H Εκκλησία της τεράστιας ιπτάμενης μακαρονάδας.

Πριν απο μερικά χρόνια δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ ως αντίδραση για να μπει στα σχολικά βιβλία η εξέλιξη των ειδών.
Κατέληξαν σε παγματική θρησκεία με μελη ιερείς και οπαδούς σε σημείο στη Νέα Ζηλανδία με νομοθέτημα να μπορουν να τελούν γάμους στα μέλη τους.Ακόμη τους επιτρέπεται να βγάζουν δημόσια έγγραφα όπως δίπλωμα οδήγησης με στραγκιστήρι στο κεφάλι
Θυμίζει κάτι απο παστίτσιο, κάτι με κάποιον που είχε απαχολήσει και την Ελλάδα κοροιδεύοντας τον Αγιο Παΐσιο.
Δεν φαίνεται να είναι όλα τόσο αθώα, Χριστούγεννά έρχονται και κάτι νέο θα βγεί ενάντιο στον Χριστιανισμό.
Κατω βρίσκεται σύνδεσμος της independent

http://i100.independent.co.uk/article/the-church-of-the-flying-spaghetti-monster-can-now-officially-perform-marriages--bkKYCJO09l

Οι Σλοβένοι απέρριψαν τον ομόφυλο γάμο στην κάλπη, πλήγμα και στην κυβέρνηση

Λιουμπλιάνα

Με μεγάλη διαφορά απέρριψαν, σύμφωνα με το προκαταρκτικά αποτελέσματα, οι Σλοβένοι το νομοσχέδιο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών στο δημοψήφισμα, πλήττοντας έτσι -και- την  κεντροαριστερή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο που το είχε υποστηρίξει. Το δημοψήφισμα στήθηκε μετά από πίεση των συντηρητικών κομμάτων και της Καθολικής Εκκλησίας.

Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα, στο νομοσχέδιο που όριζε τον γάμο ως ένωση «δύο ενηλίκων» (χωρίς δηλαδή αναφορά στο φύλο), το 63,5% των σλοβένων ψηφοφόρων που πήγαν στην κάλπη είπαν «όχι» έναντι ενός 36,5% που είπε «ναι».

Το νομοσχέδιο είχε εισαχθεί το Μάρτιο στο Κοινοβούλιο, με την υποστήριξη της κυβέρνησης. Ωστόσο, συντηρητικά κόμματα σε συνασπισμό με την Καθολική Εκκλησία κατάφεραν, συγκεντρώνοντας υπογραφές, να φέρουν το νομοσχέδιο σε δημοψήφισμα, με κατάληξη την καταψήφισή του.

Το στρατόπεδο του «όχι» έκανε εκστρατεία στη βάση των παραδοσιακών αξιών. Ο αρχηγός του κινήματος «Τα παιδιά κινδυνεύουν» -ονομασία ενδεικτική της ρητορικής που χρησιμοποίησε το στρατόπεδο της αντίθεσης στον γκέι γάμο- χαρακτήρισε το αποτέλεσμα «νίκη για τα παιδιά μας».

Στο στρατόπεδο των πολιτικών κομμάτων, βουλευτές συντηρητικών σχηματισμών που δεν συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνάσπισμο έσπευσαν ήδη μετά το κλείσιμο της κάλπης να χαρακτηρίσουν το αποτέλεσμα «ήττα της κυβέρνησης».

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

Τα Χριστούγεννα στα Αναγνωστικά από το 1920 μέχρι το 1980

🕔18/12/2015 22:17

Χριστούγεννα στα Αναγνωστικά 1920 - 1980

Δείτε μέσα από παλιά αναγνωστικά πώς παρουσιάζονταν απο το 1920 μέχρι το 1980 μέσα από την συλλογή της βιβιλιοθήκης του Ινστιτούτου Παιδαγωγικής Πολιτικής

Αναγνωστικό 1929
Αναγνωστικό 1946
Αναγνωστικό 1950
Αναγνωστικό 1952
Αναγνωστικό 1956
Αναγνωστικό 1961
Αναγνωστικό 1965
Αναγνωστικό 1967
Αναγνωστικό 1972
Αναγνωστικό 1977

