Γιατί κλαις, πάτερ Παίσιε! Σε πονάει κάτι;

Γιατί κλαις, πάτερ Παίσιε! Σε πονάει κάτι;

Όχι αγαπητέ μου. Επειδή εσείς δεν κλαίτε, κλαίω εγώ για σας, διότι είναι πολύ δύσκολο να φθάσει κανείς στον παράδεισο. Ώ πόση αγωνία, πόση δυσκολία και φόβο έχει τότε η ψυχή! Και, εάν δεν κλάψεις εσύ για τον εαυτό σου εδώ, ποιος θα κλάψει τότε εκεί μετά θάνατον; Διότι μόνο αυτός που έχει πόνο στην καρδιά και έχει καθαρή συνείδηση, ημπορεί να κλάψει. Βλέπεις πως περνάει ο καιρός! Αλλοίμονο, αλλοίμονο, μην αφήνετε να περνάει ο καιρός ανώφελα, διότι δεν θα τον βρείτε πάλι. Ό,τι μπορείτε κάνετε σήμερα και μην αφήνετε για αύριο, διότι δεν γνωρίζετε, αν αύριο θα ξημερώσετε.
Εάν ημπορείς και δεν το κάνεις, έχεις μεγάλη αμαρτία και από τα μάτια του Θεού τίποτε δεν ημπορεί να κρυφθεί…. Ό,τιδήποτε κάνεις, εξέτασε τον σκοπό για τον οποίο το κάνεις. Επιθυμείς να αρέσεις στον Θεό ή στους ανθρώπους; Έχε στο νου σου ότι είναι πολύ ακριβός ο παράδεισος και πολύ δύσκολα φθάνει κάποιος εκεί! Φρόντισε πολύ για την ψυχή σου, διότι θ’ απολογηθείς για κάθε έργο και κάθε λογισμό σου. Δεν μας βοηθούν τα χρόνια αλλά τα έργα, αγαπητέ μου!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  19 ΙΟΥΛ  2012

Η φιλοξενία του Οσίου Παισίου του Μέγα

Η φιλοξενία του Οσίου Παισίου του Μέγα 
 Μια φορά, ενώ ο Oσιος Παίσιος προσευχόνταν στο κελί του πήγαν σ΄αυτόν ο Χριστός και δύο άγγελοι,όπως είχαν κάποτε πάει στον πατριάρχη Αβραάμ και του είπαν:''Χαίρε Παίσιε,σήμερα πρέπει να μας φιλοξενήσεις!''Ο Παίσιος τους δέχθηκε με χαρά,δεν ετοίμασε όμως φαγητά όπως ο Αβραάμ,αλλά έφερε νερό για να πλύνει τα πόδια Του.Και επειδή όταν φιλοξενείς καποιον δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα από το να του πλύνεις τα πόδια,ο Παίσιος αυτό έκανε.Ο Χριστός του είπε:''Ειρήνη Σοι δούλε Μου''! και έφυγε.
Ο Άγιος Παίσιος καιόμενος από τη θεική αγάπη έτρεξε και ήπιε το νερό με το οποίο είχε πλύνει τα πόδια του Ιησού και άφησε και λίγο για τον υποτακτικό του ο οποίος έλειπε στην Αίγυπτο.
Ερχόμενος ο υποτακτικός από το ταξίδι και όντας πολύ κουρασμένος του είπε ο όσιος:''Πήγαινε να πιείς νερό από το δοχείο εκείνο για να σβήσεις τη δίψα σου!''.Ο υποτακτικός υπάκουσε αλλά έλεγε από μέσα του:''Εγώ ταξίδεψα μέσα σε αφόρητο καύσωνα και ο γέροντας αντί να με στείλει στην πηγή να πιώ νερό δροσερό με στέλνει να πιω νερό βρώμικο και στάσιμο!''.
Αυτά σκεφτόνταν ο υποτακτικός όταν ο όσιος τον έστειλε για δεύτερη φορά και ενώ είπε ότι θα πάει δεν πήγε,Ο όσιος του το είπε για τρίτη φορά και αυτός δεν υπάκουσε.
Τότε του είπε'Τώρα θα πάρεις τον μισθό της ανυπακοής σου.δηλαδή θα χάσεις τα θεικά δώρα!''.Ακούγοντας αυτό ο υποτακτικός στενοχωρήθηκε και έτρεξε αμέσως να πιεί νερό από το δοχείο,αλλά αυτό είχε εξαφανιστεί,και είπε;;''Γέροντα,δε βρίσκω το νερό για να το πιώ΄΄
-Πως να το βρεις αφού έγινες ανάξιος;Επειδή η ανυπακοή διώχνει τη χάρη από τον ανυπάκουο,όπως η υπακοή φέρνει τη χάρη στον υπάκουο
-Ποιό ήταν αυτό το μεγάλο δώρο που έχασα και πως εξαφανίστηκε;
-Επειδή έκανες ανυπακοή,ενώ τρεις φορές σου είπα να πιείς από το νερό εκείνο,άγγελος Κυρίου κατέβηκε από τον ουρανό και πήρε το αγιασμένο νερό.
Ακούγοντας αυτό ο υποτακτικός συγκλονίστηκε και έμεινε άφωνος για πολύν ώρα.Ερχόμενος εις εαυτόν,έκλαιγε και θρηνούσε:''Τι έχασα ο άθλιος,τι έχασα!Ο διάβολος δεν μ΄άφησε να το αποκτήσω!''
Αφού έκλαψε πολύ μετάνοιωσε και ζητούσε έλεος.
Ο όσιος του είπε:''Γιέ μου,ο Αδάμ έφυγε από τον παράδεισο για την ανυπακοή του.Επειδή όμως λυπήθηκες πολύ και μετανόησες,σήκω από την πτώση της ανυπακοής,κάνε υπακοή και ζήτα από τον Κύριο συγχώρεση.Ο Κύριος ελεεί όσους μετανοούν πραγματικά και προσεύχονται''

