετά να τα μορφώσουν ή να τα στείλουν να μάθουν κάπ...οια τέχνη ,για να μπορούν να ζήσουν ,κι ύστερα να τους εξασφαλίσουν ένα σπιτάκι κ.λ.π. Όταν το 1924 η οικογένειά μας ήρθε στην Ελλάδα από τα Φάρασα της Καππαδοκίας ,τότε με την Ανταλλαγή, ο πατέρας μου, ως πρόεδρος του χωριού , φρόντισε να τακτοποιήση όλους τους συγχωριανούς μας. Την οικογένειά μας την άφησε τελευταία. Αργότερα τα μεγαλύτερα αδέλφια μου του παραπονέθηκαν. « Όλους τους τακτοποίησες, πατέρα, είπαν, εμάς δεν μας σκέφτηκες » . Αν είναι κανείς μόνος του, μπορεί όλα να τα δώση και να αδιαφορήση για τον εαυτό του από αυταπάρνηση, από αρχοντιά, αλλά , αν έχη οικογένεια, πρέπει να σκεφθή και την οικογένειά του.
Βέβαια, οι γονείς δεν πρέπει να ξεθαρρεύουν και να δίνουν στα παιδιά τους όσα έχουν, όλα μαζί, γιατί τα παιδιά είναι άπειρα και μπορεί να ξανοιχτούν στην σύγχρονη ζωή που δεν έχει άκρη. Ύστερα θα πονούν ,που δεν θα έχουν να τα βοηθήσουν. Να προσέξουν επίσης, ώστε το πιο αδύνατο παιδί να το ενισχύσουν περισσότερο υλικά, και ακόμη περισσότερο ηθικά ,για να μην το πάρη σβάρνα ο πανικός της αποτυχίας ,αλλά και με διάκριση και αγάπη να τα τακτοποιήσουν όλα τα παιδιά, για να μην ψυχρανθούν μεταξύ τους.
Σπάνια βρίσκεις οικογένειες αγαπημένες, που ζουν πνευματικά ,και τα αδέλφια δεν μαλώνουν για οικόπεδα και περιουσίες και δεν τρέχουν στα δικαστήρια. Είχα γνωρίσει μια επταμελή οικογένεια . Οι γονείς είχαν κάτι χρυσαφικά. Μετά τον θάνατό τους ,τα παιδιά είπαν να τα πάρη όλα ο ένας αδελφός που τους είχε γηροκομήσει. Εκείνος όμως σκέφθηκε ότι η αδελφή τους έχει μεγάλη οικογένεια και έχει πιο πολλή ανάγκη και τα έδωσε σε εκείνη. Αυτή τα έδωσε στον άλλο αδελφό ,εκείνος τον άλλον, και τελικά γύρισαν στον πρώτο! Ό,τι ακριβώς έκαναν εκείνοι οι Πατέρες που διαβάζουμε στο Γεροντικό. Στο τέλος, επειδή και εκείνος δεν ήθελε να τα κρατήση, τα έδωσαν σε μια εκκλησία.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Οι γονείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα ,έχουν ευθύνη να φροντίσουν για το μέλλον των παιδιών τους. Φυσικά, το κυριώτερο είναι να τους δώσουν καλή ανατροφή, μετά να τα μορφώσουν ή να τα στείλουν να μάθουν κάπ...οια τέχνη ,για να μπορούν να ζήσουν ,κι ύστερα να τους εξασφαλίσουν ένα σπιτάκι κ.λ.π. Όταν το 1924 η οικογένειά μας ήρθε στην Ελλάδα από τα Φάρασα της Καππαδοκίας ,τότε με την Ανταλλαγή, ο πατέρας μου, ως πρόεδρος του χωριού , φρόντισε να τακτοποιήση όλους τους συγχωριανούς μας. Την οικογένειά μας την άφησε τελευταία. Αργότερα τα μεγαλύτερα αδέλφια μου του παραπονέθηκαν. « Όλους τους τακτοποίησες, πατέρα, είπαν, εμάς δεν μας σκέφτηκες » . Αν είναι κανείς μόνος του, μπορεί όλα να τα δώση και να αδιαφορήση για τον εαυτό του από αυταπάρνηση, από αρχοντιά, αλλά , αν έχη οικογένεια, πρέπει να σκεφθή και την οικογένειά του.
