Κυριακή της Χαναναίας-Ομιλία π.Σεβαστιανού Τοπάλη

Ο Απόστολος της Κυριακής 14 Φεβρουαρίου 2016

᾿Αφοῦ ἔχουμε

αὐτὲς τὶς ὑποσχέσεις,

ἂς καθαρίσουμε

τοὺς ἑαυτούς μας

ἀπὸ καθετὶ ποὺ μολύνει

τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή.

(Β´ Κορ. στ´ 16- ζ´ 1)

Αδελφοί, ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι «ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ». Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Αδελφοί, ἐσεῖς εἶστε ναὸς τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἴδιος εἶπε· Θὰ κατοικήσω ἀνάμεσά τους καὶ θὰ πορεύομαι μαζί τους. Θὰ εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοὶ θὰ εἶναι λαός μου. Γι’ αὐτὸ λέει ὁ Κύριος· Φύγετε μακριὰ ἀπ’ αὐτοὺς καὶ ξεχωρίστε. Μὴν ἀγγίζετε ἀκάθαρτο πράγμα, κι ἐγὼ θὰ σᾶς δεχτῶ. Θὰ εἶμαι γιὰ σᾶς ὁ Πατέρας, κι ἐσεῖς θὰ εἶστε γιοὶ καὶ θυγατέρες μου, λέει ἀκόμα ὁ παντοκράτορας Κύριος. ᾿Αφοῦ λοιπόν, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε αὐτὲς τὶς ὑποσχέσεις, ἂς καθαρίσουμε τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ καθετὶ ποὺ μολύνει τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή. ῍Ας ζήσουμε μιὰ ἅγια ζωὴ μὲ φόβο Θεοῦ.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 14 Φεβρουαρίου 2016 - IZ´ Ματθαίου

Μεγάλη

εἶναι ἡ πίστη σου,

γυναίκα!

῍Ας γίνει

ὅπως τὸ θέλεις.

(Ματθ. ιε´ 21-28)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· ᾿Ελέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. ῾Ο δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ᾿Απόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. ῾Ο δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ᾿Ισραήλ. ῾Η δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. ῾Ο δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. ῾Η δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ῏Ω γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Εκεῖνο τὸν καιρό, ἔφυγε ὁ ᾿Ιησοῦς γιὰ τὴν περιοχὴ τῆς Τύρου καὶ τῆς Σιδώνας. Τότε μιὰ γυναίκα Χαναναία βγῆκε ἔξω ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς περιοχῆς ἐκείνης καὶ τοῦ φώναζε δυνατά· «᾿Ελέησέ με, Κύριε, Υἱὲ τοῦ Δαβίδ. ῾Η θυγατέρα μου βασανίζεται ἀπὸ δαιμόνιο». Αὐτὸς δὲν τῆς ἀπαντοῦσε λέξη. Τὸν πλησίασαν τότε οἱ μαθητές του καὶ τὸν παρακαλοῦσαν· «Διῶξε την, γιατὶ μᾶς ἀκολουθεῖ καὶ φωνάζει». ῾Ο ᾿Ιησοῦς εἶπε· «῎Εχω ἀποσταλεῖ μόνο γιὰ τοὺς πλανεμένους ᾿Ισραηλίτες». ᾿Εκείνη ὅμως ἦρθε καὶ τὸν προσκύνησε λέγοντας· «Κύριε, βοήθησέ με». Αὐτὸς τῆς ἀποκρίθηκε· «Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ πάρει κανεὶς τὸ ψωμὶ τῶν παιδιῶν καὶ νὰ τὸ πετάξει στὰ σκυλιά». «Ναί, Κύριε», εἶπε ἐκείνη, «ἀλλὰ καὶ τὰ σκυλιὰ τρῶνε ἀπὸ τὰ ψίχουλα ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὸ τραπέζι τῶν κυρίων τους». Τότε ὁ ᾿Ιησοῦς τῆς ἀπάντησε· «Μεγάλη εἶναι ἡ πίστη σου, γυναίκα! ῍Ας γίνει ὅπως τὸ θέλεις». Κι ἀπὸ κείνη τὴν ὥρα γιατρεύτηκε ἡ θυγατέρα της.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

 Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

  ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Μτθ. ιε΄ 21-28)

- Ἡ πίστη καί ἡ ταπείνωση τῆς Χαναναίας -

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Κάθε Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία διαλέγει καὶ ἕνα ξεχωριστὸ ἀγώνισμα, γιὰ νὰ μᾶς ἀσκήση. Σήμερα μᾶς καλεῖ νὰ ἀγωνισθοῦμε σ’ ἕνα διπλὸ πνευματικὸ ἀγώνισμα, στὸ ἀγώνισμα τῆς πίστεως καὶ τῆς ταπεινώσεως.

Τὶ εἶναι γιὰ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ἡ πίστη; Εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸν ἴδιο τὸν Χριστό. Νὰ τὸν πιστεύουμε ὡς ἀληθινὸ Θεὸ καὶ μόνο Σωτήρα τοῦ κόσμου. Νὰ ἀποδεχόμαστε χωρὶς ἀμφιβολίες ὅλα ὅσα ἐκεῖνος μᾶς ἀποκαλύπτει γιὰ τὸν Θεὸ, γιὰ τὸν κόσμο, γιὰ τὸν ἄνθρωπο, καὶ ὅλα ὅσα μᾶς διδάσκει γιὰ τὴν καθημερινή ζωή. Καὶ τὶ εἶναι ἡ ταπείνωση; Νὰ ἔχουμε συναίσθηση ποιοὶ εἴμαστε καὶ ποιὰ εἶναι ἡ πραγματική μας ἀξία. Νὰ ἀναγνωρίζουμε τὴν ἀδυναμία καὶ τὴν ἀτέλειά μας.

Ὅταν μὲ τὴν ταπείνωση καταλάβουμε πόσο μικροὶ καὶ ἀδύναμοι εἴμαστε μπροστὰ στὸν Χριστό, τότε πιστεύουμε στὴν παντοδύναμη θεότητά του καὶ τηροῦμε μὲ χαρὰ τὶς ἐντολές του. Ὅταν ὅμως μᾶς λείπη ἡ ταπείνωση καὶ ἔχουμε μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό μας, τότε δὲν μποροῦμε νὰ παραδεχθοῦμε τὸν Χριστό ὡς Κύριο, οὔτε νὰ ὑποταχθοῦμε στὸ θέλημά Του. Ἡ ἐμπειρία τῶν ἁγίων δείχνει ὅτι ἡ πίστη καὶ ἡ ταπείνωση πορεύονται πάντα μαζί. Ἡ ταπείνωση δείχνει τὴν πίστη καὶ ἡ πίστη ὁδηγεῖ στὴν ταπείνωση. Αὐτὰ τὰ δύο ἀποτελοῦν βασικὰ καὶ ἀπαραίτητα γνωρίσματα τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία θέλει μὲ ἔμφαση νὰ μᾶς τὰ ὑπενθυμίση. Αὐτὸ τὸ κατορθώνει μὲ τὸ περιστατικὸ τῆς Χαναναίας, ποὺ περιλαμβάνει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή.

Ἡ Χαναναία εἶναι μία γυναίκα ποὺ γεννιέται, μεγαλώνει καὶ ζῆ μέσα σὲ εἰδωλολατρικὸ περιβάλλον. Ἔχει μία κόρη δαιμονισμένη καὶ ζῆ μαζί της ἕνα μακροχρόνιο δράμα. Ἀκούει γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό καὶ δείχνει μεγάλη πίστη στὸ πρόσωπό Του, ἐπειδὴ ἔχει μεγάλη ταπείνωση.