  Του Οσίου Παισίου του Μέγα 


ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 19 ΙΟΥΛ  2012

Προσευχή Παϊσιος ο Μέγας)

Προσευχή Παϊσιου
Προσευχές

ΠαϊσιοςΠροσευχή
Κύριε Ιησού Χριστέ, Θεέ μου, δός μου τη σημερινή μέρα αγαθή, αναμάρτητη και καθαρή. Κύριε, μή μ΄εγκαταλείπεις. Μή φεύγεις μακρυά μου. Άπλωσε το χέρι Σου και βοήθησέ με. Κύριε, στήριξέ με και φ ύτεψε στην καρδιά μου την αγάπη και το μεγάλο σεβασμό για Σένα. Κύριε, δίδαξέ με να ζω κατά το Άγιο θέλημά Σου. Κάμε, Κύριε, να συναισθάνομαι τις αμαρτίες μου και να λυπάμαι γι΄αυτές. Ελευθέρωσέ με από κάθε ψυχικό και σωματικό πειρασμό. Διώξε απ΄το νου μου κάθε βρώμικο, αισχρό και ανυπότακτο λογισμό. Κύριε, βοήθησέ με να βγάλω από μέσα μου την αμέλεια, την λύπη, την λησμοσύνη, την αναισθησία, την πώρωση. Κύριε, που είσαι σπλαγχνικός, ελέησέ με και συγχώρησε όλες τις ανομίες μου. Και κάμε να ζω με ησυχία, με μετάνοια, με εξομολόγηση και με πίστη καθαρή.
Αμήν.

(Παϊσιος ο Μέγας)
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΗΣ  19 ΙΟΥΛ 2012 

'Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται με πίστη, υποχρεώνει τον Θεό κατά κάποιο τρόπο για την πίστη του αυτή να του εκπληρώσει το αίτημά του''.

'Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται με πίστη, υποχρεώνει τον Θεό κατά κάποιο τρόπο για την πίστη του αυτή να του εκπληρώσει το αίτημά του''.

- Γέροντα, μένει ψυχρή η καρδιά μου στην προσευχή.

Είναι γιατί ο νους δεν δίνει τηλεγράφημα στην καρδιά . Ύστερα στην προσευχή χρειάζεται να εργασθεί κανείς· δεν μπορεί από την μια στιγμή στην άλλη να φθάσει σε κατάσταση, ώστε να μη φεύγει καθόλου ο νους του. Θέλει υπομονή. Βλέπεις, άλλος χτυπάει την πόρτα, ξαναχτυπάει, περιμένει, και μετά ανοίγει η πόρτα. Εσύ θες να χτυπήσεις μια και να μπεις μέσα. Δεν γίνεται έτσι.

Στην προσευχή χρειάζεται επιμονή. «Και παρεβιάσαντο αυτον» (Λουκ. 24, 25), λέει το Ευαγγέλιο για τους δύο Μαθητές που συνάντησαν τον Χριστό στον δρόμο προς Εμμαούς. Έμεινε ο Χριστός μαζί τους, γιατί είχαν μια συγγένεια με τον Χριστό και το δικαιούνταν. Είχαν ταπείνωση, απλότητα, καλοσύνη, θάρρος με την καλή έννοια, όλες τις προϋποθέσεις, γι' αυτό και ο Χριστός έμεινε μαζί τους.

Πρέπει να προσευχόμαστε με πίστη για κάθε ζήτημα και να κάνουμε υπομονή, και ο Θεός θα μιλήσει. Γιατί, όταν ο άνθρωπος προσεύχεται με πίστη, υποχρεώνει τον Θεό κατά κάποιο τρόπο για την πίστη του αυτή να του εκπληρώσει το αίτημά του. Γι' αυτό, όταν ζητούμε κάτι από τον Θεό, να μη «διακρινώμεθα» και θα εισακουσθούμε. «Να έχετε πίστη χωρίς να διακριθείτε» (Ματθ. 21, 21), είπε ο Κύριος. Ο Θεός ξέρει να μας δώσει αυτό που ζητούμε, ώστε να μη βλαφτούμε πνευματικά.

Μερικές φορές ζητούμε κάτι από τον Θεό, αλλά δεν κάνουμε υπομονή και ανησυχούμε. Αν δεν είχαμε δυνατό Θεό, τότε να ανησυχούσαμε. Αλλά αφού έχουμε Θεό Παντοδύναμο και έχει πάρα πολλή αγάπη, τόση που μας τρέφει και με το Αίμα Του, δεν δικαιολογούμαστε να ανησυχούμε.

