Στόν κόσμο μέσα θά δοκιμάσετε θλίψη, ἀλλά μήν ἀπελπίζεσθε!

Στόν κόσμο μέσα θά δοκιμάσετε θλίψη,

ἀλλά μήν ἀπελπίζεστε!

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

 

Ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός εὐεργέτησε τήν ἀνθρωπότητα, καί ἰδιαιτέρως τούς συμπατριῶτες του Ἰουδαίους, μέ ποικίλες καί πολύτροπες εὐεργεσίες. Ὅμως ἔλαβε ὡς ἀμοιβή ἀπό τούς εὐεργετηθέντες, ὀνειδισμούς, ἐμπτυσμούς, κολαφισμούς, μαστιγώσεις, καταφρονήσεις· δέχτηκε στό κεφάλι του ἕνα στεφάνι πλεγμένο μέ ἀγκάθια, ποτίστηκε ξίδι καί χολή καί στό τέλος καταδικάστηκε μέ τόν σταυρικό θάνατο, τόν θάνατο τῆς πιο μεγάλης ντροπῆς. 

 

 Ἀλλά καί στούς Μαθητές Του λίγο πρίν ἀπό τόν σταυρικό Του θάνατο εἶπε: «ἄν καταδίωξαν ἐμένα, και σᾶς θά κυνηγήσουν. Ἄν τήρησαν τόν λόγο μου, καί τόν δικό σας λόγο θά σεβαστοῦν καί θά τηρήσουν…Ἐπειδή δέν εἶστε ἕνα κομμάτι ἀπό τόν ἁμαρτωλό κόσμο, θά σᾶς μισήσει ὁ κόσμος ὁ ἁμαρτωλός. Στόν κόσμο θά δοκιμάσετε θλίψη, ἀλλά μήν ἀπελπίζεστε, ἡ θλίψη θά μεταβληθεῖ σέ χαρά καί αὐτή τή χαρά κανείς δέν θά μπορεῖ νά σᾶς τήν ἀφαιρέσει, γιατί θά εἶναι διαρκής, παντοτινή». 

 

 

Λοιπόν μή λυπηθεῖτε. Μᾶλλον νά χαρεῖτε, διότι μέ τό πού σᾶς καταφρόνησαν οἱ ἄνθρωποι πού εὐεργετήσατε, περισσότερο σᾶς τίμησαν. Σᾶς  ἀνέδειξαν συναθλητή καί συναγωνιστή ὅλων ἐκείνων τῶν μεγάλων καί ἐπιφανῶν ἀνδρῶν, πού ἔπαθαν γιά τήν ἀγάπη, τήν ἀλήθεια, τή δικαιοσύνη, τήν καλοκαγαθία καί πού ὁ Κύριος τούς ἐμακάρισε λέγοντας: «μακάριοι θά εἶστε, ὅταν σᾶς μισήσουν οἱ ἄνθρωποι καί σᾶς ὀνειδίσουν καί σᾶς καταδιώξουν. Νά χαίρεστε τότε, γιατί ὁ μισθός πού θά πάρετε στούς οὐρανούς, θά εἶναι μεγάλος».

Ὁ Κύριος, σάν ἦταν κρεμασμένος ἐπάνω στόν Σταυρό, προσευχόταν γιά τούς σταυρωτές Του κι ἔλεγε: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι», πού θά πεῖ: «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, γιατί δέν καταλαβαίνουν τί κάνουν».

 

Ὅπως ὁ Κύριος, ἔτσι καί οἱ περισσότεροι Ἅγιοι καί μεγάλοι σοφοί ἄνθρωποι, προσεύχονταν γιά τούς ἐχθρούς, γιά κείνους πού τούς μισήσαν καί τούς ἀδικοῦσαν. Αὐτούς νά μιμηθοῦμε κι ἐμεῖς, γιά νά ἔχουμε μεγάλο μισθό στούς οὐρανούς.

Διδαχές πατρικές και Θαυμαστά γεγονότα 

τοῦ Γέροντος ΦΙΛΟΘΕΟΥ Ζερβάκου (1884-1980)

"ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε·

 ἀλλὰ θαρσεῖτε,

ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον".