Ἡ Χαναναία δείχνει τὴν πίστη της, ὅταν μαθαίνη ὅτι ὁ Χριστὸς ἦλθε στὰ μέρη της καὶ βγαίνη ἀπὸ τὸ σπίτι της νὰ τὸν συναντήση. Αὐτὸ γίνεται σὲ ἀντίθεση μὲ πολλοὺς Ἰουδαίους ποὺ δὲν τὸν πλησιάζουν καθόλου ἤ τὸν διώχνουν ἀπὸ τὸν τόπο τους, ὅπως οἱ Γαδαρηνοί. Ἡ Χαναναία δείχνει ἐπίσης τὴν πίστη της, ὅταν παραδέχεται τὸν Χριστό ὡς «υἱὸ Δαυῒδ», δηλαδὴ ὡς τὸν Μεσσία, καὶ ζητεῖ νὰ τὴν ἐλεήση. «Ἐλέησόν με, υἱέ Δαυῒδ. Ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται». Δείχνει ἀκόμη τὴν πίστη της, ὅταν ὁ Χριστὸς φαίνεται νὰ μὴν τὴν προσέχη καθόλου καὶ ἐκείνη ἐπιμένει νὰ τὸν παρακαλῆ. Κι ὅταν ὕστερα ἀπὸ ὥρα ὁ Χριστὸς ἀπευθύνεται σ’αὐτὴν, τῆς ὁμιλεῖ περιφρονητικὰ. «Δὲν εἶμαι σταλμένος παρὰ στὰ πρόβατα τῆς γενεᾶς τοῦ Ἰσραήλ», τῆς λέγει. Ἐκείνη δὲν ὑποχωρεῖ. Κάποιος ἄλλος στὴ θέση της θὰ εἶχεν ἀπογοητευθῆ, θὰ εἶχε προσβληθῆ καὶ θὰ εἶχε ἀπομακρυνθῆ. Ἡ Χαναναία καὶ πάλι ἐπιμένει νὰ ζητῆ τὴν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ. Σ’ αὐτὸ τὸ κρίσιμο σημεῖο ὁ Χριστὸς τὴ δυσκολεύει ἀκόμη περισσότερο, καθὼς τῆς ἀπευθύνει λόγους πολὺ σκληρούς. «Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ πάρω τὸ ψωμὶ τῶν παιδιῶν καὶ νὰ τὸ ρίξω στὰ σκυλλάκια», τῆς λέγει. Κάθε νέος λόγος τοῦ Χριστοῦ εἶναι καὶ πιὸ προσβλητικός. Κι ὅμως ἡ Χαναναία, ἀντὶ νὰ σκανδαλισθῆ καὶ νὰ ἀπογοητευθῆ, αὐτὴ φιλοσοφεῖ καὶ δείχνει ἀσυνήθιστη πίστη. Αὐτὸ φανερώνει ἡ ἀπάντησή της: «Ναί, Κύριε, ἀλλὰ καὶ τὰ σκυλλάκια τρῶνε ἀπὸ τὰ ψίχουλα ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὸ τραπέζι τῶν κυρίων τους».

Μαζὶ μὲ τὴν ἀκλόνητη πίστη της ἡ Χαναναία δείχνει καὶ τὴν θαυμαστὴ ταπείνωσή της σὲ ὅλες τὶς λεπτομέριες τῆς ἱστορίας της. Πρῶτα πρῶτα δὲν καλεῖ τὸν Χριστό νὰ ἔλθη στὸ σπίτι της, ἐπειδὴ θεωρεῖ ἀνάξιο τὸν ἑαυτό της γιὰ νὰ δεχθῆ μία τέτοια ἐπίσκεψη. Ὕστερα, δὲν ζητεῖ ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ ἐλεήση τὴν κόρη της, ἀλλὰ νὰ ἐλεήση τὴν ἴδια, καὶ ἔτσι νὰ θεραπεύση τὴν κόρη της. Ἀκόμη, δὲν λυπᾶται ὅταν ὁ Χριστὸς ἐγκωμιάζει τοὺς Ἰουδαίους καὶ περιφρονεῖ τὴν ἴδια. Δὲν πληγώνεται ἀπὸ τὶς προσβολές, οὔτε ἀγανακτεῖ. Μὲ τὴν ταπείνωση ἀνεβαίνει ἀκόμη πιὸ ψηλά. Ὁ Χριστὸς ὀνομάζει τοὺς εὐνοούμενους Ἰουδαίους παιδιά καὶ ἐκείνη τοὺς ὀνομάζει κυρίους. Τὴν ἴδια ὁ Χριστὸς τὴν ὀνομάζει σκυλλάκι, ἀλλὰ ἐκείνη δὲν ἀντιλέγει στὸν περιφρονητικό λόγο. Γεμάτη ἀπὸ ταπείνωση τὸν ἀποδέχεται. Καὶ τὸ πιὸ θαυμαστὸ εἶναι ὅτι στηρίζει τὸ αἴτημά της γιὰ βοήθεια σ’ αὐτὴν τὴν προϋπόθεση, ὅτι δηλαδή εἶναι ἕνα σκυλλάκι σὲ σχέση μὲ τὰ ἀγαπητὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ ὑποστηρίζει ὅτι καὶ σὰν σκυλλάκι δικαιοῦται τὸ περίσσευμα ἀπὸ ὅσα ὁ Χριστὸς δίνει στὰ παιδιά του.