Μερικές φορές δεν αφήνουμε ένα δύσκολο θέμα μας στα χέρια του Θεού, αλλά ενεργούμε ανθρώπινα. Όταν ζητούμε κάτι από τον Θεό και κλονίζεται η πίστη μας και θέλουμε να ενεργήσουμε ανθρωπίνως στα δυσκολοκατόρθωτα, χωρίς να περιμένουμε την απάντηση στο αίτημά μας από τον Θεό, είναι σαν να κάνουμε αίτηση στον βασιλέα Θεό και την παίρνουμε πίσω, την ώρα που Εκείνος απλώνει το χέρι Του, για να ενεργήσει.

Τον παρακαλούμε πάλι, αλλά και πάλι κλονίζεται η πίστη μας και ανησυχούμε και επαναλαμβάνουμε το ίδιο. Έτσι διαιωνίζεται η ταλαιπωρία μας. Κάνουμε δηλαδή σαν εκείνον που κάνει μια αίτηση στο Υπουργείο και ύστερα από λίγο μετανιώνει και την αποσύρει. Ξαναμετανιώνει, την υποβάλλει· μετά από λίγο πάλι την αποσύρει. Η αίτηση όμως πρέπει να μείνει, για να παίρνει την σειρά της.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ  
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ     19  ΙΟΥΛ 2012


 

ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤ' ΗΛΙΑ....(διήγημα)

" Όπου  'ν' Αι-Γιάννης και νερό, κι όπου Αγιολιάς και ράχη"

Στη μια απο τις δυο κορυφές του βουνού είχε στήσει τη σκηνή του ο ερημίτης.  Η μιά , η πιο ψηλή , αγνάντευε ως πέρα, μακυρά στο άγνωνστο βάθος του πελάγου, την πλατιά κι απέραντη θάλασσα- η άλλη ήταν πιό χαμηλή , την έκοβε η πρώτη, δε μπορούσες να δείς απο κει θάλασσα. Τούτη η αψηλότερη κορφή, κατηφόριζε σιγά σιγά, ώσπου έσβηνε αγαληνά κατά το πέλαγος. Στο πιο χαμηλότερο σημείο , εκεί όπου έσμιγε με το νερό, σχημάτιζε μια μικρή αγκαλιά, έναν απάνεμο κόρφο. Απάνωθέ του φώλιαζε το φτωχό, ψαράδικο χωριό, με τ΄άσπρα του σπιτάκια κολλημένα σαν τις πεταλίδες απά στα βράχια-κάμποσες βάρκες λικνίζονται, δεμένες στις δέστρες του, μές στο μικρό, κουκλίστικο πες, λιμανάκι. Η άλλη πλαγιά του δίκορφου βουνού ξεκινούσεν απ' τη χαμηλότερη κορφή  του, και γλιστρώντας πότε πάνω απο ήμερη γη του Θεού και πότε πάνω απο αγριωπά φαράγγια, ερχόταν και σβηούσε πέρα κει κάτω στον κάμπο, σ' ένα ίδιο μικρό, σαν το ψαράδικο χωριό, μια χούφτα οι άνθρωποι κι αυτουνού του χωριού σαν και του άλλου, που δεν έβλεπαν  θάλασσα απο πουθενά. Ακόμα κι απο την κορφή τούτη του βουνού δε μπορούσες ν' αγναντέψεις  τη θάλασσα, γιατί την έσκιαζε η πρώτη , η αψηλότερη.

Εκεί , στη χαμηλότερη απ' τις δυό κορφές, είχε στήσει απο χρόνια τη σκήτη του ο ερημίτης. Μιά κουφάλα απά στο βράχο, μακριά απ' τους ανθρωπους και κοντήτερα στο Θεό. Μοναχός του έσκαψε ο γέροντας και κούφωσε ακόμα πιο πολύ την κουφάλα του βράχου. Έμπηξε κι έναν σιδερένιο σταυρό στ' απανωβράχι του και στο βάθος της σπηλίάς, απίθωσε ένα μαυρισμένο παλαιικό εικόνισμα που είχε φέρει μαζί του, κάνοντας έτσι ξωκλήσι την κουφάλα του βράχου. Το εικόνισμα παράσταινε τον Προφήτ' Ηλία και το αυτοσχέδιο ξωκλήσι ήταν ταμένο στη χάρη του.

Απο που είχε βρεί κι είχε σταλιάσει εκεί δα πα απο δω και χρόνια ο γέρος -ερημίτης, αυτό, κανένας δεν ήξερε να το πεί. Δεν κατέβαινε στο Καμποχώρι ο γέροντας, όσο για τ' αλλο χωριό, το Θαλασσοχώρι, εκεί πιά ούτε που ξέραν αν υπήρχε ξωκλήσι κι ερημίτης.

