 |
| ||||
Ὁ Συμεὼν ἦταν ἄνθρωπος δίκαιος καὶ εὐλαβής, «προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ». Ἦταν ἄνθρωπος κατὰ τὴν φύση, ἀλλὰ στὴν ἀρετὴ ἄγγελος, ἄνθρωπος συναναστρεφόμενος μὲ ἀνθρώπους, ἀλλὰ συμπολιτευόμενος μὲ ἀγγέλους. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ εἶχε ἀποκαλύψει ὅτι δὲν θὰ πεθάνει προτοῦ ἀξιωθεῖ νὰ δεῖ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ Τὸν κρατήσει στὴν ἀγκαλιά του.
Ἡ Θεοτόκος κατὰ τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο, τοῦ εἶπε: «Δέξαι γεραρώτατε ἄνθρωπε, τὸν πρὸς σὲ μᾶλλον ἢ πρὸς ἐμὲ τὴν τεκοῦσαν νῦν ἐπειγόμενον· δέξαι τὸν σὲ ποθοῦντα μᾶλλον ἢ Ἰωσήφ· δέξαι τὸν δευτέραν τῆς σῆς φιλίας τὴν πρὸς ἐμὲ τὴν μητέραν στοργήν, ὡς ἔοικε λογιζόμενον· δέξαι, καί, ὡς βούλει, τοῦ ποθουμένου καταπόλαυε». Καὶ ἀμέσως μετὰ ἀπέθεσε στὰ χέρια τοῦ Πρεσβύτου Συμεὼν τὸν Κύριο.
Ὁ Συμεὼν «σκιρτᾷ καὶ ἀγγαλιᾷ, καὶ λαμπρᾷ καὶ διαπρυσίῳ φωνὴ περὶ αὐτοῦ ἀνακέκραγε λέγων· οὗτός ἐστιν ὁ ὢν καὶ προὼν καὶ ἀεὶ τῷ Πατρὶ συμπαρὼν, ὁμοούσιος, ὁμόθρονος, ὁμόδοξος, ὁμοδύναμος, ἰσοδύναμος, παντοδύναμος, ἄναρχος, ἄκτιστος, ἀναλλοίωτος, ἀπερίγραπτος, ἀόρατος, ἄῤῥητος, ἀκατάληπτος, ἀψηλάφητος, ἀκατανόητος, ἀτέκμαρτος. Οὗτός ἐστι τῆς πατρικῆς δόξης τὸ ἀπαύγασμα, οὗτός ἐστιν ὁ χαρακτὴρ τῆς πάντως συστάσεως, τοῦτο τὸ φῶς τῶν φώτων, ἐκ πατρικῶν ἀνατέλλον κόλπων».
«Εἶδε δὲ ὁ Συμεὼν καὶ τὸν Δεσπότην ἐπέγνω καὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀπόλυσιν. Τί λέγων; Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου δέσποτα κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ἐπειδὴ προώρισε πρὸ τῶν αἰώνων ὁ νῦν γαλακτοτροφούμενος, ὁ ὑπὸ τῶν χειρῶν μου βασταζόμενος τοῦ μὴ ἰδείν με θάνατον πρὶν ἴδω τὸν Χριστὸν Κυρίου».