 Τα Χριστούγεννα στα Αναγνωστικά από το 1920 μέχρι το 1980 - iPaideia.gr

Χριστός Γεννάται δοξάσατε

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ – 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015

 Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

(Ματθ. α΄, 1-25)

Ἀφοῦ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος μᾶς μίλησε πρῶτα γιὰ τὸ γενεαλογικὸ δέντρο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς ἀνθρώπου, ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ μέχρι καὶ τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα τῆς Μαρίας, «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ», μᾶς μίλησε ἀμέσως καὶ γιὰ τὸ πῶς γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία. Μᾶς εἶπε: «Ἡ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔγινε μ᾽ αὐτὸν τὸν τρόπο. Ὅταν ἀρραβωνιάστηκε ἡ μητέρα του ἡ Μαρία τὸν Ἰωσήφ, πρὶν νὰ συνοικήσουν ὡς σύζυγοι, βρέθηκε ἔγκυος μὲ τὴ χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ὁ Ἰωσὴφ ὁ ἄνδρας της, ἐπειδὴ ἦταν δίκαιος καὶ δὲν ἤθελε νὰ τὴν παραδειγματίση, ἀποφάσισε νὰ τὴν ἀπολύση κρυφά. Ἐνῶ δὲ αὐτὸς σκεφτόταν αὐτά, ἐμφανίζεται τότε ὁ ἄγγελος Κυρίου στὸ ὄνειρό του καὶ τοῦ λέγει: «Ἰωσήφ, ἀπόγονε τοῦ Δαυΐδ, νὰ μὴν φοβηθῆς νὰ παραλάβης τὴ Μαρία, τὴ γυναίκα σου· διότι αὐτὸ ποὺ συνελήφθη μέσα σ᾽αὐτὴν εἶναι μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Θὰ γεννήση γιὸ καὶ θὰ τοῦ δώσης τὸ ὄνομα Ἰησοῦν· γιατί αὐτὸς θὰ σώση τὸ λαό του ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες του». Ὅλο αὐτὸ ἔχει γίνει γιὰ νὰ ἐκπληρωθῆ ὁ λόγος, ποὺ εἰπώθηκε ἀπὸ τὸν Κύριο μὲ τὸν Προφήτη, ποὺ λέγει: «Νά! ἡ Παρθένος θὰ μείνη ἔγκυος καὶ θὰ γεννήση γιό, καὶ θὰ τοῦ δώσουν τὸ ὄνομα Ἐμμανουήλ», ποὺ ἑρμηνεύεται ὁ Θεὸς εἶναι μαζί μας. Ἀφοῦ σηκώθηκε ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τὸνὕπνο ἔκανε καθὼς τὸν πρόσταξε ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴ γυναίκα του, καὶ δὲν γνώρισε αὐτὴν ὡς σύζυγο ποτέ, οὔτε καὶ μετὰ τὴ γέννηση τοῦ γιοῦ της, τοῦ πρωτότοκου, και τὸν ὀνόμασε Ἰησοῦν».

* * *

Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ποὺ ἔγινε καὶ τέλειος ἄνθρωπος «ἐκ Πνεύματος ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου». Ὡς ἄνθρωπος κατάγεται ἀπὸ τὸ γενεαλογικὸ δέντρο τοῦ πατριάρχη Ἀβραὰμ καὶ εἶναι ἀπόγονος τοῦ ἔνδοξου Βασιλιᾶ Δαυΐδ. Καὶ γιὰ νὰ μᾶς δείξη αὐτὲς τὶς δυὸ βασικὲς ἀλήθειες ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος παραθέτει ὅλο τὸ γενεαλογικὸ δένδρο ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ μέχρι καὶ τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα τῆς Μαρίας, ἀναφέροντας ὅλα τὰ ὀνόματα σαράντα δύο γενεῶν. Ἔτσι ὁ Εὐαγγελιστὴς δίνει ἀπάντηση στοὺς Ἰουδαίους ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴν Ναζαρέτ εἶναι ὁ Μεσσίας, ποὺ περίμενε ὁ Ἰσραήλ, καθὼς οἱ Προφῆτες τοὺς προεῖπαν. Ὅλο τὸν λόγο του ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος τὸν στηρίζει στὴ γενεαλογικὴ πράδοση τῶν Ἰουδαίων καὶ στὰ λόγια τῶν Προφητῶν, γι᾽ αὐτὸ καὶ γράφει: «ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Προφήτου».