Γέροντα, πού οφείλεται ή μελαγχολία πού έρχεται πολλές φορές στήν ψυχή;

Γέροντα, πού οφείλεται ή μελαγχολία πού έρχεται πολλές φορές στήν ψυχή;
- Ή μελαγχολία καί τό πλάκωμα τής ψυχής οφείλονται συνήθως σέ τύψεις άπό ευαισθησία, καί τότε ό άνθρωπος χρειάζεται νά έξομολογηθή, γιά νά μπόρεση νά βοηθηθή άπό τόν πνευματικό. Γιατί, άν είναι ευαίσθητος, μπορεί τό σφάλμα πού έκανε νά είναι πολύ μικρό, άλλά ό εχθρός διάβολος νά τό μεγαλοποιή νά του τό δείχνη μέ μικροσκόπιο, γιά νά τόν ρίξη στήν απελπισία καί να τόν άχρηστέψη. Μπορεί νά του πή λ.χ. ότι τάχα στενοχώρησε πολύ τούς άλλους, ότι τούς δυσκόλεψε κ.λπ., και νά τόν κάνη νά στενοχωριέται πιό πολύ άπό όσο αντέχει. Αφού ενδιαφέρεται ό διάβολος, γιατί δέν πηγαίνει νά πειράξη τήν συνείδηση ενός αναίσθητου άνθρωπου; Άλλά τόν αναίσθητο τόν κάνει νά θεωρή μηδαμινό ένα μεγάλο σφάλμα του, γιά νά μήν έρθη σέ συναίσθηση.
Πρέπει ό άνθρωπος νά γνωρίση τόν εαυτό του όπως είναι, καί όχι όπως τόν παρουσιάζει ό εχθρός διάβολος, διότι αυτός ενδιαφέρεται γιά τό κακό μας. Ποτέ νά μήν απελπίζεται, αρκεί νά μετανοή, γιατί καί οί αμαρτίες του είναι λιγώτερες άπό τού διαβόλου καί ελαφρυντικά έχει, επειδή πλάσθηκε άπό χώμα καί άπό απροσεξία γλίστρησε καί λασπώθηκε. Γιά νά γίνη σωστός αγώνας, πρέπει νά γυρίζουμε τήν ρόδα αντίθετα άπό εκεί πού τήν γυρίζει ό διάβολος. Άν μας λέη ότι είμαστε κάτι, νά καλλιεργούμε τήν αύτομεμψία. Άν μας λέη ότι δέν είμαστε τίποτε, νά λέμε: Ό Θεός θά μέ έλεήση. Έτσι άπλά άν κινήται ό άνθρωπος, μέ εμπιστοσύνη καί ελπίδα στον Θεό, μπαίνει στήν ζωή του ή μετάνοια, ή ταπείνωση, καί ανεβαίνει σέ πνευματικά ύψη.

Γεροντας Παισιος Αγιορειτης !!

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  18 ΙΟΥΛ 2012

TV Εκκλησία της Ελλάδος ενόψει

 Ημερομηνία: 16/07/2012
Του Άκη Φωτόπουλου
akisfot@makthes.gr

Σε καλό δρόμο βρίσκεται, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η συνεργασία του ελληνορθόδοξου τηλεοπτικού σταθμού 4Ε με την Εκκλησία της Ελλάδος, για τη δημιουργία από κοινού του καλύτερου δυνατού προγράμματος.

Ένα «όνειρο» του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, που δεν κατάφερε ο ίδιος να υλοποιήσει, λόγω του υψηλού κόστους του, μπήκε ξανά στο τραπέζι των συζητήσεων τους τελευταίους μήνες από τον νυν αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Και απ’ ό,τι φαίνεται, το σχέδιο αυτή τη φορά έχει όλες τις προϋποθέσεις να περπατήσει μιας και πολυδάπανο δεν είναι και οι δυνατότητες για συνεργασία υπάρχουν.

Ήδη τέσσερις μητροπολίτες, κατόπιν σχετικής εντολής της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, βρίσκονται στο στάδιο ολοκλήρωσης μιας εκπόνησης μελέτης για την επίτευξη συνεργασίας με τον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε. Οι πληροφορίες λένε ότι θα υπάρχουν διακριτοί ρόλοι ανάμεσα στις δύο πλευρές, ενώ τον κύριο λόγο στο περιεχόμενο του προγράμματος θα τον έχει η Εκκλησία της Ελλάδος. Οι σεβασμιότατοι μητροπολίτες Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγος, Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας και Πατρών Χρυσόστομος εμφανίζονται αισιόδοξοι για το εγχείρημα, θεωρώντας ότι ήρθε η ώρα η Εκκλησία της Ελλάδος ν’ αποκτήσει τη δική της τηλεόραση. Η άποψη που επικρατεί, όπως λέγεται μεταξύ των ιεραρχών, είναι ότι ο σταθμός αυτός θα πρέπει να ’χει πανορθόδοξο χαρακτήρα προβάλλοντας πολύωρα προγράμματα από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ανά τον κόσμο, με στόχο να ευαισθητοποιήσει τους τηλεθεατές στο μέγα ζητούμενο που είναι η ενότητα της Ορθοδοξίας. Επίσης, μέσα στους επιδιωκόμενους στόχους είναι και η κάλυψη θεολογικών συνεδρίων, πολιτιστικών εκδηλώσεων ή ομιλιών, όπως επίσης και κάλυψη της τέλεσης της Θείας Λειτουργίας από ιερούς ναούς όλης της χώρας.