Ὁ Συμεὼν προεῖπε στὴ Θεοτόκο ὅσες ἔμελλε νὰ ὑποστεῖ πικρίες καὶ ὅτι ὁ Κύριος θὰ ἦταν «εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον». Στὸ σημεῖο αὐτὸ γράφει ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος, Ἐπίσκοπος Ἰκονίου: «Τοῦ Συμεῶνος εἰρηκότος περὶ τοῦ Κυρίου εἰς ἐξάκουστον τῶν παρθενικῶν ἀκοῶν τό· ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καί, ἠγανάκτησεν εἰκὸς ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου κατὰ τοῦ Συμεῶνος λέγουσα πρὸς αὐτόν· Οὐκ οἶδας τί διαγορεύεις ἄνθρωπε. Ἐπὶ τὸν Χριστὸν σκυθρωπὰ καταγγέλλεις; Οὐκ οἶδας τὴν σύλληψιν τοῦ παιδίου καὶ ὡς περὶ κοινοῦ τόκου σημεῖον ἀντιλογίας μηνύεις. Οὐδεμία πτῶσις ἐν αὐτῷ, ὕψωσις δὲ πολλὴ καὶ συγκατάβασις τοῖς εὐεργετουμένοις. Τί οὖν οὐκ εὐλογεῖς φάσκων· ἰδοὺ οὗτος κεῖται οὐκ εἰς πτῶσιν, ἀλλ’ εἰς ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ· διὰ τί δὲ καὶ λέγεις σημεῖον ἀντιλεγόμενον; Ὁ δὲ Συμεὼν πρὸς τὴν παρθένον· ἀρκεῖ σοι, παρθένε, τὸ μητέρα σε κληθῆναι· ἱκανόν σοι τὸ τροφὸν εὑρεθῆναι τοῦ τρέφοντος τὸν κόσμον· μέγα σοι τὸ σαρκὶ βαστάσαι τὸν τὰ πάντα βαστάζοντα. Ὁ ἐν σοὶ νῦν Χριστὸς κατοικήσας καὶ ἐν ἐμοὶ νῦν ὁ αὐτὸς τὰ περὶ αὐτοῦ λαληθῆναι παρεσκεύασεν ὅτι οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ· εἰς πτῶσιν τῶν ἀπίστων Ἰουδαίων, εἰς ἀνάστασιν δὲ τῶν πιστευόντων ἐθνῶν… σημεῖον ἀντιλεγόμενον τὸν σταυρὸν προσαγορεύσας».
Ὁ Συμεὼν ὁ Θεοδόχος κοιμήθηκε εἰρηνικά. Ἡ Σύναξή του ἐτελεῖτο, μαζὶ μὲ τῆς Προφήτιδος Ἄννας στὸ Ἀποστολεῖο Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ποὺ ἦταν παρεκκλήσιο τοῦ ναοῦ τῆς Θεοτόκου Εὐουρανιωτίσσης.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸν Ὕπερθεον Λόγον σάρκα γενόμενον, ἐνηγκαλίσω ὡς βρέφος ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ, Θεοδόχε Συμεὼν Πρεσβῦτα ἔνδοξε· ὅθεν καὶ Ἄννα ἡ σεπτή, ἀνθομολόγησιν αὐτῷ, προσήγαγεν ὠς Προφῆτις· ὅθεν ὑμᾶς εὐφημοῦμεν, οἷα Χριστοῦ θείους θεράποντας.
Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ξυνωρὶς ἡ ἔνθεος, χαρμονικῶς εὐφημείσθω, Συμεὼν ὁ Δίκαιος, σὺν τῇ Προφήτιδι Ἄννῃ· οὗτοι γὰρ, εὐαρεστήσαντες τῷ Κυρίῳ, ὤφθησαν, τοῦ σαρκωθέντος Λόγου αὐτόπται· τοῦτον γὰρ καθάπερ βρέφος, εἶδον ἀξίως καὶ προσεκύνησαν.
Ἕτερον Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἡ δυὰς ἡ ἔνθεος τῶν θεοφόρων, Συμεὼν ὁ δίκαιος, καὶ Ἄννα ἡ τοῦ Φανουήλ, μεγαλοφώνως αἰνείσθωσαν· ὅτι κατεῖδον, Χριστὸν ὥσπερ νήπιον.
Μεγαλυνάριον.