Μὲ αὐτὴ τὴ στάση της ἡ Χαναναία ἀγωνίζεται ἐπίμονα στὰ δύο πνευματικὰ ἀθλήματα καὶ ἀποδεικνύεται πρωταθλήτρια στὴν πίστη καὶ στὴν ταπείνωση. Ξεπερνᾶ ὄχι μόνον τοὺς ἐναντιούμενους Ἰουδαίους, ποὺ ὁμιλοῦν μὲ ἔπαρση καὶ αὐθάδεια μπροστὰ στὸ Χριστό, « Ἐμεῖς ἔχουμε πατέρα τὸν Ἀβραάμ», ἀλλὰ καὶ ἐκείνους ποὺ εἶναι κοντά του καὶ δυσπιστοῦν καὶ ἀπογοητεύονται καὶ σκανδαλίζονται μαζί του. Ἡ Χαναναία νικᾶ αὐτὸν τὸν ἴδιο τὸν Χριστό, ὥστε στὸ τέλος νὰ θεραπεύση τὴν κόρη της, διότι ὁ Χριστὸς νικᾶται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους μόνον μὲ τὴν ἀληθινὴ τους πίστη καὶ ταπείνωση. Τώρα κατανοοῦμε γιατὶ ὁ Χριστὸς τὴν ἔφερε σὲ τόσο μεγάλες δυσκολίες. Ἦταν αὐτὸς ὁ ἄριστος παιδαγωγικός του τρόπος, γιὰ νὰ ἀποκαλύψη στοὺς γύρω του καὶ σ’ ἐμᾶς τὰ θαυμαστὰ αὐτὰ μέτρα τῆς ἀρετῆς της καὶ νὰ τὴν κάνει παράδειγμα στὴν πίστη καὶ στὴν ταπεινοφροσύνη γιὰ ὅλους μας. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἀνυπέρβλητος Διδάσκαλος καὶ Παιδαγωγός, φέρθηκε τόσο σκληρὰ σ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς συναντήσεώς του μὲ τὴν Χαναναία, γιὰ νὰ μπορῆ στὸ τέλος νὰ φωνάξη μπροστὰ στοὺς μαθητές του: «Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις· γενηθήτω σοι ὡς θέλεις».

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἄς μεγαλώση καὶ ἡ δική μας πίστη μαζὶ μὲ τὴν ταπείνωση, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ ἔχουμε τὴν εὔνοια καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου. Ἀμήν

Ἀρχιμ. Α.Γ.Μ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Άγιος Πορφύριος: "Αν οι γονείς γίνουν άγιοι, τα παιδιά αγιάζουν"

Δεν έχω κανέναν...

'Ανθρωπον ουκ έχω

Κάθε φορά που διαβάζουμε το Ευαγγέλιο εκείνη την Κυριακή του Παραλύτου από την Ωραία Πύλη ,και φτάνουμε  στο σημείο  που ο παράλυτος με παράπονο λέει του Χριστού "άνθρωπον ουκ έχω" ...,άμα δεις προσεκτικά το εκκλησίασμα, όλοι κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι τους .Σαν να λένε : Για μένα το λέει....