Να θυμίσουμε ότι ο 4Ε που ιδρύθηκε το 1993 με έδρα τη Θεσσαλονίκη λειτουργεί ως περιφερειακός τηλεοπτικός σταθμός, με επίγεια περιοχή κάλυψης την Κεντρική Μακεδονία. Μέσω του δορυφόρου HellasSat είναι δυνατή η λήψη του προγράμματός του σε όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, ενώ μέσω των δορυφόρων Optus3 και IntelSat10 μεταδίδεται στην Αυστραλία, την Αφρική και την Ασία.

 http://www.makthes.gr/news/media/90945/

Το αποφασιστικό ξεκίνημα

ΘΕΛΕΙΣ να σώσεις την ψυχή σου και να κερδίσεις την αιώνια ζωή; Αποφάσισε από τώρα ν’ αλλάξεις πορεία. Υπερνίκησε την τεμπελιά σου, κάνε το σημείο του σταυρού και πες με θέρμη και πίστη: Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

ΔΕΝ κατακτά κανείς την πίστη μόνο με ευσεβείς στοχασμούς, αλλά κυρίως με αγωνιστική προσπάθεια. Δε μας μαθαίνουν οι λέξεις και οι θεωρίες τι είναι  ο Θεός, αλλά η εμπειρία της πνευματικής ζωής. Πρέπει ν’ ανοίξουμε το παράθυρο για να μπει μέσα ο δροσερός αέρας. Πρέπει να βγούμε έξω για να μας λούσει στο φως του ο ήλιος. Ποτέ δεν μπορούμε να φθάσουμε σ’ ένα σκοπό, αν καθόμαστε στην ησυχία μας και περιμένουμε, λένε οι άγιοι Πατέρες. Ας γίνει παράδειγμά μας ο άσωτος υιός . «Καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αυτοῦ» ( Λουκά ιε΄20 ) .

ΜΠΟΡΕΙ να είσαι χωμένος στα γήινα πράγματα και αλυσοδεμένος μ’ αυτά. Ποτέ δεν είναι αργά. Δε γράφτηκε χωρίς λόγο στην Αγία Γραφή ότι ο Αβραάμ ήταν εβδομήντα πέντε χρονών όταν αναχώρησε από την πατρίδα του και ότι ο εργάτης που έρχεται την ενδέκατη ώρα, παίρνει το ίδιο μεροκάματο μ’ αυτόν που έρχεται την πρώτη.

ΟΥΤΕ πάλι είναι σωστό να νομίζεις πως είναι πολύ νωρίς. Μια πυρκαϊά σ’ ένα δάσος δε σβήνεται στο πι και φι. Θα ήθελες αλήθεια να δεις την ψυχή σου να καταστρέφεται και να γίνεται παρανάλωμα της φωτιάς του κακού; Κινήσου λοιπόν με δραστηριότητα.

ΑΠΟ ΤΟΤΕ που βαφτίστηκες , ανέλαβες την υποχρέωση να πολεμάς εναντίον των αοράτων εχθρών της ψυχής σου. Τον αγώνα αυτόν ανάλαβέ τον έστω και τώρα. Αρκετά δίστασες. Βυθισμένος στην αδιαφορία και στην τεμπελιά, άφησες πολύ καιρό πολύτιμο να πάει χαμένος. Γι’ αυτό πρέπει να ξέρεις τούτο˙ την καθαρότητα που πήρες με το βάφτισμα την άφησες να ποδοπατηθεί και να λερωθεί με τον πιο οικτρό τρόπο.

ΣΗΚΩ λοιπόν επάνω! Κάνε το όμως γρήγορα, χωρίς αργοπορία. Μην αναβάλεις την απόφασή σου «για το απόγευμα» ή «για αύριο» ή για «τότε που, όπως λες, θα είμαι έτοιμος αφού τελειώσω προηγουμένως τη δουλειά που έχω». Το διάστημα που θα μεσολαβήσει μπορεί να ‘ναι ολέθριο.

ΌΧΙ! Αυτή την ώρα, αυτή τη στιγμή που πήρες την απόφαση, οφείλεις να δείξεις έμπρακτα ότι απαρνήθηκες το παλιό εγώ σου και ότι άρχισες τώρα  μια καινούρια ζωή, με καινούριους σκοπούς και νέα μορφή. Σήκω, λοιπόν, χωρίς φόβο και πες: Κύριε, βοήθησέ με  να αρχίσω τώρα. Βοήθησέ με! Γιατί αυτό που χρειάζεται πριν απ’ όλα είναι η βοήθεια του Θεού.

ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ στην καινούρια σου απόφαση και μην κοιτάς ξανά πίσω. Το πάθημα της γυναίκας του Λωτ που έγινε στήλη άλατος αποτελεί για μας ένα σπουδαίο μάθημα ( Γεν. ιθ΄26 ). Έχεις «απεκδυθεί τον παλαιόν άνθρωπον». Άφησε καθετί το δικό του. Όπως ο Αβραάμ ,άκουσες τη φωνή του Κυρίου: «ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω» ( Γεν. ιβ΄1 ) . Προς αυτή τη χώρα πρέπει από δω και πέρα να κατευθύνεις  όλη σου την προσοχή και κάθε ενέργειά σου.