 ( Ἰωάν. 16:33 )

ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

  istologio.org

του π. Ανδρέα Κονάνου

Ας πούμε μια ευχή για τους άνεργους των ημερών μας.

Νέους και μεγαλύτερους.
Που νιώθουν άχρηστοι, ανίκανοι, ανασφαλείς, αβέβαιοι.
Που νιώθουν τα όνειρά τους να μαραίνονται,
και τις ελπίδες τους να σβήνουν.

Που δεν μπορούν να δημιουργήσουν κάτι,
να ζήσουν την αγάπη τους,
να ολοκληρώσουν τον έρωτά τους,
να κάνουν το σπίτι τους.

Που τρελαίνονται απ’ το άγχος.
Που νιώθουν ανάξιοι, ανίκανοι, ένα μηδενικό.

Που ντρέπονται να βγουν στη γειτονιά
και να κυκλοφορήσουν.

Που ώρες ώρες σκέφτονται να δώσουν ένα τέλος σ’ όλα αυτά,
και στη ζωή την ίδια.
Μελαγχολία φουλ.

Σ’ αυτούς, Κύριε, δώσε το Φως Σου.
Να νιώσουν άξιοι και σπουδαίοι, έστω και χωρίς δουλειά.
Δεν είναι η δουλειά η αξία σου, αδερφέ μου!!
Η αξία σου είναι η ύπαρξή σου!!
Τα μάτια και το βλέμμα σου και το χαμόγελό σου!

Να νιώσουν ελπίδα, μόνο και μόνο επειδή αναπνέουν.
Δεν τέλειωσαν όλα!!
Να νιώσουν δυνατοί, ότι μπορούν να βρουν λύση.
Να κάνουν κάτι, να μη συμβιβαστούν!!

Θέλω μια προσευχή να βγει με την αναπνοή μου σήμερα.

Γι’ αυτούς που απολύονται, τόσο άδοξα και τραγικά.
Κι έχουν και παιδιά..

Για τους άνεργους.
Που κλαίνε.
Κι ας είναι κι άντρες…

Κύριε, κάνε κάτι.
Κύριε, εργάσου.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἐλπίδα

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἐλπίδα

Ἀββᾶς Δωρόθεος

6 Νοεμβρίου: Ο άγιος Παύλος ο ομολογητής, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Όταν οι αοίδιμος άγιος Πατριάρχης Αλεξανδρείας κείτονταν στο νεκροκρέβατό του, οι περίλυποι πιστοί τον ρώτησαν ποιός θα τον διαδεχόταν ως ποιμένας του πνευματικού ποιμνίου του. Εκείνος απάντησε: «Αν επιθυμείτε ποιμένα ο οποίος θα σας καταρτίσει και θα είναι περίλαμπρος με αρετές, να επιλέξετε τον Παύλο∙ εάν όμως θέλετε απλώς έναν άνθρωπο εξωτερικά κεκοσμημένο , διαλέξτε τον (σ.τ.μ. αιρετικό) Μακεδόνιο». Ο λαός του Θεού εξέλεξε τον Παύλο. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε ευμενώς δεκτό ούτε από τους αρειανιστές ούτε από τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο, που βρισκόταν τότε στην Αντιόχεια. Έτσι , ο  Παύλος σύντομα εκθρονίστηκε απ’ τον πατριαρχικό θρόνο και διέφυγε στην Ρώμη, μαζί με τον άγιο Αθανάσιο Αλεξανδρείας. Τους υποδέχτηκαν θερμά στη Ρώμη  ο πάπας Ιούλιος  και ο αυτοκράτορας Κώνστας και τους ενίσχυσαν στην Ορθόδοξη πίστη τους. Ο αυτοκράτορας και ο πατριάρχης φρόντισαν από κοινού να αποκαταστηθεί ο Παύλος  στον πατριαρχικό θρόνο. Όταν όμως πέθανε ο αυτοκράτορας , οι αρειανιστές σήκωσαν ξανά κεφάλι και έδιωξαν πάλι τον Παύλο, εξορίζοντάς τον στην Κουκουσό της Αρμενίας.

