Εκχριστιανισμός των Ρως

Σύμφωνα με το Πρώτο Χρονικό, ο Βλαδίμηρος έστειλε τους σοφούς του να επισκεφθούν όλες τις γειτονικές χώρες και να ανακαλύψουν ποια θρησκεία είναι καλύτερη. Για τους μουσουλμάνους Βουλγάρους του Βόλγα του είπαν ότι βασιλεύει η μιζέρια και η θλίψη, δεν τρώνε χοιρινό, δεν πίνουν οινοπνευματώδη. Αυτό του προκάλεσε έκπληξη και είπε μα το ποτό είναι η χαρά μας. Μετά συμβουλεύθηκε κάποιους ιουδαϊστές απεσταλμένους, πιθανότατα χαζάρους, αλλά απέρριψε τη θρησκεία τους με το αιτιολογικό πως αν ο Θεός σάς υποστήριζε, δε θα χάνατε την Ιερουσαλήμ.
Τελικά ο Βλαδίμηρος αποφάσισε να υιοθετήσει το χριστιανισμό. Στις εκκλησίες των Γερμανών οι απεσταλμένοι δε βρήκαν καμία ομορφιά, αλλά στην Κωνσταντινούπολη ανακάλυψαν αυτό που έψαχναν. Περιγράφοντας τις εντυπώσεις τους από μια Θεία Λειτουργία που παρακολούθησαν στην Αγια-Σοφιά, ανέφεραν πως δεν ξέραμε εάν βρισκόμαστε στη γη ή στον ουρανό. Δεν ξέρουμε πώς να το περιγράψουμε με λόγια. Έτσι ο Βλαδίμηρος ζήτησε από το βυζαντινό αυτοκράτορα να τον βαπτίσει χριστιανό. Η τελετή έγινε το 988 στη Χερσώνα της Κριμαίας - ο Βλαδίμηρος έλαβε το χριστιανικό όνομα του νονού του (Βασίλειος) και παντρεύθηκε την αδελφή του Άννα, χωρίζοντας όλες τις άλλες γυναίκες του.
Επιστρέφοντας θριαμβευτικά στο Κίεβο, ο νεοφώτιστος Βλαδίμηρος διέταξε τους βογιάρους (αριστοκράτες) και τους γιους του να προσέλθουν στο Δνείπερο για να βαπτισθούν χριστιανοί. Την επόμενη μέρα κάλεσε για τον ίδιο λόγο όλους κατοίκους της πρωτεύουσας, πλούσιους και φτωχούς, ζητιάνους, ακόμα και σκλάβους, αλλιώς κινδύνευαν να γίνουν εχθροί του. Στο σημείο της μαζικής βάπτισης ανήγειρε το ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή Ναό της Δεκάτης, διότι διέθεσε για την κατασκευή της το 1/10 της περιουσίας του.

Μερική αντιγραφή απο την el.wikipedia.org

Λαμπροί εορτασμοί για τα 1025 χρόνια από τη Βάπτιση της Ρωσίας

Με λαμπρότητα και θρησκευτική κατάνυξη γιορτάζονται φέτος τα 1025 χρόνια από τη Βάπτιση της Ρωσίας, σε Μόσχα Κίεβο και Μίνσκ με τη συμμετοχή 9 Πατριαρχών, και ανώτερων εκπροσώπων του κλήρου από 15 Ορθόδοξες Εκκλησίες. 

 

 

Οι εορτασμοί ξεκίνησαν την ημέρα της μνήμης της πριγκίπισσας Όλγας στο ναό του Χριστού Σωτήρα στη Μόσχα, ενώ την ίδια μέρα στο Κίεβο, ο μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας, Βλαδίμηρος, καθαγίασε την εκκλησία του Ανδρέα και Βλαδίμηρου που βρίσκεται στον πρώτο όροφο του νέου καθεδρικού ναού. Μετά την περάτωση του έργου εκεί θα εγκατασταθεί και ο προκαθήμενος. Δεν είναι η πρώτη εκκλησία στην Ουκρανία που είναι αφιερωμένη ταυτόχρονα και στον απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο που κήρυξε την Ορθοδοξία στο έδαφος της Αρχαίας Ρωσίας, και στον πρίγκιπα Βλαδίμηρο που τη βάπτισε.