Από το βιβλίο: «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ»

Τίτο Κολλιάντερ 

Εκδόσεις: ΑΚΡΙΤΑΣ

Έκδοση 15η

«Ποιές είναι οι αποδοχές σας σεβασμιώτατε;»

του Κώστα Ζαφειρίου

 http://ierovima.gr/pages/article.aspx?id=2564
 
Σε εφημερίδες, ιστοσελίδες και ιστολόγια, το τελευταίο διάστημα, συχνά-πυκνά αναφέρεται ότι οι αποδοχές ενός αρχιερέα αγγίζουν το ποσό των 4.500 με 5.000 ευρώ!
 
Δεν διευκρινίζεται βέβαια αν το ποσό αυτό είναι καθαρές ή μικτές αποδοχές, αλλά όπως και να έχει, αν είναι έτσι, το ποσό αυτό αποτελεί για την εποχή μας πρόκληση.
 
Το «ierovima» επικοινώνησε με τον μητροπολίτη Σύρου κ. Δωρόθεο Β’ και ζήτησε να πληροφορηθεί ποιός είναι ο μισθός του και κατά συνέπεια οι αποδοχές των αρχιερέων. Είναι 4.000 ή 5.000 ευρώ;
 
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μητροπολίτης Σύρου, συμπληρώνει 35 χρόνια στο Δημόσιο δηλαδή βρίσκεται στην ανώτατη μισθολογική κλίμακα.
 
Ο κ. Δωρόθεος, δέχθηκε να μας απαντήσει και να μας λύσει την απορία.
 
«Για τον μήνα Ιούνιο έλαβα το ποσό των 1949,08 ευρώ ως καθαρές αποδοχές, ενώ 2.534, 97 ευρώ είναι οι μικτές. Αυτή είναι η αλήθεια και μπορεί ο καθένας να το διαπιστώσει και από την ΔΟΥ στην οποία ανήκω. Τα περί 4 και 5.000 ευρώ είναι εκ του πονηρού».
 
Τα ίδια χρήματα κατά τι αυξημένα λαμβάνει και ο αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, ενώ κατά τι μειωμένες είναι οι αποδοχές μητροπολιτών με μικρότερη προϋπηρεσία στο Δημόσιο. Το επόμενο διάστημα οι αποδοχές των αρχιερέων θα μειωθούν κατά 12%.
Στη συνομιλία μας ο μητροπολίτης Σύρου τόνισε ακόμη ότι είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να μειώνονται οι αποδοχές των ιερέων οι οποίοι στην πλειονότητά τους αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβίωσης.
 
Αυτός είναι ο λόγος που σχεδόν όλες οι μητροπόλεις ενισχύουν οικονομικά (έστω και με ένα μικρό ποσό)τους ιερείς τους και ειδικά εκείνους που έχουν παιδιά, αφού οι μισθοί τους είναι μισθοί πείνας.
 

Γιατί επιτρέπει ο Θεός το κακό στον κόσμο; ΓΕΡ ΠΑΙΣΙΟΣ

Γιατί επιτρέπει ο Θεός το κακό στον κόσμο; 