Δίκαιοι ἐν νόμῳ καὶ εὐλαβεῖς, Συμεὼν ὁ Πρέσβυς, καὶ ἡ Ἄννα ἡ Φανουήλ, ὤφθησαν Κυρίῳ, τῷ σεσωματωμένῳ, καὶ ὕμνησαν τὴν τούτου, ἄρρητον κένωσιν.
| |||||
Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013
Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Δίκαιος ὁ Θεοδόχος
Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός; Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος «
Πολλοί
μπαίνουν στην εκκλησία, λένε διάφορες προσευχές και βγαίνουν. Βγαίνουν,
χωρίς να γνωρίζουν τι είπαν. Τα χείλη τους κινούνται, αλλά τ’ αυτιά
τους δεν ακούνε.Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;
“Γονάτισα”, λες. Γονάτισες, αλλά, ενώ το σώμα σου ήταν μέσα, ο νους σου πετούσε έξω. Με το στόμα έλεγες την προσευχή και με τη σκέψη λογάριαζες τόκους, έκανες συμβόλαια, πουλούσες εμπορεύματα, αγόραζες κτήματα, συναντούσες τους φίλους σου. Γιατί ο διάβολος, που είναι πονηρός και γνωρίζει ότι στον καιρό της προσευχής μεγάλα πράγματα κατορθώνουμε, τότε ακριβώς έρχεται και σπέρνει λογισμούς μέσα μας. Να, πολλές φορές είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, και τίποτα δεν συλλογιζόμαστε· πάμε στην εκκλησία για να προσευχηθούμε, και τότε χίλιες σκέψεις περνούν από το νου μας.Έτσι χάνουμε τους καρπούς της προσευχής, φεύγοντας από το ναό με άδεια χέρια. Το ίδιο, βέβαια, γίνεται και όταν προσευχόμαστε στο σπίτι μας ή οπουδήποτε αλλού.
Κάθε φορά, λοιπόν, που, καθώς προσευχόμαστε, συνειδητοποιούμε ότι ο νους μας έχει φύγει από το Θεό κι έχει στραφεί σε βιοτικά πράγματα, ας τον φέρνουμε πίσω, αναγκάζοντάς τον να μένει σταθερά και προσεκτικά προσκολλημένος στα νοήματα της προσευχής. Ας επαναλαμβάνουμε, μάλιστα, την προσευχή από την αρχή.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Hλίας Χαϊντούτης 3 φεβ 2013
Προσπαθῶ πρῶτα νὰ τὶς φέρω στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί, τότε, μόνες τους θὰ καταλάβουν τὸ λάθος τους καὶ θὰ διορθωθοῦν”.
Ὁ γέροντας Πορφύριος γιὰ τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση Δύο περιστατικὰ μὲ τὸν ἅγιο Γέροντα ποὺ καταδεικνύουν τὴν διάκριση μὲ τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὸν πλησίον
Ἡ κοπέλα μὲ τὸ “σοῦπερ μίνι” ἔχει ὑπέροχη ψυχή!
Πρὸ ἐτῶν, ὅταν ὁ Γέροντας ὑπηρετοῦσε ἀκόμη στὴν Πολυκλινικὴ Ἀθηνῶν, μιὰ μέρα, καθὼς περπατοῦσε στὴν περιοχὴ τῆς Ὁμόνοιας μαζὶ μὲ δύο δικές του κοπέλες, πνευματικά του παιδιά, εἶδε ἀπὸ ἀπέναντι νὰ ἔρχεται μιὰ νεαρὴ μὲ προκλητικὴ ἐμφάνιση. Φοροῦσε τὸ γνωστὸ “σοῦπερ μίνι”, ποὺ ἦταν μόδα. Μόλις τὴν ἀντίκρισαν, λέει ὁ Γέροντας:
- Τι λέτε; Τί σκέπτεσθε; Τήν κατακρίνετε αὐτὴ τὴν κοπέλα;
- Ὄχι, Γέροντα, ἀπάντησαν αὐτές, γνωρίζοντας τὶς θέσεις του.