Ὁ δίκαιος Ἰωσὴφ εἶναι τὸ σιωπηλὸ πρόσωπο τῆς Θείας Γραφῆς, ποὺ δὲν ἀκούγεται πουθενὰ στὴ Γραφὴ ἡ φωνή του, παρὰ μόνο διακονεῖ στὸ θεῖο μυστήριο μὲ κάθε ἀκρίβεια ὅ,τι τοῦ λέει ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ τίποτα περισσότερο. Δὲν κάνει ὅ,τι αὐτὸς θέλει, ἀλλὰ ὅ,τι ὁ Θεὸς τοῦ παραγγέλλει· οὔτε ἐπιζητεῖ πολλὲς διευκρινίσεις, πῶς γίνεται αὐτό. Τὸ μόνο ποὺ θέλει εἶναι νὰ εἶναι σύμφωνος μὲ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ὁ πιστὸς καὶ φρόνιμος ἄνθρωπος αὐτὸ κάνει καὶ τίποτα περισσότερο ἤ λιγότερο· θέλει οἱ πράξεις, τὰ λόγια καὶ οἱ σκέψεις του νὰ εἶναι σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι ἄνθρωποι θέλησαν νὰ ἐξηγήσουν τὸ μεγάλο καὶ ἀνερμήνευτο μυστήριο τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἀνθρώπινη λογική, δηλαδή πῶς γεννᾶται ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία, ἔπεσαν σὲ βαρύτατες βλασφημίες.

Τὸ μυστήριο δὲν χωράει ἔρευνα, ἀλλὰ πιστεύεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, καὶ αὐτὸς ποὺ τὸ πιστεύει, αὐτὸς καὶ σώζεται μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ· ἐνῶ αὐτὸς ποὺ τὸ πολυεξετάζει μὲ τὴν ἀνθρώπινη λογική, κολάζεται, ἁμαρτάνει πολύ. Ὁ φρόνιμος ἄνθρωπος ἐξετάζει καλὰ καὶ προσεκτικὰ ἐὰν αὐτὸ ποὺ πράττει εἶναι λόγος Θεοῦ καὶ σύμφωνα μὲ τὸ ἅγιο θέλημα τοῦ Κυρίου· αὐτὸ τὸ θέλει, τὸ ἔχει ὡς βάση καὶ προϋπόθεση γιὰ τὴ ζωή του. Ὅ,τι εἶναι λόγος Θεοῦ αὐτὸ εἶναι καὶ ἡ ἀλήθεια· καὶ ὅ,τι δὲν εἶναι τοῦ Θεοῦ εἶναι ψέμα καὶ ἁμαρτία. Καὶ ὁ δίκαιος ἐδῶ Ἰωσὴφ αὐτὸ κάνει· ἐξετάζει ἐὰν εἶναι λόγος Θεοῦ, καὶ ἀφοῦ βεβαιώνεται ἀπὸ τὸν ἅγιο ἄγγελο γιὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ λαμβάνει στὸ σπίτι του τὴ γυναίκα του, τὴν Παρθένο Μαρία, χωρὶς κανένα ἄλλο λόγο, διότι τοῦ τὸ εἶπε ὁ Κύριος μὲ τὸν ἅγιο ἄγγελο του.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι μία καὶ αὐτὴν κηρύττει ἐδῶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μὲ τὸ στόμα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τῆς γῆς· ὅτι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς γεννήθηκε καὶ τέλειος ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία μὲ τὴ χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος, καὶ αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ὅποιος αὐτὴ τὴν ἀλήθεια τὴν πιστεύει αὐτὸς καὶ σώζεται, γίνεται κληρονόμος τῆς αἰώνιας Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ τὴ μεγάλη ἀλήθεια θὰ γιορτάσουμε αὐτὲς τὶς ἅγιες ἡμέρες, τὴ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία στὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Μὲ καθαρὴ καρδιά, μὲ ἀγάπη μέσα μας καὶ εἰρήνη, ἄς δεχθοῦμε ὅλοι τὸ Χριστὸ ποὺ γεννᾶται, καὶ ἄς ψάλουμε μαζὶ μὲ τὴν Ἐκκλησία μας «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε». «Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Ἀμήν.