Ένας ασκητής βλέποντας την αδικία πού υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι δυστυχούν και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν και αναπαύονται.
Ενώ προσευχόταν ο ασκητής να του αποκαλύψει ο Θεός το μυστήριο, άκουσε φωνή που του έλεγε:- Μη ζητάς εκείνα που δε φτάνει ο νους σου και η δύναμη της γνώσης σου. Ούτε να ερευνάς τα απόκρυφα, γιατί τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. Αλλά, επειδή ζήτησες να μάθεις, κατέβα στον κόσμο και κάθισε σ’ ένα μέρος και πρόσεχε αυτά που θα δεις, για να καταλάβεις από τη μικρή αυτή δοκιμή, ένα μικρό μέρος από τις κρίσεις του Θεού.
Θα γνωρίσεις τότε άτι είναι ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη η προνοητική διακυβέρνηση του Θεού για όλα.Ο γέροντας, όταν τ’ άκουσε αυτά, κατέβηκε με πολλή προσοχή στον κόσμο κι έφτασε σ’ ένα λιβάδι που το διέσχιζε ένας πολυσύχναστος δρόμος. Εκεί κοντά ήταν μία βρύση κι ένα γέρικο δέντρο, στην κουφάλα του οποίου μπήκε ο γέροντας και κρύφτηκε καλά.Μετά από λίγο πέρασε ένας πλούσιος πάνω στο άλογό του. Σταμάτησε για λίγο στη βρύση, για να πιει νερό και να ξεκουραστεί.Αφού ξεδίψασε, έβγαλε από την τσέπη του ένα πουγκί με εκατό φλουριά και τα μετρούσε. Όταν τελείωσε το μέτρημα, θέλησε πάλι να τα βάλει στη θέση τους. Χωρίς όμως να το καταλάβει, το πουγκί έπεσε στα χόρτα. Έφαγε, ξεκουράστηκε, κοιμήθηκε και μετά καβαλίκεψε το άλογο κι έφυγε χωρίς ν’ αντιληφθεί τίποτα για τα φλουριά.
Μετά από λίγο ήρθε άλλος περαστικός στη βρύση, βρήκε το πουγκί με τα φλουριά, το πήρε κι έφυγε τρέχοντας μέσ’ απ’ τα χωράφια. Πέρασε λίγη ώρα και φάνηκε άλλος περαστικός. Κουρασμένος, όπως ήταν, σταμάτησε κι αυτός στη βρύση, πήρε λίγο νεράκι, έβγαλε και λίγο ψωμάκι από ένα μαντήλι και κάθισε να φάει.Την ώρα, που ο φτωχός εκείνος έτρωγε, φάνηκε ο πλούσιος καβαλάρης εξαγριωμένος, με αλλοιωμένο το πρόσωπο από οργή, και όρμισε επάνω του. Με θυμό φώναζε να του δώσει τα φλουριά του. Ο φτωχός, μη έχοντας ιδέα για τα φλουριά, διαβεβαίωνε με όρκους πως δεν είδε τέτοιο πράγμα. Εκείνος όμως, όπως ήταν θυμωμένος, άρχισε να τον δέρνει και να τον χτυπά, μέχρι που τον θανάτωσε. Έψαξε μετά όλα τα ρούχα του φτωχού, δεν βρήκε τίποτα και έφυγε λυπημένος.
Ο γέροντας εκείνος τα έβλεπε όλα αυτά μέσα απ’ την κουφάλα και θαύμαζε. Λυπόταν πολύ κι έκλαιγε για τον άδικο φόνο που είδε και προσευχόμενος στον Κύριο, έλεγε:- Κύριε, τι σημαίνει αυτό το θέλημά Σου; Γνώρισε μου, Σε παρακαλώ, πώς υπομένει η αγαθότητα Σου τέτοια αδικία. Άλλος έχασε τα φλουριά, άλλος τα βρήκε κι άλλος άδικα φονεύθηκε!Ενώ ο γέροντας προσευχόταν με δάκρυα, κατέβηκε ο Άγγελος Κυρίου και του είπε:- Μη λυπάσαι, γέροντα, ούτε να σου κακοφαίνεται και να νομίζεις ότι όλα αυτά γίνονται τάχα χωρίς θέλημα Θεού. Αλλά άπ’ αυτά πού συμβαίνουν, άλλα γίνονται κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση κι άλλα κατά οικονομία. Άκουσε λοιπόν:Αυτός που έχασε τα φλουριά είναι γείτονας εκείνου που τα βρήκε. Ο τελευταίος είχε ένα περιβόλι αξίας εκατό φλουριών. Ο πλούσιος, επειδή ήταν πλεονέκτης, τον εξανάγκασε να του το δώσει για πενήντα φλουριά. Ο φτωχός εκείνος, μη έχοντας τι να κάνει, παρακαλούσε το Θεό να κάνει την εκδίκηση.
Γι’ αυτό και οικονόμησε ο Θεός και του τα έδωσε διπλά.Εκείνος, πάλι, ο φτωχός, ο κουρασμένος, που δεν βρήκε τίποτα και φονεύτηκε άδικα, είχε κάνει μια φορά φόνο. Μετανόησε όμως ειλικρινά και σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή του τα έργα του ήταν χριστιανικά και θεάρεστα. Διαρκώς παρακαλούσε το Θεό να τον συγχωρέσει για το φόνο που διέπραξε και συνήθιζε να λέει: «Θεέ μου, τέτοιο θάνατο πού έδωσα, ίδιο να μου δώσεις!». Βέβαια, ο Κύριός μας τον είχε συγχωρέσει από την πρώτη στιγμή πού εκδήλωσε τη μετάνοιά του.
Συγκινήθηκε όμως ιδιαίτερα από το φιλότιμο του παιδιού του, το οποίο όχι μόνο φρόντιζε για την τήρηση των εντολών του, αλλά ήθελε και να πληρώσει για το παλιό του φταίξιμο. Έτσι δεν του χάλασε το χατίρι, επέτρεψε να πεθάνει με βίαιο τρόπο – όπως του το είχε ζητήσει – και το πήρε κοντά Του, χαρίζοντας του μάλιστα και λαμπρό στεφάνι γι’ αυτό του το φιλότιμο!Ο άλλος, τέλος, ο πλεονέκτης, που έχασε τα φλουριά κι έκανε το φόνο, θα κολαζόταν για την πλεονεξία και τη φιλαργυρία του. Το άφησε λοιπόν ο Θεός να πέσει στο αμάρτημα του φόνου για να πονέσει η ψυχή του και να έρθει σε μετάνοια. Με την αφορμή αυτή αφήνει τώρα τον κόσμο και πάει να γίνει καλόγερος!
»Λοιπόν, πού, σε ποια περίπτωση, βλέπεις να ήταν άδικος ή σκληρός και άπονος ο Θεός; Γι’ αυτό στο εξής να μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του Θεού, γιατί Εκείνος τις κάνει δίκαια και όπως ξέρει, ενώ εσύ τις περνάς για άδικες. Γνώριζε επίσης ότι και πολλά άλλα γίνονται στον κόσμο με το θέλημα του Θεού για λόγους που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Κι έτσι το σωστό είναι να λέει ο καθένας: «Δίκαιος ει Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.» (Ψαλμ. ΡΙΗ, 137).

Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  17 ΙΟΥΛ 2012 

Ταυτοπάθεια ή Αυτοσυγκράτηση;

«Όταν ο αββάς Μωϋσής , ο Αιθίοπας, εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στον χώρο του Μοναστηριού, οι Πατέρες άρχισαν να τον περιπαίζουν και να τον ταπεινώνουν, λέγοντας:

-       Τι θέση έχει ο Αιθίοψ αυτός ανάμεσά μας;

Τότε ο αββάς Μωυσής, όπως ο ίδιος έλεγε αργότερα, ταράχθηκε μεν, αλλά δεν μίλησε. Όταν δε για δεύτερη φορά , οι κληρικοί τον έβρισαν  και τον έδιωξαν από τον χώρο του Ιερατείου, τότε όχι μόνο δεν ταράχθηκε, αλλά και επέπληξε τον εαυτό του λέγοντας:

-       Πηλόδερμε Νέγρε! Καλά σου έκαμαν! Αφού δεν είσαι άνθρωπος, τι θέλεις και έρχεσαι εν μέσω των ανθρώπων;

Με τον τρόπον αυτό , ο Αββάς Μωυσής απέδειξε πως δεν είναι αδύνατο να μη θυμώνει και να μη ταράσσεται κανείς. Αυτό άλλωστε βεβαιώνει και ο Δαβίδ, λέγοντας»

«'Ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην" ( ψαλμ. 118, 60 ) .

Η αυτογνωσία και η εκ αυτής ταπείνωση είναι ηρωικές καταστάσεις. Συνήθως οι άνθρωποι, εγωισταί και υπερήφανοι, θεωρούν ηρωισμό να ανταποδίδουν τις ύβρεις και τις προσβολές που τους απευθύνουν (κακώς βέβαια) άλλοι. Ο νόμος του φυσικού ανθρώπου είναι ο νόμος της ταυτοπάθειας και της εκδίκησης, «ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος». Ο νόμος του Χριστού όμως είναι ο νόμος της αυτογνωσίας και της ταπείνωσης. «ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ·(=στον πονηρό άνθρωπο). ἀλλ’ ὅστις σε ῥαπίζει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·. καὶ τῶ θέλοντί σοι κριθῆναι (= που διεκδικεί)  καὶ τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῶ καὶ τὸ ἱμάτιον·καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύσει μίλιον ἕν, ὕπαγε μετ᾽ αὐτοῦ δύο. Τῶ αἰτοῦντί σε δός, καὶ τὸν θέλοντα ἀπὸ σοῦ δανίσασθαι μὴ ἀποστραφῇς. ( Ματθ. Ε’ 38-42 ) .

Σχολιάζοντας την θέση αυτή του Χριστού, μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Πρώτον, η ύβρις και η προσβολή του άλλου είναι πράξεις ηθικά μεμπτές και κατακριτέες. Ο ίδιος ο Χριστός καταδίκασε τις ύβρεις: «ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ “ρακά” (= ανόητε) , ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίῳ· ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ “μωρέ” (= βλάκα) , ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.  ( Ματθ. ε΄22 ) .

Δεύτερον , η ταυτοπάθεια και η εκδίκηση φαίνονται πως είναι η ενδεδειγμένη και δυναμική μέθοδος απόκρουσης των ύβρεων. Στην ουσία όμως η δυναμική απόκρουση των ύβρεων λειτουργεί υπέρ του υβριστή , διότι δικαιώνει τους χαρακτηρισμούς του για το πρόσωπο του προσβληθέντος.

Τρίτον, η αυτοσυγκράτηση και η μη ανταπόδοση, αφ΄ ενός, προϋποθέτουν ισχυρό χαρακτήρα και , αφ’ ετέρου , αποδεικνύουν εκ των πραγμάτων την ανακρίβεια των ισχυρισμών του υβριστή. Ο υβριζόμενος και μη ανταποδίδων, ενώ δεν χάνει τίποτε, φανερώνει ταυτόχρονα τον εσωτερικό του πλούτο και τις δυνάμεις αυτοσυγκράτησης που διαθέτει. Ο άνθρωπος που είναι εσωτερικά πλούσιος δεν φοβάται από τίποτε εξωτερικό και από κανέναν άλλον, παρά μόνο από τον ίδιο τον εαυτό του.

Από το βιβλίο: «+ Μητροπολίτου Αχελώου
ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ)
ΟΙ ΑΕΤΟΙ
Ορθόδοξο Θεολογικό Αγιολόγιο»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ προσκυνητών περιμένουν υπομονετικά σε μεγάλες ουρές για ν’ αφήσουν ένα λουλούδι, να κάνουν μια προσευχή και να πάρουν την Ευχή του Αγίου Γέροντα

ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ προσκυνητών περιμένουν υπομονετικά σε μεγάλες ουρές για ν’ αφήσουν ένα λουλούδι, να κάνουν μια προσευχή και να πάρουν την Ευχή του Αγίου Γέροντα στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Σουρωτής Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο τάφος του:12 ΙΟΥΛ 2012

ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ  ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ  ΓΕΡΟΝΤΑ  ΠΑΙΣΙΟΥ  ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !!!!!!

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ !!!16 ΙΟΥΛ 2012