Βέβαια, οι γονείς δεν πρέπει να ξεθαρρεύουν και να δίνουν στα παιδιά τους όσα έχουν, όλα μαζί, γιατί τα παιδιά είναι άπειρα και μπορεί να ξανοιχτούν στην σύγχρονη ζωή που δεν έχει άκρη. Ύστερα θα πονούν ,που δεν θα έχουν να τα βοηθήσουν. Να προσέξουν επίσης, ώστε το πιο αδύνατο παιδί να το ενισχύσουν περισσότερο υλικά, και ακόμη περισσότερο ηθικά ,για να μην το πάρη σβάρνα ο πανικός της αποτυχίας ,αλλά και με διάκριση και αγάπη να τα τακτοποιήσουν όλα τα παιδιά, για να μην ψυχρανθούν μεταξύ τους.
Σπάνια βρίσκεις οικογένειες αγαπημένες, που ζουν πνευματικά ,και τα αδέλφια δεν μαλώνουν για οικόπεδα και περιουσίες και δεν τρέχουν στα δικαστήρια. Είχα γνωρίσει μια επταμελή οικογένεια . Οι γονείς είχαν κάτι χρυσαφικά. Μετά τον θάνατό τους ,τα παιδιά είπαν να τα πάρη όλα ο ένας αδελφός που τους είχε γηροκομήσει. Εκείνος όμως σκέφθηκε ότι η αδελφή τους έχει μεγάλη οικογένεια και έχει πιο πολλή ανάγκη και τα έδωσε σε εκείνη. Αυτή τα έδωσε στον άλλο αδελφό ,εκείνος τον άλλον, και τελικά γύρισαν στον πρώτο! Ό,τι ακριβώς έκαναν εκείνοι οι Πατέρες που διαβάζουμε στο Γεροντικό. Στο τέλος, επειδή και εκείνος δεν ήθελε να τα κρατήση, τα έδωσαν σε μια εκκλησία.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 16 ΜΑΡ 2012
Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012
Από τον νου κατεβαίνει το τηλεγράφημα στην καρδιά και κάνει τον άνθρωπο θηρίο. Ο Θεός θέλει να έχουμε « καρδίαν καθαράν
Γέροντα, η προσευχή δεν βοηθάει στην κάθαρση του νου;
- Δεν φθάνει μόνο η προσευχή . Το να καίη κανείς κιλά λιβάνι, όταν προσεύχεται, αν ο νους του είναι γεμάτος από κακούς λογισμούς για τους άλλους, δεν ωφελεί.
Από τον νου κατεβαίνει το τηλεγράφημα στην καρδιά και κάνει τον άνθρωπο θηρίο. Ο Θεός θέλει να έχουμε « καρδίαν καθαράν » ,και η καρδιά μας να είναι καθαρή, όταν δεν επιτρέπουμε να περνάη από τον νου μας κακός λογισμός για τους άλλους.
- Γέροντα, πρώτα φέρνει ο άνθρωπος καλό λογισμό και ύστερα βοηθάει ο Θεός;
- Κοίταξε, μόνον όταν ο άνθρωπος βάζη καλό λογισμό, δικαιούται την θεία βοήθεια. Με τον καλό λογισμό καθαρίζει την πονηρή του καρδιά, διότι « εκ της καρδίας εξέρχονται » όλα τα κακά, και πάλι « εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα ». Τον ανταμείβει μάλιστα ο Θεός για τον καλό λογισμό που βάζει.
Από το βιβλίο «Πνευματικός αγώνας
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
- Δεν φθάνει μόνο η προσευχή . Το να καίη κανείς κιλά λιβάνι, όταν προσεύχεται, αν ο νους του είναι γεμάτος από κακούς λογισμούς για τους άλλους, δεν ωφελεί.
Από τον νου κατεβαίνει το τηλεγράφημα στην καρδιά και κάνει τον άνθρωπο θηρίο. Ο Θεός θέλει να έχουμε « καρδίαν καθαράν » ,και η καρδιά μας να είναι καθαρή, όταν δεν επιτρέπουμε να περνάη από τον νου μας κακός λογισμός για τους άλλους.
- Γέροντα, πρώτα φέρνει ο άνθρωπος καλό λογισμό και ύστερα βοηθάει ο Θεός;
- Κοίταξε, μόνον όταν ο άνθρωπος βάζη καλό λογισμό, δικαιούται την θεία βοήθεια. Με τον καλό λογισμό καθαρίζει την πονηρή του καρδιά, διότι « εκ της καρδίας εξέρχονται » όλα τα κακά, και πάλι « εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα ». Τον ανταμείβει μάλιστα ο Θεός για τον καλό λογισμό που βάζει.