- Καλά κάνετε καὶ δὲν τὴν κατακρίνετε, είπε ὁ Γέροντας. Νά μὴν κρίνετε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση. Αὐτὴ ἡ κοπέλα ποὺ βλέπετε ἔχει θαυμάσια ψυχή! Ἔχει δυναμισμὸ ψυχῆς. Αὐτὸ ποὺ κάνει τώρα, δηλαδὴ ποὺ προκαλεῖ, ὀφείλεται στὴ δύναμη τῆς ψυχῆς της. Φαντασθεῖτε τί θὰ γίνει ἂν αὐτὴ ἡ κοπέλα γνωρίσει τὸν Χριστό, ἐὰν μάθει ὅλα ὅσα ἐσεῖς ξέρετε. Τότε ἀσφαλῶς θὰ φθάσει πολὺ ψηλά!
Αὐτὸς ἦταν ὁ τρόπος τῆς συμβουλευτικῆς καὶ τῆς παιδαγωγικῆς τοῦ πατρὸς Πορφυρίου. Καθοδηγοῦσε τοὺς....
ἀδελφοὺς βιωματικὰ καὶ ἐποπτικά.
Ἦρθαν στὸν Γέροντα μὲ ἄσεμνη ἐμφάνιση
Μιὰ ἡμέρα, ποὺ πῆγα στὸν Γέροντα, συνάντησα ἐκεῖ κάποιες κοπέλες, ποὺ εἶχαν πάει κι αὐτὲς νὰ τὸν δοῦν. Ἦταν, ὅμως, ἄσεμνα ντυμένες. Κουβέντιαζε, λοιπόν, μαζί τους ὁ Γέρων Πορφύριος γιὰ διάφορα πνευματικὰ θέματα, ἀλλὰ δὲν τοὺς ἔκανε καμία παρατήρηση γιὰ τὴν ἐμφάνισή τους. Ἐγώ, ὁμολογουμένως, ἀγανάκτησα ἐσωτερικὰ μ’ αὐτὲς τὶς κοπέλες, ποὺ πῆγαν σ’ ἕνα τέτοιο ἅγιο Γέροντα ντυμένες κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἀλλὰ σκανδαλίσθηκα καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ γέρων Πορφύριος δὲν τοὺς ἔκανε παρατήρηση.
Ὅταν ἔφυγαν οἱ κοπέλες, χαμογελώντας μοῦ εἶπε:
“Κύριε τάδε, ἐγὼ δὲν εἶμαι αὐστηρός, ὅπως εἶσαι ἐσύ”.
Βέβαια, ἀμέσως κατάλαβα ὅτι εἶχε συλλάβει τὴ σκέψη μου καὶ τὸν σκανδαλισμό μου. Ὅμως, τὸν ρώτησα:
“Γιατί τὸ λέτε αὐτό, Γέροντα;”. Μοῦ εἶπε τότε: “Ἦρθαν αὐτὲς οἱ κοπέλες ἐδῶ μ’ αὐτὴ τὴν ἐμφάνιση καὶ δὲν τοὺς ἔκανα παρατήρηση. Ἐγὼ ἔχω μιὰ ἄλλη τακτική. Διότι, ἀκόμη κι ὰν τοὺς μιλοῦσα γιὰ τὴν ἐμφάνισή τους, ἀφοῦ δὲν ἔχουν πίστη στὸν Χριστό, δὲ θὰ συμμορφώνονταν.
Προσπαθῶ πρῶτα νὰ τὶς φέρω στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί, τότε, μόνες τους θὰ καταλάβουν τὸ λάθος τους καὶ θὰ διορθωθοῦν”.
Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 168,169
Ηλίας ΧαΪντούτης 3 φεβ 2012
«Όλα τελείωσαν. Φεύγω. Ευλογείτε!»Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (1898-1959)
Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (1898-1959)«Όλα τελείωσαν. Φεύγω. Ευλογείτε!». Και με τις τελευταίες λέξεις έγειρε το κεφάλι του δεξιά, ανοιγόκλεισε δύο-τρεις φορές ήρεμα το στόμα και τα μάτια και αυτό ήταν! Θάνατος όντως οσιακός.
ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 3 ΦΕΒ 2013
Σήμερα λέμε πώς είμαστε Ορθόδοξοι, άλλα δυστυχώς συχνά μόνον το όνομα «Ορθόδοξος» έχουμε και όχι ζωή ορθόδοξη
Γέροντα, πώς θα βοηθηθούν οι άνθρωποι με τόσα πού γίνονται στον κόσμο;- Εκείνος πού θέλει να βοηθηθεί, βοηθιέται με τιποτένια πράγματα. Π.χ. κουνιέται ένα κανδήλι ή κουνιέται ό ίδιος ολόκληρος με έναν σεισμό και συνέρχεται. Όσοι δεν πιστεύουν, γίνονται χειρότεροι, όταν ακούν ότι θα γίνει πόλεμος ή κάποια καταστροφή. «Δώσ’ του, σού λέει, να γλεντήσουμε, γιατί χάνουμε την ζωή», οπότε το ρίχνουν τελείως έξω. Άλλοτε ακόμη και οι αδιάφοροι, όταν άκουγαν λ.χ. ότι θα γίνει πόλεμος, συνέρχονταν και άλλαζαν ζωή. Τώρα είναι πολύ λίγοι αυτοί. Παλιά το έθνος μας ζούσε πνευματικά, γι’ αυτό και ό Θεός το ευλογούσε και οι Άγιοι μάς βοηθούσαν με θαυμαστό τρόπο, και νικούσαμε τους εχθρούς μας, οι όποιοι πάντοτε ήταν περισσότεροι από εμάς. Σήμερα λέμε πώς είμαστε Ορθόδοξοι, άλλα δυστυχώς συχνά μόνον το όνομα «Ορθόδοξος» έχουμε και όχι ζωή ορθόδοξη
Γεροντας Παισιος
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 3 ΦΕΒ 2013
Τι γίνεται στα νοσοκομεία! Τι δράματα! Τι πόνο έχει ο κόσμος!
Τι θα πη, Γέροντα, «Καλό Παράδεισο»;- Με το καλό να πας στον Παράδεισο.
- Μπορεί, Γέροντα, να εννοή: «Να πας στον καλό Παράδεισο»;
- Άκουσες εσύ ποτέ να μιλούν για κακό Παράδεισο; «Πάντως, για να πάη κανείς στον γλυκό Παράδεισο, πρέπει να φάη πολλά πικρά εδώ, να έχη το διαβατήριο των δοκιμασιών στο χέρι. Τι γίνεται στα νοσοκομεία! Τι δράματα! Τι πόνο έχει ο κόσμος! Πόσες μητέρες, οι καημένες, κάνουν επεμβάσεις, σκέφτονται τα παιδάκια τους και έχουν την αγωνία όλης της οικογένειας! Πόσοι οικογενειάρχες έχουν καρκίνο, κάνουν ακτινοβολίες και τι βάσανο έχουν! Να μην μπορούν να δουλέψουν, να πρέπη να πληρώσουν νοίκια, να έχουν ένα σωρό έξοδα!
Εδώ άλλοι έχουν την υγεία τους και πάλι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, πόσο μάλλον να μην έχη κανείς την υγεία του και να ζορίζεται να δουλέψη, για να ανταποκριθή λίγο στις υποχρεώσεις του!