Σχετικά:

Στον καθεδρικό ναό του Σωτήρος Χριστού ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα
Στη Μόσχα ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα

Η λειτουργία στο λαό του Χριστού Σωτήρα στη Μόσχα ολοκληρώθηκε χθες πανηγυρικά, με ψαλμούς αφιερωμένους στη Βάπτιση της Ρωσίας και όλους τους ρώσους Αγίους. Στο κέντρο του ναού βρίσκεται αυτές τις ημέρες το σπουδαίο χριστιανικό κειμήλιο, του Σταυρού του Αγίου Ανδρέα που ήρθε από την Πάτρα, όπου ο πολιούχος της πόλης είχε σταυρωθεί. Στις 26 Ιουλίου ο Σταυρός θα μεταφερθεί με ειδικό σιδηροδρομικό δρομολόγιο στην Ουκρανία, και μετά στη Λευκορωσία.

Συνάντηση Πούτιν με εκπροσώπους 15 Ορθοδόξων Εκκλησιών

Η Βάπτιση της Ρωσίας τον 10ο αιώνα, γεγονός εθνικής και όχι μόνο εκκλησιαστικής σημασίας, ενέταξε το αρχαίο κράτος των Ρως –τη σημερινή Ρωσία, Ουκρανία και Λευκορωσία- στη χιλιόχρονη χριστιανική παράδοση και στον πολιτισμό του Βυζαντίου. Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν, ότι στη χθεσινή λειτουργία ήταν παρόντες οι πρέσβεις όλων των σλαβικών χωρών, καθώς και εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας της Ρωσίας και Ουκρανίας. Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν μαζί με τους ομολόγους του της Μολδαβίας και της Σερβίας, σκοπεύουν να παραβρεθούν στη θεία λειτουργία που θα τελεστεί στο Κίεβο. Παράλληλα σήμερα, ο ρώσος ηγέτης συναντάται με τον Πατριάρχη Μόσχας και πάσης της Ρωσίας Κύριλλο στο Μεγάλο παλάτι του Κρεμλίνου.
Σύμφωνα με την υπηρεσία Τύπου του Κρεμλίνου θα συγκεντρωθούν εκεί οι επικεφαλείς και ανώτεροι εκπρόσωποι του κλήρου από τις 15 συνολικά ορθόδοξες Εκκλησίες, υπό τη σκέπη των οποίων βρίσκονται περισσότεροι από 227 εκατομμύρια πιστοί. Δηλαδή, της Κωνσταντινουπόλεως, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων, Ρωσίας, Γεωργίας, Σερβίας, Αλβανίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Κύπρου, Πολωνίας, Τσεχίας και Σλοβακίας, Ελλάδος, καθώς και της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής. Αναμένεται ότι κατά τη συνάντηση πολιτικής ηγεσίας και Εκκλησίας δεν θα συζητηθούν μόνο θρησκευτικά ζητήματα, αλλά και διεθνή θέματα που αφορούν τα συμφέρονται των ορθοδόξων κοινοτήτων σε διάφορες χώρες του κόσμου. 

Εορτασμοί σε Κίεβο και Μινσκ

Επίσης, σήμερα θα πραγματοποιηθεί στην Κόκκινη Πλατεία συναυλία, αφιερωμένη στην εορταστική επέτειο. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, ενώ θα υπάρξουν σπουδαίες καλλιτεχνικές παρουσίες, όπως το Κρατικό ακαδημαϊκό σύνολο παραδοσιακής μουσικής «Ρωσία» που φέρει το όνομα της Λιουντμίλα Ζίκινα, ο θεατρικός θίασος «Ελικών-Όπερα», το σύνολο «Σιάμπρι», χορωδία Κοζάκων του Κουμπάν, όπως και η χορωδία της μονής της Υπαπαντής.

Διαβάστε περισσότερα: Ορθόδοξη πίστη

Την Παρασκευή, μια ειδική για την επέτειο αμαξοστοιχία με πολυάριθμες εκκλησιαστικές αντιπροσωπείες θα αναχωρήσει για το Κίεβο. Η πρωτεύουσα της Ουκρανίας, η οποία πριν από 5 χρόνια γιόρτασε με λαμπρότητα τα 1020 χρόνια από τη Βάπτιση της Αρχαίας Ρωσίας, έχει ετοιμάσει και αυτή το δικό της πρόγραμμα των εορτασμών. Το βράδυ της Παρασκευής στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου θα τοποθετηθεί για προσκύνημα ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα στην τράπεζα του μοναστηριού, η οποία από τις 10 το βράδυ θα παραμείνει διαρκώς ανοιχτή. Το πρωί του Σαββάτου στο λόφο του Βλαδίμηρου πάνω από τον Δνείπερο θα πραγματοποιηθεί υπαίθρια πανηγυρική λειτουργία, και στις 28 Ιουλίου, την ημέρα του αγίου πρίγκιπα Βλαδίμηρου, η λειτουργία θα γίνει στην πλατεία του ναού της Λαύρας.
Την Κυριακή το βράδυ το τρένο θα ξεκινήσει για το Μινσκ, όπου ο Πατριάρχης Κύριλλος και οι επικεφαλής των άλλων ορθοδόξων Εκκλησιών θα τελέσουν λειτουργία στο ύπαιθρο, δίπλα από το αθλητικό μέγαρο.

 http://rbth.gr/arts/2013/07/25/lamproi_eortasmoi_gia_ta_1025_xronia_apo_ti_baptisi_ti_rosia_23839.html

Με ό,τι εξώργισες τον Θεό, με αυτό κάνε τον σπλαχνικό απέναντί σου

Και συ λοιπόν, με εκείνα που εξώργισες τον Θεό, με αυτά κάνε τον και πάλι σπλαχνικό απέναντί σου. Τον εξώργισες αρπάζοντας χρήματα; Με αυτά συμφιλιώσου μαζί Του και επιστρέφοντας σε όσους αδίκησες εκείνα που άρπαξες και δίνοντας σ’ εκείνους και άλλα επί πλέον, πες σαν τον Ζακχαίο∙ «Αποδίδω τετραπλάσια από όσα άρπαξα» ( Λουκ. 19,8 ) . Τον εξώργισες βρίζοντας και κακολογώντας πολλούς; Εξιλέωσέ Τον πάλι με την γλώσσα σου, αναπέμποντας προς Αυτόν καθαρές προσευχές, μιλώντας με καλά λόγια για εκείνους που σε βρίζουν, εγκωμιάζοντας εκείνους που σε κακολογούν, συγχωρώντας εκείνους που σε αδικούν. Αυτά δεν χρειάζονται ημέρες, ούτε χρόνια πολλά, αλλά μόνο καλή διάθεσι, και κατορθώνονται μέσα σε μία ημέρα. Απομάκρυνε την πονηρία, προσπάθησε ν’ ασκήσης την αρετή, σταμάτησε την κακία και υποσχέσου ότι δεν θα τα ξανακάνης και σου είναι αρκετό αυτό για απολογία. Σας δίνω εγώ την υπόσχεσι και την εγγύησι, ότι ο καθένας από μας που αμαρτάνει, αν , αφού απομακρυνθή από τα προηγούμενα κακά, υποσχεθή στον Θεό με όλη του την ειλικρίνεια , ότι δεν θα τα ξανακάνη πλέον, τίποτε άλλο ο Θεός δεν θα ζητήση για μεγαλύτερη απολογία. Γιατί ο Θεός είναι φιλάνθρωπος και σπλαχνικός και, όπως ακριβώς εκείνη που υποφέρει από τους φοβερούς πόνους του τοκετού επιθυμεί να γεννήση, έτσι και αυτός επιθυμεί να χύση πλούσιο το έλεός Του∙ αλλά οι αμαρτίες μας Τον εμποδίζουν να το κάνει αυτό.
Ας καταστρέψουμε λοιπόν το τείχος και ας κάνουμε αρχή της εορτής από εδώ ήδη αφήνοντας όλα κατά μέρος τις πέντε αυτές ημέρες∙ ας πάνε στο καλό τα δικαστήρια, ας πάνε στο καλό τα βουλευτήρια∙ ας διαμαρτύρωνται τα βιωτικά πράγματα, τα συμβόλαια και τα συναλλάγματα∙ την ψυχή μου θέλω να σώσω. Διότι, «Τι έχει να ωφεληθή ο άνθρωπος, εάν όλον τον κόσμο κερδίση, αλλά ζημιώσει την ψυχή του;» ( Μαρκ. 8, 36 ) . Αναχώρησαν οι μάγοι από την Περσία∙ εγκατάλειψε κι εσύ τα κοσμικά πράγματα και βάδισε προς τον Ιησού ∙ δεν είναι μεγάλη η απόστασις , αν θέλουμε. Διότι δεν χρειάζεται να διαπλεύσης πέλαγος, ούτε να περάσης πάνω από βουνοκορφές, αλλά καθισμένος στο σπίτι σου, δείχνοντας ευλάβεια και μεγάλη κατάνυξι, μπορείς να καταστρέψης το τείχος, να απομακρύνης το εμπόδιο, να συντομεύσης το μήκος της οδού∙ διότι λέγει∙ «Εγώ είμαι Θεός, που βρίσκομαι πολύ κοντά και όχι Θεός που βρίσκεται μακριά» ( Ψαλμ. 144, 18 ) ∙ και «ο Κύριος βρίσκεται πολύ κοντά σ’ εκείνους που τον επικαλούνται αληθινά» ( Ιερ. 23, 23 ) .
( Περί ακαταλήπτου, ΣΤ΄, ΕΠΕ 35, 210-214. PG 48, 753-755 )


Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ , ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων
ΣΤ΄»
2η Έκδοσις
( Επηυξημένη και βελτιωμένη)
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
2008

Νώτη Γεωργία

Εκκλησία και Κόσμος-1

Σημερινή ηχογράφηση από το ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πατήστε το μπλε εικονίδιο με το άσπρο τριγωνάκι για να ακούσετε.

Για το Εκκλησία και Κόσμος 2 πατήσε τον παρακάτω σύνδεσμο:
 http://talantoblog.blogspot.gr/2013/07/blog-post_26.html

Διέξοδοι στην σύγχρονη πνευματική κρίση

Στις ημέρες μας το ερώτημα για το ποιος είναι ο κύριος σκοπός της ζωής ακούγεται αδιάφορα, σ’ έναν κόσμο που δεν ενδιαφέρεται για την ουσία, την αλήθεια και την αξία των πραγμάτων. Δυστυχώς πολύς κόσμος δεν γνωρίζει γιατί ζει ακριβώς.

Ζούμε εδώ και καιρό μία κατάρρευση των αξιών της ζωής. Πρόκειται για μια σοβαρή κρίση, όχι τόσο οικονομική, κοινωνική ή πολιτισμική αλλά κύρια πνευματική. Ό,τι επί αιώνες κατακτήθηκε, υβρίζεται, χλευάζεται, ποδοπατιέται, . Καμία συγκίνηση, κανένα αίσθημα , κανένας σεβασμός για ό,τι το ιερό. Σύντομη και βάναυση αποϊεροποίηση των πάντων εδώ και τώρα. Δεν ήλθα απόψε να σας κάνω τον δάσκαλο, τον κατηχητή, τον ιεροκήρυκα, τον επιτιμητή και τον εισαγγελέα. Ήλθα να καταθέσω ταπεινά τον πόνο μου, την αγάπη μου, τον ειλικρινή λογισμό μου.

Λησμόνησε λοιπόν ο σύγχρονος άνθρωπος τον κύριο σκοπό της υπάρξεώς του. Θεώρησε ότι είναι επιγείως αθάνατος. Δέθηκε ισχυρά με την ύλη, τα χρήματα, τα κτήματα, τα πράγματα. Νόμισε την ασυδοσία ελευθερία, την ασέβεια πρόοδο, την απάτη ευφυΐα, την αμαρτία απελευθέρωση , την τιμιότητα ανοησία. Μπήκε στη ζωή των νεοελλήνων η αμφισβήτηση, η αμφιβολία, η καχυποψία, η αναίρεση, η απόρριψη. Θεοποιήθηκε η χρηματολαγνεία, η σαρκολατρεία, η επηρμένη φιλοδοξία. Ωραιοποιήθηκε η υποκρισία.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Εκκλησία θεωρήθηκε ενοχλητική. Έτσι, υπάρχοντα σκάνδαλα λαθεμένων εκπροσώπων της διογκώθηκαν, άλλα εφευρέθηκαν, συντηρήθηκαν και διατηρήθηκαν, ώστε ο κόσμος να δυσανασχετεί και μόνο που βλέπει ράσο στο δρόμο. Η Εκκλησία δεν είναι μικρομάγαζο. Η Εκκλησία υπήρξε πριν από εμάς και ασφαλώς θα υπάρξει και μετά από εμάς. Η ψυχή ζητά φως πέρα από το ηλιακό και το τεχνητό. Το «είναι» κάθε σοβαρού ανθρώπου αναζητά τις καθάριες πηγές των υδάτων για να ξεδιψάσει αληθινά. Οι διάφορες συνταγές για πρόσκαιρη ηδονή πρόσφεραν τελικά άφθονη οδύνη.

Πολλοί ευαίσθητοι άνθρωποι των καιρών  μας κλείνονται στον εαυτό τους και αν δεν παραμιλούν και μελαγχολούν, μονολογούν στοχαστικά για την τόσο βίαιη αλλαγή των καιρών. Ένα αδιέξοδο επικρατεί στις συζητήσεις. Η πόλη κατάντησε μουντή και αφιλόξενη. Τα χωριά θεωρούνται πολύ μικρά και άχαρα. Το περιβάλλον θορυβώδες, μολυσμένο, ταραγμένο. Οι άνθρωποι ατομιστές, ιδιότροποι, βιαστικοί , επιπόλαιοι. Απαξίωση στην πολιτική και διαφθορά στους πολιτικούς. Εκκλησιαστικοί άρχοντες φωνασκούντες και απειλούντες και άλλοι σιωπώντες και κρυπτόμενοι. Οι καλλιτέχνες παρασύρονται από τη μόδα και οι επιστήμονες από την έπαρση. Τελική και οδυνηρή διαπίστωση, μια γενική φθορά που δίνει πίκρα, λύπη, πόνο βαθύ.

Ο σύγχρονος άνθρωπος ξετρελλάθηκε από τα επιτεύγματα της τεχνολογίας. Όπως  λέει ένας σοφός δοκιμιογράφος «ο σύγχρονος άνθρωπος πέταξε τα χρήσιμα κάποτε για την ιδιοτέλειά του προσωπεία των ιδεών και των πίστεων και φανέρωσε το αληθινό του πρόσωπο, το πρόσωπο, που ένας λαμπρός πολιτισμός , ο οποίος (δεν ωφελεί να το κρύψουμε) πεθαίνει στις ημέρες μας, είχε με κόπο εξανθρωπίσει» ( Κώστας Χατζηαντωνίου ) . Και ο καπιταλισμός και ο σοσιαλισμός είπαν πολλές αναλήθειες κι έδωσαν πολλές υποσχέσεις, ότι όλοι θα είναι όσοι, ικανοί, τυχεροί και πλούσιοι. Σύντομα ο κόσμος απογοητεύθηκε οικτρά. Οι πολιτικές ηγεσίες στάθηκαν αρκετά ανειλικρινείς…

(συνεχίζεται)

Από το βιβλίο: «παθοκτονία»

πρόσκληση μετανοίας

σε καιρούς κρίσεως

 ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Εκδόσεις «εν πλω»

Νώτη Γεωργία

H Α.Ηλιάδη μιλάει για την πίστη της στο Θεό.

Μετά το 6ο λεπτό της συνέντευξης.

Ποιό πνεύμα ζωοποιεί;

Τον κόσμο – πρέπει να το εννοήσουμε- δεν τον κυβερνούν ούτε τα γερά μπράτσα , ούτε οι σφιγμένες γροθιές, ούτε ο στρατός και τα όπλα. Τον κυβερνάει το πνεύμα. « Τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν».

Παντού και πάντοτε το πνεύμα έχει την αξία, γιατί από το πνεύμα ξεπηδάνε οι ιδέες. Και τίποτε δεν μπορεί να συγκριθή με μια ιδέα. Ούτε να της αντισταθή.

Μια ιδέα οδηγεί σε ανακαλύψεις , εφευρέσεις, κατακτήσεις. Μια ιδέα προκαλεί έναν πόλεμο. Και μια άλλη τον τελειώνει. Ούτε η φύση, αλλά ούτε ο ίδιος ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντισταθή στην δύναμη της ιδέας του, που, όσο πιο δυνατή είναι, τόσο πιο ριζικά και ολοκληρωτικά τον συγκλονίζει. Μερικές φορές μάλιστα καταντάει γι’ αυτόν νοσογόνος πηγή. Του γίνεται ψύχωση, νεύρωση κ.ο.κ. Τούτο παρατηρείται Ιδιαίτερα στις παθιασμένες ιδεολογίες, που εμφανίζουν κάτι το δαιμονικό.

Εμείς αυτό το καταλαβαίνουμε θαυμάσια, επειδή ξέρουμε , ότι το « τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν,». Το Πνεύμα του Θεού είπε και εγεννήθησαν όλα, όσα υπάρχουν! Και το Πνεύμα του Θεού τα κυβερνάει. Αυτό μας φωτίζει σε κάθε καλό. Και όταν Αυτό λείπει, ο άνθρωπος βυθίζεται στο σκοτάδι της δουλείας, στο κακό. Τότε, όσο πιο πολύ τον συγκλονίζουν οι ιδέες του, τόσο πιο πολύ αυτό χάνεται. Ο άνθρωπος στο σημείο αυτό μοιάζει με τον Σαούλ, τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ. Η αγία Γραφή λέει γι’ αυτόν, πως όταν άφησε την καρδιά του να κυριαρχηθή από στραβές ιδέες, «απέστη απ’ αυτού το Πνεύμα του Κυρίου και περιέπεσεν εις πνεύμα πονηρόν» , που του έφερε μελαγχολία, άγχος, μίσος, κακία, εκδικητικότητα και άλλα πολλά συμπτώματα, ψυχοπαθολογικά, που τόσο συχνά τα συναντάμε , ιδιαιτέρως σε όσους το ρίχνουν στην αθεΐα.

Τί τρομερό πράγμα! Το καταλάβαμε; Υπάρχουν δύο πνεύματα: Το Πνεύμα του Θεού, δηλαδή το Άγιον Πνεύμα , και το πονηρό πνεύμα, δηλαδή ο διάβολος. Αυτό το δεύτερο πνεύμα είναι, που εμφυσάει ιδέες, που οδηγούν στο άγχος, την μελαγχολία, το μίσος, την εκδίκηση, το πάθος «κατά των αντιπάλων»!

Και έτσι; Αρρωστημένος ο σύγχρονος άνθρωπος από την βίαιη επάνω του δεσποτεία μιας ιδέας , που την γέννησε πνεύμα πονηρό, παθιάζεται για την ύλη και για τον υλισμό! Και προσπαθεί να παρηγορηθή με την σάπια σανίδα, ότι την σκέψη την γενναία η ύλη! Και στηρίζεται με όλο του το βάρος σε μια σάπια σανίδα!

Και πώς γλυτώνει από αυτή την κατάσταση; Είναι πολύ απλό: με το να κάνει μια έντονη προσπάθεια να μείνει μέσα του το Πνεύμα του Θεού: « Τὸ πνεῦμά τὸ ζωοποιοῦν».

Αλλ’ ο Θεός είπε για τους συγχρόνους του Νώε: «Δεν θα μείνει μέσα στους ανθρώπους αυτούς το Πνεύμα Μου, διότι είναι υποδουλωμένοι στη σάρκα» ( Γεν. 6, 3 ) . Για να μην δουλωθή ο άνθρωπος στη σάρκα χρειάζεται εγκράτεια, νηστεία και προσευχή∙ με άλλα λόγια, όλα εκείνα που ο κόσμος σήμερα μάλλον τα περιφρονεί, επειδή έχει φύγει από μέσα του το Πνεύμα του Θεού.

Ποιο πνεύμα ζωοποιεί; Απάντηση: To Πνεύμα του Θεού. Πότε; Όταν δεν το διώχνουμε με την υποδούλωσή μας στη ύλη και γενικά στο κακό.

Από το βιβλίο: «Δίψα για ζωή»

Μητροπολίτου Νικοπόλεως

ΜΕΛΕΤΙΟΥ

Έκδοση

Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως

Πρέβεζα 2010

Νώτη Γεωργία

Η αξία μας δεν χάνεται

Ένας καθηγητής κρατούσε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ρώτησε τους μαθητές: «Ποιός θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;»
Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι. Τότε ο καθηγητής το τσαλάκωσε και ξαναρώτησε... «Υπάρχει κάποιος που θέλει ακόμη αυτό το τσαλακωμένο χαρτονόμισμα;» Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάλι πάνω το χέρι.
Έπειτα έριξε το χαρτονόμισμα στο πάτωμα και άρχισε να το κλωτσά και να χοροπηδά πάνω στο 20ευρω με τα παπούτσια του.
Το μάζεψε από το πάτωμα τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο. Και τους ξανάκανε την ίδια ερώτηση: «Ποιός θέλει αυτό το τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο, χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;»
Όλοι ξανά στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι.
Φίλοι μου τους είπε: «Σήμερα θα πάρετε ένα μεγάλο μάθημα».
«Ό,τι και να έκανα στο χαρτονόμισμα εσείς πάλι το θέλατε γιατί δεν έχασε την αξία του. Ακόμη αξίζει 20 Ευρώ!!!»
«Πολλές φορές στην ζωή, μας τσαλακώνουν, μας κτυπούν, μας ρίχνουν κάτω στο πάτωμα, μας ποδοπατούν. άνθρωποι και γεγονότα. Έτσι, πιστεύετε πως πλέον δεν έχετε καμία αξία.»
«...αλλά η πραγματική σας αξία δε θα έχει αλλάξει στα μάτια αυτών που σας αγαπούν πραγματικά.»
«.Ακόμη και τις μέρες που δεν είμαστε στα καλύτερα μας, η αξία μας παραμένει»

Από τη συμπεριφορά μας στο τέλος μένει η σκληρότης μας

Συχνά ερωτούσαν τον Γέροντα με ενδιαφέρον να μας εξηγήση πώς ενεργούσε κατά τις περιπτώσεις εκείνες, όπου μικροαπατεώνες προσεπάθουν να αποσπάσουν διάφορα ποσά χρησιμοποιώντας πονηρά τεχνάσματα. Εκείνος φυσικά πολύ εύκολα με την οξύνοιά του αντελαμβάνετο τις πλεκτάνες, αλλά έπραττε το δέον.

-     Φυσικά παιδί μου δίδω το βοήθημα, διότι δεν δύνασαι να παίζης με τη δυστυχία των πτωχών ανθρώπων. Δίδω ό,τι πρέπει ακόμη και εάν πρόκειται για επαγγελματία επαίτη. Εγώ κάνω το χρέος μου και ας κάνει εκείνος καλά με τον Θεό. Πόση δυστυχία πρέπει να έχη κανείς για να ζητά και να απλώνη το χέρι; Μόνο ο Θεός το γνωρίζει.

-     Η σκληρότητά μας μένει σε αυτές τις περιπτώσεις σαν μια πικρή γεύσι εις τόσους φτωχούς αδελφούς μας.

Να ενθυμηθούμε τα λόγια του ιερού Χρυσοστόμου , ο οποίος μας παρατηρεί: «Άνθρωπε, για να δώσης μία μικρή βοήθεια θα πρέπει, άραγε, να αναζητήσης όλο το γενεαλογικό δένδρο του πτωχού και να μάθης όλα τα αίτια της δυστυχίας του;».

Πόσες φορές άραγε και εμείς δεν υποπίπτουμε εις αυτό το σκληρό και αδιάκριτο παράπτωμα! Ας παρέχουμε λοιπόν αυτό που πρέπει και ας αφήνουμε τις ανακριτικές διαδικασίες και τις αγένειες. Σίγουρα δεν θα επιθυμούσαμε να        ευρεθούμε ποτέ εις την ίδια κατάστασι με τον συγκεκριμένο αδελφό μας.

Από το βιβλίο: «ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ

του π. Επιφάνιου»

Αρχιμ. Ιεροθέου Αργύρη

Ιεροκήρυκος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΥΠΑΚΟΗ”

Νώτη Γεωργία

Για τον Θεό συμβατική ή καρδιακή αγάπη;

Θα άξιζε να αναλογιστούμε κάποτε την ποιότητα της αγάπης που προσφέρουμε – αν προσφέρουμε- στον Θεό μας.

Συμβατική είναι η αγάπη- αν μπορεί να ονομαστεί αγάπη- όταν λέει ο άνθρωπος στον Θεό: “Λοιπόν, Σε πιστεύω, Σε υπολογίζω γιατί είσαι Παντοδύναμος (αυτό είναι πασιφανές), πάω και στην Εκκλησία Σου, ανάβω κεριά, πάω και στον παπά κατά καιρούς και λέω- χωρίς πόνο βέβαια- τις αμαρτίες μου για να εξοφλώ, κοινωνάω και τις μεγάλες γιορτές , γιατί μου έχουν πει ότι έτσι πρέπει να κάνει ο καλός χριστιανός και… εντάξει. Πιστεύω να μην θέλεις τίποτε άλλο. Τα δικαιώματά Σου τα δίνω με το παραπάνω (!).

Τώρα και Συ πρέπει να με προστατεύεις, να με φροντίζεις, να λύνεις τα προβλήματά μου και να με … καμαρώνεις, γιατί κατάφερα να γίνω γνήσιος χριστιανός!”

Ω φτώχεια, φτώχεια!...

Ω ψυχρός υπολογισμός!

Στείρα ψευτοαρετή!

Ω ανεντιμότητα και υποκρισία!

Αν υπήρχε η αναγνώριση της φτώχειας και η ειλικρινής λύπη γι’ αυτήν , το έλεος του Θεού θα επενέβαινε . Αλλά αν δεν υπάρχει;

Πόσο διαφορετική στ’ αλήθεια είναι η καρδιακή αγάπη! Γεμάτη ειλικρίνεια, ιερή τρυφερότητα και αφοσίωση και πάντα ευλαβική. Πρόθυμη για θυσίες, μυστικές και  αθόρυβες. Μέσα σ’ αυτό το πυρίδροσο καμίνι της θείας αγάπης τα πάθη μαραίνονται και καίγονται. Και τότε τί είναι η προσευχή; Τί είναι η ευχή του Ιησού; Ένα τρυφερό αγαπητικό ψιθύρισμα , ένα ανεπαίσθητο θρόισμα από την αύρα, ένα ανεπαίσθητο θρόισμα από την αύρα του Παναγίου Πνεύματος:

“Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με” !

Αξίωσέ με να Σε αγαπήσω

όσο και όπως τ’ αξίζεις!

Από το βιβλίο: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ουράνια μηνύματα

Θαυμαστά γεγονότα»

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ

ΔΩΡΙΔΑ 2009

Νώτη Γεωργία

Το άγιο λείψανο της Αγίας Μαρίνας

Φιλοξενείται αυτές τις ημέρες στον Ι.Ν Αγίου

Δημητρίου Κοζάνης από την Ι.Μ Ξενοφώντος Αγίου Όρους

Τότε θα είναι αργά

Ας στηρίξουμε το θάρρος μας στην φιλανθρωπία Του και ας δείξουμε μετάνοια επιμελή, πριν φθάση η ημέρα, κατά την οποία η μετάνοια δεν θα μας ωφελήση. Τώρα όλα τα έχουμε στην εξουσία μας ∙ τότε όμως ο δικαστής μόνο είναι ο κύριος της αποφάσεως. «Ας παρουσιασθούμε μπροστά στο πρόσωπό του με εξομολόγησι» (Ψαλμ. 94, 2 ) , ας κλαύσουμε και ας θρηνήσουμε. Αν μπορέσουμε να παρακαλέσουμε τον δικαστή πριν από τη δίκη να συγχωρήση τα αμαρτήματά μας, δεν θα χρειασθή ούτε στο δικαστήριο να εισέλθουμε. Αντίθετα πάλι, αν δεν γίνη αυτό, θα ακούση την απολογία μας δημόσια, με την παρουσία όλης της οικουμένης και τότε δεν θα έχουμε καμμία ελπίδα συγχωρήσεως. Κανένας από όσους δεν διέλυσαν εδώ τα αμαρτήματά του, όταν απέλθη, εκεί δεν θα αποφύγη τις ευθύνες του γι’ αυτά. Αλλά όπως από τις φυλακές της γης οδηγούνται οι φυλακισμένοι στο δικαστήριο δεμένοι με τις αλυσίδες τους, έτσι και οι ψυχές , όταν φύγουν από εδώ, με το βάρος των πολύπλοκων αμαρτημάτων τους οδηγούνται στο φοβερό βήμα.

( Εις το κατά Ματθαίον , ΙΔ΄, ΕΠΕ 9, 456. PG 57, 222 )

Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ , ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Χρυσοστομικός Άμβων

ΣΤ΄»

2^η Έκδοσις

( Επηυξημένη και βελτιωμένη)

Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου

Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

2008

 Νώτη Γεωργία