π. Γ.Δ.Σ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Πώς προέκυψε η φράση «πίστευε και μη ερεύνα»; Αναφέρεται στο Ευαγγέλιο;

Συχνά ακούμε ή λέμε τη φράσή : «Το Ευαγγέλιο λέει: πίστευε και μη ερεύνα».  Έχετε λάβει, όμως, ποτέ απάντηση στο ερώτημα "σε ποιό σημείο το αναφέρει αυτό το Ευγγέλιο;".
Πριν μπείτε σε σκέψεις, σας απαντάμε θετικά ότι στο Ευγγέλιο δεν υπάρχει πουθενά αυτή η φράση. Αντίθετα στο Ευαγγέλιο αναφέρεται  «Ερευνάτε τας γραφάς». Πιο συγκεκριμένα στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφάλαιο πέμπτο, στίχο 39.: «Ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν∙ και εκείναι εισίν αι μαρτυρούσαι περί εμού». Δηλαδή, εξετάζετε, με προσκόλληση στο εξωτερικό γράμμα τις Ἀγιες Γραφές, διότι νομίζετε ότι με μόνη την ανάγνωση και την εξέταση αυτή θα έχετε ζωή αιώνια. Και εκείνες είναι που μαρτυρούν για Μένα.
Αυτή είναι η προσταγή του Κυρίου. Καθώς η Αγία Γραφή μαρτυρεί περί του Χριστού και με αυτή ο Θεός δίδει μαρτυρία περί Αυτού. Πρέπει, λοιπόν, να ερευνά ο κάθε πιστός χριστιανός τις «Γραφές», διότι με την έρευνα θα επιτύχει την αιώνια ζωή. «Και η ζωή αυτή υπάρχει στον Υιό Του και με την ένωση μετά του Υιού Του μεταδίδεται στους πιστούς. Εκείνος, που είναι ενωμένος διά της πίστεως με τον Υιό και έχει Αυτόν ως δικό Του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή». (Α’ Ιω. Ε’ 11-12). Η προτροπή του Κυρίου «ερευνάτε τας γραφάς» αναφέρεται και στην υμνολογία της Εκκλησίας μας. Το δοξαστικό της Λιτής στη γιορτή  της Υπαπαντής του Κυρίου λέει τα εξής: «Ερευνάτε τις Γραφές, καθώς είπε ο Χριστός ο Θεός μας στα ιερά Ευαγγέλια, διότι σ’ αυτές βρίσκουμε τον Χριστό να γεννάται και να σπαργανούται, να θηλάζει και να γαλουχείται, να δέχεται περιτομή και να βαστάζεται από τον Συμεών∙ όχι κατά δοξασία, ούτε κατά φαντασία, αλλά αληθινά έχει φανερωθεί στον κόσμο∙ προς Αυτόν ας βοήσουμε∙ ο προ αιώνων Θεός, δόξα σοι».
Στην εύλογη, λοιπόν, απορία, πως προέκυψε η  φράση  «πίστευε και μη ερεύνα», η απάντηση είναι ότι  χρησιμοποιούνται από τους Ιησουίτες. Οι Ιησουίτες, τάγμα μοναχών της δυτικής παπικής εκκλησίας, είχαν τη φράση αυτή, ως αρχή τους. Η έννοια δε της φράσης ερμηνεύεται ως εξής: Κλέψε, ατίμασε, εξαπάτησε, πάτησε πάνω σε πτώματα, αρκεί όλα αυτά να τα κάνεις για καλό σκοπό, οπότε δεν συμβαίνει τίποτε. Αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης και δράσης δεν είναι σύμφωνος με την ηθική του Ευαγγελίου. Είναι τελείως ξένος προς αυτό. Είθισται η χρήση της φράσης, να αποβλέπει στο να καθησυχάζουν τη συνείδησή τους και να αποφεύγουν τον έλεγχό της.
Πηγή: Με πληροφορίες από το  βιβλίο: «Ο Νόμος του Θεού και ο Άνθρωπος», του μακαριστού Αρχιμ. Καλλιστράτου Ν. Λυράκη, Αθήνα 2000