Κάποτε, ενώ ο εξόριστος Παύλος τελούσε τη Θεία Λειτουργία , δέχθηκε την επίθεση Αρειανιστών, οι οποίοι τον στραγγάλισαν με το ίδιο το ωμοφόριό του. Ήταν το έτος 351. Το 381,  επί βασιλείας του αυτοκράτορα Θεοδοσίου , τα τίμια λείψανα του αγίου Παύλου μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και αιώνες Αργότερα , το έτος 1236, έγινε η ανακομιδή τους στη Βενετία όπου αναπαύονται μέχρι σήμερα¹⁰. Λίγο μετά από τον πατριάρχη τους μαρτύρησαν και οι αγαπημένοι ιερείς του τρισμακάριου Παύλου, Μαρκιανός και Μακάριος ( 25 Οκτωβρίου ) .

10. Όπως αναφέρεται σε άλλη πηγή ( Ν. Σ. ) , η τίμια κάρα του αποθησαυρίζεται στην ιερά μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους.

Πηγή: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πνευματικό ημερολόγιο

Ο Πρόλογος της Αχρίδος

Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.

Νοέμβριος»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Λόγοι Ἁγίων Πατέρων γιά τήν μνήμη θανάτου

Λόγοι Ἁγίων Πατέρων γιά τή μνήμη θανάτου

1. Κάθε ἀρετή πηγάζει ἀπό τή μνήμη τοῦ θανάτου. Γι’ αὐτό ἄς τή χρησιμοποιοῦμε ὅπως τήν ἴδια τήν ἀναπνοή μας.

Ὅσιος Ἡσύχιος ὁ πρεσβύτερος

2. Ὅποιος κατορθώνει νά λέει κάθε μέρα στόν ἑαυτό του: σήμερα εἶναι ἡ τελαυταῖα μέρα τῆς ζωῆς μου, οὐδέποτε θά ἁμαρτήσει θεληματικά πρός τόν Θεό. Ἐκεῖνος ὅμως πού περιμένει πώς ἔχει πολλά χρόνια ἀκόμα νά ζήσει, δίχως ἄλλο θά περιπλακεῖ στά βράγχια τῆς ἁμαρτίας. 

Ἀββάς Ἡσαΐας ὁ Ἀναχωρητής

3. Ἐκεῖνος πού καθημερινά περιμένει τόν θάνατο, εἶναι ὁπωσδήποτε δόκιμος καί σπουδαῖος ἀγωνιστής. Ἐνῶ ἐκεῖνος πού τόν ἐπιθυμεῖ κάθε ὥρα, εἶναι ἅγιος.

Ἅγιος Ἰωάννης Σιναΐτης 

4. Ἡ ζωηρή μνήμη τοῦ θανάτου περιέχει πολλές ἀρετές. Γεννᾶ τό πένθος, προτρέπει σέ ἐγκράτεια, ὑπενθυμίζει γέεννα, εἶναι μητέρα τῆς προσευχῆς καί τῶν δακρύων, φρουρεῖ τήν καρδιά, παύει τήν ἐμπαθῆ προσκόλληση στή σάρκα ἀφοῦ αὐτή εἶναι ἀπό πηλό, ἀναβλύζει ὀξύτητα τοῦ νοῦ μαζί μέ διάκριση.
Ὅσιος Φιλόθεος Σιναΐτης

5. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου ἀποφεύγουν τή θύμηση τοῦ θανάτου, γιά νά μήν κόψουν τήν ἀρέσκεια καί τήν ὄρεξή τους, πού ἔχουν στά γήϊνα πράγματα, πού μέ τό νά εἶναι προσκολλημένοι  σ’ αὐτά λυποῦνται, ἄν σκεφθοῦν πώς πρόκειται νά τά ἀφήσουν!

Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης

Στάρετς Ζωσιμᾶς:Περί πολυλογίας

Στάρετς Ζωσιμᾶς: Περί πολυλογίας

Κάποια ἀδελφή ἔλεγε κάποτε θλιμμένη στόν Στάρετς Ζωσιμᾶ:

-Τί νά κάνω, γέροντα, πού νικιέμαι ἀπό τή γλώσσα μου καί φλυαρῶ καί ματαιολογῶ; Στεναχωριέμαι πολύ γι’ αὐτό καί παίρνω κάθε τόσο ἀπόφαση νά διορθωθῶ, ἀλλά πάλι πέφτω.