Πολύ με έχουν καταβάλει τα προβλήματα των ανθρώπων. Πόσα ακούω κάθε μέρα! Συνέχεια βάσανα, δυσκολίες!... Πίκρα όλη μέρα το στόμα και το βράδυ να πέφτω νηστικός λίγο να ξεκουραστώ. Νιώθω πολλή σωματική κούραση, αλλά και εσωτερική ξεκούραση.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 3 ΦΕΒ 2013
Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013
Ενώ, αν τα έχη όλα, άμα δεν έχη τον Θεό, είναι μέσα του βασανισμένος
Δεν θυμάμαι μέρα να μην έχη παρηγοριά θεϊκή.Διακοπές γίνονται μερικές φορές και τότε νιώθω άσχημα, και έτσι μπορώ να καταλάβω πόσο άσχημα ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι απαρηγόρητοι, γιατί είναι απομακρυσμένοι από τον Θεό. Όσο απομακρύνεται κανείς από τον Θεό, τόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα.
Μπορεί να μην έχη κανείς τίποτα, άμα έχη τον Θεό, δεν θέλει τίποτε!
Αυτό είναι! Ενώ, αν τα έχη όλα, άμα δεν έχη τον Θεό, είναι μέσα του βασανισμένος. Γι’ αυτό, όσο μπορεί κανείς, να πλησιάση τον Θεό, Μόνον κοντά στον Θεό βρίσκει κανείς την πραγματική και αιώνια χαρά. Φαρμάκι γευόμαστε, όταν ζούμε μακριά από τον γλυκύ Ιησού.
Γέροντας Παϊσιος
Ηλίας Χαϊντούτης 2 Φεβ 2013
Το έργο της Εκκλησίας έχει την σφραγίδα της αγάπης
Ρεπορτάζ για το ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης ΑδαμόπουλοςΦωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης
Στην εκδήλωση της φιλανθρωπικής οργάνωσης της Ι.Α.Α. "Αποστολή", για την κοπή της βασιλόπιτας για το 2013 παραβρέθηκε σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.
Ο Αρχιεπίσκοπος έφτασε στο κτήριο της Αποστολής στις 12 το μεσημέρι συνοδευόμενος από τον πρωτοσύγκελλο της Αρχιεπισκοπής Αρχιμ. Μάξιμο Παπαγιάννη και τον Γεν. Αρχιερατικό Επίτροπο Αρχιμ. Συμεών Βολιώτη. Τους υποδέχθηκε ο Γεν. Διευθ. της Αποστολής κ. Κων/νος Δήμτσας, ενώ παρόντες ήταν ο Επίσκοπος Διαυλείας κ. Γαβριήλ, ο π. Αδαμάντιος Αυγουστίδης, διευθ. Ποιμαντικής Μέριμνας Πολιτισμού και Επικοινωνίας της Αρχιεπισκοπής, ο π. Αντώνιος Καλλιγέρης, διευθυντής του γραφείου νεότητας, ο π. Νικόδημος Φαρμάκης, διευθυντής του ιδρύματος Κόκκορη, κληρικοί και λαϊκοί, συνεργάτες και προσωπικό της Αποστολής.
Ο κ. Δήμτσας παρουσίασε το έργο της Αποστολής, έκανε αναφορά στα προγράμματα που υλοποιούνται, αλλά και στα σχέδια και στους στόχους που έχουν θέσει για το 2013.
Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε πως είναι σημαντικό το έργο της Αποστολής και τόνισε πως "πρόκειται για μια κοινή προσπάθεια, που γίνεται από όλους για τον καθένα ξεχωριστά. Το έργο της Εκκλησίας, εξάλλου, δεν είναι να στηρίζει τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη μόνο υλικά, αλλά και τις ψυχές τους. Το έργο μας, άλλωστε, πρέπει και έχει τη σφραγίδα της αγάπης και καμία άλλη".
Αμέσως μετά, ο Μακαριώτατος ευλόγησε τη βασιλόπιτα, ενώ την έκοψε και την μοίρασε ο κ. Δήμτσας.