 

 http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=8026&catid=3

 

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – “ΤΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ”

Ἔχουμε τὴν τιμὴ νὰ σᾶς προσκαλέσουμε στὴν παρουσίαση τοῦ βιβλίου

«Ἁγιορειτικὰ Μνημεῖα τῆς φύσεως»

ποὺ θὰ πραγματοποιηθεῖ τὴν Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2015 καὶ ὥρα 19.00 μ.μ. στὴν αἴθουσα ἐκδηλώσεων «ΑΠΟΛΛΩΝ»

Αγαπώντας τον εχθρό μου -Σκέψεις πάνω στην πιο δύσκολη εντολη-Βιβλίο

Να 'μουν του σταύλου έν' άχυρο (Κωστής Παλαμάς)

Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.

Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.
Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.
Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι

Κωστής Παλαμάς

Ο Απόστολος της Κυριακής 13 Δεκεμβρίου

Μὴν λέτε ψέμματα

ὁ ἕνας εἰς τὸν ἄλλον,

ἀφοῦ ἔχετε ἀποβάλει

τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον

μὲ τὰς πράξεις του,

καὶ ἔχετε ἐνδυθῆ τὸν νέον,

ὁ ὁποῖος ἀνανεοῦται εἰς ἐπίγνωσιν

κατὰ τὴν εἰκόνα τοῦ Δημιουργοῦ του.

 

Προς Κολοσσαείς (γ΄ 4-11)

Ἀδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

  
Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

Ἀδελφοί, όταν ὁ Χριστός, ποὺ εἶναι ἡ ζωή μας, φανερωθῇ, τότε καὶ σεῖς θὰ φανερωθῆτε μαζί του δοξασμένοι. Νεκρώσατε λοιπὸν ὅ,τι γήϊνον εἶναι μέσα σας, δηλαδὴ τὴν πορνείαν, τὴν ἀκαθαρσίαν, τὸ πάθος, τὴν κακὴν ἐπιθυμίαν καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἡ ὁποία εἶναι εἰδωλολατρεία, ἕνεκα τῶν ὁποίων ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπάνω εἰς τοὺς ἀπειθεὶς ἀνθρώπους.
Αὐτὰ ἀκολουθούσατε καὶ σεῖς κάποτε, ὅταν ἐζούσατε αὐτὴν τὴν ζωήν. Ἀλλὰ τώρα ἀποβάλατε καὶ σεῖς ὅλα αὐτά, τὴν ὀργήν, τὸν θυμόν, τὴν κακίαν, τὴν δυσφήμησιν, τὴν αἰσχρολογίαν τοῦ στόματος. Μὴν λέτε ψέμματα ὁ ἕνας εἰς τὸν ἄλλον, ἀφοῦ ἔχετε ἀποβάλει τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον μὲ τὰς πράξεις του, καὶ ἔχετε ἐνδυθῆ τὸν νέον, ὁ ὁποῖος ἀνανεοῦται εἰς ἐπίγνωσιν κατὰ τὴν εἰκόνα τοῦ Δημιουργοῦ του.
Τώρα δὲν ὑπάρχει πλέον Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτμημένος καὶ ἀπερίτμητος, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς εἶναι τὰ πάντα καὶ εἰς πάντας.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 13 Δεκεμβρίου 2015 - ΙΑ´ Λουκά

Κανεὶς ἀπὸ τοὺς

ἀνθρώπους ἐκείνους,

ποὺ εἶχαν προσκληθῆ,

δὲν θὰ γευθῇ τὸ δεῖπνον μου. 

Διότι πολλοὶ εἶναι

οἱ καλεσμένοι,

λίγοι ὅμως εἶναι οἱ ἐκλεκτοί.

Κατά Λουκάν (ιδ΄ 16-24)

Εἶπεν ὁ Κύριος την παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.

Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. Ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.

Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου.

Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.

Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

Εἶπεν ὁ Κύριοςτὴν ἑξῆς παραβολή:

«Κάποιος ἤθελε νὰ παραθέσῃ μεγάλο δεῖπνον καὶ ἐκάλεσε πολλούς. Καὶ ἔστειλε τὸν δοῦλον του κατὰ τὴν ὥραν τοῦ δείπνου νὰ πῇ εἰς τοὺς καλεσμένους, «Ἐλᾶτε, διότι ὅλα εἶναι πιὰ ἔτοιμα».