-Νά θυμᾶσαι ὅτι ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, για κάθε περιττό μας λόγο θά μᾶς ζητηθεῖ  εὐθύνη τήν Ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Κατάφυγε στή βοήθειά Του. Καί ὅποτε ἁμαρτάνεις νά μετανοεῖς. Χίλιες φορές ἔπεσες; Χίλιες νά μετανοήσεις.

 

- Κάποιες φορές λέω κάτι χρήσιμο ἤ ψυχωφελές. Ἐνῶ ὄμως ἀρχίζω μέ πνευματικούς λόγους, σέ λίγο, χωρίς νά τό καταλάβω, ξεγλιστράω στήν ἀργολογία ἤ τήν κατάκριση ἤ τήν περιέργεια ἤ τόν κομπασμό… Μετά ἀπό ὅλα αὐτά μέ κυριεύει κατάθλιψη καί ἀθυμία. Τί νά κάνω; Δέν μπορῶ νά διορθωθῶ…

- Γιά νά μάθεις νά μιλᾶς καλά καί προσεχτικά, πρέπει πρῶτα νά μάθεις νά σωπαίνεις, τή συμβούλεψε ὁ γέροντας. Ὅσο θερμό κι ἄν εἶναι τό κελί μας, ἄν ἀνοίγουμε συχνά τά παράθυρα θά παγώσει.

 

Κι ἄν ἀνοίγουμε κάθε τόσο ἕνα μπουκάλι μέ ἄρωμα, σύντομα θά ἐξατμιστεῖ. 

Γι’ αὐτό ὁ Προφήτης λέγει

 «ἐκωφώθην καὶ ἐταπεινώθην καὶ ἐσίγησα ἐξ ἀγαθῶν» 

 (Ψαλμ. Λη’2). 

 

Ἀκοῦς;

 «ἐσίγησα ἐξ ἀγαθῶν».  

Ἀποφάσισα δηλαδή νά μήν ξεστομίζω οὔτε αγαθούς λόγους.

 Καί τότε, συνεχίζει,  

«ἐθερμάνθη ἡ καρδία μου ἐντός μου».

 

Ὅπως γράφει ὁ Κάλλιστος Καταφυγιώτης, ὁ καλός λόγος εἶναι κατώτερος ἀπό τή σιωπή μέ διάκριση. Βέβαια, κι ἀπό τή σιωπή τοῦ στόματος, ἀνώτερη εἶναι ἡ σιωπή τοῦ νοῦ-τόσο ἀνώτερη, ὅσο καί ἡ ψυχή ἀπό τό σῶμα. Γιατί εἶναι δυνατό, ἐνῶ τηρεῖται σιωπή τοῦ στόματος, ἐσωτερικά ὁ νοῦς νά σχηματίζει λογισμούς καί νοήματα.

 

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο

 «Τό γεροντικό τοῦ Βορρᾶ» τοῦ Πέτρου Μπότση

Τατουάζ ή δερματοστιξία.

Το σημάδεμα στην αρχαιότητα λεγόταν «στίξη» (χτύπημα) ή «κατάστιξη» και η πράξη στιγματισμός. Το σημάδεμα του σώματος λεγόταν δερματοστιξία. Η λέξη όμως που χρησιμοποιείται ευρέως είναι η λέξη τατουάζ και από την οποία είναι γνωστή η όλη διαδικασία.