Γυναίκες  που φέρνουν στο μυαλό τους την απονιά και τη σκληροκαρδία του συζύγου,μανάδες που σκέφτονται τον χθεσινό καυγά με το σπλάχνο τους και εκείνο το εύκολο που τους εκτόξευσαν   " σε μισώ",τα γερόντια που περιμένουν να τους πάρει ένα τηλέφωνο ο κανακάρης, ...από παντού μυριόστομο: "Ανθρωπον ουκ έχω"

Όλοι μόνοι μας ....

Κι όμως άμα είσαι λίγο πρόθυμος και σηκωθείς λίγο πιο πρωί εκείνη την Κυριακή στην Εκκλησία ,θα ακούσεις να ψάλλονται κάποια μελωδήματα που μιλάνε για το γιατρικό σε τούτη τη νόσο.

Η ιστορία του παραλύτου κατά πως λένε τα τροπάρια, πάλι ζωντανεύει.Και τούτη τη φορά ο άνθρωπος πάλι παραπονιέται του Χριστού ."Δεν έχω κανέναν "....

Μα τώρα ο Χριστός  του λέει......

-Γιατί παραπονιέσαι παιδί μου.Εγώ για σένα έγινα άνθρωπος,Για σένα πόνεσα ,για σένα σταυρώθηκα.Και δεν έχεις κανέναν; Μπορεί όπως λές να μην έχεις άνθρωπο ,μα έχεις τον Θεάνθρωπο.!!Τι θέλεις λοιπόν ακόμη.

Κάθησα λοιπόν και σκέφτηκα τούτο το λόγο και τη βρήκα την άκρη..

Θα μου πεις είναι ανθρώπινο.Θέλω να έχω κάποιον να με πονά .Το ξέρω .Μα όσο σίγουρο είναι τούτο που λες, άλλο τόσο σίγουρο είναι ότι θα μείνεις και μόνος.!!

Κάτι πρέπει να κάνεις .Μέχρι να περιμένεις να σου σταθούνε, ίσως να περάσει όλη σου η ζωή.

Συμπάθαμε, μα θαρρώ τούτο πρέπει να κάνουμε .Να αγαπήσουμε τόσο πολύ το Θεό και να του εμπιστευθούμε τόσο πολύ τη ζωή μας, που να μην πονάμε από τη μοναξιά που έχει φυλλαγμένη η ζωή για μας.

Κι αλήθεια τότε δεν θα πούμε ποτέ πως δεν έχω κανέναν.

Κι ύστερα σκέφτηκα και τούτο.

Αν όντως ισχύει ότι κανείς δεν έχει κανέναν και είμαστε όλοι τόσο μόνοι και μας λείπει ο δικός μας άνθρωπος,μήπως, λέω μήπως να γίνουμε εμείς ο άνθρωπος που λείπει του άλλου.

Όση ώρα παραπονιόμαστε για τη δική μας μοναξιά, δεν θα μπορούσαμε να σταθούμε δίπλα στον πόνο του άλλου;

Και που ξέρεις, άμα κάνουμε εμείς την αρχή, ίσως κάποιος άλλος σκεφτεί με τον ίδιο τρόπο και να γίνει  για μας, ο δικός μας Σαμαρείτης.

π.Εφραίμ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Ι. Μ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Την Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου

και ώρα 8 το απόγευμα,

στον Ιερό Ναό του πολιούχου μας

Αγίου Δημητρίου

θα πραγματοποιηθεί

ΝΕΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

με ομιλήτρια την κα ΑΘΗΝΑ ΣΙΔΕΡΗ

(Κοινωνική Λειτουργό

και πνευματικό παιδί του Αγίου)

ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΘΑ ΤΙΜΗΣΕΙ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ κ. κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΣΤΙΣ 7:30 μ.μ. ΘΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ

Αρχιεπίσκοπος για hotspots: Μεγάλο το βάρος, αλλά πρέπει να ληφθούν μέτρα

Με πολιτικούς, αλλά και μαθητές συναντήθηκε την Τρίτη ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, απαντώντας σε πολλές ερωτήσεις για θέματα της επικαιρότητας, όπως το προσφυγικό και το Σύμφωνο Συμβίωσης.
Αρχικά συναντήθηκε με τον τομεάρχη Παιδείας της ΝΔ Μάξιμο Χαρακόπουλο. Το μάθημα των θρησκευτικών, η εκκλησιαστική εκπαίδευση και οι δυνατότητες συνεργασίας Εκκλησίας-Πολιτείας βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης.
«Εξέφρασα το θαυμασμό μου για το σπουδαίο κοινωνικό έργο που επιτελεί η Εκκλησία της Ελλάδος την δύσκολη εποχή για την πατρίδα μας» δήλωσε μετά τη συνάντηση ο κ. Χαρακόπουλος και ανέφερε ότι με τον Αρχιεπίσκοπο συζήτησαν για την εκκλησιαστική εκπαίδευση, ζητήματα που ενδιαφέρουν την Εκκλησία για το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά και για την εμπέδωση της εθνικής συνείδησης μέσω του μαθήματος της ιστορίας.
Μάλιστα, είπε πως προσβλέπει στη συνεργασία Εκκλησίας - Πολιτείας. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος επισήμανε πως αντάλλαξαν χρήσιμες απόψεις σε καυτά θέματα και υπογράμμισε ότι «όπως ξέρουμε κατά το Σύνταγμα και τους νόμους της Πολιτείας, οι σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας πρέπει να είναι ομαλές, να είναι σχέσεις συνεργασίας για να μπορέσουμε να πάμε πιο μπροστά».
Επιπλέον, σημείωσε πως τους δόθηκε η ευκαιρία να ονομάσουν τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν, διότι πάντοτε υπάρχουν. «Οι σχέσεις, Εκκλησίας και Πολιτείας μέσα στο πνεύμα συνεργασίας βρίσκουν λύσεις σωστές», είπε χαρακτηριστικά.
Τον Αρχιεπίσκοπο επισκέφθηκε και η Άντζελα Γκερέκου, προκειμένου να μιλήσει μαζί του για εθελοντικές δράσεις και κοινωνικές πρωτοβουλίες με θέμα το περιβάλλον, τον πολιτισμό, τους νέους και τις ιδιαίτερα ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, καθώς επίσης και για καινούργια προγράμματα που θα λάβουν χώρα στην Κέρκυρα.
Ο κ. Ιερώνυμος δέχθηκε και 92 μαθητές και μαθήτριες Λυκείου της Ελληνογερμανικής Αγωγής.
Στην ερώτηση της μαθήτριας αν πρέπει κατά την άποψή του να δημιουργηθούν τα κέντρα υποδοχής στην Ελλάδα, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως «είναι μεγάλο το βάρος, αλλά η Πολιτεία πρέπει να λάβει κάποια μέτρα. Αν είναι σωστό ή λάθος θα το κρίνει η Ιστορία.»
Ο Αρχιεπίσκοπος ρωτήθηκε τι κάνει η Εκκλησία, για να έρθει πιο κοντά στους νέους, για να απαντήσει πως «ο Χριστός είναι αγάπη και μας λέει να αγαπάμε τον συνάνθρωπό μας σεβόμενοι την ελευθερία του. Η Εκκλησία δεν θα έρθει να σε τραβήξει. Θα σου δείξει, όμως, ότι σε αγαπάει».
Για το Σύμφωνο Συμβίωσης, απάντησε ότι «για την Εκκλησία η ένωση άνδρα και γυναίκας μέσα από το μυστήριο του γάμου είναι ιερή. Άλλες μορφές συμβίωσης δεν συνάδουν με τη διδασκαλία της. Φυσικά, κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που λέει η καρδιά του. Η Εκκλησία σέβεται αυτήν την ελευθερία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποδέχεται ή εγκρίνει έναν τρόπο ζωής αντίθετο με την χριστιανική διδασκαλία. Πάντα, όμως, όποια επιλογή κι αν κάνουμε πρέπει να αναλαμβάνουμε και την ευθύνη αυτής.»

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κυριακή ΙΣΤ' Ματθαίου, Κύκλος Γραφής Εφεσίους 3,14

Ομιλία π.Σεβαστιανού Τοπάλη-Κυριακή ΙΣΤ'Ματθαίου 2016

Εθελοντική Αιμοδοσία στον Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Π.Φαλήρου