Ἀλλ’ ἄρχισαν διὰ μιᾶς ὅλοι νὰ δικαιολογοῦνται. Ὁ πρῶτος τοῦ εἶπε, «Ἀγόρασα κάποιο χωράφι καὶ πρέπει νὰ πάω νὰ τὸ ἰδῶ· σὲ παρακαλῶ, θεώρησέ με δικαιολογημένον». Ἄλλος εἶπε, «Ἀγόρασα πέντε ζευγάρια βώδια καὶ πηγαίνω νὰ τὰ δοκιμάσω· σὲ παρακαλῶ, θεώρησέ με δικαιολογημένον». Ἄλλος εἶπε, «Ἐνυμφεύθηκα γυναῖκα καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μπορῶ νὰ ἔλθω».

Καὶ ἦλθε ὁ δοῦλος καὶ τὰ εἶπε αὐτὰ εἰς τὸν κύριόν του. Τότε ὠργίσθηκε ὁ οἰκοδεσπότης καὶ εἶπε εἰς τὸν δοῦλον του, « Ἔβγα γρήγορα στὶς πλατεῖες καὶ τοὺς δρόμους τῆς πόλεως καὶ φέρε ἐδῶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλούς». Καὶ εἶπε ὁ δοῦλος, «Κύριε, ἔγινε ἐκεῖνο ποὺ διέταξες καὶ ὑπάρχει ἀκόμη χῶρος». Καὶ εἶπε ὁ κύριος εἰς τὸν δοῦλον, «Ἔβγα εἰς τοὺς δρόμους καὶ εἰς τοὺς περιφραγμένους τόπους καὶ ἀνάγκασέ τους νὰ μποῦν, διὰ νὰ γεμίσῃ τὸ σπίτι μου.

Διότι σᾶς λέγω, ὅτι κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους, ποὺ εἶχαν προσκληθῆ, δὲν θὰ γευθῇ τὸ δεῖπνον μου. Διότι πολλοὶ εἶναι οἱ καλεσμένοι, λίγοι ὅμως εἶναι οἱ ἐκλεκτοί».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ – 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015

 Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. 14, 16-24)

Τὴν παραβολὴ τοῦ μεγάλου δείπνου ἀκούσαμε ἀπὸ τὸν Κύριο σήμερα, ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί, ὅπου μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς: «Κάποιος ἄνθρωπος, ἑτοίμασε ἕνα μεγάλο δεῖπνο καὶ κάλεσε πολλούς. Ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα, ἔστειλε τὸ δοῦλο του νὰ πῆ στοὺς καλεσμένους ὅτι τὰ πάντα ἦταν ἕτοιμα. Τότε οἱ καλεσμένοι ἄρχισαν ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλο νὰ βρίσκουν δικαιολογίες. Ὁ πρῶτος τοῦ εἶπε ὅτι ἀγόρασε κάποιο χωράφι καὶ πρέπει νὰ πάη νὰ τὸ δῆ, ὁ ἄλλος εἶπε πὼς θέλει νὰ δοκιμάση τὰ βόδια ποὺ ἀγόρασε, καὶ ὁ τρίτος καλεσμένος εἶπε ὅτι παντρεύτηκε καὶ γι” αὐτὸ τὸν λόγο δὲν μποροῦσε νὰ παρευρεθῆ». Σὰν ἐπίλογο τῆς ἄρνησης, ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς καλεσμένους παρεκάλεσαν στὸν δοῦλο νὰ τὸν δικαιολογήση στὸν οἰκοδεσπότη.