Θέτουμε «κόκκινες γραμμές» στο χωρισμό Εκκλησίας-κράτους, λέει ο Ιερώνυμος
Αθήνα
«Κόκκινες γραμμές» στο θέμα του χωρισμού Εκκλησίας και κράτους θέτει ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος, ενώ αφήνει αιχμές προς την κυβέρνηση, λέγοντας πως δεν υπάρχει καμία ουσιαστική εξέλιξη στο ζήτημα της αποδέσμευσης της εκκλησιαστικής περιουσίας. Τονίζει, επίσης ότι η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας οδηγείται σε οικονομικό αδιέξοδο
Σε συνέντευξή του στον Επενδυτή, ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας στην πράξη έχει γίνει. Δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για χωρισμό, αλλά για καθορισμό διοικητικών αρμοδιοτήτων των δύο θεσμών. Ασφαλώς και υπάρχουν "κόκκινες γραμμές" από πλευράς Εκκλησίας».
Για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας τονίζει ότι πρόκειται για θεμελιώδες ζήτημα. «Εδώ και πολύ καιρό συζητάμε με τους εκπροσώπους της Πολιτείας για την αποδέσμευσή της, όμως ακόμη δεν έχει επιτευχθεί κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα».
Ο Αρχιεπίσκοπος ρίχνει, επίσης, το γάντι στην Πολιτεία επανερχόμενος στην πρότασή του για παραχώρηση εκκλησιαστικών εκτάσεων σε νέους για καλλιέργεια. «Πώς θα γίνει η παραχώρηση γης όταν οι θεσμοί-Εκκλησία-Πολιτεία- δεν γνωρίζουν πόσες εκτάσεις υπάρχουν και που; Επομένως είναι αναγκαίο να αποτυπωθούν σε καταλόγους και επί της βάσει αυτών να πραγματοποιηθούν οι παραχωρήσεις με ορισμένες προϋποθέσεις».
Σε συνέντευξή του στον Επενδυτή, ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας στην πράξη έχει γίνει. Δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για χωρισμό, αλλά για καθορισμό διοικητικών αρμοδιοτήτων των δύο θεσμών. Ασφαλώς και υπάρχουν "κόκκινες γραμμές" από πλευράς Εκκλησίας».
Για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας τονίζει ότι πρόκειται για θεμελιώδες ζήτημα. «Εδώ και πολύ καιρό συζητάμε με τους εκπροσώπους της Πολιτείας για την αποδέσμευσή της, όμως ακόμη δεν έχει επιτευχθεί κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα».
Ο Αρχιεπίσκοπος ρίχνει, επίσης, το γάντι στην Πολιτεία επανερχόμενος στην πρότασή του για παραχώρηση εκκλησιαστικών εκτάσεων σε νέους για καλλιέργεια. «Πώς θα γίνει η παραχώρηση γης όταν οι θεσμοί-Εκκλησία-Πολιτεία- δεν γνωρίζουν πόσες εκτάσεις υπάρχουν και που; Επομένως είναι αναγκαίο να αποτυπωθούν σε καταλόγους και επί της βάσει αυτών να πραγματοποιηθούν οι παραχωρήσεις με ορισμένες προϋποθέσεις».
Newsroom ΔΟΛ
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231233492
Η προσευχή, το πνευματικό μας κινητό τηλέφωνο
Η προσευχή είναι το πνευματικό μας κινητό τηλέφωνο.
Μέσω αυτής μπορείς όπου κι αν βρίσκεσαι να συνομιλείς με το Θεό. Δεν έχει λογαριασμό ούτε χρέωση ανά λεπτό. Πληρώνεται με λίγο κόπο μόνο για την «εγγραφή» και τη «σύνδεση». Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα με το σήμα. Το σήμα του κινητού αυτού δεν εξαρτάται από το γεωγραφικό σημείο στο οποίο βρισκόμαστε, αλλά από το πνευματικό σκαλοπάτι και τον τρόπο χρήσης της συσκευής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