Η λέξη «Τατουάζ» προέρχεται από τη λέξη «Tattoo», όρος που βρίσκεται στη πρώτη δεκάδα των αναζητήσεων στο διαδίκτυο από το 1999! Η λέξη «Tattoo» είναι παράφραση της λέξης Tattawing των Μαορί (Νέα Ζηλανδία). Στην Πολυνησιακή διάλεκτο η λέξη «Τα» σημαίνει σχέδιο και «Ατουάζ» δηλώνει «αυτόν που δίνει πνοή στα πλάσματα της γης»! Με άλλα λόγια, Τατουάζ σημαίνει «το σχέδιο που σου δίνει τη προστασία των θεών»! Επιπλέον έχει τις έννοιες «ανεξίτηλο σημάδι», «σχέδιο στο δέρμα», «μαρκάρω κάτι», «κεντώ πάνω στο δέρμα»! Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 με τις αρχές της δεκαετίας του 1970 το τατουάζ εμφανίζεται σε μουσικούς της ροκ μουσικής. Το τατουάζ έγινε συνώνυμο της ροκ και μάλιστα της πανκ μουσικής. Το 1963 ο Μπρούνο ντέ Πιγκάλ ανοίγει στο Παρίσι το πρώτο Στούντιο Τατουάζ. Ως και φεστιβάλ διοργανώνονται σε τοπική αλλά και διεθνή βάση όπως αυτό του Σίδνεϊ, της Φρανκφούρτης, ενώ από το 1999 διοργανώνεται και στη χώρα μας Πανελλήνια Έκθεση Tattoo Art! Η Ένωση Επαγγελματιών Τατουάζ των Η.Π.Α. δηλώνει ότι έχουν κάνει τατουάζ σε 39 εκατομμύρια άτομα από το 1990 ως το 2004! (δηλαδή 1 στους 7 Αμερικανούς)!! Στην ίδια κατεύθυνση διάδοσής του δραστηριοποιούνται διάσημοι αστέρες, αθλητές, ηθοποιοί, μοντέλα αλλά και τα ΜΜΕ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αστέρων που διαφήμισαν το τατουάζ είναι ο Μάρλον Μπράντο ως μηχανόβιος με τατουάζ στις ταινίες του, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 τα supermodels όπως η Στέφανι Σέιμουρ και η Κάρε Ότις αλλά και οι σταρ του Χόλλιγουντ όπως η Ντρίου Μπάριμορ και ο Μίκι Ρούρκ.

Σήμερα πολλοί ηθοποιοί, βραβευμένοι μάλιστα με όσκαρ πολλοί από αυτούς, είναι στιγματισμένοι με τατουάζ: Λόγου χάρη Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Τζούλια Ρόμπερτς, Τζόντι Φόστερ, Σόν Κόνερι, Τζέσικα Λαγκ, Νίκολας Κέιτζ, Τζίνα Ντέιβις, Σον Πεν, Μπίλι Θόρτον, Μαρίσα Τομέι, Αντζελίνα Τζολί, Σαρλίζ Θέρον, Μπεν Άφλεκ κ.α.

Το τατουάζ είναι πράξη που είχε πάντοτε μαγικό χαρακτήρα. Στις περισσότερες κοινωνίες αναγνωριζόταν μαγική δύναμη σε εκείνους που επιδίδονταν στο τατουάζ. Συνήθως το τατουάζ αποτελεί δοκιμασία μυήσεως ή αναγνωρίσεως του φύλου, του αξιώματος κλπ. Γίνεται όμως περισσότερο για τη μαγική, προφυλακτική, και θεραπευτική αξία του! Γενική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς

Πρόγονος των τατουάζ εικάζεται πως είναι η παράδοση εκδήλωσης πένθους των πρωτόγονων φυλών. Χάραζαν το σώμα τους και έτριβαν κάρβουνα μέσα στις τομές, με αποτέλεσμα μετά τη θεραπεία τους, τα αδιάλυτα μόρια του κάρβουνου να παραμένουν μέσα στο δέρμα. Οι παλαιστές και οι μονομάχοι στην αρχαιότητα έφεραν τατουάζ σε ένδειξη αδελφοσύνης. Πολλές φυλές το χρησιμοποιούσαν σαν ένδειξη πένθους ενώ σε άλλες υποδήλωναν τη κοινωνική τους θέση και το αξίωμα. Σε άλλες δήλωναν πως τα άτομα που τα έφεραν ήταν ώριμα για κοινωνική ζωή. Για τους Μαορί ακόμη και σήμερα, τα τατουάζ είναι κομμάτι της ιστορίας τους, πολύ «ιερό»! Και όπως αναφέρθηκε στη Πολυνησιακή διάλεκτο σημαίνει το σχέδιο που σου δίνει τη προστασία των θεών! Στη Δύση εμφανίζεται το τατουάζ αρχικά στους Σταυροφόρους και το 1691 από τον Γουΐλιαμ Ντάμφερ εξερευνητή θαλασσών στην επιστροφή του στο Λονδίνο μετά τα ταξίδια του στην Πολυνησία και στα νησιά του Ειρηνικού.  Στα τέλη του 17ου αιώνα το τατουάζ μεταφέρεται ουσιαστικά στην Ευρώπη από τον Κάπτεν Κούκ, ο οποίος φέρνει μαζί του ειδικούς τεχνίτες από την Πολυνησία με σκοπό τη διάδοσή του. Στις αρχές του 18ου αιώνα το τατουάζ γίνεται μόδα στις αριστοκρατικές τάξεις της Ευρώπης και ύστερα εγκαταλείπεται. Τον 19ο αιώνα γίνεται πάλι μόδα στην Αγγλία και σε κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες. Στην αρχαία Αίγυπτο τατουάζ είχαν οι βασιλικοί ακόλουθοι και οι ιερείς των ειδώλων για να διακρίνονται. Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τη τεχνική της δερματοστιξίας ήδη από τη Μυκηναϊκή εποχή, ωστόσο δεν έπαυαν να την θεωρούν ως συνήθεια των βαρβάρων! Χαρακτηριστικό δουλείας, υποτέλειας και υποταγής!