Ὅπως ὅμως ἦταν φυσικό, μόλις ὁ οἰκοδεσπότης ἄκουσε ὅλες τὶς προφάσεις τῶν καλεσμένων του, ὀργίστηκε καὶ εἶπε στὸν ὑπηρέτη του: «πήγαινε στὶς πλατεῖες καὶ στοὺς δρόμους τῆς πόλης καὶ φέρε στὸ δεῖπνο τοὺς φτωχούς, τοὺς ἀναπήρους καὶ τοὺς τυφλούς». Πράγματι αὐτὸ κι ἔγινε. Ὅμως, ὑπῆρχε καὶ ἄλλος χῶρος στὸ τραπέζι καὶ ὁ οἰκοδεσπότης ξανάστειλε τὸν ὑπηρέτη νὰ μαζέψη ὅσους μπορεῖ περισσότερους γιὰ νὰ γεμίση τὸ σπίτι του. Τελειώνει δὲ ἡ παραβολὴ μὲ τὰ ἑξῆς λόγια: «Σᾶς βεβαιώνω ὅτι κανένας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους ποὺ εἶχα προσκαλέση δὲν θὰ φάη ἀπὸ τὸ δεῖπνο μου, διότι πολλοὶ εἶναι οἱ καλεσμένοι, ὅμως λίγοι εἶναι οἱ ἐκλεκτοί».

Μὲ τὴν παραβολὴ αὐτὴ ὁ Χριστός περιέγραψε στοὺς Ἰουδαίους τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, τὴν ὁποία παρομοίασε μὲ πρόσκληση σὲ χαρούμενη γιορτή. Καλεσμένοι σὲ αὐτὴν ἦταν οἱ δώδεκα φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ, οἱ ὁποῖοι ὅμως ἀρνήθηκαν καὶ δὲν θέλησαν νὰ γίνουν κοινωνοὶ τῆς χαρᾶς καὶ τῆς χάριτος ποὺ τούς προσφέρθηκε. Γι” αὐτὸ ὁ Θεός προσκάλεσε στὸ δεῖπνο Του ἄλλα ἔθνη, τὰ ὁποῖα δὲν περίμεναν τέτοια τιμή, προσκάλεσε τὸν νέο Ἰσραήλ, τὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ προσφέρει δεῖπνο ἱερό, δεῖπνο ἀπολυτρώσεως καὶ σωτηρίας.

Εἶναι τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ποὺ θεσπίσθηκε τὴν ἡμέρα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου ἀπὸ τόν Κύριο, καὶ μᾶς τὸ παρέδωσε λέγοντας στοὺς Μαθητές Του: «Λάβετε φάγετε… τοῦτό ἐστι τὸ Σῶμα μου… Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτο γὰρ ἐστὶ τὸ αἷμα μου…». Εἶναι ἡ μυστικὴ τράπεζα ποὺ δίνει ἁγιασμὸ καὶ ζωή, μεταδίδει στοὺς ἀνθρώπους τὴ χάρη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι τὸ Μυστήριο ποὺ ἑνώνει τὸν ἀδύναμο καὶ φτωχὸ ἄνθρωπο μὲ τὸν παντοδύναμο καὶ οἰκτίρμονα Θεό.

Στὴ Θεία Λειτουργία, μὲ τή χάρη καὶ τὴ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μεταβάλλονται τὰ τίμια δῶρα, ὁ μὲν ἄρτος σὲ Σῶμα Χριστοῦ, ὁ δὲ οἶνος σὲ Αἷμα Χριστοῦ. Ἐνῶ, λοιπὸν, τὸ ὁριστικὸ δεῖπνο τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν προσδοκοῦμε νὰ τὸ γευθοῦμε στὴ μέλλουσα ζωή, ὁ Θεὸς οἰκονόμησε ἔτσι τὰ πράγματα, ὥστε μὲ τή Θεία Εὐχαριστία νὰ προγευόμαστε ἀπὸ τώρα τὴν αἰώνια ζωή.

Πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα, κάθε φορὰ ποὺ τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία, ἐπαναλαμβάνεται ἡ θυσία τοῦ Γολγοθᾶ. Δικό μας χρέος εἶναι νὰ ξαναζοῦμε τὴ θυσία τοῦ Σταυροῦ γιὰ νὰ γίνη ἡ Θεία Εὐχαριστία τὸ κέντρο τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς. Μακριά ἀπὸ τίς σαρκικὲς ἐπιθυμίες, νὰ ἀφήσουμε «πᾶσαν βιοτικὴν μέριμναν», διότι κατὰ τήν τέλεσή της ὑποδεχόμαστε τὸν Βασιλέα τῶν ὅλων.