Από το βιβλίο «Πνευματικός αγώνας
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 15 ΜΑΡ 2012
Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012
Μία είναι ή αξία της ζωής, ή οικογένεια Μόλις σβήσει ή οικογένεια, θα σβήσει ό κόσμος
Ή οικογένεια κατ' οίκον εκκλησία
Ό Γέροντας πίστευε πολύ στη δύναμη της οικογενειακής αγωγής. Έλεγε:
«Μία είναι ή αξία της ζωής, ή οικογένεια
. Μόλις σβήσει ή οικογένεια, θα σβήσει ό κόσμος. Δείχνε αγάπη καί πέρα από την οικογένεια σου.
Αν είσαι συνταξιούχος, αφιέρωνε λίγο χρόνο καί λίγο χρήμα, για να βοηθήσεις τα απροστάτευτα παιδιά μιας διαλυμένης οικογένειας.
... Όταν χαλάσει ή οικογένεια, θα χαλάσει καί ό κλήρος καί ό μοναχισμός καί όλα»
. Σε ερώτηση Τι πρέπει να γίνει όταν οϊ γονείς δεν συμφωνούν στη χριστιανική ανατροφή των παιδιών τους, έδωσε την εξής απάντηση: «Το αυτοκίνητο έχει φρένα καί ταχύτητες. Δεν δουλεύει μόνο με τα φρένα ή μόνο με τίς ταχύτητες. Αυτό μπορεί να συμβεί καί με τους γονείς:
Ό ένας να σπρώχνει καί ό άλλος να φρενάρει, οπότε δημιουργείται ισορροπία»
. Πράγματι, αν δεν υπάρχει ισορροπία των αντίρροπων δυνάμεων μέσα στην οικογένεια, όλα θα καταρρεύσουν
Ό Γέροντας πίστευε πολύ στη δύναμη της οικογενειακής αγωγής. Έλεγε:
«Μία είναι ή αξία της ζωής, ή οικογένεια
. Μόλις σβήσει ή οικογένεια, θα σβήσει ό κόσμος. Δείχνε αγάπη καί πέρα από την οικογένεια σου.
Αν είσαι συνταξιούχος, αφιέρωνε λίγο χρόνο καί λίγο χρήμα, για να βοηθήσεις τα απροστάτευτα παιδιά μιας διαλυμένης οικογένειας.
... Όταν χαλάσει ή οικογένεια, θα χαλάσει καί ό κλήρος καί ό μοναχισμός καί όλα»
. Σε ερώτηση Τι πρέπει να γίνει όταν οϊ γονείς δεν συμφωνούν στη χριστιανική ανατροφή των παιδιών τους, έδωσε την εξής απάντηση: «Το αυτοκίνητο έχει φρένα καί ταχύτητες. Δεν δουλεύει μόνο με τα φρένα ή μόνο με τίς ταχύτητες. Αυτό μπορεί να συμβεί καί με τους γονείς:
Ό ένας να σπρώχνει καί ό άλλος να φρενάρει, οπότε δημιουργείται ισορροπία»
. Πράγματι, αν δεν υπάρχει ισορροπία των αντίρροπων δυνάμεων μέσα στην οικογένεια, όλα θα καταρρεύσουν
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012
Τρίτη 13 Μαρτίου 2012
ΠΡ0ΣΕΥΧΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΥΠΕΡ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
ΥΠΕΡ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ μου, μὴν ἐγκαταλείπεις τοὺς δούλους Σου ποὺ ζοῦν μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἡ Ἀγάπη Σου νὰ ἐνεργήσει καὶ νὰ τοὺς ...φέρει ὅλους κοντά Σου.
-Μνήσθητι Κύριε πάντων τῶν δούλων Σου
τῶν πονεμένων,
τῶν θλιβομένων,
τῶν ἀσθενούντων,
τῶν φτωχῶν,
τῶν πενθούντων,
τῶν ἀδικημένων,
τῶν μοναχικῶν,
τῶν συκοφαντουμένων,
τῶν αἰχμαλώτων,
τῶν πεινασμένων,
τῶν Προσφύγων,
τῶν παραστρατημένων,
τῶν πλανεμένων,
τῶν ἀνυπερασπίστων,
τῶν φυλακισμένων,
-Μνήσθητι Κύριε τῶν δούλων Σου ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ τὸν καρκίνο.
-Τῶν δούλων Σου ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ μικρὰ ἢ μεγάλα νοσήματα.
-Τῶν δούλων Σου ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ σωματικὲς ἀναπηρίες.
-Τῶν δούλων Σου ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ ψυχικὲς ἀναπηρίες.
-Μνήσθητι τῶν ἀρχόντων (προέδρων, ὑπουργῶν…) καὶ βοήθησον αὐτοὺς νὰ κυβερνοῦν χριστιανικά.
-Μνήσθητι Κύριε τῶν παιδιῶν ποὺ προέρχονται ἀπὸ προβληματικὲς οἰκογένειες.
-Τῶν προβληματικῶν οἰκογενειῶν καὶ τῶν διαζευγμένων.
-Μνήσθητι Κύριε τῶν ὀρφανῶν ὄλου τοῦ κόσμου, ὅλων τῶν πονεμένων καὶ τῶν ἀδικημένων στὴν ζωή, ὅσων ἔχουν χάσει τοὺς συζύγους τους.
-Μνήσθητι Κύριε ὅλων τῶν φυλακισμένων, τῶν ἀναρχικῶν, τῶν ναρκομανῶν, τῶν φονέων, τῶν κακοποιῶν, τῶν κλεφτῶν. Φώτισον καὶ βοήθησον αὐτούς νὰ διορθωθοῦν.
-Μνήσθητι ὅλων τῶν ξενιτεμένων.
-Ὅλων ὅσων ταξιδεύουν στὴν θάλασσα, στὴν ξηρά, στὸν ἀέρα καὶ φύλαξον αὐτούς.
-Μνήσθητι τῆς Ἐκκλησίας μας, τῶν πατέρων(κληρικῶν), τῆς Ἐκκλησίας τῶν πιστῶν.
-Μνήσθητι Κύριε ὅλων τῶν μοναστικῶν ἀδελφοτήτων, ἀνδρικῶν καὶ γυναικείων, τῶν γερόντων καὶ τῶν γεροντισσῶν καὶ ὅλων τῶν ἀδελφοτήτων καὶ τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων.
-Μνήσθητι Κύριε τῶν δούλων Σου ποὺ εἶναι σὲ καιρὸ πολέμου.
-Ὅσων καταδιώκονται στὰ βουνὰ καὶ στοὺς κάμπους.
-Μνήσθητι τῶν δούλων Σου ποὺ ἄφησαν τὰ σπίτια τους καὶ τὶς δουλειές τους καὶ ταλαιπωροῦνται.
-Μνήσθητι Κύριε ὅλων τῶν φτωχῶν, ἀστέγων καὶ προσφύγων.
-Μνήσθητι Κύριε ὅλων τῶν ἐθνῶν, νὰ τὰ ἔχεις στὴν ἀγκαλιά Σου, νὰ τὰ σκεπάζεις μὲ τὴν ἁγία Σου Σκέπη, νὰ τὰ φυλάγεις ἀπὸ κάθε κακὸ καὶ ἀπὸ τὸν πόλεμο. Καὶ τὴν ἀγαπημένη μας Ἑλλάδα μέρα καὶ νύκτα νὰ τὴν ἔχεις στὴν ἀγκαλιά Σου, νὰ τὴν σκεπάζεις μὲ τὴν ἁγία Σου Σκέπη, νὰ τὴν φυλάγεις ἀπὸ κάθε κακὸ καὶ ἀπὸ τὸν πόλεμο.
-Μνήσθητι Κύριε τῶν ταλαιπωρημένων ἐγκαταλελειμμένων, ἀδικημένων, δοκιμασμένων οἰκογενειῶν καὶ δῶσε πλούσια τὰ ἐλέη Σου σ’ αὐτές.
-Μνήσθητι τῶν δούλων Σου ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ ψυχικὰ καὶ σωματικὰ προβλήματα πάσης φύσεως.
-Μνήσθητι ὅσων βρίσκονται σὲ ἀπόγνωσι, βοήθησε καὶ γαλήνευσέ τους.
-Μνήσθητι Κύριε τῶν δούλων Σου ποὺ ζήτησαν τὶς προσευχές μας.
-Μνήσθητι καὶ πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος κεκοιμημένων.
ΑΜΗΝ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 14 ΜΑΡ 2012
Ἀναρτήθηκε στὶς 13 Μαρτίου 2012ἀπὸ τὸν/τὴν helenzota
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)