Ο Πλούταρχος αναφέρει πως οι Συρακούσιοι μετά τη συντριβή των Αθηναίων στις Συρακούσες της Σικελίας, έβαλαν ένα άλογο με τη μορφή τατουάζ στα μέτωπα των αιχμαλώτων! Οι Ρωμαίοι σημάδευαν με τατουάζ τους σκλάβους και τους εγκληματίες και με το γράμμα D τους λιποτάχτες! Αργότερα, το 750 μ. Χ. το ίδιο έκαναν και οι Κινέζοι στους εγκληματίες! Στη Νέα Γουινέα και στην Βιρμανία χρησιμοποιούταν ως διακριτικό των φυλών ενώ στη Νέα Ζηλανδία αποτελούσε έμβλημα τιμής! Οι Ινδιάνοι Τόμσον έλεγχαν το κουράγιο τους, κυρίως των νέων, εφαρμόζοντας τον οδυνηρότερο τρόπο τατουάζ! Στην Παραγουάη ήταν σύμβολο της εφηβείας ενώ κάποιες φυλές στην Ινδία το χρησιμοποιούσαν σαν μέσο καλλωπισμού και σεξουαλικής διέγερσης! Στα νεώτερα χρόνια ήταν ταυτισμένο με τους περιθωριακούς, τους μηχανόβιους και τους φυλακισμένους αλλά και διάφορα επαγγέλματα όπως ναυτικούς, εργάτες κλπ. Στις ταινίες ήταν χαρακτηριστικό των βαρυποινιτών και των μηχανόβιων μαζί με τα μακριά μαλλιά και τα δερμάτινα ρούχα. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τη διαφήμιση που του γίνεται, εμφανίζεται από τους πεζοναύτες του Αμερικανικού στρατού ως τους Χίπις! Τατουάζ έχουν οπωσδήποτε τα μέλη συμμοριών ως δείγμα ταύτισης συμμετοχής και παντοτινής τους αφοσίωσης σε αυτές! Παρόμοια και σε οπαδούς μουσικών ρευμάτων όπως ροκ, Χέβυ Μέταλ, πανκ μέχρι και στις κινήσεις των νέο Ναζί!

   Σε όλους τους λαούς είναι συνδεδεμένα με παγανιστικές αντιλήψεις!

       Στην αρχαία Αίγυπτο έχουν βρεθεί μούμιες της 6ης Δυναστείας (2000 π. Χ.) με τατουάζ! Θεωρούσαν το τατουάζ ως ιερό σημάδι και απαγορευόταν να το έχει κανείς πάνω του εκτός από τον Φαραώ. Το ταύτιζαν με τη γονιμότητα και την αρχοντιά. Με τατουάζ κοσμούσαν τους νεκρούς τους πιστεύοντας ότι ασκούσε μαγικές ευεργετικές επιδράσεις. Τα τατουάζ με σκούρα χρώματα που φέρουν στη κοιλιά, στα χέρια και στα πόδια οι μούμιες τις 6ης Δυναστείας θεωρούνται από τους επιστήμονες θρησκευτικής σημασίας! Πολλά από τα τατουάζ που κυκλοφορούν σήμερα περιέχουν αρχαία αιγυπτιακά σύμβολα! (όπως το ΑΝΚΗ) Από την Αίγυπτο μεταδόθηκαν σε γειτονικές χώρες και πολιτισμούς μέσω του εμπορίου (Μεσογείου, Περσίας, Αραβίας) φθάνοντας το 2000 π.Χ. μέχρι την Κίνα.  Ο Ιπποκράτης είχε παρατηρήσει πως οι Σκύθες έκαναν τατουάζ στα χέρια και στα στήθη τους με σκοπό να γίνουν πιο δυνατά!

Στη Παλαιστίνη πιστεύουν ότι αν κάνουν τατουάζ στο χέρι το προστατεύουν από στραμπούληγμα ή εξάρθρωση! Στο Ιράκ πιστεύουν ότι το τατουάζ φέρνει μακροζωία! Στην Ινδία με τα τατουάζ πίστευαν ότι εξορκίζουν τη κακή τύχη και τις αρρώστιες. Οι Ινδοί της Βεγγάλης μάλιστα, ακόμη πιστεύουν ότι άστικτα πρόσωπα θα γνωρίσουν δυσκολίες στο μεταθανάτιο βίο τους! Στην Ινδονησία θεωρούσαν ότι με τα τατουάζ λάμβαναν δύναμη για να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές δυσκολίες, όπως στο κυνήγι αγρίων ζώων για την επιβίωσή τους. Το 1100 π.Χ το τατουάζ γίνεται γνωστό στην Πολυνησία, στο Βόρνεο, στις Φιλιππίνες, στη Νέα Γουϊνέα και στην Φορμόζα.

Στο Βόρνεο τα τοποθετούσαν γύρω από το καρπό και τα δάκτυλα για προστασία από τις αρρώστιες. Στην Ταϊτή τα χρησιμοποιούν ακόμη ως φυλακτό για την αποτροπή παντός κακού. Εικάζεται ότι από την Πολυνησία μεταφέρεται με τις μεταναστεύσεις σε όλο τον Ειρηνικό. Τον 5ο αιώνα π.Χ. συναντάται στην Ιαπωνία όπως φανερώνουν ευρήματα στην Οσάκα ενώ υπάρχουν στην Κίνα γραπτά στοιχεία σε νομικά έγγραφα από τον 3ο π.Χ. αιώνα. Στο Νεπάλ οι γυναίκες εκτός από τα τατουάζ διακοσμούν τα χέρια τους με περίτεχνα σχέδια χένας κατά τη παραμονή της Βουδιστικής εορτής Eid al Fitr! Στην Βιρμανία ακόμη πιστεύουν ότι αν είναι πάνω από τη καρδιά μπορούν να σταματήσουν το κακό! Τα μαύρα είναι περισσότερο διακοσμητικά ενώ τα κόκκινα τα χρησιμοποιούν για προστασία από τη βασκανία και την αρρώστια! Οι Σαμάνοι ήδη από το 2000 π.Χ. χρησιμοποιούσαν το τατουάζ ως ένα είδος βελονισμού στης θρησκευτικές τους τελετές ίασης ή μύησης! Οι Εσκιμώοι και οι κάτοικοι των νησιών Φίτζι κάνουν τατουάζ για να εξασφαλίσουν ευτυχία στη μέλλουσα ζωή!

Οι Ιάπωνες το χρησιμοποιούν για καλλωπιστικούς αλλά και θρησκευτικούς λόγους πιστεύοντας ότι με τατουάζ με φίδια και δράκους εξορκίζουν τους φόβους και τους εφιάλτες τους. Οι Ινδιάνοι τα είχαν ως φυλακτά θεωρώντας ότι τους προστάτευαν ακόμη και από τον εχθρό στη μάχη! Κάποια από αυτά που κυκλοφορούν ακόμη συμβολίζουν τη μητέρα φύση και τη λατρεία της αιώνιας μητέρας!

Στις φυλές της Αφρικής έχουν πάντοτε σχέση με τη θρησκεία, την φυλή και τις προλήψεις! Στις Φιλιππίνες υπάρχει η δεισιδαιμονία σύμφωνα με την οποία ο νικητής πολεμιστής ή κυνηγός έπαιρνε τη δύναμη του φονευμένου εχθρού ή του θηράματος αν το ζωγράφιζε πάνω στο σώμα του!

Και εντομίδας ου ποιήσετε επί ψυχή εν τω σώματι υμών και γράμματα στικτά ου ποιήσετε εν υμίν. Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός υμών.  Λευΐτικο ΙΘ 28.

Τον 8 μ.Χ. αιώνα η Εκκλησία καταδίκασε την αποτύπωση οποιουδήποτε συμβόλου επί του σώματος των πιστών ως ειδωλολατρικό έθιμο και ως πρακτική των βαρβάρων! Νιώθουμε θλίψη όταν βλέπουμε ιερούς ναούς μουτζουρωμένους με διάφορα σπρέι... άραγε πως ανεχόμαστε να βάφουμε με ανεξίτηλο τρόπο το σώμα μας που είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και ως εκ τούτου εμείς είμαστε ιερότεροι από τους ιερούς ναούς διότι είμαστε έμψυχοι ναοί... Με το τατουάζ αν μη τι άλλο, σφραγίζεται κανείς με κάτι! Έτσι σαν μόδα οικειοποιείται τη λογική του σφραγίσματος...

Και επιβάλλει σε όλους, τους μικρούς και τους μεγάλους, τους πλούσιους και τους φτωχούς, τους ελεύθερους και τους δούλους, να δεχθούν στους εαυτούς τους χάραγμα στο δεξί τους χέρι ή στα μέτωπά τους! Αποκάλυψη Ιωάννη ΙΓ 16-18.

Αναφορές:
Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλος Με... πίρσινγκ και τατουάζ;
Εκδόσεις Φωτοδότες 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2011/07/blog-post_6542.html

Ιερέας κάνει δώρο το νυφικό και τα έξοδα του γάμου υπό έναν όρο

Ο πατέρας Θεόδωρος είναι κληρικός στην ενορία του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος, Αποστόλου Τίτου και Αγίου Διαδόχου Ηγουμενίτσας, γνωστός σε όλους για το πλούσιο φιλανθρωπικό του έργο.Τελευταία προσφέρει τα έξοδα ενός θρησκευτικού γάμου, για να αποτρέψει τα νέα ζευγάρια να πραγματοποιούν πολιτικούς γάμους, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία οικονομικούς λόγους.Σε ανακοίνωσή του αναφέρει συγκεκριμένα:"Αν κάποιο ζευγάρι έχει πάρει την απόφαση να τελέσει το ιερό μυστήριο του γάμου αλλά για οικονομικούς λόγους σκέφτεται να τελέσει πολιτικό γάμο, επικοινωνήστε με τον πατέρα Θεόδωρο και τα έξοδα της άδειας του γάμου, του μυστηρίου, τα στέφανα και το νυφικό θα τα αναλάβει η εκκλησία"Οι δραστηριότητες όμως του πατέρα Θεόδωρου δεν περιορίζονται στο νυφικό αλλά είναι ποικίλες.Κάτω από το Ναό στεγάζεται δανειστική βιβλιοθήκη που περιλαμβάνει όχι μόνο εκκλησιαστικού περιεχομένου βιβλία αλλά και
εγκυκλοπαίδειες, βοηθήματα για το σχολείο και πάσης φύσεως βιβλία.Επίσης αν κάποιος μαθητής ή φοιτητής χρειάζεται το διαδίκτυο για τη μελέτη του, μπορεί να κάνει χρήση τον ηλεκτρονικό υπολογιστή του Ναού.Σε τακτά χρονικά διαστήματα πραγματοποιεί εθελοντικές αιμοδοσίες, διατηρώντας μια σημαντική τράπεζα αίματος.Ακόμα ο Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνος, Αποστόλου Τίτου και Αγίου Διαδόχου Ηγουμενίτσας δίνει σε όποιον χρειάζεται ένα παιδικό καρεκλάκι φαγητού, μία παιδική μπανιέρα, ένα παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου, μετρητή ζαχάρου, πατερίτσες, ηλεκτρικό θήλαστρο, ορθοπεδικό αερόστρωμα κατάκλισης, δύο μονά κρεβάτια.Για πληροφορίες επικοινωνήστε με τον πατέρα Θεόδωρο στο τηλ 2665024533