Κατὰ τὴν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας προσκαλοῦνται οἱ πιστοὶ ποὺ παρευρίσκονται σὲ αὐτήν, νὰ προσέλθουν καὶ νὰ μεταλάβουν «Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ». Νὰ προσέλθουν ὅμως μὲ φόβο Θεοῦ, μὲ πίστη καὶ μὲ ἀγάπη, διότι ἡ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία ὁ χριστιανὸς μεταλαμβάνει τὰ Ἄχραντα Μυστήρια, εἶναι ἡ σπουδαιότερη, ἡ ἁγιώτερη καὶ ἱερώτερη στιγμὴ τῆς ἐπίγειας ζωῆς του, ἐπειδὴ ἀκριβῶς τοῦ μεταδίδεται τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».

Τὸ νὰ πηγαίνουμε κάθε Κυριακὴ στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ μὴν κοινωνοῦμε τὰ Ἄχραντα Μυστήρια χωρὶς λόγο, δὲν ἔχουμε καμμία ὠφέλεια. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε ὅτι ἡ Σάρκα Του «ἀληθῶς ἐστὶ βρῶσις», εἶναι ἀληθινὴ τροφή, καὶ ὅτι Αὐτὸς εἶναι «ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς». Μᾶς τόνισε μὲ ἔμφαση ὅτι «ὁ τρώγων τήν σάρκαν καὶ πίνων τό αἷμα» Του, αὐτὸς μόνο θὰ ἔχη ἀληθινὴ ζωή.

Ὁ Χριστὸς προσφέρεται ἀπὸ ἀγάπη γιὰ νὰ σωθοῦμε. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἐγκαταλείπη ἡ συναίσθηση πὼς εἴμαστε ἀνάξιοι μπροστὰ στὸν Πανάγαθο Θεό. Ὅσοι βρισκόμαστε μέσα στὸν πνευματικὸ περίβολο τῆς Ἐκκλησίας καὶ μετέχουμε στὴν εὐφροσύνη τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ βρισκόμαστε κοντὰ Του ὄχι γιατὶ τὸ ἀξίζουμε, ἀλλὰ διότι ὁ Θεὸς μᾶς κάνει μεγάλη τιμὴ μὲ τή χάρη ποὺ μᾶς παρέχει.

Στὸ τελευταῖο μέρος τῆς παραβολῆς ὁ οἰκοδεσπότης δίνει ἐντολὴ στὸν ὑπηρέτη του νὰ ὁδηγήση στὸ δεῖπνο τοὺς «πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλούς». Τὸν στέλνει νὰ ὁδηγήση στὸ ἀρχοντικὸ του αὐτοὺς ποὺ δὲν περιμένουν τέτοια τιμή. Ἔτσι ἡ παραβολὴ δείχνει ὅτι ἡ πρόσκληση τοῦ Θεοῦ στὴ Βασιλεία Του παραμένει στὴν οὐσία πρόσκληση χάριτος.

Μέσα ἀπὸ τὴν συμβολικὴ γλῶσσα τῆς παραβολῆς βγάζουμε ἀκόμη ἕνα μήνυμα, ὅτι δὲν πρέπει νὰ δοῦμε τὴν πρόσκληση στὴ «Βασιλεία τοῦ Θεοῦ» σὰν κάτι ποὺ ἂν δὲν τὸ δεχθοῦμε θὰ τιμωρηθοῦμε, ὅσο σὰν κάτι πολύτιμο, ποὺ ἂν ἀδιαφορήσουμε, θὰ τὸ χάσουμε.

Ἀδελφοὶ μου,

Ὁ Θεὸς ἑτοίμασε γιὰ μᾶς ἕνα μεγάλο δεῖπνο γιὰ νὰ προσέλθουμε σὲ αὐτό. Ἑτοίμασε δηλαδὴ προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν, τὴ μετοχὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴ δόξα τῆς υἱοθεσίας καὶ τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ποὺ προαναγγέλλουν τὰ Ἱερὰ Εὐαγγέλια. Ὅταν εἴμαστε ἕτοιμοι, ἂς προσερχόμαστε στὴ Θεία Κοινωνία «μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης» γιὰ νὰ μεταλαμβάνουμε «Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴν τήν αἰώνιον». Ἀμήν.

π. Π.Ι.Β.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως